Tascam brengt nieuwe cassettes uit voor Portastudio-multibandrecorder uit 1979

Audiofabrikant Tascam heeft een nieuwe analoge cassette uitgebracht, de Tascam 424 Studio Master High Bias Type II Cassette tape. Deze cassette is bedoeld voor de Tascam/TEAC 144 Portastudio die uitkwam in 1979, en daaropvolgende Portastudio-bandrecorders.

De Tascam 424-cassette werd ontwikkeld in samenwerking met the National Audio Company, de grootste nog bestaande fabrikant van cassettebanden in de VS. De cassette bestaat uit een plastic buitenkant die gemaakt is met een combinatie van spuitgieten en 3D-printen om een zo traditiegetrouwe reproductie te zijn van de originele TEAC-cassette, met daarin een 'high bias cobalt oxide'-magneetband van metaaloxides die zo goed mogelijk de formule moet nabootsen die gebruikt werd in Portastudio-tapes. Het is geen perfecte reproductie, geeft Tascam toe. Er heerst al sinds 2019 een wereldwijd oxidetekort voor magneetband, waardoor niet precies dezelfde samenstelling kon worden nagemaakt.

Toch moet de cassette goed werken met de originele Portastudios en een warm, analoog geluid geven, volgens het bedrijf. En nog belangrijker volgens Tascam, het is een cassette die beschikbaar is voor een redelijke prijs, in tegenstelling tot 'overpriced' new old stock, zoals online te vinden is, waarvan de kwaliteit met de jaren achteruit gegaan is. Volgens Tascam is het nu de enige fabrikant van High Bias Type II-cassettes.

Volgens het bedrijf geeft de nieuwe cassette tot 4db meer geluid, vergeleken met standaard Type II-cassettes en minder ruis, wanneer deze gebruikt wordt in de 144 Portastudio-multibandrecorder. Die recorder, die voor het eerst uitkwam in 1979, was een van de eerste 'draagbare' multibandrecorders met mixers, waarmee muzikanten thuis muziek konden opnemen. Voor het testen van de tape werd een Tascam 424 Portastudio gebruikt die compleet hersteld was. De cassette komt beschikbaar als limited release op de website van het bedrijf. Het is nog niet bekend hoeveel de cassettes gaan kosten.

Tascam 424 Studio Master High Bias Type II Cassette tape

Door Stephan Vegelien

Redacteur

22-12-2021 • 14:53

114

Submitter: T-Junkie

Reacties (114)

114
112
59
8
0
40
Wijzig sortering
Wellicht wel interessant als aanvulling op het onderwerp tapes/cassettebandjes, want een aantal jaartjes maakt de firma "Recording The Masters" uit Frankrijk zowel nieuwe tape voor bandrecorders alsmede cassettebandjes voor cassettedecks. Ze zijn ook via een Nederlandse webshop te bestellen.

De betreffende fabriek heeft een Nederlandse oorsprong, want het zat eerst nog in Oosterhout onder de naam RMGi. De productie is dus verplaatst naar Frankrijk, waar nog steeds de tapes van de band rollen. :)

Link naar de fabrikant: Recording The Masters

Cassettes: Fox C60 / 90 (type 1) Ferric Oxide tape (afgeleid van de formule die ze gebruiken voor het maken van tapes voor bandrecorders).
Op tapeheads.net is vandaag ook een topic gestart over deze tapes. Aangezien ze van NAC komen zal het wel niet veel bijzonders zijn. Die zijn daar ondertussen berucht met het continu uitbrengen van ondermaatse kwaliteit. Kun je beter de RTM FOX kopen.
Wat ze daar ook zeggen is dat ze ze alleen in de VS gaan verkopen, dus hier zul je ze wel kunnen vergeten. Jammer, zulke reel to reel tapes zien er altijd wel tof uit.
Een oxidetekort ' voor magneetband'. Dat verbaast me. De hoeveelheid materiaal in deze bandjes is toch relatief beperkt? Wat voor oxide zouden ze dan idealiter willen gebruiken, en waarom is daar een tekort aan?
Het probleem is dat verschillende type oxide die vroeger gebruikt werden voor banden nu niet meer gemaakt wordt. De special chrome en metal formulen worden niet meer gemaakt.

Type I Ferro wel, Cobalt blijkbaar ook maar of dat echte Chrome evenaart...
Het is een type II cassette op basis van kobalt, zo te zien. Weet iemand of dat beter is dan chroomdioxide? Type II cassettes zijn supermoeilijk (nieuw) te vinden, dus tof om te zien dat ze weer geproduceerd gaan worden (hetzij voor een specifiek product).

[Reactie gewijzigd door Ablaze op 23 juli 2024 01:07]

Bekende type II tapes zoals de TDK SA en de Maxell XLII waren ook kobalt, en die presteerden uitstekend. BASF had dan bijvoorbeeld wel “echte” chromes (kan me de Chrome Super II wel goed herinneren). Die stonken altijd zo naar krijtjes ;) Maar met goed afregelen klonken die ook erg puik.
Dat waren nog eens tijden! Maxell vooral. Geweldige tapes - die zelfs nu nog goed zijn.
Gaaf uiteindelijk gaat er niets boven analoog, tube preamp, buizenbak.
Voor je nostalgie, afhankelijk van je leeftijd natuurlijk, kan dat het geval zijn. Voor een nauwkeurige reproductie van het origineel gaat zo ongeveer alles daarboven.
Vergeet niet de Look and Feel. Buizen worden getoond. Transistoren nooit. Persoonlijk vind ik de buizen designs gewoon mooi. Het oog wil ook wat :)
Oh zeker, dat zou ik onder nostalgie scharen, maar hoeft inderdaad niet per se. Ook bij jongeren tegenwoordig lijkt vinyl weer een opleving te hebben. Wat prima is, zolang je er eerlijk over bent. Vindt je gewoon het hele gebeuren van een plaat erop leggen, de naald erop, echt zelf de acties moeten doen, mooi, dan go for it. Vindt je het karakteristieke vinyl geluid (*kuch* krassen) mooi? Tja dat kan je ook wel digitaal doen, maar prima verder hoor. Kom je alleen aan met dat vinyl beter het origineel kan reproduceren dan digitaal, dan lieg je tegen jezelf.
Ik wou zeggen dat dit niet onder nostalgie hoor, maar tijdens het schrijven zit ik te denken dat het wellicht terecht is. Niet nostalgie voor een magisch geluid, maar voor een tijd waarin versterkers nog geen kille, saaie doosjes waren. En radio's, versterkers en andere componenten nog in kasten kwamen waar duidelijk aandacht aan was besteed. Het fineer van je radio kast een optie was :) net als de bekleding van je auto. Massa productie heeft zijn voordelen en ik wil dat niet kwijt, maar ja we zijn er ook echt wel wat mee verloren ook. Prijs van vooruitgang. Daarom heb ik gewoon spul van vroeger en nu. Gaafste is als je die twee in een project samen kunt brengen.

Betreffende vinyl, ja dst is qua medium slechter dan een CD of Tape (Analoog of digitaal). Er is echter wel 1 ding dat je mogelijk kunt aanvoeren als beter op vinyl en tape. En dat is dat vinyl en de meeste tapes van voor de loudness-wars zijn. (https://en.wikipedia.org/wiki/Loudness_war) en dat kan wel degelijk invloed hebben op de luister ervaring waarbij oude albums in ieder geval anders klinken. Ik geloof niet in de magie die sommige aanhangen, maar je kunt wel degelijk horen (onafhankelijk van medium) wanneer er iemand aan de "mixer" knoppen heeft gezeten die beter een ander beroep had kunnen kiezen. Welk resultaat je prettiger vind is volledig subjectief
Precies. Een full Marshall stack in de woonkamer is gewoon mooi. Ruis? Nee... een kak elektriciteitsnet is wat je het meest hoort!
Smaken verschillen, dan heb ik liever iets uit de McIntosh lijn mc75, c22 mc40 etc... De heruitgaves zijn mooi, maar mooi opgeknapte originelen lijkt mij leuker. Echter ver boven het budget dat ik aan zoiets wil uitgeven. Dan bouw ik wel zelf wat.
De grap is dat een overgrote meerderheid van de mensen in dubbel blinde tests niet kiezen voor nauwkeurige reproductie en/of digitale precisie.

Voorbeeld: de perceptie van het stereobeeld is groter bij ~92% kanaalscheiding dan bij 98% bijvoorbeeld.

De tendens is dat "muzikaliteit" over het algemeen hogere scores krijgt bij minder perfecte bronnen en reproductie.

Niet om een flamewar te beginnen hoor helemaal geen zin in.
Oh maar daar hoeven we ook geen flame war over te hebben. Persoonlijke voorkeur speelt een grote rol. Ik vind muziek misschien wel heel stuk mooier als in de equalizer de bas flink is opgeschaald. Alleen dan ben ik waarschijnlijk wel beter af door een digitale equalizer ertussen te gooien, als door een versterker te kopen die gewoon belabberd zijn werk doet. Zelfde als met een buizenversterker. Vind je ze gewoon mooi? Prima, go for it. Vind je ze mooier klinken? Tja ik houd je niet tegen, maar bedenk wel dat puur qua klank je hetzelfde kan bereiken door een simpele DSP. Kom je alleen aan met dat een buizenversterker beter zijn werk doet, het versterken van geluid, dan klopt dat gewoon niet. Vind je dat de taak van een versterker is om het oorspronkelijk opgenomen signaal te vervormen, dan zijn we het met elkaar oneens :P .

Voordeel van zulk soort effecten digitaal te doen, is dat het heel makkelijk te reproduceren is. Doe je het door een belabberde versterker te kopen, dan wordt het lastig als die versterker kapot is, zoek maar eens een andere die op dezelfde manier belabberd is.
Niet om je te sarren, maar citation needed.
En akoestiek speelt een grote rol. Ik zie te vaak dure spullen staan in Vinex woonkamers. Dan blijft er geen kanaalscheiding meer over of 'soundstage'.
Buizenversterkers op basis van een OTL-schakeling ( Output Transformer Less, dus zonder uitgangstrafo's) klinken echter ook prachtig. Dit type buizenversterker produceert een uiterst zuiver en open muziekbeeld, en de dynamiek is enorm goed. Graaf heeft bijvoorbeeld in het verleden prachtige OTL's gebouwd die gebruikt nog steeds zeer gewild zijn.
Laat de meeste mensen nou net geen nauwkeurige reproductie willen, maar "mooi" geluid.
En veel subjectiever als dat word het niet.
Kan geen pluisje geven (waarom niet?)
Dus maar op deze manier! +++
Waarschijnlijk om anti-woke opmerkingen, of tegenspreken van ministry of truth in het verleden. In tegenstelling tot moord in NL, is de straf hier echt levenslang.
Dat imperfectie mooier klinkt kan ik enigzins wel begrijpen. Op Twitch heb je bijvoorbeeld een low-latency mode. Als ik deze modus aan heb, dan worden kleine buffer momenten vermeden door de video/audio langzamer af te spelen of juist te versnellen. Dat komt door mijn twitch anti-ad die bij een advertisement segment de nieuwe segment door een nieuwe proxy haalt. Resultaat is soms een sterk modulerende muziek geluid dat best wel tof klinkt.
Maar wat voor ruis is eigenlijk de vraag. Zowel buizen als transistoren kunnen ruis produceren. Echter als ik het mij goed herinner zit er een verschil tussen de hoeveelheid even en oneven harmonischen die worden geproduceerd en dat maakt dat de ene ruis iets "toevoegd" en dus niet storend is en de andere wel storend is.

Uiteindelijk als het om exacte reproductie gaat is modern spul gewoon objectief beter. Maar er is niets mis met wat nostalgie.

Ik heb er ook een paar, allemaal zelfbouw of opknap. Ik doe het niet voor de kwaliteit (alhoewel die best goed kan zijn). Ik doe het voor de looks. Buizen zijn gewoon mooier dan transistors. Niemand heeft een amp met transistors die tonen, maar buizen, die kun je tonen.
Even en oneven harmonischen zijn niet-lineaire vervorming (Non-Linear Distortion). Dat is typisch een gevolg van slechte componenten zoals buizen. Maar dit artikel gaat over magnetische banden, en dan is je probleem ruis. Dat is een breedband vervorming, over een heel frequentiegebied.

Zelfs áls ruis en niet-lineaire vervorming subjectief mooier zou zijn dan geen ruis en geen vervorming, dan nog zou het handiger zijn om dat pas op het laatste moment in te mixen, in precies de optimale hoeveelheid, in plaats van door een ongecontroleerd proces.
Dat is ook een geldige toepassing. Je kunt (een deel van) je muziek op het laatste moment door een driekoppendeck sturen. Er zijn ook plugins waarmee dit kan, maar als ik 'm toch heb staan...
Zeker een geldige methode, ik herinner me dat de Stones destijds een master op cassette opnamen en die gebruikten voor de persing..
En toch onderscheiden we witte, roze en blauwe ruis :) En sommige dingen produceren meer van de een of de ander en de ene vind men (subjectief) aangenamer dan de anders. Niemand vind de ruis van een oude tv prettig klinken, van de sneeuw. Maar de brom van een buizenversterker vind men vaker wel te tolereren. Beide zijn echter toch echt (een soort) ruis.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Ruis_(signaal)
Ruis en harmonischen (distortie) is wat anders. Ruis is nou ja, ruis. Willekeurig. Harmonischen zijn afhankelijk van het ingangssignaal.

Het klopt dat buizenversterkers meer even harmonischen produceren, wat door iig een gedeelte van de luisteraars als aangenamer wordt gezien. Oude transistorbakken geloof ik wel meer oneven, maar een moderne zou niks significants moeten geven. En het ligt ook maar helemaal van af op welk volume je het afspeelt.
Ruis is ruis, eens, maar we onderscheiden wel roze, witte en blijkbaar blauwe ruis. Het verschil is in de amplitude van de verschillende frequentie componenten. Buizen meer roze ruis en transistor meer wit of blauw dacht ik.

Ja dat ruis argument kan met moderne versterkers verouderd zijn. En modern reproduceert beter. Maar ooit verkochten ze zelfs roze ruis generatoren om je "buizen" geluid terug te krijgen. In essentie werd de lage brom/ruis frequenties als "warm" geluid ervaren.

Allemaal subjectief natuurlijk. Ik duid alleen aan dat er verschillen zijn. Moderne versterkers zijn betere nauwkeurige reproduceerders. Maar nauwkeuriger is niet altijd (subjectief) beter.
Ruis vind ik zelf helemaal niet erg als ik een cassettedeck gebruik. Het hoort voor mij bij het geluid van cassette. Ik durf zelfs te zeggen dat ik het rustgevend vind. Dolby staat hier dus nooit aan.

Cassettes kunnen écht goed klinken met nette apparatuur (goede tape en een cassettedeck dat onderhouden is). Beter dan digitaal niet, maar wel anders (warmer).

Daarnaast is het, net als bij vinyl, meer een ervaring. Het is een fysiek medium dat écht van jou is, afgespeeld op apparatuur die draait, licht geeft en af en toe je liefde nodig heeft. En een stuk goedkopere hobby dan vinyl, een goed tweedehands cassettedeck koop je al voor een tientje of vijf.
De enige Dolby variant die tolereerbaar is op cassettes voor mij is Dolby S. Ik heb een deck wat dit doet, maar dat kwam uit toen cassettes al lang en breed aan het verdwijnen waren. Dolby B/C hebben me nooit kunnen bekoren. Liever wat ruis dan de hoge tonen die moeten inboeten. Of als je eigen opnames doet, neem een mooi groot reel to reel deck <3
Hier in huis heb ik veel liever last van analoge ruis dan van digitale ruis: De FM radio's lopen hier in huis allemaal gelijk. Ze doen hun werk om de stilte uit te houden :+

Het digitale geluid hier in huis is niet eenvoudig te synchroniseren, zelfs 2 computers die het zelfde interenet radiostation afspelen (Sky Radio christmas channel bijvoorbeeld). Ook erger ik mij veel meer aan de stiltes die vallen als het signaal in de ruis verzuipt dan aan even mono geluid en een beetje ruis.
Ik heb hier thuis 8 Amazon Echo's staan die allemaal perfect in sync zijn.
Goede matched pair Buizen, een goede analoge EQ goede bekabeling kom je heel ver.

[Reactie gewijzigd door Jeroen hofman op 23 juli 2024 01:07]

De beste audio-bekabeling legt het af tegen een stroomkabel voor buiten van de Gamma. De aardmantel schermt storing prima af, en de weerstand (Ohm/meter) van millimeters koper is onverslaanbaar laag.
Voor speakers kun je dat doen. 2.5 mm2 is al behoorlijk acceptabel. Afscherming is niet echt nodig bij zulke spanningen/stromen.

Voor interlinks heb je een heel ander soort kabel nodig. Afscherming en karakteristieke impedantie zijn daarbij wel belangrijk.
.. goeie EQ...
Nog meer ruis! Om het over THD maar niet te hebben. ;)
vertel je maakt me nieuwsgierig, of is dat je eigen ervaring. over THD maar niet te hebben
Een EQ ìs vervorming. Up or down, het blijft iets ertussen zetten dat ook ruist en bromt.

Nou vinden veel mensenoren een beetje vervorming stiekum ook wel weer lekker klinken...

Techniek versus emotie. Het blijft, gelukkig, persoonlijk.
Weet niet groot je kennis is, maar daar heb je weer prima passive filters voor.
Maar je hebt gelijk,,, Techniek versus emotie. Het blijft, gelukkig, persoonlijk.
In zekere zin is het wel een feit dat EQ zorgt voor fase verschuivingen (tenzij je hele specifieke digitale eq algoritmes gebruikt).
Je wilt dus eigenlijk zo min mogelijk eq-en als je van goed geluid wilt genieten.
Daarom, niet voor de fase verschuivingen, maar CUT onder 20 Hz<
ik wil graag wat karakter missen, 24/7 ruis ;)
Ja, ikke ook. Ruis en piep. Daarom ook mijn gekscherende, sarcastische opmerking. :+
Qua nostalgie niet. Als het gaat om benadering van de werkelijkheid bestaan er veel betere alternatieven.
Je stelt het mooi: ' benadering van de werkelijkheid' . Het gaat er daarbij niet alleen om hoe dicht je bij de werktelijkheid komt, maar vooral van welke kant.

En natuurlijk is het ook de vraag wat de werkelijkheid is. Er zijn bands die live beter zijn dan op genomen. Er zijn ook bands die juist live niet kunnen tippen wat ze als album/lp/cd/tape/... uitbrengen.
Dat bedoel ik niet. Ik bedoel het verschil tussen hoe het akoestisch klinkt tijdens de opname en hoe het klinkt als je de opname afspeelt.
Dan nog: Tijdens mijn studie electrotechniek in de jaren 1985-1990 moest bij analoge electronica altijd rekening gehouden worden met waar het signaal vandaan kwam en waar het signaal naar toe gaat.

Bij het doen van geluidsopnames is het belangrijk te weten welk geluid je opneemt. Voor spraak geluid gebruik je een andere bandbreedte dan voor klassieke muziek. Jazz muziek heeft weer andere wensen aan het geluidsprofiel dan disco zoals dat toen gekend was. De toenmalige stereo installaties werden niet voor niets voorzien van equializers die voor de diverse geluidsstromen een 'eigen' instelling hebben. De organisaties achter de 'dolby' geluidsinstellingen hebben niet voor niets meerdere 'standaarden' neergelegd om aan veel groepen tegemoed te komen.

Met waar het naar toe gaat: Is het voor op de koptelefoon? in de huiskamer? in het café? in de disco? of in het theater? En daarbij was er toen nog zo iets als reproductie: Afwijkingen in de master zijn er maar moeilijk weer uit te halen. Bij het overzetten naar de volgende kopie ontstaan altijd afwijkingen. Bij het persen van platen heeft zelfs de temperatuur in de pers invloed op het geluid dat uiteindelijk uit de speakers komt omdat de vinyl op basis van die temperatuur vervormd in de pers.

En toen kwam daar de digitalisatie. Eerst op CD met 44KHz bandbreedte. Daarna varianten op dat thema: 48KHz en later 96KHz. Maar wat gebeurde daar aan de ondergrens van die zelfde bandbreedte?
Bedenk daarbij dat waar de analoge techniek een zachte bandbreedte hadden, heeft de digitale sampel techniek een harde bandbreedte grens: Wat er aan hogere harmoniesen van buiten de bandbreedte nog wel in het analoge geluid zit, is dat er bij digitale signalen helemaal uit. Bij de reproductie van het analoge signaal zal de da-converter 'random' hogere harmonischen invoeren bij het genereren van het analoge geluid.

Om kort te gaan: Bij iedere verwerking van het geluidssignaal zal het worden aangepast. Het is aan de luisteraar om dat te waarderen.
Heb zelf ook een HBO-opleiding opnametechniek en klankregie achter de rug :-)
Ik heb nergens gezegd dat je de werkelijkheid echt kan benaderen. ik beweer wel dat dat met moderne apparatuur en digitale opnames beter gaat dan met nostalgische apparatuur. Het afkappen van frequenties is een veel gehoord argument maar al sinds het begin van de audio-registratie ging men ervan uit dat bepaalde frequenties gewoon niet hoorbaar zijn. Daar werd ook de analoge apparatuur al op ontworpen. De meeste analoge apparatuur (en ook legendarische recorders en microfoons) registreren boven de 18 kHz niet of nauwelijks nog wat en wals ze wat registreren is het zo krom als een hoepel. Een 33toeren-LP heeft halverwege een afspeelkant een zodanig lage baansnelheid dat boven de 12 kHz alles krom is. Moderne digitale apparatuur is veel beter in staat om een signaal zoals het in werkelijkheid ooit klonk te reconstrueren. Ik geloof best dat al die oude analoge apparatuur warmer klinkt en een sfeer kan creëren maar dat ontstaat juist door vervorming. Niet omdat er natuurgetrouwheid wordt nagestreefd.
Je hebt helemaal gelijk. Dat van die baan-snelheid van de LP, daar was ik mij niet van bewust maar dat kan ik mij wel heel goed voorstellen. Ik herinner mij dat er grosso-modo 2 soorten pick-up naaldjes waren. Daar zat serieus verschil in de scherpte en ook in de massa van het naaldje zodat ze ook de frequenties goed op kunnen pakken.

Over de hogere frequenties: die zijn inderdaad gewoon niet hoorbaar. Maar het verschill tussen een geluid met of zonder die hogere harmonischen is wel degelijk merkbaar. Dat is de warmte van het geluid.

Die 18 kHz: Dat is niet voor niets zo ongeveer de bovengrens van de HiFi standaard: High Fidelity: https://nl.wikipedia.org/wiki/High_fidelity_(techniek). Volgens mij gaat dat tot 20 hKz of zo iets. De samples van digitaal geluid zitten op het dubbele. En ja, de consumenten producten voor digitaal geluid zijn begonnen met 44 k-samples/sec voor CD en vrij snel 36 k-samples/sec en 48 k-samples/sec, waarmee toch iets van die hogere harmonischen al dan niet hoorbaar zouden zijn.

Wel aardig: Low Fidelity: https://nl.wikipedia.org/wiki/High_fidelity_(techniek): Het eerste waar ze naar verwijzen is 4-sporen cassettes recorders. Zijn we weer terug bij het artikel aan het begin van deze draad :)
Natuurlijk zijn verschiltonen hoger, maar als apparatuur die niet registreert, zoals die oude microfoons en recorders, ben je ze ook kwijt. Het warme geluid komt echt van vervorming. De verschiltonen geven juist een pregnantere klankkleur. Dat is wat de puristen juist zo verafschuwen aan digitaal geluid. Wat ze horen zijn de verschiltonen die bij analoge opnames vervormd of helemaal niet werden meegenomen.
Het warme geluid van de buizenversterker komt enkel door de vervorming.
We hebben een keer een luistersessie gedaan en zeiden dat de luisteraars opnames van LP en CD te horen kregen. On werkelijkheid werd er naaldruis toegevoegd aan de helft van de CD-opnames. Enkel de suggestie dat het een LP was was voor menigeen al een reden om het als veel beter en veel warmer te benoemen. Psycho-akoestiek is een leuk vak. Mensen maken zich heel veel zelf wijs.
Mooi verhaal. Zelf heb ik wel eens een verhaal gehoord uit de begintijd van de cd. Philips en Sony hadden hun best gedaan om zo goed mogelijke da-converters te maken, alles uitgewerkt en geperfectioneerd. Ook aan het hele analoge cirquit hadden ze hun uiterste best gedaan om alles zo goed mogelijk voor elkaar te krijgen. Als ik even terug kijk, bijvoorbeeld op http://www.vintagehifi.nl/philips.html, daar hebben ze het over 14 bits.

Toen moest er voor de gewone man ook een cd-speler gemaakt worden. Daar werden wat vereenvoudigde cirquits voor gemaakt want het moest allemaal goedkoop en voordelig: De 1-bits da-converters.
Tubes? neh, torren! MOS FET rules!
Kan en mag , ieder zijn Tubes, torren, MOSFET (centrale)
Wel in klasse A opstelling dan.
Alleen als je met weinig vermogen kunt spelen.
Anders gaan de "stookkosten" best wel omhoog. ;)

Vandaar dat de meeste amps "maar" zo'n 20-25 Watt leveren in klasse A.
Heb je veel meer nodig in een normale woonkamer met gemiddelde speakers?
Eigenlijk niet, maar als de buren 100 watt hebben... :P
Ja en tegelijkertijd nee. Het mooiste is de combinatie tussen analoog en digitaal.
Het mooie van tape is dat je het signaal in het "rood" kan laten lopen en daarmee "het "bereiken wat men mooi vind klinken. Bij digitaal kan je de opname gelijk weggooien.

en inderdaad, met bekabeling kun je heel ver komen.
Maar over smaak valt niet te twisten.
Er gaat niets boven de vervormingen van je eigen jeugd.

Over 20 jaar zijn mensen nostalgisch naar de bleeps en bloops van brakke digitale compressie.

Niks mis mee hoor. Zo lang je niet in de archiveringsbusiness zit.
Helemaal mee eens, al gebruik ik hier een (transistor) Audioscript pre-pre omdat het signaal van mijn element zo gering is dat het voor een buizen pre-pre wel héél lastig wordt.. ;)
Omdat het oud is? Nostalgie?
Kijk je ook nog analoge TV en internet je via een BBS via een analoge lijn?

Enige wat ik mij herinner aan analoge casettebandjes uit mijn tienerjaren was ruis en als tijdens een opname de tape niet lekker liep ging het geluid bij afspelen niet continue dezelfde snelheid (ik heb daarom nu een herinnering aan een liedje waarbij het voor mij normaal is dat het einde opeens een paar seconden langzamer gaat). Met LP's het krassen en kunnen overslaan.
Limited Edition.. Dus ze hebben nog een paar rollen NOS-tape gevonden die ze in nieuwe behuizingen spoelen? Dat heeft de Bandjesfabriek ook een tijdje gedaan met een oude voorraad BASF Chrometape.. Hoeft overigens niet per sé slecht te zijn, die BASF tape was hartstikke goed, ook na al die jaren.

Edit: Mooi ook dat op die website de Nederlandse band DeWolff in één adem genoemd wordt met Bruce Springsteen, Lady Gaga en The Beastie Boys. Mooi compliment! :)

[Reactie gewijzigd door mentalmadnizz op 23 juli 2024 01:07]

BASF stond nou niet bepaald bekend om zijn goede kwaliteit tapes, ze stonden eerder bekend als "koppensnellers". Ik had 1 BASF cassette in mijn collectie & die heb ik snel weg gegooid, aangezien die tape binnen de kortste keren dof was geworden. Nee wat dat betreft kocht ik alleen maar TDK & Sony.

[Ontopic] Tof dat Tascam nieuwe cassette's uitbrengt; Techmoan zal dit vast eerdaags showen op zijn YouTube-kanaal. [/Ontopic]
Van alle tapes roken de XLII verreweg het lekkerst. Of is dat iets geks om te zeggen :P
Ik heb toch de nodige BASF tapes (LH Super en Chromdioxid Super) gehad, en geen enkele heeft ooit problemen gehad of veroorzaakt.

Datzelfde gold overigens ook voor alle Philips, TDK, Maxell en Fuji tapes die ik heb gehad (en nu in een doos in opslag liggen).
Ligt een beetje aan welke periode. Gedurende de laatste jaren van de cassette maakte BASF die tapes niet meer zelf. Die kwamen uit allerlei fabrieken en dan kwam er een labeltje BASF of EMTEC op. BASF maakte tussen de jaren 30 en 80 uitstekende tape.
Ben ik dus duidelijk niet met jou eens, aangezien de tapes van BASF uit de jaren 70/80 van beroerde kwaliteit zijn. Mijn vader heeft ook nog diverse reel to reel tapes van BASF uit die periode, die na een paar jaar al helemaal dof waren, door oxidatie & dus amper meer afspeelbaar waren. De enige cassette die ik ooit van BASF had, was een Ferro-tape (normal), die ook zeer snel geoxideerd was (dof). Als je forums/FB-groepen over oude HiFi-apparatuur leest, dan zie je over BASF dan ook zelden positieve reacties.
Ik bedoelde meer de tape voor studio's tussen de jaren 30 en 80. Niet de tape voor consumentenrecorders.
Ok, daar heb ik geen ervaring mee, die zullen blijkbaar beter van kwaliteit zijn.
Misschien even het artikel lezen: dit is nu juist wel nieuw geproduceerde tape.
Er staat niet dat die tape nieuw ontwikkeld is, alleen dat het in de buurt komt van iets ouds..
Nee, dat klopt.
Er staat dat de tape een andere oxide samenstelling gebruikt dan de originele in verband met een tekort sinds 2019.
Dus er staat niet dat het een nieuw ontwikkelde tape is, maar dat mag je hieruit wel deduceren.
;-)
In de eerste zin:
De Tascam 424-cassette werd ontwikkeld in samenwerking met the National Audio Company
Er staat niet dat die tape nieuw ontwikkeld is, alleen dat het in de buurt komt van iets ouds..
En hoe denk je in de buurt van iets ouds te komen? Door iets te ontwikkelen op basis van de originele samenstelling, wat niet helemaal lukte vanwege gebrek aan het originele type oxide - maar dus wel nieuw ontwikkeld.

Uit het gelinkte Tascam artikel: "The TASCAM 424 Type II cassette is a Type II High Bias cobalt formulation using currently available magnetic oxides to recreate the tape which Portastudios were designed to use. The recording bias and equalization settings for this tape are as near a match for Portastudios as possible with materials available in 2021."
Ik maakte een opmerking over de posting van mentalmadnizz, die het over oude BASF-tapes, bij de NOS had ;)
Hoeveel tweakers zouden geen flauw idee hebben waar je op doelt? :)
Genoeg maar dit doe je toch niet in je walkman dus opmerking slaat nergens op.
Als dit in een walkman, of gewoon casettedeck afspeelt hoor je maar 2 van de 4 sporen.
Omdraaien en je kunt de andere 2 achterstevoren horen. :P
Dat is dan weer geheel aan de gemaakte opname. ER zijn walkmans genoeg die ook zelf kunnen opnemen.
Maar die werken op 2 sporen, stereo.
Deze tapes werken met alle 4 de sporen tegelijk in 1 richting.
Omdraaien werkt niet. ;)

Dit is voor een bandje met 4 microfoons/instrumenten. Demo's maken enzo.
Tapes werken altijd elke kant op. Het is aan de opname in welke richting ze er op gezet zijn. Het afspelen speelt dat gewoon af.
We hebben het nu over een 4 sporenrecorder. Tegelijk, ineens. :)
Thuis gebruiken we er steeds maar 2 en dan kun je de andere kant ernaast zetten.

Overigens; dat potlood is een valse aanname en meme; het beste werken bic-pennen. (De meest gegeten...)
Dat van die potloden klopt, dat is sterk merk en type gevoelig. Overigens ook bij bic pennen. Je moet wel de bic met dopje hebben en niet de bic met knopjes (2 knopjes: 1 achterop en 1 opzij)
Klopt! Dopje does the trick! :)
Omdraaien en je kunt de andere 2 achterstevoren horen
En dan zeker geheime boodschappen van de duivel horen? Brr....
Dat is ook niet nodig bij een dergelijk grapje.
Een potlood werkt niet, diameter is net even te klein. Je hebt een bic balpen nodig.
Inderdaad. Anders moet je je potlood scheef houden. Dat was zo'n gedoe.
Een potlood gaat niet werken - een bic pen wél...
Kijk dat is nog eens product support! Na 42 jaar nog consumables leveren voor een product.
Ik heb nog een tascam porta one, vier sporen recorder, helemaal afgeragt. De ellende was dat als je 3 sporen vol had (3x mono) moest je "ping-pongen". dwz de 3 sporen kopieren naar 1 of 2 sporen, zodat je weer op een vrij spoor kon opnemen. Heel vervelend omdat je een niet meer ongedaan makende tussenmix moest maken en vooral ruis op ruis. Destijds de enige multitrack mogelijkheid, maar fijn apparaat. Nu 36 sporen (of meer) digitaal opnemen zonder problemen. Dus volledig achterhaald en nutteloos. Zo snel mogelijk alle multitrack bandjes digitaliseren. gr, josefskil
Onder het motto 'altijd mooi om mensen voor een inferieur product extra te laten betalen' kan een bedrijf wat eigenlijk ingehaald is door de realiteit nog wel wat omzet scoren.

En het mooie is, je kunt de grootste troep leveren - de markt maakt het bijna niet uit. Prachtig :)
NAC staat er niet om bekend hoge kwaliteit cassette tapes te maken leveren. Het is wel degelijk opgemerkt dat hun cassettes onder de norm presteren.

[Reactie gewijzigd door t4600c op 23 juli 2024 01:07]

Sommige van hun tapes zijn zelfs door diehard gebruikers volledig met de grond gelijk gemaakt en vergeleken met "Type 0" cassettes uit het verre oosten.
Een cassette van 40 jaar oud presteerde nog beter dan hun nieuwe producten...
Dat kun je ook over de terugkeer van vinyl zeggen.

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.