Sony FE 50mm f/1.2 GM

Sony FE 50mm F1.2 GM

Geeft de browser de foto's in de review niet goed weer? Selecteer dan de lezerweergave in uw browser.

Deze review behandelt de lens niet volledig in ‘’detail’’. Foto’s maken doe je niet in een lab. Deze lensreview is vanuit een pragmatische insteek gemaakt, vanuit het perspectief van een hobbyfotograaf. Alle foto’s die je ziet in deze review zijn bewerkt.

IN HET KORT

Deze Sony FE 50mm F1.2 GM houdt de GM lijn naam hoog. De verwachtingen worden waargemaakt. Een nagenoeg perfecte lens, in zowel beeldkwaliteit als in fysieke vorm. Voor die laatste paar procenten in perfecte beeldkwaliteit betaal je uiteraard wel, maar de lens laat dan ook geen steken liggen. Ben jij op zoek naar dé ultieme 50/1.2 lens voor de Sony E-mount. Kijk dan niet verder.



‘’Een lichtsterke lens met prachtige bokeh’’. Zo wordt er doorgaans al geadverteerd bij 50/1.8 objectieven. Daarna komen de 50/1.4 exemplaren, die ‘’nog lichtsterker zijn met nog meer bokeh’’. Als overtreffende trap is er dan de 50/1.2. Zo hebben Sony, Nikon en Canon allen een 50/1.2 gepositioneerd als hun 50mm prime topmodel. F1.2 wordt overigens al langer gezien als het summum van het maximale diafragma zonder compromissen. Al zijn er wel enkele objectieven die hieronder duiken, zoals de Leica Noctilux-M 50mm f/0.95 Asph. Echter, alle topmodellen mét autofocus en geen compromis op scherpte, van de grote conventionele 35mm full-frame namen, Sony Nikon Canon, hebben hun zinnen gezet op F1.2.



Ik kan wel stellen dat mijn favoriete brandpuntsafstand rond de 50mm ligt. Waarom weet ik niet. Waarschijnlijk door het feit dat wanneer men de brandpuntsafstand van het menselijk oog in perspectief zet met een 35mm full-frame camera, dit resulteert in een lens met een brandpuntsafstand van 43mm. Zo heb ik ooit ook de nifty-fifty gehad en ben vervolgens een ladder opgeklommen naar de 55mm Sonnar, 50mm Planar en nu de 50mm GM van Sony. Daartussen lagen tevens nog tientallen vintage exemplaren van 40mm tot 58mm. De stap van 50/1.8 naar 50/1.4 was vrij eenvoudig, want de scherpte en bokehballen waren beter. Echter, de stap van 50/1.4 naar 50/1.2 was irrationeel, geheel in de trant met het gros van de keuzes die een mens maakt. De objectieve winst in bokeh en beeldkwaliteit is namelijk erg summier.

BOUWKWALITEIT

De behuizing lijkt volledig vervaardigd uit kunststof. Waar dat vroeger wellicht een teken van inferioriteit was, hoeft dat allang niet meer het geval te zijn. Net als de grote verscheidenheid in metalen zijn er heden ten dage talloze kunststoffen beschikbaar, van lage tot zeer hoge kwaliteit. De kunstoffen die verwerkt zijn in dit objectief lijken te horen bij de meer hoogwaardige categorie. De lens voelt stevig en solide aan, maar niet overdreven zwaar.

Esthetisch valt er niets aan het objectief op te merken. De buitenzijde is matzwart, op de bellettering en het G-master logo na.

Aangekomen bij de focusring valt op te merken dat deze soepel beweegt, misschien zelfs een fractie té soepel. Mijn voorkeur gaat persoonlijk uit naar een iets minder soepel lopende focusring, zoals ik ben tegengekomen bij de Sigma lenzen uit mijn vorige reviews. Tevens maakt deze lens, net zoals bij tegenwoordig bijna alle moderne objectieven, gebruik van focus-by-wire. Deze techniek kent een grote haat-liefdeverhouding. Voor fotografie vergt het enkele gewenning en werkt het daarna zonder meer goed. Voor de videografen, ik moet er nog een tegenkomen die deze technologie wél weet te waarderen….

Zoals tegenwoordig verwacht mag worden bij een premium lens, zit ook op deze lens een diafragmaring. Persoonlijk hecht ik hier wel waarde aan. Het veranderen van het diafragma via de ring gaat toch net wat handiger, vanwege de feedback die je krijgt van de ring. Deze feedback is tevens instelbaar via een schuifknop, zo kan je kiezen voor een traploze stand en een stand waarbij je klikjes voelt. De traploze stand valt qua gevoel tegen. Het voelt en hoort net alsof er twee kunststof delen tegen elkaar aan wrijven. Het enige wat totaal niet ‘’premium’’ aanvoelt bij deze lens.
Daarnaast kent de lens een AF/MF schuifknop en nog een tweetal programmeerbare knoppen.

AUTOFOCUS

De autofocus is niets minder dan goed. Geruisloos, snel en accuraat. Precies wat men verwacht van een Sony GM lens. In combinatie met mijn inmiddels verouderde A7RII ben ik sowieso niet in staat om de ultieme autofocus prestaties uit deze lens te halen. Desalniettemin kan ik niets aanmerken aan de autofocus. Zoals al eerder vermeld, snel en geruisloos. Op dit vlak stelt deze lichtsterke 50mm niet teleur.

OPTISCHE KWALITEIT

Laten we maar beginnen bij het begin, de scherpte. Daar kan ik bij dit objectief zeer kort over zijn, niets op aan te merken. Fenomenaal zou ook een goede beschrijving zijn. Vanaf F1.2 is hetgeen wat in focus is scherp, ongeacht of het klein of groot is en of de situatie contrastrijk of contrastarm is. Sony stelt hier niet teleur, want met de inmiddels opgebouwde reputatie van de GM serie objectieven had men niet anders mogen verwachten.










Licht & donker & contrast
Wat ook belangrijk is om te benoemen is het algemene contrast en behoud van details in de highlights. Bij objectieven van wat mindere kwaliteit komt het nogal eens voor dat in de highlights weinig details over blijven, omdat deze té licht zijn in vergelijking met de andere delen van de foto. Dit heeft niet alleen te maken met de sensor van de camera, maar ook met de eigenschappen van de lens. Wanneer de lens goed om kan gaan met sterke contrasten, blijft ook meer detail zichtbaar in de highlights. Deze lens kan goed omgaan met sterke contrasten. Door de kwalitatieve goede coatings en glaswerk blijven de highlights in toom en overheersen het beeld niet. Dit is ook terug te zien in situaties waarbij lensflares optreden. De lensflares die deze lens produceert zijn miniem, wat aangeeft dat de lens goed met fel licht om kan gaan. Wanneer er toch lensflares optreden, dan zorgt dit maar voor een kleine afname in contrast. In de foto’s die hier zijn gemaakt heb ik de lensflares/afname in contrast iets geaccentueerd omdat deze iets toevoegen aan de foto, of om de lensflare beter te laten zien. In de praktijk produceert de lens weinig lensflares.













Chromatische aberratie
Chromatische aberratie is slechts in extreme gevallen aanwezig, denk aan dunne takken van bomen tegen een volledig witte wolkenlucht. In de gevallen dat het aanwezig is, is het ook nog eens aanwezig op een manier die zeer eenvoudig te corrigeren valt tijdens de nabewerking. De ‘’streep’’ om het contour heen waar zich de aberratie voordoet, is namelijk zeer dun en ‘’strak’’ en er is geen sprake van een waas. Wanneer de chromatische aberratie uiteindelijk achteraf weggewerkt wordt, heeft dit nauwelijks tot geen invloed op de kleur van de omliggende delen, wat wel het geval is wanneer de waas van de aberratie groter is / de lijn van de aberratie dikker is.









Vervorming & vignetting
Vignetting is duidelijk aanwezig wanneer de lens op F1.2 wordt gebruikt. Echter, wanneer men het diafragma dichtdraait verdwijnt de vignetting al vrij snel, rond de F2 is het nagenoeg al vervallen. Zelfs op F1.2 valt de vignetting relatief gezien mee, aangezien we het hier over F1.2 hebben en niet over F1.8 of F2.8. Ik heb namelijk in het verleden wel meerdere 50mm’s gehad die op F1.8 toch wel iets meer vignetting toonden of een gelijke hoeveelheid als hier het geval is op F1.2. Maarja, die exemplaren hadden wel een ander soort prijskaartje, dus deze goede prestaties mag je prijstechnisch ook wel verwachten.

Vervolgens kijken we naar de vervorming. Bij 50mm lenzen kun je over het algemeen weinig vervorming verwachten. Enige vervorming is vaak nog wel aanwezig, aangezien we op het grensgebied zitten van de overgang van groothoeklenzen naar telelenzen. Dit zien we ook terug bij deze lens. Vervorming is aanwezig, maar nagenoeg niet noemenswaardig.








Bokeh
Bokeh, bokeh, bokeh!!!! Vandaag de dag ook een zeer belangrijk aspect van een objectief. Bokeh hier genomen als de kwaliteit/karakteristiek van de achtergrondonscherpte, hetgeen waarop niet scherpgesteld is. Als men het over bokeh heeft dan wordt hierin ook de kwaliteit van de ‘’bokehballen’’ meegenomen. De bokehballen zijn de onscherpe delen in een foto die eruitzien als letterlijke ‘’lichtballen’’, cirkelvormige lichtere delen in de foto. Hoe ronder de ballen, ook bij gesloten diafragma, hoe meer esthetisch de bokeh wordt ervaren.







De bokehballen zijn vrijwel in elk geval zacht en effen. In het midden van het beeld zijn de ballen netjes rond en naarmate deze zich dichter bij de rand bevinden, kunnen we de ‘’kattenogen’’ waarnemen.
In sommige gevallen is een lichte vorm van uienringen / geen perfect gladde inhoud van de bokehbal zichtbaar. Dit is alleen te zien wanneer de bokehbal écht groot is en zich redelijk in de voorgrond bevindt. Gelukkig is het uienringen effect zeer miniem, wanneer het überhaupt optreedt, en zullen de meeste mensen het in de praktijk niet eens opmerken.






Ook deze lens kent maar 11 diafragmalamellen. Helaas betekent dit dat bij een hoger diafragmagetal de bokehballen niet meer perfect rond zijn. Het kantelpunt bevindt zich vanaf/tussen F2.0 en F3.2 naar mijn mening. Waar bij F3.2 de randen van de lamellen zeer duidelijk zijn te zien. Het is beter dan het gros van de lenzen, maar zoals bij vorige reviews ook al aangaf, mogen er naar mijn mening wel wat meer lamellen geplaatst worden tegenwoordig.

CONCLUSIE

Sony stelt ook met dit GM objectief niet teleur. GM staat volgens Sony voor topkwaliteit en dat wordt hier eenvoudigweg ook weer bewezen. Scherpte, (micro)contrast en kwaliteit van de bokeh ontbreken enigszins.

Als ik zeer kritisch ben ligt het enige pijnpunt bij het focussysteem / focusring. Het zou mooi zijn wanneer de zwaarte zelf in te stellen valt en er een optie bestaat om het gedrag van een niet focus-by-wire lens te simuleren.

Zelfs als men de prijs van de lens meeneemt blijft deze lens uitzonderlijk goed presteren. Het is een flink bedrag en voelt misschien voor de Tweakers net zo aan als de prijzen van de huidige Nvidia 4000 serie, maar qua performance is er qua Sony glas gewoon niets beters te krijgen.



Andere reviews:

Sigma 85m F/1.4 DG DN Art
https://tweakers.net/prod...-14-dg-dn-art-sony-f.html

Sirui 50mm f/1.8 Anamorphic 1.33X
https://tweakers.net/prod...ns-134x-sony-e-mount.html

Sirui 75mm f/1.8 Anamorphic 1.33X
https://tweakers.net/prod...anamorphic-lens-133x.html

Zeiss Planar 50mm f/1.4
https://tweakers.net/prod...nar-t-fe-50mm-f14-za.html

Sigma Art 35mm f/1.2
https://tweakers.net/prod...-12-dg-dn-art-sony-e.html

Zeiss Distagon 35mm f/1.4
https://tweakers.net/prod...eiss-fe-35mm-f-14-za.html

Helios 44-2 58mm f/2
https://tweakers.net/productreview/174601/helios-44-2.html


*Gebruikt in combinatie met een Sony A7RII.