Ik kan me toch niet inhouden om helemaal niet te commenten hier, want van alle media boeit het me vooral wat jullie vinden hier, als mede-nerd
Laat ik voorop stellen dat ik na deze hele heisa prima inzie dat mijn berichtje veels te bijdehand was, alhoewel ik niet weet of ik het op een andere manier zou doen de volgende keer. De toon in de mail is niet de toon waarop ik normaal met mensen of bedrijven praat, want dat zou inderdaad een heel rare start zijn als ik hoop op een goede relatie.
De toon in de mail is gebaseerd op vorig mailcontact. Aan de ene kant zie je het informele al met 'He Walibi' en 'Zullen we?', wat ik normaal niet per se zo zou schrijven als ik een nieuw iemand aanschrijf. Aan de andere kant zie je er zeker frustratie in terug, doordat ze na afspraken en zeer fijn contact ineens niet meer reageerden eerder dit jaar, en me in m'n sop gaar lieten koken ondanks twee vriendelijke reminders van mijn kant uit. Niet eens een 'we gaan toch niet met je verder' of 'ik kom terug op wat ik gezegd en beloofd heb'. Gewoon negeren, na goed contact. Heel raar, en zonde van de tijd die er telefonisch en in de mail in gestopt is. Die frustratie had ik misschien niet tot uiting moeten laten komen, maar he, ik ben ook maar een mens. Ik was/ben gefrustreerd hierdoor.
Aan de andere kant stellen ze in hun mail van gisteren dat ik 'expliciet' aangeef het te publiceren als ze niet aan mijn 'eis' zouden voldoen. Onzin natuurlijk, bij deze onschuldige (en in mijn ogen zelfs ludieke) vraag, met een chunck van de data erbij, zonder deadline of verwachting of wat dan ook. Zelfs niet als je de mail los, zonder context bekijkt. Zonder voorgeschiedenis had een mail met deze toon ook nooit de woorden 'wederom' en 'dit jaar' bevat. De verwijzing naar 'niet publiceren' is letterlijk een (begrijpelijke) eis uit de opdrachtomschrijving die ik de vorige keer kreeg. Ik kan me voorstellen dat het 'niet publiceren' gedeelte in mijn vraag an sich een naar ondertoontje heeft, zo zonder context. Context die ze zelf niet eens durven te benoemen in communicatie met mij of de pers, omdat ze donders goed weten dat dat het verhaal van ze zwakker maakt.
Ik zou graag de hele mailconversatie van maart en van nu online zetten, maar die staat vol data, getallen, endpoints en andere dingen. Dat is mij dan weer een stapje te ver, want ik ben niet uit op het exposen van deze data of api's. Ik heb ook bewust geen endpoints of data in m'n blog en tweets gezet. Wel dat het met 'element inspecteren' te zien is, om de onschuld en eenvoud van deze lek aan te tonen. Journalisten van RTL, NHD, Looopings en RTV-NH hebben alle mails wel gekregen, want die moeten natuurlijk kunnen checken of ik ze niet heb lopen afpersen en of het contact daarvoor echt goed was > En ja, dat contact was echt goed.
Ik heb m'n lesje wel geleerd. Ik ga Walibi niet meer mailen, en zal in een volgende situatie nog een keer tot tien tellen.
Paar kleine notes bij vorige comments, waar ik te lui voor ben om deze weer op te zoeken;
* Degene die hier meldde dat ik geen SSL had > Thanks, gefixt. M'n blog is eigenlijk inactief, maar had even een platform nodig om te publiceren. Geen excuus, maar ik gebruik hem wel.
** 'Is dit een datalek of niet'-discussie > Wat mij betreft is een datalek een datalek als er data lekt waarvan iemand niet wil dat het naar buiten komt. In dit geval is dat (blijkbaar ook) zo.
*** Hoezo melden bij AP? Niemand heeft geschreven of gesuggereerd dat het om persoonsdata gaat.
Ik vind het interessant om jullie comments op deze artikelen te lezen. Ook de kritische noten.