Dat is dus precies wat ik al eerder schreef.
De EU richtlijn stelt enkel dat de verkoper minimaal twee jaar aansprakelijk moet zijn, en omdat de verkoper in de Nederlandse wet
blijvend aansprakelijk is, is het niet nodig om het in onze wet over onder- of bovengrenzen te hebben. Er is dus helemaal geen variable ondergrens (of bovengrens) op de aansprakelijkheid.
Het feit dat de verkoper aansprakelijk is, is iets anders als de termijn waarbinnen je recht hebt op herstel voor een probleem met je product - cq. het vrij absolute "garantie" waar consumenten meteen aan denken.
Waar we in Nederland naar kijken is of de conformiteitsklacht gegrond is, gelet op de verwachtte levensduur en aard v/h product. (Dus bij normale slijtage -> geen probleem met conformiteit.)
Hoewel de verkoper na 2 jaren in NL nog steeds aansprakelijk blijft, kan het toch zijn dat het product in kwestie op normale wijze versleten en defect is geraakt en er dus geen sprake is van non-conformiteit en dus ook geen kosteloos herstel.
Omgekeerd kan het ook best zijn dat een goed op normale wijze versleten en defect is geraakt in een kortere periode dan 2 jaren. En op dat moment is er -- ook volgens de EU richtlijn, overigens -- geen sprake van non-conformiteit.
Om terug te komen op jouw voorbeeld van een wegwerp-camera; de houdbaarheid van de batterij voorde flitser en de houdbaarheid van het foto-filmpje zijn daar leidend. Doorgaans gaan beiden 2~3jr mee bij normale kamertemperatuur zolang ze degelijk opgeborden zijn. En dat is waar je als consument vanuit moet kunnen gaan
tenzij er andere indicatoren zijn, zoals een op de verpakking aangebrachte houdbaarheidsdatum.
Het is geenszins zo dat, omdat er 'geen ondergrens' is, je recht op een deugdelijk product dan maar ineens na die eerste 6 maanden omgekeerde bewijslast op zou houden omdat de verkoper 'vindt' dat er maar 6 maanden rek op een wegwerpcamera zit.
[Reactie gewijzigd door R4gnax op 23 juli 2024 04:38]