Op de site Not For Idiots is een interessant artikel verschenen over de bedrijfscultuur van nVidia. Dit artikel is geschreven door 'Uttar', die erom bekend staat dat hij vaak in een vroeg stadium allerlei correcte informatie over producten van nVidia weet los te peuteren. Dit artikel zal dan ook geen compleet verzinsel zijn en de schrijver is wel zo voorzichtig om zijn twijfel duidelijk te laten blijken wanneer hij niet zeker van zijn zaak is. Het begrip 'misinformation' ofwel onjuiste informatie loopt als een rode draad door het stuk heen. Volgens Uttar heeft hij al die jaren zoveel juiste gegevens gekregen, omdat veel mensen de leugens van de industrie beu beginnen te worden. Deze mensen, die voor het merendeel werknemer zijn bij de grote fabrikanten van GPU's, zouden de community willen helpen om betere beslissingen te nemen en komen daarom naar buiten met de informatie.
Momenteel is de technologie niet het grootste probleem voor nVidia, maar de bedrijfscultuur. Er heerst een sfeer van algemene onbekwaamheid, aldus Uttar, die daarvoor een aantal verklaringen aanvoert. De strategie van het bedrijf stamt nog uit de tijd dat men niet meerdere productielijnen had. nVidia bestond toen nog uit een vrij klein team van enthousiaste ontwikkelaars. Met een verandering van die situatie weet men blijkbaar niet om te gaan. Zo citeert Uttar een bron van binnen nVidia, die vertelt dat er op een gegeven moment interne stukken circuleerden met drie verschillende NV30's. Zelfs projectleiders zouden hun documentatie niet opgeschoond hebben na een wijziging van de naamgeving.
Een andere bron vertelde dat het management op problemen vaak reageert met het ontslaan of overplaatsen van werknemers, zonder de verantwoordelijke personen te vragen wat het probleem nou precies is. Daardoor zouden werknemers onverschillig worden tegenover de bedrijfstop. Bovendien zou men zo bang zijn om iets fout te doen dat problemen heen en weer, maar niet naar boven doorgeschoven worden, zodat de top voortdurend onjuiste voorstellingen van de stand van zaken heeft. Verder zou de marketingafdeling slecht communiceren met de ingenieurs. Het PR-team zet strategieën uit en doet toezeggingen aan het publiek die de ingenieurs niet waar kunnen maken. Anderzijds geven de ontwikkelingsteams het niet goed door aan de marketingcoördinatie wanneer de productie vertraging oploopt.
Dat zou de reden zijn dat de hele wereld steeds op een te vroeg moment een kaart verwacht die achteraf niet eens zo snel blijkt te zijn als eerst werd toegezegd. Daardoor werden klanten al enkele malen teleurgesteld. Uttar benadrukt overigens dat hij deze informatie niet publiceert omdat hij zo'n groot fan van ATi is, maar gewoonweg omdat hij veel van nVidia weet en er goede contacten heeft. Als het aan hem ligt komt het bedrijf er wel weer bovenop, maar dat zal niet zonder moeite gaan. De strategie zal herzien moeten worden en nog belangrijker, het contact met de consument moet hersteld worden. Een product neerzetten dat de geschapen verwachtingen waarmaakt is volgens hem een begin, maar is niet voldoende voor nVidia om de kroon echt weer te kunnen pakken:
Some might argue that this shouldn't affect future product quality, and that if - for example - the NV40 managed to significantly beat the competition, strategy and misinformation problems would simply fade away. I disagree; bad management decisions easily ruin projects, and internal misinformation often results in these.