FCC wil oude satellieten na 5 jaar uit de ruimte halen

De FCC werkt aan een nieuwe regelgeving die ervoor moet zorgen dat Amerikaanse low-earth-orbit-satellieten maximaal vijf jaar na de beëindiging van hun missie in de dampkring moeten opbranden. Op die manier wil de FCC het aantal satellieten in de low-earth-orbit beperken.

De regelgeving zou enkel van toepassing zijn op satellieten die in de low-earth-orbit vliegen, op minder dan 2000 kilometer hoogte. Alle Amerikaanse satellietbedrijven zouden zich eraan moeten houden maar de regel zou ook opgaan voor buitenlandse bedrijven die de Amerikaanse markt willen betreden. Er komt een overgangsperiode van twee jaar voor satellietbedrijven om aan de regel te kunnen voldoen en er zouden volgens de FCC uitzonderingen op de regel aangevraagd kunnen worden voor satellieten met wetenschappelijke doeleinden.

Momenteel wordt er verondersteld dat satellieten 25 jaar na de beëindiging van hun missie naar de dampkring van de aarde zweven om daar vervolgens in te verbranden. Deze richtlijn werd in 1990 door NASA opgesteld, maar is in geen geval bindend en dat wil de FCC veranderen. “We vinden het niet langer duurzaam dergelijke satellieten decennialang in de low-earth-orbit te houden’, klinkt het dan ook bij de FCC die op 29 september over de nieuwe regelgeving zal stemmen.

Low-earth-orbit-satellieten vliegen in een baan om de aarde op een hoogte van maximaal 2000 kilometer. Volgens NASA moet zo’n satelliet minstens 7,8 kilometer per seconde afleggen als het in zijn baan om de aarde wil blijven. Als de satelliet trager gaat vliegen, valt die terug naar de aarde waar het in dampkring terechtkomt en in sommige gevallen volledig opbrandt.

Render Starlink-satelliet

Door Jay Stout

Redacteur

11-09-2022 • 10:03

73

Reacties (73)

73
73
44
4
0
16
Wijzig sortering

Sorteer op:

Weergave:

Op zich een goed plan om op die manier ruimteafval te verminderen, maar ik zie wel enkele risico's.

Hoe doe je dat met militaire satellieten bijvoorbeeld, met gevoelige/geheime apparatuur aan boord? Er is altijd een kans dat brokstukken niet volledig opbranden, en als die dan in een ander land terecht komen wellicht deels in handen van landen komen waar je dat eigenlijk niet zou willen.

En idem, hoe doe je dat met satellieten met nucleair materiaal aan boord, mochten die in de toekomst nog gebruikt worden? We hebben gezien wat er met satellieten als Kosmos 954 of Kosmos 1402 is gebeurd (met name de eerste). We zitten denk ik niet op een herhaling hiervan te wachten.
Uit het gelinkte document, en wat ook in enige mate in het artikel staat:
What the Second Report and Order Would Do:
• (...)
• Address the potential for waivers for certain types of research and scientific missions.
Ik vermoed dat wanneer (bepaalde) wetenschappelijke missies een ontheffing kunnen krijgen, dat ook geldt voor militaire missies. Uiteindelijk lijkt me dit vooral een plan om te voorkomen dat er straks tienduizenden afgedankte SpaceX/Amazon/[AnderGrootBedrijf] internetsatellietresten rondzweven, een paar militaire satellieten zullen dan niet zo'n probleem vormen denk ik.

Edit: Haha, het staat erin, maar wel mooi verstopt. Onder het kopje "C. Additional Flexibility for Academic and Research Missions" staat in alinea 27 het volgende zinnetje:
We are also sensitive to the needs of government-supported missions.
Daar heb je je mogelijkheid tot militaire ontheffing, denk ik :)

[Reactie gewijzigd door svenvbins op 23 juli 2024 08:33]

Uiteindelijk lijkt me dit vooral een plan om te voorkomen dat er straks tienduizenden afgedankte SpaceX/Amazon/[AnderGrootBedrijf] internetsatellietresten rondzweven ..
Voor zover ik kan nagaan voldoet SpaceX met Starlink al aan deze 5 jaar regel. Het lijkt er op dat de FCC hiermee toekomstige concurrenten wil verplichten hetzelfde te gaan doen.
Hoe doe je dat met militaire satellieten bijvoorbeeld, met gevoelige/geheime apparatuur aan boord?
Het gebruikelijk om een gecontroleerde deburn te doen zodat men weet waar het ding zal neerkomen. De meest gebruikte locatie is de "Spacecraft Cemetery" in de zuidelijk Stille Oceaan. Het is daar een paar kilometer diep; op die diepe een gebied van vele duizenden vierkante km afzoeken is theoretisch niet, maar praktisch wel onmogelijk. De hoeveelheid tijd en geld wat dat zou kosten kan je beter besteden om zelf geavanceerde ruimtevaart technologie te ontwikkelen.

Where Do Old Satellites Go When They Die?
https://spaceplace.nasa.gov/spacecraft-graveyard/en/

https://en.wikipedia.org/wiki/Spacecraft_cemetery
Ik denk dat daar dmv stuwraketten en berekening van de baan wel een oplossing voor te vinden is. Zal waarschijnlijk ook wel wat in de regelgeving opgenomen worden, waar deze mogen opbranden.

Natuurlijk kan er altijd wat mis gaan maar bij militair materieel zullen ze wel wat meer hun best doen om dat goed te laten verlopen.
Nou nee.
Met de meest recente technieken verliest Elon Musk zelfs satellieten maar daar is rekening mee gehouden kwa functioneren.

Het gaat hier dus om zogeheten “low-earth-orbit” waar bakken tegelijk in de ruimte kunnen worden geschoten;

https://www.bbc.com/news/world-60317806
Instead, "up to 40" will fall back into the Earth's atmosphere and burn up.
Het interessante hierbij is dat ze het dus niet zeker weten of ze allemaal wel terug naar de aarde komen en er een slag om de arm wordt gehouden.


Wat ook interessanter wordt is dat een VS instelling gaat aangeven dat het “drukker” wordt in het (noordelijke) deel van de ruimte en dat ze al beperkingen aan het opleggen zijn,
terwijl deze klachten al bekend waren toen Elon Musk besloot 10duizenden satellieten de lucht in wou schieten met VS als uitvalsbasis, terwijl daar netaan 5% van de wereld woont,
als andere landen naar rato ook die satellieten de lucht in gaan schieten is er een probleem.

[...]
Het interessante hierbij is dat ze het dus niet zeker weten of ze allemaal wel terug naar de aarde komen en er een slag om de arm wordt gehouden.
Volgens mij leg je dit verkeerd uit. Door die geomagnetische storm zouden tot wel 40 satellieten *veel te vroeg* weer terugvallen naar aarde. Die andere 9 zouden wel blijven functioneren en aan het eind van hun levensduur pas weer (gepland) neerkomen. Voor zover ik begrijp is er geen enkele sprake van een geval "geen idee of ze nog terugkomen".
Ik denk niet dat de FCC ook maar iets te zeggen heeft over de militaire satalieten.
Jawel, op welke frequentie ze mogen uitzenden
Dat is meestal andersom: De militairen/overheden vertellen welke frequenties gebruikt mogen worden.
FCC = overheid
Het heet niet voor niets militair-industrieel complex, anders hadden ze het militair complex kunnen noemen
De fcc is een overheidsdienst, dat is waar. Maar de fcc bepaalt niet wie welke frequentie mag gebruiken. De overheid is niet de FCC om zo maar eens te zeggen.
Als een militair een goede reden heeft om een bepaalde frequentie te gebruiken, dan zal ze dat er echt wel met de nodige (politieke) druk door heen drukken, dan is het aan de politiek om te beslissen en de fcc om dat door te voeren (lees: anderen te verbieden).

Als een andere organisatie dan zo'n frequentie wil gebruiken, bijvoorbeeld omdat de militairen ze niet meer gebruiken, dan is er een stevige lobby machine nodig om het er allemaal door heen te drukken.

En dat is in de USA iets anders geregeld dan in Europa en in Nederland...
De FCC is een overheidsdienst waar de bestuursleden door de president benoemd worden, en waar die bestuursleden geselecteerd wordt op objectiviteit (lees: ongevoelig zijn voor lobbyisten), staat althans op hun eigen website. Dat kun je geloven of niet geloven, maar dan kan je net zo goed niks geloven over niet-militaire overheidsdiensten en wordt je niet overtuigd door wat ze dan ook zeggen.
Het is al een paar keer voorgekomen dat publiekelijk beschikbare frequenties ineens niet meer door het publiek gebruikt mochten worden en door het Amerikaanse leger exclusief in gebruik zijn.

De FCC is misschien ongevoelig voor lobbyisten, maar als het militaire apparaat frequenties nodig heeft, dan past het FCC zich daar op aan.
Overheden hebben altijd de neiging om zichzelf vrij te waren van de regels die ze zelf opstellen. Dat zal nu zeker ook weer het geval zijn.
Zeker relevante punten, maar als ze denken in oplossingen komen ze daar vast uit. Als de militaire geheimen van belang zijn kunnen ze ongetwijfeld een soort zelfdestructie inbouwen. En betreft nucleair materiaal, geen idee? Misschien een verplichting toevoegen dat dit alleen gecontroleerd mag neerstorten? Is het tegenwoordig überhaupt nog nodig nucleaire stroom voorziening te hebben in de lower orbit?
Over nucleaire satellieten, hoeveel worden deze nog gelanceerd tegenwoordig? En dan nog, zeker niet in LEO.

Gaat ook om satellieten die vanaf nu (of als de regelgeving actief wordt) gelanceerd gaan worden.

[Reactie gewijzigd door ZeRoC00L op 23 juli 2024 08:33]

  • De FCC heeft slechts zeer beperkt zeggenschap over Amerikaanse militaire satellieten. De nieuwe regel van 5 jaar gaat daarom niet automatisch voor militaire satellieten gelden.
  • Voor satellieten met nucleair materiaal aan boord is de mogelijkheid om een uitzondering aan te vragen bedacht. Bij niet-wetenschappelijke en niet-militaire satellieten zou een substantiële hoeveelheid nucleair materiaal aan boord überhaupt niet worden toegestaan door de FCC.
Beide satellieten die je benoemt, zijn na een mislukte lancering teruggevallen en gedeeltelijk verbrand in de dampkring. Daar is geen enkele vorm van gecontroleerde opruimactie aan te pas gekomen. Door het opruimen te gaan eisen vóór de lancering, kan een satelliet ook zo worden gebouwd, dat deze beter/vollediger verbrand. En wanneer dat dan na zijn levensduur ook nog een gecontroleerd gaat doen, verklein je de risico's nog verder.

Maar goed, een mislukte lancering is en blijft altijd een risico.
En idem, hoe doe je dat met satellieten met nucleair materiaal aan boord, mochten die in de toekomst nog gebruikt worden?
Staat in het Wiki artikel waar je naar linkt: “Subsequent RORSATs were equipped with a backup core ejection mechanism, when the primary mechanism failed on Kosmos 1900 in 1988, this system succeeded in raising the core to a safe disposal orbit.”

De radioactieve core wordt naar een hogere omloopbaan gebracht.
Dit geldt schijnbaar niet voor de apparatuur die al rondzweeft.
https://docs.fcc.gov/public/attachments/DOC-387024A1.pdf
III Discussion:
B 22
Accordingly, satellites already in orbit are exempt from the new requirement. For
satellites already authorized by the Commission that have not yet been launched, we will provide a
grandfathering period of two years, beginning on September 29, 2022, in order to allow operators to
incorporate the five-year post-mission disposal requirement into their mission objectives.
Nucleair materiaal hoort niet meer in dit soort satellieten thuis. Voor de energievoorziening zijn nu andere opties beschikbaar. Bij militaire satellieten kan een zelfdestructie worden ingebouwd die de geheime apparatuur vakkundig onklaar maakt. Een ontheffing is niet heel zinvol. Uiteindelijk zullen de satellieten toch terugvallen in de dampkring. Als dat na meer dan 25 jaar gebeurt zal de techniek zwaar verouderd zijn en de geheimen toch al achterhaald zijn en wordt het probleem misschien minder groot. Satellieten worden steeds kleiner en de kans op niet volledig verbranden neemt daarmee ook af.
Als de missie voorbij is, betekend dat niet dat de brandstof op is. Men kan dus ook proberen de satelliet in een baan te krijgen waarbij de satelliet uiteindelijk met een veel grotere kans in zee stort. Oxidatie zal dan de rest doen, hoop ik althans.
Er zijn al bedrijven die een soort lijn met een gewicht uitrollen die de satelliet naar beneden trekt zonder brandstof. Die zouden met deze regel goede zaken kunnen doen.
je zou kunnen beredeneren (maar ik weet dat echt niet) dat als een militaire/spionage satelliet 5 jaar oud is, dan nog moet dalen en uiteindelijk onvolledig opbrandt, dat al zo verouderd is dat het maar weinig uitmaakt (afgezien dat het terugvinden van een brokstukje op een begaanbaar stukje van het aard oppervlak ook weer erg klein is (oceanen, bergen, oerwouden, woestijnen etc).
Volgens mij staat er in het voorstel:

* Adopt a “five-year rule,” which would require space station operators planning disposal through
uncontrolled re-entry into Earth’s atmosphere to complete disposal as soon as practicable, and no
more than five years following the end of mission.

Wat iets anders is dan na 5 jaar de-activeren. Een satelliet kan dan nog steeds een decennium of langer in de lucht hangen.
Precies, dus dan gaat het over dat een andere partij restanten van een decennia oude spionage satelliet in handen kan krijgen. Denk dat dat wel te overzien is qua risico.
Hoe doe je dat met militaire satellieten bijvoorbeeld, met gevoelige/geheime apparatuur aan boord
Zodra Starship operationeel is, is het geen enkel probleem meer om extra brandstof en een explosieve lading mee te sturen. De brandstof zorgt ervoor dat de satelliet snel richting de aarde gestuurd kan worden, de lading zorgt ervoor dat hij in kleine stukjes ontploft zodra hij in de dampkring komt.

Daarnaast is het dan waarschijnlijk ook mogelijk om ze na afloop van de missie gewoon op te gaan halen met een Starship.
hoe doe je dat met satellieten met nucleair materiaal aan boord
Wellicht dat je ze richting de zon kunt sturen (niet erg makkelijk), of je gaat ze dus ophalen. Desnoods haal je alleen het afval eruit, en laat je de rest alsnog opbranden in de atmosfeer.
Militair materieel is vaak uitgesloten van dit soort regels, en anders is het dus aan de makers om te zorgen dat bij deorbit ze precies weten waar die terecht komt.
Gaat nul issue zijn. Militairen hoeven zich niet aan de FCC regels te houden. Net zoals in de US FAA regels niet van toepassing zijn op militaire luchtvaart
Hoe doe je dat met militaire satellieten bijvoorbeeld, met gevoelige/geheime apparatuur aan boord? Er is altijd een kans dat brokstukken niet volledig opbranden, en als die dan in een ander land terecht komen wellicht deels in handen van landen komen waar je dat eigenlijk niet zou willen.
Onderdelen als elektronica en camera's zijn te licht om re-entry te overleven. Meestal als er iets op de grond terechtkomt zijn het onderdelen als accu's of brandstoftanks. Bij veel satellieten wordt er bovendien woor gezorgd dat ze, als er al iets intact zou blijven, terechtkomen in de buurt van point Nemo in de zuidelijke Pacific, één van de meest afgelegen gebieden op Aarde.

Satellieten met nucleair materiaal zijn en blijven echter een probleem. Zelfs als ze helemaal verbranden wordt het radioactieve materiaal in de atmosfeer verspreid dus dat moet je gewoon niet willen.

Er wordt overigens geexperimenteerd met verschillende methoden om oude satellieten te de-orbiten. Een interessante manier is door een elektrisch geleidende draad achter de satelliet uit te rollen. Als die door het magnetische veld van de Aarde beweegt wordt hij elektrisch geladen, en die lading wordt weer door het magnetisch veld van de Aarde tegengewerkt zodat de satelliet vertraagt en langzaam omlaag zakt. Er is dus geen brandstof voor nodig maar het is wel extra gewicht wat omhoog moet worden geschoten. Misschien is dat een leuk volgend project voor SpaceX, een Starship maken dat afgedankte satellieten kan verzamelen zodat ze gerecycled kunnen worden. Een soort van GarbageShip dus. :)
De FCC heeft geen jurisdictie over sattelieten die door andere naties zijn gelanceerd, zelfs al hangen die boven de VS. Er is zelfs geen consensus of het het land is waarin de firma is gevestigd of waar de satteliet is gelanceerd jurisdictie heeft.
Staat ook nergens dat ze denken dit wel te hebben, wel kunnen ze eisen stellen aan hun eigen bedrijven en aan bedrijven die hun markt betreden.
er zijn toestellen die met sattelieten communiceren waarvoor je diensten kan afnemen in een ander land en die zijn gewoon toegelaten om te bezitten zonder dat de communicatie kan worden tegen gehouden.

bvb: De VS kan niet verbieden of verhinderen dat Chinezen naar een zender kijken met een schotel via een satteliet van een Chinese provider.
Ik zei:

"Hun eigen bedrijven en bedrijven die hun markt betreden."

Aan welke van deze 2 definities voldoet volgens jou jouw voorbeeld?
De 2e: ze bieden diensten aan die op het grondgebied van de VS te gebruiken zijn, er kan zomaar een zender op zitten die zelfs specifiek nieuws voor Chinezen in de VS geeft.
Nee, zo werkt dat niet. Als ik een Donald Duck in Frankrijk koop maar die in Nederland lees dan wordt het product niet aangeboden in Nederland. Hetzelfde voor satellieten ook al kan ik die ontvangen in Amerika maar als ik geen dienst in Amerika kan afsluiten hiervoor dan wordt het product niet in Amerika aangeboden.
Zo werkt het niet binnen het bestaande kader van nationale economieën, maar dat is nu net het probleem met de ruimte en draadloze technologie.

Ik geloof dat in Nederland zo een hele discussie is geweest over radio Veronica die vanuit internationale wateren uitzond, maar dat was nog geen volledig buitenlandse dienst en toch is er zelfs een Europese overeenkomst voor moeten gemaakt worden om hen een halt toe te roepen.
Ondanks die overeenkomst zouden ze technisch gezien nog wel verder hebben kunnen uitzenden, maar dan moesten ze oa van het vaste land blijven en een andere nationaliteit aannemen, ... gewoon teveel moeite om echt nog verder te doen.
Misschien moet je die overeenkomst even lezen en dan mag je mij/ons uitleggen hoe die relevant is als een Chinees in China een abonnement afsluit voor een Chinese service die wordt uitgezonden door een Chinese satelliet maar die hij ook in Nederland kan ontvangen.
de van Chinese afkomst zijnde Nederlander woont en werkt gewoon in hetzelfde land als jij. Het kan zomaar je buurman zijn die met nieuwjaar om 6u 's morgens aan het kijken is met heel de familie terwijl hij over jouw tuin vuurwerk afsteekt. Net zoals jij is hij misschien zelfs nog nooit in Beijing is geweest.

De link met de overeenkomst gaat over het verspreiden van diensten waarop een nationale overheid geen enkele vat heeft, net zoals het laten overvliegen van sattelieten en wat ermee gebeurt als ze uit dienst worden genomen.
Een product ergens kunnen gebruiken staat niet gelijk aan een product ergens aanbieden, ik snap niet dat jij het onderscheid tussen deze dingen niet kunt zien.
De VS kan niet verbieden of verhinderen dat Chinezen naar een zender kijken met een schotel via een satteliet van een Chinese provider
Nee. Maar ze kunnen wel verhinderen dat een chinees bedrijf daarmee in amerika geld verdient...
niet als de transactie buiten Amerika om gebeurt, bvb alipay of van/naar een Chinese bankrekening.
niet als de transactie buiten Amerika om gebeurt, bvb alipay of van/naar een Chinese bankrekening.
Tot op zekere hoogte.

Ze kunnen vermoedelijk niet verbieden dat particulieren geld betalen voor buitenlandse diensten, maar ik denk dat ze wel amerikaanse bedrijven kunnen aanpakken die zaken doen met bedrijven die direkt of indirekt van die satellieten gebruik maken. In het bijzonder kunnen ze waarschijnlijk verbieden dat amerikaanse bedrijven adverteren op een chinees kanaal dat via een chinese satelliet binnenkomt.

Dat alles nog afgezien van het feit dat het gebruik van frequentieruimte streng gereglementeerd is, en in dit voorbeeld de chinese satelliet sowieso geen programma's naar beneden mag zenden zonder toestemming van de amerikaanse overheid.

Edit: amerikaanse met 'amerikaanse bedrijven' bedoel ik hier bedrijven die direkt of indirekt onderworpen zijn aan de amerikaanse wet. Dat kunnen dus bijvoorbeeld ook niet-amerikaanse bedrijven zijn met een amerikaanse vestiging.

[Reactie gewijzigd door RJG-223 op 23 juli 2024 08:33]

Waarom kan dat laatste niet? Simpelweg een licentie vereisen om gebruik te maken van een deel van het spectrum. Verhinderen dat het überhaupt mogelijk is wordt moeilijk, gebruik ervan strafbaar stellen niet.
jurisprudentie is de veroorzaker van de schade betaalt.

Jurisdictie is denk ik een beschrijving om bezwaarmakers uitsluitsel te geven.

In de praktijk zijn dit denk ik organisaties met een bestuur dat zo oud is als het old boys network.

Die gaan echt niet andere landen regels opleggen zonder de consequenties te snappen.
jurisprudentie is de veroorzaker van de schade betaalt.

Jurisdictie is denk ik een beschrijving om bezwaarmakers uitsluitsel te geven.
Op welke manier heeft dit betrekking op de reactie van dasiro ? Of probeer je uit te leggen wat die termen betekenen ? In dat geval kun je misschien beter eerst even nalezen: jurisprudentie, jurisdictie
In de praktijk zijn dit denk ik organisaties met een bestuur dat zo oud is als het old boys network.
Welke organisaties ? Organisaties die via chinese satellieten die niet aan de regels voldoen in amerika diensten aanbieden ? Die zullen ze echt wel aanpakken. De andere kant van datzelfde verhaal is namelijk dat amerikaanse satelliet-eigenaren (die in dat geval ook in het old-boys netwerk zitten) benadeeld worden als iedereen chinese satellieten gebruikt. Dus worden ze gewoon aangepakt. Afgezien daarvan is het voor bedrijven makkelijk genoeg om naar een andere satelliet over te stappen, of om er zelf een te lanceren. Zonder dat de business zelf significant te lijden heeft. Geen enkele reden om specifieke satellieten een hand boven het hoofd te houden.
Die gaan echt niet andere landen regels opleggen zonder de consequenties te snappen.
Wie ? De amerikanen. Die leggen aldoor regels op aan bedrijven in andere landen. Ze behouden zichzelf zelfs expliciet het recht voor om Nederland binnen te vallen als een amerikaan veroordeeld zou worden door het internationaal strafhof in den Haag. Die snappen de consequenties heel goed: de andere landen buigen toch wel, want amerika is machtig genoeg om z'n wil op te leggen. Gelukkig zijn we in Europa met z'n allen ook redelijk machtig. Dat geeft in ieder geval enig tegenwicht...
De FCC is een organisatie die regels in communicatie hoort af te spreken. Die hebben in het verleden nooit jurisidictie gehad over of satellieten uit hun baan om de aarde horen te worden gehaald.
De FCC is een organisatie die regels in communicatie hoort af te spreken. Die hebben in het verleden nooit jurisidictie gehad over of satellieten uit hun baan om de aarde horen te worden gehaald.
Het is inderdaad onduidelijk waarom de FCC hierover regels maakt. Misschien dat er politieke afspraken gemaakt zijn over wie de regels hierover op zou stellen, en heeft de FCC aan het langste eind getrokken ? Ze hebben sowieso een paar jaar geleden al regels opgesteld, dus het is niet nieuw dat zij hiermee bezig zijn.

Hoe dan ook, ze hebben in ieder geval iets te zeggen over het gebruik van frequentieruimte binnen de VS. En de meeste satellieten die boven de VS vliegen zullen gegevens naar beneden willen stralen, of van beneden willen ontvangen, en dus frequentieruimte nodig hebben. Voor het gebruik daarvan kunnen ze dus in ieder geval wel voorwaarden stellen...
Beide Kosmos satellieten zouden ook niet onder deze wetgeving vallen. Het is een nobel streven van de FCC om iets aan ruimte afval maar eindelijk moet dit met diplomatiek.
Je moet ook afspraken maken met andere landen met ruimtevaart organisaties.
Op die diplomatieke as zul je ook de commerciële belangen in de gaten moeten houden.
Als exploitatie plotseling vanuit China veel goedkoper blijk sta je met je eigen wetgeving buiten spel.
Die sattelieten waren inderdaad militair en gelanceerd door Rusland dus zouden hier niet onder vallen.

Er waren er overigens 33 (!). De anderen hebben hun reactorkernen juist in een hogere baan om de aarde geschoten, dus die komen altijd nog een keer naar beneden, maar pas over duizenden jaren.

Op termijn krijgen we dus 31 van dit soort incidenten waarbij radioactief materiaal over een groot gebied verspreid wordt. Met dank aan de koude oorlog die dan al meer dan 1000 jaar voorbij is.

[Reactie gewijzigd door GekkePrutser op 23 juli 2024 08:33]

tegen die tijd is de aarde toch al niet meer bewoonbaar.
Daarom is die regel van de markt toch best effectief? Want een concurrent van Space X zou dan bijvoorbeeld niet op de Amerikaanse actief kunnen worden als de satellieten niet aan de regels voldoen.
Waarom de FCC?

Van hun website: The Federal Communications Commission regulates interstate and international communications by radio, television, wire, satellite, and cable in all 50 states, the District of Columbia and U.S. territories.

Ze zeggen dat ze de communicatie reguleren.
Maar nu ook de satellieten zelf?

https://en.wikipedia.org/...tal_Debris_Program_Office

Binnen NASA is de Orbital Debris Program Office de autoriteit, en internationaal is hier een United Nations Committee on the Peaceful Uses of Outer Space voor samengesteld, waar de VS ook lid van is.

Aparte move dit.

[Reactie gewijzigd door amx op 23 juli 2024 08:33]

Ze creëren hiermee wel een "business case" voor bedrijven die zich willen specialiseren in het verwijderen van ruimtepuin en dat is positief.

Ook zullen zowel launch providers als satelliet bouwers hier nu rekening mee houden, want op dit moment is het gewoon goedkoper om dat niet te doen. Soms doen ze wel "napkin calculations" maar niets echt goed onderbouwd of onderzocht.
Dan krijgt de NORAD dus ook wat minder te doen.
Waarom 5 jaar? Waarom niet gewoon 'direct'? Vind dit dan weer zo'n zinloze regel.
Even het linkje naar de pdf aanklikken en het regeltje lezen.

/quote
as soon as practicable, and no more than five years following the end of mission.
/unquote

Vooralsnog is het een voorstel. Dus conclusie's "slappe wetgeving" "zinloze regel" is vooral voorbarig.
Direct is onmogelijk. Want dan heb je even een oneindige snelheid nodig.

Heel snel is misschien duur. Omdat je dan bijvoorbeeld meer raket brandstof moet meenemen. Of moet je zelfs speciaal raket brandstof meenemen. Terwijl het anders bijvoorbeeld met een ION truster zou kunnen doen die je mogelijk al hebt en dan maar heel weinig kost.

Zo snel mogelijk maar uiterlijk binnen 5 jaar lijkt me dus een slimme regel.
Niet al te hoog circulerende satellieten kunnen in 5 jaar na verlopen van de levensduur vanzelf al terugkomen door baandetioratie (orbital decay). Dit is een wezenlijke optie die hiermee opengehouden blijft binnen deze regelgeving, die zich primair richt op Low Earth Orbit sats. Zie evt. ook https://en.m.wikipedia.org/wiki/Orbital_decay
Hé Hé eindelijk word er iets gedaan aan het voorkomen van ruimtepuin.

Maar de miljarden kilo's ruimtepuin dan dat nu rond zweeft rond de aarde, wat gaat daar dan mee gebeuren?

Ik had ooit een link van de totale ruimtepuin dat er rond de aarde zweeft. Ik kan die link jammer genoeg niet meer terug vinden.

Al jaren hebben ze het over ruimte puin tot nu toe hebben ze het alleen nog maar in kaart gebracht wat al een hele klus is.

Nu nog een opruimploeg.
Miljarden kilo's? Laten we het sommetje even doen. Een raket lanceert enkele duizenden kilo's, dus je hebt het over een miljoen raketten. We lanceren ruwweg 50 jaar raketten, ongeveer 500.000 uur. Dat wil dus zeggen dat volgens jouw logica we de afgelopen 50 jaar elk half uur een raket hebben gelanceerd.

Tja.

Dan negeer ik nog maar even dat de bulk van het afval van de eerste jaren al lang teruggevallen is. Opruimen is vooral een kwestie van wachten.
Zoon raket met veelal enkele satellieten weegt meer dan een ton.

Jammer dat ik die website even niet kan vinden, Ga er maar vanuit dat meer dan een miljard kilo aan ruimtepuin rond de aarde zweeft.

Het grootste deel gaat niet door de dampkring blijft rondjes draaien rond de aarde.

Al jaren geleden was afgesproken dat de satellieten met het laatste beetje brandstof door de dampkring geduwd zouden worden. Omdat dit niet verplicht was gebeurde dit ook niet. Met dat beetje brandstof kon de satelliet nog maanden functioneren en dat is veel interessanter.

De de eigenaren van de satellieten hadden dus meer belang dat de satellieten operationeel bleven, gevolg nog meer ruimtepuin dat rondjes rond de aarde draait.
Meer dan duizend kilo, ja, maar daarom schreef ik ook duizenden kilo's, net zoals jij miljarden kilo's schreef. Evengoed, mijn hoofdpunt is dat je cijfer zo onzinnig hoog is dat de meest simpele berekening al laat zien dat je er orde-groottes naast zit.

En wat betreft "gaat niet door de dampkring", dit artikel gaat juist over de satellieten in een lage baan. De dampkring is op die hoogtes nog significant genoeg om satellieten (en het ISS) af te remmen en terug te laten vallen. Satellieten in een geostationaire baan zijn een ander verhaal. Dit verhaal gaat over het versnellen van het proces. De oude afspraak was dat het binnen 25 jaar moest, wat doorgaans genoeg tijd was voor natuurlijk verval (en dus zonder brandstof verbruik).

Overigens, nog een ongefundeerde aanname van je: dat satellieten brandstof moesten hebben voor functioneren of re-entry. Genoeg satellieten hebben geen brandstof nodig voor de energievoorziening, maar alleen zonnepanelen. En omdat gewicht belangrijk is, laat je dan de brandstoftank en motor weg. Onder deze nieuwe voorwaarden moeten zulke satellieten dus voor het eerst een raketmotor hebben. (wat dan wel een one-shot vaste-brandstofmotor kan zijn)
Genoeg satellieten hebben geen brandstof nodig voor de energievoorziening, maar alleen zonnepanelen.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Nee dat klopt satellieten werken op zonne-energie uitzondering geval met kernenergie.

Alle satellieten hebben wel brandstof nodig voor de raketmotoren om de satellieten in de juiste positie te houden. En deze zijn vaker actief van menigeen denkt.

Veelal zijn kleine correcties nodig van vaak minder dan een seconde.

Als de brandstof op is, dan is dit het einde van de levensduur van satelliet.

De eigenaar "de beheerder" kan zien hoeveel brandstof er nog is en de satelliet tijdig door de dampkring sturen. Zoals ik al melde gebeurd dit niet vrijwillig, Een satelliet maanden langer operationeel houden is veel interessanter.

Vervroegd stoppen scheelt namelijk tonnen aan inkomsten.

Daarom vind deze ontwikkeling "DE VERPLICHTING" een goede stap in de juiste richting.

[Reactie gewijzigd door LEX63 op 23 juli 2024 08:33]

Alles wat verbrand in die atmosfeer zal daar waarschijnlijk nog een langere tijd verblijven en uiteindelijk neerslaan of onderdeel worden van de atmosfeer. Derhalve lijkt het me minstens zo verstandig om over aantallen en samenstelling van de satellieten na te denken.
Het meeste van satalieten zijn lichte metalen. Dus niet schadelijk. Er zullen ook wel minder fijne stoffen in zitten maar in zeer kleine hoeveelheden.
Over 2 jaar heeft iedere commerciële satelliet dus óf een "wetenschappelijk experiment" aan boord óf een secundair onderdeel dat eindeloos "operationeel" blijft.

Die wet is zo slap verwoord dat hij er net zo goed niet had hoeven zijn.

[Reactie gewijzigd door Verwijderd op 23 juli 2024 08:33]

Als dat een mogelijke perverse prikkel of opening voor misbruik blijkt, lijkt het me waarschijnlijk dat beleidsmakers daar wel specifieke regels op bedenken. En het draaien van wetenschappelijke experimenten of onderdelen ‘eindeloos’ operationeel laten zijn kost ook wat. Ik denk niet per se dat dat voor bedrijven opweegt tegen de baten.

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.