De reden waarom mijns inziens de P-M niet wordt ingezet in de desktop markt is tweeledig.
Ten eerste is de P-M een echte notebookprocessor, en is derhalve
niet ontworpen om ver in GHz'en op te schalen. In tegendeel, zoals in het uitstekende artikel op
Anandtech te lezen staat, kan met het huidige 0.13µ productieproces de Banias niet hoger dan rond de 2GHz. Het zou onzinnig zijn om een processor met zo'n korte levensduur te positioneren als een desktop processor. De P3 en P4 zijn echter architecturen die ontwikkeld zijn om lange tijd mee te draaien en ver te schalen. (P3 van 180MHz tot 1.4GHz, de P4 van 1.4GHz tot rond de 5GHz en waarschijnlijk nog meer). Zoals in bovenvermelde link haarfijn staat uitgelegd, is dat totaal niet het geval met de Banias, juist omdat er meer nadruk op power saving is gelegd dan op schaalbaarheid.
De tweede reden is dan weer gekoppeld aan de eerste: marketing. De P-M kan niet doorschalen zoals de P4, en het zou onzinnig zijn voor Intel om het roer nu helemaal om te draaien en reclame gaan maken voor hun (lager geklokte) CPU als desktopprocessor. Intel heeft al jaar en dag de klokfrequentie als belangrijkste troef uitgespeeld, en het zou absoluut niet verstandig zijn dit richtsnoer opeens te verlaten. In de notebook markt kan Intel het zich permitteren, door onder andere sterk de nadruk te leggen op mobility, wireless internet access en een langere levensduur van de batterij.
Nu goed, het kan zijn dat er barebones PC's of andere low-noise oplossing in de toekomst op de proppen komen die uitgerust zijn met een Banias processor, maar ik denk niet dat Intel daar heel tevreden over zal zijn, net omdat ze de Banias eerder zien als een onderdeel van het geheelconcept dat Centrino is. En we weten van het débâcle met de eerste Slot-A moederborden dat Intel wel wat drukkingskracht heeft...
Dit is natuurlijk puur speculatie van mijn kant, maar ik denk dat er wel wat logica inzit, correct me if I'm wrong