Sony introduceerde dit jaar een nieuwe lijn audioproducten onder de naam ULT, gericht op hiphop- en danceliefhebbers die houden van stevige bassen. De lijn bestaat uit twee bluetoothspeakers, een boombox en een bluetoothhoofdtelefoon. Van die laatste, de 150 euro kostende Sony ULT Wear, hebben we een exemplaar getest voor een korte review. Opvallendste eigenschap is zijn ULT-knop, waarmee je het basgeluid een flinke boost geeft.
Quicktest
Dit is een Quicktest, een nieuw type review waarmee we experimenteren. Aan sommige producten valt niet veel te testen of soms hebben we niet de tijd om ons volledige testprotocol op een product los te laten. Toch kunnen we jullie ook in die gevallen iets vertellen over de goede en slechte aspecten van een product. Op een beknopte manier, dus als Quicktest.
Meer bas met een druk op de knop
De Sony ULT Wear, oftewel WH-ULT900N, is de spirituele opvolger van Sony's recentste Extra Bass-hoofdtelefoon: de Sony WH-XB910N, die door ons werd beloond met een Value Award. De ULT Wear lijkt uiterlijk sterk op zijn voorganger, met bijna precies dezelfde padding in de hoofdband en oorkleppen, en heel veel kunststof. Het oogt allemaal wat minder chic dan bij de duurdere Sony WH-1000XM5, maar het draagcomfort is prima. De rechteroorschelp heeft bovendien een aanraakgevoelig vlak voor de goed werkende tik- en veegbediening, en op de linkeroorklep vinden we de power-bluetoothknop, een knop voor de noisecancelling en de eerder genoemde ULT-knop.
:strip_exif()/i/2006869258.jpeg?f=imagegallery)
De ULT Wear mag dan geen 'XB' in de modelnaam hebben, maar 'extra bas' is wel zijn grootste kracht. Druk je op de ULT-knop, dan schakelt de hoofdtelefoon naar de eerste ULT-modus, waarbij de bassen flink worden aangezet. Druk je nogmaals, voor de tweede ULT-stand, dan gaat de basversterking nog een stapje verder. Met een derde druk op de knop keer je terug naar de ‘normale’ sound, die op zichzelf al vrij bassig is.
:strip_exif()/i/2006869260.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2006869262.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2006869264.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2006869266.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2006869268.jpeg?f=imagegallery)
Het schakelen tussen de modi werkt prima, maar niet helemaal naadloos. Telkens als je op de ULT-knop drukt, stopt de muziek even en klinkt er een geluidje om aan te geven welke ULT-stand geactiveerd wordt. Vervolgens gaat het afspelen van de muziek met een fade-in verder. Je kunt het ULT-activeringsgeluid wel uitschakelen, maar dan zit je alsnog met een moment stilte als je tussen de verschillende standen schakelt.
:strip_exif()/i/2006817468.jpeg?f=imagegallery)
De ULT-knop doet wel echt wat hij belooft: het volume van de bassen oppompen. Dat zie je terug in bovenstaande frequentieresponsgrafiek, die de sound in de normale stand (blauwe lijn), de ULT 1- stand (oranje) en ULT 2-modus (groen) met elkaar vergelijkt. Welke instelling het mooist klinkt, hangt sterk af van de afgespeelde muziek. Hiphoptracks dreunen een stuk harder en klinken warmer in de eerste ULT-stand en hetzelfde kun je zeggen van veel elektronische dancemuziek. Je betaalt hier wel een prijs voor, want door de stevigere bassen worden details in het hoge en middenbereik merkbaar weggedrukt. Popmuziek en klassiek klinken dan weer compleet uit balans zodra je de ULT-knop beroert.
Agressieve tweede ULT-stand
De tweede ULT-stand is voor de meeste muzieksoorten zwaar overpowered, waardoor onbalans constant op de loer ligt. Bassen worden zoveel versterkt dat zelfs de meeste hiphop- en danceklassiekers klinken als een soort parodie op zichzelf. Toch heeft ook deze modus zijn nut. Dan moet je het vooral zoeken in muziek met korte, snappy basskicks en subbassen die de basdrums extra diepte geven, zonder traditionele baslijn. Een dergelijke sound vind je bijvoorbeeld in modernere elektronische muziekgenres als footwork en juke. Het ding met die muziekstromingen is dat de makers lang niet altijd de moeite nemen om hun tracks goed te laten masteren, waardoor het vaak van het individuele nummer afhangt of het zich leent voor deze agressieve ULT-stand.
Als we het geluid van de ULT Wear vergelijken met dat van de duurdere WH-1000XM5, mist de nieuwe headset net wat power in het hogere middenbereik. Zetten we de ULT Wear af tegen zijn voorganger, dan blijkt die WH-XB910N, met Clear Bass uitgeschakeld, ook een stukje helderder te klinken. Onderstaande frequentieresponsgrafiek, waarin de ULT Wear in normale modus (blauwe lijn) wordt vergeleken met de WH-1000XM5 (groen) en WH-XB910N (rood), laat goed zien waar 'm dat in zit. De XM5 en XB laten allebei een dalletje zien in het lagere middenbereik, gevolgd door een piek(je) in het hogere middenbereik. Bij de ULT Wear zien we na een verhoging in de basregio een vrij vlakke lijn.
:strip_exif()/i/2006817472.jpeg?f=imagegallery)
Noisecancelling, accuduur en gesprekskwaliteit
De ULT Wear is ook voorzien van actieve noisecancelling die heel aardig werkt, maar duidelijk van een ander niveau is dan die van de WH-1000XM5. Hij moet het vooral van zijn passieve afdichting hebben. De actieve ruisdemping haalt nog een paar extra decibels weg in het lagere en middenbereik, maar niet heel veel, zoals je in onderstaande grafiek kunt zien. We hebben ter vergelijking ook een nieuwe anc-meting van een XM5 gedaan en die hieronder toegevoegd. Sony's topmodel filtert duidelijk een stuk meer omgevingsruis weg. Dat neemt niet weg dat de anc van de ULT Wear voldoende is voor bijvoorbeeld op kantoor. Op echt luidruchtige plekken, zoals aan boord van een vliegtuig, schiet de noisecancelling tekort.
:strip_exif()/i/2006817474.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2006817476.jpeg?f=imagegallery)
Met anc ingeschakeld gaat de accu ruim 30 uur mee en zonder noisecancelling stopt de muziek pas na zo'n 53 uur. Hang je de headset 10 minuutjes aan de lader, dan heb je er weer 5 uur speeltijd bij. De ULT Wear werkt via bluetooth 5.2 en ondersteunt naast de gebruikelijke SBC- en AAC-audiocodecs ook Sony's eigen hi-res LDAC-codec.
Je kunt de ULT Wear ook gebruiken om mee te bellen. In onze microfoontest weet de headset ons stemgeluid prima vast te leggen, waarbij de klank zelfs iets helderder is dan als we dezelfde test uitvoeren op een XM5.
Microfoontest
| Originele testsample | |
| Sony ULT Wear | |
| Sony WH-1000XM5 |
Conclusie
De Sony ULT Wear is een leuke midrangeheadset voor serieuze basliefhebbers. De koptelefoon oogt en voelt minder luxe aan dan Sony's topmodellen en de noisecancelling is slechts redelijk, maar het draagcomfort is prima en hetzelfde kunnen we zeggen van de accuduur. Daarbij maakt de ULT-knop het erg makkelijk om het basgeluid op te pompen. Subtiel is deze hoofdtelefoon zeker niet en de vrij agressieve ULT 2-stand leent zich enkel voor heel specifieke muziek. Het apparaat doet echter absoluut wat het belooft: een moddervette bassound leveren, al gaat dat duidelijk ten koste van details in het hogere en middenbereik.
Pluspunten
-
Meer bas met een knop -
Twee verschillende ULT-standen -
Flinke accuduur -
Comfortabel -
Prima veeg- en tikbediening
Minpunten
-
Plastic look-and-feel -
Sound mist wat midden en hoog -
Tweede ULT-stand vaak te krachtig -
Anc slechts redelijk
:fill(white):strip_exif()/i/2006625176.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_icc():strip_exif()/i/2005105496.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/2004930652.jpeg?f=fpa_thumb)
/i/2006624366.png?f=fpa)
/u/481095/crop56df1917f3945_cropped.png?f=community){kind=small}
.
:strip_icc():strip_exif()/u/337269/crop619fec732cf56_cropped.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/386526/crop5e79fc3cdf222_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
/u/33139/crop61a880c2eab36_cropped.png?f=community){kind=small}
/u/5402/crop59cd7f570677b_cropped.png?f=community){kind=small}
/u/12436/p1_normal.png?f=community){kind=small}
