Introductie
Introductie
In augustus 2008 kondigde Canon de Eos 50D aan, die de net een jaar oude 40D opvolgde. Het aantal megapixels werd met vijftig procent opgeschroefd, het iso-bereik werd verhoogd, en in plaats van de Digic III-beeldprocessor soldeerde Canon de nieuwe Digic 4-chip in het toestel. Verder kreeg de camera een 3"-lcd met een hogere resolutie. Tweakers.net bekeek of de Eos 50D een waardige opvolger is van de Eos 40D en zet de nieuweling af tegen de concurrentie.
Snelle opvolging door concurrentie?
Het management van Canon zal zich in augustus 2007 wel even achter de oren hebben gekrabd bij de presentatie van de Nikon D3 en de D300. Die laatste was de opvolger van de bejaarde D200 en was als eerste middensegment-dslr van Nikon uitgerust met een cmos-beeldsensor. Hoewel de D300-beeldsensor ongeveer twee megapixels meer meekreeg dan de Eos 40D, was het vooral de 3"-lcd met de hogere resolutie van 930.000 subpixels, het autofocussysteem met 51 focuspunten en de mogelijkheid om de fijnafstellling van de autofocus bij lenzen te regelen, die de wenkbrauwen bij de Canon-top deed fronsen. De Eos 40D was bij zijn introductie niet direct verouderd, maar de Nikon-aankondiging haalde wel wat van de glans van de nieuwe Canon-dslr af. Dat de fabrikant al na een jaar met de opvolger kwam, in plaats van na de voor Canons prosumer-dslr's gebruikelijke achttien maanden, spreekt dan ook boekdelen.
Vernieuwingen
'Gapless'-beeldsensor
Hoewel de Eos 50D misschien als antwoord op de D300 kan worden gezien, is de nieuwe cmos-beeldsensor met 15,1 megapixels in ieder geval geen haastklus geweest. De sensor heeft een geheel nieuw ontwerp waarbij Canon de tussenruimtes tussen de microlenzen boven de fotodiodes heeft geëlimineerd, waardoor er meer licht wordt opgevangen. Dit heeft ervoor gezorgd dat Canon, ondanks de fors grotere pixelcount, de pixels niet al te veel heeft hoeven verkleinen: voor de Eos 50D bedraagt de grootte 4,7 micrometer tegenover 5,7 micrometer bij de Eos 40D. De beeldsensor van de Eos 50D heeft net als zijn voorganger het aps-c-formaat en dus een cropfactor van 1,6x.
Ondanks de kleinere pixels heeft Canon het iso-bereik van de Eos 50D weten te verhogen naar iso 3200, en er zijn twee extra standen om een lichtgevoeligheid van iso 6400 of iso 12.800 te kunnen gebruiken. De maximale lichtgevoeligheid die de Eos 40D kon bereiken was iso 1600 of iso 3200 met boost. De Eos 50D beschikt over een auto iso-functie, maar deze heeft opmerkelijk genoeg slechts een bereik van iso 100 tot en met iso 1600.
:fill(black)/i/1235656647.jpeg?f=thumb)
Canon heeft het low-pass-filter voor de beeldsensor, dat bij dslr's wordt gebruikt om moiré-effecten tegen te gaan, voorzien van een fluorinecoating waarop stof minder snel hecht. Hierdoor is de sensor makkelijker met een blaasbalgje te reinigen. Daarnaast is de automatische stofverwijdering, op basis van een piëzoelektrisch element dat ultrasone trillingen produceert, overgenomen van de Eos 40D.
Digic 4 en 6,3 beelden per seconde
Ondanks het grotere aantal megapixels heeft de Eos 50D het rappe tempo van 6,3 foto's per seconde in de burst-modus van zijn voorganger behouden. Canon heeft dit voor elkaar gekregen door gebruik te maken van een verbeterde vierkanaals uitlezing van de beeldsensor en van low-voltage versterkerelektronica, waardoor de signaalsnelheid met anderhalf keer is verhoogd. Desondanks is het energieverbruik van de Eos 50D-beeldsensor lager dan dat van de Eos 40D.
Om de datastroom te verwerken is de Eos 50D uitgerust met de nieuwe Digic 4-beeldprocessor. Deze is ongeveer 1,3 keer zo snel als zijn voorganger en zorgt bovendien voor aansturing van de high-res-lcd en de hdmi-aansluiting. Verder ondersteunt de chip type 6-udma-cf-kaarten. Ook de Eos 5D Mark II-dslr met fullframe-beeldsensor heeft de Digic 4-chip als motor.
De Digic 4-beeldprocessor zorgt er daarnaast voor dat vignettering van bepaalde lenzen automatisch wordt gecorrigeerd. Voor 26 lenzen is een standaardprofiel aangemaakt, terwijl de gebruiker voor 14 andere lenzen zelf een profiel kan aanmaken. Canon noemt de feature 'peripheral illumination correction'.
:fill(black)/i/1235567329.jpeg?f=thumb)
Sraw 1 en 2
De Eos 40D had al de mogelijkheid om foto's, naast jpeg en raw, op te slaan in het sraw-formaat, waarbij raw-bestanden met een resolutie van 2,5 megapixels worden opgeslagen. Bij de Eos 50D heeft Canon dit formaat ingeruild voor sraw1 en sraw2. De eerste levert foto's op met een resolutie van 7,1 megapixels, terwijl bij het tweede formaat 3,8 megapixel per foto wordt vastgelegd. Het heeft er overigens alle schijn van dat bij de twee nieuwe bestandsformaten al wel een ruisreductieslag is toegepast, zo blijkt uit onder meer uit een posting op dpreview.
920.000 pixels
Eén van de meest in het oog springende upgrades bij de Eos 50D is de 3"-lcd met vga-resolutie. De hogere resolutie van 920.000 subpixels is vooral van nut bij het beoordelen van de focus en het scherm heeft met 170 graden horizontaal en vertikaal ook een iets grotere kijkhoek. Verder is het raster tussen de pixels minder zichtbaar, waardoor de foto's scherper ogen.
De live view-modus profiteert eveneens van de hogere resolutie. In tegenstelling tot de Eos 40D kan de Eos 50D naast autofocus via het snelle fasedetectiesysteem ook scherpstellen met de langzamere contrastdetectiemethode. Verder is er een optie om op gezichten in beeld scherp te stellen. Deze laatste twee modes hebben het voordeel dat de spiegel niet opgeklapt hoeft te worden om de camera zijn werk te laten doen, waarmee een fors nadeel van de live view van de 40D is verholpen.
Body en bediening
Groot en stevig
De body van de Eos 50D maakt duidelijk dat we hier te maken hebben met een semi-professionele dslr. De behuizing bestaat uit een chassis van roestvast staal, polycarbonaat en glasvezel, terwijl de buitenste schil gemaakt is van een magnesiumlegering. De camera voelt zeer stevig en stijf aan en kan een stootje hebben. De Eos 50D ligt lekker in de hand en boezemt vertrouwen in. De Eos 50D is niet waterdicht vanwege het ontbreken van rubberen afdichtingen bij de naden, maar doordat de geheugenkaart- en batterijcompartimenten een afdichting hebben van dun schuimrubber kan de camera enige regendruppels en zand of stof wel verdragen.
:fill(black)/i/1235558039.jpeg?f=thumb)
:fill(black)/i/1235558040.jpeg?f=thumb)
:fill(black)/i/1235558038.jpeg?f=thumb)
Ook de bediening van de Eos 50D is gericht op de gevorderde gebruiker. Zo is onder meer voorzien in een 'af-on'-knop voor het loskoppelen van het scherpstellen en de ontspanknop. De '*'-knop voor het vastzetten van de belichtingswaarde is rechts van de af-on-knop geplaatst, terwijl de knop voor de selectie van het de autofocuspunten daar weer rechts van een plek heeft gevonden. Deze laatste twee fungeren ook als respectievelijk in- en uitzoomknop bij het bekijken van foto's. De drie knoppen zijn relatief klein.
:fill(black)/i/1235563759.jpeg?f=thumb)
:fill(black)/i/1235563758.jpeg?f=thumb)
Dat geldt ook voor de knoppen bovenop bij de lcd, die de belangrijkste instellingen weergeeft. Met deze knoppen, die naar ons gevoel iets te bol zijn om lekker te bedienen, kunnen onder meer belichtingsmeting, witbalans, autofocusmodus, drive-stand, iso-waarde en belichtingscompensatie worden ingesteld. Handig is dat met elke knop twee instellingen zijn aan te passen via respectievelijk het voorste instelwiel en het grote verticale draaiwiel aan de achterkant.
:fill(black)/i/1235564315.jpeg?f=thumb)
:fill(black)/i/1235564314.jpeg?f=thumb)
Dat draaiwiel is overigens een genot om mee te werken. Menu-items zijn trefzeker te selecteren en via de ok-knop in het midden kan de selectie bevestigd worden. Daarentegen is de d-pad, die in acht richtingen kan bewegen, niet alleen voor onze - toch niet al te kleine - handen iets te ver naar links geplaatst. Ook werkt de d-pad niet lekker: hij moet erg ver gekanteld worden om de beweging te registreren. Daardoor kan je ook per ongeluk in het midden drukken, zodat het Quick Control-menu wordt geactiveerd.
In dit menu toont de lcd de belangrijkste instellingen zoals sluitertijd, diafragma en witbalans, en deze zijn hier ook eenvoudig aan te passen. Een dergelijk systeem wordt ook gebruikt door Pentax en Sony. Een aangepaste versie hiervan wordt getoond als de nieuwe Creative Auto-stand met de modusknop is geselecteerd. Deze modus is meer voor de beginnende dslr-gebruiker waarbij via sliders kan worden gekozen voor lichte of donkere foto's, en een wazige of juist scherpe achtergrond. Om ruimte voor de Creative Auto-stand te maken, heeft een van de drie custom-standen van de 40D het veld moeten ruimen en blijven er nog twee over.
Met het Quick Control-menu kan ook eenvoudig een andere Picture Control worden gekozen. Canon heeft hiervoor ook een knop onder de 3"-lcd ingericht. Het menu, en dan met name de C.Fn-instellingen, is voor een niet-Canon-gebruiker op het eerste gezicht wat verwarrend door de twee rijen met cijfers onderaan, maar dat went snel genoeg.
:fill(black)/i/1235565338.jpeg?f=thumb)
:fill(black)/i/1235565336.jpeg?f=thumb)
:fill(black)/i/1235565337.jpeg?f=thumb)
:fill(black)/i/1235565334.jpeg?f=thumb)
:fill(black)/i/1235565335.jpeg?f=thumb)
:fill(black)/i/1235565333.jpeg?f=thumb)
Ergerlijk is dat je na het nemen van een foto eerst op de play-knop moet drukken voordat je kan inzoomen. Bij de preview, die direct na het afdrukken kort verschijnt, is zoomen niet mogelijk. Ook wordt een seconde lang eerst een foto met een lage resolutie op de lcd getoond, waarna deze vervangen wordt door een 'full resolution'-variant.
Iso-prestaties en witbalans
Iso-prestaties
Het testexemplaar van de Eos 50D werd geleverd met een 17-85 IS USM-lens en daarmee zijn ook onderstaande iso-testen uitgevoerd. De jpeg's die de Eos 50D direct uit de camera produceert zijn tussen iso 100 en iso 1600 zonder meer goed te noemen met veel detail en mooie neutrale kleuren. Bij iso 3200 neemt de luminantieruis iets toe en neemt de scherpte navenant af, maar deze stand kan nog steeds goed gebruikt worden.
Het verhaal wordt anders bij de 'boost'-standen voor iso 6400 en iso 12800. Bij iso 6400 wordt kleurruis vervelend zichtbaar en is het beeld erg zacht vanwege de ruisreductie van de camera. Ook is de luminantieruis zienderogen toegenomen. De iso 12800-stand is bedroevend slecht en niet serieus bruikbaar. In donkere delen zijn rode strepen met een lengte van enkele pixels te zien en iso 6400 en iso 12800 zijn dan ook alleen goed voor de marketingafdeling. Toch is een lichtgevoeligheidsbereik tot en met iso 3200 zeer goed te noemen, ook al gegeven het grote aantal pixels. Overigens gaat de auto iso-functie maar tot iso 1600. Dat is jammer, want soms heb je net een beetje meer lichtgevoeligheid nodig en geen tijd om de instellingen te wijzigen.
Hieronder hebben we nog even een vergelijking gemaakt tussen de scherptes bij iso 1600, iso 3200 en iso 6400.
Bovenstaande voorbeelden zijn allen met de standaardruisreductie (in totaal zijn er vier standen). Zetten we deze uit, dan is zoals verwacht iets meer detail waarneembaar ten koste van een toename van de ruis. Het eerste plaatje hieronder is geschoten op iso 3200 met ruisreductie, terwijl het tweede voorbeeld zonder ruisreductie is gemaakt.
Witbalans
De automatische witbalans van de Eos 50D weet meestal een goede kleurtemperatuur te kiezen, maar bij weinig licht krijgen de foto's een gelige tint. Een extreem voorbeeld hiervan is bij de onderstaande nachtopname te zien met daaronder een gecorrigeerde versie ervan. Bij dit soort situaties is het dan ook altijd aan te bevelen om de 50D zowel een jpeg als een raw-afbeelding te laten opslaan; een jpeg met een verkeerde witbalans is nooit helemaal te corrigeren.
Desondanks levert de Eos 50D foto's op met natuurlijke kleuren en veel detail. Sommige foto's in de fotogalerij zouden wat scherper kunnen, maar volgens ons heeft de meegeleverde lens daarbij een belangrijke rol gespeeld: de 17-85 is bepaald geen topmodel en we snappen niet goed waarom Canon een chique prosumer met een dergelijke budgetlens uitrust. Wie een beetje plezier aan zijn 50D wil beleven, laat deze instapper dan ook links liggen.
Snel werkpaard
Canon heeft met de Eos 50D een solide, semi-professionele dslr afgeleverd die op een aantal punten, waaronder de automatische vignetteringscorrectie, de autofocusfijnafstelling, de 3"-lcd met hoge resolutie en de twee nieuwe sraw-modes, een duidelijke verbetering ten opzichte van zijn voorganger is. Liever hadden we gezien dat Canon minder megapixels op de beeldsensor, met 'gapless'-microlenzen, had gestopt voor meer lichtopbrengst, maar gezien zijn bruikbare iso 3200-waarde mogen we niet klagen. Met iso 6400 en vooral met iso 12.800 wordt in onze ogen echter te veel ruis vastgelegd.
De belangrijkste concurrenten van de Eos 50D zijn de Nikon D300, de Sony Alpha A700, de Pentax K20D en de nieuwe E-30 van Olympus. De D300 ligt volgens ons iets fijner in de hand dan de 50D, maar daar staat tegenover dat de Eos 50D een betere prijs-prestatieverhouding heeft. De opvolgers van de D300 en de A700 zitten er overigens aan te komen.
De Eos 50D levert mooie foto's met natuurlijke kleuren op en de 'highlight tone priority'-feature, ook al aanwezig bij de Eos 40D, kan geactiveerd worden om de highlights te beschermen. De Eos 50D biedt een schier onuitputtelijk scala aan instellingen en de belangrijkste daarvan zijn via knoppen snel aan te passen. De ergonomie had op sommige punten wel iets beter gekund. Ook hadden we graag een optie gehad om direct na het indrukken van de ontspanknop te kunnen inzoomen.
De uitrusting van de Eos 50D op softwaregebied is erg volledig. Zo worden een goede raw-converter en software om het (live view-)beeld via een draad op de computer te tonen, meegeleverd. Bij bijvoorbeeld Nikon moet hiervoor betaald worden. Ook fijn is dat via lampjes op de acculader wordt aangegeven hoever de accu opgeladen is.
Pluspunten
- hoge resolutie
- verbeterde lcd
- autofocusfijnafstelling
- vignetteringscorrectie
- stevige, grote body
- raw- en tethered shooting-software meegeleverd
Minpunten
- 8-weg controller werkt niet lekker
- knopjes hier en daar wat te klein en te bol
- inzoomen pas mogelijk na druk op play-knop
Fotogalerij
:fill(black)/i/1235568811.jpeg?f=imagegallery)
:fill(black)/i/1235569341.jpeg?f=imagegallery)
:fill(black)/i/1235569533.jpeg?f=imagegallery)
:fill(black)/i/1235569781.jpeg?f=imagegallery)
:fill(black)/i/1235569914.jpeg?f=imagegallery)
:fill(black)/i/1235570009.jpeg?f=imagegallery)
:fill(black)/i/1235570260.jpeg?f=imagegallery)
:fill(black)/i/1235570755.jpeg?f=imagegallery)
:fill(black)/i/1235571031.jpeg?f=imagegallery)
:fill(black)/i/1235571030.jpeg?f=imagegallery)
:fill(black)/i/1235571029.jpeg?f=imagegallery)
:fill(black)/i/1235571028.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/1250680184.gif?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/1219740553.jpg?f=thumbmedium)
/i/1267523052.png?f=fpa)
/i/1256027964.png?f=fpa)
:strip_exif()/u/337246/Laughterminion.gif?f=community)
:fill(white):strip_exif()/i/1219832820.jpg?f=thumbmedium)
:strip_exif()/i/1219745254.gif?f=fpa)
:strip_icc():strip_exif()/u/13419/gradientt2.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/195303/Sylvanas2.jpg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/58200/smiley_n.gif?f=community){kind=small}
ik kan heerlijk foto's croppen en corrigeren./u/151149/crop5fde11d32f663_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/88216/Goomba-animated.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/273605/NS.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/167520/crop6411ddc2af825_cropped.jpg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/29265/kampvuur.gif?f=community){kind=small}
. :strip_icc():strip_exif()/u/110594/avatoff.jpg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/25150/Gizzbril.gif?f=community){kind=small}
/u/250125/avat.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/36877/sq_175.jpg?f=community){kind=small}