Eindelijk naar het oude Japan

Assassin's Creed Shadows Preview

Naoe: de klassieke Assassin

In de presentatie die Ubisoft voorafgaand aan zijn Ubisoft Forward-presentatie liet zien, was voor beide hoofdpersonages veel aandacht. Logisch, want Yasuke en Naoe zijn elkaars perfecte tegenhangers. Aan de ene kant heb je de vlugge, vaak goed verstopte shinobi Naoe. Zij moet het hebben van snelheid en stealth. Ze staat haar mannetje in een gevecht, maar een open gevecht is voor Naoe een laatste redmiddel, geen doel. Dat ligt voor Yasuke anders. Deze brute kracht beukt zich het liefst een weg door al zijn problemen heen. Zijn gameplay zal dan ook een stuk meer gericht zijn op actie dan bij Naoe het geval is.

Kiezen met wie je missies doet

In de demonstratie die Ubisoft gaf - zelf spelen zat er helaas niet in - zagen we twee keer dezelfde missie uitgevoerd worden, waarbij er eerst gespeeld werd als Naoe. Daarna werd dezelfde missie nog eens gestart, maar dit keer werd gekozen voor Yasuke. Diezelfde keuze krijgt de speler ook op zijn bord. Als de missie begint, die in dit geval gaat om het uitschakelen van een corrupte Daimyo die zich heeft verstopt in zijn kasteel, doen beide personages hun plan uit de doeken. Naoe oppert logischerwijs dat ongezien naar binnen sneaken en de Daimyo geruisloos uitschakelen de beste tactiek is. Waarom zou je de hele slang bevechten als je ook gewoon zijn kop kunt afhakken, redeneert de kleine Assassin. Dat is aan Yasuke niet besteed, want wat hem betreft wandelt hij via de voordeur naar binnen en mept hij iedereen weg die de weg verspert.

Kijkend naar Naoe, die over de daken van de buitenste delen van het kasteel sneakt en al freerunnend steeds dichter bij haar doelwit komt, zien we de typische Assassin’s Creed-gameplay. Open gevechten hebben in sommige games in de serie best een grote rol gespeeld, maar de basis van de gameplay van een Assassin’s Creed-game is altijd geweest dat de Assassins zoveel mogelijk ongezien te werk gingen. Ze werken immers niet voor niets vanuit de schaduw om het licht te dienen. Naoe beschikt ook over Eagle Vision, die in deze versie van Assassin’s Creed net wat minder krachtig is dan in oudere games. Waar je in die games vijanden van grote afstand en door alle muren heen kon opmerken, lukt het Naoe vaak alleen vijanden op te merken die in haar gezichtsveld staan of die achter dunne afscheidingen opgesteld staan.

Nieuwe trucs

Naoe heeft daarbij ook een aantal trucs die nieuw zijn voor de serie. De eerste daarvan is dat ze zich kruipend op haar buik kan voortbewegen. Dat heeft als groot voordeel dat ze zich ook in hoog gras kan verstoppen. Daarnaast kan ze kruipend door bepaalde openingen die eerder niet begaanbaar zouden zijn geweest en kan ze onder water zwemmen om vijanden ongezien te benaderen. Dat is op zich niet nieuw voor Assassin’s Creed, maar Naoe kan een bamboestok gebruiken om adem te halen terwijl ze zelf onder water blijft.

De gameplay van Naoe is dus herkenbaar voor gamers die bekend zijn met Assassin’s Creed en op sommige momenten misschien iets té herkenbaar. De game bevat hetzelfde systeem als altijd om weer te geven welke wachters jou kunnen zien. Je ziet dan eerst een witte indicatie ten teken dat je opgemerkt kunt worden, dan een gele om aan te geven dat een vijand iets gezien heeft en op onderzoek uit zal gaan, en daarna een rode ten teken dat de vijand je gezien heeft en gaat aanvallen. Het valt mij vaak op dat vijanden die jou logischerwijs makkelijk moeten kunnen zien, toch een langzaam vullend wit metertje hebben, waardoor je soms gewoon door hun blikveld heen kunt bewegen. Daar zag ik in Naoes gameplay weer aardig wat voorbeelden van.

Niet-overtuigende npc's

Dat sluit aan bij het beeld dat ik een beetje heb bij de non-player characters in deze game; ze overtuigden me niet. Dat begon al met een scène waarin Yasuke door de straten van een dorpje wandelde, en alle dorpelingen hem uit de weg gingen en naar hem bogen. Dat is logisch, want Yasuke is een imposante verschijning en staat op dat moment ook bekend als een machtige samoerai, maar die scène zag er op momenten wat gek of onnatuurlijk uit. In gevechten werd het niet beter. Ik zag vijanden af en toe onnodig lang wachten met aanvallen of raar positie kiezen. Op zich hoeft dat het spelplezier niet in de weg te staan en er is nog tijd om dit soort foutjes glad te strijken, maar het lijkt alvast te verklappen dat Assassin’s Creed Shadows in de details niet zal uitblinken.

Verdwijnend bloed?

Er is geen scène die dat beter illustreert dan een ogenschijnlijk onbelangrijk stukje van een paar seconden waarin Yasuke van het ene naar het andere gevecht loopt. Nadat hij zijn laatste vijand verslagen heeft en met een bebloede katana richting een volgend groepje loopt, zien we vlak voordat hij daar zijn eerste aanval inzet, dat zijn katana ineens weer helemaal schoon is. Dat zou me waarschijnlijk niet zijn opgevallen als Rise of the Ronin niet had bestaan. In dat spel kun je je wapens namelijk met een zwaai ontdoen van bloed. Die beweging levert dan ook nog een korte aanvalsbonus op. Dat is precies het verschil tussen de details helemaal uitwerken en dat net niet helemaal goed doen.

• Volgende pagina 3. Yasuke: lekker beuken