Zelfde setting
Resident Evil 4
Resident Evil 4 gold als een klassieker en Capcom is erin geslaagd die klassieker beter te maken. Voor een deel is dat natuurlijk logisch, want de nieuwe hardware maakt andere dingen mogelijk dan vroeger konden op de Nintendo GameCube. Dat de game er mooier uitziet dan vroeger, is vrij logisch. Er zijn echter ook allerlei veranderingen in de gameplay en zelfs de opzet en flow van de game zijn veranderd. Dat brengt een risico met zich mee, want juist die zaken waren sterke punten van de originele Resident Evil 4. De wijzigingen komen echter goed uit de verf: Resident Evil 4 is nu een modernere game en speelt fijner dan het origineel, zonder de charme van dat origineel daarbij te verliezen. Deze game is het spelen waard, ook als je het origineel al eens gespeeld hebt.
Nieuwe games zijn niet cool meer; oude games is wat we willen! Dat is een beetje gekscherend gezegd natuurlijk, maar dat we momenteel in een flinke golf van remasters en remakes zitten, is duidelijk. De ene na de andere oude game krijgt een next-gen patch, verschijnt voor het eerst op een moderne console of wordt zelfs van de grond af aan opnieuw gemaakt… Heb je het idee dat je dit al eens eerder hebt gelezen? Klopt, want dit is de letterlijke introtekst die ik bij de review van de onlangs verschenen remake van Dead Space heb gebruikt. Hé, als gamemakers oude games mogen heruitgeven, dan mag ik toch ook wel introteksten hergebruiken? Belangrijker: Resident Evil 4 is de volgende game in een steeds langer worden lijst van classics die in opgepoetste, bijgewerkte vorm op moderne platforms verschijnen en ook in dit geval mag het resultaat er zeker zijn.
Dat Resident Evil 4 de titel ‘remake’ waard is, blijkt tijdens het spelen al snel. Natuurlijk zijn er de nieuwe visuals, maar de gameplay beschikt over allerlei opties die in het origineel niet aanwezig waren. Zo kan hoofdpersonage Leon S. Kennedy nu bijvoorbeeld hurken en zijn mes gebruiken om aanvallen van vijanden te blokkeren. Beide beïnvloeden de game behoorlijk; je kunt vijanden nu effectiever besluipen en geruisloos uitschakelen en in gevechten ben je een stuk weerbaarder. Wel heeft het mes nu een soort ‘levensbalk’, die aangeeft wat de conditie ervan is. Het mes kan stuk en dan kun je het niet meer gebruiken tot je het hebt laten repareren.
Over dat soort grote en kleine veranderingen lees je hieronder meer. Laten we echter eerst kijken naar het grotere plaatje, want de setting van de game is ongewijzigd. Resident Evil 4 draait om de missie van geheim agent Leon Kennedy, die ergens in Europa op zoek moet naar de ontvoerde Baby Eagle, oftewel: de dochter van de president van Amerika. Leon is natuurlijk geen onbekende; hij is ook het hoofdpersonage van Resident Evil 2. Zijn vermogen om de gebeurtenissen in het door hordes zombies overspoelde Raccoon City te overleven was voor de Amerikaanse overheid reden om hem in te lijven als speciaal agent. Als de dochter van de president ontvoerd wordt, gaat de overheid ervan uit dat er een mol is. Leon wordt er dan ook in zijn eentje op uit gestuurd om de omgeving te verkennen waar Baby Eagle zich zou bevinden.
Dat gaat natuurlijk helemaal mis. Binnen de kortste keren leggen de lokale politieagenten die Leon assisteren, het loodje en wordt Leon zelf ook geconfronteerd met bloeddorstige, zombieachtige mensen. Alle mensen in de wijde omtrek blijken onder invloed van een vreemde leider van een soort sekte, die ergens dus Baby Eagle verborgen houdt. Gaandeweg de zoektocht leert Leon niet alleen meer over waar de dochter van de president zich bevindt, maar ook over wat er precies speelt in de omgeving. Daarbij kan hij ook een aantal optionele sidequests volbrengen, die kunnen leiden tot speciale beloningen. Deze extra quests zijn nieuw en geven de speler een reden om eerder bezochte gebieden uitgebreider te doorzoeken en zo de totale speelduur nog wat te verlengen.
Fijne vernieuwingen
In de setting en het algemene verhaal verandert dus niet direct heel veel, maar in de uitvoering en het exacte verloop kun je, als je Resident Evil 4 nog helder genoeg voor de geest hebt, zeker verschillen ontdekken. Natuurlijk ziet alles er na de grafische upgrade toch al flink anders uit, maar er zijn ook gewoon hele nieuwe stukken aan de spelwereld toegevoegd. Het gaat daarbij vooral om nieuwe doorgangen waar Leon nu dan onderdoor kan kruipen of donkere stukken, waar de game met hulp van Leons zaklamp kan laten zien hoe de vernieuwde lichteffecten uit de verf komen. Bijkomend voordeel van dit alles is dat gamers die de originele game al kennen, niet per se het idee hebben dat ze dezelfde game opnieuw spelen. Er is behoorlijk veel veranderd.
Arsenaal uitbreiden
Kijken we naar hoe de game speelt, dan vallen zowel de vernieuwingen als de oude elementen op. De flow van het spel is grotendeels hetzelfde. Je struint voorzichtig rond op zoek naar vijanden en handige items om op te pakken, rekent met die vijanden af en gaat door naar een volgende zone om dat allemaal weer opnieuw te doen. Terwijl je dat doet, breidt je langzaam je wapenarsenaal uit. Dat doe je door nieuwe wapens te kopen bij een handelaar die je van tijd tot tijd tegenkomt. Wapens en spullen kun je bij je dragen zolang je ze kwijt kunt in je koffer, waarin je je bezittingen naar eigen inzicht kunt indelen. Die koffer kun je trouwens ook upgraden, zodat je meer kunt meenemen. Je kunt de koffer ook voorzien van bepaalde ‘good luck charms’, die specifieke bonussen opleveren in de gameplay. Je vindt dan bijvoorbeeld meer munitie of andere handige items.
:strip_exif()/i/2005685602.jpeg?f=imagearticlefull)
De gameplay van Resident Evil 4 draait dus om het verkennen van de spelwereld en het verslaan van vijanden. We noemden al dat het mes in deze remake allerlei nieuwe functies heeft gekregen. Wel zo handig, want zoals altijd is de hoeveelheid kogels die je tot je beschikking hebt, behoorlijk beperkt. Met kogels voor je pistool valt dat nog mee, maar die voor je shotgun wil je het liefst bewaren tot je écht sterke vijanden tegenkomt. Het is dan ook handig om die wapens van tijd tot tijd te upgraden. Je kunt er ook allerhande extra items bij kopen, zoals lasersight voor op je pistool, om het schieten nog wat makkelijker te maken. De game spoort je trouwens ook aan om wapens die je weinig gebruikt, aan de handelaar te verkopen. Een weinig gebruikt wapen neemt onnodig plek in in je koffer en het geld dat je ermee verdient, kun je gebruiken om andere wapens te verbeteren.
Resident Evil 4 laat ook een aantal veranderingen zien die de ‘quality of life’ ten goede komen. Denk daarbij aan het systeem dat je in staat stelt met de d-pad van wapen te wisselen. Je koppelt een wapen aan een van de d-padrichtingen en kunt dan in de gameplay op elk moment wisselen naar dat wapen. Daarnaast kun je nu gewoon rondlopen als Leon aan het bellen is met zijn collega’s van de Amerikaanse geheime dienst en is het begeleiden van de dochter van de president nu wat beter te doen doordat je haar de opdracht kunt geven om wat verder van je af te lopen of juist dicht bij je te blijven. Wat het dan wel weer lastiger maakt, is dat er minder plaatsen zijn waar ze zich kan verstoppen en dat je nu ‘game over’ kunt gaan als een vijand haar te pakken krijgt en haar opnieuw weet te ontvoeren. Dat is een serieus risico, want de dame in kwestie is bepaald niet goed in zichzelf in veiligheid houden. Je moet dus aardig je best doen om haar uit handen van de vijanden te houden.
Ouderdom ook merkbaar
Dat soort passages halen soms het tempo uit deze toch al niet bijzonder snelle game. Er is niets mis met traag, maar tempo verliezen doordat je om tekortkomingen heen moet werken, is vervelend. Dit is waar de ouderdom van deze remake wel een beetje naar boven komt. De game beschikt over toffe vernieuwingen, maar in hoe Leon beweegt en draait, voel je dat dit in de basis een oude game is. Het voelt allemaal wat houteriger en moeizamer aan dan je mag verwachten van een echt moderne actiegame. Simpele dingen als niet kunnen springen, waardoor je alleen randjes op mag die vooraf bedoeld zijn om tegenop te klimmen, zijn een beetje uit de tijd. De makers hebben absoluut puik werk afgeleverd in hoe Resident Evil 4 gemoderniseerd is, maar het blijft een game van bijna twintig jaar oud.
Beeldkwaliteit en opties
Ook in de graphics is dat te zien. Deze remake maakt, net als de eerdere remakes van Resident Evil-games, gebruik van de RE Engine, die voor het eerst werd gebruikt voor Resident Evil 7: Biohazard. De engine was bij uitstek geschikt voor dat spel doordat de game lineair is en veel gesloten omgevingen kent. Resident Evil 4 is echter een game met een veel opener karakter, zeker in deze remake. In de remakes van Resident Evil 2 en 3 was te zien dat de engine moeite had met het vasthouden van een hoog grafisch niveau bij objecten die verder weg waren van de speler. Dat blijft in Resident Evil 4 zo. Als je probeert een gebied dat verder weg ligt, te bekijken, zie je dat het wat lelijker en ongedetailleerder is dan alles wat dichterbij is. Niet heel erg, want je richt je meestal vooral op dingen om je heen, maar het blijft iets om rekening mee te houden bij de RE Engine.
Spannender
Dat gezegd hebbende: wat Capcom verder met deze game heeft gedaan op audiovisueel vlak, is knap. Alle visuals zijn van de grond af opnieuw opgebouwd, wat een heel nieuwe spelwereld met zich mee heeft gebracht. Je kunt het nauwelijks meer vergelijken met het origineel. Ja, gebieden als het dorp, het meer en het kasteel zitten ook in het origineel, maar ze zien er nu zoveel beter uit dat een rechtstreekse vergelijking helemaal geen zin heeft. Ook de monsters die je tegenkomt, zijn helemaal opnieuw vormgegeven, waardoor ze er angstaanjagender uitzien dan vroeger. Dat zorgt er samen met de vernieuwde lichteffecten voor dat deze Resident Evil 4 wat spannender is dan het origineel. De donkerdere omgevingen die je te lijf gaat met Leons zaklamp, en de aanwezigheid van die engere monsters zorgen daar wel voor.
:strip_exif()/i/2005685606.jpeg?f=imagearticlefull)
De grafische kwaliteit van de game kan op console allereerst beïnvloed worden door prioriteit te geven aan visuals of aan actie, door te kiezen voor de 'Resolution mode' of de 'Frame Rate mode'. We hebben de game niet aan een uitgebreide frameratetest onderworpen, maar al spelend valt de framerate maar zelden op. Een enkele keer zagen we een kleine stotter, maar dat gebeurde niet vaak en dat geldt voor beide grafische settings. Onder die hoofdkeuze kun je nog tal van andere grafische opties aanzetten, zoals raytracing, lensdistortion en ‘Hair Strands’. Dit laatste laat de weelderige blonde lokken nog wat mooier en losser van elkaar bewegen. Van die features zouden we raytracing zeker proberen. Het brengt de framerate her en der iets meer onder druk, maar levert mooie plaatjes op. Wel is het zo dat raytracing in deze game eigenlijk alleen echt goed merkbaar is in reflecties. Het lijkt weinig invloed te hebben op de lichteffecten. Onder lensdistortion is er een optie om chromatic aberration te gebruiken, maar dat lijkt vooralsnog een afrader. Het beeld oogt op de PlayStation 5 minder scherp als je deze optie aanzet.
En op pc?
Andere media hebben inmiddels ook hun bevindingen over de technische kant van de pc-versie van Resident Evil 4 gepubliceerd, maar wij moeten je die helaas schuldig blijven. We hebben de pc-versie bij Capcom aangevraagd, maar helaas ontvingen we voor deze review alleen de PS5-versie. Een snelle blik op andere sites leert dat er tal van settings lijken te zijn die de visuals niet verregaand beïnvloeden, maar wel drukken op de prestaties. Het kan dus lonen om goed te onderzoeken welke instellingen je gerust kunt verlagen om een optimale mix tussen beeldkwaliteit en prestaties te bereiken.
Conclusie
De vraag is natuurlijk: leiden al die veranderingen ook tot een game die we in 2023 mogen bestempelen als een goede game? Het antwoord luidt: jazeker. Capcom doet iets heel bijzonders; het pakt een game die gezien wordt als een classic, maar durft daar verregaande wijzigingen in aan te brengen. Klooien met een klassieker is een risico, maar in dit geval werkt het dus prima. De meer open stijl van de game, de nieuwe mogelijkheden in de gameplay en natuurlijk de verse visuals: ze dragen er allemaal aan bij dat deze versie van Resident Evil 4 op veel momenten aanvoelt als een nieuwe game en niet als een opgepoetste game van achttien jaar oud. Stellen dat de game visueel meekan met de huidige tijd, gaat te ver. Daar is de basis van de RE Engine zelf intussen ook gewoon te oud voor, maar het resultaat mag er zeker zijn.