Zuid-Korea verliest overheidsdata door brand en ontbreken van back-up

De Zuid-Koreaanse overheid is door een brand in een eigen serverruimte 858 terabyte aan data van ambtenaren verloren. De werkdata van 17 procent van het overheidspersoneel was opgeslagen in cloudopslag waar de overheid vanwege de omvang geen back-up van had.

Het gaat om het digitale werk van minstens 125.000 ambtenaren die zijn verspreid over 74 ministeries in Zuid-Korea, schrijft The Chosun Daily. Volgens The Straits Times is data van 191.000 ambtenaren geraakt, waarmee het percentage hoger uitvalt. Zij hadden elk ongeveer 30 gigabyte aan opslagruimte in een zogeheten G Drive, wat niet de cloudopslag van Google is, maar een eigen overheidsdienst van de Zuid-Koreaanse overheid. Dit opslagsysteem bevond zich in een serverruimte op de vijfde verdieping van een overheidsgebouw waar op 26 september brand is uitgebroken tijdens onderhoudswerkzaamheden.

De brand in het pand van de nationale informatiedienst van de Zuid-Koreaanse overheid vernietigde volgens The Chosun Daily in totaal 96 systemen. De G Drive is hierbij een problematisch geval, omdat er geen externe back-up bestaat van de daarin opgeslagen informatie. Volgens een bron binnen de overheid was de capaciteit te groot om een back-up te hebben. Hierdoor is acht jaar aan overheidswerk van ambtenaren verloren gegaan, stelt een bron binnen het ministerie van personeelszaken.

Vorige week waren 62 systemen weer hersteld, meldt persbureau Reuters. In totaal hebben 647 overheidssystemen last ondervonden door de brand, die een domino-effect had in de ict-omgeving van de Zuid-Koreaanse overheid. Getroffen diensten lopen uiteen van de politie en brandweer tot de douane, belastingdienst en de website van het ministerie van veiligheid. De herstelwerkzaamheden duren naar verwachting nog tot eind oktober.

Door Jasper Bakker

Nieuwsredacteur

06-10-2025 • 09:49

132

Submitter: Noxious

Reacties (132)

Sorteer op:

Weergave:

Zoveel data backup-en is echt niet te duur.

Als voorbeeld: een 80 slot LTO9 tape library met een opslag capaciteit tussen de 1.440TB en 3.600TB (afhankelijk van hoe goed de data compressible is), kost 47.600 euro. Da's voor Zuid-Korea anderhalf FTE.Die kan je vervolgens uitbreiden met meer opslag slots:
TS4300 expansion unit: 4.400 dollar, en weer 3.600 dollar voor de tapes, voor 720TB á 1.800TB extra opslag capaciteit.

Nadat je die library hebt, kan je elke maand gewoon die tapes roteren en ergens op een schap veilig stellen/archiveren. Dan kost een extra volledige snapshot van je data maximaal 7.200 dollar. Dat is letterlijk waar zo'n systeem voor gemaakt is.

[Reactie gewijzigd door wild_dog op 6 oktober 2025 10:53]

Goeie constructieve voorbeeld/kostenberekening!
Vraagje omtrent houdbaarheid van de data.
Alle verkoopmarketing van de verkopers daargelaten, in een climat controlled environment, wat is de echte behaalde/gemeten/gegarandeerde levensduur van onaangeraakte LTO tapes, in de praktijk?

En wat is de levensduur van moderne nieuwe CMR HDDs, in de praktijk?
En wat is de levensduur van moderne TripleCell NVMe SSDs?

Hoeveel jaar kan LTO vs HDD vs SSD vertrouwd worden, totdat onvermijdelijk de eerste bitrot optreedt en de data niet meer betrouwbaar is?
Leuke vraag. De praktijk wijst uit dat waar jij denkt naar toe te kunnen precies andersom is. NAND storage is notoir slecht voor lange termijn opslag. SSDs "lekken" namelijk elektronen.

Over het algemeen is de praktische houdbaarheid van tapes nog steeds het grootste. in de praktijk zo'n 10 tot 15 jaar mits je ook daar rekening mee houd en dus checks en migraties doet. Gewoon op een plank neerleggen en het gaat net zo hard als bij een HDD of SSD.

Hier wat cijfertjes:

LTO (tape)
  • Theoretische levensduur: 30 jaar (volgens IBM, HPE e.a.)
  • Praktisch behaald: 15–20 jaar, mits:
    • bewaard in een klimaatkamer (temperatuur ±18–23 °C, lage vochtigheid),
    • niet te vaak teruggespoeld of benaderd,
    • en jaarlijks steekproefsgewijs gecontroleerd (anders weet je niet of bitrot al is begonnen).
  • Bitrot-risico: laag, maar niet nul. Vooral bij langdurige opslag zonder verificatie kan de magnetische laag verzwakken of de tape gaan “kleven”.
  • Belangrijk: Tape-archieven vereisen periodieke migratie (bijv. LTO-6 naar LTO-9), anders wordt uitlezen na 10–15 jaar een probleem omdat drives niet meer verkrijgbaar zijn.
CMR HDD’s (klassieke harde schijven)
  • Theoretische levensduur: 5–10 jaar (MTBF ≈ 1–2 miljoen uur is marketingpraat).
  • Praktisch behaald: 3–7 jaar afhankelijk van duty cycle en schokbelasting.
  • Bitrot: treedt meestal op tussen 5–10 jaar bij schijven die niet meer worden herlezen of herschreven. Metadata en ECC corrigeren veel, maar niet alles.
  • Belangrijk: een HDD die 5 jaar stil ligt, kan vastlopen door “stiction” (koppen die blijven plakken).
SMR HDD’s (shingleddrives)
  • Theoretische levensduur: 5-10 jaar (MTBF ≈ 1-2 miljoen uur is marketingpraat).
  • Praktisch behaald: 3-7 jaar afhankelijk van duty cycle en schokbelasting.
  • Bitrot-risico: iets hoger, vooral bij drives die lang uit staan of veel herwrites hebben gehad — de overlappende sporen maken de magnetische stabiliteit per bit iets kwetsbaarder.
  • Herstelbaarheid: als er één spoor degradeert, kunnen aangrenzende overlappende sporen ook geraakt worden, meer kans op cascading corruption bij bitrot.
  • Firmware-afhankelijkheid: sterk afhankelijk van de interne write-cache-logica (drive managed of host managed SMR). Een kleine firmwarebug kan complete zones beschadigen.
Triple-Cell (TLC) NVMe SSD’s
  • Theoretische levensduur: 5-10 jaar bij normaal gebruik.
  • Praktisch behaald: 3-5 jaar bij zware belasting of als de drive langdurig spanningsloos is.
  • Bitrot: hogere kans dan HDD’s als ze lang uit staan - elektronen lekken langzaam uit de cellen, wat na 1-2 jaar zonder spanning tot corruptie kan leiden.
  • Enterprise-SSD’s met SLC cache of betere controller firmware houden het vaak iets langer vol, maar het blijft geen archiefmedium.
Gaan we dan een beetje kijken naar wat Tapes dan kosten, dan is het veruit de meest efficiënte manier van opslag voor backups.

100 voor iets van 20TB is helemaal niet gek voor tapes. Doe je het een beetje op enterprise niveau en je kunt ook nog wel inkoopvoordeel krijgen. Het duurste zijn de drives (lezer/schrijver) à paar duizend euro per stuk als je een goeie wil.

SSD's klinkt allemaal leuk, maar zijn echt totaal niet geschikt voor cold storage, Zelfde geldt voor SMR HDDs. Die worden nog wel eens weggezet als goede archive drives, maar dat werkt alleen als long term active sync target. Dus zeg 1 keer per maand een full back up en dan de rest van de tijd de drives in active standby, of gebruikt als target voor een ander systeem. Zolang het maar sequentiële data is.
Er is één medium wat wij een tijd gebruikt hebben maar je tegenwoordig niet meer ziet. (Wellicht omdat de capaciteit niet voldoende is?)
Optische WORM discs.
Het leek op een DVD-R met een behuizing er omheen. Die dingen waren zo betrouwbaar dat je die van de wet mocht gebruiken als enige storage medium.
Terwijl je bij de bovenstaande opties altijd nog een tweede medium moet hebben met de data.

Maar de kasten met die drives zijn bij ons al 10 jaar geleden verwijderd.
Het was ook echt alleen voor lange termijn archivering, want ze waren erg traag. (net zoals DVDs traag waren)
Daar wil je geen grote backups of restores mee doen. Een LTO drive is veel sneller en veel goedkoper.
WORM gebeurt tegenwoordig op HDD arrays met speciale firmware die overschrijven verhinderen. Ook hier geldt om de vijf jaar preventief vervangen en dus je data iedere vijf jaar migreren naar een nieuw systeem.

Met tape zou je naar tien jaar kunnen gaan in plaats van vijf jaar maar tape is dan weer niet bedacht op 'read many'. Wel ideaal voor offline backup en archief.
Het punt was niet dat de data niet overschreven kon worden. Zoiets kan je inderdaad ook met speciale firmware bereiken.
Het ging er om dat die media een extreem lange levensduur had. Hoger dan de rest van de media die genoemd zijn.
Die optische media hoefde je niet elke vijf jaar preventief te vervangen. Ik weet niet meer precies hoe lang dat mee ging, maar het zal gegarandeerd zijn geweest voor 15 jaar aangezien dat de langste retentie termijn was die we op dit discs hadden staan.

En het Write Once Read Many, was waar het voor geschikt was, maar niet waar het voor gebruikt werd.
Lange termijn opslag heeft geen "read many" nodig. Het probleem van tape is echter dat het ook degradeert als het niet gelezen word maar onaangeroerd op een plank ligt.
Er bestaat de nodige discussie over de door de fabrikant geadverteerde degeneratie van dergelijke optische media en de hoe de degeneratie in de praktijk uitpakt. Dat is wellicht één van de redenen dat LTO tape de keuze bij uitstek is voor backup en archief.

Daarbij kan een medium nog zo geweldig zijn, als je uitleesapparatuur is verouderd, bijvoorbeeld een Ultra3 SCSI interface met een oude PCI-X 1.0 insteekkaart die je niet met goed fatsoen met een 'modern' systeem kunt verbinden, laat staan dat er hedendaagse 64 bits drivers voor beschikbaar zijn. In dat geval had je twee decennia geleden al moeten migreren. Het terughalen van je archief mag niet afhankelijk zijn van pakweg vijfentwintig jaar oude hardware.
Voor de gewone optische media voor de consument is er inderdaad een groot verschil tussen wat geclaimd word en wat je in de praktijk. RW media haalt bij lange na niet wat geclaimed word.
Maar voordat een wetgever toestaat dat je data alleen op dat media hebt staan moet je echt wel goed bewijs leveren hoe betrouwbaar het is.
Het is dan ook totaal niet vergelijkbaar met de andere optische media. Ook al lijkt het identiek.

Maar inderdaad is uitlezen een groot issue.
Wat overigens ook bij tape een issue is. Leuk dat je DLT tape nog leesbaar is, maar kun je ook nog de bijbehorende DLT drive nog ergens vinden?
Wie nu nog data op DLT tapes heeft staan is ruim een decennium te laat met migreren. Een LTO tapekabinet met tapes die je iedere tien jaar migreert naar de nieuwste LTO versie is verreweg de meest betrouwbare en meest economische oplossing voor archief en backup van grote hoeveelheden data.

Zelf ben ik die WORM optische media niet tegengekomen maar weet wel dat het ooit een ding is geweest.
Niet echt bruikbaar als je grote hoeveelheden data moet archiveren, maar eenvoudige diskettes zijn extreem goed bestand tegen de tand des tijds. Niet de slechte kwaliteit in de nadagen van de diskette, maar neem een 5,25" floppy uit de jaren '80 en hij is doorgaans perfect leesbaar na 40 jaar. Dat nog zonder dat er extra foutcorrectiemechanismen op gebruikt worden.
Hoeveel 5,25" floppies heb je getest na 40 jaar? (en hoeveel floppy drives werken er nog? en wie heeft er nog een kabel die op 5,25" floppy drives past?)

Heb je het dan over de HD floppies of de floppies van 500kB? :)

Overigens kan ik me nog wel herinneren dat er op HD floppies bytes niet gelezen konden worden en dat je tooltjes had om dan toch die byte weer uit te lezen. Dus of ze echt zo lang meegaan? (wellicht waren fysieke beschadigingen dan de oorzaak)
Vele honderden, met 5,25" voor de Commodore 64, ook aangekocht diskettebakken. Maar ook diskettes van 720KB voor de Amiga zijn uitstekend leesbaar. Het probleem met 3,5" HD-diskettes is dat de kwaliteit later in de jaren '90 sterk omlaag dook en diskettes vanaf dat moment zeer onbetrouwbaar werden. Ik denk dat HD-diskettes in beginsel niet onbetrouwbaar zijn, maar er wel zeer veel troep in omloop is geweest. 5,25" HD-diskettes lijken het wel goed te houden.

Wat betreft de diskettestations, ook die houden het redelijk goed uit.

[Reactie gewijzigd door dmantione op 6 oktober 2025 16:07]

Het zou kunnen dat de fabrikanten mindere kwaliteit leverden toen die dingen populair werden bij de normale consument. Maar ik acht de kans zeker zo groot dat het gewoon de hogere datadichtheid is waardoor de boel minder betrouwbaar werd.
Dat kan zeker. Maar wat prijsdruk en kwaliteit betreft: Diskettes zakten sterk in prijs, van 3 gulden per 360KB-diskette tot een halve gulden voor een 1,44MB-diskette, terwijl het geld in de loop van de periode minder waard werd. Tegelijkertijd vond de consument de lage kwaliteit prima, niemand gebruikte diskettes voor het lang bewaren van gegevens in die tijd.

Ik heb ook het idee dat de productie verschoof: In de jaren '80 werden ze door bedrijven als BASF en Rhône Poulenc gemaakt, rond de eeuwwisseling kwamen ze uit het verre oosten.
Je ziet ook heel vaak dat een prijs kan zakken als er meer geproduceerd en verkocht word zonder dat de kwaliteit omlaag gaat.
Dus het is heel moeilijk om daar iets zinnigs over te zeggen.

Ik ben nooit met merkloze (white label) diskettes aan de slag gegaan, want die waren echt beroerd. Maar ik weet niet meer welk merk ik voor de diskettes meestal had. Van de floppies inderdaad BASF.
Maar ik had veel meer diskettes dan floppies,en het aantal errors op die diskettes was toch nog zo laag dat de kans aanzienlijk was dat met die lage error rate ik het op de floppies nooit tegen zou komen.
Ik heb met die witmerk disks altijd wel goede ervaringen gehad. Af en toe had je een slechte partij maar meestal waren ze wel te doen. En ik gebruikte ze toch vooral voor gekopieerde spelletjes, niet echt belangrijke dingen.

En het was gewoon lastig met mijn zakgeld anders. Een doosje Nashua of 3M voor 20 gulden of een witmerk voor 5? Tja.
Beetje aparte vergelijking aangezien de datadichtheid ook erg laag is (en derhalve onbruikbaar).
Dat een dergelijke opslag robuuster lijkt kan natuurlijk komen dat een single bit relatief 'groot' (dus meer magnetische deeltjes gebruik) is en daarom ook langer standhoudt.

[Reactie gewijzigd door Tintel op 6 oktober 2025 17:03]

Dat is exact wat er aan de hand is ja. Voor grote hoeveelheden inderdaad onbruikbaar, maar voor belangrijke documenten is het een prima medium gebleken om data te bewaren. Harde schijven of gebrande CD's zijn aanzienlijk slechter gebleken.
Hoeveel jaar kan LTO vs HDD vs SSD vertrouwd worden, totdat onvermijdelijk de eerste bitrot optreedt en de data niet meer betrouwbaar is?
Waar de AVG geldt moet men rekening houden met records management, ofwel archivering en vernietiging. Er is maar weinig data die langer bewaard mag en moet worden dan de levensduur van redundant uitgevoerde fysieke media.
Mwoa. Ten eerste gaat de AVG niet over de meeste data - de meeste data is immers geen persoonsgegeven. Ten tweede zegt dezelfde AVG dat het soms juist langer moet worden bewaard. Overheden hebben data die letterlijk eeuwig bewaard dient te worden. Digitale duurzaamheid is daar een vak apart.

Al betreft dat steeds vooral ook de 'productie'-data, het gaat hier (ook) over backups.
Al is de AVG in dit voorbeeld niet van toepassing, maar waarschijnlijk is er lokaal wel een vergelijkbare wetgeving van kracht.
Van LTO heb ik gehoord dat die een rating hebben voor minstens 30 jaar. Praktijkervaringen kan ik er niet voor vinden, aangezien fysieke defecten van de tape bij lezen/schrijven veel vaker/sneller voorkomt dan data corruptie door op het schap liggen.

HDDs behouden de data fysiek op de schijven beter dan tape (~70 jaar zolang de temp onder de 75C blijft), maar die zijn wat gevoeliger voor mechanische defecten in andere delen, zoals corrosie op de controller printplaat of uitdrogen van het smeermiddel. Ik zie voor deze voornamelijk dat zij makkelijk 5-10 jaar zonder problemen stil kunnen liggen.

Power on lifetime voor HDDs en SSDs is wat weinig concreet over te vinden, aangezien de meeste mensen ze niet blijven gebruiken totdat ze echt stuk zijn vanwege dataverlies. Maar je kan daar rekenen op gemiddeld 10-15 jaar voor HDDs,

SSDs, hangt van wat ik kan vinden heel erg af van het model. Ik zie praktijk ervaring zo hoog als 5+ jaar langs komen voor consumenten SSDs. Maar dan heeft de ingebouwde Error correctie waarschijnlijk al wel moeten ingrijpen om de data weer leesbaar te maken:
https://www.tomshardware....nce-of-refreshing-backups

Er zijn ook praktijkervaring tot zo laag als 1 jaar/3 maanden voor Enterprise SSDs die gemaakt zijn voor meer reads/writes:
https://www.dell.com/supp...-for-a-prolonged-duration

Officiële ratings zijn spaars, aangezien SSDs hier niet in uitblinken, dus fabrikanten gaan er niet mee zitten pronken. Anekdotisch zijn ze soms zo laag als een maand tot 2 weken.
Tja, hier heb ik nog 143kB apple floppies uit ~ 1980, lemonade, star trek, drol, het werkt allemaal nog prima... Ik vermoed eerder wear & tear bij de uitleesapparatuur dan bij de gegevensdragers ...
Daar kon je de kabourtjes nog met de beiteltjes op rond zien lopen ;)
Het probleem met backups is vaak niet de hardware, maar hoe je de backup moet uitvoeren zonder impact voor de gebruikers.

Als de architectuur van de storage niet toestaat om snapshots te maken, wat kan je dan doen voor een consistent recoverable backup?
Hoe zit het met incrementals? Is er software die de state tussen incrementals bij kan houden voor de storage solution die in gebruik is?
Kan de storage het bijbenen, of komt er een hoge IOWait waardoor gebruikers er last van hebben?

De implementatie van een oplossing heeft vaak de grootste kosten, en ik kan begrijpen dat het soms complex is om dit te doen, of zelfs een dure operatie vereist met nieuwe hardware een een migratie process.

Het is makkelijk om te zegen dat het voor 50.000 euro opgelost kan worden, maar ik verwacht qua daadwerkelijke arbeid nog honderd duizend euro meer minimaal.
Dit zou echter voor een overheidsorganisatie te doen moeten zijn hoor, daar ben ik het dan wel weer mee eens.
Is terugval op journaling niet mogelijk? dus van alle schrijfacties een backup maken (en dan evt optimaliseren)? Of ook te lastig?

[Reactie gewijzigd door grasmanek94 op 6 oktober 2025 13:18]

Of je hangt het aan S3 storage. Kost je een € 6000,- per maand. Ook peanuts op die hoeveelheid data en de kosten van de infrastructuur.

Even backup terugzetten uit de cloud kan wel een dingetje worden.
Een IBM storage array van pak m beet 80 TB is, grofweg 150.000 dacht ik uit m'n hoofd.

11 stuks kan je alle data als kopie op kwijt. Het is dan niet per se een backup, maar wel een Disaster Recovery plan.

Dat zou dus €1.650.000 kosten en je bent al veilig voor brand, bliksem en dergelijke issues.

Daarnaast maak je backups, zoals je al aangaf voor $7.200 per week en je hebt nooit meer kopzorgen.


Tja ik denk dat wat managers nu heel wat uit te leggen hebben. Zal wel hand-boven-het-hoofd systeem daar zijn, inz controle of alles goed ingeregeld is.


Ik wil niet weten wat de ambtenaren (het voetvolk van de ambtenarij bedoel ik) nu doormaken die alles opnieuw moeten gaan opbouwen aan data van burgers...
Het blijft natuurlijk een conspiracy theory, maar de timeline wekt wel vragen bij mij op van opzet. Maar het kan natuurlijk ook toeval zijn

Helemaal gezien het niveau van incompetentie benodigd om geen backups te hebben, en dan ook nog eens echt alles afgebrand te krijgen.
24th of September 2025, The parliament of South Korea launches an investigation into China/North Korea hacking critical government systems in South Korea & the response

25th of September 2025, The Government announces an on-site inspection for 20 hours and 30 minutes, scheduled to start on the 26th of September at 7:30pm and will last until the 27th of September at 4pm.

26th of September 2025, The government data centre suffers a catastrophic failure and burns (video). More than 96 servers are fully destroyed, including the Onnara and GPKI servers mentioned in the Phrack article (and with it, most of the evidence).

27th of September 2025, The fire is believed to have been caused while replacing Lithium-ion batteries. The batteries were manufactured by LG, the parent company of LG Uplus (the one that got hacked by the APT).

27th of September 2025 at 4pm: The “on-site” inspection......was no more.🤡

2nd of October 2025, A new fire erupts at the Lotte IDC (which was also under investigation by the parliament).

(Source: https://phrack.org/issues/72/7_md)

[Reactie gewijzigd door smiba op 6 oktober 2025 10:34]

Als ze ook hacken, dan hebben ze liever (of: zogezegd) geen backups natuurlijk :)

Maak ik nu uit de tijdslijn op dat een externe partij een inspectie komt doen, en vlak voordat die begint de boel in de hens gaat? Of tijdens de inspectie?

Indien je naar buiten brengt dát er geen backups zijn, en je zou zelf expres de brand veroorzaakt hebben, dan maakt dat wel de kans kleiner dat men je als dader ziet.
In dat geval kunnen ze toch de backup terugvragen van China ?
Nu kijken wat er gebeurd, als de overheid gewoon door blijft draaien is de conclusie dat er te veel data onnodig is bewaard.
Hou rekening, dat was de "G" drive van de ambtenaren, niet puur databases enz. Denk word, excel, screenshots en andere spulletjes.

Er werd duidelijk omschreven dat een hoop diensten in Korea problemen hadden. Het is niet omdat je veel dat verliest dat diensten ineens stoppen he. Het personeel is er nog altijd.

Het probleem word dat je ineens veel druk gaat zetten op al de personeel, om huidige actieve projecten te herdoen. En dan gaan er ook veel issues zijn.

Wat als je een naturalisatie aanvraag gedaan had. De ambtenaar hield een dossier bij met de vooruitgang en andere punten dat opgelost moesten worden. Wat als je een bouw vergunning aangevraagd had, en er moesten zaken gefixed worden in je bouwplan voor de volledige dossier submittie. Informatie is nu "weg" en moet herdoen worden...

Tja, nu ineens zijn er veel dossiers vertraagt want men moet die data herbouwen.

Je ziet dat de overheid niet stopt, maar dat ambtenaren en mensen dat interactie hadden met de overheid ineens veeeeeel meer werk hebben. En we speken niet over spullen dat door de gaten zullen vallen. Wat een mogelijk goedgekeurd dossier voor je was, loopt nu mis omdat bepaalde data ontbreekt.

Dit gaat een effect hebben voor jaren... Hey, ik ga effen je documenten folder verwijderen op je PC, en je hebt geen backup. Betekend het het eind van je werk? Nee ... Maar je gaat me vervloeken voor de volgende 10 jaar :) En sommige data zal je kunnen herbouwen, maar andere is voor eeuwig weg. M.a.w, je kant nooit teruggrijpen naar die oude data.

En data bijhouden is niet onnodig bewaard want het gebeurt dat je moet terugvallen op oude data. Hey, wat was de omzet van X producten in 2018, 2019 ... Zodat we evolutie kunnen plannen. O, die data is weg. Weeeell ...

Vind dat nogal onzin dat je zo een conclusie maakt, op het feit dat de overheid verder kan werken ondanks het date verlies = de data was onnodig bewaard. Terwijl het als Koreaanse belastingbetaler VEEL geld zal kosten wegens de herbouw van veel data, dossiers issues enz.
Precies mijn aanname.

Eindeloze bewaardrang. Geen goeie retentie of bewaarbeleid.
Filosofisch terechte vraag (y)
Is er ook maar iemand hier die een baan heeft en kan zeggen dat hij geen overbodige data heeft?
Wie loopt er regelmatig alles langs om te kijken of er nog data is die weg kan? Storage is zo goedkoop dat dat niet de moeite waard is.
Daarom is het niet hebben van een replica of een backup vanwege storage kosten ook lachwekkend.
Niet echt. Dit betreft disks die maximaal 30GB groot waren en daarom denk ik dat het alleen om persoonlijke data van de ambtenaren zelf ging. Het soort bestanden wat in de meeste organisaties klakkeloos wordt weggegooid als een medewerker uit dienst gaat. Inhoud van databases zal niet geraakt zijn.
Bij uitdiensttreding is de (persoonlijke) data hoogstwaarschijnlijk niet meer nodig, mits het werk netjes is overgedragen. Maar zodra je midden in een project niet meer bij je aantekeningen en concepten kunt dan is dat denk ik wel knap lastig. Horen die aantekeningen en concepten dan niet thuis op een gedeelde schijf waar meerdere collega's bij kunnen en die wel in een degelijke externe data backup is opgenomen? Misschien wel, misschien niet, ik ben niet bekend met de Zuid-Koreaanse cultuur noch de interne procedures bij de verschillende ministeries en diensten. Zomaar stellen dat de data misbaar is is wellicht iets te kort door de bocht.

[Reactie gewijzigd door FrankHe op 6 oktober 2025 15:27]

Klopt. Dat is inderdaad een vraag van cultuur en procedures bij die organisatie. Maar persoonlijke bestanden kunnen over het algemeen opnieuw aangemaakt worden. Even uithuilen en opnieuw beginnen. Kost weliswaar (veel) tijd maar het is niet alsof het Zuidkoreaanse bevolkingsregister verloren is gegaan ofzo.
We weten niet hoeveel werk er verloren is gegaan met het verlies van die persoonlijke mappen. In het beste geval is er geen werk verloren en in het ergste geval stond er voor meerdere maanden aan relevante bestanden in die persoonlijk mappen doordat mensen (dit is speculatie) dingen lange tijd voor zichzelf houden voordat ze het met hun collega's delen. Dit dataverlies kan operationele wel degelijk in de weg zitten.
Te groot om een backup te maken is eerder een financiële of beleidskeuze dan een technische beperking indien het goed is opgezet verwacht ik. Misschien goed dat in ieder geval mee te nemen in een nieuwe omgeving.
Ik wilde net zeggen. Niets is te groot om een backup van te maken, de enige limitaties zijn financieel.

En laten we eerlijk zijn, een paar petabyte is helemaal niet zo veel meer tegenwoordig, dit is dus gewoon een beleidskeuze geweest. Ook de keuze om deze dienst slechts op 1 locatie te hosten is not done als hij zo belangrijk is.
Ik denk dat het met incompetentie te maken heeft. Een verkeerde inschatting. Niemand die de verantwoordelijkheid neemt. Want het zal ze ongeveer €50k per jaar hebben bespaard. En de 191.000 ambtenaren die hun werk kwijt zijn hebben ongeveer €5 miljard per jaar gekost. 8 jaar aan werk is zo'n €40 miljard. Als ze 100% van hun werk kwijt zijn. Wat is nu €50k?

[Reactie gewijzigd door Sando op 6 oktober 2025 10:36]

De besparing zal wel wat meer dan 50k per jaar zijn geweest. Een goede oplossing voor backups is niet goedkoop. Maar zeker ook niet onbetaalbaar, al helemaal niet als je het totale plaatje bekijkt.

Daarnaast is ook niet al het werk van die ambtenaren weg natuurlijk. Ze hebbn hun persoonlijke storage verloren. Denk je OneDrive of Google Drive. Nee, dat is niet leuk en ja, daar gaan vee verloren manuren inzitten, maar het is niet alsof alles van de afgelopen 8 jaar voor niets was.
Dat laatste is juist wel het geval is wat de The Chosun Daily beweert dat tegen hen verteld is: (tenminste voor één ministerie)
The Ministry of Personnel Management, where all affiliated officials use the G-Drive, is particularly affected. A source from the Ministry of Personnel Management said, “It’s daunting as eight years’ worth of work materials have completely disappeared.”
En:
The Ministry of Personnel Management, which uses the G-Drive extensively, is in a state of emergency. A source from the Ministry of Personnel Management said, “Employees stored all work materials on the G-Drive and used them as needed, but operations are now practically at a standstill.”
Dus het lijkt wel wat ernstiger dan jij suggereert.
Wat ik zeg is dat Sando's eenvoudige rekensom van 40 miljard aan verloren werkuren gewoon foutief is. Sando neemt 191 000 medewerkers, en dat lijkt mij over heel de overheid te gaan en niet simpelweg 1 ministerie, neemt daarbij de jaarlijkse kost van 5 miljard en vermenigvuldigt dat met 8 om dan te zeggen dat er 40 miljard aan kosten gemaakt is in werk dat nu verloren is.

De enige manier waarop die rekensom stand houdt is wanneer die 191 000 mensen 8 jaar lang hebben zitten werken aan dingen waarvan in die afgelopen 8 jaar geen enkel resultaat behaald is maar waarvan de resultaten in de toekomst nog moeten komen. Dat al die mensen nu allemaal van 0 moeten herbeginnen en er dus 8 jaar werk van 191 000 mensen volledig verloren is gegaan.

Ik denk dat we het er over eens kunnen zijn dat dat NIET het geval is. Dat in die jaren er veel werk is opgeleverd tot een eindresultaat en dat veel data vermoedelijk zijn weg gevonden heeft naar andere systemen dan de persoonlijke opslag van deze medewerkers, systemen die wel een goede backup strategie hadden. Want dat soort van systemen zal er vermoedelijk ook wel zijn.

Dat er bepaalde diensten zijn die harder getroffen zijn en waarbij veel werk nu wel degelijk van 0 af aan moet herbeginnen, daar twijfel ik niet aan. Dat dit een zeer kostelijke zaak zal zijn in verloren manuren staat buiten twijfel. Maar je kan niet zomaar zeggen dat er voor 40 miljard aan manuren is weggegooid hiermee.
Hoe je de rekensom ook maakt. Ik denk dat we het er wel over eens zijn dat die echt wel veel hoger uitvalt dan € 50k besparing? Je kunt heel veel afdingen op 40 miljard voor het onder de 50k per jaar komt :)

Voor de conclusie dat die backup kopen veel goedkoper zou zijn geweest maakt het dan niet uit.
Maar zou die gemiddelde hoeveelheid van 30GB per ambtenaar dan allemaal ongestructureerde data zijn? Zoals tekstbestanden, presentaties en spreadsheets? Een paar foto’s van een teamuitje van de afgelopen jaren? Hoeveel is of kon gededupliceerd worden? Of zouden er ook wat familiekiekjes op die G-drive hebben gestaan?
Maar juist dat financiele aspect is wel een reden die meetelt. Voor een overheid doorgaans niet zo, maar voor een bedrijf, dat de backup moet financieren uit inkomsten van diensten wel. Als dat bedrag (te) laag is om een (volledige) backup te bekostigen, dan kun je of je kosten naar je klant verhogen (met potentieel klanten kwijtraken) of het risico nemen (en de klant beseft dat lage kosten ook een prijs hebben). Die discussie is in een markt met veel concurrentie niet altijd even makkelijk te voeren.
Tuurlijk speelt een financieel aspect altijd mee. Daarom maken we niet meer elke dag full backups maar incrementals.
Maar de data maar op 1 disk hebben staan? Kom op zeg, dus die discussie is echt niet moeilijk te voeren. Dat is gewoon not-done.
Je zorgt minstens dat je een replica op een andere plek hebt.
Tenzij je concludeert dat al die data helemaal niet spannend is en best verloren mag gaan.
(En ja een replica is geen backup. Maar het is wel veel goedkoper en zou in dit geval de impact nihiel hebben gemaakt)
Nuja dat de data maar op 1 disk stond staat niet vast, maar meerdere disks op dezelfde locatie (of bvb een raid-oplossing) is uiteraard geen backup.

En hetzelfde DC ergens anders ook inrichten is natuurlijk gewoon je kosten x2 qua infra, naast de extra onderhoudskosten en locatiekosten natuurlijk.

Praat het allemaal niet goed, maar het is niet zo dat even een server neerpleuren met rsync genoeg is voor zoveel data.
Tuurlijk is dat 2x de kosten. Maar dat is gewoon vanzelfsprekend als je niet in deze situatie terecht wil komen.
Het lijkt dan heel erg kostbaar vanwege de wet van de grote getallen. Maar in werkelijkheid is het dat totaal niet. Je moet kijken naar de kosten per ambtenaar.
En dan levert het meer op om 10% te besparen op het buro en de burostoel van de ambtenaar dan dat tweede DC niet te bouwen.
Dat hangt er maar van af hoe belangrijk die data was.

Als een deel van die bestanden bvb marketingcampagnes waren van de overheid van 5 jaar geleden, of foto's en video's van de laatste paar "bedrijfs"feestjes, dan is het verlies ervan niet zo groot. Als het allemaal bestanden zijn die ze dagelijks nodig hebben om hun taak uit te voeren, en dus nu technisch werkloos zijn, dan was die tweede locatie het zeker wel waard geweest omdat je nu lonen betaalt aan ambtenaren die nog minder werken dan normaal.
Zou het wereldnieuws zijn als er alleen data op stond die niet belangrijk was? Als al die ambtenaren nu gewoon hun dagelijks werk kunnen doen omdat de impact groot is.

Tuurlijk kun je de overweging maken of een backup of replica nodig is als de data niet spannend is. Dat heb ik in een eerdere reactie ook zelf aangegeven. Maar klaarblijkelijk was die data wel spannend.
Uit The Chosun Daily:
The Ministry of Personnel Management, which uses the G-Drive extensively, is in a state of emergency. A source from the Ministry of Personnel Management said, “Employees stored all work materials on the G-Drive and used them as needed, but operations are now practically at a standstill.”
Maar het lijkt er een beetje op dat die G-Drive oorspronkelijk meer bedoeld was om makkelijk data uit te wisselen tussen ambtenaren. (maar dan heb je geen 30GB per ambtenaar nodig)
It was created in 2017 with the aim of making it easier for public officials to share documents and enhancing security.
Ik vraag me af of het ooit een ideetje was om dat uitwisselen makkelijker te maken zodat mensen geen ongewenste tooltjes daarvoor gaan gebruiken. (WeTransfer of zo) En dat er eigenlijk nooit permanent data had moeten staan. En dan hoef je inderdaad geen backup te hebben.
En dat het daarna uit de hand is gelopen omdat het voor allerlei permanente data werd gebruikt. En dat niemand er aan dacht dat er geen backup was, of niemand toen naar de minister durfde te lopen om extra geld te vragen voor een backup.
Ook bij de overheid spelen kosten een grote rol. Als ministerie of overheidsdienst moet je het ook gewoon rooien met een vast budget. Steek je extra geld in het ene potje dan moet dat eerst uit een ander potje gehaald worden.
Een goede data backup is een verzekeringspremie waarvan je weet hoeveel die jaarlijks kost. Operationele uitval door verloren bestanden kan enorme gevolgen hebben die factoren meer kost dan honderd jaar aan data backup zou hebben gekost.

Backup is geen luxe, het is een vereiste bij het plannen en inrichten van een (nieuw) systeem. Je kunt de kosten voor backup niet los zien van de investeringskosten en operationele kosten van een systeem, het is er een integraal onderdeel van.
Een overheid heeft echt geen onbeperkte financiele middelen. Beter nog, de hele overheid is eigenlijk 24/7 bezig met 'waar geven we ons geld aan uit'. Want elke euro die je stopt in de zorg kan je niet stoppen in huisvesting en vice versa. En elke euro meer belasting heffen heeft effect op ons besteedbaar inkomen en/of ons zakelijk huisvestingsklimaat.

Als budget geen factor was hadden we in ons land ook geen problemen. Dan hadden we alles opgelost met meer geld er tegenaan gooien.
En nu zijn ze veeeeeeeeeeeeeeel meer geld kwijt die ze niet kunnen stoppen in huisvesting etc.

Als je ergens op wilt bezuinigen dan is dit zo ongeveer het laatste, want het geeft je een groot risico en het levert je bijna niks op.
Als budget geen factor was hadden we in ons land ook geen problemen. Dan hadden we alles opgelost met meer geld er tegenaan gooien.
Ik ben het grotendeels met je in. Maar niet met je stelling dat als er voldoende geld is er geen problemen meer zijn in Nederland. Bijvoorbeeld als je onbeperkt budget hebt voor onderwijs. Dan kun je mooie onderwijs locaties bouwen, docenten opleiden en goed betalen, etc, etc. Maar in dat geval stroomt de zorg mogelijk leeg omdat het veel aantrekkelijker is om in het onderwijs te gaan werken dan in de zorg. Dan kun je weer veel geld gaan stoppen in de zorg maar dan creëer je ergens anders weer een probleem.
In theorie kunnen de storage devices in short supply zijn :) Maar dat is onrealistisch.
Komt ze spijtig genoeg duur te staan nu, zo het lijkt.
Ik heb zo'n vermoeden dat de overheid aldaar al net zo handig is met ICT als de overheid alhier. Log, duur, inefficiënt, ouderwets en heel veel managers en (top)ambtenaren die er een plasje over moeten doen. Bezuinigen op backup (of domweg niet in investeren) klinkt dan ineens niet meer zo onmogelijk.
858 TB te veel om te backuppen? Dat is toch het land waar Samsung zit? Als het te veel is om te backuppen dan moet je het überhaupt niet opslaan, dat is vragen om gedonder.
Idd. Mijn persoonlijke server is al 100 TB, en die staat gewoon thuis. 800 TB is peanuts voor een overheid.
Ik heb hier 205TB (waarvan 173TB bruikbare opslag) en daar is ongeveer 95TB van in gebruik. Die staat nu naast me op m'n bureau. Een paar harde schijven in een chassis duwen is makkelijk genoeg, maar niet voldoende.

Je moet ook nog de services draaien om incrementele backups te maken naar de andere locatie, liefst alles encrypted als het over publieke netwerken moet zodat het in transit ook gewoon veilig is. Daarnaast moet je een getest proces hebben om gegevens terug te zetten indien nodig en dat proces ook regelmatig testen om zeker te zijn dat het werkt bij calamiteiten.

In dit geval is terugzetten niet eens mogelijk want er is niks meer om naar terug te zetten, dus eigenlijk moet je 2e locatie een failover locatie zijn waar behalve de data ook de applicaties kunnen draaien die de data toegankelijk maken. Maar dat wordt lastig met incrementele backups. Tenzij je natuurlijk nog een derde locatie hebt die als failover kan dienen in geval van nood en die 1:1 een mirror is van het oorspronkelijke qua capaciteit. Desnoods kan je beide locaties load balancen.

Maar dan wordt alles al een heel stuk duurder dan een aantal 36TB HDDs neerpleuren in een rack ergens, en 856 TB "te veel om te backuppen" slaat vermoedelijk vooral op kostprijs en niet zozeer op de technische kant.

[Reactie gewijzigd door b12e op 6 oktober 2025 12:21]

Nee 858TB was 17% van de data dus de totale omvang is ca 5 Petabyte.
Ik ben benieuwd hoe ver ze kunnen komen met Recovery via gespecialiseerde data red diensten. Lijkt het me zo dat Zuid Korea best technisch onderlegde bedrijven heeft die dat Miss kunnen. Zou ook kunnen dat de 858tb de data was die zowieso niet te redden valt
Euhm, recovery kan soms met elektronische defecten of bv waterschade. Een smeulende server met alleen nog maar gesmolten PCBs er in is ver voorbij het punt dat er nog iets gered kan worden.
En zelfs al zou dat nog gaan, dan is dat een gigantische kostbare en tijdrovende klus.
Hoeveel tijd en mankracht zou zo'n bedrijf moeten besteden aan zoveel disks? Je kan niet maanden wachten op zoiets.
1PB is ook niet te veel data om in een backup te stoppen.

Gokje: Het koste gewoon te veel geld om te backuppen of het te syncen naar een externe locatie, de adviezen en smeekbedes van de medewerkers werden in de wind geslagen door een incapabele manager en daar plukken ze nu de vruchten van
1 PB past met gemak in een enkele server dezer dagen. Er zijn data servers voor 90 drives, a 36 TB zit je op iets meer dan 3 PB.

Er gaan echter geruchten rond dat dit een aanslag is, de dag ervoor werd een data aanval van China bekend gemaakt, dezelfde dag gaf men aan dat vandaag een inspectie zou gebeuren en vandaag vat de boel vlam.
Exact mijn eerste gedachte.
"Te groot voor een back-up" is misschien wel de vreemdste IT-kolder die ik ooit gehoord heb. Als data 1x opgeslagen kan worden, kan het ook 2x.

Moet alleen wel geregeld en betaald worden, daar zal de bottleneck wel zitten...
Ik kan zo een paar bedrijven opnoemen waar backups geen werkbare optie zijn. Neem een pakket vervoerder magazijn, waar robot karretjes pakketjes heen en weer bewegen. Bij een storing van 30 seconden liggen er duizenden pakketjes op de verkeerde plek. Die moet je dan allemaal weer correct inscannen in het systeem. Tenzij je onmiddelijk het hele magazijn bevriest is het restoren van een backup nutteloos..

Nou zal dat vermoedelijk bij overheidsdocumenten niet zo dynamisch zijn dat een restore van bijvoorbeeld een dag terug een totale ramp is qua data verlies.
Inderdaad zijn er veel situaties waar restoren van een backup nutteloos of ofdoendelijk is.
Maar dan zorg je voor redundancy met een replica. En dan had je niet eens downtime gehad.
Zeker als de boel in een cloud zit dan is er al een latency zodat redundancy met een off-site replica geen enkel probleem is.
Oke, jij hebt een real time replica van je primaire artikel locatie database naar een externe locatie. Keurig met snelle glasvezel, raid, ups, data integrity checks, de hele ratamatam. Je betaald er een klein fortuin voor. Want als je een paar seconden afwijkt van real time, klopt het al niet meer. Je moet ook een plan hebben dat de externe database in real time, volledig automatisch de lokale primaire database overneemt als er een probleem is met de primaire database. Hoe weet je in real time dat er een storing is in je primaire database? Dat kost vaak een minuutje of twee, drie voor de operator het door heeft dat het in de primaire database is en alarm slaat.

Dan komt er een storing, laten we zeggen een hickup in de glasverbinding. Of er komt onderhoud in de externe locatie. Ook bij 99,9% uptime ligt het er 1 dag uit per jaar. Dan heb je een dillema. "Bevries" je dan het magazijn, want stel voor dat er dan toevallig iets fout gaat in je magazijn zelf? Of neem je het risico? Of weeg je af om geen externe backup te nemen en dan bij een storing elk artikel op de correcte plaats te "piepen"?
Misschien is het inderdaad net zo makkelijk en goedkoop om bij een complete faillure van je keten het magazijn te bevriezen als het meer kost om het goed redundant uit te rusten.

Die ene dag kan je wel lijden en zo niet dan kan je beter nog wat meer investeren in je backup systeem
Je negeert totaal wat ik zei.
De data in Korea was niet realtime, want dan hadden ze niet in een "cloud" gezeten.
Dus als je toch al latency hebt, dan is het ook geen probleem in een replica in een ander pand 5 km verderop te zetten.
Dat kost vaak een minuutje of twee, drie voor de operator het door heeft dat het in de primaire database is en alarm slaat.
Sinds wanneer doen we dat handmatig?
Dat doet je cluster uiteraard automatisch.

20 jaar geleden was dit allemaal een groot probleem. Maar tegenwoordig kun je zulke snelle verbindingen wel technisch realiseren op grotere afstanden en kost het ook niet veel.

Ooit hadden we alle exchange servers redundant maar minder dan 1 km van elkaar af, omdat het anders technisch niet haalbaar was.
Maar tegenwoordig staat de boel in Amsterdam en Dublin in een cloud. Terwijl de email nog steeeds binnen een second aankomt. En ook conference calls staan in de cloud. Dat is toch behoorlijk realtime.
Ik mag toch hopen dat zo'n vervoerder wél een backup heeft van zijn verzend-/orderlijst en de ID's van alle pakketjes. Anders zou na een dergelijke storing nooit meer te achterhalen waar al die pakketjes naartoe moeten.

Het zal wat moeite (en waarschijnlijk handwerk) kosten om 'het systeem' weer te synchroniseren met de feitelijke situatie, maar uiteindelijk is een lossless restore mogelijk en heeft de backup zijn nut bewezen.
Als het een technisch probleem is is er ook een technische oplossing voor te verzinnen.

Simpel op te lossen, laat elk robot karretje lokaal bijhouden waar ze de paketjes neerleggen. Zodra de database weer hersteld is kan je ze het commando geven om alles sinds de backup opnieuw door te sturen.

Een lijst met pakketnummers en timestamps bijhouden kan met de hardware in een wegwerp vape al bijna oneindig.
Normaal gesproken zit het precies daar. DataCenter 1 & 2 en uitwijk 3, en dat kost geld. Echter, omdat het de overheid is, zullen er wel geen boetes opgelegd worden, laat staan dat de klanten (= het volk) vergoed wordt voor geleden schaden, data breaches, gebrek aan volgen SOPs en zo voorts. Dus downside aan aanrommelen is er voor de overheid niet echt. Ook niet direct voor oversight voor dit soort zaken. Tja.
Zo zie je maar hoe belangrijk het is om back ups te maken.
Inderdaad, dat kan je wel stellen. Vergeet backups ook niet te testen periodiek ;)
Dit vooral. Leuk dat je backups hebt, maar als ze niet werken, heb je geen backups :P
En voor redundantie en replicatie te kiezen.
"Up in smoke" in plaats van "in de cloud"...

Voor sommige mensen die potentieel een langlopendl probleemdossier hadden bij een van deze ambtenaren is het waarschijnlijk wel een zware dobber: die beginnen nu met een schone lei en kunnen weer van voren al hun verhalen en papierkraam gaan inleveren...

Hopelijk gaan ze nu wel een oplossing zoeken...
Wat hadden die ambtenaren allemaal in hun cloud drive staan? Mijn hele leven aan documenten past in een map van nog geen gigabyte.
edit:
Voor de volledigheid: het is geen retorische vraag. Ik ben oprecht benieuwd. Ik lees dat die 858 terabyte het werk van de afgelopen 8 jaar representeerde. Het gaat over een overheid, niet CERN ofzo. Zijn ze bijvoorbeeld de hele bevolking met hoge resolutiescans in een gezichtsherkennigsdatabase aan het zetten?

[Reactie gewijzigd door Sando op 6 oktober 2025 10:28]

Ik snap je wel. Ik werk veel met 6k resolutie 50fps videobestanden, en zelfs daarmee duurt 850 TB relatief lang om te vullen.

Als ik ga denken in administratieve bestanden zoals databases en Excelletjes/emails en zelfs gescande PDF-documenten ofzo, dan moet het écht heel, heel veel zijn.
Als deze overheidsdienst het werkt zoals Google Drive, Dropbox, etc, is er in ieder geval nog een kans dat medewerkers de ontbrekende bestanden op hun lokale bestandssysteem hebben staan.

Maar...
G Drive is a cloud-based repository where government employees have been advised to save all work-related documents since 2018, rather than on their computers.
Dat is dus niet het geval.
Mjah,hangt een beetje van de sync methode af natuurlijk. Het kan perfect een systeem zoals een OneDrive zijn met lokale caching. En als het dat niet is, is de kans groot dat vele mensen alsnog de meeste recente bestanden die ze gebruiken opslaan op hun lokale systeem, zeker zij die een laptop hebben en wel eens op de baan zijn.
YouTube: " BOMBPROOF " ATOMIC BOMB & USE OF MICROFILM TO PROTECT RECORDS CIVIL DEFENSE FILM 28162

Het is van alle tijden. De gelinkte YT documentaire is over het belang van goede backups nadat een fabriek is vernietigd door een atoombom. De helden in het verhaal hebben alles op microfilm gekopieerd en dit is bewaard in een bankkluis ver weg.

On topic. Ik moet de eerste hogere ambtenaar/consultant/stageloper nog tegenkomen die geen usb stick/laptop heeft om een belangrijk project waar hij aan werkt lokaal op te slaan. Niets zo vervelend als die flexibele werkplek iets te flexibel is en je niet bij je project kan. Of nog even thuis bewerken. Helemaal als het gevoelige documenten zijn qua afdelingspolitiek of een blunder van een manager/collega is een printje of kopie zo gemaakt.
Hmm, mijn ervaring is toch echt wel anders. Maar misschien bedoel je ambtenaren/stagelopers buiten Nederland?

De mij bekende gevallen waar dat wel gebeurde leidde in een aantal gevallen tot flinke ophef en (ook in niet publiek bekende gevallen) tot sancties vanwege omzeilen van veiligheidsmaatregelen en acteren tegen het beleid en daarmee de geheimhoudingsplicht.
Je hebt gelijk, ik had het beter moeten formuleren.

Mijn punt is dat veel (senior) medewerkers graag een backup maken op een eigen usb stick o.i.d. van iets wat voor hen belangrijk is qua werkgerelateerd.
Kan vzviw niet binnen de overheid, ik ben Rijksambtenaar en onze laptops accepteren geen externe opslag. We werken ook in een central opgeslagen Citrix omgeving dus zelfs de interne opslag van de laptop is niet (lekker) te gebruiken.
Wat @Cobb hierboven zegt: Het kan niet. Apparaten van vrijwel alle ambtenaren met gevoelige gegevens zijn dichtgetimmerd. En na een paar affaires is dat nog eens heel sterk aangescherpt......

Ben eigenlijk wel benieuwd of je feitelijke kennis hebt van dit type gedrag in de - zeg - laatste 4 jaar? En ja, spaarzame uitzonderingen bevestigen de regel..... En ja, ik nam ook wel eens een printje mee maar dat ging weloverwogen en kwam nooit bij t oud papier.....


Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn