Precies 25 jaar geleden lanceerde Sir Clive Sinclair met zijn gelijknamige bedrijfje de ZX Spectrum. De sober vormgegeven computer met rubberen toetsen zorgde voor een revolutie in Groot-Brittannië en daarbuiten.
De derde thuiscomputer van Sinclair heette oorspronkelijk ZX82, maar werd later omgedoopt naar ZX Spectrum om de zestien kleuren die het systeem kon weergeven extra te benadrukken. De Spectrum was gebaseerd op een 8-bit 3,5MHz Z80-processor, 16KB ROM en 16 of 48KB RAM. Het goedkoopste model werd in het Verenigd Koninkrijk voor 125 Britse ponden verkocht en was daardoor een van de eerste betaalbare computers. De Spectrum werd een regelrechte hit en er gingen miljoenen van over de toonbank. In de Verenigde Staten werd door de Timex Corporation een officiële kloon uitgebracht, terwijl in Rusland zelfs namaakmodellen op de markt verschenen.
Op softwaregebied was de ZX minstens zo succesvol als de hardware, met een bibliotheek van zeker veertienduizend commerciële titels. Door de eenvoud van het systeem programmeerden miljoenen mensen hun eerste regels Basic op een Spectrum en op het gebied van games was het systeem ook een hit. Titels die voorheen alleen in de arcade te spelen waren, bleken ineens ook thuis speelbaar. Voordeel was dat veel arcadetitels draaiden op een Z80-processor, zodat een conversie snel gemaakt was. Veel grote namen uit de spellenindustrie, waaronder Dave Perry van Shiny Entertainment en Rare-oprichters Tim en Chris Stamper, deden hun eerste programmeerervaring op met de zwarte kastjes.
De Spectrum werd opgevolgd door vele verbeterde modellen, maar de weg naar de ondergang werd midden jaren tachtig langzaam zichtbaar toen Apple zijn gui ontwikkelde en Bill Gates aan de eerste versies van Windows rommelde. Sinclair werd overgenomen door Amstrad, maar het bedrijf wist zich steeds moeilijker staande te houden. Toen eind jaren tachtig en begin jaren negentig ook consoles als de Nintendo Game Boy en de Sony PlayStation verschenen, viel het doek definitief. De ZX Spectrum verdween in 1992 officieel van het toneel, maar veel bewonderaars kijken met de talloze beschikbare emulators met heimwee terug naar het werk van Sir Clive Sinclair.
