Tamron 18-300mm-zoomobjectief voor Sony-camera's kost 750 euro

Tamron brengt op 24 september een 18-300mm f/3.5-6.3-objectief uit voor Sony-camera's met APS-C-sensor en E-vatting. Het zoomobjectief heeft optische beeldstabilisatie en een behuizing die is afgedicht tegen stof en vocht.

Het objectief heet voluit Tamron 18-300mm f/3.5-6.3 Di III-A VC VXD en het is het eerste 18-300mm-objectief voor de systeemcamera's van Sony met E-lensvatting. Het zoomobjectief is geschikt voor camera's uit de Sony A6000-serie. Het bereik komt op die camera's overeen met 27-450mm op een fullframe-camera.

Tamron voorziet het zoomobjectief van zijn Voice-coil eXtreme-torque Drive, ofwel VXD. Dat is een mechanisme voor de autofocus dat snelle en stille scherpstelling mogelijk moet maken. De minimale focusafstand is 99cm als er maximaal wordt ingezoomd; uitgezoomd is dat 15cm. De afkorting VC staat voor Vibration Compensation, dat is Tamrons implementatie van optische beeldstabilisatie.

Het objectief heeft afmetingen van 75,5x125,6mm, een filterdraad van 67mm en een gewicht van 620 gram. De optische constructie bestaat uit 19 lenselementen in 15 groepen en de behuizing is voorzien van afdichtingen tegen vocht en stof. De frontlens heeft een vochtwerende fluorcoating.

Tamron maakt al langer vergelijkbare objectieven voor spiegelreflexcamera's en werkt ook aan een variant voor Fujifilm-camera's met X-vatting, maar wanneer die uitkomt is nog niet bekend. De Sony-uitvoering is volgens importeur Transcontinenta vanaf 24 september leverbaar voor 750 euro.

Tamron 18-300mm voor Sony E-vattingTamron 18-300mm voor Sony E-vatting

Door Julian Huijbregts

Nieuwsredacteur

26-08-2021 • 10:02

108

Reacties (108)

108
108
48
12
0
51
Wijzig sortering
Deze zoom objectieven zijn voor het gebruik tijdens vakanties, daarom worden zij vakantie objectieven genoemd. De meeste modellen van deze objectieven worden gemaakt voor de goedkope APS-C camera's, meestal onder de €1000,-. Aangezien de meeste consumenten die camera's kopen in deze segment alleen 1 extra lens kopen naast het kitlens. Het optische kwaliteit van deze lensen is niet hoog en heeft meestal veel vignettering, barrel- en pincushing distortion. Ook is er groot verschil in scherpte tussen de midden en randen van de lens. Meeste van deze afwijkingen worden in-camera hersteld door software als je jpeg gebruikt. Canon, Nikon en Sony maken veel van deze lensen voor hun goedkope APS-C cameras. Een nadeel van third party lensen is dat er geen lensprofiel in de camera zitten om de afwijkingen te corrigeren.
Ik vind dit wel een heel erg simpele omschrijving van zoom-lenzen en eerlijk gezegd ruikt het wat naar snobisme.
Ik ben lid van een fotoclub met een aantal leden die toch echt wel hoge kwaliteit foto's maken, exposeren en we doen het als club aardig goed in landelijke competities. We gebruiken allemaal een combinatie van prime-lenzen en zoomlenzen en voor wat betreft de score tijdens die competities maakt het niets uit. Knappe jongen die de foto's gemaakt met zoomlenzen tussen de prime lenzen vandaan weet te halen.

De omschrijving "vakantie objectieven" is mij totaal onbekend. Het kan zijn dat je hier een omgekeerde redenatie gebruikt: in artikelen die gaan over fotografie en reizen wordt vaak aangeraden om een zoom-lens te gebruiken omdat dat praktischer is.

De valkuil die ik hier zie is dat het verschil tussen een goede zoomlens en een goede prime lens pas duidelijk wordt als je de foto's ervan naast elkaar legt en dan nog uitsluitend in situaties waarbij het eindproduct aan de allerhoogste kwaliteitseisen moet voldoen. De vraag die ik aan jou wil stellen is daarom ook: in welke situaties is het kwaliteitsverschil (als dat er al is) tussen een prime lens en een zoom lens van belang?
Het kan zeker genuanceerder.

Laten we het dan consumer lenzen noemen. Ik kan me zeker verplaatsen in de opmerking dat je met deze lenzen mooie opnames kunt maken. Zeker als er een goed lensprofiel in camera is. Een goede fotograaf is veel meer dan een goede camera.

Los daarvan is het fijn als je scherpte en lichtdistributie al vanaf het begin zo goed mogelijk uniform is over je hele sensorvlak.

Ook fijn als diverse abberaties al in het ontwerp zo veel als mogelijk onder controle zijn. Dat zal bij deze lens minder zijn dan bij de wat meer op de professionele markt gerichte markt. Daar zit je zo een beetje op een maximum van 3x zoom bij een vaste diafragma over de hele range van f2.8 bij fullframe en dat is niet voor niks en zeker bij de mid- en tele-ranges heb je het dan al over best zware glasbakken. Zelfs bijvoorbeeld de al best dure L zoomlenzen van canon zijn verre van perfect. Een zoomlens is, tenzij je moet zoomen tijdens opname (film) of je geen tijd hebt om primes te wisselen, eigenlijk altijd een compromis. En zelfs een zoom in kan je dan met een kraan of rijder oplossen.

Zoomlenzen voor film hebben daarbij nog weer met andere eisen te maken dan fotografielenzen. Waar een deftige fotografie zoomlens orde grootte 2-5k kost kan je tegen een beetje filmzoomlens zo 15-50k stukgooien afhankelijk van de wensen en je sensorformaat.

Naast de lichtsterkheid, handig voor bijvoorbeeld sport en opnames bij weinig licht onder natuurlijke omstandigheden, heeft een relatief groot diafragma voordeel voor scherpte-diepte (achtergrond onscherp en bokeh in met name highlights op de achtergrond).

De illusie dat de perfecte lens altijd moet worden nagestreefd is hardnekkig en die lens zal er voorlopig ook nog wel niet zo 123 zijn. Neemt niet weg dat een aantal lenzen een goed eind in de buurt komt.

Dan hebben we het nog niet eens gehad over matching. Past een ZF 35 van Zeiss eigenlijk wel bij de ZF15 wat betreft karakteristieken in contrast, kleur, bokeh, flare etc. Handig als je filmt of een serie maakt als fotograferend kunstenaar.

Wij hebben onder andere Tokina Vista prime lenzen (/snobmode ragscherp, T1.5 en zo goed als geen breathing/chromatische abberatie) maar schieten juist ook heel vaak met bijvoorbeeld bijna antieke Schneider Kreutznach lensjes omdat de Tokinas soms gewoon te scherp/klinisch zijn.

Perfect komt soms onnatuurlijk over of past niet bij ons beeld. Zeker kan je met filtratie en eventueel post nog bedt dingen oplossen maar als er al een tool is die aan je vraag voldoet 🤷🏼‍♂️

Verschillende sferen vragen om verschillende aanpak. Niet voor niks zijn veel mensen gecharmeerd van vintage lenzen met al hun tekortkomingen. Zie alleen al de revival van front-anamorphic lenzen in de filmindustrie en de oude Russische lensjes met swirling bokeh bij fotografie.

Enfin beter een goede gepassioneerde ‘hobbyfotograaf’ met oog voor details dan een ongeïnteresseerde ‘professional’ 😉
Jij hebt mijn reactie goed begrepen. Ik geef geen beoordeling over deze lens of soortelijk lensen met grote zoombereiken. Wel geef ik de comprimisen van deze lensen, maar wat belangrijker is dat bij derde partij lenzen er geen correctieprofiel is in de cameras om deze compromissen te corrigeren. Bij Nikon apparatuur is dit probleem het geval, maar alleen voor hun eigen lensen. Kennelijk geldt dit niet voor Sony die wel samenwerkt met derde partijen. Volgens mij heeft Canon ook geen correctie profielen voor derde partij lenzen in hun cameras. Canon RF 24 -240 mm is een lens met heel veel compromissen, maar al deze compromissen worden gecorrigeerd intern in hun cameras.
Ik begrijp overigens ook dat dit typisch het type zoomlens is dat je meeneemt op vakantie en dat ze daarom vakantielenzen worden genoemd. Ik hou zelf meer van de trend om één kleine lens mee te nemen (bv een pancake prime) en dan maar wat minder vaak door je lens te kijken en meer te genieten van de vakantie/gezelschap/moment 😉
In camera kan het misschien door Sony via een firmware upgrade van de camera geleverd worden, voor zover de lens al niet deze informatie communiceert aan de body, maar anders zijn er ook altijd nog de profielen die in de RAW-conversie gebruikt worden? Ik gebruik als amateurtje meestal een zoomlens en niet de prime die ik ook heb, maar door RAW-bestanden met Photolab van DXO optics te verwerken ben ik niet afhankelijk van de jpg's uit de camera

[Reactie gewijzigd door Frij5fd op 22 juli 2024 15:12]

Grote zoombereiken komen nu eenmaal met consessies. Je kan geen 18-400 objectief met vaste 2.8 diafragma maken, die zou letterlijk ontilbaar en onbetaalbaar zijn en nog steeds concessies doen op kwaliteit.

Zelf houd ik altijd 4x aan als maximum voor een goede beeldkwaliteit, zoals de 24-70 die hierbinnen valt of de 24-105 F4. Voor sommige dingen werk je toch nog allerliefst met een prime objectief (vaste brandpunt) omdat de scherpte ongeëvenaard is.

Voor casual fotografie is 18-200 prima, 18-300 is dan wel weer érg veel, maar persoonlijk zou ik zo'n objectief nooit kopen, maar het ligt er helemaal aan wat voor eisen je stelt.
Er zijn veel goede zoomlenzen, volgens mij heeft elke fabrikant wel een goede 70-200 bijvoorbeeld, maar de 18-300 is een lens die vaak niet heel duur is en ook nergens in uitblinkt. Voor vakanties zijn ze ideaal omdat je alle mogelijke foto's kan maken en het gewicht laag is (wat i.c.m. het grote bereik vaak ook een indicatie van kwaliteit is). Ik zou de term 'vakantielens' ook niet als denigrerend beschouwen omdat het zeker bestaansrecht heeft en je op vakantie niet altijd wil switchen tussen objectieven. Het zou me echter verbazen als deze op zowel 18mm als 300mm overal scherp is.
Ik denk niet dat er bedoeld wordt dat alle zoomlenzen vakantielenzen zijn. Maar dergelijke lenzen met een heel groot bereik (18-300) moeten ergens concessies doen. Dus ze zullen geen vast diafragma hebben, kleiner diafragma, etc. Doe je die concessies niet dan krijg je een super zware lens, wat niet handig is voor reizen.

Neemt niet weg dat een kundige fotograaf nog steeds hele mooie foto's kan maken met een dergelijk objectief. Maar er zijn wel beperkingen natuurlijk.
Ik denk niet dat er bedoeld wordt dat alle zoomlenzen vakantielenzen zijn
Ik word bovenmatig sterk getriggerd door het ontbreken van nuances in uitspraken als die van @angelo7859. Nu teruglezend en wat tot rust gekomen was ik misschien wat te uitgesproken want het gaat in het artikel inderdaad over lenzen met een extreem bereik en een (relatief) lage prijs. Die combinatie is kritisch.
Maar de denigrerende toon blijft me irriteren. Wat ik beschreef klopt in mijn ogen nog steeds: de discussie over kwaliteit van lenzen wordt vaak breed getrokken, maar is feitelijk alleen relevant voor een zeer smal toepassingsgebied in de fotografie: foto's die in opdracht worden gemaakt en bijvoorbeeld betrekking hebben op architectuur of productfotografie. Voor het grootste deel van de overige onderwerpen (portretten, landschappen, reportages, abstract) zijn lensproblemen minder van belang of kunnen opgelost worden met een bewerking en in die gevallen is een zoomlens voldoende. Je kunt het ook omdraaien: als je als beoordelaar van een foto geen vergelijking hebt, je ziet alleen die ene foto, dan durf ik te beweren dat vrijwel niemand kan zien of die foto met een zoomlens of met een prime is genomen.
Maar de denigrerende toon blijft me irriteren.
Ik begrijp je helemaal.

Toch kan ik de term vakantielens wel begrijpen.
In welke situatie zou je een (betaalbare) superzoom gebruiken?
Typisch in situaties waarbij je geen grote fototas wilt meenemen en je niet weet wat je gaat fotograferen.
Dat zal typisch vakantie zijn. (maar ook een weekend waar je er op uit gaat)

Maar een andere net zo valide optie is een situatie waarbij je geen gelegenheid hebt om lenzen te wisselen omdat je erg snel moet schakelen van tele naar groothoek.
Echter zal een pro dan vaak kiezen voor twee bodies, met op de ene een goede telelens en op de andere een goede groothoeklens.
Hoewel Canon ook ooit de 28-300 L lens heeft gemaakt, dus er was ook bij de pro's duidelijk behoefte aan een goede superzoom.

Wat betreft het punt dat niemand het verschil kan zien. De normale consument niet nee. Maar als je kritisch gaat kijken zou je verrast kunnen zijn.
Tony Northrup heeft het ooit verder getrokken en gesteld dat mensen ook het verschil met een moderne iPhone niet kunnen zien. Maar zijn dochter zag ogenblikkelijk wat de iPhone foto was en zelfs na goed kijken het verschil tussen de APS-C en FF.
Ik had al min of meer aangegeven dat ik misschien wat te snel op de zeepkist sprong :)
Goedkope zoomlenzen met een groot bereik zijn inderdaad geschikt voor situaties waarbij tijd, gewicht en omvang limiterende factoren zijn en dat zijn inderdaad vaak vakanties. Het gaat mij dan nog steeds te ver om deze lenzen te bestempelen als "vakantielenzen", want die kwalificatie dekt de lading niet, maar goed, daarover kun je van mening verschillen en dat is ok.

Over dat kwaliteitsverschil: ook daarover kun je van mening verschillen, maar ik ga er ook van uit dat bij een vergelijking de goedkope lenzen er wel uit te halen zijn. Ik heb de betreffende video niet gezien, maar ik ga er eigenlijk van uit dat hij foto's van hetzelfde onderwerp naast elkaar legde. Mijn stelling was eigenlijk: het is van een op zichzelf staande foto erg lastig te bepalen met welke lens deze is geschoten, uitgezonderd specifieke objecten als architectuur. Met andere woorden: de kwaliteit van lenzen komt in het algemeen (uitgezonderd weer die specifieke scenario's) alleen tot uiting in een directe vergelijking met hoogwaardige outputmedia.
Maar laten we deze oude koeien niet verder uit de sloot trekken, dit soort discussies is al zo oud als fotografie zelf en we gaan er niet uitkomen :) Zolang we maar plezier hebben achter de camera.
Volgens mij zijn we het helemaal met elkaar eens. :)

[Reactie gewijzigd door mjtdevries op 22 juli 2024 15:12]

Wat je hebt geprojecteerd in mijn reactie is de discussie van kwaliteit van zoomlenzen tussen prime die veel wordt gedaan tussen fotografen. Mijn reactie ging niet denigrerend over de kwalitiet van deze lensen. Ik gebruik Nikon en Fuji programmatuur. Mijn Nikon lenzen zijn 18 -140 mm en 18 -300 mm, dus deze de lensen die vakantiezooms worden genoemd.

Mijn opmerking was niet om een discussie uit te lokken over zoomlenzen en primes, maar meer hoe deze lenzen van 18 - 300 mm in APS-C en 24 -220 FF wordt genoemd.

Dat jij dit oppakt zegt meer over jezelf. Ik heb geen waarde gehecht en deze soort lensen.
Ik heb al gereageerd op je andere post, ik interpreteerde jouw opmerking als betrekking hebbend op alle zoomlenzen en dat was niet wat je bedoelde.
Ik zou ook niet weten waarom een vast diafragma over het zoombereik belangrijk zou zijn. Zie het als "extra lichtsterkte als je uitzoomt", dan zie je het van de positieve kant.
(Een 300mm f/3.5 lens zou een glasdiameter van minimaal 300/3.5 = 86 mm hebben.)
Een vast diafragma heeft wel degelijk nut. Dat betekent namelijk dat instellingen niet veranderen op het moment dat je in of uitzoomt. Voor een doorsnee fotograaf niet boeiend, maar voor de meer doorgewinterde fotograaf kan dit zeker prettig zijn. Als je specifieke instellingen wil tijdens een bepaald shot, maar afhankelijk van een (snel) bewegend onderwerp toch wilt kunnen zoomen dan is het prettig dat je diafragma gelijk blijft. En nogmaals, voor niet iedereen prettig, maar al mijn objectieven hebben toch het zelfde diafragma over het hele zoombereik.
Kwestie van techniek lijkt me, maar als je ISO loslaat dan gaat die vanzelf mee. En scherptediepte gaat toch veranderen als je inzoomt.
Maar ISO wil je ook niet altijd loslaten.
Ik denk dat @angelo7859 duidt op het feit dat het zoombereik van de lens een behoorlijk groot gebied bedekt (van groothoek tot tele). Hoe groter het gebied, hoe meer compromissen en moeten voor diafragma, gewicht, en distortion. Zeker bij low-light situatie zal een dergelijke lens heel moeilijk net zoveel licht kunnen opvangen als een prime lens. De software kan wel steeds beter allerhande correcties uitvoeren op basis van de lens profiel.
"Distortion" (ofwel vervorming) is absoluut niet boeiend, als de resulterende beeldscherpte maar goed is.
Vaak wordt het beeld maar een paar % opgerekt, dus het verlies in resolutie is ook maar een paar procent.
Mijn opmerking gaat over zoomlenzen zoals deze Tamron. Deze zoomlenzen worden 'vakantie lenzen' genoemd want zij bestrijken een groot bereik van 16 - 300 mm in APS-C wereld en 24 -200 in Full Frame wereld, Ik heb nooit beweerd dat zoomlenzen inferieur zijn. Ik zelf gebruiken Nikon apperatuur met lenzen van 18- 140 mm en 18 - 300 mm.

Wat je hebt geprojecteerd in mijn reactie is de discussie van kwaliteit van zoomlenzen tussen prime die veel wordt gedaan tussen fotografen. Ik doe niet mee in deze discussie.
Fair enough, mijn andere posts zwakken mijn reactie al wat af.
Dit is niet helemaal waar voor de lenzen van Tamron. Er word door Sony goed samengewerkt met Tamron om te faciliteren dat deze lenzen juist wel het gewenste resultaat geven voor de consument. De tijden zijn wat dat betreft veranderd en Sony heeft zich ingezet om dit soort ellende van de first-en-third party kwaliteitsverschillen tussen lenzen te democratiseren. De optische kwaliteit van Tamron's nieuwe objectieven is hoog en zijn van bijna alle gemakken voorzien.
Het prijsverschil t.o.v. first party objectieven zie je vooral terug in de lichtsterkte, de materialen van de lens, coatings en gebruikerservaring (knoppen en schuifjes etc). Slechte lenzen bestaan bijna niet meer van de gerenommeerde partijen.

[Reactie gewijzigd door zzzzz op 22 juli 2024 15:12]

Sony heeft een aandeel in Tamron (van 15% of zo), dus vandaar dat Tamron wat dichter bij is voor Sony vwb het integreren van techniek.

Voor Sony is een goede samenwerking met lenzenfabrikanten bovendien een strategisch wapen in de concurrentie met Canon en Nikon, die er voor hebben gekozen hun vatting gesloten te houden. Waardoor je nu voor Sony allerlei leuke, interessante en niet te dure alternatieve objectieven hebt die je niet of maar beperkt bij Canon en Nikon vindt.
Betekent dat Sony cameras profielen hebben om de fouten van lenzen van Tamron, Sigma en andere partijen te corrigeren? Nikon, Canon, Fujifilm, Panasonic en Olympus hebben geen profielen voor derde partij lenzen. Wat raar is dat zelfs in MFT-wereld er geen profielen zijn voor lenzen van andere partijen.
Olympus camera's heeft geen profielen voor Panasonic-lenzen. Voor camera's voor de L-mount Allience weet ik niet dat dit ook het geval is. Indien Sony werkt met derde partijen is heel positief punt voor de consument.
Sony E mount is een open systeem, waarbij Sony de elektronische informatie tussen lens en body laat uitwisselen ongeacht wie de lens gemaakt heeft. De enigste uitzondering hierop zijn de teleconverters.
Een lens van een third party heeft dus in-body camera-corrections op een Sony body.
Op 'Open systeem' valt wel e.e.a. af te dingen. Maar het is niet gesloten.

Je kunt een licentie aanvragen, maar niet iedereen krijgt die en helemaal gratis lijkt het ook niet te zijn.
In de MFT wereld wordt het lensprofiel door de lens geleverd aan de camera, en gebruikt ook een Olympus camera gewoon het profiel dat een Panasonic lens levert, en omgekeerd. Dat profiel zit ook in de RAW bestanden, zodat een programma als Lightroom het automatisch toepast. Er zijn wel RAW ontwikkelprogramma's waar het profiel niet automatisch of optioneel wordt toegepast, maar soms moet je het dan helemaal zelf doen, ook niet echt een feest. Maar het geeft soms wel iets meer pixels die er in zo'n profiel automatisch 'uitgecropt' worden om een bepaalde vertekening te corrigeren. Dus als je die nodig hebt... Hier iets meer info maar mogelijk wat verouderd.
Bedankt voor de informatie. Ik wist niet dat bij MFT de profielen in de lens zitten en doorgegeven aan de camera. Tevens interresante discussie in DPreviiew.
Bij Sony hebben ze o.a. die vervormingsparameters in EXIF staan. Dat is aardig gereverse engineered.
Heb in verleden ook tamron 18-270 lens gehad voor canon en klopt wat @angelo7859 zegt. De kwaliteit is niet echt hoog en dat kun je voor deze prijs (750) ook niet verwachten.

Neem een Tamron 70-200 2.Lens die kost ook rond de 1300 euro of mooie Tamron 24-70 2.8 ook rond de 900 euro.

Van een lens van 750 euro met 18-300 en 3.5-6.3 kun je ook niet dezelfde kwaliteit verwachten.

Voor beginnen als allround lens leuk maar heb je eenmaal duurdere lens dan kun je het verschil in kwaliteit gewoon zien. Zou ook apart zijn als je voor 750 euro een allround hebt die dezelfde kwaliteit kan leveren als een losse lens die al veel duurder is.

Maar wat is een slechte lens, ze bestaan niet meer ?
Er blijft nog steeds een verschil in kwaliteit en die zie je ook bij Tamron terug in de prijs.
Dus slecht is maar net waarmee je tevreden bent. Ben je beter gewend dan is de 18-300 niet echt een optie meer.
Je lijkt niet op de hoogte te zijn van de zoomranges van Tamron, of ze te verwarren met die van Sigma, voor E-mount.
Tamron heeft voor Sony E-mount een 28-75 F2.8, die kost 650-750 euro nieuw. Dat is een prima lens. Daar komt een update voor trouwens. Sigma en Sony hebben 24-70 F2.8's. Tamron heeft ook geen 70-200 F2.8 voor E-mount, maar een 70-180 F2.8.
Naast deze 18-300 heeft Tamron een 28-200, ook met variabel diafragma, maar wel lichtsterker dan deze 18-300. Ik verwacht dat de 28-200 ook beter is (scherper, minder afwijkingen) dan de 18-300.
Tamron maakt prima lenzen. Ja je kan iets betere lenzen kopen van Sony of Sigma (als die bestaan), maar die kosten al gauw het dubbele.
Er bestaan totale missers voor E-mount, maar dat zijn meestal lenzen die al 5+ jaar oud zijn. De 24-240 van Sony bijvoorbeeld, die schijnt niet al te best te zijn. Die is uit 2015 en de enige lens die in de buurt komt van het bereik van deze 18-300.
Het boeit niet of het 70-200 of 70-180 is.
ALLE merken hebben met exact dezelfde natuurwetten te maken als ze een lens ontwerpen. En alle partijen willen enige winst maken.

Dat betekent dat een superzoom nooit een geweldige beeldkwaliteit kan hebben. Bij 4x zit zo ongeveer de limiet waarbij een lens nog optimale beeldkwaliteit kan leveren zonder dat deze belachelijk zwaar, groot en duur word.

Het betekent ook dat wanneer Tamron of Sigma een lens maken die goedkoper is dan Nikon, Sony of Canon er ergens een compromis gemaakt is.
Bv minder scherp aan de randen.

Met name Sigma heeft lenzen die in alle opzichten net zo goed presteren als Nikon, Sony of Canon, maar die zijn dan ook dezelfde prijs als die merken.

De vraag is wat voor jou persoonlijk een goed compromis is.
Maak je veel landschap fotos dan wil je waarschijnlijk een lens die tot aan de randen scherp is. Maar maak je nooit landschap fotos dan vind je dat aspect waarschijnlijk minder belangrijk.
Andere vinden gewicht weer heel belangrijk omdat ze de camera op lange wandeltochten meenemen.
Soms is prijs gewoon de belangrijkste factor. En als je fotos niet groot afdrukt dan is de scherpte van ook deze budget lenzen vaak ruim voldoende.
Als je een supertele nodig hebt voor je foto dan is een goedkope superzoom altijd nog beter dan een dure 50 prime.
Lenzen wisselen kost tijd en kan er voor zorgen dat je shots mist. Dan kan een superzoom een goede optie zijn. (tov twee bodies meezeulen)

Merken als Tamron en Sigma leveren extra opties wat je de gelegenheid geeft om de lens te kiezen die voor jou persoonlijk het beste alternatief is.
Er is wel heel wat gebeurd in lensontwerp tussen 10 jaar geleden en nu. Dus we gaan eerst afwachten hoe deze lens presteert.
De tijd dat een lens met vast brandpunt altijd beter was dan een zoom is ook echt voorbij. (Maar ze zijn wel kleiner en goedkoper dan).
Vaste brandpunt lenzen hebben nog steeds grotere diafragma's dan zoomlenzen. Zie maar eens een f/1.4 of f1.8 lens te vinden bij de zoomlenzen. Door het grotere diafragma krijg je meer licht binnen en krijg je ook een kleiner scherpte diepte vlak.
Er zijn er zo vier te noemen, zoomlenzen met een diaframga kleiner dan f2.0, twee voor APS-c (Sigma, de 18-35mm al in 2003) en twee voor M43 (Panasonic, de 10-25mm sinds 2019). Beperkt zoombereik (natuurlijk), maar ze zijn er.

Olympus had er voor hun M43 spiegelreflexen ook twee met f2.0, zwaar maar mooie kwaliteit. En laten we de Sigma 24-35mm 2.0 niet vergeten, voor full frame. En Canons RF 28-70mm 2.0.

En nu komt er een 2-2.8 / 35-150 van Tamron voor Sony E uit, full frame.

Bovendien schuiven de panelen verder; compactheid en gewicht blijken ook wat waard en er zijn dan ook recent diverse vaste brandpunt lenzen met/ richting 2.8 en zelfs 3.5 geïntroduceerd (voor Sony E).

Mijn vakantielens is overigens de 12-100mm van Olympus, maar ik ben daar zo tevreden over dat ik hem ook buiten mijn vakanties gebruik. Hoop dat dat wel mag hier ;-).
Beide lenzen zijn voor APS-c en M43, dat is eenvoudiger om te doen. Voor een FX sensor ga je er geen vinden. En tevens zie je ook al meteen dat het lenzen zijn met een heel klein zoombereik. Voor fullframe zie je geen f1.2, f/1.4 of f/1.8 lenzen die zoom hebben (uitzonderingen daargelaten)

[Reactie gewijzigd door hiostu op 22 juli 2024 15:12]

Op fullframe heb je de Canon RF 28-70 f/2, heel veel dichterbij de f/1.4 ga je niet komen met zoom lenzen zonder een enorme brok glas mee te nemen (wat de 28-70 al is). Het is niet dat het niet kan (waarschijnlijk) maar gewoon omdat er geen vraag naar is en heel onpraktisch is. Je pakt voor die situaties dan wel even een prime.
De tijd dat een lens met vast brandpunt altijd beter was dan een zoom is ook echt voorbij. (Maar ze zijn wel kleiner en goedkoper dan).
Is dat zo. Waarom maakt Tamron en andere merken dan nog steeds lenzen met vast, meestal lager brandpunt, ook zoom die ook nog eens veel duurder zijn.
Een Tamrom 70-200 2.8 is dubbel zo duur en geeft toch echt beter resultaat dan de 18-300 3.5-6.3
De Tamrom 70-200 2.8 is zeker een full-frame lens en de 18-300 3.5-6.3 is voor APS-C camera's.
Full frame lensen voor profesioneel zijn altijd 2.8 en voor consumenten gebruikt met lager aperturen dan 2.8, meestal 3.5-6.3.
Canon heeft toch ook wel paar F4 L lenzen. Ook nog steeds aardig prijzig en of dat nou direct consumenten' lenzen zijn?
Het term consument is een beetje verwarrend want indien je een camera gebruikt voor hobby of om geld te verdienen en hiervan te leven, ben je in ieder geval een consument. Je kunt beter de huidige consument die een dedicated camera koopt in 2 categorieen zoals entusiasten en professionelen. Een entusiast kan gewoon een Fujifim van €10.000 kopen en een professional een camera van €2000,- dus prijs is niet helemaal een maat om een onderscheid te maken.

Beter kunnen wij de gebruikersgroepen verdelen in frequentie van dagelijks gebruik van camera en lenzen. Sommige lenzen worden gemaakt met veel kunstof material en hebben grotere toleranties op optische gebied andere lenzen zijn helemaal stof- en waterdicht, gemaakt van geheel metal en hebben kleinere toleranties op optisch gebied. Het eerste soort lenzen zijn hoofdzakkelijk gericht aan entusiasten en de andere gericht aan professionals die hun apparatuur en lenzen dagelijks gebruikt.

Historisch richten de grote 2 merken, Nikon en Canon, hun Full Frame cameras op professionals en hun APS-C cameras op entusiasten. Camera's en lenzen onder de €1000,00 werden met veel meer kunstof material gemaakt. Tussen de €1000 en €2000 is er een overgangsgebied van APS-C en Full Frame. In deze prijssegmenten vind je APS-C cameras gericht op professionals en Full Frame cameras gericht op entusiasten. Boven €2000, - zijn de cameras Full Frame en gericht op proffesionals. Boven de €5000 zijn de cameras meer Medium formaten cameras gericht op professionals die hoge resolutie nodig hebben.

Meestel zijn de F4,0 lenzen die je noemt gemaakt voor Full Frame cameras en gericht op entusiasten die FF-cameras kopen, waarbij de F2.0 FF-lenzen hoofdzakkelijk gericht zijn op professionals. Dit betekent niet dat professionals geen F4,0 FF lenzen kopen of vice versa.

Canon RF 24 -105 mm F4.0 = 1200,-
Canon EF 24 - 70 mm F4,0 = 830,-
Canon EF 24 - 105 mm F4.0 = 830,-

Deze prijzen lijken duur maar als je het vergelijkt met de FF-bodies die zij zijn gemaakt zijn ze relatief niet duur. Wel is zo dat de laatste 4 jaar de FF-bodies in prijs zijn gezakt en beschikbaar is voor een doelgroep die eerder duurdere APSC bodies kochten. Canon EOS RP FF-camera is nu al onder de €1000,- beschikbaar is. Hieruit kun je concluderen dat de 4.0 FF zoom lensen relatief duur zijn maar je moet rekeninghouden dat de meeste FF-cameras boven de €1800, - zijn geprijst. Een entusiast die een Canon R6 koopt voor €2500 en zijn camera 3 per maand gebruikt kan geen behoefte hebben aan F2.8 lensen van rond €3000,-. Daarom maakt Canon ook lenzen van F4.0 voor deze doelgroep.
Je vergeet dat ook een professional geen behoeft kan hebben aan f/2.8 lenzen. Los van wat die kost.
Een f/2.8 is namelijk ook veel groter en zwaarder dan een f/4 lens.
Denk bv aan de professionele landschap fotograaf die kilometers loopt en altijd op f/11 fotografeert. Die wil dat extra gewicht niet. Zelfs al zou die lens niet duurder zijn.
En waarom zou een mode fotograaf die altijd op f/8 schiet een duurdere en grotere f/2.8 lens kopen?
Een straat fotograaf wil vaak een kleine onopvallende lens en vind dat belangrijker dan lichtsterkte.
De term consumenten is de vraag of die nog bestaat.
Door toename en kwaliteit van veel smartphones maken veel mensen daarmee foto's.
De mensen die een grote camera met lenzen kopen willen al betere kwaliteit. Zo zie je dat die markt toch nog in beweging is en mensen toch bereid zijn meer te betalen.
De kwaliteit van smartphone camera's wordt steeds beter en wil je een verschil nog zien met grote camera en lenzen zul je toch richting betere spul moeten gaan.
Zelf hebben we deze lens hier thuis voor onze nikon dslr. En als je naar de raw files kijkt is er wel het 1 en ander op aan te merken. Echter is het met Lightroom (en andere software? ) eenvoudig om de vervormingen volledig (voor zover ik kan zien) weg te werken zonder dat het enige vaardigheden vereist. Dat de scherpte aan de randen niet 100% is, is waar, maar het is absoluut niet slecht en zal ook echt niet opvallen in de meeste situaties.
Dat de lens niet perfect is, mag duidelijk zijn met dit prijskaartje en enorme zoom bereik.
Ik denk dat je erg veel lens voor je geld krijgt en omdat je met software eenvoudig de lens distortion kan ben ook zeker niet ontevreden over het uiteindelijke resultaat.
Snap nooit zo goed wat je met dit soort lenzen moet. 450mm met zo'n diafragma is toch niet werkbaar? Dan heb je een trillend én donker beeld wanneer je dit met de hand vasthoud.
Ja en nee. Dit is een all-round lens zonder hoogwaardige stabilisatie en dus niet voor professioneel gebruik. Ja het diafragma is aan de donkere kant, maar niet bijzonder donker als je het vergelijkt met wat er tegenwoordig in het sportsegment gebeurd. Belangrijk is ook om op te merken dat hoge ISO waarden voor de meeste bodies tegenwoordig geen probleem meer is. Uiteindelijk betaal je gewoon voor het type lens wat je wil; wil je een all-in-one zoom voor op vakantie? Dan accepteer je dat je misschien 's avonds een statief mee moet nemen of dan minder foto's kan maken. Wil je wel alles op f/2.8 kunnen vastleggen? Dan heeft Tamron ook verschillende mogelijkheden, maar dan heb je 2 a 3 lenzen in je tas en ben je totaal meer kwijt.
Tamron heeft tegenwoordig best wel hele fijne objectieven die zeer prijs-vriendelijk zijn. De full-frame 28-200 is ook zeer goed ontvangen bijvoorbeeld. Tamron maakt de betaalbaarheid van het Sony E mount platform gewoon heel goed mogelijk voor de gemiddelde consument. Dat is echt een van de grote voordelen ten opzichte van Nikon Z of Canon RF.

[Reactie gewijzigd door zzzzz op 22 juli 2024 15:12]

Ik heb laatst de pricewatch: Olympus M.Zuiko Digital ED 12-200mm f/3.5-6.3 gekocht met een €100 cashback actie, die is 24-400mm (full-frame vergelijking) dus bijna het zelfde als deze.
In het donker moet je hem misschien niet gebruiken, maar voor buiten is hij een goede all-rounder, zeker als je niet een hele tas met lenzen mee wilt nemen.
Qua stabilisatie zit er niks in de lens, enkel in mijn Olympus OM-D E-M10 mark III body; maar dan kan ik wel met maximale zoom, en ergens tegenaanleunend, toch nog een sluitertijd richting 1 seconde zonder beweging vastleggen: voor de meeste situaties dus ruim voldoende
En dat alles terwijl mijn setup dan ruim onder de 1kg zit, prima voor een dagje dierentuin ofzo?
dus bijna het zelfde als deze.
Zeker niet. Die 12-200 is een volle stop langzamer dan de tamron.
Je moet namelijk niet alleen de mm vermenigvuldigen met de cropfactor maar ook het diafragma. Dan heb je een eerlijke vergelijking.

Op APS-C heb ik veel de 100-400L gebruikt op f/5.6 maar ook f/8 voor extra scherpte. Meestal op ISO400.
Wil je een hoge sluitertijd omdat je geen stabilisatie wilt of kunt gebruiken dan dan moet je onderwerp in de zon zitten of moet je hogere iso gebruiken.
Dus helemaal met je eens dat dit soort lenzen prima buiten te gebruiken zonder dat je extreme ISO waardes moet gebruiken.
Zeker niet. Die 12-200 is een volle stop langzamer dan de tamron.
Je moet namelijk niet alleen de mm vermenigvuldigen met de cropfactor maar ook het diafragma. Dan heb je een eerlijke vergelijking.
Dat weet ik, daar had ik nog niet eens naar gekeken, maar laat juist extra zien waarom het prima werkbaar is ;)
Eeh, bij mijn weten heeft de cropfactor heeft geen effect op lichtopbrengst, wel op de DOF (scherptediepte).

https://photographylife.c...erture-and-depth-of-field
Dat heeft het wel degelijk.
De hoeveelheid licht word bepaald door de lensopening van je lens.
Die word in een verhouding weergegeven: f of F, maar je kunt die ook bereken tot de fysieke opening. Ook wel A (aperture) genoemd.
Dat is heel simpel: je deelt de brandpunstafstand door F.
Dus in dit geval 200 / 6.3 = 31.75 mm (792 mm2 oppervlakt)
Bij een lange tele lens komt dat meestal ook overeen met de diameter van de lens.

Die Tamron zoom zit op 300 / 6.3 = 47.62 mm
Daarbij moet je rekening houden dat dat de diamter is. Het verschil in oppervlakte is 792 vierkante mm tegenover 1781 vierkante mm.

Je hebt hier dan de fysieke lensopening van de twee lenzen. Volledig los van de sensor groote of cropfactor. Je ziet dat de Tamron een 2x zo grote lens opening heeft en dus één stop meer licht vangt.

Waarom komt nou die crop factor terug in de diafragma? Dat is omdat het diafragma de verhouding is tussen de brandpuntafstand in mm en de lensopening (diamater) in mm.
Als je de brandpuntafstand vermenigvuldigt met de cropfactor dan blijft die verhouding alleen correct als je diafragma met dezelfde factor vermenigvuldigt.
Je ziet dat de Tamron een 2x zo grote lens opening heeft en dus één stop meer licht vangt.
Ja, maar een deel van die extra lichtopbrengst wordt niet gebruikt, omdat de sensor kleiner is. Brandpunt en apertuur veranderen niet bij een lens als een ander formaat sensor gebruikt wordt.
De sensor bij de Olympus is kleiner dan de Tamron. M4/3 met cropfactor 2 vs APS-C met 1,5 of 1,6
Brandpunt en apertuur veranderen niet bij een lens als een ander formaat sensor gebruikt wordt.
Klopt. En daarom moet je ook gewoon spreken over 12-200 f/6.3 op 2x crop.
Maar op het moment dat je een full frame vergelijking wilt doen dan is het dus niet vergelijkbaar met een 24-400 f/6.3 op FF, maar met een 24-400 f/12.6 op FF.

En dan snap je ook waarom die M4/3 lenzen zo lekker klein en licht zijn. Om dezelfde reden waarom de Canon RF 800 f/11 klein en licht is tov een EF 800 f/5.6

[Reactie gewijzigd door mjtdevries op 22 juli 2024 15:12]

Praten we misschien langs elkaar heen? Ik bedoel niet dezelfde belichting EN dezelfde scherptediepte. Dus als je exact dezelfde foto wilt maken dan moet je idd het diafragma aanpassen (en meer afstand nemen van 't te fotograferen object). Andersom, een aps-c lens op een full frame geeft minder totaal licht, daarom zie je dan erg veel vigneting.

Dit lees ik op wikipedia:
Using the same absolute aperture diameter for both formats with the "same picture" criterion (equal angle of view, magnified to same final size) yields the same depth of field. It is equivalent to adjusting the f-number inversely in proportion to crop factor – a smaller f-number for smaller sensors (this also means that, when holding the shutter speed fixed, the exposure is changed by the adjustment of the f-number required to equalise depth of field. But the aperture area is held constant, so sensors of all sizes receive the same total amount of light energy from the subject. The smaller sensor is then operating at a lower ISO setting, by the square of the crop factor). This condition of equal field of view, equal depth of field, equal aperture diameter, and equal exposure time is known as "equivalence".[1]

And, we might compare the depth of field of sensors receiving the same photometric exposure – the f-number is fixed instead of the aperture diameter – the sensors are operating at the same ISO setting in that case, but the smaller sensor is receiving less total light, by the area ratio.
so sensors of all sizes receive the same total amount of light energy from the subject.
Die regel klopt niet en is in tegenspraak met de rest van de tekst.
Zoals je zelf al aangaf, brandpunt en apertuur veranderen niet als je een andere sensor gebruikt. De licht intensiteit per vierkante mm is gelijk.
Daarom zal een kleinere sensor dan in totaal minder licht opvangen dan een grotere sensor.
De kleine sensor verspilt immers een heleboel licht in de beeldcirkel.

Als je bv met een APS-C sensor dezelfde totale hoeveelheid licht op de sensor wil opvangen als de FF, dan moet je het licht bundelen in die kleinere oppervlakte van de APS-C sensor.
Dat is wat "speed boosters" doen.
En het andere automatische gevolg is dat je cropfactor gecompenseert word.

Hier op tweakers op het foto forum word de boel ook naar mijn mening beter uitgelegd dan op wikipedia:
[Techtalk] Equivalentie, ruis en dynamisch bereik
Die regel klopt wel. De uitleg in dat tweakersartikel heeft 't over equivalentie. Dus een foto die identiek is, ook qua beeldhoek en scherptediepte.

En ik lees dat artikel dan toch anders dan jij blijkbaar.
Om een equivalente beeldhoek te krijgen op de m4/3 camera heb je een 17,5mm lens nodig wat een beeldhoek geeft van 63 graden en dus overeenkomt met de full frame camera met 35mm lens.
iets verder staat dan:
Zouden wij nu de equivalentie van het brandpunt negeren en direct met een 35mm f/2.8 op een m4/3 sensor vergelijken komen we natuurlijk op de zelfde waarden uit. Alleen levert dit niet dezelfde foto op, omdat de beeldhoek compleet anders is (zie vorige hoofdstuk).
Maar goed, ik heb niet 't idee dat ik je met woorden kan overtuigen :-). Zal binnenkort 's wat foto's maken, zelfde licht, zelfde lens, twee verschillende sensoren.
Equivalentie gaat niet alleen over beeldhoek en scherptediepte, maar ook ruis.
En ruis is direct gerelateerd aan de hoeveelheid licht die ontvangen word in het totaal van je foto. (het totaal van je sensor)

De reden dat de uitleg zo lang en complex is, is omdat de meeste mensen niet zelf die test fotos willen maken of daar niet de gelegeneheid voor hebben. Mooi dat jij wel die gelegenheid hebt en dat wil uitproberen :)

Als je die test fotos maakt, doe dat dan bij weinig licht zodat je 1 stop verschil in ruis kunt zien.
In de Olympus body zit natuurlijk een goede 5 axis IBIS die behoorlijk meehelpt met langere sluitertijden.

Hoe bevalt het objectief? Lijkt mij zelf ook ideaal voor vakantie. Heb nu de 40-150 met cashback gekocht. Dus het zat er even niet meer in.
De IBIS is wel echt goed bij Olympus ja, ik weet niet hoe dat zit bij Sony. Als de Sony dat niet heeft, is het natuurlijk lastiger, ik merk het bij mijn PEN E-P1 dat het in ieder geval een stuk lastiger is qua stabilisatie :)

De lens bevalt zeker, al heb ik er nog niet veel mee geschoten, maar dat komt nog wel als ik op vakantie ga over een tijdje :D
Sony heeft in de meeste nieuwe camera's ook een 5-assige beeldstabilisatie, in ieder geval in alle full frame camera's.
Welke APS-c camera's er wel en niet stabilisatie in de body hebben weet ik niet uit m'n hoofd, maar er zijn er wel een aantal met stabilisatie en het gaat hier natuurlijk over een APS-c objectief.
Ik heb zelf een Sony A7III en ook de Sony 200-600mm F/5.6-6.3 en daarmee is het vrij simpel om ook in wat minder lichte omstandigheden mooie, scherpe platen te schieten op 600mm F/6.3 uit de hand en sluitertijden van 1/200 schuw ik dan ook niet, mits het onderwerp(meest een vogel of dier) een beetje stil blijft zitten.
O ja, ik gebruik ook weleens een 1.4x teleconverter en dan wordt het maximale brandpunt 840mm en het grootste diafragma wordt F/9.
Omdat ik vind dat de foto's met die teleconverter op F/9 niet scherp zijn stel ik m'n diafragma dan in op F/13 en zelfs dat gaat nog prima en hoeft het niet perse een stralend zonnige dag te zijn.
Wel maak ik dan de meeste foto's vanaf een rijstzak uit de auto, maar soms ook gewoon vanuit de hand als het een vliegende vogel is bijvoorbeeld.

[Reactie gewijzigd door Ron-62 op 22 juli 2024 15:12]

Zie t als een all-season autoband. Het blinkt nergens in uit, maar presteert in verschillende omstandigheden redelijk.

En zeker op een zonnige safari in Afrika kan 300mm handig zijn en is midden op de dag f6.3 nog best te doen.
Inderdaad. Maar dan kan f/8 of zelfs f/11 ook nog wel. Deze lens is bedoeld voor de zonnige vakantieganger, niet voor de vroege vogellaar.

(Hoge ISO’s zijn tegenwoordig niet zo’n probleem meer.)
Dus uiteindelijk heb je dan afhankelijk van je bestemming een lens nodig 8)7
Ja, min of meer wel. …En al helemaal onderwerp afhankelijk! …En uiteraard wat je als eindresultaat wilt bereiken.

Dat wil niet zeggen dat je met deze lens geen mooie foto’s kunt maken! Dat kan prima. Mijn vader schiet met de Tamron 18-400mm (zo even uit mijn hoofd) op een Canon body. Die wil niet wisselen en die lens maakt kwalitatief gezien gewoon goede foto’s. Maar als ik ‘s ochtends op pad zou gaan om bij weinig licht vogels te fotograferen, dan komt f/6.3 op 300mm niet als eerste bij mij op om mee te nemen… Dan zou ik liever f/4 of f/2.8 op 400mm of langer meepakken. Een (Sigma 150-)600m f/6.3 vind ik dan nog wel acceptabel, vanwege de extra reikwijdte en draagbaarheid. Maar dat ben ik.

Zoals ik al zei. Tegenwoordig hoeven we niet meer zo zwaar te tillen aan hoge ISO waarden. De sensors zijn de laatste pak-em-beet 5 jaar aanzienlijk beter geworden. Dus je kunt tegenwoordig met een moderne body rustig op f/6.3 of f/8 of zelfs f/11 fotograferen wanneer de omstandigheden niet ideaal zijn. Het gevolg is niet meer zo desastreus. Of je dat wilt, dat is aan de fotograaf (en zijn klant).
Dat geldt voor elke fotograaf en bestemming ;) . Ik heb 8 lenzen die ik echt niet altijd allemaal mee kan nemen. Dus ik moet altijd keuzes maken wat ik ga fotograferen. En op vakantie is het helemaal keuze stress. Zeker met grotere lens als een 200-500 f5.6 lens.
Vakantie keuze stress, vakantie is toch om van de stress af te komen.
:)

Nou ja, de keuze stress is natuurlijk afgelopen als je eenmaal op reis bent en de keuze gemaakt is.
Daarna heb je dan dus de hele vakantie om er weer van af te komen...
Gewoon met fatsoenlijk daglicht is dit best wel werkzaam, en je staat niet voor aap als tourrist met zo'n 200mm f2.8 kanon.
Sinds wanneer sta je daarmee voor aap? En welke fotograaf boeit dat ook maar iets? Alleen als je stiekem straat fotografie doet dan kan ik me voorstellen dat je niet op wil vallen. Voor de rest boeit het me helemaal niets.
Is inderdaad wel vooral geschikt om buiten te schieten
De image stabilisation werkt echter super, kijk bijvoorbeeld maar naar deze (op 400mm):
https://youtu.be/6TwJTP_0JhM?t=246
Op een mooie zonnige dag met beeldstabilisatie kan je met f/6.3 prima platen schieten op 450mm. Wellicht moet je de ISO opkrikken tot 3200 maar met de huidige sensoren en nabewerking programma's is dat prima te doen.
Op een zonnige ochtend, een uurtje na zonsopkomst en in bosrijk gebied, schoot ik in het verleden met mijn voormalige Sigma 150-600mm ongeveer ISO320 - ISO1000 op f/8 op 600mm met een sluitertijd van 1/1000 - 1/1200 als het onderwerp in het mooie ochtend zonnetje zat.

En dat doe ik nu nog met mijn 40 jaar oude Tokina 400mm f/5.6, maar dan alles vol op de hand, zonder beeldstabilisatie en op maar 400mm. :)

Edit: vanuit de hand. Niet op statief!

[Reactie gewijzigd door Jittikmieger op 22 juli 2024 15:12]

Ik heb gisteravond uit de losse pols toch echt hele mooie plaatjes geschoten met diafragma 6.3 op 300 mm. ISO wel wat op moeten schroeven richting 3200 want het was erg donker binnen, maar nog altijd prima te doen. Als je deze lenzen gebruikt voor bijvoorbeeld vliegtuigspotten is het al helemaal goed te doen. (voorbeeldplaatje van gisteravond hier)
Buiten in de volle zon kun je prima uit de voeten met f/6.3 op 300mm (APS-C). En dan zal je sluitertijd ook nog wel hoog genoeg kunnen liggen om bewogen foto's te beperken. Aangezien dit een typische "alleskunner" lens is voor op reis zal dat ook de situatie zijn waarin de meeste mensen hem gaan gebruiken.

Binnen fotograferen moet je niet willen met zo'n lens, maar binnen heb je vaak ook vrij weinig aan 300mm (APS-C). Verder zul je echt topkwaliteit foto's er niet mee schieten, maar deze lens is ook helemaal niet bedoeld voor professionals.
Toevallig van de week nog mijn 300mm MFT lens gebruikt (600mm equivalent). Uit de hand, en met diafragme naar f/7 gedraaid omdat hij dan (schijnbaar :P ) scherper is. Met ISO 400 (en ik kan zeker nog wel veel hoger gaan voor ruis een probleem wordt), kwam hij uit op 1/800ste sluitertijd. Wat met beeldstabilisatie best uit de hand te doen is. Was dat echt een probleem dan had ik zowel diafragma als ISO nog redelijk wat lichtgevoeliger kunnen doen.

En uiteraard, dit was een foto van een kikker in de zon. Ga je met schemering proberen een foto van een hert te maken bijvoorbeeld, dan gaat het een ander verhaal worden. Al vermoed ik dat als je een statief hebt en dat hert staat gewoon rustig wat te eten, dat je ook nog een fatsoenlijk plaatje kan maken. Uit de hand gaat dat wel lastig worden.
Sommige mensen zoeken nadrukkelijk één lens die alles doet. Ze willen liefst géén lenzen wisselen. En veel zoom 'voor het geval dat'.
Ik vind 'vakantie objectief' een leuke naam.
Je hebt al aardig wat reacties die je (terecht) tegenspreken, maar ik voeg er toch nog eentje toe. Toevallig heb ik de laatste Tweakers-meeting veel met een 75-300mm F/4.8-6.7 geschoten op MFT. Dat is dus 150-600mm F/9.6-F13.4 equivalent. Alles uit de hand met een E-P5, dus niet eens de nieuwste generatie sensor of IBIS. Heeft toch genoeg mooie resultaten opgeleverd:

https://gathering.tweaker...message/68460684#68460684

En alles op ISO 200, de laagste stand van deze camera. Dus er zit nog genoeg marge in.

[Reactie gewijzigd door Arumes op 22 juli 2024 15:12]

Mocht je bij hogere ISO waarden met ruis in de knoei komen.probeer dan eens de gratis probeer versie van DXO DeepPRIME. Behoorlijk effectief met noise reductie.
Ik zou haast denken dat je op DxO's loonlijst staat, want ik zie niet echt een aanleiding voor dit advies. Beetje willekeurig in de comments gegooid... Ik heb er in elk geval geen enkele behoefte aan, want ik heb geen ruisprobleem. En geen Windows. En geen Mac.
300 mm en f/2.8 is weer heel lastig wegens de geringe scherptediepte.
Gelukkig lossen beeldstabilisatie en moderne sensors veel op.
Eerlijk, ik gebruik zelf een Nikon 18-300 F3.5-6.3 icm een Nikon D7500 en ben zeer tevreden over dergelijke combinatie...
Iso 3200/6400 in RAW is geen enkel probleem en laat zelfs in donkere omstandigheden toe om mooie foto's te maken.
Daarnaast is bij 300mm de sherptediepte op F6.3 relatief klein en schiet je toch snel op een F8 of F11 zodra je wat dichtere foto's neemt.
Heb daarnaast een 24-70 en 70-200 F2.8 en toch staat de 18-300mm voor 90% van de tijd op mijn camera.

Het gemak primeert en mits je weet wat je doet kan je er echt prachtige foto's mee nemen die het overgrote deel van de tijd gelijkwaardig kunnen zijn aan wat er uit de 70-200 komt.
Tweakers doet nog wel aan camera nieuws? Dacht dat ze daarmee gestopt waren omdat er heel veel nieuwe aankondigen van objectieven niet langs gekomen zijn.

Dit Tamron objectief lijkt me fijn voor op zonvakantie als je slechts 1 objectief mee wil nemen.
Met deze lichtsterkte niet echt de meest ideale reismaat toch? Voor een citytrip overdag misschien prima, maar bij de eerste beste boswandeling gaat het snel achteruit.
Juist wel. Dit is de ideale reis/gemaks-lens.

Als je licht wilt reizen, moet je compromissen sluiten en dan dekt dit soort lenzen toch wel de meeste usecases af. Maar dat verschilt natuurlijk van gebruiker tot gebruiker.
Licht reizen is inderdaad een compromis sluiten. Voor mij werkt het prima om met lichte reisbepakking alleen een Fujifilm x100s mee te nemen. Dus alleen een 23 mm lens op aps-c. Maar dan zijn er ook foto's die ik niet kan maken.

Maar nog steeds heel veel dat wel lukt ;)
Dat is het compromis. Dit objectief is relatief goedkoop en heeft een vrij groot bereik. Zal wel verkopen dus.
Als je in equivalentie gaat rekenen valt dat toch wel mee?

Smartphones hebben vaak een 1/2,55” sensor met een cropfactor 6,1. 1” sensors hebben een cropfactor van 2,7, micro 4/3 heeft een cropfactor van 2, APS-C van 1,5. Alle cropfactors zijn tegenover 35mm/full frame dus.

APS-C: 6,3 x 1,5 = 9,45
m4/3: 9,45 / 2 = f4,725
1”: 9,45 / 2,7 = f3,5
1/2,55”: 9,45 / 6,1 = f1,55

Op smartphone gebied is f1,5 t/m f2,2 gangbaar. Dus f6,3 op APS-C moet heus wel mee te fotograferen zijn :) Uiteraard is voldoende licht wel heel belangrijk bij zo’n lens, maar dat spreekt voor zich denk ik.
ik moest even heel goed denken wat je nu aan het berekenen was.
Toelichting voor andere:
Hij heeft de equivalentie voor een fullframe uitgerekend. En vervolgens hoe lichtsterk je lens op andere formaten moet zijn om net zoveel licht (en dus net zo weinig ruis) te hebben.
Dan kom je op minimaal f/4,7 uit voor m4/3, en minimaal f/1.5 voor een telefoon.

Dus deze lens die dan zogenaamd te donker zou zijn voor een boswandeling is vergelijkbaar met een smarpthone waarbij niemand ooit enige twijfel heeft om een foto in het bos te maken,
Haha, precies dat inderdaad! Ik was op m'n telefoon vooral bezig met de cropfactoren op te zoeken waardoor het verhaal wellicht wat warrig werd. Maar het helpt zo wel om het in perspectief te zien vind ik :)

Thanks voor de opheldering!
Alleen pakt hij wel de F/6,3 voor zijn berekening, dus ik neem aan dat hij 300mm bedoelt. Dus de vergelijking met smartphones klopt niet helemaal. Niemand haalt het in z'n hoofd om zo veel in te zoomen op een smartphonefoto.
Klopt, dat is geen eerlijke vergelijking. Hij heeft het worst case scenario voor die lens gepakt om duidelijk te maken hoezeer de gedachte onjuist is dat je die lens niet in de eerste de beste boswandeling zou kunnen gebruiken.

In een groothoek stand zoals de meeste smarphones hebben moet je dan die f/3,5 gebruiken voor de berekening en dan komt geen enkele smartphone zelfs maar in de buurt.
Van mij betreft mag zeker vakar camera nieuws langs komen!
Dit Tamron objectief lijkt me fijn voor op zonvakantie als je slechts 1 objectief mee wil nemen.
Op een gemiddelde zonvakantie neem je een standaardzoom (18-55) of een "portretzoom" (18-135) mee. Die laatste is mijn favoriet ipv een standaardzoom. Geschikt voor bijna alles (natuurlijk afhankelijk van reisdoel en hobbies, safari zou ik bv met 300mm willen doen).
Dan heb ik het dus altijd verkeerd gedaan. Ik neem een 24-105, 100-400, 50 en 85mm mee.
Gelukkig dat jij me kunt corrigeren en kunt aangeven wat ik wel had moeten meenemen.
Het heeft niks te maken met goed of fout, het heeft te maken met voorkeuren. En dat weet jij ook wel, je wilt alleen even laten zien welke lenzen je allemaal hebt.

Ik heb er verschillende, maar mijn favoriet is de Sony 18-135, die vrijwel altijd op mijn camera zit. Als ik de 18-105 had gehad, was dat misschien wel mijn favoriet. Mijn Sigma 100-300 gebruik ik nooit meer, de enige reden dat ik die nog heb is dat ik ooit nog op safari wil.
En dat weet jij ook wel, je wilt alleen even laten zien welke lenzen je allemaal hebt.
Ik wil je laten zien dat jij jouw persoonlijk mening presenteert als iets dat iedereen zou doen. En dat is onzin.

Ik durf te stellen dat op de gemiddelde zonvakantie veel meer mensen een 18-200 of 18-300 meenemen dan een 18-135.
Ik snap jouw keus wel, toch wat betere beeldkwaliteit maar toch een relatief lage prijs. Maar dat is een persoonlijke afweging die voor iedereen anders is. En het is bepaald niet de meest gebruikte keus.

[Reactie gewijzigd door mjtdevries op 22 juli 2024 15:12]

Zouden er ooit smartphones komen met sensoren van APS-c formaat?
Nee. Het benodigde objectief zou simpelweg te groot zijn waardoor de telefoon te dik wordt.

Een telefoon is heel handig om foto's mee te nemen maar ergonomisch een nachtmerrie voor een fotograaf (hobby of professioneel). Daarnaast is lenzen verwisselen op een smartphone wat lastig.
Nee. Het benodigde objectief zou simpelweg te groot zijn waardoor de telefoon te dik wordt.
Er worden werkelijk miljarden geïnvesteerd in onderzoek naar nieuwe lenstechnieken. Gevolg is dat juist bij smartphones de sensors steeds groter worden. Een paar jaar geleden was 1/3" redelijk normaal, tegenwoordig worden er sensors van 1/1.33" ingebouwd (voor de duidelijkheid: dat is twee keer zo groot qua doorsnede, vier keer de oppervlakte) terwijl de toestellen alleen maar dunner worden. Bij die toestellen is de sensor dus ook veel groter dan de doorsnede van de lenspupil aan de buitenkant zou doen vermoeden.

APS-C is nog eens bijna 2,5x zoveel doorsnede (1/3": 6mm doorsnede, 1/1.33": 12mm doorsnede, Sony/Nikon/Fuji APS-C: 28,4mm doorsnede) en heeft bovendien een andere beeldverhouding.van 2:3 ipv 3:4

Het valt niet uit te sluiten dat het ooit technisch mogelijk is om een APS-C formaat sensor in een smartphone te schroeven; wellicht met een iets dikker camera-eiland. Zie ik het gebeuren? Nee, dat niet, maar dat heeft er meer mee te maken dat de ontwikkeling van de sensoren zelf ook niet stilstaat, en dat smartphones krachtige SOC's hebben waarmee beeld via softwarematige 'trucjes' opgepoetst kan worden. Uiteindelijk wordt het een afweging tussen kosten en te verwachten opbrengst, en de meeste consumenten zal 't een rotzorg zijn hoe groot de sensor is als de plaatjes maar mooi zijn.

Bovendien moet je die APS-C-sensor ook nog even kwijt kunnen in de smartphone, en bij een multi-camera-setup ook nog eens 2 of 3 van die dingen. Dat alleen al maakt het niet erg aannemelijk.
Daarnaast is lenzen verwisselen op een smartphone wat lastig.
Hoezo dat? Het is toch geen verplichting verwisselbare lenzen te hebben als de sensor boven een bepaald formaat komt?
Waarschijnlijk niet want dan past de lens niet meer.
Eigenlijk is het formaat van de lens (pupildiameter) het meest relevant.
Bedenk eens wat de dunste APS-C camera is die je kent. Wil je met zo'n dikke telefoon rondlopen?
Super!
Ik was letterlijk gisteren nog aan het twijfelen om de 18-400mm F/3.5-6.3 Di II VC HLD te bestellen, maar enkele reviews zeiden dat hij eigenlijk maar degelijk bruikbaar is tot ~300mm, waarna er teveel focusproblemen optreden. Deze komt dus zeker bovenaan de lijst.
Tja met de moderne trend om in de nabewerking met het lensprofiel de fouten te herstellen kom je een heel eind. Toch blinken ze niet uit in scherpte en scheidend vermogen. Het blijft een compromis. Persoonlijk zou ik voor de vakantie dan liever een compact camera meenemen. Soms is het ook fijn om je gewoon neer te leggen bij de beperking van de lens die je bij je hebt.
Persoonlijk zal ik altijd ver weg blijven van superzooms, gewoon omdat in mijn ogen iedere foto een teleurstelling is. Maar dat is mijn mening en iedereen moet lekker dat doen wat hij/zij leuk vindt.
Ik ben Sony fan. Wel FE, na lang met veel plezier in APC geschoten te hebben. Uit snobisme (ik heb geen rationele verklaring), heb ik vooral Sony objectieven. Maar de twee uitzonderingen zijn van Tamron. Mijn ervaring zijn zeer goed met dit merk. Kwaliteit goed, relatief compact. Sony is zelf nu ook kleinere compacte lessen aan het maken. De FE 28-60 bijvoorbeeld is verbazingwekkend goed voor de compactheid. Het blijft wat mij betreft “eeuwig” balanceren tussen klein en compact versus het beste (maar meestal groot), en prime en lage F verus zoomlenzen. Maar hoe dan ook blijft van toepassing: de beste camera is degene die je bij je hebt en gebruikt.
Ps ik heb ook een iPhone 11 Pro, prima foto’s maak je er mee, maar een echte camera maakt echt een veel hogere kwaliteit.

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.