Curatoren verkopen geregeld klantgegevens zonder toestemming na faillissement

Curatoren verkopen na bedrijfsfaillissementen geregeld klantgegevens door, waaronder die van failliete webwinkels. Volgens de privacywetgeving moeten klanten daar toestemming voor geven, maar daar wordt vaak niet om gevraagd. Curatoren negeren de privacywet soms helemaal.

Dat blijkt uit onderzoek van De Groene Amsterdammer en onderzoeksplatform Investico. Zij bekeken verschillende faillissementen en de dataverkoop die daarmee gemoeid ging.

Curatoren kunnen na een faillissement van een bedrijf de klantgegevens verkopen om schuldeisers af te betalen. Die data levert soms duizenden euro's op. Investico keek onder andere naar een webshop over hoortoestellen, waarvan het klantenbestand 7500 euro opleverde.

Het is niet zomaar toegestaan om persoonlijke gegevens door te verkopen zonder expliciete toestemming van de klant zelf. Als een bedrijf eerder in bijvoorbeeld een privacybeleid belooft de gegevens niet door te verkopen, mag dat ook niet na een faillissement. Volgens Investico negeren curatoren dat en vragen ze soms geen toestemming.

Volgens juristen met wie Investico sprak, zouden curatoren niet weten hoe zij de privacywet moeten interpreteren, omdat die de afgelopen jaren vaak veranderd is. De Autoriteit Persoonsgegevens zou bovendien de afgelopen jaren vaak van standpunt zijn veranderd. Ook vinden sommige curatoren de privacywetgeving ondergeschikt aan het belang om zoveel mogelijk geld op te halen voor schuldeisers. "Het belang van de boedel gaat gewoon voor", zegt een van hen.

Reacties (130)

Volgens juristen waar Investico mee sprak zouden curatoren niet weten hoe zij de privacywet moeten interpreteren, omdat die de afgelopen jaren vaak veranderd is.

Volgens mij is onwetendheid over de wet geen excuus om de wet te overtreden.

Ook vinden sommige curatoren de privacywetgeving ondergeschikt aan het belang om zoveel mogelijk geld op te halen voor schuldeisers.

Graag een kopie van de lijst van deze curatoren, samen met een lijst van alle zaken waar zij het afgelopen jaar aan hebben gewerkt afleveren bij AP. Laat de curatoren het onterecht uitgekeerde bedrag aan schuldeisers terugvorderen als onderdeel van de straf/boete, en slachtoffers informeren van dit lek met informatie aan welke partijen hun gegevens verkocht zijn. Als verdere compensatie voor de schade kunnen zij ook de opdracht uitsturen om de betreffende gegevens te laten verwijderen bij de partijen aan wie de gegevens verkocht zijn in het kader van de AVG.

Zij hebben brokken gemaakt, laat ze het dan ook opruimen.

[Reactie gewijzigd door The Zep Man op 17 april 2019 11:56]

Nou ik denk dat het net als met diefstal, ook gewoon mogelijk is om diegene die ze koopt strafbaar te stellen, in zekere zin is die net zo goed illegaal bezig en dat weet ie.

Dus gewoon óók hoge boetes voor bedrijven die die adressen kopen, dan stort de markt vanzelf in.

Klopt.. Je wordt geacht die te kennen. Wat ook het antwoord van de rechter meestal is als je dat aanhaalt. En laten we wel wezen, van een curator verwacht je wel dat die de wet kent wat betreft zijn beroep.

Een uitspraak als "het belang van de boedel gaat voor" is helemaal uit den boze. De curator die dit heeft gezegd is wellicht gewoon bewust bezig om de wet te overtreden. De wet gaat immers boven elk ander belang! Van deze meneer (vrouwelijke curatoren zijn heel erg schaars) mogen de zaakjes wel eens nagelopen worden en mag zijn uitspraak wel eens voor een rechter uit gaan leggen.

Dat deze mensen de wet niet kennen is overigens niet waarschijnlijk. Een curator heeft vaak genoeg met allerlei wetten te maken en ze weten precies waar de mazen zitten. Ze wisten kennelijk ook dat er op doorverkoop van klantenbestanden nauwelijks controle was. Het lijkt mij geen gek idee om curatoren die wetten (hebben) overtreden minimaal onder verscherpt toezicht te plaatsen en bij een volgende overtreding op een zwarte lijst te plaatsen en eventueel ook persoonlijk te vervolgen. Dat is nog een heel milde vorm van handhaving van de wet.

Als je de handel en wandel van curatoren van de afgelopen jaren nagaat, mag justitie wel alvast een aantal extra mensen in dienst nemen, want er wordt veel gesjoemeld langs (en over) de randen van de wet. Schuldeisers (en dat zijn meestal de banken) beloven vaak ook een provisie als ze hoger op de ranglijst worden gezet.

Het doorgeven van een klantenbestand mag alleen als een bedrijf onder dezelfde voorwaarden wordt overgenomen en het klantenbestand noodzakelijk is voor het verlenen van de service. Zelfs bij een doorstart onder een andere eigenaar is het doorgeven van het klantenbestand dus lang niet altijd toegestaan.Het gaat dan wel om particuliere klanten. Voor bedrijven geld de privacy wet niet.

Euh volgens mij worden curatoren door de rechter (via de wet) aangesteld juist om het belang van de boedel te vertegenwoordigen. Dus het ligt er maar net aan welke wet zwaarder weegt en volgens mij is dat niet automatisch de AVG wetgeving

[Reactie gewijzigd door Backpacker op 17 april 2019 12:49]

Belang van de boedel te vertegenwoordigen betekent niet dat je terwijl je dat doet andere wetten mag breken. Dat zou wat zijn, dan zouden ze een soort vrijbrief krijgen.

Belang van privacy bescherming betekend niet dat je terwijl je dat doet andere wetten (zoals de wet die zegt dat de curator het belang van de boedel boven alles moet stellen) mag breken......

Als twee wetten elkaar tegen spreken dan is het niet aan de curator om te interpreteren welke er voor gaat. Dat kan hij niet en mag hij niet. En dus moet de curator de wet uitvoeren waar hij voor staat en moet De Ander (in dit geval de Autoriteit Persoonsgegevens) de wet uitvoeren waar zij voor staan. Dan mag een rechter beslissen welke van de twee wetten zwaarder weegt.

Dat is overigens in het verleden al gebeurt met als resultaat dat de curator gelijk kreeg....

Als twee wetten elkaar tegen spreken

dat is hier totaal niet het geval. Een curator mag(moet) de tegoeden van een bedrijf
Uit wikipedia:

(De curator) dient in het belang van de schuldeisers de failliete boedel te liquideren en binnen de mogelijkheden en wettelijke regelingen

dan is het niet aan de curator om te interpreteren welke er voor gaat.

de curator moet niets interpreteren, hij moet zich gewoon aan de wet houden zoals iedereen. Ik kan werkelijk niet geloven dat er hier zijn die denken dat dat niet zo is!

En dus moet de curator de wet uitvoeren waar hij voor staat en moet De Ander (in dit geval de Autoriteit Persoonsgegevens) de wet uitvoeren waar zij voor staan. Dan mag een rechter beslissen welke van de twee wetten zwaarder weegt.

baarlijke nonsens

Dat is overigens in het verleden al gebeurt met als resultaat dat de curator gelijk kreeg....

bron?

En hoe weet je of je je aan de wet houd als je hem verkeerd interpreteert?

https://www.turnaroundadv...6-de-avg-en-faillissement

Klantenbestanden
De curator verkoopt in een faillissement vaak het klantenbestand van de failliete onderneming, al dan niet in het kader van een doorstart. Het is de vraag welke invloed de AVG hierop heeft.

Allereerst is voor een verwerking van persoonsgegevens (waaronder de verkoop van het klantenbestand door de curator) een rechtmatige grondslag vereist. De AVG noemt als grondslagen een wettelijke verplichting, toestemming van de betrokkene, of een belangenafweging. De AP vindt dat de curator een rechtmatige grondslag heeft voor de verkoop van het klantenbestand in de vorm van een wettelijke verplichting van de curator om de boedel te vereffenen. De Duitse toezichthouder heeft precies het tegenovergestelde geoordeeld, namelijk dat de curator geen wettelijke verplichting heeft om klantenbestanden te verkopen. Nu sprake is van een Europese verordening zou de uitleg in alle lidstaten gelijk moeten zijn. Of de AP of de Duitse toezichthouder zit dus verkeerd met hun oordeel.

Dus het is niet zo zwart/wit als mensen hier roepen. En kan ook daarom best begrijpen dat het lastig is voor curatoren. En dan gaan ze door met wat ze moeten doen. Geld binnen harken.

[Reactie gewijzigd door loki504 op 17 april 2019 18:12]

Wablief?!
Uiteraard mag een curator geen enkele wet overtreden in de uitvoering van zijn mandaat.
Het zou mooi zijn: een garagist die nog een Bugatti Veyron voor herstel heeft staan, gaat failliet, curator komt langs en verkoopt de auto aan de hoogste bieder, ‘want het belang van de boedel gaat voor’.

Het zou mooi zijn: een garagist die nog een Bugatti Veyron voor herstel heeft staan, gaat failliet, curator komt langs en verkoopt de auto aan de hoogste bieder, ‘want het belang van de boedel gaat voor’.

Geloof het of niet maar dat soort dingen gebeuren ook werkelijk.

Wat is daar ongelofelijk aan?

Wat zou er anders met die Bugatti Veyron moeten gebeuren? Als klant heb je x tijd om je eigen spullen te claimen, doe je dat niet tja dan gaat het verkocht worden...
Een curator is niet een opslagplaats vooor dure auto's totdat de klant na 10 jaar weer eens besluit ernaar om te kijken.

Dit gebeurt ook gewoon zonder dat klanten op de hoogte gesteld worden, of de curator kan een object eigenlijk gewoon gijzelen door hoge kosten te rekenen om je product op te komen halen. En dan moet je die kosten weer aanvechten en dan is je ding soms al weg, waar je dan weer achteraan moet. Helaas zijn niet alle curatoren even netjes.

Nee,nee,nee en nog eens nee...

Als een curator dit flikt dan flikt hij het maar 1x en dan is hij ontslagen.

Wat er over het algemeen aan de hand is is dat het bedrijf de zooi niet goed op orde heeft waardoor de curator geen idee heeft van wie wat is, terwijl er ondertussen een klant zit te schreeuwen dat het toch duidelijk is dat het zijn product is want hij zegt dat toch...

Het is heel zwart-wit beschreven wanneer en onder welke omstandigheden een curator wat mag doen, als het bedrijf goed handelt voordat de curator komt dan kan die dit soort dingen simpelweg niet doen.
Alleen tja, als het bedrijf niet goed vooraf handelt... De curator zit er niet om de klanten te helpen, maar om zoveel mogelijk geld uit die zaak te trekken.

Wat is daar ongelofelijk aan?

Dat is ongelofelijk omdat het neerkomt op heling door een door de rechtbank aangesteld persoon.
Een faillissement leidt niet tot de confiscatie van alle goederen die toevallig aanwezig zijn in de gebouwen van het bedrijf.

[...]
Een faillissement leidt niet tot de confiscatie van alle goederen die toevallig aanwezig zijn in de gebouwen van het bedrijf.

Uiteraard wel (uiteindelijk).
Er moet simpelweg iets met die goederen gebeuren als niemand ernaar komt vragen anders blijft het een soort niemandsland.

Het moet zorgvuldig gebeuren en er moet voldoende tijd overheen gaan etc. Je kan simpelweg niet na 10 jaar bij een gebouw aan komen zetten om te zeggen dat ze jouw bugatti veyron die jij daar 10 jaar geleden achter hebt gelaten terug moeten geven.

Ik weet niet waar je je juridische advies inwint, maar zo werkt het gewoon niet.
Als jij je auto ergens laat staan verlies je je eigendom niet zomaar plots. Als het zo werkt laat ik mijn verarmd uranium ergens achter in een bos en ben ik er ook van af.

Je bent en blijft verantwoordelijk voor je wagen/eigendom.
Zie ook dit artikel.

Als jij je auto ergens laat staan verlies je je eigendom niet zomaar plots.
....
Je bent en blijft verantwoordelijk voor je wagen/eigendom.
Zie ook dit artikel.

Wat staat er in dat artikel : Vrouw is na 9 jaar plots haar eigendom verloren.
Volgens jouw stelling zou die auto daar nog steeds moeten staan want vrouw laat niets van zich horen.

Apart dat je zegt dat het niet zo werkt en dan aan komt zetten met een artikel wat aantoont dat het wel zo werkt en wat je eigen ongelijk aantoont.

nu doe het het er toch echt om...
Die vrouw moet een boete betalen voor de 9 jaar dat haar auto er heeft gestaan.
De vrouw is haar auto kwijt na een rechterlijke beslissing, dat gebeurt NIET automatisch!

Ik lees dat niet terug in je gelinkte artikel(wat ook een nadeel kan zijn als de journalist iets verkeerd opvat). Daarom is het beter om direct te linken naar een uitspraak. En een rechtzaak uit Nederland. Want een rechtzaak uit spanje heb je weinig aan.

Bij een auto die ergens voor reparatie staat zal dat juist niet snel gebeuren, deze staan immers op naam daardoor is het eigendom vrij makkelijk vast te stellen. Daarnaast kan de auto bij verkoop niet zomaar overgeschreven worden aangezien de curator niet zal beschikken over de benodigde documentatie (en de eigenaar juist wel).

Maar heb je het bijvoorbeeld over een bedrijf dat laptops repareert zal dit sneller kunnen gebeuren, zeker wanneer de goederen niet snel geclaimed worden door de daadwerkelijke eigenaar (en dit eigendom ook aangetoond).

Nee. Wet is Wet en die blijft altijd gelden. Het belang van de boedel gaat nooit boven de wet. Een curator moet ook altijd verantwoording aan zijn opdrachtgever af kunnen leggen. In een enkel geval laat de rechter die het faillissement uitspreekt, het aanwijzen van een curator aan de grootste schuldeiser over. De rechter blijft echter opdrachtgever.
Curatoren die zich niet aan de wet houden zouden ook gewoon de gevolgen van het overtreden van die wet moeten accepteren. Het plaatsen op een zwart lijst (en daarmee vaak uit het ambt worden gezet) is dan nog maar een heel milde straf.

Heb je een link waarin staat dat nieuwe wetten voor oude wetten gaan?

https://www.turnaroundadv...6-de-avg-en-faillissement

Volgens het AP hebben curatoren die wettelijke gondslag. En mogen ze dus gegevens verwerken.

Je hebt gelijk, maar een puntje. Justitie heeft toch geen mensen nodig? Het is de AP die de boetes uitdeelt bij het overtreden van de AVG en die hebben extra mensen nodig.

Curatoren zijn vaak ook advocaten of daaraan verbonden. Je mag dan idd verwachten dat ze de wet kennen en uitvoeren. Niet zeker vraag het dan na.
Maar faillissementen zijn al vaag, ga maar eens zoeken naar fraude, onderonsjes met curatoren, doorstart om van schuldeiser af te zijn en oude eigenaar gaat gewoon door. Er is soms veel mis.

Maar we hebben een toezichthouder, die kan ingrijpen of gewoon duidelijk aan rechtbanken die curator benomen meegeven dat klantgegevens niet verkocht mogen worden.

Er is natuurlijk een uitzondering als een bedrijf in zijn geheel wordt overgenomen dan is dat inclusief klantgegeven, bij een faillissement gebeurt dat niet vaak, wordt de boedel verkocht en blijft een lege bv achter die failliet is.

Juist omdat ze vaak de wet goed kennen, en vooral de mazen ervan, komen ze er goed mee weg.

Precies. Zo'n curator moet je aanklagen vanwege het doorverkopen van jouw eigen gegevens. Pas dan zal er een afschrikwekkende dreiging vanuit gaan. Aangezien nu "Het belang van de boedel gaat gewoon voor", zegt één van hen." het belangrijkst is.

In theorie heb je gelijk. Maar wie gaat er een curator aanklagen omdat zijn/haar NAW gegevens verkocht zijn? Zou jij daarvoor duizenden euro's aan een advocaat uitgeven? Geld dat je hoogstwaarschijnlijk niet terug krijgt: een schadevergoeding zal minimaal zijn, want dat moet je aantonen. En van de advocaatkosten krijg je hooguit een gedeelte terug.

Dus ja, in theorie kan je dan misschien een curator aanklagen, een individu zal dat niet snel doen.

Als er genoeg gedupeerden zijn is dat ook gezamenlijk te doen via een stichting.

Klopt. Maar hoeveel mensen zouden dit willen doen? Hoeveel willen de rompslomp op hun hals halen? Hoeveel denken daadwerkelijk schade te kunnen aantonen? Hoeveel willen er 1, 2 of 3 tientjes aan spenderen? Vergeet niet dat de meeste mensen hun privacy sowieso al niet beschermen (Facebook, simpele wachtwoorden, overal toestemming voor geven door voorwaarden niet te lezen, enz.).

Ongeacht hoe je zelf met je data om gaat (daar ben je zelf bij en geef je toestemming voor) is de schade natuurlijk al duidelijk. Jouw gegevens zijn doorverkocht aan een andere partij. Dat is al de schade die je hebt dus daarmee direct aantoonbaar.
Ik denk dat het grootste probleem is dat je vaak niet eens erachter zult komen dat jouw gegevens doorverkocht zijn vanuit een faillissement door een curator en dat is het grootste probleem/struikelblok.
Uiteindelijk heb je daar de toezichthouders voor die dit zouden moeten constateren en beboeten. Het feit dat een privaat team deze ontdekking doet en dat de toezichthouder dit niet weet of niets tegen doet is wat mij betreft op zich al een vreemde situatie.

Uiteraard is dat schade. Maar het is geen schade die in een bedrag te vangen is. Daar ging het mij om in de context of iemand de moeite zou nemen om er een zaak van te maken.

Ben het met je eens dat zoiets meer de verantwoordelijkheid van een toezichthouder is en zij zullen hier adequaat mee om moeten gaan.

Ik zou alleen uit principe hier wel aan meewerken, mocht het mij ooit overkomen. Lastige lijkt mij meer, hoe signaleer je dit als consument zijnde? Misschien is dit me al meerdere keren gebeurd, maar kom je erachter?

Een manier om het uit te vinden is als je aliases gebruikt bij je inschrijving. (Dus in dit geval iets als hoortoestel(at)jouwemail of naam±hoortoestel(at)gmail.)
Als je dan gerichte spam vindt en je ziet het emailadres, dan is het ook wel echt duidelijk te herleiden waar het vandaan komt, en zou je dat dus na kunnen zoeken.

Tot nu toe heb ik 2 of 3 keer meegemaakt dat een adres ineens gespamd wordt en de oorspronkelijke site niet meer bestaat. Maar dat ging niet om Nederlandse bedrijven, dus voor mij niets om actie op te ondernemen, behalve het emailadres te blokkeren.

Dat is wel een goede tip inderdaad!

'Maar het is geen schade die in een bedrag te vangen is.'

Op zich zou je kunnen zeggen dat de kosten die gepaard gaan met een wijziging van alle betrokken persoonsgegevens de schade is... dat is wel in een bedrag te vangen. (kosten wijziging naam en doorgeven daarvan aan alle noodzakelijke partijen, wijziging adres, wijziging geboortedatum...)

[Reactie gewijzigd door begintmeta op 17 april 2019 14:10]

@begintmeta

In theorie heb je gelijk, maar daar gaat geen rechter in mee. En als je ziet wat voor schadevergoeding je in Nederland krijgt wanneer je bijvoorbeeld een been kwijtraakt door een ongeluk, dan zal dit ook niet gehonoreerd worden.

Een ongeluk is iets anders dan een moedwillige onrechtmatige daad.
Als mijn auto verloren gaat door een ongeluk betaalt de verzekering de dagwaarde.
Als iemand mijn auto expres sloopt zodat mijn vakantie niet door kan gaan is het schadebedrag waarschijnlijk heel wat hoger.

Volgens mij dien je geen aanklacht in, maar je doet een melding bij de AP, die meldingen dienen te onderzoeken.
Dus geen advocaat nodig?

Dat zou best kunnen. Zo'n kenner ben ik niet van dit soort processen. Maar ik reageerde op mhnl1979 en hij had het over aanklagen. Vandaar.

Zo'n curator moet je aanklagen vanwege het doorverkopen van jouw eigen gegevens.

Als particulier moet je dan schade kunnen aantonen. Je kan wel een aanlacht indienen natuurlijk.

Dat moet helemaal niet. Die curator overtreed de wet door jouw gegevens, waarvan jij niet hebt aangegeven dat ze doorverkocht mogen worden, toch door te verkopen. En de boetes die er door de AVG opgezet kunnen worden zijn niet mals.

Is dat zo? je moet toch allesinds bewijzen dat jouw gegevens bij de verkochte gegevens zat.

Volgens mij moet een bedrijf ook aan kunnen tonen hoe ze aan jouw gegevens zijn gekomen.

Op basis daarvan zou je de kopende partij ook aan kunnen pakken

in het geval van het voorbeeld in het nieuwsbericht niet zo moeilijk.

Investico keek onder andere naar een webshop over hoortoestellen, waarvan het klantenbestand 7500 euro opleverde.

Feitelijk is er dus medische informatie doorverkocht.

in het geval van het voorbeeld in het nieuwsbericht niet zo moeilijk.

[...]

Feitelijk is er dus medische informatie doorverkocht.

Is dat onderdeel van het beroepsgeheim? Ik kan me niet herinneren dat een audicien aan het beroepsgeheim gebonden is, net zo min als het recept van mijn bril beroepsgeheim is. Sterker nog, het staat gewoon met koeienletters op de kassabon afgedrukt.

Ik vind dat eerlijk gezegd net zo vertrouwelijk als mijn schoenmaat.

[Reactie gewijzigd door Stoney3K op 17 april 2019 14:44]

Sinds wanneer is een schoenmaat medisch?
mocht je orthopedische schoenen dragen, dan is dat natuurlijk wel medisch.

Of iemand doof, blind of gekke voeten heeft, is medische data welke niet aan derden verkocht dient te worden.

Wat als de meest biedende een verzekeringsmaatschappij is? die jou vanwege je voeten een duurdere verzekering geeft?

Of iemand doof, blind of gekke voeten heeft, is medische data welke niet aan derden verkocht dient te worden.

Een dove zal niet bij een audicien komen voor een hoortoestel, een blinde loopt niet bij een opticien binnen voor een bril. Audiciens en opticiens doen alleen audigrammen of oogmetingen voor het aanmeten van hoortoestellen of brillen (die je gewoon vrij kan kopen). Die gegevens zijn gewoon de 'maten' voor je bril of hoortoestel.

Als je een oogmeting of audigram laat maken dan teken je ook niet voor medisch beroepsgeheim. Als je naar de specialist moet voor je ogen, oren of orthopedische schoenen dan is dat een ander verhaal.

Er is mogelijk geen sprake van schade, maar er is wel een overtreding waar boetes op staan. Als je dat constateert, kan je het melden bij de AP.
Geen advocaat nodig, er is geen aanklacht nodig.
Zowel de curator kan je melden als het aankopende bedrijf.

[Reactie gewijzigd door wdelange op 17 april 2019 13:32]

Succes, doorsnee rechtsbijstandverzekering zal dit waarschijnlijk niet vergoeden.

Waarom de schuldeisers straffen in deze. Laat de curatoren die de fout in gaan dat bedrag zelf op hoesten. Als ze enkel hoeven terug te vorderen en niet zelf veranfwoording af te hoeven leggen waarbij ze zelf ook geraakt worden zie dit gedrag niet snel veranderen.

Waarom de schuldeisers straffen in deze.

Geld terugvorderen dat iemand ten onrechte heeft gekregen is geen straf. De Belastingdienst straft je ook niet als je onterecht toeslagen hebt gekregen en zij dit het jaar daarop terugvorderen.

[Reactie gewijzigd door The Zep Man op 17 april 2019 11:55]

Heel sec gezien misschien niet nee, ik had beter moeten verwoorden. Maar je zal maar een klein bedrijfje of zzp'er zijn dat op deze manier nog wat terug ziet van je vordering. En dan mag je het daarna door een fout van een curator weer terug gaan betalen met alle mogelijke problemen van dien. Dat zal voor veel schuldeisers zeker als straf en ook nog eens een trap na voelen.

Nee, voor zulke regelgeving zou ik weinig voelen. Maak de curator daar verantwoordelijk voor, zodat deze ook daadwerkelijk last ondervind van het feit dat er fouten gemaakt zijn.

Maar je zal maar een klein bedrijfje of zzp'er zijn dat op deze manier nog wat terug ziet van je vordering. En dan mag je het daarna door een fout van een curator weer terug gaan betalen met alle mogelijke problemen van dien.

Dat is niet het probleem van de slachtoffers, maar van de betreffende organisaties. Die hebben geld gekregen dat zij niet hoorden te krijgen. De betreffende organisatie was failliet, en er was eigenlijk niets te plukken.

Ondernemen is risico's nemen. Er is ook geen schande in het failliet laten gaan van organisaties die door eigen fouten (te weinig buffer opbouwen, te veel risico nemen) niet meer rondkomen. Leer ervan (met name van de fouten van anderen) en door.

Als je met een dergelijk huilverhaal bij de Belastingdienst aankomt nadat je te veel toeslag hebt ontvangen dan is het enige dat ze aanbieden een betaalregeling. Voor bedrijven moeten er geen uitzonderingen gemaakt worden op het behouden van onterecht verkregen geld.

[Reactie gewijzigd door The Zep Man op 17 april 2019 12:07]

Belastingdienst en toeslagen is imho een kromme vergelijking. Toeslagen krijg je niet zonder ze zelf aan te vragen. Daarnaast ben je zelf verantwoordelijk voor het feit deze stop te zetten of te verlagen als er geen of minder recht is op toeslagen. Dan is het volkomen logisch dat dit terubetaald zal moeten worden.

In dit geval is de situatie zo dat de ontvanger van het geld daar wel degelijk aanspraak op kan maken, ander zou hij immers in beginsel geen vordering hebben. De curator maakt echter geld over dat hij mogelijk niet had mogen hebben. In de praktijk zal het mogelijk op hetzelfde neerkomen, namelijk dat het geld terug zal moeten. Maar dat maakt naar mijn mening de situatie niet op een vergelijkbaar.

Men kent de regelgeving en wetten, men gebruikt de mazen en onwetendheid, om zakken te vullen
Pak die curatoren die dit doen, maar aan, ze doen nm iets wat Niet mag.

En dat is ook prima. Maar als schuldeiser weet je niet waar het geld vandaan komt. En of het "legaal" verkregen is. Waarom dan achteraf bij de orginele schuldeiser weer gaan halen? Dat komt over als een trap na.

@The Zep Man ik denk dat @Dennism eerder bedoelt dat de schuldeiser niet kan weten waar het geld vandaan komt. Als ik iets koop van jou en betaal met gestolen geld(wat altijd gewoon in omloop is geweest). En achteraf blijkt het gestolen te zijn. Moeten de gedupeerden het dan bij jou of mij halen?

Sowieso, bij elke actie die potentieel privacy regels kan overtreden ga je eerst kijken of je dat wel mag. Juist omdat de wetgeving veranderd is...

En in sommige gevallen verkoopt de curator zelfs spullen die niet eens eigendom van het bedrijf zijn omdat het blijvoorbeeld een laptop van de klant van het bedrijf is die daar ter reparatie ligt. Dus in dat opzicht vind ik het ook een beetje te kort door de bocht om maar te zeggen dat zij belang hebben bij het ophalen van zo veel mogelijk geld. Met datzelfde excuus kunnen ze ook bij het pand naast het pand van het bedrijf wat failliet is naar binnen gaan en die spullen ook maar verkopen voor datzelfde belang. Ik vind het slappe excuses.

Dat van het pand ernaast is onzin, de laptop ter reparatie is immers onderdeel van de inboedel van het bedrijf. En als jij je laptop niet terug claimt, dan zal die dus gewoon verkocht worden.

ik weet door een schoonzus, ik was contact persoon, dat haar gegevens door gegeven zijn via een curator van een incasso bureau naar een andere. Omdat de ene het niet kon incasseren, zowel ongeldige aannames als geen geld, en ook later niet meer vanwege bedrijf faillissement, zijn haar gegevens door verkocht/gegeven aan een andere incasso bureau. De toenmalige eiser, failliete eigenaar dus, an zich had geen reden/recht/mogelijkheid meer om het bedrag op te eisen en de persoon, en wist ook niet van de verhandeling van gegevens. Hij voelde zich erg beschaamd omdat hij juist gevraagd had aan de curator om de gegevens zelf te behouden om later een nieuw bedrijf te beginnen. De curator zei dat mag niet vanwege privacy. De curator had dus, lees schijnbaar, buiten de boeken om nog wat acties verricht. Een persoon? Of meerdere, ik weet het niet. Maar curatoren kunnen varkens zijn.

Ik denk dat het excuus, "ik weet niet hoe te hanteren" te pas en te onpas gebruikt wordt.

Denk gewoon een EU verbod instellen op dit soort actie's m.b.t het handelen of door geven van gegevens na faillissement.

Ik zou haar die situatie gewoon laten doorgeven bij het AP: https://autoriteitpersoon...-persoonsgegevens/tip-ons

Een paar maanden geleden hier ook wat commentaar gegeven in een topic en toen ook het AP verwitiigd, maar geen reactie. Dit speelde al wel een paar jaar geleden.

Maar ja, één verhaal, is dat voldoende om iets op te starten?

Eén verhaal vaak niet. Maar hoe vaker er (concrete) gevallen gemeld worden, hoe belangrijker het wordt.

Ik heb dit artikel ook gewoon bij het AP getipt.

"Het belang van de boedel gaat gewoon voor", zegt één van hen.

Tot het over zijn eigen gegevens gaat, dan is het vast een ander verhaal. Deze figuren horen gewoon fikse sancties te krijgen.

Naar mijn mening kun je ze niet hard genoeg straffen.
Ik vindt dit soort zaken al snel veel kwalijker als straat diefstal (om maar iets te noemen), waarbij er noemen en wetens wordt gehandeld buiten de wet en er geld aan verdienen terwijl de schade die er uit voortvloeit in sommige gevallen nauwelijks te bevatten is.

Wij als burgers en als bedrijven moeten ons aan strikte regels houden en durf ze maar eens te overtreden, alleen al aan gezichtsverlies en vertrouwen op het moment dat uitlekt dat je het doet is enorm.
Nog maar te zwijgen over de schade die ontstaat door het uitlekken van die gegevens.

Naar mijn mening moeten ze echt paal en perk stellen aan bedrijven of personen die denken dat omdat ze in een bepaalde praktische situatie zitten of in een bepaalde branche dat dit allemaal maar geoorloofd is.

Net als die case met NCIX:
https://www.privacyfly.com/articles/ncix_breach/

En het kan allemaal nog erger.
Stel je voor het bedrijf heeft schijven of machines van 3de staan met gevoelige informatie waar ze middels strike contracten, ISO certificering, AVG, Zorg wet etc etc aan allerlei regels moeten voldoen om die gegevens "tijdelijk" binnen de muren te mogen hebben.
En dan komt er een faillissement en kan zo'n currator "kan die regels" allemaal breken "omdat het terug winnen van geld belangrijker is dan al het andere".

Ga je me vervolgens vertellen als ze 20 kg coke vinden en 10 maal een AK47 met munitie dat ze die ook maar verkopen?

[Reactie gewijzigd door NEO256 op 17 april 2019 11:37]

+3 van mij, ik ben het roerend met je eens.

In het gelinkte artikel staat wel duidelijk dat eind 2017 op de website van de toezichthouder expliciet stond dat curatoren wel de gegevens mogen verkopen. De Autoriteit Persoonsgegevens zelf redeneerde dat curatoren wettelijk verplicht zijn zoveel mogelijk schulden af te lossen.

Dus ja, ik vind ook dat de doorverkoop van persoonsgegevens niet mag, maar het officiële standpunt is inderdaad de laatste jaren wel gewijzigd. In 2001 mocht het niet.
Ik weet niet of de Autoriteit Persoonsgegevens dit goed communiceert naar curatoren, maar ik begrijp de verwarring bij hen zeker. Best dat men nu eens een standvast standpunt inneemt dat de verkoop niet mag en dit ook duidelijk communiceert naar alle curatoren in een officieel schrijven.

[Reactie gewijzigd door Chris_147 op 17 april 2019 12:52]

De volledige tekst is dus:

Eind 2017 stond op de website van de toezichthouder dat curatoren een klantenbestand wél mogen verkopen. Toen redeneerde de Autoriteit Persoonsgegevens dat curatoren wettelijk verplicht zijn om zoveel mogelijk schulden af te lossen. ‘Het klantenbestand van een bedrijf maakt deel uit van de faillissementsboedel. Klantgegevens mogen dus worden verkocht,’ oordeelde de Autoriteit toen. Dat standpunt is inmiddels weer verlaten. De privacywaakhond zegt nu dat gegevens enkel verkocht mogen worden als betrokkenen daarover worden geïnformeerd. Waarom de Autoriteit Persoonsgegevens de afgelopen jaren zo vaak van standpunt veranderde, kan de woordvoerder niet meer achterhalen.

Dus ik snap de verwarring van curatoren wel een beetje en AP moet een duidelijker standpunt innemen.

Inderdaad, want zoals het hierboven staat mogen ze het nog steeds doorverkopen als ze maar melden dat ze dat gedaan hebben.....

Zoals ik al eerder reageerde, https://tweakers.net/nieu...ction=12852360#r_12852360, is het niet zo eenvoudig als dat. Er zijn ook waarborgen vastgelegd in de AVG omtrent verwerkingen. Er zou minimaal een verwerkingsovereenkomst moeten worden gesloten en de aankopende partij krijgt niet automatisch rechten om deze gegevens te verwerken. Waarbij het op neer komt dat voor een geldige en voor beide partijen nuttige verkoop, er expliciete toestemming nodig zal zijn van de personen wiens gegevens worden verkocht.

Precies, hoewel het nu dus niet meer mag, is het lang niet zo zwart wit als mensen hier stellen. De AVG maakt een expliciete uitzonderingen voor wettelijke verplichtingen. Als je dan wettelijk verplicht bent zoveel mogelijk schulden af te lossen, dan gelden de AVG richtlijnen er dus niet voor. Blijkbaar zijn ze daar nu op terug gekomen (er zijn uiteraard limieten, als Urenco failliet gaat zullen ze het uranium ook niet op marktplaats veilen), maar het is wel wat grijzer dan wat een hoop hier lijken te denken.

IANAL maar:
De uitzondering voor wettelijke verplichtingen betreft het verwerken van deze gegevens. Het verhandelen hiervan is m.i. ook een verwerking, net als het aankopen van deze gegevens.
Als het maximaliseren van de opbrengsten inderdaad een geldige wettelijke grondslag is, zit er echter wel een adder onder het gras: De aankopende partij heeft helemaal geen wettelijke grondslag om deze gegevens te mogen aankopen. Ook de andere grondslagen zijn niet per definitie aanwezig, daarom dat in het artikel terecht staat dat toestemming vereist is. Dit betekent dus dat zonder toestemming de gegevens in de eerste plaats niet aangekocht had mogen worden.

Wat dan wel interessant is, de AVG heeft bij het verwerken wel strikte eisen. Bij een doorverkoop zou je dit kunnen zien als een eenmalige data-overdracht waar wel verwerkingsovereenkomsten gesloten moeten worden. Hierin zal dan de curator tekort zijn geschoten. Op een ander vlak zou je in deze situatie een zorgplicht mogen verwachten van de curator namens de aankopende partij, dat ze daadwerkelijk gerechtigd zijn om de gegevens te gebruiken, aangezien dat de evidente reden is om deze gegevens te aankopen. De aankopende bedrijf zou dus de koopovereenkomst mogelijk kunnen ontbinden wegens dwaling.

IAAL

Een verwerkingsovereenkomst of verwerkersovereenkomst sluit je alleen met verwerkers. Als de curator data verkoopt in het kader van het faillissement dan zal degene die de data koopt deze data kopen om voor eigen doeleinden te gebruiken. Diegene is verwerkingsverantwoordelijke en geen verwerker. Je wilt dan ook absoluut geen verwerkersovereenkomst sluiten.

Ten aanzien van de vraag of en in hoeverre nu toestemming vereist is daar kan iedereen, inclusief de AP over roepen en speculeren, maar uiteindelijk zal het Europese Hof van Justitie daar iets over moeten zeggen. Het is mijns inziens niet ondenkbaar dat in voorkomende gevallen de verwerkingsgrondslag ook die van het gerechtvaardigd belang kan zijn.

De AVG naleven is ook een wettelijke verplichting, deze vliegen gaat dus niet op!

Maar in de AVG staat een specifieke uitzondering voor wettelijke verplichtingen. Dus als je een wettelijke verplichting volgt kan je de AVG per definitie niet overtreden. Dus die vlieger gaat wel degelijk op!

Alleen zijn er altijd uitzonderingen, en heeft @kutagh ook nog interessante extra informatie/visie. Maar het blijft simpelweg toch iets minder zwart/wit als wat mensen hier denken. Anders was het ook niet gewoon expliciet toegestaan t/m 2017.

Dat is een heel groot gat als je het zo interpreteert. Ik spreek met een koper van gegevens af dat er een schuld openstaat die gevuld kan worden met die gegevens. Wettelijk verplicht om te betalen, en dus de gegevens over te dragen.
Natuurlijk niet - wat de wet beoogt is dat een bedrijf de loonadministratie bewaart voor de belastingdienst. Of een ziekenhuis voor het opsporen van medische fouten.

Ik denk dat de wet ten aller tijden voor het belang van de schuldeisers gaat. De AVG is groots overal kenbaar gemaakt, ze kunnen niet beweren dat ze deze hebben gemist. De curatoren overtreden moedwillig de AVG regels en dienen daarvoor gestraft te worden. Beginnend met een persoonlijke excuusbrief inclusief schadevergoeding aan alle mensen waarvan gegevens illegaal zijn doorverkocht.

Anders moeten eigenaren van failliete bedrijven met een levensverzekering helemaal oppassen! Deze curatoren gaan immers over lijken en de eigenaar is dood van meer waarde dan levend.

Dat belang van de schuldeisers is echter ook gewoon vastgelegd in de wet. Nu zal in dit geval de AVG voor zover ik kan zien voorrang hebben maar zeggen dat "de wet" voorrang heeft op de schuldeisers is een beetje krom.

Wat voor schade vergoeding verwacht je trouwens exact? Binnen de wet kan je namelijk enkel aantoonbaar geleden schade vergoed krijgen. Dat lijkt me in deze lastig aan te tonen en een bedrag op te plakken.

Een boete voor het overtreden van de AVG lijkt me dan meer voor de hand liggen.

Die verwijdert hij gewoon en verkoopt alsnog de overige data.
Alles draait om geld en schijnveiligheid.

Nog niet zo heel lang geleden meegemaakt dat een klant van mij failliet ging. En de centrale e-mailadressen waar de meeste opdrachten op binnenkomen werden gewoon aan de directe concurrent verkocht.

Ik heb het aan de lijve ondervonden en heb soms het gevoel dat curatoren en rechter-commissarissen op de zelfde golfbaan spelen. Net als sommige makelaars..... Onderhandse woningmarkt van panden die gedwongen de veiling in gaan.

Wie koopt in godsnaam een failliet bedrijf zonder klanten?
Webwinkel of detail dan wel groothandel. Voor een doorstart heb je dit toch gewoon nodig?
Voor de levensvatbaarheid van die zelfde poging.
Wordt het per wet anders afgedwongen, dan resten er alleen nog executie verkopen en nauwelijks of geen behoudt van banen. Is ook goed hoor. Maar regel dat dan goed in de wet.
En ....
Handhaven. (want daar zijn we zo goed in namelijk...)

Plezier

Edit: Allen bedankt voor jullie reacties.

[Reactie gewijzigd door gubyan op 18 april 2019 10:55]

Bij een doorstart gelden hele andere regels, dan mag dit zeker wel. Bij puur het kopen van de klantgegevens is dit hele andere koek, waar dit artikel ook over gaat.

De beschreven situatie is dat onderdelen van het bedrijf los verkocht worden. Het klantenbestand wordt beschouwd als los onderdeel. Oftewel: een bedrijf koopt alleen het losse klantenbestand en laat de rest van de activa en eventuele verplichtingen voor wat het is. De koper heeft geen enkele verdere relatie of binding met het failliete bedrijf. Partij A krijgt de klantnamen, partij B en C de inventaris en partij D en E kopen een stukje van de voorraad.

Dit is wat anders als het gehele bedrijf wordt overgenomen, of alle boedel gezamelijk als geheel. Het bedrijf is dan nog min of meer 1 geheel en er is een duidelijkere binding met de rest van de onderneming. Dit laatste is bijvoorbeeld een doorstart; dan is het begrijpelijk als de klantenlijst meegaat.

of geen behoudt van banen.

Het banen argument is tegenwoordig wel erg populair...
Maar slecht niet onderbouwd en IMO enorm kortzichtig.

Als er echt vraag is naar die arbeid, zouden die mensen gewoon ergens anders aan de slag kunnen.

Inderdaad, een pre-pack faillissement. Personeel eruit, geen ontslagvergoeding, wat wel mag blijven krijgt een ander contract (heb je dan wel keus of is het werkweigering volgens het UWV?), leveranciers vissen achter het net (al kunnen ze die gericht afkopen als ze die nodig hebben).
Ofwel laat de zwakke partijen lijden. Ik zou zeggen sta het alleen toe als degene die profiteert (de eigenaar) er fors geld in legt.

Dat ik in het verleden iets bij bedrijf gekocht heb maakt mij dan tot ven in de toekomst een klant van dit bedrijf?

En dat zal zo doorgaan tot de Autoriteit Persoonsgegevens zo'n curator voor de rechter daagt.

vooral deze man
[quote]"Het belang van de boedel gaat gewoon voor", zegt één van hen.[\quote]
ik veronderstel dus dat indien hij op drugs stoot deze ook gewoon verkoopt aan de meest biedende ?
want "het belang gaat gewoon voor". Nee beste man, de wet moet nog steeds toegepast worden en privacy valt daar ook onder.
Dat ze niet weten hoe de wet toegepast moet worden, houd voor mij ook geen steek, het is hun job.
De wet verwacht van mij ook dat ik die correct toepas, ook al heb ik er mogelijk geen weet van.
en bij twijfel dan pas je de meest strenge interpretatie toe: niet verhandelen zolang je niet weet of het wel of niet mag.

vooral deze man
[quote]"Het belang van de boedel gaat gewoon voor", zegt één van hen.[\quote]
ik veronderstel dus dat indien hij op drugs stoot deze ook gewoon verkoopt aan de meest biedende ?
want "het belang gaat gewoon voor". Nee beste man, de wet moet nog steeds toegepast worden en privacy valt daar ook onder.

De "man" is een vrouw. Haar naam (die ik hier om privacy-redenen niet zal vermelden) is terug te lezen in het bronartikel.

Voor je als een wildebeest reageert, is het misschien aanbevolen om even wat verder te kijken. Het standpunt van deze specifieke curator is in het recente verleden het officiële standpunt van de autoriteit persoonsgegevens geweest. Het werk uitvoeren met maximaliseren van de inkomsten van de boedel is wettelijk óók vastgelegd namelijk.

Mocht je het antwoord van deze curator dus niet bevallen, kun je je woede beter richten op de veroorzaker in plaats van de boodschapper.

Het is natuurlijk ook te wijten aan tweakers die dat soort relevante feiten negeert of onduidelijk verpakt in hun berichtgeving, omdat ze het bronartikel niet goed lezen. Wat dat aan gaat mag er heel wat meer zorg komen voor de inhoud van artikelen. Het is tegenwoordig steeds meer kwantiteit over kwaliteit en dat is erg jammer.

[Reactie gewijzigd door fapkonijntje op 17 april 2019 11:40]

Dat klantgegevens onder de boedel vallen vind ik discutabel. Al helemaal als er een privacy reglement ondertekend is. Dat ze zich moeten houden aan de wet prima, als wetten elkaar tegenspreken ga je je informeren, volgens mij hoort dat namelijk ook.

Lees jij alle privacy- en vooral leveringsvoorwaarden bij een webshop eerst?
Vast ook niet want daarin staat regelmatig dat de door jouw vertrekte gegevens door hen als eigendom mogen worden beschouwd. Veelal in slinkse, juridisch uitgenaste bewoording.

Vaak kun je ook niks bestellen als niet eerst een heel formulier invult.

En dat digitale informatie onder de boedel valt is voor een curator gewoon papierwerk.

lezen, niet echt maar ga er wel door;
En ja heb dit inderdaad al tegengekomen, en dan per direct gestopt met bestellen/registreren.

Ik mag toch aannemen (hopen), dat als in de wet staat dat een curator moet zorgen het maximaliseren van de inkomsten, dat dit geen vrijbrief is om alle andere wetten en regels aan je laars te lappen, want 'volgens de wet moet ik de inkomsten maximaliseren, dus overtreed ik willens en wetens een aantal andere wetten''

Er staan twee zaken in de wet die elkaar tegenspreken. Je overtreed er hoe dan ook een. De AP is de instantie die dan moet adviseren wat de juiste koers is met betrekking tot privacy. Die gaf overduidelijk gemengde signalen, waaronder de statement die de curator hier maakt. Dat is dus niet iets wat ie zelf verzonnen heeft. Het probleem ligt dan ook bij de AP, niet direct bij de curatoren. Maar zoals tweakers en een paar wilden dat schrijven, ligt de schuld daar wel. Wat naar mijn idee in dit geval onzin is.

Deze curatoren de gewoon de wet overtreden moeten een boete aan hun broek krijgen of gewoon aangeklaagd kunnen worden door de mensen van wie hun data is verkocht, zodra je die curator er persoonlijk voor verantwoordelijk stelt geldt de privacy wet ineens wel weer.

De fout hier zit aan beiden kanten zowel de curator als de AP, de AP moet gewoon ingrijpen en boetes uitdelen aan curators die zich niet aan de privacy wet houden. En curators moeten niet gewoon weg een wet naast hun neerleggen omdat deze niet handig, of moeilijk uit te leggen is, en daar verantwoording voor afdragen.

En het privacy recht zou zo moeten worden veranderd dat je hier niet ineens instemming voor moet geven, de wet hoort te zijn dat je een klantenbestand niet kan verkopen. Het maakt hier niet bij uit welk bedrijf dat klanten bestand aanlegt het is gewoon gevoelige informatie die meer afdraagt dan de data die er in staat.

Het standpunt van deze specifieke curator is in het recente verleden het officiële standpunt van de autoriteit persoonsgegevens geweest.

Maar ook dit standpunt is niet wettelijk, dus niet geldig.
Maar buitenom of het nu al dan niet wettelijk is, is het geen woede maar verontwaardiging over dergelijke mentaliteit. zoals ik met mijn voorbeeld van drugs al aangaf.
En hij is zeker geen boodschapper, meer een gemakzuchtige asociaal persoon, afgaande op zijn uitspraak. iemand met meer gevoel voor zijn medemens zal het anders uitdrukken en misschien verwijzen naar het "officiële" standpunt.

Aan de andere kant is de doorsnee tweaker hier net zo hypocriet als die man, doet ook gewoon wat voor hem/haar het beste uit komt ongeacht wat de wet zegt.

Ze hoeven waarschijnlijk nergens bang voor te zijn. Eventuele boetes gaan gewoon ten koste van het failliete bedrijf.

Waar haal je dat vandaan dat ze financiele boetes/blunders gewoon kunnen verhalen/neerleggen op het failliete bedrijf? Als er een boete komt moet de Curator(zzp) dan wel het Curator bedrijf waar hij in dienst is gewoon betalen. En kunnen ze dat niet neer leggen bij een bedrijf.

De AP is net zo crimineel als de curator. Die heeft jaren juist gezegd dat het ok is om deze gegevens te verkopen. Vroeger mocht dit ook niet van de AP maar ergens in dit millenium is men van standpunt verandert en was het allemaal ok tot de AVG in werking ging.

Vroeger mochten klantenbestanden ook niet verkocht worden van dezelfde instantie. Daartussen ineens wel en vond men schijnbaar dat een klant in het bestand geen rechten heeft. Nu kunnen ze niet anders dan de AVG wet respecteren.

Dus in de tijd dat de DSB bank ging vond de AP het best dat die gegevens verkocht werden hoe gevoelig het ook mocht zijn. Knap walgelijk als je het mij vraagt.

Ook vinden sommige curatoren de privacywetgeving ondergeschikt aan het belang om zoveel mogelijk geld op te halen voor schuldeisers. "Het belang van de boedel gaat gewoon voor", zegt één van hen.

Ook wel te lezen als: Ik erken de wet niet. Kunnen dit soort mensen niet alvast worden aangeklaagd voor het aangeven van een intentie om de wet te overtreden?

Waarschijnlijk wel, gezien de curator de persoonsgegevens als een verhandelbaar iets beschouwd, terwijl bij het opbouwen van dat bestand is gesteld dat deze gegevens niet verhandeld zullen worden. Het is dus wel een bezit van het failliete bedrijf, maar een waar ze geen recht van verkoop of overdracht op heeft.

Door dit te negeren komt er wat extra cash binnen, maar dat dus niet toegestaan.

Tsjonge jonge jonge, het verbaast mij aan de ene kant wel maar aan de andere kant niet. Aan de ene kant wel, want: de AVG is nu al een tijdje van kracht, ze kunnen boetes krijgen en andere bezwaren opgelegd krijgen. Ik snap dan echt niet waarom ze dat risico nemen en alsnog dikke schijt aan iedereen z'n (de klanten) privacy heeft. Dan lijkt mij die hele AVG-wetgeving een wassen neus te zijn. Alhoewel, ik merk zeker wel verbetering bij de grotere bedrijven.

Aan de andere kant: het blijven wel bedrijven, en aangezien privacyschending onderhand een dagelijks dingetje begint te worden onder bedrijven, moet ik niet zoveel hoop hebben . In die zin verbaasd het me dus weer niet.

deze mensen zien de data niet als privacygegevens...maar als verhandelbare data...en moeten (das hun opdracht) zoveel mogelijk geld persen uit een failliete boedel....dat ze hiermee de wet overtreden daar moet gewoon op ingegrepen worden door de AP, waarom denken deze curatoren dat het afhandelen van een faillissement boven de wet staat? je zou van deze mensen toch juist verwachten dat men de wet respecteert?

ps. heel veel MKB'ers hebben hun zaakjes goed voor elkaar hoor, er zitten bij de grote jongens nog wel wat rotte appels..maarja als de AP vooraf al aangeeft niet te gaan (kunnen) handhaven wegens tekorten in personeel en geld....dan blijven ze hun gang gaan totdat er iemand aangifte doet.

[Reactie gewijzigd door bArAbAtsbB op 17 april 2019 11:27]

Ik verwacht niet dat deze curatoren persé denken boven "de wet" te staan, hun taak komt ook gewoon voort uit wetgeving.

Die ze dan ook actueel moeten beheersen, inclusief de AVG.

Ook vinden sommige curatoren de privacywetgeving ondergeschikt aan het belang om zoveel mogelijk geld op te halen voor schuldeisers. "Het belang van de boedel gaat gewoon voor", zegt één van hen.

Ik neem aan dat deze mensen vervolgd gaan worden ?

Curatoren kunnen na een faillissement van een bedrijf de klantgegevens verkopen om schuldeisers af te betalen.

Dit is echt zo fout als het maar kan zijn. Dat klantdata waarde heeft, betekent niet dat een curator dan maar per opbod de gegevens mag verkopen.

Volgens juristen waar Investico mee sprak zouden curatoren niet weten hoe zij de privacywet moeten interpreteren, omdat die de afgelopen jaren vaak veranderd is.

De AVG is ondertussen 2 jaar van kracht. En ja, daar zitten echt nog een hele hoop zaken bij die via de juridische weg uitgedokterd moeten worden. Maar dat dit volgens de AVG niet mag, staat toch wel als een paal boven water. Ik hoop dat de AP hier meteen grote boetes voor gaat opleggen want dit zijn toch echt praktijken die je niet wilt hebben.

Misschien ligt het paspoort van de eigenaar wel in de kluis. Kan je ook verkopen toch? Het is eigendom van de staat, maar winst gaat voor alles toch?
Mijn persoonsgegevens zijn namelijk ook van mij.