Raad van State: schadevergoeding voor privacyschending onder AVG was onterecht

De afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State heeft een toegewezen schadevergoeding voor privacyschending onder de AVG tenietgedaan. Een Deventenaar kreeg vorig jaar 500 euro toegekend omdat zijn privacy zou zijn geschonden, maar in hoger beroep blijkt dat hij geleden schade niet hard kan maken.

De Raad deed uitspraak in het hoger beroep tegen een man uit Deventer. Die kreeg in juni van vorig jaar een schadevergoeding toegewezen door de rechtbank in Overijssel. De gemeente zou zijn privacy hebben geschonden en daarmee de AVG hebben overtreden. De man deed met grote regelmaat verzoeken op de Wet openbaarheid van bestuur bij de gemeente. Tijdens een verzoek stuurde een ambtenaar van de gemeente Deventer de naam en de woonplaats van de man door naar andere ambtenaren. De man vond dat een schending van zijn privacy. Hij kreeg daarin aanvankelijk gelijk van de rechter. De Raad zegt nu echter dat de uitspraak ongegrond is.

De gemeente Deventer handelde wel in strijd met de privacywet, maar de man kon niet hard maken dat hij daar schade onder leed. "Hij heeft niet aannemelijk gemaakt dat de inbreuk heeft geleid tot de aantasting van de integriteit van zijn persoon en dat de gevolgen van de inbreuk hem rechtstreeks hebben getroffen", schrijft de Raad. "Ook heeft hij niet aannemelijk gemaakt welke nadelige gevolgen voor hem zijn voortgevloeid uit het noemen van zijn naam en woonplaats." De man zei dat 'heel bestuurlijk Nederland kennis heeft kunnen nemen van zijn persoonsgegevens', en dat het noemen van zijn naam 'stigmatiserend werkt'. Ook daar ging de rechter niet in mee.

De uitspraak van de rechter was vorig jaar groot nieuws en verraste veel juristen. Het was het eerste geldbedrag dat onder de privacywet werd uitgekeerd, ook al ging het niet om een boete. Schadevergoedingen bij privacyzaken zijn doorgaans zeldzaam.

Door Tijs Hofmans

Nieuwscoördinator

02-04-2020 • 11:19

187

Reacties (187)

187
184
100
16
0
29
Wijzig sortering
Het betreft niet een uitspraak van de Hoge Raad maar de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State. En in een andere uitspraak van de Afdeling is wel een schadevergoeding (van 500 euro) toegekend, zie https://www.raadvanstate....s/@120633/201901006-1-a2/

[Reactie gewijzigd door volkoren op 23 juli 2024 08:15]

AuteurTijsZonderH Nieuwscoördinator @volkoren2 april 2020 11:37
Klopt, foutje, is aangepast.
Er is er eentje blijven staan ;)
schrijft de Hoge Raad
Fijn om te horen dat deze full time WOBber toch geen vergoeding krijgt. Het is misschien een beetje een 'onderbuik'mening, maar ik heb geen goed woord over voor dit soort paria's. Het ondermijnen van een goed apparaat (WOB) verdient mijns inziens geen schoonheidsprijs.
Ik hink in deze zaak op twee gedachten. In de eerste plaats vind ik dat er wel een schade vergoeding zou moeten zijn als de overheid of een bedrijf in strijd met de AVG handelt. En het is heel lastig aantoonbaar te maken dat je daar schade van ondervind. Dus dat zou betekenen dat bedrijven en instanties alles kunnen doen zonder dat je daar een vergoeding tegenover staat. De straf van Autoriteit Persoonsgegevens kan in grotere zaken kan natuurlijk nog steeds. Maar als een bedrijf bijvoorbeeld jou medisch dossier upload op facebook (bizar voorbeeld) dat is het heel lastig aan te tonen dat jij daar schade van ondervindt.

Maar in dit geval gaat het om een fulltime wopper, die net zo lang door blijft gaan tot de overheid een keer een fout maakt en dan geld gaat claimen. Dit zijn mensen die de overheid (en dus ons allenmaal) op kosten jagen door misbruik te maken van onze open overheid structuur. Daar moet echt heel snel een einde aan gemaakt worden en dat moet je zeker niet gaan belonen. Dat betekent niet dat ik tegen de WOP ben, want ik vind het belangrijk dat we zaken bij de overheid moeten kunnen opvragen. Maar een grens aan het aantal verzoeken dat iemand kan doen per jaar lijkt me geen gekke gedachte.

[Reactie gewijzigd door jobvr op 23 juli 2024 08:15]

Vergeet alleen niet dat het jouw mening is.

Ik heb namelijk geen enkel probleem om geld te betalen voor deze "wopper" - omdat ik vind dat het prima is dat instanties aan de tand worden gevoelt over dit soort kwesties. Daarnaast biedt het een precedent voor "de gemiddelde burger" die derhalve dit soort trajecten niet meer hoeft door te lopen.

Soms heb je gewoon zo'n iemand nodig die schijt vervelend is, om het beter te maken voor alles en iedereen. Het zogenaamde "vertrouwen" voor de overheid/instanties mag namelijk wel getoetst worden.
Dan zou je eens moeten gaan praten met de ambtenaren die dit soort "verzoeken" voor hun kiezen krijgen. Dit soort personen zijn nogal creatief in het misbruik. Zo kunnen ze een rammelend epistel van een paar kantjes sturen, met ergens in een bijzin een goed verstopt WOB-verzoek. Je moet als ambtenaar die hele brief woord voor woord uitspitten.

Het zou al een hele vooruitgang zijn als er een standaard WOB-formulier zou komen. Dan hoeft niet elke brief gescand te worden op verstopte WOB-verzoeken.

Vergeet niet dat door dit soort misbruik die ambtenaren jouw verzoek langer laten liggen. Ook ambtenaren kunnen maar één ding tegelijk doen.

Een tweede redelijke regeling zou zijn dat een overheid per aanvrager maar één WOB-verzoek tegelijk hoeft te beantwoorden. Je mag wel een tweede verzoek indienen, maar die hoeft pas behandeld te worden als de eerste is afgehandeld.
Misschien moet de overheid dan haar wetten en voorwaarden duidelijker formuleren. Het lijkt me niet zo moeilijk dat een aanhangsel van een wet duidelijk meld dat beroep op WOB in onderwerp moet staan.

Onze overheid is schijnbaar zo dom geweest daar niet voor te kiezen en dat is hun fout. Dat er mensen misbruik van maken kan verwerpelijk zijn maar ze doen op zich niets verkeerd.

Je opmerking per aanvrager maar 1 wob verzoek gaat in tegen rechten die je hebt en beperkt jou rechten. Daarnaast kan de overheid dan weer creatief zijn en jou verzoek helemaal niet behandelen, om uitstel vragen, tijdrekken en zo voorkomen dat je een 2de verzoek indient.
Dat iets niet verboden is wil nog niet zeggen dat het niet verkeerd is om het te doen hè.

WOB is een prachtig iets en mensen zoals de persoon in het nieuwsbericht maken dat op termijn kapot door hun misbruik.

Hoezo op zich niks verkeerd doen? De rechtstaat opzettelijk beschadigen voor je eigen gewin is wel degelijk verkeerd naar mijn mening.
Als de WOB kapotgemaakt wordt dan is er dus iets mis met de wet waarom dat gedaan kan worden.
Zoals ik al aangaf had de wet dan duidelijker geformuleerd moeten worden om misbruik zoals dat er schijnbaar is te voorkomen.

Ze doen niets verkeerd aangezien ze volgens de wet niets verkeerd doen. Ik schrijf ook dat mensen er misbruik van maken kan verwerpelijk zijn. Als het verwerpelijk is maar wettelijk mogelijk moet de wetgever het dus veranderen dat het niet meer kan.
Nee. Wat die man doet is pure sabotage, in de hoop dat hij te laat antwoord krijgt en dan recht heeft op een vergoeding. Je kunt je ook gewoon normaal gedragen. Niet alles hoeft met wetten dichtgetimmerd te worden. We hebben al wetten genoeg. Jammer dat je overduidelijk misbruik maken van goed bedoelde regelingen goedpraat.
Ik praat het niet goed, d.w.z als de overheid duidelijker geweest was in haar wet zou misbruik uitgesloten c.q stuk minder kunnen zijn.
Van een overheid moet en mag je juist duidelijkheid verwachten. Dat heeft niets met goedpraten te maken, dat maak jij er van.
Mijn voorstel voor een vormverplichting staat haaks op de huidige WOB. Die heeft expliciet gekozen voor vormvrijheid. Dat is geen kwestie van "duidelijk formuleren". Het probleem is dat de overheid het trollen niet zag aankomen, ondanks het feit dat die trollen er geld aan verdienen (!).

Ik heb die "1 aanvraag tegelijk" precies zo opgeschreven als ik bedoelde - de WOB verbied dat soort tijdsrekken, weigeren etc al. De overheid kan dat tweede (of twintigste ) WOB verzoek helemaal niet voorkomen.
Tegenwoordig kan je er geen geld mee verdienen.
In de VS zijn er speciale eisen waar een WOB-verzoek aan moet voldoen, maar die worden dus zo streng gemaakt dat je bijvoorbeeld de exacte documentnaam of referentienummer moet weten van de gegevens die je op wilt vragen. Veel succes om daar achter te komen; zodra je dit weet heb je het document waarschijnlijk al in handen.

Het Nederlandse model is een stuk beter; elke vraag aan de overheid moet gewoon binnen een gestelde termijn worden beantwoord.
"Het zou al een hele vooruitgang zijn als er een standaard WOB-formulier zou komen." Dat heeft de ambtenarij zélf tegengehouden omdat het dan té gemakkelijk zou zijn om WOB-verzoeken in te dienen.
"Je moet als ambtenaar die hele brief woord voor woord uitspitten." Als je, ambtenaar zijnde, het geschreven woord tot het hoofdinstrument van je beroep hebt gemaakt, moet je niet klágen dat je hele lappen tekst moet doorspitten maar accepteren dat dát de spil van je werkzame leven is. Of ziet men, als ambtenaar, z'n snor drukken als het voornaamste middel om maandelijks z'n loon op te kunnen strijken? }>
Het juiste antwoord is gewoon gaan werken met open systemen waar dat mogelijk is, dan publiceer je bij voorbaat alle informatie die potentieel WOB-baar is, en dan blijft er in principe geen verdienmodel meer over. Het betekend dat je eenmalig je systemen daarop moet aanpassen, maar daarna zijn de kosten beperkt. Het betekend ook een revolutie in openheid, maar daar zouden we allemaal voor moeten zijn.
Wat krom is aan deze uitspraak is dat een overheid maar ook bedrijf dus privacy mag schenden zonder dat jij daar voor gecompenseerd wordt.Het betekend dat jij moet aantonen dat de schending gevolgen heeft voor jou.

Als ik dus straks 150 op een lege snelweg rij om 3 uur s'nachts, wordt aangehouden, kan ik dan ook zeggen beste agent het mag niet maar toont u nu eerst eens aan dat ik gevaarlijk bezig ben ?

Feit blijft er is een partij die de privacy wet overtreed. In dit geval werden zijn gegevens met 40 andere gemeentes gedeeld.
Dan mag dus tenzij jij kan aantonen dat je schade hebt ondervonden.
Dat laatste is natuurlijk heel moeilijk aan te tonen, hoe doe je dat, wie bepaald dat en hoe wordt dat bepaald.
Zou je blij zijn met de politie die jou volgt telkens als jij in je auto stapt en je vervolgens aanhoudt bij elke minimale overtreding en beboet?

We hebben het hier over een voltijd WOB-indiener ofwel misbruiker... Iemand die dus continu achter de gemeente aanzit en incasseert zodra de teller op nul staat. Deze persoon strooit moedwillig, met geldelijk gewin-oogpunt zand in de raderen van het systeem.

]Een dergelijk geval uit het AD
Een man uit Rhoon heeft sinds begin 2011 een slordige 775 informatieverzoeken ingediend bij de gemeenten Albrandswaard en Ridderkerk. Voor de afhandeling hiervan hebben deze gemeenten de afgelopen twee jaar extern menskracht moeten inhuren. ,,Dat heeft circa 290.000 euro gekost'', weet de zegsvrouw van Albrandswaard. ,,
Je kan wel boos worden en denken mij te kunnen overtuigen.
Als de wet dit toelaat klopt de wet niet, iets anders kan ik er niet van maken en iets anders is het niet.

Jou voorbeeld Politie die jou telkens volgt en beboet, dan heb je dus een overtreding begaan en wordt je gevolgd hou je je gewoon aan de snelheid, doe je anders toch ook ?
Daarnaast die voorbeelden zijn er geweest bij criminelen om ze te ontmoedigen. Een normale burger legt dan een klacht neer en politie zal dan ook een probleem hebben.

Leuk voorbeeld uit het AD, als de wet dit toestaat moet de wet veranderd worden, niets meer niets minder.

Conclusie is heel eenvoudig als WOB misbruikt kan worden is er iets verkeerd.
Dat deze misbruiker nu geen geld krijgt juichen vele toe omdat hij de wet misbruikt.
Sta echter wel stil bij het feit dat deze uitspraak ook een precedent schept voor jou en mij. Dus als een overheid jou gegevens deelt met anderen fluit dan maar naar een schadevergoeding.
Deze uitspraak zegt dat jij maar schade moet aantonen, iets dat extreem moeilijk is.
Welke schade moet dan vergoedt worden? Welk financieel verlies (emotionele schade doen we in Nederland niet aan) heb jij geleden doordat de gemeente je gegevens deelde?

De gemeente mag best gestraft worden, maar dat zou dan in de vorm van een boete zijn.
Welke schade heb jij als jij een slechte betaler bent en ik jou gegevens deel met andere webshops ?
Welke schade heb jij als ik jou gegevens deel met zo maar iemand anders.
Zo kan ik nog vele voorbeelden bedenken waarin jou data gedeeld wordt, hetgeen niet mag en jij dan maar moet aantonen dat je schade geleden hebt.

Sterker nog als ik het deel met iemand die er niets mee doet en deze pas 2 jaar later die data gebruikt kun je pas dan schade hebben.
Om met jouw eigen woorden te spreken, zo zit de wet dus in elkaar. Als jij geen schade kunt aantonen heb je geen recht op een schadevergoeding. Ben je het daar niet mee eens dan heb je pech.
Dat is inderdaad in grote lijnen wat ik zeg.
Welke schade, je gebruikt steeds het woord schade maar je maakt het niet concreet? Dat je niks meer bij webshops kan kopen omdat je een wanbetaler bent? Dat noem ik geen schade maar je verdiende loon. Waarbij je trouwens nog steeds de optie om naar een fysieke winkel te gaan.
Dus blijft mijn conclusie overeind dat iemand dus gewoon jou gegevens kan delen, wettende dat het niet mag maar ook weet dat je geen schade kan aantonen.
Vergeet niet dat deze persoon wel gewoon de wet daardoor kan overtreden en hiervoor een boete kan krijgen. Deze boete gaat dan alleen naar de Staat en niet naar de persoon waarvan de gegevens zijn gedeeld.
In het geval van de overheid is een boete dan linker broekzak, rechter broekzak.
Bij een persoon bedrijf, moet je eerst een klacht indienen, die moet onderzocht worden, daar is nu al mankracht tekort. Voor 1 of 2 klachten zullen ze geen onderzoek doen laat staan boetes uitdelen. De kosten van dat onderzoek staan dan niet in verhouding tot de boete.
Eerst zal je vaak een waarschuwing krijgen.
Dus ja je kan een boete krijgen maar de kans daarop is vrij klein.
Welke schade moet dan vergoedt worden? Welk financieel verlies (emotionele schade doen we in Nederland niet aan) heb jij geleden doordat de gemeente je gegevens deelde?
Er zijn er al een aantal genoemd door anderen, laat me er twee aan toevoegen.
- Als jij voor een baan niet aangenomen wordt omdat op straat ligt dat jij een (niet besmettelijke) ziekte hebt.
- Als jij een huis niet kunt kopen omdat de levensverzekering wordt afgewezen vanwege een erfelijke ziekte in je familie en dus verhoogde kans om eerder te overlijden.
De gemeente mag best gestraft worden, maar dat zou dan in de vorm van een boete zijn.
Dat wordt dan een vestzak-broekzak-verhaal. Dan krijgt de gemeente dat geld via een ander fonds wel weer terug.
De voorbeelden die jij noemt zijn inderdaad schade en het lijkt mij ook niet meer dan logisch dat die vergoed wordt. Maar alleen als je die schade ook daadwerkelijk hebt geleden. Als dat niet het geval is hoeft er dus ook niet (preventief) vergoed te worden.

Wat betreft jou voorbeeld van de levensverzekering, gegevens over ziektes moet je sowieso vaak opgeven bij dit soort verzekeringen. Doe je dat niet en komt de verzekeraar er achter, dan is de verzekering vaak niet geldig en heb je er dus niks aan.

Wat betreft je laatste punt, uiteindelijk is het wel een vestzak-broekzak-verhaal omdat een gemeente niet failliet kan gaan (de Rijksoverheid grijpt dan in), maar boetes werken zeker wel. Gemeenten hebben ook gewoon een budget waar ze mee moeten werken en als een deel daarvan aan boetes op gaat dan moeten ze hetzelfde werk doen met minder geld. Geloof me maar, geld is in overheidsland altijd een probleem (ik heb er dagelijks mee te maken), we willen altijd meer dan waar we geld voor hebben dus nog minder geld beschikbaar hebben is niet fijn.
De voorbeelden die jij noemt zijn inderdaad schade en het lijkt mij ook niet meer dan logisch dat die vergoed wordt. Maar alleen als je die schade ook daadwerkelijk hebt geleden. Als dat niet het geval is hoeft er dus ook niet (preventief) vergoed te worden.
Zie het maar eens te bewijzen dat je die baan niet gekregen heb omwille van die ziekte, de beoogde werkgever zal het glashard ontkennen "paste niet in het team" is een eenvoudige dooddoener.
Wat betreft jou voorbeeld van de levensverzekering, gegevens over ziektes moet je sowieso vaak opgeven bij dit soort verzekeringen. Doe je dat niet en komt de verzekeraar er achter, dan is de verzekering vaak niet geldig en heb je er dus niks aan.
Wat betreft het tweede voorbeeld, ik heb het niet over een ziekte waarvan je weet dat je die hebt. Die moet je inderdaad opgeven. Echter kun je een ziekte hebben zonder het te weten en wat ook kan is dat de ziekte in jouw familie voorkomt en je dus statistisch gezien een hele hoge kans hebt om die ziekte te hebben/krijgen terwijl je die in werkelijkheid niet hebt/krijgt. Dat laatste kan zijn door genetische oorzaak maar ook door een ander levenspatroon.

Wederom, bewijs jij maar dat de verzekeraar je daarop heeft afgewezen.
Wat betreft je laatste punt, uiteindelijk is het wel een vestzak-broekzak-verhaal omdat een gemeente niet failliet kan gaan (de Rijksoverheid grijpt dan in), maar boetes werken zeker wel. Gemeenten hebben ook gewoon een budget waar ze mee moeten werken en als een deel daarvan aan boetes op gaat dan moeten ze hetzelfde werk doen met minder geld. Geloof me maar, geld is in overheidsland altijd een probleem (ik heb er dagelijks mee te maken), we willen altijd meer dan waar we geld voor hebben dus nog minder geld beschikbaar hebben is niet fijn.
In de praktijk is het zo dat gemeentes en andere overheden voor bepaalde zaken niet vervolgd kunnen worden voor dingen waar een burger echt niet mee weg komt.
Dat er altijd een geldtekort is bij overheden is me bekend. Bij de rijksoverheid was dat ook jaren zo en verkeert men nu in een ongekend luxe positie. Toch is het ook voor andere overheden makkelijker geld uitgeven als voor de burger. Tekorten kunnen altijd aangevuld worden met het verhogen van een belasting of het bedenken van een nieuwe. Overheden balanceren wat dat betreft continu op de rand van wat de burger nog kan verdragen.
[...]

Zie het maar eens te bewijzen dat je die baan niet gekregen heb omwille van die ziekte, de beoogde werkgever zal het glashard ontkennen "paste niet in het team" is een eenvoudige dooddoener.
Dat is inderdaad lastig, net zoals discriminatie op basis van ras, geloof, ect bij sollicitaties heel lastig is aan te tonen. Maar om daar nu preventief schade voor te vergoeden? Dan kunnen we dat ook bij elke moslim gaan doen. Lijkt me niet de bedoeling.

Waar ik van weg wil blijven is dat we subjectieve "schade" gaan vergoeden. Anders kan ik nu gaan stellen dat jij, door het niet met mij eens te zijn, bij mij zoveel stress veroorzaakt dat ik daardoor niet meer kan werken. Ik verlies daardoor mijn baan en jij mag die schade gaan betalen.
[...]

Wat betreft het tweede voorbeeld, ik heb het niet over een ziekte waarvan je weet dat je die hebt. Die moet je inderdaad opgeven. Echter kun je een ziekte hebben zonder het te weten en wat ook kan is dat de ziekte in jouw familie voorkomt en je dus statistisch gezien een hele hoge kans hebt om die ziekte te hebben/krijgen terwijl je die in werkelijkheid niet hebt/krijgt. Dat laatste kan zijn door genetische oorzaak maar ook door een ander levenspatroon.

Wederom, bewijs jij maar dat de verzekeraar je daarop heeft afgewezen.
Volgens mij wordt er ook gevraagd of er bepaalde ziektes in je familie voor komen i.v.m. erfelijkheid. Ziektes waarvan jij niet eens weet dat je ze hebt kunnen volgens mij moeilijk gelekt worden...

Het ging in dit artikel trouwens om het delen van naam en woonplaats, ik vraag me nog steeds af welke schade de man daar van ondervind...

[Reactie gewijzigd door AWitteveen op 23 juli 2024 08:15]

Het ging in dit artikel trouwens om het delen van naam en woonplaats, ik vraag me nog steeds af welke schade de man daar van ondervind...
Meer spam van de postcodeloterij, vriendenloterij, bankgiroloterij en andere dubieuze instellingen misschien. Als je het wilt weten moet je het hem vragen, het adres is nu immers openbaar.., maar misschien veroorzaak je daar ook schade mee.
Ik zie niet in hoe spam van de door jou genoemde organisaties:

1: schade is,
2: nu ineens zal plaats vinden. Deze organisaties sturen gewoon post naar "bewoners van dit adres".
Die twee punten draai ik even om
Ik zie niet in hoe spam van de door jou genoemde organisaties:
2: nu ineens zal plaats vinden. Deze organisaties sturen gewoon post naar "bewoners van dit adres".
Indien ze een naam hebben sturen ze het echt wel op naam, dan staan ze namelijk sterker in hun verdediging dat je een bestaande relatie bent. Een papiertje maken waarop je jouw naam hebt ingevuld is heel makkelijk te regelen en ook een telefonische toestemming is heel makkelijk in elkaar te zetten.
1: schade is,
Ergernis en stress waardoor je minder presteert op je werk, thuis minder ontspant enz.

Vooral de postcodeloterij bespeelt je hiermee, ze sturen je post dat de prijs op jouw postcode kan vallen, stel dat die dat inderdaad doet en je dan geen lot hebt. Heel veel mensen zijn daar gevoelig voor.

[Reactie gewijzigd door BeosBeing op 23 juli 2024 08:15]

En daar zit precies het verschil tussen boetes en schadevergoedingen. Jij betaalt geen schadevergoeding als je te hard rijdt maar een boete.

De gemeente dient een boete te krijgen omdat ze de wet overtreden hebben, de man uit Deventer krijgt zijn schade vergoed en dat blijkt 0 euro te zijn. Als ie aan had kunnen tonen dat ie schade had geleden was dat bedrag anders geweest.
De vraag is heeft de gemeente ook een boete gehad ? Zo niet krijgen ze die nog.
Wat is de hoogte van die boete ?

Het blijft natuurlijk krom dat schade moeilijk aan te tonen is in het geval van delen van in dit geval n.a.w gegevens.
De vraag is heeft de gemeente ook een boete gehad ?
Misschien moet je een WOB verzoek indienen als je dat wilt weten :+
Zou wel interessant zijn, als je dat zou kunnen opvragen met wob verzoek.
Je kunt van alles opvragen met een wob verzoek. Dat beperken zou je rechten sterk beperken.
Hoe je de wet ook gaat veranderen, misbruik uitsluiten zonder de rechten te beperken blijft erg lastig.
Dit soort WOB stalkers horen er helaas bij, maar zijn verwerpelijk.
Het probleem is dat dit soort mensen meestal geen verzoeken stuurt voor de informatie, maar juist in de hoop dat er te laat geantwoord wordt zodat ze geld krijgen. Dit heeft niks met controle te maken maar alleen maar met misbruik en verspilling van belastinggeld. Ik geloof er niks van dat zo iemand ook daadwerkelijk alle informatie uit zijn verzoek doorneemt.
Maar als een bedrijf bijvoorbeeld jou medisch dossier upload op facebook (bizar voorbeeld) dat is het heel lastig aan te tonen dat jij daar schade van ondervindt.
Terwijl de schade toch enorm kan zijn, want vind nog maar eens een nieuwe baan als elke potentiële werkgever direct kan zien wat voor ziekten of aandoeningen je onder de leden hebt.
Een potentiële werkgever mag je naam niet meer (sinds AVG) zomaar door zoekmachines halen om daaruit informatie te winnen en deze te gebruiken voor het sollicitatietraject.

[Reactie gewijzigd door True op 23 juli 2024 08:15]

Dat klinkt echter typisch als iets dat onmogelijk te handhaven is, en dus neerkomt op "de werkgever mag niet zeggen dat dat gebeurd is" -- maar kan op grond van die bevindingen natuurlijk wel gewoon zeggen dat je "niet bij de cultuur past" of "dat er geen klik is" of wat je verder maar als "wij zoeken verder" reden gaat aanvoeren. Wil je echt dat werkgevers geen zoekresultaten gaan gebruiken dan zul je toch echt zelf moeite moeten steken in die resultaten verwijderd te krijgen.
Dat is nieuw voor mij. Heb je hier een bron van?
Ik zie dat het woordje 'zomaar' is weggevallen. Enige nuance het mag wel, maar onder strikte voorwaarden. Zie bijv.:

[Reactie gewijzigd door True op 23 juli 2024 08:15]

Dat het niet mag betekend niet dat het niet meer gedaan wordt. Dat men men die informatie niets mag doen is dan iets anders. Neemt echter niet weg dat wat men weet als het negatief is toch zal worden meegenomen in een overweging en men dan een andere reden zal vinden.
Kletskoek. Jouw gegevens op internet zijn openbaar. Die mag je wel degelijk inzien. Je zult wel moeten controleren of die informatie klopt, voordat je daar in een sollicitatietraject iets mee doet,

GDPR zegt dat je gegevens mag verwerken als daar een aannemelijk zakelijk belang mee gediend is. Dat is bij jouw sollicitatieprocedure overduidelijk het geval.
Ik denk, als dit aan de orde was geweest in een zaak zoals in het artikel, dat de rechter daar gewoon in mee was gegaan en je wel degelijk die schadevergoeding had gekregen.
De vraag is dus hoe je het bewijst. Moet je dan op honderd sollicitatiegesprekken gaan als jezelf en honderd met een valse naam om zo aan te kunnen tonen dat je met die valse naam vaker wordt aangenomen? Of gaan we een lijst maken met welke ziektebeelden wel recht op een schadevergoeding hebben en welke niet.

Dat de rechter in dit geval geen schadevergoeding toekent omdat er geen sprake is van directe aantoonbare schade snap ik, maar dat zou juist een reden moeten zijn om op een standaardbedrag uit te komen wanneer gegevens zoals dit op straat komen te liggen. Een keer een foutje kan gebeuren, maar afhankelijk van het bedrag zorgt het er in ieder geval voor dat organisaties (nog meer) hun beveiliging en processen blijven verbeteren.
Ja, het zou interessant zijn om te onderzoeken hoe een rechter daar naar kijkt.

En ik denk dat je in het tweede deel van je reactie impliciet doelt op de geldboetes die AP kan uitdelen. Die moeten namelijk afdwingen om beveiliging en processen te verbeteren. Het zou interessant zijn als dat een keer gebeurd, om ook een voorbeeld te stellen voor andere organisaties.
Anoniem: 696166 @jobvr2 april 2020 12:02
In de eerste plaats vind ik dat er wel een schade vergoeding zou moeten zijn als de overheid of een bedrijf in strijd met de AVG handelt.
Waarom dan? Een schadevergoeding is ... een vergoeding voor geleden schade.
Een boete is iets helemaal anders, dat is mogelijks wel van toepassing (ik ken de details van deze specifieke zaak niet). Maar een schadevergoeding kan gelukkig pas uitgekeerd worden als er effectief ook bewezen schade is.
Wat je dus zegt is we hebben een privacy wet die jou bescherming moet geven.
Iedereen mag die wet zonder gevolgen overtreden tenzij diegene wiens gegevens geschonden worden kaan aantonen dat hij schade heeft ondervonden.

Leg eens uit hoe je kan aantonen dat je schade hebt ondervonden, wat zijn de vereisten voor dat, hoe wordt het bepaald.

Wat is dan feitelijk nog de waarde van de privacywet als er bij overtreding geen gevolgen voor de schender zijn.

Op zijn minst zou er wel een boete betaald moeten worden.

[Reactie gewijzigd door bbob op 23 juli 2024 08:15]

Anoniem: 696166 @bbob2 april 2020 17:18
Iedereen mag die wet zonder gevolgen overtreden tenzij diegene wiens gegevens geschonden worden kaan aantonen dat hij schade heeft ondervonden.
Ik vind het knap dat jij dat uit mijn reactie haalt. Dat is totaal niet wat ik zei.
Het ging over schadevergoedingen, schade moet vergoed worden, indien geen schade, ook geen vergoeding.
Dat staat volledig los van eventuele boetes bij overtredingen.
Leg eens uit hoe je kan aantonen dat je schade hebt ondervonden, wat zijn de vereisten voor dat, hoe wordt het bepaald.
Dat is ongetwijfeld in de wetboeken en jurisprudentie te vinden. Het is niet aan mij om dit vast te stellen...
Op zijn minst zou er wel een boete betaald moeten worden.
dat was een beetje het punt dat ik maakte... Een boete is geen schadevergoeding.
Leg eens uit hoe je kan aantonen dat je schade hebt ondervonden, wat zijn de vereisten voor dat, hoe wordt het bepaald.
Bij het bepalen van schade begint het maken met een vergelijking. Wat is de huidige situatie, en wat was de situatie geweest als de onrechtmatige daad niet had plaatsgevonden? Wat is het verschil tussen deze twee situaties? Is dat verschil nadelig voor de eiser?

De tweede hoofdvraag is hoe deze schade goedgemaakt kan worden. Kan de huidige situatie nog gecorrigeerd worden? Is er herstel mogelijk? Zoniet, is er dan een gehele of gedeeltelijke financiële compensatie op zijn plaats?

De gebruikelijke regels van het civielrecht gelden ook in dit deel van het proces. De eiser moet de schade aannemelijk maken, ook in het licht van de door de verdediging aangedragen feiten. Is de huidige situatie inderdaad zo slecht? Is het geschetste ideale beeld wel zo waarschijnlijk?

Mijn indruk van deze zaak is dat het deel "verschil nadelig voor de eiser" niet bewezen is door de eiser. Paragraaf 37 van de uitspraak gaat hier in detail op in.
@Mermer en @jobvr - Vind het nogal flauw en bijna beledigend dat je deze persoon een wopper , wober noemt , je weet helemaal de achterliggende geschiedenis van het verhaal niet waarom de man openbaarheid van bestuur wou , het blijkt helemaal nergens uit dat deze man zijn recht heeft misbruikt of anders , ook niet uit de stukken die de eerdere rechtbank heeft behandeld ( zie link ).

Ik sluit natuurlijk niet uit dat ze er zijn ( de woppers, wober ) maar in deze context die word geschilderd door tweakers in het stuk zou het om een man gaan die zijn rechten misbruikt ( dat is dan door tweakers eerst te bewijzen of journalistiek te onderbouwen ) , anders moet je je eigen neutraal opstellen in zo'n artikel en dat laat hier dus te wensen over.

Dus voor je iemand veroordeeld zou ik eerst maar eens kijken wat er nu aan de hand is , vinger wijzen kan je altijd nog als je weet wat er speelt.
AuteurTijsZonderH Nieuwscoördinator @wow72 april 2020 13:02
maar in deze context die word geschilderd door tweakers in het stuk zou het om een man gaan die zijn rechten misbruikt
Dat ben ik niet met je eens. In het stuk staan enkel de feiten, zoals dat de man 'met grote regelmaat wob-verzoeken deed'. Dat is bekende informatie. Daar staat niet dat hij die rechten misbruikt.
Je moet je eigen houden aan de rechtspraak , er staat nergens waarom de man die verzoeken indiende en om welke inhoud het ging , er zijn best dingen waar je gemeente(n) een wob verzoek kan indienen bijvoorbeeld toekenning van doorlopende evenementen vergunningen als deze in strijd zijn met bepaalde richtlijnen ( nu corona ).

Ja zoals ik aangaf zijn er best mensen die hier een slaatje uitslaan of het althans proberen maar het heeft ook positieve gevolgen dat het aan banden word gelegd en ook negatieve zodat gemeenten niet meer de openbaarheid geven en je alsnog naar de rechter moet stappen.

De media heeft altijd een sensatie tint en weten niet eens waarom het gaat "De persoon om wie het gaat is een indiener van Wob-verzoeken" waarom deze man dat deed staat alsnog nergens.

Het punt is dat je dus in alle omstandigheden neutraal een verhaal neerzet en geen sensatie belust artikel schrijft en niet 1 op 1 alles maar neer schrijft wat andere schrijven.
De beste man heet mr. N.G.A. (Nick) Voorbach en heeft van wobben en andere claimzaken zijn beroep gemaakt. Nu ook in het kader van de AVG.

Domeinen waar hij bij betrokken is:
https://verwijderingsverzoek.com (.com en privacy...)
https://verkeersboete.nl
https://www.nadeelclaim.nl
http://ikwilinformatie.nl
Post dan ook dit artikel,
Hij voorzag bij de initiële, eerdere uitspraak ook nog dat hij bij iedere geadresseerde van de betreffende email óók nog dezelfde schadevergoeding kon ophalen...

Ik ken een aantal ambtenaren die WOB verzoeken behandelen. Het aantal "serial WOBbers" is echt schrikbarend. Tientallen schijnen er te zijn die pakken met papier aanleveren, met ergens verborgen een (onzinnig) WOB verzoek verstoppen. Dan kun je zeggen "je kunt niet beoordelen of het onzinnige verzoeken" zijn maar daar genees je snel van als je er een aantal gelezen hebt. Die onderwerpen/vragen verzint een normaal mens gewoon niet.
Dat is een rechter het dan niet met jou eens. Feit is namelijk dat je nu iemand valselijk ergens van beschuldigd. Het feit dat iemand veel WOB verzoeken doet en met grote regelmaat zegt namelijk niets over of dit terecht of onterecht is noch iets over of er sprake is van misbruik. De conclusie die je hier trekt kun je en mag je niet trekken. Die conclusie wel trekken en opschrijven is zelfs een strafbaar feit uit het hoekje van smaad en laster. Met jouw zienswijze zou vrijwel iedere onderzoeksjournalist zich kwalificeren als zijnde een WOB-misbruiker.

Daarnaast zou het ook fijn zijn als je daadwerkelijk naar de bekende informatie zou verwijzen. RTL heeft maar een deel van het verhaal, de regionale omroep en krant (resp. RTV Oost en Tubantia/deStentor) hebben er meer artikelen aan gewijd. Daarin kun je dus ook lezen dat de gemeente Deventer degene is die van oordeel is dat deze meneer misbruik maakt van het WOB systeem. Dat is de reden geweest waarom ze zijn persoonsgegevens met 41 andere gemeenten hebben gedeeld. Zie ook dit artikel: https://m.rtvoost.nl/nieu...or-delen-persoonsgegevens

Bovendien gaat het in deze specifieke uitspraak helemaal niet om de WOB-verzoeken. De gemeente heeft de persoonsgegevens van deze manier met 41 andere gemeente gedeeld zonder zijn toestemming. Dat zou overtreding van de AVG zijn. De afwijzing van die 500 euro schadevergoeding heeft met 2 dingen te maken: 1. de bestuursrechter die de uitspraak deed zou er niet voor bevoegd zijn en 2. het delen van de persoonsgegevens is niet buitensporig. Zie ook: https://www.rtvoost.nl/ni...or-delen-persoonsgegevens

[Reactie gewijzigd door ppl op 23 juli 2024 08:15]

Waarom verdedig jij het gedrag van die serial wobber? Wat is jouw belang?
Maar in dit geval gaat het om een fulltime wopper, die net zo lang door blijft gaan tot de overheid een keer een fout maakt en dan geld gaat claimen. Dit zijn mensen die de overheid (en dus ons allenmaal) op kosten jagen door misbruik te maken van onze open overheid structuur. Daar moet echt heel snel een einde aan gemaakt worden en dat moet je zeker niet gaan belonen.
Ik snap dat mensen dat soort figuren enorm irritant vinden, maar dat betekent niet dat ze geen gelijk hebben of dat het niet goed is dat er mensen zijn die dit soort zaken in de gaten houden. Het zorgt toch voor meer bewustzijn. Van ambtenaren moet je kunnen verwachten dat ze uiterst zorgvuldig met je gegevens omgaan. Laat ze maar drie keer nadenken voordat ze blind je gegevens copy-pasten in een mailtje.

500 euro is een schijntje. Als iemand aan mij vraagt of ze voor 500 euro m'n gegevens mogen delen zou ik daar ook vriendelijk voor bedanken.
hij eiste eerst 7500€
het feit dat hij eerst loopt te zeiken over elke pietlulligheid en dan nog eens een zaak aanspant over het feit dat ambtenaren gewoon hebben gezegd tegen collega's "hé die Piet Snot uit Deventer is toch een zeikerd" is gewoon absurd
Oh is het DIE gast. Dat herinner ik me nog. Dat was zo'n beroeps zeurpiet die allerlei bezwaarschriften en/of WOB aanvragen doet toch?
Ik ben het met je eens. Mijn mening wordt gevoed door mijn persoonlijke ervaringen met gemeentes. In mijn vrije tijd steek ik afentoe wat tijd in het zoeken op internet naar wat zaken welke openstaan. Daarna probeer ik contact met de partij te zoeken en te melden wat het geval is. In die hoedanigheid de afgelopen maanden in aanraking gekomen met 3 gemeentes. 1 gemeente was blij, erg leuk contact mee gehad en ben bedankt voor het opmerken. 2 andere gemeentes vonden mij overduidelijk een lastpak. Ik ben blij als iemand dankjewel zegt en ik het gevoel heb dat ik iemand heb kunnen helpen. Als je echter als lastpak gezien wordt waarbij er ook gekozen had kunnen worden voor persoonlijk gewin, dan vind ik dat persoonlijk toch erg zuur.

Als je dat plaatje in je hoofd neemt, dan zou het wel fijn zijn wanneer gemeentes een beetje aangespoord kunnen worden e.e.a. wat serieuzer op te pakken. Alleen de manier waarop deze troll dat gedaan heeft, duidelijk met oog op persoonlijk gewin, dat is dan weer een heel ander verhaal.
Voor mij is het eerder een omgekeerd gevoel, je hebt hier iemand die inderdaad een full-time WOPper is, dat neemt niet weg dat fouten met betrekking tot de privacy nog steeds fouten zijn. En of dit nou 1x per 100.000 gevallen gebeurd en bij wie dat gebeurd is uiteindelijk niet relevant, het zou gewoon niet moeten gebeuren. Deze ambtenaar weet beter, en gaat alsnog al beter wetende alsnog over de schreef.

Voor mij mag dit dan ook geen reden te zijn om ergens een grens te leggen. Waar ik wel mee zit is uiteindelijk wie betaald, de overheid of de desbetreffende ambtenaar. Uiteindelijk de schuldige zou op de blaren moeten zitten, maar dat is niet het geval en dit zal uiteindelijk geen verdere consequenties hebben voor diegene die hier een fout beging.
Op welke manier kan iemand misbruik maken van WOB verzoeken?
AuteurTijsZonderH Nieuwscoördinator @n9iels2 april 2020 11:36
Een overheidsinstantie is verplicht ieder wob-verzoek in behandeling te nemen. Doen ze dat niet, dan kun je van de rechter een schadevergoeding krijgen (of een boete, ik weet niet precies hoe dat juridisch zit, je kunt er geld mee verdienen in ieder geval).

Er zijn sommige mensen die honderden wob-verzoeken sturen met bijvoorbeeld de vraag "stuur me alle berichten met de tekst 'groetjes' erin". Omdat het om zoveel verzoeken gaat ziet een gemeente die misschien over het hoofd, daar hopen de trollen op want dan kunnen ze naar de rechter toe om geld te krijgen. Daarbij wordt vaak niet gekeken naar hoe relevant het wob-verzoek is.

Het is een maas in de wet waarvoor op dit moment een wetswijziging in de maak is.

[Reactie gewijzigd door TijsZonderH op 23 juli 2024 08:15]

Zijn er aanwijzingen dat dat hier ook het geval is? In tegenstelling tot iemand die regelmatig WOB-verzoeken instuurt voor legitieme doeleinden (bijvoorbeeld voor de onderzoeksafdeling van een activistische organisatie).

Want ik zie nu best een hoop mensen in de reacties gelijk concluderen dat hier sprake is van WOB-misbruik, maar ik zie dit niet terugkomen in het artikel. Misschien heb ik iets gemist omtrent deze zaak, maar het voelt toch wel erg als een onredelijke aanname.

[Reactie gewijzigd door svenslootweg op 23 juli 2024 08:15]

AuteurTijsZonderH Nieuwscoördinator @svenslootweg2 april 2020 12:00
In dit specifieke geval was er sprake van twee verzoeken, maar de man staat binnen de gemeente wel bekend als iemand die er heel erg veel stuurt.
Ik kan in het artikel dat je linkt niet terugvinden dat die man er heel erg veel stuurt, kan je mij aanwijzen waar die informatie staat?

EDIT: Er staat een onderschrift bij de foto, maar dat kan je naar mijn idee toch niet als bron duiden.
De persoon om wie het gaat is een indiener van Wob-verzoeken. In dat soort verzoeken vraag je overheidsinstanties, zoals gemeenten, om informatie met jou te delen. Ook de gemeente Deventer kreeg zo'n verzoek van de man.

Een aantal van die gemeenten wilde kennis uitwisselen over hoe ze moesten omgaan met zijn verzoeken. In een e-mail aan ongeveer veertig tot vijftig andere overheden gaf de gemeente Deventer aan ook een Wob-verzoek van de man te hebben ontvangen, waarbij ze zijn naam noemden, aangaven dat het om een man ging ('hij'), waar hij woonde en hoe ze zijn verzoek hadden afgehandeld.
De man dient dus schijnbaar bij heel veel gemeentes wob verzoeken in. Deze gemeente deelt dat dus met 40-50 andere gemeentes hoe ze met die man omgaan. Dat kun je als logsich zien maar op basis van privacy mogen ze dat dus helemaal niet delen.

Als men al informatie wil uitwisselen zou het meer moeten hoe men in het algemeen moet omgaan met mensen die veel wob verzoeken indienen. Denk dat dat op zich niet verkeerd is maar een naam noemen is zeker schending van privacy.

Jammer dat een hogere rechter nu geen schadevergoeding toekent. Het betekend feitelijk dat de privacy dus zonder gevolgen geschonden mag worden tenzij diegene wiens privacy wordt geschonden kan aantonen dat hij/zij schade heeft geleden.
Daarmee hol je de privacywetgeving dus behoorlijk uit, sterker nog de vraag is hoeveel deze dan nog waard is.
Typisch 'beroep op autoriteit' fallacy'.
En fout.
De rechter voert de wet uit.
Als we jouw argument consequent toepassen kunnen we het niet oneens zijn met hem, dus met de wet, en hoeven wij via de volksvertegenwoordiging, de tweede kamer, niet te stemmen op vertegenwoordigers die wetten die wij fout vinden via wetsvoorstellen willen amenderen.
Want wat weten wij amateurs er nou allemaal vanaf.

Ik ben er vrij zeker van dat jij, ondanks de bestaande informatie dat er nauwelijks nog, en binnenkort geen meer, zonnevlekken zijn, nog steeds denkt dat het de komende 35 jaar warmer gaat worden, dat hydroxychloroquine + azithromycine + zink niet helpt tegen het SARS-CoV-2 virus en dus COVID-19 niet geneest voordat iemand in de IC terecht komt, dat juist het 'verbod' op verzadigd vet tot een toename in hart- en vaatziekte heeft geleid en dat je, behalve tegen scheurbuik vitamine C nergens voor nodig hebt.

Een van 'de experts' afwijkende mening mag dus niet en er consequenties aan verbinden mag al helemaal niet.

Allemaal helemaal fout.
Het geheim: informeer jezelf breed en laat je door bestaande 'narratives' niet in de luren leggen.
Pas op.
De conclusie zou kunnen zijn dat de rechter niet veel vooorstelt.
Benieuwd hoe ze de wet daarvoor willen aanpassen. Lijkt me dat je dat niet zomaar met objectieve criteria volledig kunt afvangen.
AuteurTijsZonderH Nieuwscoördinator @Blokker_19992 april 2020 11:42
Het is ook heel lastig want de WOB wordt veel door journalisten en activisten gebruikt. Die zijn bang dat de nieuwe wet hen beperkt. Daarom ligt het voorstel voor de Wet Open Overheid al best lang stil, met name door toedoen van de journalistenvakbond.
Simpele oplossing: Journalisten mogen ongelimiteerd aanvragen indienen, mits mede-ondertekend door hun hoofdredacteur en krijgen geen vertragingsvergoeding, die gaat naar een goed doel. (Clinton foundation of zo.)
Burgers kunnen het ook, maar slechts 1 per week, per onderwerp.
Een overheidsinstantie is verplicht ieder wob-verzoek in behandeling te nemen. Doen ze dat niet, dan kun je van de rechter een schadevergoeding krijgen (of een boete, ik weet niet precies hoe dat juridisch zit, je kunt er geld mee verdienen in ieder geval).
Het is een dwangsom. Boetes worden niet uitgekeerd aan burgers.

[Reactie gewijzigd door The Zep Man op 23 juli 2024 08:15]

Het betreft de dwangsom wegens niet tijdig beslissen (artikel 4:17 en verder van de Algemene wet bestuursrecht). Deze dwangsom kun je echter al sinds 1 oktober 2016 niet meer krijgen in Wob-zaken (zie artikel 15 van de Wob).
Je maakt het iets romantischer dan het werkelijk is. Een WOB-verzoek moet altijd gaan over een 'bestuurlijke aangelegenheid' en dit moet voldoende gepreciseerd zijn. Berichten met 'de groetjes' zijn dat niet.
Een beter voorbeeld is:
Stuur 2x vrijwel het zelfde WOB-verzoek direct achter elkaar per fax, in het ene verzoek vraag je bijvoorbeeld om alle vergaderstukken van parkeerbeleid in 2016, en het andere verzoek 2018. Tante Corrie die naast de fax zit gooit geheid 1 van de 2 weg omdat volgens haar per ongeluk 2x hetzelfde is verstuurd. Voor de versie waar je geen antwoord op krijgt stuur je dan een ingebrekestelling wegens niet tijdig beslissen (4 weken) en strijk je een dwangsom op die kan oplopen tot €1260.

Hier is echter een stokje voor gestoken door de Wet Dwangsom los te koppelen van de WOB.

Maar het kan nog steeds, maar dan net iets slimmer. Ik heb in mijn studententijd professioneel gewobt, de kern zat hem daar in het WOB-verzoek sturen aan De Burgemeester, en dan antwoord krijgen van het College van B&W. Dit zijn twee verschillende bestuursorganen, dus je kan dan met succes in bezwaar wegens een onbevoegd genomen besluit en je strijkt dan de proceskostenvergoeding op (thans €525 per bezwaarschrift).
En als verdubbelaar moffel je in de eerste zin van het bezwaarschrift dan ook nog even dat je gehoord wil worden, bijna iedere ambtenaar leest daar overheen en neemt een beslissing op bezwaar zonder hoorzitting. Dan kan je (ook al is je bezwaar gegrond verklaard) daar weer tegen in beroep wegens het schenden van de hoorplicht en strijk je nog een keer €525 op voor het beroepschrift.

PS: de proceskostenvergoedingen werkt alleen als bezwaar en beroep zijn ingediend middels beroepsmatig verleende rechtsbijstand.
Valt jou voorbeeld van de burgemeester en het college niet onder de doorstuurplicht naar het juiste bestuursorgaan?

Ik wist trouwens niet dat de burgemeester een zelfstandig bestuursorgaan was, weer wat geleerd :)
Doorzendplicht, Logisch dat je daar aan denkt, maar in dit geval is het meer de college-blijf-van-andermans-post-af plicht :)
En je hebt de algemene doorzendplicht (als ik mijn belastingaangifte naar het UWV zou opsturen) maar ook doorzending ex. art. 4 WOB uit mijn hoofd. Als dat wordt gedaan moet dat de aanvrager bekend worden gemaakt met een doorzendbesluit. En er zijn uiteraard genoeg ambtenaren geweest die achteraf probeerden te beweren dat het niet onbevoegd was omdat het doorgestuurd was, maar dat faalde bij de rechter altijd omdat er dus geen doorzendbesluit was en het onderwerp de openbare orde & veiligheid betrof, hetgeen een exclusieve Burgemeesters bevoegdheid is.

Leuk dat je dat hier dan meekrijgt! En btw, er zijn veel meer bestuursorganen binnen de gemeente, zoals de gemeenteraad, rekenkamer, heffingsambtenaar, invorderingsambtenaar maar om het echt ingewikkeld te maken: ook de Burgemeester in hoedanigheid van voorzitter van het stembureau is weer een apart bestuursorgaan. Bestuursrecht, love it or hate it
Professioneel wobben??? Walgelijk gedrag, ga eens aan het werk man.

[Reactie gewijzigd door Sietse Vliegen op 23 juli 2024 08:15]

En juist dit soort juridisch toegestaan, maar moreel uiterst dubieus gedrag zorgt er voor dat gemeenten en andere overheden allerlei barrières gaan opwerpen waardoor het voor Jan met de pet of voor journalisten die wél een serieuze vraag hebben moeilijker wordt om een normaal antwoord te krijgen en voor hoge kosten bij "onze" overheid.
Dat denk ik niet, want je kan ook gewoon in bezwaar en beroep zonder een jurist, je hebt dan geen kosten dus vallen er ook geen proceskosten te vergoeden. Ook hebben de bezwaar en beroepsprocedures geen terugwerkende kracht op het proces van het WOB-verzoek zelf. Daarnaast wil ik de nuance aanbrengen dat als je geen gelijk krijgt, je sowieso geen proceskosten krijgt. De overheid heeft dus volledig zelf in de hand of er hoge kosten zijn. Als een besluit correct is kan je moreel nog zo uiterst dubieus gedrag vertonen, maar krijg je geen cent.
Ja, de overheid heeft in de hand of er kosten zijn. Er zijn geen kosten als je alles precies goed doet. Dus ga je, als je een paar keer hebt moeten betalen, zorgen dat dat niet weer gebeurt. Door extra regels en voorwaarden. Want dan kun je de WOBverzoeken veel beter herkennen en de voortgang monitoren. Bijvoorbeeld door verplicht identificeren met DIGID en indiening alleen met formulier A, waar alle vakjes gevuld moeten zijn. Met als gevolg dat een gewone burger niet meer zoals eerder een mailtje of een handgeschreven brief kon indienen, maar met allerlei drempels te maken krijgt. En afhaakt. Bezwaar en beroep, met procesvertegenwoordiging en kostenvergoedingen komt pas daarna, maar zo ver komt die burger niet eens. Zoals je zelf al als voorbeeld geeft, het is niet zo heel moeilijk om fouten van de overheid uit te lokken. Je maakt van goedwillende ambtenaren die burgers van dienst willen zijn procedurevolgende bange bureaucraten en dat is een slechte zaak.
Stel nu de gemeente stuurt een hele hoop documenten terug met de berichten in waarin staat 'groetjes' hoe weet de WOB indiener dan dat ze het allemaal zijn?

(Ik woon in Vlaanderen dus ken het systeem niet. Hier hebben we wel een trage weg activist)
Misschien dat overheids informatie standaard niet afgeschermd zou moeten zijn zodat men niet hoeft te WOBben. Hoewel ik tegen het idee van openheid ben bij burgers, toont de overheid aan keer op keer dat ze niet te vertrouwen zijn en grove fouten begaan ten gunste van de burger. Het is dan ook des te meer in de benefit of de burger dat alle informatie standaard gewoon beschikbaar is zonder dat je hoeft te WOBben, immers wat heeft de overheid hier te verbergen. Het is toch schandalig als je hoort wat er met de belastingdienst, IND en talloze lokale overheden gebeurd. Ieder bedrijf zou terecht voor een rechter worden getrokken en zwaar in de problemen komen. Bij de overheid hooguit een minister die de stoelendans heeft verloren en vervolgens ergens anders wel weer een leuk baantje krijgt met in de tussentijd geen verlies in loon. Walgelijk.
Bijvoorbeeld door er zoveel in te sturen dat je er altijd vanuit kan gaan dat een deel niet op tijd afgerond kan worden door de andere partij, met uitgekeerde dwangsommen als gevolg.

Zeg maar een papieren DoS aanval. ;)

[Reactie gewijzigd door The Zep Man op 23 juli 2024 08:15]

Dien er 2000 duizend in, verstopt in een vraag, sollicitatie verzoek of iets anders en hoop dat ze te laat reageren om dan de boete van te laat reageren te cashen. Volgens mij hebben ze daarom die boete van het reageren stop gezet, er waren hele bedrijven in gespecialiseerd.
Hoe zou jij het vinden als een politieagent jou zou volgen en bij elke "verdenking" om je ID gaat vragen?

Het is "misbruik" omdat het tegen de geest van de wet in gaat en ontzettend veel werk oplevert voor de overheid waarbij er geen enkele connectie is tussen het opgevraagde en jij zelf.

Deze personen doen dit enkel om fouten van de overheid te vinden en vervolgens tegen de overheid te procederen in de hoop hier zelf beter van te worden.

Als iedereen dit gaat doen dan wordt die wet weer aangescherpt waardoor het voor mensen die wel degelijk iets zinvols willen weten het veel moeilijker wordt om deze informatie wel te krijgen.

Aanpakken dus.
Details heb ik zo niet scherp (daar heb ik Google voor ;-) ), maar de gevraagde moet binnen een bepaalde termijn reageren. Doet hij dat niet, dan kan er na x-tijd een vergoeding moeten worden betaald. Als je dan veel vragen stelt en het opduiken van de antwoorden ook nog eens veel tijd in beslag neemt, kan het zijn dat je veel vergoeding krijgt. Maar of je daar van kan leven? Geen idee.
Als het indienen van Wob-verzoeken niet gericht is op het kennis te kunnen nemen van overheidsinformatie, maar op het frustreren van de gemeente.
Bij een WOB verzoek is er een termijn en een boete als deze niet wordt nageleefd. Dit is een verdienmodel verworden voor sommigen.
AuteurTijsZonderH Nieuwscoördinator @Mermer2 april 2020 11:30
Toen ik hoorde dat hij een wob-misbruiker was wist ik inderdaad dat het gewoon een troll was en dat ook deze actie gewoon niks meer dan trollen was. Dan kan de gemeente wel de AVG overtreden maar je neemt het toch minder serieus.
Dan kan de gemeente wel de AVG overtreden maar je neemt het toch minder serieus.
Het wordt nog steeds serieus genomen. Er is echter (in hoger beroep) geconstateerd dat de verzoeker niet hard kan aantonen dat hij schade heeft geleden, dus er wordt geen schadevergoeding uitgekeerd. Iemand anders die dus wel hard kan maken dat die door het overtreden van de AVG door de gemeente schade heeft opgelopen zou dus mogelijk wel een schadevergoeding kunnen krijgen.

Dit heeft dus niets te maken met dat de verzoeker misbruik zou hebben gepleegd.

[Reactie gewijzigd door The Zep Man op 23 juli 2024 08:15]

Er is echter (in hoger beroep) geconstateerd dat de verzoeker niet hard kan aantonen dat hij schade heeft geleden, dus er wordt geen schadevergoeding uitgekeerd.
Ik vind dit maar een rottige redenering en eentje die eigenlijk alleen gebruikt wordt wanneer het om privacy gaat. Als ik een schilderij steel hoeft de eigenaar toch ook niet aan te tonen dat hij schade heeft ondervonden? Als iemand mij een klap geeft hoe ik toch ik niet te bewijzen dat ik er last van heb?
Als concrete schade aantoonbaar moet zijn dan kan Brein de tent wel opdoeken.
Bij privacy schendingen is het aantonen van concrete schade altijd lastig omdat het ge/misbruik in het grijze circuit plaatsvind en niet direct zichtbaar is.

Ik probeer niet te zeggen dat deze klager goed bezig is, het lijkt op misbruik van het systeem, maar ik zou liever een andere argumentatie zien dan "geen aantoonbare schade".
Als ik een schilderij steel hoeft de eigenaar toch ook niet aan te tonen dat hij schade heeft ondervonden? Als iemand mij een klap geeft hoe ik toch ik niet te bewijzen dat ik er last van heb?
Aantonen niet, maar in dat soort gevallen geldt altijd: wie stelt, bewijst. Het kan alleen zijn dat het bewijs soms wat makkelijker te leveren is. Als de diefstal eenmaal bewezen is in een strafzaak, hoeft de eigenaar van het schilderij niet het bewijs meer te leveren van de diefstal, maar hij zal wel enig bewijs moeten leveren van de omvang van de schade. In het geval van de klap kan je niet zeggen "ik heb een klap gekregen en dus heb ik schadevergoeding". Je zal moeten onderbouwen dat je er last van hebt wil je er smartengeld voor krijgen. Dat kan vaak prima met een uitleg van de last die je van de klap ondervindt, maar er is dus wel iets nodig.
Als ik een schilderij steel hoeft de eigenaar toch ook niet aan te tonen dat hij schade heeft ondervonden?
Wel als de eigenaar het betreffende bedrag terug wilt krijgen, bijvoorbeeld via de verzekering of via jou.
Als iemand mij een klap geeft hoe ik toch ik niet te bewijzen dat ik er last van heb?
Wel als jij geld terug wilt zien voor bijvoorbeeld medische kosten, gemiste inkomsten, etc.
Ik probeer niet te zeggen dat deze klager goed bezig is, het lijkt op misbruik van het systeem, maar ik zou liever een andere argumentatie zien dan "geen aantoonbare schade".
In het huidige rechtssysteem is iedereen onschuldig totdat het tegendeel is bewezen. Heeft de gemeente de AVG geschonden? Ja. Heeft de gemeente iemand daarmee financieel schade berokkend? Dat is (nog?) niet aangetoond. Conclusie: gemeente hoeft geen schadevergoeding uit te betalen, want er is geen schade geconstateerd.

Je zou een wet voor kunnen stellen dat een organisatie die de AVG heeft geschonden de gedupeerden gratis een verzekering aanbiedt op misbruik van persoonsgegevens. Hoe dat in proportie moet staan (ook t.o.v. andere organisaties die ook fout omgaan met persoonsgegevens van dezelfde gedupeerden en daarvoor veroordeel worden) laat ik even in het midden.

[Reactie gewijzigd door The Zep Man op 23 juli 2024 08:15]

Als er van jou een schilderij wordt gestolen en jij vind dat het 100.000 euro waard is dan moet jij dat zeker bewijzen. Dit kan heel simpel met het bonnetje of als je dat niet hebt kan je het proberen met verklaringen van kunstexperts.

Als jij een klap krijgt en je zegt daar grote schade van te ondervinden, bijvoorbeeld zorgkosten (eigen risico) of dat je van angst een paar dagen niet hebt kunnen werken dan mag je zeker gaan onderbouwen wat die kosten zijn. Bijvoorbeeld gemist loon.

Brein doet het in dit geval heel simpel, als jij een film geupload hebt en deze is 100 keer gedownload dan is de schade 100x de nieuwprijs van de film. Of de rechter hier in mee gaat is niet bekend, want het eindigt volgens mij altijd met een schikking. Maar het feit dat mensen (waarschijnlijk op advies van juridisch advies) deze schikking betalen zegt mij wel wat over de kansen die Brein heeft in de rechtszaal.

In Nederland is het zo dat je schade eigenlijk altijd moet kunnen aantonen en het dus vooral om materiële schade gaat, in tegenstelling tot bijvoorbeeld de VS waar ook geld wordt uitgekeerd voor emotionele schade.

[Reactie gewijzigd door AWitteveen op 23 juli 2024 08:15]

Als ik een schilderij steel hoeft de eigenaar toch ook niet aan te tonen dat hij schade heeft ondervonden? Als iemand mij een klap geeft hoe ik toch ik niet te bewijzen dat ik er last van heb?
Bij een schilderij ben je een fysiek product kwijt, bij een klap in je gezicht heb fysieke schade.
Bij het delen van een naam en woonplaats, wat ben je dan 'kwijt', wat is dan de 'schade'?

Of het delen van gegevens netjes is is wat anders, maar schade?

Had men dit gedeeld, en bijvoorbeeld erbij vermeldt: Moet je dit eens zien, heb je weer zo'n $%#@ melding van deze zelfde persoon, hij is echt een ontzettende $#@%!. Dan zou het beter te verantwoorden zijn dat deze man wel schade heeft kunnen oplopen.

/edit
trouwens een naam en adres zijn meestal weer terug te vinden in de telefoongids (tenzij meneer een geheim nummer heeft of niet meer vermeld wilt worden)

[Reactie gewijzigd door DiaZ_1986 op 23 juli 2024 08:15]

Bij het delen van een naam en woonplaats, wat ben je dan 'kwijt', wat is dan de 'schade'?
Angst en stress over wat er met die gegevens gedaan kan worden.
Reputatie-schade.
etc.

Bij enkel naam en woonplaats meestal niet zo'n probleem, maar je hebt bijv. ook gevallen zoals het UWV die uit de band klappen over mensen die langdurig ziek geweest zijn en dat aan oh... nieuwe potentiële werkgevers doorgeven?

Laat dat nou toevallig net iets zijn waar een zaak over geweest is en waar een schadevergoeding voor immateriële schade; reputatie-schade en angst/stress, ook toegewezen werd.

[Reactie gewijzigd door R4gnax op 23 juli 2024 08:15]

WOB-misbruiker....

De WOB bestaat, omdat de overheid niet alles wat openbaar zou moeten zijn zelf pro-actief publiceert.

In plaats van iemand met teveel tijd en mogelijk alternatieve beweegredenen (de WOBber) onder de loep te nemen, zou men ook kunnen kijken waarom de overheid nog steeds niet de werkprocessen zo heeft ingericht dat alles wat WOB-baar is per definitie gepubliceerd wordt. Als dat voor elkaar is heb je de transparante overheid die we claimen te hebben en hoef je het WOB proces alleen nog maar op uitzonderingen los te laten.
Dan heb je dus geen inzicht in wat burgers allemaal kunnen wob-ben. Als jij wil wob-ben wat er onderop de tegels op straat staat, dan is dat technisch een legitiem wob-verzoek. Het is niet zo dat je alleen een wob-verzoek kunt indienen over informatie die de overheid heeft, maar ook over alle informatie die de overheid theoretisch, hypothetisch misschien wel zou kunnen hebben.

Dat is dus ook waarom wobtrollen zo effectief is. Het is makkelijk voor ambtenaren om informatie te vinden die ze hebben. Maar het is een stuk lastiger om met zekerheid te zeggen dat ze die informatie niet hebben.

Het is daarom redelijk om voor te stellen om de WOB te beperken tot informatie die de overheid noodzakelijkerwijs moet hebben in de uitvoering van haar publieke taak. Welke koffie er in de kantine geschonken wordt is geen publieke zaak, en hoeft niet wob-baar te zijn.
Als ik ambtenaar was zou ik uw WOB-verzoek over wat er onderop de tegels op straat staat helaas niet in behandeling nemen en terug sturen, waarbij ik u zou motiveren dat de wet voorschrijft dat een WOB-verzoek in ieder geval betrekking moet hebben op 1: het opvragen van documenten en 2: dat deze betrekking moeten hebben op een bestuurlijke aangelegenheid.
Tja, en dat is dan mogelijk een wob-boete. De definitie van een "document" in de WOB is breder dan alleen schriftelijke stukken. Als er informatie op iets staat (zoals de fabrikant), dan is het een document. En de lokale overheid is regelmatig wegbeheerder.

Is het gegarandeerd een wob-boete? Nee, maar als ambtenaar moet je dit soort zaken op zeker spelen. En omdat de WOB geen motivering vereist, hoef je als wobber niet te melden dat je wilt weten wie de fabrikant is (wat de ambtenaar ook uit andere documenten kan halen).
Document moet je inderdaad ruim nemen. Zo heb ik eens het grafische ontwerp van waarschuwingsborden opgevraagd. Daarbij de mogelijkheid om, wanneer het lastig was dit document te ontsluiten, ook een foto van het desbetreffende bord mocht worden opgestuurd. Zo iets verwacht je inderdaad niet bij het woord 'document' maar dat is dus wel zo omdat er met die waarschuwingsborden uitvoering wordt gegeven aan beleid.

Maar een merkje aan de onderkant van een tegel, dat klinkt meer als iets voor 1 april. Je kan toch moeilijk beweren dat een tegel onder de ruime toepassing van document valt, en dat het merkje iets te maken heeft met beleid?

Ik weet ook niet precies wat je bedoeld met WOB-boete, maar ik zou zeggen go for it met dit stoeptegelvoorbeeld en ik verdubbel het!
Als je belasting naar een duur koffie merk gaat, duurder dan wat de gemiddelde Nederlander op werk treft, dan is dat WOB waardig naar mijn mening. Tenzij de ambtenaar voor dat bakkie moet betalen, maar dan is het waarschijnlijk een privaat horeca bedrijf dat het afhandelt, en dus geen WOB zaak (wel de aanbesteding aan dat private bedrijf natuurlijk).

Slecht voorbeeld dus juist :)


Zelf mogen ambtenaren wel een goed bakje van mij hebben trouwens, ik hoop vooral dat ze duurzame redenen meenemen in de aanschaf van de koffie. Maar ik kan mij voorstellen dat genoeg mensen vinden dat ze het maar op een budget merk moeten doen als het die mensen belasting centen kost.
En juist met koffie is het heel eenvoudig transparant te zijn. Gewoon het accounting systeem openbaar raadpleegbaar maken (web) en een gedetailleerde table of accounts aanmaken en iedereen kan zelf nazoeken welke koffie ze (van z'n belastinggeld) in de kantine schenken.
Lekker makkelijk gezegd natuurlijk. De WoB wordt merendeel gebruikt als een soort Google voor de bureaucratie dan dat er nu heel veel informatie bewust achtergehouden wordt.

Heb je wel eens voor een wat groter bedrijf gewerkt? Ga maar eens eisen bij de baas waarom een bepaalde functie in een systeem is zoals die is.

Het is waarschijnlijk keurig gepubliceerd in patch notes. Maar daar vraag jij het niet voor, jij wilt het onderzoek zien op basis waarvan het besluit is genomen. En daaronder weer het onderzoek waarop die uitkomsten getoets zijn en het liefste nog het originele, op papier geschreven, getekend, briefje waarop de klacht staat waardoor men uiteindelijk is gaan onderzoeken of het beter kan.

Volledige transparantie op de manier waarop jij het nu insteekt bestaat niet. Zelfs als jij vanaf morgen alles, en dan bedoel ik alles, gewoon 1 op 1 kopieert naar een vrij te doorzoeken plek. Dan kunnen we het wob proces toch afschaffen? Immers, alles is volledig transparant.

Zo zit de realiteit nu eenmaal niet in elkaar.
In het artikel zeg je
De man deed met grote regelmaat verzoeken op de Wet openbaarheid van bestuur bij de gemeente.
Dat wil nog niet zeggen dat hij een wob-misbruiker is. Wellicht is er in Deventer veel informatie die boven tafel moet komen.

[Reactie gewijzigd door strigi op 23 juli 2024 08:15]

De beste man komt uit en woont in Limburg.

Hoeveel wob verzoeken moet jij doen nij een gemeente in een andere stad/provincie?
Als jij een snelheidboete hebt gehad, dan kan het relevant zijn om te wob-ben waar het bord met de limiet staat. En zeker in een gemeente die je niet kent is het makkelijk om je te vergissen.

Dit zijn overigens niet de wob-verzoeken waar gemeentes moeite mee hebben. Dit soort verzoeken hebben een concrete vraag, en er is precies één afdeling van de gemeente die verantwoordelijk is. Dat kan in 5 minuten gedaan worden.
Wob verzoeken gaan hier niet over. Voor deze informatie moet je gewoon bellen met de wegbeheerder.

Wob gaat over bestuur en beleidskwesties. Dus je kunt bijvoorbeeld wel opvragen waar/wanneer/hoe besloten is dat de snelheidslimiet van 80kmh naar 60kmh is gegaan.

Verder helemaal eens, hier gaat het niet echt over.

[Reactie gewijzigd door SideShow118 op 23 juli 2024 08:15]

Waarom denk je dat het bellen van die wegbeheerder geen wob-verzoek is? Art 7 wob, "Het bestuursorgaan verstrekt de informatie in de door de verzoeker verzochte vorm" dus ook telefonisch.

Dat is dus deel van de ellende; omdat de WOB zo ruim geformuleerd is moet je als overheid er standaard vanuit gaan dat alle inkomende communicatie een wob-verzoek zou kunnen bevatten. Er is opzettelijk geen enkel vorm-vereiste.

Overigens is het bellen van de wegbeheerder maar beperkt nuttig, want het resultaat daarvan is niet in een rechtzaak bruikbaar.
Klopt, die informatie op zichzelf niet, maar als je je gaat verdiepen in de zaak (lees de comments hieronder maar eens) dan wordt dat al gauw duidelijk. Ik vermoed dat als je bij een willekeurige gemeentejurist "WOB, Limburg" noemt, er bij de meesten gelijk een belletje gaat rinkelen.
Wacht even. Wie heeft hier bepaald dat hij misbruik maakte van de WOB?

Het gebeurt wel vaker dat openbaar-bestuurders onfatsoenlijk handelen en dat de burger geen andere keus heeft dan het openbaar bestuur via een beroep op de WOB gedwongen moet worden informatie te openbaren die ze eigelijk niet wíllen openbaren.

Daar ís die hele WOB voor.

Bij sommige meningsverschillen leidt dat tot een halsstarrige houding van het bestuur waardoor inderdaad 'met regelmaat' een beroep op de WOB gedaan moet worden.

Een ambtelijke tegenreactie hierop kan zijn dat de aangesproken halsstarrige ambtenaar probeert toegang van de burger tot z'n kornuiten te blokkeren door hem zwart te maken.

Een journalist die daarop als gevolg van het blote feit dat het subject (de burger) met zekere regelmaat een beroep op de WOB heeft gedaan even een Hollandse fatsoensrakkerreflex vertoont en daardoor z'n verhaal laat kleuren vind ik vervolgens geen knip voor z'n neus waard op z'n minst een beetje niet-objectief.
Niks grote regelmaat. Het gaat om grote aantallen.
Dat maakt voor het principe niets uit. Een ambtenaar die probeert een wettelijk recht dat iemand heeft én uitoefent probeert te saboteren, dat is gewoon onacceptabel.
Ik heb het wettelijk recht om op straat voor jouw deur te gaan staan. Stel voor dat ik dat voortdurend doe. Sterker nog, stel dat ik met een heleboel mensen dat elke dag doe. Dan zou jij dat op een gegeven moment heel hinderlijk gaan vinden. Maar verboden is het niet.

Terug naar wob verzoeken. Het is je goed recht om een wob verzoek in te dienen. Maar als je dat doet niet om nuttige informatie op te vragen maar uitsluitend om er geld aan te verdienen, dan is dat (helaas) nog steeds toegestaan, maar niet de bedoeling van de wet.

Het gaat om geld dat door belastingbetalers opgebracht is. En de beroepswobbers maken wat mij betreft misbruik van de situatie. De consequentie kan zijn dat de wob aangescherpt wordt. Is dat echt wat we willen?
Als je het nou toch in een omgedraaide analogie wil verwoorden moet die analogie, ook al is 'ie invers, er wel op lijken.
Property 1: De WOB is een zaak tussen 1 burger en de overheid.
Property 2: De WOB is er om de overheid door de burger te kunnen laten controleren.
Property 3: De controle vindt niet constant plaats.
Property 4: De overheid belazert de burger regelmatig (vandaar die WOB).
Dat jij de situatie wil omdraaien en de burger het subject wil laten zijn, ok, maar maak het dan zo dat het dan de overheid is die de burger controleert om de inversie compleet te maken.
Nou kan de overheid bij een bekende drugsdealer (de burger die de overheid belazert) een camera op de voordeur richten om te kijken of er, en welke, 'klanten' langskomemn.
Die beelden worden met zekere regelmaat gecontroleerd.
Nou en? :Y)

Een andere, met behoud van properties en relaties ertussen omgekeerde analogie, is de belastingdienst die iedere keer controleert hoeveel geld jij op je bank krijgt gestort. Vinden we toch ook heel normaal?

[Reactie gewijzigd door ajolla op 23 juli 2024 08:15]

1. Nee, de WOB is een zaak tussen de overheid en alle burgers van Nederland. Iedereen heeft het recht. slechts een enkeling maakt misbruik van dat recht.
2. De WOB is er niet om de overheid te kunnen laten controleren door de burger. Het gaat om openbaarheid van informatie. De burger is in veel gevallen een leek die helemaal niet in staat is inhoudelijk te controleren. Maar je mag natuurlijk wel informatie opvragen.
3. De WOB vindt gelukkig niet constant plaats. Anders ging de BV Nederland failliet.
4. Wow, "de overheid belazert de burger regelmatig". Als je dat werkelijk gelooft dan zou ik snel gaan emigreren.

Maar goed, ik kwam pas echt niet meer bij na deze regel "een andere, met behoud van properties en relaties ertussen omgekeerde analogie". Ergo. Vis-a-vis. Concordently. Google dat maar eens.
4. Ga ik doen.
2. Ik 'mag' informatie 'opvragen'?
Man-o-man, je klinkt al net als de apotekersassistentie die me 't gevoel probeert aan te praten dat ik niks te zeggen heb. Heb je énig idee hoe geprogrammmeerd Nederlands je praat? (zie 4.) Nee, wij burgers controleren de overheid en daar is de WOB voor, dat wij, en journalisten, kunnen nagaan wat ze allemaal uitspoken. Teeven's bonnetjes vergeten? Of Jan Bos? Of Willem Oltmans? Srebrenica's fotorolletjes? Nou, daarom.

(edit: was 't Teeven met 2 e's?)

[Reactie gewijzigd door ajolla op 23 juli 2024 08:15]

Echter door dit soort berichten blijven dit soort ‘figuren’ een platform houden. Mooi werk.
Ja is kritisch maar zo is het feitelijk wel.

Dit is bewust belastinggeld verkwanselen aan allerlei zaken die echt niet nodig zijn. En nog erger: er is dan geen tijd of ruimte voor de echt serieuze verzoeken.
Waar staat dat wat je hebt gehoord? , heb je een artikel , een recht spraak , het verhaal dat deze persoon een wob-misbruiker is ? , je hoorde van wie , waar en hoe dan dat hij een wob-misbruiker is ?.

Sorry hoor maar je hear say is net zo erg , kom dat met het concrete verhaal , die zie ik niet helaas.
Het probleem is dat iemand anders de fout in gaat en het slachtoffer maar moet aan tonen dat die fout, direct, indirect of in de toekomst schade oplevert. Dit is ondoenlijk.

Ik ben zelf ook slachtoffer van een data lek, onder meer bsn, geboorte datum en huidig adres zijn gelekt. Of ik daar ooit schade van ondervind, geen idee. Kan ik het dan bewijzen dat het hierdoor komt, nee dat gok ik van niet.

Ik vind dat elke privacy schending een standaard bedrag per persoon moet staan, wat verhoogd kan worden naar de ernst van de schending. 100-500 euro lijkt mij wel wat

Dit zal bedrijven en andere instellingen de privacy van klanten en burgers eindelijk serieus nemen.

Heb je 10.000 klanten, dan is de schade voor het bedrijf 1-5 miljoen euro als de gegevens lekken. Die businescase maken ze dan wel, en zal men bereid voldoende geldt voor beveiliging uit te geven.
Kun je mij ook even uitleggen wat de consequentie is van een beleid dat jij hier nu voorstelt?
Door dat bedrijven/organisaties weten welke financiële consequenties een datalek heeft, zullen ze hun zaken qua databeveiliging beter op orde gaan hebben, en hopelijk leidt dit tot minder data lekken.

Het regent datalekken, maar de bedrijven voelen de consequenties niet, men zegt sorry, fikst de boel en gaat verder, zonder dat er echt iets verbetert. Er is misschien wat negatieve publiciteit, misschien een boete, als de de APG er aan toe komt. En als ze een boete uitgeven dan bemoeit de politiek er mee.
Maar hoeveel bedrijven zijn goed gestraft na een datalek? Ik denk het niet veel.

Er is maar 1 taal die bedrijven spreken, en dat is geld, dus zwaar financieel straffen, en het liefst de aandeel houders ....Dan zullen die er voor zorg dragen dat het bedrijf het beter gaat doen.
En nu de overheidsorganisaties nog, maar daarvoor zit het pikmeer arrest in de weg....
En jij denkt dat negatieve publiciteit niks kost?
Misschien wel maar ik krijg niet de indruk dat veel bedrijven die een datalek hebben gehad, hier veel last van gehad hebben
Nou, kijk eens naar Zoom zou ik zeggen.
Ja zoom zit nu op het straf bankje. Maar is dat vanwege zoom bombing, of vanwege privacy.
En als het het laatste is, is het dan omdat ze hun gegevens met facebook shareden, want facebook, dat wordt nog steeds gebruikt. Volgens mij doet zoom niet meer als de spraak assistenenten, facebook en google, en die bestaan nog steeds, ondanks de data lekken die er zijn geweest.

Maar het vreemde is zoals dit artikel als stelt, deze zaken waren al mis en bekend voordat men zoom ging gebruiken, maar dat heeft de mensen en organisaties niet tegen gehouden het te gaan gebruiken, er waren in 2019 al bedenkingen
The education department’s decision to ditch Zoom raises questions about why the platform wasn’t rigorously vetted before so many schools decided to adopt it; many of the concerns about the platform’s security aren’t new. Some schools asked parents to sign consent forms before they began using Zoom.
WOB misbruik is toch te voorkomen, door dat de gemeente en andere overheden. Document gewoon direct openbaar maken?
Door dat ze het niet standaard openbaar maken, maken ze ruimte voor misbruik.
Inderdaad, het lijkt op zo'n sneuneus die liefst een dag voor kerstmis (als het aansluitend aan een weekeind valt, en de driekwart van gemeente niet werkt) een WOB-verzoek van 100 pagina's indient via e-mail.
Reden waarom de meeste overheidsinstanties WOB-verzoeken gedaan via e-mail niet meer in behandeling nemen.
Het ging erom dat de gemeente zijn gegevens deelde met 50 andere gemeenten.
Da's dan niet toegestaan nee, hoe begrijpelijk ook.
Dus privacyschending is pas strafbaar wanneer iemand je ruiten komt ingooien? Elk stukje privacyschending vergroot het risico op misbruik van die gegevens.
Dat is natuurlijk onzin. Dat wordt nergens beweerd.
Het is heel gewoon dat ambtenaren onder elkaar, beroepsmatig dus, met klant- of burgergegevens werken. Je mag uiteraard niet rondstrooien met namen, maar bv twee ambtenaren die een geval bespreken mbt een uitkering of een ingewikkelde bouwvergunningaanvraag, kan het gewoon voorkomen dat je over meneer/mevrouw zo-en-zo praat. Twee politieambtenaren zullen ook wel eens tegen elkaar zeggen dat ze eindelijk meneer zus-en-zo te grazen hebben genomen en dat ie nou in de cel zit. Is dat privacyschending? Dan mogen twee buren het ook niet meer over de andere buurman hebben...
Technisch gezien is dit privacyschending. Dat niet elk stukje schending even zwaar weegt mag toch duidelijk zijn?

[Reactie gewijzigd door SideShow118 op 23 juli 2024 08:15]

Strafbaarheid staan boetes op, schadevergoedingen zijn voor geleden schade. Als meneer geen schade geleden heeft hoort hij dus ook geen schadevergoeding te ontvangen.
En de uitspraak dat de gemeente in de fout is gegaan blijft dan ook gewoon behouden. Het is enkel dat hij geen schadevergoeding meer krijgt omdat hij niet heeft kunnen aantonen dat hij schade heeft geleden.
Hoe is dit initieel goedgekeurd dan? Het lijkt mij dat de gemeente waarbij hij die WOB verzoeken deed sowieso zijn adres al hadden of konden opvragen toch?
AuteurTijsZonderH Nieuwscoördinator @n9iels2 april 2020 11:31
Dat wob-verzoek komt op afdeling A binnen. Als een ambtenaar zijn info dan stuurt naar afdeling B met de vraag "jongens wat moeten we hier mee" is dat heeeeeeel technisch bekeken een overtreding van de AVG (informatie doorgeven zonder toestemming).
Dat klopt niet helemaal, als je de gegevens nodig hebt voor het behandelen van de zaak, is dat gewoon toegestaan, ook onder de AVG. Daar hoef je geen explicite toestemming voor te vragen, want dat heeft de aanvrager al gedaan, door het indienen van het verzoek.
Trouwens wel een leuke, elke WOB'er per verzoek standaard een verwerkersovereenkomst terugsturen met de vraag die binnen x dagen aangetekend terug te sturen.
AuteurTijsZonderH Nieuwscoördinator @wjn2 april 2020 12:01
Ja je hebt gelijk. In dit geval waren de gegevens als ik me goed herinner niet doorgestuurd vanwege het specifieke verzoek, maar meer met de vraag "wat moeten we in het algemeen met deze man en zijn verzoeken?"
Aparte mailrule opstellen en precies 1 minuut vóór de wettelijke verlooptijd uit de tarpit halen en een auto-reply sturen dat z'n verzoek in behandeling is, en dan weer overnieuw ;)

De WOB is bedoeld voor serieuze vragen, niet om ambtenaren mee te trollen.

[Reactie gewijzigd door DigitalExorcist op 23 juli 2024 08:15]

De persoonsgegevens waren uitgewisseld met een andere gemeente. Dus niet binnen één gemeente. En de uitwisseling van de gegevens was niet in het kader van de behandeling van het Wob-verzoek.
Hoe is dit initieel goedgekeurd dan? Het lijkt mij dat de gemeente waarbij hij die WOB verzoeken deed sowieso zijn adres al hadden of konden opvragen toch?
Het ging erom dat de gemeente zijn gegevens deelde met 50 andere gemeenten.
De boete was toegewezen op basis van een wet (artikel 8:88 van de Awb). Dat artikel zou het mogelijk maken in bepaalde gevallenschade toe te kennen als een bestuur zoals een gemeente iets doet wat niet zou mogen, zoals het nemen van verkeerde besluiten. In de tussentijd zijn er andere uitspraken gedaan dat die wetgeving in bepaalde gevallen niet van toepassing zou zijn. En dan is die wet niet van toepassing wat gevolgen kan hebben om een boete toe te kennen. Dat lijkt meegewogen in de huidige situatie.

[Reactie gewijzigd door kodak op 23 juli 2024 08:15]

Tja, In Nederland kan je emotionele schade niet verhalen. Je moet overal echt concrete (be)rekeningen van laten zien. In Amerika zou zo'n eis zonder probleem toegekend kunnen worden.
En mag ik zeggen dat ik daar heel erg blij mee ben? Als je schade ondervindt, dan moet je zeker gecompenseerd worden. Maar de belachelijke bedragen die daar in de VS mee gemoeid zijn, zijn in mijn ogen een schande voor de mensheid.

Als deze man inderdaad in het gelijk was gesteld, had ik 500 euro een prima bedrag gevonden. Een tik op de vingers voor de gemeente, maar niet meteen een aanslag op de begroting.
Er zit natuurlijk een keerzijde aan.

In de VS kun je makkelijk geruïneerd worden. Een ongeval, ziekte etc kan er voor zorgen dat je letterlijk op straat slaapt. Je loopt grote risico's, en krijgt daarvoor ook grotere compensatie als mensen, overheid of bedrijven je iets aandoen.
Dan heb ik toch liever zoals in Nederland de gezondheidszorg geregeld is en het sociale vangnet dat we hebben. Het zal niet perfect zijn voor iedereen, maar de claimcultuur zoals die in Amerika is zit ik ook niet op te wachten.
En mag ik zeggen dat ik daar heel erg blij mee ben? Als je schade ondervindt, dan moet je zeker gecompenseerd worden. Maar de belachelijke bedragen die daar in de VS mee gemoeid zijn, zijn in mijn ogen een schande voor de mensheid.

Als deze man inderdaad in het gelijk was gesteld, had ik 500 euro een prima bedrag gevonden. Een tik op de vingers voor de gemeente, maar niet meteen een aanslag op de begroting.
Nou ben het niet met alles eens, als je onterecht jaren in de gevangenis gezeten heb in Amerika kan je miljoenen schedevergoeding krijgen, in Nederland is het €1000 per maand of zo iets, wat je krijgt aan schadevergoeding onschuldig in de gevangenis gezeten te hebben, heel weinig, en ja dan ben ik zeker eens met dat uit Amerika.
Dat is te simpel. Immateriële (emotionele) schade is wel degelijk te verhalen in Nederland.

Het blijft echter zo dat de eiser op z'n minst aannemelijk moet maken dát er schade is, en hoe hoog die schade is. Dat verandert niet als de schade immaterieel is, dat is nu eenmaal een basisregel in rechtzaken.
Daarom had ik ook "be" tussen haakjes voor "rekeningen" gezet. Het is echter heel moeilijk om inmateriële schade in een redelijk betrouwbare berekening van de te maken kosten om te zetten. Emotionele schade is in de praktijk niet te verhalen.
Ik kan het evengoed niet met je eens zijn. De rechter heeft vele paragrafen aan de kwestie gewijd, en de conclusie is helder. "Voor nadeel dat niet in vermogensschade bestaat, heeft de benadeelde recht op een naar billijkheid vast te stellen schadevergoeding:". De klager krijgt op dat punt vrijwel volledig gelijk, alleen merkt de rechter expliciet op dat de schadevergoeding geen "punitief karakter" heeft. Letterlijk: "Het opleggen van een bestraffende sanctie als een boete ... is hier niet aan de orde".

Alleen blijft dan de vraag over, welk nadeel. De rechter verwijst naar bestaande jurisprudentie om aan te tonen hoe dat soort immateriële schade wel degelijk aangetoond kan worden.
Volgens mij ben je het goeddeels met mij eens. De jurisprudentie waarnaar verwezen wordt, geeft voorbeelden hoe immateriële schade berekend kan worden. Het omzetten van een gevoel in een realistische kostenpost is gewoon erg lastig, maar zonder realistische berekening kan een rechter het niet als "billijke schadevergoeding" zien.
Er zijn wel mogelijkheden in oa "beschadiging van vertrouwen" waardoor je (tijdelijk) dingen niet meer durft of extra kosten moet maken om toch zekerheid te krijgen.
Emotionele schade = immateriele schade, kun je in Nederland ook verhalen. Bekend voorbeeld is geweldsmisdrijven, zie https://www.slachtofferhu...oek-tot-schadevergoeding/
Je kunt het krijgen, maar dan moet je wel aannemelijk maken welke schade er is. Dat zeg 5 ambtenaren te horen kregen wie nu voor de 50ste keer een verzoek indient vs doodsbedreigingen, tsja ik zie zo snel ook niet in welke psychische schade hij nu geleden heeft.
Tsjah, maar aan de andere kant doet de benaming "schadevergoeding" wel vermoeden dat er schade moet zijn die vergoed wordt. Als jij niet aannemelijk kunt maken dat er schade is, waarom moet er dan een vergoeding betaald worden? Als hij niet aannemelijk kan maken (en dat is niet hetzelfde als bewijzen) dat hij schade heeft ondervonden dan lijkt het mij normaal dat die vergoeding niet betaald moet worden.

Het lijkt me dat emotionele schade ook verhaalt kan worden, maar opnieuw, je moet deze aannemelijk maken. Je moet kunnen uitleggen hoe je dit treft. Als je dat niet kan, is er dan wel schade?
Immatriele schade, en dus ook emotionele schade, kan verhaalt worden. Het hangt mede van de wetgeving af maar ook de omstandigheden en aanneemelijkheid. Bewijs is niet altijd een concrete (be)rekening. In dit geval lijkt er echter geen sprake te zijn van passende wetgeving, omstandigheden en aannemelijkheid van schade. Dat is wat anders dan dat je emotionele schade niet kan verhalen.
In Amerika zou zo'n eis zonder probleem toegekend kunnen worden.
Dat is wat de rechter in eerste instantie meestal doet en wat in de media komt. Maar een goed deel van de zaken wordt later bij een hogere rechter gematigd of zelfs verworpen. Alleen komt dat een stuk minder in de media.
Tja, In Nederland kan je emotionele schade niet verhalen. Je moet overal echt concrete (be)rekeningen van laten zien.
Je kunt wel degelijke immateriële schade claimen, waaronder psychische schade zoals angst en stress.
Zie bijv. https://honoreadvocaten.nl/arbeidsrecht/uwv-negeert-avg/


Het lukt alleen niet heel vaak. En zelfs als het lukt is het bedrag binnen redelijkheid, cq. laag - en vindt zo'n zaak meestal niet de weg naar mainstream media.

[Reactie gewijzigd door R4gnax op 23 juli 2024 08:15]

Ik heb zelf ook ooit een rechtzaak tegen het UWV moeten voeren en daar zat ook een hele forse schadevergoeding bij. Daarbij ging het om schade die ik door toedoen van het UWV aan mijn gezondheid had opgelopen. Als je daardoor tot aan je pensioen hooguit van een WIA uitkering moet leven, dan loopt het schadebedrag snel op. Ik had er ook wat "wisselgeld" aan toegevoegd in de vorm van het gebrek aan mogelijkheid om verder carrière te maken. De rechter had daar geen enkele moeite mee. Alleen vond hij de "carrière kansen" te hoog ingeschat. Daar werd wel wat van af gehaald (maar minder dan verwacht). Het UWV werd gelijk veroordeeld tot het toekennen van een passende uitkering zonder recht van herkeuring. Het vertrouwen in de bedrijfsartsen was immers totaal verdwenen.

Dit was gewoon een gevalletje aansprakelijkheid, wat meestal door verzekeringen gevoerd wordt, waardoor je er weinig van leest. De immateriële schade is dus zeker te verhalen. Het is alleen een enorme klus om dat zo in een redelijk concrete berekening te krijgen. Verlies van vertrouwen is wel een goede mogelijkheid, maar omzetten in realistische (mogelijke) kosten is in de praktijk haast niet mogelijk.

Zeker bij dit soort lage bedragen moet je er ernstig rekening mee houden dat je alleen maar extra kosten maakt. Als je tevreden bent met "naming and shaming", dan is de uitspraak van de rechter wel positief. Hij erkent immers wel de mogelijkheid dat er schade is geleden en daarom de verwijzing naar jurisprudentie waarin wel een goede waarde berekening van de immorele schade is opgenomen.
Even los van de situatie lijkt het me in veel gevallen verrekte lastig om aan te kunnen tonen welke schade erbij jou als individu komt kijken. Verleden, huidig en toekomst....dat lijkt me niet eenvoudig te overzien en te doorgronden.

Dat is denk ik wat het o.a. zo belangrijk maakt om voorzichtig met elk persoonsgegeven om te gaan en in elke situatie.
Het is begrijpelijk dat gemeenten elkaar waarschuwen voor een "beroepsWOBber". In die zin lijdt hij dus wel schade aangezien dat slecht is voor zijn omzet. ;-)
Deze stelregel zou wat mij betreft ook prima gebruikt kunnen worden in zaken waarin de muziek- en filmindustrieen beweren een x bedrag aan schade te hebben geleden, hetgeen ook puur speculatie betreft.
Maar dat is ook feitelijk aan te tonen, maar jij bent het niet eens met de definitie
Er wordt vaak voor het gemak aangenomen dat mensen die een product downloaden datzelfde product ook gekocht of gehuurd zouden hebben als het niet gratis beschikbaar was geweest. Dat lijkt me geen feit. Verder zou er best een correlatie kunnen bestaan, maar dat is nog geen causaal verband. Dus ik ben benieuwd hoe jij denkt dat dat aan te tonen is.
Nee, het feit is dat wanneer je dit download en kijkt, je het product hebt geconsumeerd zonder er voor te betalen (ongeacht of je het anders wel of niet gekocht zou hebben) en daarmee is het dus inkomstenderving voor de rechthebbende.
Het zou kunnen dat dit wettelijk zo is vastgelegd (ik heb daar zeer weinig verstand van) maar logisch gezien kan van inkomstenderving toch alleen sprake zijn als vaststaat dat de consument in kwestie het product anders daadwerkelijk gekocht zou hebben? Nog even los gezien van het feit dat een downloader zo enthousiast kan worden van de gratis geconsumeerde content dat hij of zij daaruit weer inkomsten voor de commerciele aanbieder kan genereren.
Jij lijkt niet te begrijpen dat dat 'gratis' consumeren dus gedervde inkomsten zijn, de persoon heeft het wel gezien maar niet betaalt. Ik heb meer het idee dat je dat expres niet wilt begrijpen (zoals menig tweaker).
Ik probeer jouw kant van het verhaal te begrijpen, dus ik hecht juist waarde aan jouw input. Wellicht vergelijk jij downloaden met het wezenlijk ontvreemden van een fysiek product, en is dat de reden dat onze meningen botsen? Als iemand een appel steelt van de groenteman (om maar een oubollig voorbeeld te gebruiken), dan leidt de verkoper aanwijsbaar schade. Als het om kopieeren gaat is er niks verdwenen, maar wordt nog steeds gesuggereerd dat er minder verkocht kan worden. Dat lijkt me incorrect.
Zoals ik al aangaf, je wilt het gewoon niet begrijpen.. dat het digitaal is maakt niet uit.
Eén woord: bravo.
Uit het artikel:
De gemeente Deventer handelde wel in strijd met de privacywet, maar de man kon niet hard maken dat hij daar schade onder leed. "Hij heeft niet aannemelijk gemaakt dat de inbreuk heeft geleid tot de aantasting van de integriteit van zijn persoon en dat de gevolgen van de inbreuk hem rechtstreeks hebben getroffen", schrijft de Raad.
Wat een bijzondere redenatie! Met dezelfde redenatie kun je nooit iemand beboeten voor te hard rijden als er geen schade ontstaat:
De gemeente Deventer bestuurder handelde wel in strijd met de privacywet verkeerswet, maar de man agent kon niet hard maken dat hij de maatschappij daar schade onder leed. "Hij De agent heeft niet aannemelijk gemaakt dat de inbreuk snelheidsovertreding heeft geleid tot de aantasting van de integriteit van zijn persoon en dat de gevolgen van de inbreuk hem rechtstreeks hebben getroffen een onveilige situatie op de openbare weg noch dat er schade is ontstaan door een verkeersongeval.", schrijft de Raad.
De rechtelijke macht meet hier met twee verschillende maten. Wie iets doet wat niet mag moet gewoon de geldende sanctie krijgen. Het zou niet moeten afhangen van de potentiële schade. Mijn inziens daarom onterecht dat de gemeente Deventer niet beboet is. Wat is nu de prikkel om geen privacy-schendingen te begaan? Als men geen schade kan aantonen komt het nooit tot een boete en daarom in de toekomst waarschijnlijk niet eens tot vervolging. De wet verliest daarmee zijn beoogde doel.

[Reactie gewijzigd door ari3 op 23 juli 2024 08:15]

Jij haalt een boete en een schadevergoeding door elkaar, dat zijn twee verschillende zaken en kun je niet met elkaar vergelijken. Een boete is bedoeld als straf voor een overtreding, en een schadevergoeding gaat naar de persoon die schade heeft geleden als compensatie voor de geleden schade.
Dit soort figuren halen bij ambtenaren het bloed onder de nagels vandaan. Ze doen ook verkeersboetes, parkeerbonnen en dergelijke. Men (Hij, dat tikt wat makkelijker) vraagt allemaal stukken op (in het bezwaarschrift) en zegt aanvullende argumenten te geven als hij de stukken heeft ontvangen. Daarvoor vraagt hij een termijn. Veel ambtenaren herkennen de eerste keer zijn naam niet en geven een termijn van drie/vier weken om te reageren. Wat voor een brave burger netjes is. Alleen deze meneer reageert niet, ook niet op herinneringen, maar stuur wel een dwangsombrief voor het niet tijdig doen van uitspraak op het bezwaar. En dan wil hij natuurlijk ook gehoord worden, maar hij is niet al te vlot met het maken van een afspraak daarvoor. Pas in de hoorzitting vertelt hij zijn echte argumenten. Dus dan kun je als ambtenaar pas echt gaan nadenken. Dat maakt het vrijwel onmogelijk om binnen de termijn te blijven. (twee weken na de dwangsombrief). Dus gaat de kassa lopen.

Dit soort gedrag maakt dat gemeenten ook voor andere (serieuze) bezwaarmakers korte, strakke termijnen gaat hanteren, waardoor mensen voor wie het ingewikkeld is om iets van de overheid gedaan te krijgen het extra moeilijk wordt gemaakt. En ja, het mag allemaal binnen de wet, want de rechter toetst alleen of de gemeente de regeltjes goed heeft gevolgd en nauwelijks of niet de redelijkheid van het gedrag van de tegenpartij. Dan moet je het wel heel bont maken, zoals deze meneer uitspraak.

Het is niet verwonderlijk dat gemeenten proberen de krachten te bundelen tegen dit soort praktijken. En de RvS heeft nu gezegd dat het doel "misbruik van WOB opsporen" de gegevensdeling rechtvaardigt.

[Reactie gewijzigd door noppus op 23 juli 2024 08:15]

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.