De Sinclair ZX Spectrum, met de kenmerkende rubber toetsen, bestaat deze week 30 jaar. De door Sir Clive Sinclair ontwikkelde homecomputer verkocht in de jaren tachtig met name in het Verenigd Koninkrijk zeer goed door de relatief lage prijs.
Sir Clive Sinclair, die eerder de ZX80 en ZX81 op de markt bracht, streefde er samen met zijn ontwikkelteam er naar om met de ZX Spectrum te voorzien van relatief goedkope hardware om zo te kunnen concurreren met de duurdere maar ook krachtiger Commodore 64. Zo werd gekozen voor de op 3,5MHz draaiende Z80 die een laag prijskaartje had. Het eerste model van de ZX Spectrum had 16KB werkgeheugen, terwijl er ook een model op de markt kwam met 48KB.
Omdat de homecomputer weinig extra componenten bevatte, moest de software functies als geluid en graphics voor zijn rekening nemen. De ontwerpkeuzes zorgden echter ook voor de nodige beperkingen van de ZX Spectrum: de geluidsmogelijkheden kwamen niet in de buurt van de sid-chip, een complete geluidssynthesizer die in de Commodore 64 aanwezig was. Ook de graphics waren traag en het kleurenpalet beperkt.
De ZX Spectrum verkocht met name in het Verenigd Koninkrijk zeer goed. In een interview met de BBC laten Richard Altwasser en Rick Dickinson, samen met Clive Sinclair nauw betrokken bij de ontwikkeling van de ZX Spectrum, weten dat de beschikbaarheid van een groot aantal games voor de homecomputer heeft bijgedragen aan het verkoopsucces. De kenmerkende rubber toetsen van de ZX Spectrum, waarbij de toetsaanslag door een criticus werd omschreven als 'dood vlees', waren volgens de ontwerpers echter het gevolg van de kostenbesparende keuzes die gemaakt moesten worden.
Naast het feit dat de ZX Spectrum destijds een goede gamemachine was, wist de computer zowel beginnende als gevorderde programmeurs goed te bedienen. De standaard programmeertaal was Sinclair Basic, waarbij een deel van de commando's via shortcuts op het toetsenbord ingevoerd konden, terwijl het ook mogelijk was om met machinetaal te programmeren.
Sinclair wist uiteindelijk over een periode van circa tien jaar en met enkele nieuwe modellen ruim vijf miljoen Spectrums te verkopen. Het Britse bedrijf kreeg echter rond 1985 financiële problemen en werd een jaar later overgenomen door concurrent Amstrad.