Oef, je hebt lang gedaan over die reactie, 11 dagen zelfs.

Weekje vakantie gehad, gisteren tussendoor aan begonnen, daarna weer open laten staan omdat er nog iets anders prioritair was.
Je hebt de klok horen luiden maar je hebt geen idee waar de klepel hangt. Zo lang mensen een dienstverband hebben doet het UWV in principe niets. De werkgever KAN niet de controle tijdens ziekte uitbesteden aan het UWV. Er zijn enkele specifieke uitzonderingen waarbij het UWV betrokken wordt, maar niet zoals jij lijkt te bedoelen dat het UWV controle overneemt van de bedrijfsarts.
Grotere bedrijven hebben een eigen bedrijfsarts, kleinere bedrijven huren daarvoor een serviceverlener in.
Je claimt dat men daarvoor het UWV niet in kan huren, kan best zijn, maar in het verleden was dit, of met een van de voorgangers van het UWV (CWI, GAK, ...) in ieder geval wel het geval. Helaas is er over dit soort historische regelingen vaak nauwelijks informatie te vinden. [ur;=https://nl.wikipedia.org/wiki/Ziektewet]Wikipedia[/url] vertelt er dit over:
De term 'ziektewet' wordt ook nog weleens gebruikt in de oude betekenis van het woord, die dus feitelijk niet meer juist is. Vroeger kreeg men een ziektewetuitkering vanaf het moment dat men ziek werd (er was dus geen loondoorbetaling).
Je noemt de specifieke uitzonderingen niet (zwangerschap volgens mij). In ieder geval is sinds 2013 de werkgever verplicht het loon 2 jaar door te betalen (tenzij een contract voor bepaalde tijd eerder afloopt)
Meestal hebben ze een verzekering afgesloten die de kosten van de zieke werknemer overneemt (loonkosten, evt extra kosten van vervanging, daar weet ik in ieder geval te weinig van) en die verzekeringsmaatschappij heeft dan verzekerings-, bedrijfs- en/of arboartsen in dienst.
Na die twee jaar wordt
- de werknemer ontslagen en komt bij UWV
- het dienstverband omgezet in een slapend dienstverband zonder doorbetaling van loon
Er zijn 4 opties op de site van UWV,
https://www.uwv.nl/werkgevers/werknemer-is-ziek/index.aspx
4) Werkgever is eigen risicodrager voor de ziektewet
3) Werknemer gaat ziek uit dienst, werkgever meldt werknemer ziek bij UWV op laatste dag dienstverband
2) Werknemer is niet meer in dienst, - werkgever vraakt ziektewet-uitkering aan bij UWV
1) Werknemer blijft in dienst - a) Werkgever blijft doorbetalen
- b) Werkgever vraakt ziektewet-uitkering aan bij UWV
In de praktijk komt er bij 1) nog -c) bij Werkgever stopt loondoorbetaling en vraagt geen ziektewet-uitkering aan. De werknemer moet zelf een WW- of WIA-uitkering aanvragen.
Optie 1b en1c worden de laatste tijd steeds populairder.
begrijpend lezen is ook moeilijk, blijkbaar. In de specifieke uitspraak die je noemt is de reden dat het oordeel van de bedrijfsarts prevaleert alleen het feit dat de verzekeringsarts geen fysiek spreekuur heeft gehad maar alleen telefonisch contact heeft gehad met de werknemer.
Dus niet de bedrijfsarts heeft in het algemeen het laatste woord bij een deskundigenoordeel maar de verzekeringsarts, als deze een fysiek spreekuur heeft gevoerd. En het echte laatste woord heeft de rechter!
Ik heb deze twee voorbeelden en de blog aangehaald omdat in het ene geval de rechter oordeelde het oordeel van de UWV-verzekeringsarts aanhield en in het andere geval het oordeel van de bedrijfarts.
De blog concludeert dat
- de arbeids- or bedrijfsarts het eerste oordeel geeft
- de UWV-arts een second opinion kan geven
Van dat laatste was sprake in het voorbeeld waarbij de het oordeel van de UWV-verzekeringsarts gehandhaafd blijft, d
e kantonrechter stelt vast dat het oordeel van de verzekeringsarts niet zonder meer terzijde mag worden geschoven omdat het afwijkt van het oordeel van de bedrijfsarts.
Complicerende factor hier was blijkbaar dat de eerste bedrijfsarts (die concludeerde dat de werknemer "
volledig arbeidsongeschikt" is, maar dat er 7 weken later een andere bedrijfarts de beoordeling doet
(was de eerste met verlof, met pensioen, van werkgever verwisselt, op non-aktief gesteld?)
Overigens kan een werknemer sinds 1 juli 2017 ook een second opinion aanvragen bij een andere, onafhankelijke bedrijfsarts.
In het andere geval concludeert de rechter:
De kantonrechter overweegt dat het oordeel van de bedrijfsarts in deze zaak prevaleert omdat de verzekeringsarts zijn oordeel heeft gevormd zonder de werknemer fysiek te hebben gezien en het oordeel van de verzekeringsarts geruime tijd na de geschildatum tot stand is gekomen.
Een andere link die ik gevonden had was op
https://www.xperthractueel.nl maar als ik daar een tweede pagina wilde openen kreeg ik een inlogprompt. en ook teruggekeerd op de eerste pagina kreeg ik die.
Ook een interessante link, alhoewel gericht op burnout-klachten is het merendeel van wat er staat algemeen geldig:
https://ruudmeulenberg.nl/burnout/naar-bedrijfsarts-burnout/
In het algemeen kan gesteld worden dat de bedrijfsarts het laatste woord heeft (maar dus niet een second opinion klakkeloos naast zich neer mag leggen) behalve als de rechter er aan te pas komt.
Voor een second opinion bij een tweede bedrijfsarts gaat overigens de rekening altijd naar de werkgever
(anoniem, maar die kan - zeker bij kleine bedrijven - vaak toch wel nagaan welke werknemer het betreft), een second opinion via UWV kost de aanvrager geld (werknemer €100, werkgever €400). Komt een second opinion bij een bedrijfsarts al relatief weinig voor, bij UWV is dat nog minder en een procedure bij een kantongerecht is helemaal zeldzaam. Bijde voorbeelden zijn al best extreem,
Voor de meeste mensen is een gang naar de kantonrechter, vooral vanwege de kosten van de advocatuur, niet iets dat snel gedaan zal worden. Alleen als het om grote bedragen gaat en men verwacht dat men gelijk krijgt zal een werknemer dit doen.
Als je het niet eens bent met het oordeel van de verzekeringsarts kan je in bezwaar, daarna in beroep, en daarna in hoger beroep. Het komt nog wel eens voor dat de bezwaararts of rechter anders oordeelt, waar mensen werken worden immers fouten gemaakt. Dit is bij het UWV of de bedrijfsarts niet anders. Echter is het in de over over overgrote meerderheid van de gevallen geen sprake van fouten en is er een correcte beoordeling gedaan.
In het merendeel zal er inderdaad wel een correcte beoordeling zijn gedaan, echter UWV hanteert haar eigen normen. Soms worden er mensen goed gekeurd die echt niet kunnen (ook dat zijn uitzonderingen, maar wel veel meer nadat men maatregelenen nam om het in 2000-2002
uit de
pan rijzende
aantal WAO'ers terug te dringen, werden dat er veel meer, terwijl de onterecht in de WAO zittenden daar dus in de praktijk wel gewoon bleven. Destijds was het dus ook zo dat wie in de WAO zat en voor minder aan het werk ging, zijn WAO-rechten verspeelde en bij een nieuwe ziekte/afkeur nogmaals 30% in inkomen achteruit ging.
Nog een interessante uitspraak:
https://www.vanzijl-advoc...s-en-verzekeringsarts.php De rechter stelt hier zowel de bedrijfsarts als de UWV-verzekeringsarts in het ongelijk, die beide oordeelden dat de werknemer "
arbeidsgeschikt is". De werknemer is hier naar een
onafhankelijke verzekeringsarts gegaan, een
third opinion dus, en gaat diens conclusie naar de rechter. Dat zal een kostbare aangelegenheid zijn geweest.
Interessant is hier ook het commentaar van de blogger:
"...
Juist op het punt van de zorgvuldige totstandkoming had de verzekeringsarts van het UWV, zoals helaas wel vaker het geval is, steken laten vallen ...
Dat alles gaat natuurlijk wel ten koste van de werkgever, die er ook niet veel aan kon doen dat de verzekeringsarts van het UWV niet zorgvuldig genoeg te werk ging. ..."
Echter ook als het oordeel van het UWV niet klopt zal 90% van de werknemers hierin berusten, zeker indien ook op een bezwaar (eveneens behandeld door het UWV en dus met dezelfde belangen vanuit het UWV gezien) al hetzelfde oordeel is gegeven. Mensen
- kunnen zich de kosten van griffierecht en advocatuur niet veroorloven - zelfs de eigen bijdrage van het juridisch loket al niet.
- hebben geen zin in de langdurende en slopende rechtsprocedure
- kunnen al die tijd dat de procedure loopt geen aanspraak maken op loon noch op uitkering
https://www.medischcontac...ermaals-onzorgvuldig-.htm
Tot slot, steeds meer werkgevers (verschillende branches) proberen de werknemer te pushen zo snel mogelijk terug aan het werk te gaan zonder daarvoor een bedrijfsarts in te schakelen. Enerzijds vindt men die bedrijfsarts gewoon te duur, anderzijds heeft men geen of onvoldoende invalcapaciteit om het werk van de zieke werknemer over te nemen, of weigert die in te huren vanwege extra kosten. Dat niet vervangen van een werknemer zie ik zelfs gebeuren als mensen hun verlof opnemen. In het gunstigste geval wordt dan voor ¼ tot
1/
3 van de normale uren een vervanger ingehuurd en de afwezige werknemer moet bij terugkeer de opgelopen achterstand inhalen.Ja we leven in een "mooie" tijd.
[Reactie gewijzigd door BeosBeing op 23 juli 2024 00:04]