Guitar Hero World Tour

Wie wil er zingen?

Zingen is ook nieuw voor Guitar Hero en ook hier heeft men goed gekeken naar Rock Band, en daarmee eigenlijk naar Singstar. De te zingen teksten verschijnen in karaoke-formaat boven in beeld. Een zwevend balletje geeft aan of je te hoog of te laag zingt. Niks mis mee, eigenlijk. De microfoon is aan de gevoelige kant, maar dat is wel prettig. Het betekent dat je zachtjes kunt zingen, zodat al te beschamende toestanden binnen de perken blijven. Het risico bestaat dat de microfoon het commentaar van je collega-bandgenoten oppikt. Het is wat lastig dat de zanger een controller moet gebruiken naast de microfoon, om tussen het zingen door de menu's te bedienen. Dat is onhandig, want niet elke console heeft genoeg usb-poorten om de vier instrumenten en een extra controller voor de zanger op aan te sluiten en het spel wordt zonder usb-hub geleverd - in tegenstelling tot Rock Band. Belangrijker is misschien dat er nauwelijks een indicatie is die aangeeft of je het goed doet. Dat geldt voor alle instrumenten, maar het gemis laat zich vooral bij de zang voelen. Het is lastig als je met een band speelt, omdat het spel geen reddingsmogelijkheid heeft, zoals het inzetten van de verdiende Star Power in Rock Band. Wie hier niet mee kan komen, dupeert de hele band, zonder dat je duidelijke aanwijzingen krijgt dat je iets fout doet.

Band

Het spel ziet er gelukkig een stuk beter uit dan voorganger Guitar Hero III, al is World Tour nog steeds geen grafische topper. Nu is dat bij een dergelijke game ook niet zo belangrijk. De naar beneden stromende noten zijn duidelijk genoeg en dat is verreweg het belangrijkste. Bovendien zijn er veel ruimere mogelijkheden om je muzikant vorm te geven zijn en dat is een zeer welkome aanvulling. Het spel heeft nog steeds iets meer een cartoony uiterlijk dan de concurrent. Daar moet je van houden, maar het is daarmee wel heel herkenbaar als een echte Guitar Hero. De spelvormen van World Tour zijn vrijwel gelijk aan die van zijn voorganger. Je kunt de carrière doorlopen en kiezen uit een lijst met losse nummers die je wilt spelen. Er is uiteraard ook multiplayer, zoals het bekende Face Off, Pro Face Off en Co-Op, maar dan uitgebreid met drums. Het leukste is Band Play, waarin je met anderen online een band kunt vormen, om het daarmee op te nemen tegen een andere online band. Erg geslaagd, maar helaas is het niet meer mogelijk om zelf games te hosten. Je wordt automatisch aan een andere speler of band gekoppeld.

Componeren

Wie de carrière heeft doorlopen en online uitgespeeld is, kan aan de slag met de Music Studio waarin muziek kan worden gecomponeerd. De composities kunnen vervolgens online worden geplaatst. Een erg interessante toevoeging, hoewel er haken en ogen aan kleven. Zo valt het niet mee om zelf een volwaardig nummer in elkaar te zetten, met drums, bas, gitaar en eventueel ook een toetsenpartij. Helemaal jammer is dat uitgever Activision is gedwongen de nummers die online verschijnen te controleren. Alle songs die lijken op een bestaande compositie worden door de uitgever verwijderd. Logisch, maar wel doodzonde, want de Music Studio is een uitgelezen kans om de songs in het spel aan te vullen met je eigen favorieten. Het is tenslotte niet iedereen gegeven goede muziek te maken. Bovendien heeft het spel af en toe wat last van lag als je zelf muziek inspeelt. Gelukkig kan muziek ook noot voor noot worden ingevoerd, of achteraf noot voor noot worden aangepast.

• Volgende pagina 4. Conclusie