New Scientist weet te melden dat onderzoekers erin geslaagd zijn om bacteriën als opslagmedium te gebruiken. Een bepaalde boodschap werd hiertoe gecodeerd in kunstmatig DNA-materiaal en daarna ingebracht in het genoom van de bacteriën E. coli en Deinococcus radiodurans. Via speciale schildwachtcoderingen aan het begin en het eind van de boodschap wordt ervoor gezorgd dat de bacterie het nieuwe stuk DNA niet als virus ziet. Hierdoor wordt de code beschermd, en zal deze zelfs na honderd generaties nog in de exacte beginvorm teruggevonden kunnen worden. Bij vermenigvuldiging wordt het kunstmatige DNA namelijk als eigen materiaal gezien, zodat het gewoon meegekopieerd wordt.
Het idee is dat deze bacteriën veel beter tegen extreme omstandigheden kunnen, en daardoor in geval van allerlei rampen toch nog informatie kunnen bewaren, terwijl traditionele opslagmedia zoals papier en computers allang stukgegaan zouden zijn. De levende notitieblaadjes zijn goedkoop en goed voor de lange termijn, zodat het een uitvinding met toekomst lijkt te zijn. In een milliliter vloeistof kunnen zich al een miljard bacteriën bevinden, zodat de capaciteit van een hierop gebaseerd opslagsysteem enorm groot is. Problematisch is nog dat sommige bacteriën beter zullen kunnen overleven dan andere, zodat er in een bak met bacteriën voor verschillende boodschappen wellicht na een tijdje enkele boodschappen verdwijnen. Dit zal uiteraard echter verder onderzocht worden, om deze methode tot een succes te maken:
Deinococcus is adapted to survive in extreme conditions and is consequently very good at repairing any mutations that spontaneously arise in its DNA code. But Huw Williams, a bacteriologist at Imperial College, London, says that the small size of the inserted messages makes it no surprise that they survive 100 generations intact.
Williams thinks a greater danger than mutations changing the message is that they could make some bugs better adapted to their environment than others. So far, Wong and colleagues have kept the different message colonies separate, but in future they aim to retrieve messages from a mixed colony. "If you grow the colonies indefinitely, less well-adapted bacteria may be lost over time," he says. "The question is whether you will be able to retain all your message populations. But this is intriguing work and very forward looking."