...En de maatschappij dat zijn
wij
Ouders, docenten... het is veel te makkelijk om dit maar aan een hogere bestuurslaag over te laten. Waar het om gaat is dat er mensen met natuurlijk gezag opstaan en zeggen waar het op staat. Maar dat vergt ook zelfreflectie en daar wringt de schoen. Dan moet je opeens ook in de spiegel gaan kijken.
Wie oh wie durft in zijn directe omgeving te zeggen 'Ik wil geen sociale media, en ik wil eigenlijk ook niet dat jij dat doet, want het is slecht voor mij, ons, en onze omgeving".
Het is een enkeling die dat zelf durft vol te houden... maar wat ik verwacht van scholen is dat die uitdragen dat ze die mobieltjes niet willen in de klas, en als ze er wel zijn, dan is dat expliciet gericht op een actieve les bewustwording over die apparaten. Ik verwacht van ouders dat ze accepteren dat hun kind niet elk moment bereikbaar is. Ook dat is een stuk normvervaging vanuit de oude wereld: je bent niet altijd 'on call'. Maar tegenwoordig wel... en wat levert het op? Meer veiligheid? Volgens mij levert het alleen meer controle en angst op. En zo zijn er nog een paar dozijn van die pertinent onwenselijke werkingen ontstaan rondom de mobiele telefoon en het internet.
Dit hele proces begint met het besef dat al die onzin van de laatste twintig, dertig jaar echt pure luxe is en geen onmisbaar onderdeel van je leven. Als 36 jarige kan ik dat verschil nog zien. De huidige generatie moet dat verschil echter nog vanaf nul leren kennen - jij zegt dat hopelijk onze kinderen dat gaan doen... want dat heeft de geschiedenis uitgewezen of zo? Ik denk dat de geschiedenis het tegendeel heeft bewezen. We escaleren maar door, minderen staat niet in de vocabulaire... ja misschien een halve maand op 1 januari. Voor de jeugd van nu is het alsof de oude wereld nooit heeft bestaan... maar hij is er wel degelijk, en je ziet ook dat hij de laatste jaren weer wat belangrijker wordt gevonden, wat sterk samenhangt met het einde van gratis geld en oneindige luxe. Alles online is geen panacea voor wat dan ook, het is een recept voor rampzalige psychologische en maatschappelijke effecten. Pas als we die durven te onderkennen, hebben we echt geleerd hoe het internet werkt en hoe we ermee om kunnen gaan - moeten gaan.
En dat zeg ik als internettende IT'er... en ook niet sinds gisteren.
Grap is, ik ben het onderwijs niet in gegaan (ondanks opleiding docent Engels t/m LIO stage) precies omdat ik het volledig ontbreken van ruggengraat en actie op middelbare scholen niet kon uitstaan. Ik vind het geen verrassing dat het onderwijs onder druk staat, net als andere (ex-)overheidssectoren. Durf eens ergens voor te gaan staan als school, bijvoorbeeld tegen bepaalde onderwijsvernieuwingen of tegen een ministerie dat weer met een onzalig plan komt. Overigens is het hoger onderwijs zo mogelijk nog erger, als je afgaat op wat er bij Fontys gebeurt met nieuwe leerstijlen... en kennelijk vrolijk doorgaat als je de reactie van het instituut leest:
https://www.fontys.nl/nie...artikel-in-de-volkskrant/
Dit vat perfect samen wat er mis is. Duikgedrag, 'het is niet waar', 'maar er zijn ook mensen die het leuk vinden'. Het lijkt het kabinet wel... of ouders en docenten...
[Reactie gewijzigd door Vayra op 23 juli 2024 19:05]