Ik vind het grappig om te zien hoeveel mensen menen dat ze kunnen zeggen dat de ISP geen verstand van zaken heeft omdat deze zijn systemen niet redundant uitgevoerd zou hebben.
Tenzij een van deze personen daadwerkelijk bij Telenet werkt, kan men hier slechts over speculeren, zonder de kern van het probleem te raken.
Dat men meent dat er een wanbeleid gevoerd wordt door de ISP is meer gebaseerd op een gevoel dat men zelf voldoende kennis van internetarchitectuur heeft om te kunnen bepalen dat dit simpel is op te lossen, dan op feitelijke kennis.
Dat door het hebben van een redundant systeem dit probleem voorkomen zou kunnen worden is pure speculatie, gezien (naar ik aanneem) het merendeel van de mede-Tweakers geen kennis heeft van de systemen die bij Telenet staan, het feitelijke probleem, noch de omvang of oorzaak hiervan. (ook ik hoor bij deze groep)
Het redundant uitvoeren van systemen is lang niet altijd een haalbare oplossing, zowel vanuit financieel, alsmede technisch oogpunt. Zelfs als een systeem redundant wordt uitgevoerd is dit nog altijd kwetsbaar voor hetzelfde probleem dat het 1e systeem heeft laten crashen.
Meestal wordt er bij updates eerst het redundant of een testopstelling geüpdatet, en dit wordt (meestal) uitvoerig getest, voordat men aan kritische of draaiende systemen gaat sleutelen.
Wat achtergrondinformatie over DHCP
(RFC 2123) voor de geïnteresseerden:
Ik ga het in het stuk hieronder niet hebben over diverse technieken zoals
ADSL,
CMTS,
DSLAM,
HFC,
DSL,
CIDR (
RFC 1517,
RFC 1518,
RFC 1519,
RFC 4632 en
RFC 950 ) of
NAT (
RFC 2663,
RFC 1918,
RFC 3489 en
RFC 5389), enkel over de interactie tussen DHCP servers van een ISP en de modems bij klanten.
DHCP systemen zijn kritisch in elk netwerk dat gebruik maakt van het
Internet Protocol (RFC 791), tenzij alles gebaseerd is op fixed ip adressering.
Dit is technisch niet (altijd) haalbaar, gezien er vaak gewerkt wordt door middel van IP-blocks in de vorm xxx.xxx.xxx/24 die worden uitgedeeld aan woonwijken of regio’s. De ISP heeft dan meestal het IP-block xxx.xxx/16. Fixed IP's vind men wel vaak terug bij datacenters e.d., maar veel minder vaak bij 'gewone consumenten abonnementen'. Dit houdt niet in dat de desbetreffende IPS deze service niet aanbied.
Het probleem met fixed ip’s is het feit dat mensen makkelijk van ISP kunnen en willen wisselen.
Zou men met fixed ip’s werken, dan zou dit betekenen dat elke keer als een persoon met ip adres xxx.xxx.xxx.xxx van bijv. ISP X naar ISP Y zou wisselen, dit IP adres zou moeten worden opgenomen in de routing table van de dns-servers van ISP Y, gezien zij(de DHCP/DNS servers) al het verkeer van de desbetreffende ISP verzamelen. Dit gebeurd wel, maar (voornamelijk) bij zakelijke contracten die een fixed IP garanderen.
Om deze reden bestaat DHCP, en wordt er gebruik gemaakt van het zogenaamde Longest Prefix Matching.
DHCP:
Bij DHCP krijgt ieder modem, of modem/router combinatie een IP adres toegestuurd, en zit hieraan een lease-time gekoppeld. Voordat dit gebeurd moet er echter wel een uitwisseling aangegaan worden tussen de DHCP server en de desbetreffende client. Dit gebeurd meestal via een broadcast naar 255.255.255.255 of een netwerk specifiek adres.
Intern houd een DHCP server een strikte scheiding aan tussen externe en interne IP-adressen, en gedraagt zich als een router. De DHCP server heeft een extern IP-adres, en alle interne IP-adressen die geleased worden aan clients (modems die in de meterkast staan) worden via routing-table aan elkaar gekoppeld. Hierbij moet je de DHCP server zien als een router, en alle connecties hierachter moeten gezien worden als het clients zoals pc’s of printers e.d.. Voor de routering van pakketten wordt (vaak) gebruik Longest Prefix Matching (dit leg ik aan na het eind van DHCP uit), in combinatie met diverse routerings algoritmen.
Als de DHCP server om wat voor reden dan ook (ik heb geen informatie betreffende de situatie bij Telenet) geen IP-adressen meer uitdeelt, en de huidige IP-lease verloopt, vervalt het IP-adres, en wordt deze uit de routing-table van de DHCP server gehaald. Het logische vervolg hiervan is dat het verkeer dat voor de desbetreffende client bestemd was niet meer aankomt, gezien de DHCP server niet weet waar de pakketten heen moeten.
Dit soort situaties kunnen ontstaan als er bij het updaten van de software een fout in de server ontstaat, maar ook als een land al het verkeer van bijv. Youtube naar zich toe trekt, om zo te verhinderen dat de bevolking van dat desbetreffende land toegang heeft tot Youtube.
Disclaimer: ik sla hier een paar stappen over, dat weet ik, maar dat is (naar mijn mening) niet interessant het huidige verhaal (voor de mensen zie hier wel geïnteresseerd in zijn:
Distance vector routing protocol en
Dijkstra's algorithm.)
Om het verhaal helemaal af te maken nog even iets over Longest Prefix Matching en fixed IP’s
Longest prefix matching:
Longest Prefix Matching is een methode om routering van IP-adressen te realiseren.
Stel: (de gebruikte IP-ranges zijn intern en dus niet buiten een thuis netwerk beschikbaar)
Bedrijf A heeft IP adres 192.168.20.16/28 (/28 betekend dat 28 van de beschikbare 32 bits vast staan)
Bedrijf B heeft IP adres 192.168.0.0/16
Als adres 192.168.20.19 opgezocht zou moeten worden, zou dat in beide gevallen een match genereren, maar omdat 192.168.20.16/28 een langere prefix heeft (want het subnet mask is /28 ), heeft deze een hogere prioriteit in het routing algoritme en wordt de data voor 192.168.20.19 naar 192.168.20.16/28 verstuurd.
In dit geval zou een typische routing table van een DHCP server er als volgt uitzien:
Adres | uitgaande interface (kabel)
192.168.20.16/28 | 1
192.168.0.0/16 | 2
Op deze manier worden ook fixed IP’s gerouteerd.
Edit: links toegevoegd, typo's verwijderd
[Reactie gewijzigd door neganav op 23 juli 2024 15:14]