Inleiding
De OCZ Vertex heeft bij onze eerste confrontatie een sterke indruk achtergelaten. OCZ bracht als eerste fabrikant een solid state drive op de markt die betaalbaarheid combineerde met goede en evenwichtige prestaties. Het budgetsegment werd lange tijd gedomineerd door ssd's met de inferieure controllers van JMicron. Vanwege hun droevige schrijfsnelheden waren deze ssd's ongeschikt als drop-in-replacement voor harde schijven. Veel kopers van het eerste uur zagen zich hun pioniersdrift gestraft worden en waren de wisselvallige prestaties snel zat.
De Vertex is gevrijwaard van de zwakke eigenschappen van eerdere budget-ssd's en levert allround prestaties van hoog niveau. De prestatiekroon blijft in de meeste workloads weliswaar in handen van de Intel X25-M, maar het verschil in snelheid staat in verhouding tot de lagere prijs. Prijstechnisch waren de kaarten eind maart, toen de levering van de Vertex werd gestart, nog zeer gunstig voor OCZ. Voor een meerprijs van twee tientjes boven de goedkoopste aanbieding van de Intel X25-M 80GB was het mogelijk om twee Vertexen van 60GB aan te schaffen. Het Vertex-duo bood bovendien niet alleen de helft meer capaciteit maar in potentie ook betere prestaties. Dit maakte de keuze tussen een enkele X25-M of twee Vertexen tot een interessante afweging en een boeiend onderwerp voor een review.
Inmiddels heeft er een aanzienlijke verschuiving in de prijs/capaciteitverhouding van de beide ssd's plaatsgevonden. Tegengesteld aan de normale gang van zaken is de Vertex sinds zijn introductie duurder geworden, terwijl de Intel X25-M gestaag in prijs is gedaald. De ongeveer 45 procent lagere prijs per gigabyte van de Vertex 60GB is hierdoor omgezet in een premium van vijf procent. Het oorspronkelijke uitgangspunt van deze review hebben we daarom moeten bijstellen. De Vertex 60GB heeft nog wel een lagere aanschafprijs en is daarmee een alternatief voor kopers die tevreden zijn met een capaciteit van 60GB en niet bereid zijn om 280 euro op te hoesten voor een snelle opstartschijf. De combinatie van twee 30GB exemplaren in raid-0 is een mogelijk alternatief voor tweakers die hoge prestaties verkiezen boven een grotere opslagcapaciteit. Dit tweetal vraagt een investering van ongeveer 270 euro, wat vergelijkbaar is met de prijs van de Intel X25-M 80GB. In de onderstaande grafiek is de ontwikkeling van de aanschafprijs van de OCZ Vertex en die van de Intel X25-M uitgezet.
De grafiek van de prijs per gigabyte maakt zichtbaar hoe de Vertex zijn aanvankelijk forse prijsvoordeel uit handen heeft gegeven. De 60GB-variant is per gigabyte niet langer goedkoper dan de X25-M en de 120GB-versie heeft nog slechts een marginaal voordeel ten opzichte van Intels ssd.
Vergelijkingsmateriaal
In de reacties op onze eerdere ssd-reviews is er veelvuldig gevraagd naar een vergelijking met de VelociRaptor. De laatste telg in de 10.000rpm-familie van Western Digital, die inmiddels ruim een jaar verkrijgbaar is, is een interessant concept gebleken. Western Digital koos ervoor om de Raptor te verkleinen naar het 2,5"-formaat dat bekend is van compacte enterprise-hdd's. De schijfjes hebben een hoogte van 15 millimeter en zijn ongeschikt voor de meeste laptops, die een drive met een hoogte van 9,5 millimeter verwachten. Door de kleinere platterdiameter moest Western Digital ten opzichte van een 3,5-inch disk inleveren op de sequentiële transfer rates, maar kon de toegangstijd omlaag en werd een aanzienlijke reductie van zowel het energieverbruik als de geluidsproductie mogelijk. Het door ons gemeten energieverbruik van 2,5 watt idle en 6,6 watt onder load is bescheiden voor een schijf met de prestaties van de VelociRaptor.
De VelociRaptor is verkrijgbaar in varianten voor 3,5" en 2,5" drive bays. In het eerste geval is de schijf ingebouwd in een heatsink die om onbegrijpelijke redenen niet zonder verlies van garantie verwijderd mag worden. De prijzen van de 150GB en 300GB modellen beginnen bij respectievelijk 145 en 200 euro. De aanschafprijzen passen daarmee in het straatje van de Vertex 30GB en 60GB, hoewel de prijs per gigabyte van de VelociRaptor uiteraard veel gunstiger is.
In dit artikel zoeken we antwoord op de vraag welke van de eerdergenoemde opstellingen de beste prestaties leveren. We zullen twee in raid-0 geschakelde exemplaren van de Vertex 30GB en de Western Digital VelociRaptor 300GB vergelijken met de X25-M 80GB en de Vertex 120GB, zodat er een uitgebreid vergelijk ontstaat van harde schijven en ssd's in de prijsklasse tussen 280 en 440 euro. Als referentie zijn er tevens een Samsung SpinPoint F1 1TB en een raid-0-opstelling van vier 500GB SpinPoints in de resultaten opgenomen. De Samsung SpinPoint is een goed presterende 7200rpm-hdd en vier stuks van 500GB kunnen reeds voor een totaalbedrag van 200 euro verkregen worden. Voor een vergelijking van de prestaties van de Vertex met andere ssd's verwijzen we je naar onze review van 9 april.
OCZ heeft sinds de belangrijke bugfixrelease 1275 niet stilgezeten en op 15 april nieuwe firmware met versienummer 1.10 uitgebracht. In dit artikel werpen we een blik op de prestatieverschillen tussen firmware 1275 en 1.10. Verder gaan we kijken wat het cachegeheugen op een high-end raid-adapter kan bijdragen aan de prestaties van de Vertex.
Testopstelling
De OCZ Vertex, Western Digital VelociRaptor en Samsung SpinPoint 500GB werden getest op een Intel X58-platform met een Core i7 920-processor en de Intel ICH10R-southbridge. De sata-controller van de ICH10R biedt uitstekende prestaties in raid-0 mits, in Intels Matrix Storage Manager, de write-back-cache wordt ingeschakeld. Dit werd derhalve bij alle harde schijven en ssd's gedaan.
Voor de vergelijking met de Samsung SpinPoint F1 en de Intel X25-M hebben we geput uit eerdere resultaten die tot stand kwamen op nForce 750i- en ICH7R-moederborden. De X25-M maakte gebruik van de oude firmware. Inmiddels is er nieuwe firmware uitgebracht die minder performance-degradatie belooft. In de toekomst hopen we de Intel X25-M nogmaals te kunnen testen met deze nieuwe firmware. De resultaten van de Vertex werden verkregen met firmware 1275, tenzij anders aangegeven.
Low-level prestaties
Voor de meting van de sequentiële leestransferrate maakten we gebruik van de Winbench 99 Disk Inspection Test. De twee Vertexen en de vier SpinPoints F1 in raid-0 nemen, niet onverwacht, een grote voorsprong op de andere configuraties. De Vertexen komen aan een doorvoer van bijna 450MB/s en overtreffen het resultaat van een enkele Vertex 30GB met een factor 1,9. Het 120GB-exemplaar blijkt net wat sneller dan de enkele Vertex 30GB.
De doorvoersnelheid van een enkele VelociRaptor is niet vergelijkbaar met die van een moderne solid state drive. In een stripe van twee drives nestelt de VelociRaptor zich tussen de Vertex 120GB en de Intel X25-M.
De sequentiële schrijftransferrates, gemeten in IOMeter, leveren een nogal wisselend beeld op voor de Vertex 30GB en 120GB. De verschillen tussen de enkele drives zijn niet helemaal representatief en geven aan dat het niet altijd eenvoudig is om consistente testresultaten van solid state drives te verkrijgen. In dit geval werden de benchmarks in een vaste volgorde uitgevoerd en werd de schrijftranserrate gemeten in de eerste run na het flashen van de firmware van de Vertex. Het flashen van de firmware heeft op de Vertex als neveneffect dat de prestaties weer 'als nieuw' zijn. Voor meer informatie over het verschijnsel performance-degradatie verwijzen we je naar pagina vier van de eerdere OCZ Vertex-review.
In ieder geval biedt een maagdelijke Vertex betere sequentiële schrijfprestaties dan de Intel X25-M. Door twee Vertexen in raid-0 te plaatsen ontstaat er een voorsprong van ruim een factor 3,5. De X25-M haalt met zijn score van net 75MB/s een resultaat dat pover afsteekt bij de scores van de gemiddelde hedendaagse harde schijf, terwijl het Vertex-duo goed kan doorpakken dankzij een doorvoer van bijna 270MBps. De harde schijven doen het redelijk goed in deze test omdat zij vrijwel even snel lezen als schrijven. Flashgeheugen is daarentegen een stuk sneller in lezen dan in schrijven.
De gemiddelde leestoegangstijden van de ssd's en de harde schijven zijn apart gezet om ervoor te zorgen dat er enig verschil in de prestaties van de solid state drives waarneembaar is. De kloof tussen de toegangstijden van flashgeheugen en roterende media is immers enorm. Er is weinig verschil te bespeuren in de leestoegangstijden van de Vertex en van de X25-M. De 30GB- en 120GB-Vertex en de X25-M van 80GB presteren binnen een bereik van vier procent van elkaar. Het stripen van twee Vertexen zorgt voor een kleine verhoging van de leestoegangstijd. Erg boeiend is dit niet omdat striping een hogere sequentiële doorvoer mogelijk maakt en kansen biedt om verschillende i/o's tegelijkertijd uit te voeren, zodat de gemiddelde responstijd in de real world bijna altijd lager zal uitpakken.
De Western Digital VelociRaptor verdient hier een prijzende opmerking. Hoewel zijn gemiddelde leestoegangstijd van 6,76 milliseconde weinig indruk maakt ten opzichte van de zeventig keer rappere ssd's, heeft Western Digital de toegangstijd flink verbeterd ten opzichte van de oudere Raptor-generaties. Een blik in de Benchmark Database leert dat de vorige serie één tot anderhalve milliseconde meer nodig had om een willekeurig stukje data van de platters in te lezen en naar zijn gastheer te sturen. De eerste generatie was zelfs twee milliseconden trager. De trager draaiende Samsung SpinPoints hoeven zich overigens ook niet te schamen voor hun prestaties. De meeste 7200rpm-hdd's komen krap aan een toegangstijd van 12,0 milliseconde.
De schrijftoegangstijd werd gemeten met een ingeschakelde write-back-cache. De omvang van de cache en de duur van de test zijn daardoor sterk van invloed op het resultaat. Toch is deze vorm van testen realistischer dan het uitschakelen van de write-back-cache. Juist bij kleine schrijfacties zorgt de write-back-cache in de praktijk voor een sterke prestatieverbetering. Een desktopgebruiker zal de write-back van zijn harde schijf of ssd daarom altijd ingeschakeld willen hebben, ook al is er een verhoogd risico op gegevensverlies bij stroomuitval.
De grotere hoeveelheid cache van de raidopstellingen zorgt in deze test direct voor een verbetering van de prestaties. Bij de harde schijven neemt de toegangstijd ongeveer lineair met het aantal schijven af. Bij de OCZ Vertex is een groter effect waarneembaar. Terwijl de enkele Vertexen van 30GB en 120GB een factor drie langzamer zijn dan de X25-M, is het stripe-stelletje van 30GB Vertexen de helft sneller.
De IOMeter fileserversimulatie genereert een kunstmatig toegangspatroon dat volledig uit willekeurige i/o's bestaat. De i/o's hebben een transfergrootte van 512 bytes tot 64kB en worden in een mix van 80 procent leesopdrachten en 20 procent schrijfopdrachten aan de harde schijf of ssd aangeboden. Het toegangspatroon wordt uitgevoerd met een concurrency die oploopt van één tot 64 gelijktijdige i/o's.
Solid state drives kunnen normaal gesproken niet zo veel met hoge concurrencies. Harde schijven hebben er daarentegen wel baat bij omdat de gemiddelde afstand die de schijfkoppen per i/o afleggen, door een efficiënte ordening van de i/o's zal afnemen. In de onderstaande grafiek is zichtbaar hoe het verschil in de doorvoer van de harde schijven langzaam toeneemt naarmate de concurrency groter wordt.
De Vertex presteert in single-drive-configuraties vrijwel constant terwijl de Intel X25-M juist minder gaat presteren bij een toenemende concurrency. De doorvoer van de twee Vertexen in raid-0 nam gestaag toe met het aantal uitstaande i/os. Bij 64 gelijktijdige i/o's werd een perfecte performance scaling van 99,8 procent gerealiseerd.
Hoewel de IOMeter fileserversimulatie een hoog theoretisch gehalte heeft, geeft hij wel een indruk van de prestatieverbeteringen die er bij bepaalde concurrencyniveaus van striping zijn te verwachten. Striping verbetert de prestaties door hogere sequentiële doorvoersnelheden en de mogelijkheid om gelijktijdige willekeurige i/o's door verschillende drives te laten verwerken. Hoe groter het aantal gelijktijdige i/o's, des te groter de kans op een optimale belasting van de individuele drives in het raid-array.
In lichte desktopworkloads is een gemiddelde concurrency van minder dan twee i/o's gebruikelijk. Een concurrency van twee willekeurige i/o's geeft bij de twee Vertexen in raid-0 een snelheidsverbetering van 38 procent en bij de VelociRaptor een verbetering van 57 procent. De kans dat i/o's elkaar overlappen is echter een stuk kleiner bij zeer responsieve drives zoals de Vertex. Op de komende pagina's gaan we kijken wat raid-0 in de praktijk oplevert.
Desktopprestaties
Na de theorie van de voorgaande pagina wordt het tijd om te kijken hoe de twee Vertexen presteren in workloads uit de praktijk. De eerder voorgestelde configuraties werden blootgesteld aan onze disk traces van uiteenlopende applicaties en activiteiten. Meer informatie over de benchmarks vind je in de Benchmark Database. Om het effect van performance-degradatie mee te wegen werden de ssd's onderworpen aan drie testruns en werd er over de resultaten een gemiddelde berekend.
De Boot & Launch StorageMark 2008 Index is samengesteld uit traces van de lichte office-workloads, het booten van Windows en het starten van applicaties en games. De twee Vertexen halen een gezonde prestatiewinst van 30 procent en plaatsen zich na een fotofinish met de Intel X25-M op het hoogste schavot. De Vertex 120GB blijkt 12 procent sneller dan zijn broeder met een capaciteit van 30GB. Het verschil is deels toe te schrijven aan de betere specs van de 120GB-variant en deels aan zijn hogere capaciteit, die ervoor zorgt dat er minder snel performance-degradatie optreedt.
De grote prestatieverschillen tussen de ssd's en de harde schijven maken duidelijk dat solid state drives de enige manier zijn om superieure opstartprestaties te bewerkstelligen. Zelfs twee VelociRaptors in raid-0 zijn bijna een factor 2,5 trager dan de Vertex 30GB. De performance scaling van de harde schijven is ook matig: de twee kleine Raptors zijn slechts 24 procent sneller dan een enkele drive, terwijl vier stuks van de Samsung SpinPoint F1 500GB maar 29 procent prestatieverbetering opleveren ten opzichte van een enkele SpinPoint F1 1TB.
Het gebruik als opstartschijf is de toepassing waarin solid state drives het beste tot hun recht komen. Het grote prestatievoordeel ten opzichte van harde schijven neemt af naarmate er meer databewerking in de workloads voorkomt. Bij desktop- en workstationgebruik worden er veelal grote bestanden verwerkt zoals foto-, video- en audiobestanden, en vinden er vrij veel schrijfacties plaats. Flashgeheugen biedt bij sequentiële schrijfacties niet de voordelen die er wel zijn bij het inlezen van kleine bestanden. Op de vorige pagina werd duidelijk dat de Vertex 30GB en de Intel X25-M 80GB bij het sequentieel wegschrijven van data niet of nauwelijks sneller dan een harde schijf zijn.
De Desktop StorageMark 2008 Index bevat traces van lichte office-applicaties en veelvoorkomende handelingen zoals het kopiëren van bestanden en het installeren van software. De enkele Vertexen presteren op een vergelijkbare niveau als de Intel X25-M; de 30GB-variant is wat trager en het 120GB-model sneller. Met twee drives in raid-0 ontstaat een forse voorsprong van 45 procent ten opzichte van de Intel X25-M. De performance scaling is uitstekend: het bijschakelen van een extra drive levert een prestatiewinst van 57 procent op.
De harde schijven komen dichter in de buurt van de solid state drives. De raid-arrays van vier SpinPoints en twee VelociRaptors zijn nagenoeg even snel en leveren nog maar 28 procent in op de prestaties van een enkele Vertex 30GB.
De verhouding databewerking met grote bestanden neemt verder toe in de Workstation StorageMark 2008 Index. Het gevolg laat zich raden: een slinkende voorsprong van de solid state drives. De vier SpinPoints in raid-0 breken als eerste door de linie en houden de Vertex 30GB en X25-M nipt achter zich. De prestatieverschillen tussen deze drives en de twee VelociRaptors in raid-0 zijn overigens minimaal.
De Vertex 120GB presteert opvallend goed, wat ongetwijfeld te maken heeft met een verminderde gevoeligheid voor performance-degradatie vanwege zijn hoge opslagcapaciteit. De stripe van 30GB-Vertexen levert met afstand de beste prestaties. Ten opzichte van een enkele drive en dus ook de X25-M wordt er een erg nette winst van 65 procent geboekt. De X25-M is duidelijk geen partij voor een Vertex-raid zodra er met grote bestanden wordt gewerkt.
Het is onwaarschijnlijk dat solid state drives ingezet zullen worden voor video- en audiobewerking, al was het maar omdat een Vertex 30GB slechts een paar minuten aan lossless gecomprimeerd full hd-materiaal kan bevatten. De onderstaande vergelijking dient dan ook slechts ter demonstratie dat het voorlopig weinig zinvol is om flashgeheugen voor massaopslag te gebruiken. Als enkele drive zijn de Vertex 30GB en de Intel X25-M slechts marginaal sneller dan een VelociRaptor. Door meerdere goedkope harde schijven te gebruiken kunnen de prestaties eenvoudig verhoogd worden tot ze het niveau van een enkele ssd overstijgen. De twee Vertexen in raid presteren in deze workloads met veel sequentiële schrijfacties bijna tweemaal zo goed als de Intel X25-M.
Invloed van raidcache
In ons eerdere artikel over de raid-prestaties van goedkope JMicron-ssd's hebben we al eens gekeken naar de prestatieverbeterende eigenschappen van cachegeheugen op hardware raid-adapters. Hoewel de raidcache in de benchmarks toen een enorme winst opleverde, waren de effecten tijdens praktijkgebruik minder gunstig dan gehoopt. De gemiddelde responstijd ging weliswaar met de helft omlaag, maar de uitschieters werden ook veel groter. De oorzaak was het feit dat schrijfacties in het geheugen van de raid-adapter worden opgespaard om uiteindelijk in één ruk naar de ssd te worden weggeschreven. Op harde schijven zorgt deze strategie voor betere schrijfprestaties omdat bewegingen van de koppen door het slim ordenen van i/o's beperkt kunnen worden. Bij ssd's met de inferieure JMicron-controllers zorgden de extreem hoge schrijfresponstijden voor catastrofale opstoppingen. Het voor deze ssd's kenmerkende gedrag van hollen en stilstaan werd door de raid-adapter zelfs nog verder versterkt.
De Vertex heeft gelukkig prima schrijfprestaties, zodat er niet gevreesd hoeft te worden voor een opeenstapeling van wachttijden. Hoogwaardige raid-adapters, zoals de kaarten van Areca, kunnen een sterke bijdrage leveren aan de prestaties van de Vertex doordat schrijfacties bijna direct worden uitgevoerd zolang ze in de cache passen. We trokken een Areca ARC-1220 en een door WebConnexxion beschikbaar gestelde ARC-1280ML uit het rek om de stelling te beproeven. De ARC-1220 is een inmiddels bijna vijf jaar oude kaart die regelmatig tweedehands wordt aangeboden en een 533MHz IOP333-processor aan boord heeft. De IOP333 presteert ondanks zijn leeftijd prima op relatief kleine arrays. Wel komt de maximale doorvoer van 370MBps voor lezen en 256MBps voor schrijven met de huidige harde schijven en ssd's steeds sneller in zicht.
De ARC-1280ML is voorzien van de snellere IOP341 met een kloksnelheid van 800MHz. De limiet van deze processor ligt bij ongeveer 780MBps voor lezen en schrijven. De ARC-1280ML wordt standaard geleverd met 256MB geheugen en kan voorzien worden van maximaal 2GB cache. Aangezien een ddr2-reep van 2GB tegenwoordig haast niets meer kost hebben we deze kaart geprepareerd met de maximale hoeveelheid cache.
De beperkte doorvoersnelheid van de IOP333 heeft tot gevolg dat de leestransferrate van de twee Vertexen wordt afgeknepen op 371MBps. De Areca ARC-1280ML haalt wel het maximale uit de Vertexen en komt aan bijna 500MBps, zo'n 50MBps meer dan de Intel ICH10R.
Belangrijker dan de sequentiële transferrates is het effect op de gemiddelde responstijd in praktijksituaties. De ARC-1280ML presteert tegenvallend in de workloads die deel uitmaken van de Boot & Launch StorageMark 2008 Index. Weliswaar zijn de prestaties 35 procent hoger dan die van de Intel ICH10R, maar de in theorie tragere ARC-1220 haalt er toch nog 20 procent meer performance uit. Hiermee komt de totale winst op 62 procent ten opzichte van de Intel ICH10R.
In de desktop- en workstationindices bevinden de prestaties van de ARC-1220 en ARC-1280ML zich op een vergelijkbaar niveau. De extra cache en de geavanceerde raid-stack van de Areca-kaarten brengen een winst van 55 tot 64 procent ten opzichte van de onboard controller. Een raid-adapter met cache is dus absoluut een waardevolle upgrade en zal tevens de aangesloten harde schijven versnellen. Overigens moet van lang niet alle adapters zo'n grote winst verwacht worden als van de hier besproken Areca's. De Taiwanese fabrikant is al jaren heer en meester op dit gebied. Ook adapters van Adaptec, LSI Logic en HighPoint bieden zinvolle caching.
Firmware 1275 vs 1.10
De resultaten van de Vertex op de voorgaande pagina's werden verkregen met firmwareversie 1275. Halverwege april bracht OCZ versie 1.10 uit, waarmee de fabrikant naast een nieuwe nummering betere Mac-ondersteuning en een beter bad block management belooft. Tevens werd er ondersteuning voor het trim-commando toegevoegd. Voor Windows-besturingssystemen zonder trim-ondersteuning - momenteel alle versies behalve de Windows 7 Release Candidate - werd er een tooltje beschikbaar gesteld waarmee de gebruiker periodiek een drive kan trimmen. In de Vertex-review van april lees je meer over de werking van het trim-commando.
Helaas verscheen versie 1.10 vlak nadat we het 120GB-exemplaar van de Vertex naar de fabrikant hadden teruggestuurd. Een complete vergelijking met de nieuwste firmware was daardoor niet mogelijk. De 30GB-variant konden we wel met beide firmwares testen. Tussen de twee firmwareversies deed zich een opmerkelijk verschil voor in de prestaties tijdens de eerste benchmarkrun met een enkele drive. De oude firmware was hier consequent sneller dan de nieuwe. Na nogmaals de oude firmware naar de drive geflashed te hebben, kwamen de prestaties weer op een niveau vergelijkbaar met dat van de initiële eerste run met firmware 1275.
Vreemd genoeg waren de grote verschillen niet waarneembaar met de drives in raid-0. Hier was het juist de nieuwe firmware 1.10 die consequent harder liep. Op de lange termijn zijn de verschillen niet groot en lijkt het erop dat de nieuwe firmware iets beter presteert in raid.
Ondanks de twee firmware-updates die OCZ heeft uitgebracht sinds het op de markt brengen van de Vertex, verschijnen er in het SSD-ervaringentopic op GoT af en toe reacties van gebruikers die compatibiliteitsproblemen hebben met hun Vertex of de inhoud van hun drive zijn verloren. Negatieve ervaringen met de Intel X25-M hebben vooral betrekking op het terugvallen van de prestaties in sommige benchmarks, een fenomeen dat zich ook voordoet bij de Vertex. De betrouwbaarheid is dik in orde.
Conclusie
Het stripen van Vertexen is een geslaagde manier gebleken om de prestaties van deze solid state drives naar een hoger plan te brengen. In alle gebruiksscenario's zijn de gemiddelde prestaties minimaal gelijk aan die van zijn belangrijkste rivaal, de Intel X25-M 80GB. In de meeste gevallen ontstaat er een aanzienlijke voorsprong in performance.
Door de recente prijsstijging van de Vertex en gestage prijsdaling van de X25-M wint een Vertex-raid niet langer op prijs per gigabyte. Een stripe van twee 30GB-exemplaren is nog slechts 15 euro goedkoper dan een X25-M met een capaciteit van 80GB. Twee Vertexen van 60GB zijn vijftig procent duurder dan een X25-M 80GB en bieden de helft meer capaciteit. Dit maakt het stripen van Vertexen met name interessant voor kopers die capaciteit ondergeschikt achten aan prestaties of hun zinnen hebben gezet op een opstartschijf in de capaciteitsklasse van 120GB.
De Intel X25-M blijft een interessante optie voor gebruikers die 60GB opslag te gering vinden en 120GB overdadig. De prestaties bevinden zich op een hoog niveau en de X25-M heeft een degelijker reputatie dan de Vertex.
De vergelijking met de Western Digital VelociRaptor heeft nogmaals aangetoond dat harde schijven wat betreft de opstartprestaties geen partij zijn voor moderne solid state drives. Ssd's zijn simpelweg superieur in deze discipline: zelfs de snelste sata-schijf van het moment is een factor drie trager dan de goedkoopste Vertex. In het soort databewerking dat voorkomt bij video- en fotobewerking kunnen raidopstellingen van harde schijven redelijk meekomen met ssd's. Voor dit gebruik wegen de veel hogere kosten niet op tegen de marginaal betere prestaties.
:fill(white):strip_exif()/i/1240403629.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/1228900016.jpg?f=thumbmedium)
:strip_icc():strip_exif()/i/1245768768.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/1238592768.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/u/100224/paladin-small.jpg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/13314/crop5d4c7b542b40a.jpeg?f=community)
:fill(white):strip_exif()/i/1222067295.jpg?f=thumbmedium)
:strip_icc():strip_exif()/i/1230657383.jpg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/1228478985.jpg?f=fpa_thumb)
/i/1238592769.png?f=fpa)
:fill(white):strip_exif()/i/1239184343.jpeg?f=fpa)
:strip_exif()/u/38813/holland.gif?f=community){kind=small}
/u/1/femme.png?f=community){kind=small}
/u/75323/5procentoog.JPG?f=community){kind=small}
/u/80078/iconiPad.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/122985/crop5f19dea6192ac_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
/u/37746/crop61eaaa809f11d_cropped.png?f=community){kind=small}
/u/301967/pingu2.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/80624/crop56269c878c330.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/240312/crop59419b79c919f.gif?f=community){kind=small}
/u/945/motorola_mpx300_3.GIF?f=community){kind=small}
/u/243613/crop5f1e968737dca_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/116283/crop5814e3224425d_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/11888/cooler.jpg?f=community){kind=small}
