Samsung-ceo opgenomen in ziekenhuis na hartaanval

Samsungs hoogste baas, Lee Kun-hee, is opgenomen in het ziekenhuis nadat hij getroffen werd door een hartaanval. Volgens de dokters is zijn conditie stabiel. Onduidelijk is of Samsung in de komende tijd door iemand anders wordt geleid.

Dat meldden verscheidene media, waaronder The Wall Street Journal. Lee Kun-hee is op zaterdag opgenomen in een ziekenhuis in Seoul na ademhalingsmoeilijkheden, iets waar hij al langer mee kampt na een historie van pneumonie en longkanker. Volgens de doktors heeft de topman een hartaanval gehad. Desondanks zou zijn situatie stabiel zijn. Er werden geen uitspraken gedaan over de vooruitzichten van de topman.

De gezondheidsproblemen van de Samsung-ceo roept vragen op over wie het bedrijf in de komende tijd zal leiden. Mogelijk stapt de zoon van Lee Kun-hee, al dan niet tijdelijk, in om het roer over te nemen. Eerder gingen er al geruchten dat Samsung voorbereidingen had getroffen om de zoon van Lee Kun-hee op termijn de leiding over het bedrijf te laten overnemen.

Lee Kun-hee werd zelf ceo van Samsung in 1987, na het overlijden van zijn vader die de Samsung-groep van bedrijven heeft opgericht. Onder leiding van Lee Kun-hee werd Samsung een grote speler op de elektronicamarkt, onder meer met smartphones en tablets.

Reacties (94)

[entetex]

De laatste Lee Kun-hee mist een E. (is nu gefixt )

Maar ergens gok ik dat ze wel een Board of Directors hebben om er voor te zorgen dat het allemaal blijft lopen bij Samsung.

[Reactie gewijzigd door entetex op 23 juli 2024 13:27]

[Silmarunya]

Het probleem is dat Aziatische bedrijven, zeker de Japanse en Koreaanse familieconglomeraten zoals Samsung, de Board of Directors bevolken met jaknikkers, familieleden en een eventueel een paar outsiders om aan corporate governance-standaarden te voldoen. De echte macht ligt in de familie(s) achter het conglomeraat.

Dat werkt prima als er een sterke roerganger is, maar het maakt zo'n bedrijven slecht voorbereid op situaties als de deze.

[RaJitsu]

Ik weet niet waar je dit vandaan hebt, maar wanneer dit het geval was, hadden ze natuurlijk nooit allemaal zo lang kunnen bestaan. Maar eigenlijk is het gewoon onzin. Juist in Aziatische landen is het de norm om gewoon als groep te werk te gaan terwijl men in het westen meer individualistisch is en op basis van het betere argument een discussie wil winnen en dan volledig op die toer gaat.

Maar net zo goed heb je in het westen bedrijven waar men wel als team in synergie werkt en in Azië (wat je natuurlijk ook niet kan generaliseren) bedrijven die geleid worden conform het idee dat ik eerder over westerlingen aangaf.

Hetzelfde geldt voor zgn. 'hero's' die in hun eentje de grootste baas zijn, denk aan een Steve Jobs (Apple), Carlos Ghosn (van origine CEO van Nissan, nu van Renault-Nissan), Hiroshi Yamauchi (Nintendo) of Jack Ma (Alibaba). Dit soort mensen is zeldzaam, dus de meeste organisaties worden uiteindelijk geleid door een Raad.

Wat je in Aziatische bedrijven wel vaker dan in het westen ziet, is dat er een netwerk coalitie neergezet wordt, waarbij verschillende bedrijven dus samen tot een groep horen of zo samen sterker te staan en opportunisme en kosten te minimaliseren. Denk aan het gebruik van elkaars patenten, productiemiddelen, het afnemen van elkaars half-fabrikaten voor een eerlijke (niet te hoog maar ook niet te laag) prijs, etc. etc. En ook dienstverlenende zaken als verzekeringen en bankaire services (hoewel dit laatste in Korea bijv. niet toegestaan is terwijl het in Japan juist de norm is) zijn vaak geregeld, op het niveau van de organisatie, maar in het algemeen ook voor de medewerkers zelf.

Echter is dit per land wel anders ingericht en opgebouwd en aan andere regels gebonden. Zo kennen we in Japan de keiretsu-vorm waarbij verschillende organisaties aandelen in elkaars bedrijven nemen en op die manier van elkaar kunnen profiteren en voor elkaar kunnen zorgen (wanneer je bijv. half-fabrikanten levert aan Toyota, zit je goed, Toyota gaat het niet ergens anders afnemen omdat ze ook gebaat zijn bij het goed functioneren van jouw organisatie (wegens zekerheid van geleverde onderdelen van een goede kwaliteit voor een goede prijs)) en ze samen bankaire diensten afnemen bij één bank die ze vaak zelf opgericht hebebn.

In Korea kennen ze de chaebol-vorm waar je dus inderdaad een familie aan de top hebt die daaronder een heel conglomeraat starten met allerlei andere bedrijven die het hoofdbedrijf moeten voorzien, maar ook op zelfstandig kunnen groeien. Het grote verschil met de keiretsu is dat je dus een familie aan de top hebt, en alle bedrijven in de coalitie opgericht zijn vanuit het hoofdbedrijf waar ook de eerste verantwoordelijkheid naar is en van origine ook gewoon 100% onderdeel zijn van die hoofdelijke houdstermaatschappij. Na verloop van tijd kan dit natuurlijk veranderen door de verkoop van onderdelen onder financiële druk of omdat het gewoon niet zo logisch meer is omdat de core business van de houdstermaatchappij elders ligt, maar in principe gebeurt dit zeer zelden (Samsung auto's is een voorbeeld waar dit wel gebeurd is (tegenwoordig 70% Renault).

In bijv. China en India heb je weer andere vormen die qua vestigingsvorm weer anders zijn, maar uiteindelijk zijn het allemaal global players die te maken krijgen met dezelfde constructen en invloeden waar ze zich dan ook voor klaar maken.

Het hoeft geen zwakte te zijn wanneer je een familie aan de top hebt. Je moet er alleen voor zorgen dat de opvolger klaargestoomd wordt. Verder is er een Raad die hem kan ondersteunen. Er zijn meerdere familiegeleide organisaties die op het wereldwijde toneel het prima doen. Samsung is daar dus een voorbeeld van, maar ook Mitall Steel (grootste staalbedrijf ter wereld), Bechtel (grootste project ontwikkelaar van de VS), Koch Industries zijn bekende voorbeelden.

[Kenju]

Ben het inderdaad met je eens dat het wel erg makkelijk is om te zeggen dat met het wegvallen van zoiemand een bedrijf meteen gedoemd is. Zeker een bedrijf als Samsung dat zo breed ingesteld is. Het lijkt me dat de invloed voor de gang van zaken sowieso vooral bij anderen ligt en dat ze gewoon aan de CEO rapporteren en wanneer ze het niet goed doen, de axe van hem krijgen. De CEO van een dergelijk brede en grote organisatie is belangrijk door de macht die hij heeft, maar verre van onvervangbaar aangezien hij ook afhankelijk is van mensen die onder hem staan. Uit die gelederen komt in de regel dan iemand die hem kan vervangen. In het geval van een chaebol is dat dus een zoon, die waarschijnlijk al jaren meeloopt en precies weet waar zijn vader mee bezig was. En aangezien hij zijn vader goed kent, zou je zelfs kunnen zeggen dat een familielid een evt. transitie erg soepel zou laten verlopen als dit al een probleem was, wat m.i. dus niet het geval is doordat het bedrijf zo groot en breed is.

[Silmarunya]

Neem gewoon eens de schandalen bij Olympus en Sony en je beseft dat 'samenwerking' eerder een eufemisme voor 'zwakke raden van bestuur' is. Dat is overigens geen kritiek, maar gewoon een vaststelling.

[RaJitsu]

Ik weet niet in hoeverre dat te maken heeft met ja-knikkers (alsof de hele raad ervan wist in het geval van Olympus en de overige betrokkenen per definitie zgn. 'ja-knikkers' waren) of familieleden die aan de leiding zou staan. Wat dit laatste betreft is het duidelijk dat Olympus juist niet op een dergelijke manier geleid wordt.

Verder is het erg makkelijk zoals je alle zaken die je noemt, wegzet en generaliseert als onderdeel van één type zwakte zonder dat je daar een basis voor hebt of het zelfs ook maar logisch is.

In het geval van een organisatie in familiebezit met de familie ook op directe leidinggevende posities heb je juist een construct dat dergelijke situaties eerder zal tegen gaan. Dit doordat het motief om op je positie te blijven zitten anders ingegeven is in het geval van problemen. Tegen je eigen (in de praktijk voornamelijk eerstegraads (dus ouders, broers/zussen, kinderen)) familieleden zal je niet liegen en bedriegen om slechte resultaten te coveren en zal het belang van de organisatie hoger staan omdat dit ook het belang van de familie en dus jezelf is, voor feitelijk de rest van je leven (en die van bijv. je nazaten).

[Silmarunya]

Als ik zie hoe the Economist berichtgaf over de saga bij Olympus (en af en toe ook andere Japanse en Koreaanse bedrijven) lijkt het er sterk op dat de Raad van Bestuur maar al te goed wist wat er gebeurde maar zijn mond moest houden. Het was niet toevallig de enige outsider die de kat de bel aanbond en daarvoor zware kritiek kreeg uit het establishment.

[RaJitsu]

Woodford was geen outsider. In tegendeel. Woodford werkte al 30 jaar voor het bedrijf en was dusdanig insider dat hij als eerste niet-Japanner tot CEO werd benoemd.

Verder moet je niet vergeten dat the Economist weliswaar een interessant blad is, maar nog steeds een opiniërend medium. Ze staan dan ook niet boven het kiezen van zijden en het steunen van bepaalde politieke kandidaten (sterker nog, als opinieblad is het heel normaal dat je dat doet) en staan bekend als redelijk egocentrisch als het gaat om het normatief oordelen over zaken die ze standaard langs de meetlat van het Amerikaanse liberalisme plaatsen. Feitelijk ook iets dat ze als een soort van doel hebben gesteld. How many economists does it take to change a lightbulb? None, because if it was a problem, the market would've solved it.

Het probleem van dit soort media is dat wanneer een negatieve zaak aan het licht komt, maar al te vaak allerlei variabelen verzonnen worden of selectief geïnterpreteerd worden om een beeld te geven van hoe het volgens hen is en wat er beter zou kunnen volgens hun idee van hoe de ideale wereld eruit moet zien.

Het is natuurlijk erg makkelijk om over iets dat negatief uitvalt of op zichzelf een negatief gegeven is, een negatieve analyse te maken dat te generaliseren naar iets dat zgn. een structureel gegeven is of zelfs een cultuurding. Zonder dat er een sociaal wetenschappelijke basis is, zijn dergelijke claims vrij zwak. En helemaal wanneer je selectief te werk gaat en de vele succesverhalen vergeet, of zelfs feitelijk relevante zaken negeert.

Hoe vaak wijzen ze op zwaktes van succesvolle organisaties? Wijzen ze ook op die negatieve zaken als er sprake is van een Aziatisch succes?

Maar goed, dit soort 'analyses' zien we in Nederland ook vaak genoeg gebeuren, vooral wanneer het gaat om verschillende maatschappelijk gerelateerde onderwerpen gaat. Heck, de grootste krant doet niet anders.

[Fireshade]

The Economist beschreef vooral het casus Olympus.
Je interpreteert dat artikel alsof die bestuurstructuur inherent slecht is - of misschien was dat ook de intentie van dat artikel, wie weet.
Maar feit is dat het allemaal komt door 'rotte appels' op strategische bestuursposities die bedrijven met welke besturingsvorm dan ook een ondergang kunnen bezorgen. Ook bedrijven die niet familie-geleid zijn, dus. Genoeg voorbeelden daarvan hier in het westen met schandalen (Tyco, Enron, etc.).

[mae-t.net]

In jouw rijtje helden moet, zeker in Aziatische context, de Taiwanees Terry Guo niet ontbreken. Ik heb me wel eens afgevraagd wat er met Hon Hai (Foxconn) gebeurt als hij na een nacht doorwerken in het harnas sterft (voor minder dan dat zal hij niet gaan). Hij lijkt mij meer een eenling dan onderdeel van een (familie)bedrijf waar opvolgers in het schap met reserve-onderdelen liggen. Hoewel, zijn broer heeft ook een dergelijk bedrijf maar wellicht wat kleiner of minder succesvol en natuurlijk van dezelfde generatie.

[DJkim]

Samsung is nu al te groot om snel andere koers te kunnen nemen. Maar Jaebol, de rijke families in Korea zijn niet alleen groter geworden door goede leiderschap maar ook investeren in verschillende factoren. Maar ik wilde alleen een ding opnoemen, reden dat Koreaanse bedriijf zoals Samsung zo goed had kunnen doen is ook omdat eigenaar juist goede beslissingen heeft kunnen nemen. Semi conductors in jaren 90, display fabrieken enzovoort maar hij heeft ook miljarden verlies geleden toen deze dhr. K.H Lee een auto merk wilde zijn. dus voordeel van zo'n eigenaar is snelle besluit en uitvoering, risico is gelijk foute beslissing nemen. Kijk naar LG, voormalige CEO heeft 5 jaar terug nog gezegd dat Smartphone niet belangijk zal zijn

[Kenju]

Is investeren in verschillende factoren niet onderdeel van goed leiderschap? Een goede leider is niet alleen maar iemand die bepaalde beslissingen heeft. Hij heeft ook bepaalde inzichten om een organisatie te laten groeien en een degelijke basis te bouwen. Zeker in Korea als je zo'n chaebol-coalitie aan het bouwen bent, is dat gewoon de norm. En natuurlijk zit er wel eens een foutje bij, hoewel volgens wikipedia het nu ook weer niet zo erg was gesteld. Economische crisis, één model flopt en ze hebben het voor een groot deel verkocht. Hier waren ze waarschijnlijk makkelijk in omdat het toch de core business niet was, en ze hebben nog steeds een flinke vinger in de pap. Het risico was ook al gedragen aangezien ze het sowieso al samen met Nissan deden.

Over LG: Tsja, maar hij had wel de juiste mensen onder zich die ze uiteindelijk gebracht hebben waar ze nu staan. LG heeft zich waarschijnlijk meer dan we dan ook ontwikkeld tot een serieuze smartphone fabrikant en komt echt met nieuwe dingen en leuke ideetjes. De juiste mensen onder je hebben is ook een kwaliteit aangezien het maken van fouten gewoonweg menselijk is. Niemand kan zo'n bedrijf in zijn eentje leiden, afgezien van een paar van die 'hero's' zoals RaJitsu het noemt. Maar dat zijn unieke situaties en gaan nooit over organisaties die zo breed zijn als de Aziatische coalitie-vormen.

[arjankoole]

Opzich wel, maar Samsung is niet zoals een standaard beursgenoteerd bedrijf. In essentie is het een enorm familiebedrijf. Normaliter zou bij een dergelijk bedrijf een noodplan liggen, en duidelijk zijn wie de opvolging of vervanging doet. (Dat zag je destijds bij Apple, bijvoorbeeld). Bij Samsung is dat allemaal net even wat minder duidelijke omdat de familie (en grootste aandeelhouders) een veel prominentere rol spelen dan bij een regulier bedrijf. (Een min of meer gelijke situatie zie je bij Ikea )

[sewer]

Zijn zoon Jae-yong heeft al een paar jaar een zeer hoge functie binnen het bedrijf, en Kun-hee is 62 en heeft al langer gezondheidsproblemen (oa longkanker), dus ga er maar vanuit dat er al over een wisseling van de wacht is nagedacht.

[Reactie gewijzigd door sewer op 23 juli 2024 13:27]

[Verwijderd]

Hij is 72

[Verwijderd]

Niet makkelijk zo een grote toko leiden. Dit is een signaal om het rustiger aan te doen en het stokje over te dragen.

[Tourmaline]

Beterschap!

[OB1]

Oei, dit is niet goed!
In ieder geval héél veel beterschap!

En ik weet ook dat hij dat niet gaat lezen, maar het gaat om het gebaar!

[bgttje]

Jij begrijpt t iemand beterschap wensen is altijd goed als je t meent.

[SamFox]

Sterkte, en hopelijk komt de goede man er weer snel bovenop, hopelijk kan Tweakers ons op de hoogte houden.

[Djesse8999]

Inderdaad sterkte en beterschap gewenst.

[ApexAlpha]

CEO van de hele Samsung groep. Wat een eindbaas ben je dan. Veel beterschap gewenst.

[tellavist]

Ik vind het erg kwalijk dat er uberhaupt gediscuseerd word over het feit dat mensen iemand via een site beterschap wensen.
Waarschijnlijk leest de beste man nooit deze site, maar toch.
Het is goed bedoeld.
Om vervolgens een discussie te starten of het wel op tweakers thuis hoort, vind ik echt erg.
wauw...

[Amadeus1966]

Het is dat ik geen adres heb Anders stuurde ik wel een kaartje.

[Bronco99]

Bij deze heb een bloemetje gestuurd