'Spotify past beleid omtrent 'hatelijk gedrag' artiesten aan

Spotify zou niet langer artiesten willen bestraffen door ze uit playlists te verwijderen bij slecht gedrag in het dagelijks leven. Eerder werd de muziek van R. Kelly en XXXTentacion uit playlists verwijderd, maar Spotify zou het beleid aanpassen na klachten van artiesten.

Volgens niet nader genoemde bronnen zouden verscheidene grote artiesten, waaronder Kendrick Lamar, hun onvrede hebben geuit bij Spotify-ceo Daniel Ek. Dat laat Bloomberg weten. Zo zou Lamar de Spotify-topman opgebeld hebben uit onvrede over de beslissing om de muziek van XXXTentacion te weren uit door Spotify samengestelde playlists en Discover Weekly. Daarbij zou ook door Lamar en anderen zijn gedreigd om muziek van Spotify te halen.

In de gesprekken zou Ek vervolgens aangegeven hebben dat het beleid omtrent hatelijk gedrag wordt gematigd, en dat de muziek van XXXTentacion weer op de playlists wordt gezet. Publiekelijk wilde Spotify echter niet reageren op de berichtgeving van Bloomberg.

Het beleid zelf werd aanvankelijk wel publiekelijk aangekondigd, waarbij Spotify te kennen gaf van mening te zijn dat de eigen playlists de waarden van het bedrijf moet uitdragen. In dat beleid spreekt Spotify zich uit tegen haatzaaierij en hatelijk gedrag. Onduidelijk is of het beleid nu ook aangepast gaat worden, omdat het op moment van schrijven nog ongewijzigd online staat. Volgens bronnen van Bloomberg wordt er nog intern gesproken over de wijzigingen.

Reacties (175)

Tja, lastig natuurlijk. Het probleem is een beetje dat in de huidige maatschappij met alle informatiestromen die internet aan ons ontsluiten mensen al gestraft worden voordat ze veroordeeld zijn. (oef, ik klink oud nu). Een insinuatie / beschuldiging is al genoeg om helemaal kapot gemaakt te worden. Dat gebeurde vroeger natuurlijk ook al, maar niet in deze mate voor mijn gevoel.

Als iemand je beschuldigt van wangedrag en Spotify, of welke inkomstenbron dan ook, besluit je dan ook maar af te sluiten, dan kan ik me voorstellen dat je dat niet tof vind. Hier is de rechtspraak voor, om gebaseerd op de informatie die voorhanden is een, zo goed mogelijk, onafhankelijk oordeel te vellen. Als je daarna als Spotify handelt omdat het niet binnen de waarden van je bedrijf past snap ik het wel.

Echter, waar ligt de grens? Ik denk dat er genoeg veroordeelde criminelen in de entertainment-business zitten en dus ook geld verdienen aan Spotify. Nu lijkt het meer een soort publiciteitsstunt te zijn van Spotify om een wit voetje te halen bij 'de publieke opinie'. Echter, het pakt nu ook nog eens contraproductief uit want:
- R.Kelly heeft juist meer luisteraars gehad dan ervoor
- Spotify komt nu over als een bedrijf met een set normen en waarden, maar die gaan overboord als de commercie in het gedrang komt. Lekker hypocriet.

EDIT:
Heel goed punt van @Finder hieronder:

Wat is dan de volgende stap? Dat je geen boeken meer mag lezen van mensen met verwerpelijk gedrag? Dat zijn er namelijk nog wel wat, of biografien van mensen uit WOI of WOII.

Het is exact een vorm van censuur. Stel je voor dat Amazon besluit boeken van een persoon of van een groep niet meer verkoopt omdat de persoon of groep niet binnen de normen en waarden passen van het bedrijf. Dat is censuur van de bovenste plank

Grote verschil hier is dat Spotify het niet verwijderde natuurlijk, maar slechts minder makkelijk vindbaar maakte. Beetje alsof je Mein Kampf (jaaaa, heel dicht bij de Godwin aan het komen nu in de kelder van de bieb plaatst)

In hoeverre is muziek anders dan literatuur?

[Reactie gewijzigd door armageddon_2k1 op 26 mei 2018 11:55]

Wat ik een slechte trend vind is dat we de artiest en het werk niet meer scheiden. Veel goede muziek en kunst is juist gemaakt door artiesten/kunstenaars met een wat donker verleden. Vaak is dat juist waardoor mensen zijn geïnteresseerd.
Een muziekgenre als hiphop is juist ontstaan in de achterstandswijken en vormt voor veel artiesten een weg uit bijvoorbeeld de criminaliteit. Maar ook musea kan je wel sluiten als je alle werken van kunstenaars met een twijfelachtig verleden eruit haalt. Picasso had ook geen smetteloos verleden. What's next? Alle Michael Jackson nummers uit de playlists halen? Nummers die over drugsgebruik gaan?

Dat je neo nazi muziek eruit haalt kan ik me nog voorstellen, maar 'I Believe I Can Fly' omdat de artiest wat in zijn privéleven heeft gedaan? Het kan ook raar gaan lijken als je voornamelijk zwarte artiesten verwijdert voor seksueel wangedrag, want er zijn wel meer grote artiesten die daar wat steekjes hebben laten vallen. David Bowie? George Michael? Aerosmith met een minderjarige?

Het hele grote voordeel van internet tov het oude model met grote labels en radio's is juist dat muziek organisch naar boven kwam drijven in plaats van geforceerd werd. Niemand die het Spotify verwijt als een iemand een artiest in een playlist plaatst. Dit is Spotify die haar normen en waarden probeert op te dringen en daarmee gaan ze in mijn ogen een stap te ver.

Ben benieuwd wat er dan moet gebeuren als een van de oprichters van Spotify wordt beschuldigd van een verkrachting. Moeten Google, Microsoft en Apple dan de links en Spotify apps gaan verwijderen?

[Reactie gewijzigd door BarôZZa op 26 mei 2018 12:21]

Is day niet juist het probleem? Je zegt dat je je kan voorstellen dat men neonazi muziek verwijdert, maar waarom? En waarom dan niet ook muziek van neo-nazisten? Of muziek met racistische teksten is misschien wat je eigenlijk bedoelt of muziek van racistische artiesten? Elk verbod is arbitrair en gemakkelijker breder te trekken.

Waarom stelt Spotify zich niet gewoon op als een onafhankelijk platform? Artiesten publiceren muziek, gebruikers curaten playlists en luisteren muziek en bepalen zelf wat ze wel een niet willen horen

Ik heb het over als de content racistisch is en bijvoorbeeld oproept tot geweld naar bepaalde groepen, niet de maker terwijl de muziek daar niks mee te maken heeft. Dat is waar ik de duidelijke lijn trek. Als R Kelly zingt over minderjarige meisjes verkrachten, dan snap ik nog dat je dat uit de playlists haalt, maar zoals je aangeeft: zelfs dat is een slippery slope. Veel muziek van een paar decennia terug zou nu ook niet meer echt in het tijdsbeeld passen en veel populaire muziek draait om geweld.

Ik heb het over als de content racistisch is en bijvoorbeeld oproept tot geweld naar bepaalde groepen, niet de maker terwijl de muziek daar niks mee te maken heeft. Dat is waar ik de duidelijke lijn trek. Als R Kelly zingt over minderjarige meisjes verkrachten, dan snap ik nog dat je dat uit de playlists haalt, maar zoals je aangeeft: zelfs dat is een slippery slope. Veel muziek van een paar decennia terug zou nu ook niet meer echt in het tijdsbeeld passen en veel populaire muziek draait om geweld.

Dat blijft inderdaad een heel moeilijk dilemma. Aan de ene kant vind ik zelf ook dat bepaalde gangster-hiphop over het vermoorden van bendes en het n*ken van hoeren ook de prullenbak in mag, maar als je dat heel consequent toepast en een moreel filter over muziek en literatuur heen haalt, dan zou je dat ook moeten doen met bijvoorbeeld het boek "Lolita" van Nabokov of "Don't Stand So Close To Me" van The Police. Dan blijft er dus ook van een hoop dingen die we als kunst zien niet veel over.

Bovendien is die moraal afhankelijk van het land waar je bent, want ik denk niet dat de muziek van George Michael of Queen in Rusland erg zal worden gewaardeerd.

Er zal ergens een grens moeten worden gelegd over muziek die wel of niet toelaatbaar is. Ik heb het dan vooral over de lyrics, maar het algemene gedrag van een artiest kan ook een rede zijn om muziek te weren.

Op het moment dat muziek gebruikt wordt om mensen aan te zetten tot acties die moreel of wettelijk niet door de beugel kunnen horen ze niet in het publieke domein thuis. Muziek over het vermoorden van bendeleden kan nog net, maar zodra in het lied ook wordt aangegeven dat dit een goede zaak is, dan niet meer. Dat is goedkeuren van wettelijk verboden gedrag. Muziek over het neuken van hoeren mag van mij de prullenbak in, maar een hoer verdient op die manier haar geld. Dit zet nog niet aan tot grensoverschrijdend gedrag.
Mocht een artiest regelmatig tijdens optredens of uitingen in de media uitingen doen die aanzetten tot racisme of ander grensoverschrijdend gedrag, dan zou zijn muziek "uit de handel genomen" moeten worden om hem het platform te ontnemen.
Dit geld niet alleen voor muziek, maar ook voor literatuur en andere kunstvormen. Je kan het censuur noemen, maar er is wel een duidelijk criterium waar je aan vast kunt houden. Er bestaat een grijs gebied, maar via een klachtenprocedure of een rechter kan je de juistheid van een beslissing altijd nog laten beoordelen.

Mocht een artiest regelmatig tijdens optredens of uitingen in de media uitingen doen die aanzetten tot racisme of ander grensoverschrijdend gedrag, dan zou zijn muziek "uit de handel genomen" moeten worden om hem het platform te ontnemen.

Dan zul je een hoop artiesten "uit de handel" moeten nemen omdat grensoverschrijdend gedrag in elke cultuur anders is. Denk aan het wegpiepen van scheldwoorden in een hoop Amerikaanse televisieprogramma's, terwijl we daar hier in Nederland echt niet moeilijk over gaan doen.

Denk ook aan situaties zoals het optreden van Miley Cyrus of "I can have you naked" Justin Timberlake. Tuurlijk zijn dat soort optredens echt bedoeld om te provoceren, maar als je dat uit naam van het goede fatsoen gaat wegcensureren en je dus alleen nog brave uitingen over houdt, dan heeft kunst geen betekenis meer, want de artistieke waarde volgt vaak juist uit het feit dat het uitdaagt en provoceert.

Anders wordt alle muziek een politiek correcte eenheidsworst en alle videoclips krijgen dezelfde creatieve kwaliteit als een stilleven van een fruitschaal. Willen we dat echt?

Provocerend gedrag is nog niet gelijk aan "aanzetten tot". Als daarbij het publiek aangemoedigd wordt om het voorbeeld te volgen, dan wel. De verschillende culturen zijn wel eens lastig. Godslasterende uitlatingen (om welke god, profeet of heilige het ook mag gaan) wordt hier met gemak geaccepteerd, maar in Islamitische landen kan je negatieve uitspraken omtrent Mohamed of zijn volgers maar beter niet toelaten.

Een kritische uitlatingen moeten kunnen, daar is kunst van oudsher gewoon een uitlaatklep voor. Aankaarten van onderwerpen (politiek correct of niet) moet altijd kunnen. Als kunst gebruikt wordt om louter en alleen gebruikt wordt om anderen aan te zetten tot haat en misbruik, is een grens overschreden. Daar mag best tegen opgetreden worden. Dat kan best zonder dat er een eenheidsworst wordt gecreëerd. Als het uiten van kritiek al uitgelegd wordt als oproepen toe haat, dan krijg je inderdaad het gevaar van het creëren van een eenheidsworst.
Dat er voor verschillende landen wat aangepaste regels gelden om aan te sluiten bij de cultuur vind ik best, maar niet als kritische uitlatingen tot verboden gaan leiden. Helaas is dat in een aantal landen nu wel de praktijk.

Aanvullend op je verhaal: Hoe bepaal je of iets aanzetten tot is en niet provocerend? Het zijn geen uitersten op hetzelfde domein, dus je hebt dan twee variabelen die je bekijkt. Is het dan voldoende als iets ook provocerend is, of mag iets niet aanzetten tot zijn? En wat is aanzetten tot? En wat is provocerend?

Het zal hoe dan ook neerkomen op dat iemand iets (lees: uiten van kritiek) aanstotend vind en dat het daarom gecensureerd wordt.

Er zijn duidelijke verschillen. Kwestie van tekstanalyse. Bij aanzetten tot roep je mensen en op om iets te gaan doen. Bijvoorbeeld een opstand tegen een regering beginnen.
Als je alleen misstanden aankaart is dat kritisch als je daarbij roept dat de verantwoordelijken berecht moeten worden of moet en vertrekken is dat nog steeds kritisch. Op het moment dat je daarbij oproept om het initiatief of recht in eigen hand te nemen op een manier die wettelijk verboden is, is het "aanzetten tot" Het aannemen van een agressieve houding of het uitvoeren van (sexuele) handelingen die moreel verwerpelijk zijn, is provoceren. Wanneer daarbij het algemeen fatsoen ver wordt overtreden of zelfs tegen de geldende wet in gaat, dan gaat het te ver.
Een text als "Grab them in their pussy" (Donald Trump) is duidelijk een opdracht naar anderen om iets te doen wat tegen de wet is (aanranding). Als dit verboden wordt heb ik daar geen probleem mee. Een tekst als "I grabbed her in her pussy" is beschrijvend, zonder roep om dat na te volgen. Dit zou naar mijn mening toegelaten moeten worden.
Als je teksten voornamelijk analytisch bekijkt is het grijze gebied niet zo groot. Als Spottify dat zou toepassen hebben ze mijn zegen. Er zal echter nog heel wat muziek zijn die in sommige landen verboden zal worden op grond van de wetten daar.

Dit is je reinste virtue signaling (deugd signaleren, in deze korte TPO column wat meer achtergrond over de oorsprong van het gedrag en enkele voorbeelden), het laten zien dat je "waarden" hebt om je positie in de sociale groep te verbeteren - kortom, dat je deugt tegenover je klanten. De ironie is dat het eindresultaat hiervan eigenlijk haten is om maar de grootste groep te kunnen bereiken: "Wij "keuren dit af" , dus jullie vinden ons nu vast beter dan die andere streaming partijen, toch? _{Niet?! Oh god, dan draaien we het snel weer terug!!}".

Het is ook vooral de implicatie erbij dat als je het er niet mee eens bent, dat jij dan gelijk niet okay bent - en dat is natuurlijk onzin.

Het probleem met het wijzen op "virtue signaling" is dat het op zichzelf "virtue signaling" is. En daarbij wordt het tegenwoordig echt op iedereen gebruikt die iets veroordeeld. Virtue signaling is echt een waardeloze term geworden die alleen maar meer bijdraagt aan de nihilistische internetcultuur.

er zijn wel meer grote artiesten die daar wat steekjes hebben laten vallen

De uitdrukking "een steekje laten vallen" klinkt erg onschuldig, misschien niet de beste woordkeuze als het over verkrachting (soms van minderjarigen) gaat...

Dit is Spotify die haar normen en waarden probeert op te dringen en daarmee gaan ze in mijn ogen een stap te ver.

Als jij dat vindt staat het je vrij om je abonnement op te zeggen. Net zoals mensen hun abonnement op kunnen zeggen, omdat Spotify niet ver genoeg gaat, als ze juist niets doen. Als het over moraal en ethiek gaat (dus zolang bedrijven zich aan de wet houden en er dus geen rechters aan te pas komen) spelen er maar drie dingen mee: de mening van het bestuur, klanten die wel of niet weglopen en aandeelhouders die wel of niet klagen.

Ben benieuwd wat er dan moet gebeuren als een van de oprichters van Spotify wordt beschuldigd van een verkrachting.

Even onder de aanname dat het een geloofwaardige beschuldiging is: als Spotify weigert om die persoon uit zijn functie te zetten, dan is het zeker mogelijk dat genoeg mensen (op "aandringen" van de media) bij andere bedrijven gaan vragen waarom ze blijven samenwerken met Spotify en dat die andere bedrijven besluiten dat het makkelijker is om de samenwerking te beëindigen.

Ik vind dat niet zo heel erg een probleem eigenlijk als zo iemand echt veroordeeld is. We gebruiken bijvoorbeeld ook geen ReiserFS meer toen bleek dat die vent een moordenaar was.

Zeker als je ziet dat de hele hiphop/rap cultuur afkomstig is uit de gewelddadige 'gang' sfeer en populaire muzikanten toch vaak als rolmodel gezien worden. Ik zou juist willen dat er meer gedaan wordt tegen artiesten met een gewelddadige achtergrond. Ik vind het nogal rot voor hun slachtoffers dat ze zo verheerlijkt worden.

Ik denk toch dat je weer even de definitie van censuur moet opzoeken. Dat Amazon, Spotify of Tweakers bepaalde content niet wil verkopen of vertonen is geen censuur, ongeacht de reden.

Van censuur kan alleen gesproken worden wanneer een overheid of controlerende macht een bepaald werk verbied (bijvoorbeeld Mein Kampf). Laten we de betekenis van censuur alsjeblieft niet verder devalueren en alleen gebruiken waar het daadwerkelijk toegepast wordt. Niet voor een paar huilende narcisten artiesten die denken dat ze heel wat voorstellen.

Oftewel: https://xkcd.com/1357/

[Reactie gewijzigd door Standeman op 26 mei 2018 15:06]

Van censuur kan alleen gesproken worden wanneer een overheid of controlerende macht een bepaald werk verbied (bijvoorbeeld Mein Kampf).

Het kan goed zijn dat Mein Kampf in een aantal landen daadwerkelijk verboden is (het enige voorbeeld dat ik ken is Nederland), maar in de meeste landen is dat strikt genomen niet zo. Het is bijna nergens te krijgen omdat, na "het overlijden van de auteur" en bij gebrek aan nabestaanden, het auteursrecht bij de Duitse overheid terecht is gekomen. Als een uitgever dat boek wil drukken, dan heeft ie dus toestemming nodig van de Duitse overheid. Niet omdat ze (als wetgevende macht) een wet hebben die het verbiedt, maar alleen omdat ze (als eigenaar van de auteursrechten) die beslissing mogen nemen; juridisch gezien behartigen ze de belangen van de auteur. Bij andere boeken zal het antwoord vaak zijn "dat mag, als je ons x euro betaalt", maar in dit geval is het antwoord simpelweg "nee".

Dat onderscheid is om twee redenen belangrijk:

• Ten eerste is het een standaard-voorbeeld van censuur, vaak met het idee dat het een vorm van censuur is waar veel mensen het mee eens zullen zijn. Maar dat is dus een slecht voorbeeld, want (strikt genomen) is het helemaal geen censuur.
• Ten tweede is de lengte van auteursrechten tot idiote lengte opgerekt, maar het is niet oneindig. Tegenwoordig is het geldig tot "70 jaar na het overlijden van de auteur"... met andere woorden, een paar jaar geleden. Vandaag de dag kun je (zowel de originele versie, als de versie met historische toelichting) legaal drukken en verkopen in Duitsland. Een versie met toelichting waarom de genoemde ideeën geniaal zijn blijft wel verboden, dankzij een wet die nazi-propaganda verbiedt.

Meer informatie:

quote: https://en.wikipedia.org/wiki/Mein_Kampf

After Hitler's death, copyright of Mein Kampf passed to the state government of Bavaria, which refused to allow any copying or printing of the book in Germany. In 2016, following the expiry of the copyright held by the Bavarian state government, Mein Kampf was republished in Germany for the first time since 1945, which prompted public debate and divided reactions from Jewish groups.
[..]
Owning and buying the book in Germany is not an offence. Trading in old copies is lawful as well, unless it is done in such a fashion as to "promote hatred or war." In particular, the unmodified edition is not covered by §86 StGB that forbids dissemination of means of propaganda of unconstitutional organisations, since it is a "pre-constitutional work" and as such cannot be opposed to the free and democratic basic order, according to a 1979 decision of the Federal Court of Justice of Germany. Most German libraries carry heavily commented and excerpted versions of Mein Kampf. In 2008, Stephan Kramer, secretary-general of the Central Council of Jews in Germany, not only recommended lifting the ban, but volunteered the help of his organization in editing and annotating the text, saying that it is time for the book to be made available to all online.

Mijn Kamp was niet verboden. Nederland heeft precies dezelfde constructie als Duitsland, en de staat wilde niet bijdrukken. In augustus lijkt er een nieuwe druk uit te komen: Mijn strijd.

[Reactie gewijzigd door .oisyn op 26 mei 2018 18:58]

Een kleine correctie het is 'Mein Kampf', oftewel 'Mijn Strijd' in het duits. Niet 'Mijn Kamp', maar dat terzijde!

quote: https://nl.m.wikipedia.or...f#Mein_Kampf_in_Nederland

Op 6 december 1939 verscheen Mijn kamp, de Nederlandse vertaling van de NSB'er Steven Barends, bij uitgeverij De Amsterdamsche Keurkamer. In zes drukken werd de totale oplage circa 150 000 stuks. Als Nederlandse titel overwoog uitgever George Kettmann eerst nog Mijn strijd, wat een duidelijker vertaling is. Toch koos hij destijds voor het woord 'kamp', omdat de klank ervan al bij voorbaat elke twijfel uitsloot of men wel met hét boek van de Duitse Führer te maken had, aldus Kettmann.

(en "kamp" verwijst hier uiteraard naar strijd/gevecht, niet naar een kampement )

Overigens zijn de auteursrechten van het origineel in 2016 verlopen, vandaar dat er nieuwe vertalingen worden uitgebracht.

[Reactie gewijzigd door .oisyn op 27 mei 2018 02:10]

Interessant om te lezen dat Mein Kampf niet officieel (wel effectief) gecensureerd is in Duitsland.

Maar goed, Duitsland heeft wel weel censuur op nazi symbolen zoals het hakenkruis. Wat volgens mij wel bij wet verboden is.

Spotify heeft wel zeer veel macht, dus ik vind de term "censuur" zeer goed passen.

Net als dat sommige youtubefilmpjes verwijderd worden.

Er zijn geen waardige concurrenten voor een dienst als Spotify.

Verder is de censuur gebaseerd op angst (voor de publieke opinie, uit politieke correctheid etc) en dat is nooit een goede raadgever.

Spotify heeft wel zeer veel macht, dus ik vind de term "censuur" zeer goed passenq

Nee.Censuur komt alleen van de overheid. Wat Spotify doet is iets heel anders dan censuur, iets veel belangrijkers dan censuur: wat Spotify is doet is vrijheid! Spotify heeft de keuze om artiesten aan te bieden en ook niet aan te bieden en ze hebben geen verplichting om iets aan te bieden. Natuurlijk kun je discussiëren of Spotify wel met de juiste normen en waarden meet, natuurlijk mag spotify niet de wet overtreden maar je kunt ze niet van censuur beschuldigen. Het is van groot belang dat een bedrijf vrij is in haar beleidskeuzes, dus als Spotify morgen besluit Coldplay te verwijderen, gewoon omdat het sh*t muziek is, dan mogen ze dan en dat moet ook zo blijven.

Met het principe wat je noemt ben ik het eens, maar dat principe is hier niet van toepassing.

Gezien de macht van Spotify (ze kunnen een artiest maken of breken) acht ik dit geen gezonde situatie.

Het is alsof de NS zegt: jou mening bevalt ons niet, je mag niet meer in de trein, terwijl jij voor je inkomen van de trein afhankelijk bent.

Censuur is de controle van de kant van een autoriteit op een informatiestroom, wat in het dagelijks leven vaak de overheid is. Van Dale definieert het als volgt: "toezicht op voor publicatie bestemde teksten, films, voorstellingen enz." Ik zie daar nergens het woord overheid in vermeld.
Op het gebied van streaming audio op het internet is Spotify aan te wijzen als autoriteit. Als zij een publicatie tegengaan, heeft dat een grote impact. Dus is dat prima te duiden als censuur.

Je hebt Youtube Premium, Apple Music, youtube.com etc etc etc.
Dus nog steeds geen censuur.

Dus, in jou ogen bestaat censuur helemaal niet? Het is immers altijd te omzeilen.

Het punt is net dat dit geen censuur is, onder andere omdat het simpelweg ergens anders te vinden is... Er is 1 partij die beslist om de content niet te promoten. Niets houdt je tegen om je Spotify abbo op te zeggen en en andere te nemen waar je je wel in kan vinden. In het geval van censuur is het niet te omzeilen, de overheid bepaalt dat content x verboden is, en iedereen en overal moet dit volgen, los van hun eigen overtuiging (en kom niet af met zwarte markt / criminele parcours).

Ga je ook beginnen miepen over censuur omdat supermarkt X jouw favoriete yoghurtmerk niet in hun assortiment zet? Dit is puur een beslissing over hun eigen beleid en bedrijfsvoering, en dat is hun goed recht.

Het punt is dat het eenvoudig is om naar een volgende supermarkt te gaan en daar je favoriete yoghurt te kopen.

Met Spotify ligt het anders. Je neemt een betaald abonnement om alles te luisteren op je Android telefoon. Dan is het gewoon kloten dat Spotify een deel van je favoriete muziek censureert omdat een uitspraak van een artiest ze niet bevalt.

Ik noem het nog steeds censuur, omdat het de subjectieve mening van Spotify is dat ze de moraalridder uit moeten hangen.

En wat moet je dan? Een Apple telefoon erbij kopen met een extra Apple music abonnement? Voor 99.99% dubbel betalen?

Het is alsof je twee stroomabbo's nodig hebt omdat een gereformeerde electriciteitsleverancier besluit om zondags geen stroom te leveren.

Ik heb nog even opgezocht wat censuur is. Er staat in de definitie niet dat censuur altijd van de overheid komt en niet te omzeilen is.

"Censuur is het gebruiken van de macht van de staat, een andere controlerende macht, een bepaalde groepering, of van bepaalde individuen, om informatie achter te houden of de expressie aan banden te leggen. De verwante term persbreidel geeft de maatregelen aan om de persvrijheid te beperken."

Spotify is een machtige groepering die informatie achterhoudt van hen onwelgevallige artiesten. Spotify censureert.

Nope, Spotify houdt geen informatie achter en houdt niemand tegen om die muziek af te spelen, ze leggen geen verbod op en bestraffen je niet. Wat ze doen (deden) is het niet actief promoten via de door hen samengestelde playlists. Dat is helemaal niet hetzelfde. Als je de retail vergelijking doortrekt, is het zoals een winkel die enkel product x in de etalage zet, maar uiteraard ook andere zaken verkoopt. Is dat ook censuur dan? Yeah, I didn't think so. Hun keuze en dat is hun goed recht. Dat jij niet met hun keuze akkoord gaat is vooral je eigen probleem.

Er zijn grote en goede alternatieven voor Spotify als hun beleid je niet aanstaat. Net zoals je naar een andere supermarkt gaat kan je ook perfect naar een andere streamingdienst overstappen. Je hebt helemaal geen iPhone nodig om Apple Music te gebruiken ... Je kan naar Apple Music, Youtube Music, Deezer, Tidal, whatever er nog beschikbaar is overstappen.

En wat als die andere aanbieders soortgelijk beleid voeren? Neem jij dan bij meerdere aanbieders een abonnement?

Als zulke machtige bedrijven de moraalridder gaan uithangen gaan we echt de verkeerde kant op.

Het feit dat je naar een ander kunt overstappen is niet relevant voor het begrip censuur.
Als je een informatiestroom inperkt omwille een voor jou onwelgevallige reden dan heet dat bij mij thuis censuur.
Het boek Mein Kampf was niet verboden, het werd alleen niet meer gedrukt, oftewel 'niet actief gepromoot' in jouw woorden.

Hoe wil je het noemen dan?

Met één woord weet iedereen waar het om gaat. Daarnaast zijn definities niet in steen geschreven. Met als de samenleving kan in de loop der tijd kan een woord van definitie veranderen. Niets ergs aan.

Vrijheid om te doen en laten wat je wil op je eigen platform

Zolang je geen sterke monopolie positie in de markt hebt, kan je dat soort dingen prima zelf beslissen.

hier is rechtsspraak voor

Hier rechtsspraak in mijn ogen vaak ongewenst. Crimineel gedrag moet bestraft worden, maar onfatsoenlijk gedrag niet per se. Je hoopt dat de samenleving op een of andere manier normen genereert van acceptable en onacceptable gedrag zo een beetje zichzelf reguleert. Wie wil een politiestaat-achtige omgeving waar ieder verschil wordt opgelost door rechters? Dat heeft stapels ongewenste consequenties.

Probleem is dat 'de samenleving' voor grote mediabedrijven 'de wereld' is en daar is niet makkelijk de overeenstemming te vinden die in een subcultuur wel te vinden is.

Ik vind het persoonlijk helemaal niet lastig, en ook geen dilemma.

Spotify heeft zich niet te bemoeien met het prive leven van een artiest, het dient zijn aanbevelingen op basis van de muziek zelf te doen. Het is een muziekdienst. Ik heb geen interesse in het politiek oordeel van Spotify medewerkers, die kan ik best zelf maken.

Ik vind het niet zo lastig. Wat we hier zien is een illusie van de maakbare samenleving en de 'ideale mens'. Een enge gedachte wat mij betreft, maar niet iedereen denkt er zo over. Dit past in de trend van elk risicootje uitbannen, elk onwelgevallig geluid niet willen horen, en we moeten allemaal zo mooi en perfect mogelijk in het leven staan, met een bewonderenswaardige set normen en waarden.

Het zou ons juist sieren als we met elkaar erkennen dat we allemaal niet perfect zijn, en ook niet hoeven te zijn. Dat we fouten maken. Dat we ons soms of vaak als een eikel gedragen tegenover anderen. Enzovoort. Het gaat tegenwoordig best wel ver met alle partijen die je zo links en rechts 'bijsturen'. Spotify is daar slechts één klein onderdeeltje van. Ik vind het een slechte ontwikkeling, want al dat bijsturen leidt ertoe dat we ons eigen ik en ons karakter steeds meer aanpassen aan de geldende norm. Tot op zekere hoogte is dat goed en nodig, maar we schieten er nu veel te ver in door.

Het hypocriete is dat de commercie puur en alleen kijkt naar het rekensommetje achter het uitdragen van bepaalde normen en waarden. Het gaat ze helemaal niet om het principe. Ik zie dus geen positieve kanten, wat er ontstaat is een nep schilletje om alles en iedereen die we zien of horen. Terecht wordt hier ook gezegd: hoe trek je een grens? Dat kan niet, dat moet je ook niet willen, laat mensen dat lekker zelf bepalen en bedrijven moeten gewoon faciliteren en de keuzevrijheid bewust bij de klant neerleggen. De échte grenzen zijn allang getrokken namelijk door wet- en regelgeving die voor ons allemaal geldt. Bijvoorbeeld het voorbeeldje van muziek waarop nazi-gedachtengoed wordt uitgedragen: daar hebben we collectief van gezegd dat het toch niet zo'n best idee is, dus dat is een grens. Daar hoeft geen 'waan van de dag' bovenop.

[Reactie gewijzigd door Vayra op 26 mei 2018 15:37]

Als iemand je beschuldigt van wangedrag en Spotify, of welke inkomstenbron dan ook

In alle eerlijkheid, het gaat hier zo ongeveer per definitie om mensen die niet afhankelijk zijn van nog meer inkomen.

Grote verschil hier is dat Spotify het niet verwijderde natuurlijk, maar slechts minder makkelijk vindbaar maakte. Beetje alsof je Mein Kampf (jaaaa, heel dicht bij de Godwin aan het komen nu in de kelder van de bieb plaatst)

Nee, het gaat niet om "minder makkelijk vindbaar maken"; in jouw vergelijking staat Mein Kampf nog steeds bij de H, ze hebben alleen de poster "wij hebben een ontzettend gaaf boek, moet je lezen joh!" weggehaald.

Kijk alleen maar naar het hele hashtag verhaal. Beschuldigden worden al aangepakt nog voordat ze veroordeeld zijn.

Het alternatief is dat we een deel van die verdachten door laten werken. Een Harvey Weinstein bijvoorbeeld vind ik een lastig verhaal. Natuurlijk, onschuldig tot het tegendeel is bewezen. Maar met zoveel bewijs staat toch eigenlijk wel vast dat het een kwal is. Ik ben benieuwd wat er zou gebeuren als een Harvey Weinstein op Spotify staat, en of Spotify dan nog steeds doorgaat met het betalen van deze artiesten. Ik vind het een gewaagde uitspraak van ze, en ik denk niet dat ze het waar kunnen / gaan maken.

Het alternatief is gewoon wat moet kunnen.spotify zou in dit geval niet als rechter moeten spelen.

Het is een feit dat iemand onschuldig is totdat een rechter uitspraak heeft gedaan.

Ja, mensen die beschuldigd worden maar nog niet veroordeeld moeten gewoon verder kunnen werken ja. Probleem is ook dat vaak genoeg voor de grap of met haat tegen iemand (of nog erger, verkeerde interpretatie van de media) een gerucht/bewering het internet wordt opgegooid, dan ben je mooi de klos. Ook is vaak nadat een bewering is gedaan en degene blijkt onschuldig te zijn, dat je DAAR weer niets over hoort, want DAT is niet meer interessant voor de media.

En spotify zal gewoon MOETEN betalen als ze de muziek er op laten staan. En daar heb je ook dan een probleem, iemand mag dan de grootste schoft ter wereld zijn, dan kan zijn/haar muziek nog steeds leuk zijn. Denk dat veel mensen boos worden als men bv michael jackson er van af zou halen, of waarom uberhaupt tupac en ice-t, waarvan duidelijk was dat het gewoon criminelen waren.

Dit hele issue is super simpel:

- Ben je een platform? -> geen censuur
- Ben je een editorieel mediabedrijf -> geef uit wat je uit wilt geven

Het issue komt voor uit het feit dat mensen (in het westen) vandaag de dag niet echt 'problemen' hebben. De generatie die vandaag aan de macht is en de generatie die opgroeit hebben geen oorlog meegemaakt, hebben nooit hoeven vechten voor hun rechten, en dus krijg je dat ze gaan nitpicken over van alles.
Mensen hebben geen besef bij wat vrijheid betekent dus hebben ze geen problemen met het inperken ervan.

Equal opportunity != Equality of outcome.

Feministen en extreem-linksen zijn onder de veronderstelling dat we moeten streven naar equality of outcome (een gelijke distributie, I.E. 50% van de topbestuurders moeten vrouwen zijn) maar dat is NIET wat Equal opportunity teweegbrengt.
Steven voor Equality of outcome is, in feite, Marxisme. En Marxisme werkt niet.
Het maakt me geen drol uit wat je denkt, Marxisme werkt niet, heeft historisch gezien nooit gewerkt en zal ook nooit werken.

Voor eenieder die interesse heeft om hier meer over te leren raad ik je aan om de lectures van Jordan B. Peterson te bekijken op youtubte. Dit is een goed uitgangspunt en primer.

[Reactie gewijzigd door Ayporos op 26 mei 2018 19:05]

Je voorbeeld over boeken klopt niet. De muziek was nog wel 'te koop'. Het stond alleen niet meer in de etalage.

...waar ligt de grens? Ik denk dat er genoeg veroordeelde criminelen in de entertainment-business zitten en dus ook geld verdienen aan Spotify. Nu lijkt het meer een soort publiciteitsstunt te zijn van Spotify om een wit voetje te halen bij 'de publieke
....censuur .....
Grote verschil hier is dat Spotify het niet verwijderde natuurlijk, maar slechts minder makkelijk vindbaar maakte. Beetje alsof je Mein Kampf (jaaaa, heel dicht bij de Godwin aan het komen nu in de kelder van de bieb plaatst)

Je doet nu net of mein kampf ongelezen moet blijven, het tegendeel is waar, als je het boek 'the wave' of de gelijknamige film uit 1980 eens zou lezen/kijken zul je snappen hoe gemakkelijk het is om te denken dat je ergens verre van staat tot het moment dat het tot je lippen komt en je je eigen bullshit proeft

Bovendien wordt hier niet gecensureerd maar slechts minder geadverteerd ik snap dat artiesten genoeg (teveel) macht hebben om hier iets tegen te doen maar het geeft wel een verschrikkelijk slecht beeld als popidolen zich maar straffeloos kunnen misdragen

Dit geeft een heeel slecht voorbeeld voor de maatschappij en de jeugd in het bijzonder

Gewoon de CEO van spotify betichten van seksueel wangedrag!

Censuur is niet als amazon een boek niet wil verkopen, dat doen die elke dag. Er worden vele malen meer boeken geschreven dan wat amazon verkoopt. Jij vind blijkbaar een boek niet verkopen omdat het bijvoorbeeld geweld tegen migranten aanmoedigt erger dan een boek niet verkopen omdat amazon denk dat niemand het wil kopen. In beide gevallen denkt amazon dat het niet opportuun is voor hen om dit te verkopen.

Censuur is als je dat boek niet laat publiceren dan kan amazon zelfs niet.

Hetzelfde voor spotify trouwens, prive bedrijd dat niks met rec hterlijke macht te maken heeft en perfect zelf kan oordelen wie wel en wie niet ze brengen of promoten.

Als iemand je beschuldigt van wangedrag en Spotify, of welke inkomstenbron dan ook, besluit je dan ook maar af te sluiten, dan kan ik me voorstellen dat je dat niet tof vind.

Waarom wordt er over 'afsluiten' en 'censuur' gepraat terwijl spotify nooit die artiesten van spotify hebben gehaald. Het ging enkel over playlists. Heel je reactie is er dus eentje die over iets totaal anders gaat.

Elke beroemdheid heeft hoe dan ook een voorbeeldrol, als gedrag en/of uitspraken zonder enige consequentie is kan dat drempelverlagend zijn voor met name jongeren om ook zelf dat gedrag en/of uitspraken te kopiëren. Is het dan de taak van een commercieel bedrijf om individuen te straffen... mijn inziens niet, dat is primair de taak van de overheid en met name justitie. Het enige recht wat een commercieel bedrijf heeft is om de samenwerking, steun of financiering met 1 of meerdere individuen te beëindigen. Ik kan dan wel begrip opbrengen voor maatregelen van een bedrijf indien het gedrag of uitspraken van de individu het imago en aanzien van het bedrijf of bedrijfsvoering schaadt, dit is te vergelijken met ontslag van een werknemer wegens ongepast, strafbaar of ontoelaatbaar gedrag.

Laat de beslissing in het geval van een streamingdienst aan de gebruikers of zij een artiest of artiesten willen blijven steunen of niet. Bedrijven moeten sociaal en maatschappelijk zoveel mogelijk neutraal blijven en niet de rol van rechter of jury willen aannemen.

Ik ben echter wel voor maatregelen indien specifiek de gedragsregels van het bedrijf overtreden zijn waarbij de strafmaat vooraf vastgesteld is. Dit schept veel meer duidelijkheid voor zowel het bedrijf als de artiesten en gebruikers. Van deze gedragsregels dienen dan vooraf kennis van genomen en voor getekend moeten worden willen artiesten opgenomen worden in de database. Als de artiest dan door de rechter veroordeeld wordt voor een misdrijf kan het bedrijf dan alsnog de beslissing nemen om de artiest onveranderd deel uit te laten maken van het aanbod, te beperken of geheel te verwijderen. Dan wordt het een beslissing op basis van feiten en niet van onderbuikgevoelens wat helaas heden ten dage al veel te vaak gebeurd.

Bedrijven moeten sociaal en maatschappelijk zoveel mogelijk neutraal blijven

Dat zou ook betekenen dat je bijvoorbeeld tegen Tesla bent? Het hele bestaansrecht van dat bedrijf is dat ze proberen om de overgang van auto's op fossiele brandstoffen naar electrische auto's te bevorderen. Of je daar nou voor of tegen bent, "sociaal en maatschappelijk neutraal" is het in elk geval niet.

Ik weet niet of jijzelf lang en gedetailleerd hebt nagedacht over deze mening, dus ik wil je nergens van beschuldigen, maar deze argumentatie leent zich heel goed om maar één kant op te gebruiken. Als bedrijven iets doen waar je het niet mee eens bent, dan moeten ze neutraal blijven, maar als ze iets doen waar je het wel mee eens bent, dan is het wel prima en zeggen we er niets over. Net zoals bij bijvoorbeeld vrijheid van meningsuiting is het heel makkelijk om ergens voor (of tegen) te zijn als je het er mee eens bent (of juist niet). Denk aan "I Disapprove of What You Say, But I Will Defend to the Death Your Right to Say It" (zoals bij zoveel bekende uitspraken weet ik niet zeker wie het gezegd heeft). Vind je echt dat bedrijven altijd neutraal moeten zijn, ook als ze een sociaal of maatschappelijk doel na willen streven waar je het wel mee eens bent?

Of je nu wel of niet tegen Tesla bent, het blijft jouw keuze als eindgebruiker of je een auto van hen koopt of van een andere fabrikant. Echter kritisch kunnen en mogen zijn moet altijd een recht blijven en geen plicht worden omdat anderen met een bepaalde mening dat van je verwachten. Hoe je ook denkt over Tesla, echt kostenddekken is hun operatie op het moment totaal niet.

Als ik tegen een bedrijf ben koop ik gewoon geen product van dat bedrijf, voor mij is te agressieve en irritante advertentiecampagnes al een reden om producten te mijden. Bijvoorbeeld die rappers in die ASR reclame, verschrikkelijk. Dat betekend niet dat ik voortduren daarover ga klagen of zeuren, het is hun recht om te adverteren of ik daar nu wel of niet mee eens ben.

Een ander voorbeeld zijn die cookiewalls op websites, die accepteer ik niet als ik alleen daar gekomen ben via een link dat verwijst naar 1 artikel. Kan ik het niet lezen zonder cookies te moeten accepteren ben ik direct weg. Ik accepteer alleen cookies van websites waarvan ik weet dat ik daar regelmatig van gebruik maak.

Ik vind dus echt dat bedrijven zoveel mogelijk maatschappelijk en sociaal neutraal moeten zijn en blijven maar met name op het gebied van discussies die vooral gevoerd moeten worden in de samenleving. Als ze sociale en maatschappelijke doelen willen nastreven kunnen ze dat ook doen via hun producten, fabricageproces en bedrijfsvoering. Het staat dan de consument vrij om wel of niet producten of diensten van dat bedrijf af te nemen.

Dat is juist het mooie van vrijheid van meningsuiting, je kan naar mijn mening altijd ergens voor of tegen zijn als je het maar voldoende motiveert. Als ik het eens ben met een standpunt zal ik dat ook verdedigen indien dat aan mij gevraagd word. Als ik kritisch ben over een standpunt zal het kritiek dat ik daarover heb ook door mij gemotiveerd worden. Echter mijn persoonlijke mening zal weinig veranderen in de publieke opinie in tegenstelling tot bedrijven die daar dus wel invloed op kunnen hebben door hun positie dat ze innemen in de samenleving. Dan rijst de vraag, is het standpunt dat het bedrijf in een discussie heeft ingenomen iets waar het hele bedrijf achter staat of alleen de CEO? Ook al zal een bedrijf publiekelijk een sociaal en maatschappelijke doel nastreven, is dit dan echt gemotiveerd ter verbetering van de sociale en maatschappelijke doelen of ter verbetering van het eigen bedrijfsresultaat.... oftewel de winst?

Het is altijd goed om kritisch te zijn en te blijven, ook bij bedrijven waar je het wel eens mee bent.

Wat is dan de volgende stap? Dat je geen boeken meer mag lezen van mensen met verwerpelijk gedrag? Dat zijn er namelijk nog wel wat, of biografien van mensen uit WOI of WOII.

Dat is niet wat Spotify doet. Om jouw vergelijking met boeken te maken: zie het als dat de Bruna geen boeken van <schrijver met verwerpelijk gedrag> in de etalage heeft staan, maar je kunt het boek wel gewoon in de winkel kopen als je er naar vraagt.

De muziek van de artiesten staat op Spotify, maar wordt niet toegevoegd aan de lijsten die Spotify automatisch genereerd. En dat zijn vaak de lijsten die je ziet op het ‘Home’-scherm van Spotify (en dus de etalage).

[Reactie gewijzigd door D3F op 26 mei 2018 12:19]

Het is en blijft een fatsoens-politie waar de hedendaagse bedrijven last van blijven hebben. Ik kan prima racistische of facistische boeken lezen zonder dat mijn buurman mij moet controleren daar op. Het feit dat alle meningen of uitingen salonfahlig moeten zijn stoort mij. Ik vind politiek incorrecte mensen 1000x interessanter dan de gemiddelde veilige mening. Liever een Pim Fortuyn of een Jan Wolkers die mijn levensvisie’s in vraag stelt dan een eeuwige safe-space van ‘veilige’ muziek, films en meningen. Ofwel mijn Netflix of Spotify mag mij prikkelen met uitdagende of zelfs criminele visie’s, als het kan.

Dat maakt helemaal niet uit. Je gaat van de verkeerde veronderstelling uit, geeft een hele rant die niets ter zake doet en je probeert je eruit te lullen met moeilijke woorden die je dan ook nog eens niet juist kan spellen. Salonfähig dus.

Een mening die precies aangweft wat Spotify doet. Ze verkopen het, maar adverteren er niet mee, en dat staat ze vrij.
Moet zeggen dat ik zelf heel weinjg gebruik maak van de Spotify playlists, of discover weekly.
Ik zie niet in waarom extra diensten van Spotify, waar niemand verplicht gebruik moet maken, zo gevoelig liggen bij mensen. Ik hoor niemand klagen dat er bij boekwinkels geen porno in de etalage ligt.( terwijl het wel verkocht wordt)

Spotify is geen staatsbedrijf dus ze mogen van mij filteren en straffen wat ze willen. Hetzelfde geld voor Twitter, Facebook en elk ander bedrijf waar ik tegenwoordig veel "censuur" gezeur over lees. DIe vrijheid mogen ze wat mij betreft hebben.

Tegelijkertijd vind ik het wel een erg zorgwekkende trend. Ik kan me niet voorstellen dat het goed is voor het kritisch denkvermogen als we nooit meer worden blootgesteld aan afwijkende meningen.

Ik zal het nooit vergeten: ten tijde van de golfoorlog had ik een klasgenootje die bij maatschappijleer opperde dat oorlog een hele goede zaak was, en daar ook een visie over uiteen zette.

Schok en verbazing alom, maar gevolgd door een zeer leerzame discussie in de klas. Niemand die hysterisch werd of naar een safe space wilde rennen. Ik kan er af en toe met mijn pet niet bij als ik zie hoe zwakzinnig mensen tegenwoordig reageren op woorden die ze niet bevallen.

Censuur is niet per se iets van overheidswege; een partij welke groot genoeg is om een dominante positie in te nemen zou zich verre van filtering moeten houden.

Juist een Twitter, Facebook & co zijn in deze tijdende grote kanalen waar zaken beslecht worden. Met name door het tweede gedeelte van je reply sta ik er wel van te kijken dat je dit gezever vindt.

Vind je het ook niet kunnen dat op youtube geen porno te vinden is? Natuurlijk niet, youtube kiest wat het wil, iedereen is vrij om het niet te gebruiken. Zeker in het geval van Spotify gaat het niet op want een dominantie positie heeft het verre van.

Zij hanteren wel een heel andere definitie dan ik, dus daar is best nog een boom over op te zetten. Maar dat valt buiten de scope van deze thread.

Wat is dan de volgende stap? Dat je geen boeken meer mag lezen van mensen met verwerpelijk gedrag? Dat zijn er namelijk nog wel wat, of biografien van mensen uit WOI of WOII.

Die vergelijking gaat niet op. Bij deze muziek (dus in de teksten) gaat het helemaal niet over de misdragingen van de zanger. Daardoor kunnen mensen dus de muziek leuk vinden, het nieuws niet volgen en van "R. Kelly maakt gave muziek" springen naar "R. Kelly is een gave gast". In een biografie gaat het nou juist nadrukkelijk wel over wat iemand in zijn leven gedaan heeft. Als in zo'n biografie bijvoorbeeld langskomt "en toen besloot Pietje om de krijgsgevangen dood te martelen", dan zal geen enkele weldenkende persoon daaruit opeens de conclusie trekken "Pietje was een gave gast". In het verlengde daarvan, als iemand een "opgeschoonde" biografie schrijft waarin alleen de goede dingen worden behandeld die iemand heeft gedaan, maar zijn misdaden overgeslagen worden, ja, dan zal dat boek flink wat kritiek over zich heen krijgen.

Is het "eerlijk" (whatever that means...) om van bekende personen, of dat nou schrijvers, filmmakers of politici zijn, te verwachten dat ze "beter" zijn dan gewone mensen? Geen idee. Maar laten we wel even eerlijk zijn en in gedachte houden hoe ernstig de fouten waren die deze mensen gemaakt hebben. Als Spotify met deze straf zou komen omdat een artiest lang geleden een keer een pakje kauwgom gestolen heeft of (in Amerika een gevoelig onderwerp) weed gebruikt, dan ben ik het met je eens dat ze wel heel ver gaan. Maar het gaat hier over verkrachtingen, dat is toch echt wel even een paar stappen erger; mijns inziens is het volkomen logisch als dat soort extreme fouten consequenties hebben.

misschien moeten we eens stoppen met alles te bekijken en gewoon te focusen op de muziek zelf.
De grootste klootzak kan nog steeds de mooiste muziek maken, en dan luister ik liever naar die muziek dan me te moeten verdiepen in de artiest zelf.

Het gaat mij om de muziek, en het boeit me niet zoveel wie het maakt.
Ik vind de schilderijen van Hitler ook niet verschrikkelijk om naar te kijken, maar dat staat los van de rest.

Ik kan ook prima luisteren naar Burzum, ook al is de artiest zelf misschien een ontspoorde randdebiel.

[Reactie gewijzigd door tyrunar op 26 mei 2018 12:28]

Ik kan ook prima luisteren naar Burzum, ook al is de artiest zelf misschien een ontspoorde randdebiel.

Precies. Ik wil dingen ook helemaal niet weten, want dan blijf je aan de gang. Maar in een maatschappij als deze blijven deze oordelen en reacties bestaan. Vandaag boycot Spotify een artiest, morgen bepaalt de overheid dat 'Mein Kampf' niet her-uitgebracht mag worden.

Toch krijg ik wel het idee dat steeds meer mensen zich irriteren aan de huidige gang van zaken. Ik ken ook nog maar weinig mensen die meningen op facebook serieus nemen. Ook op andere social media zoals Imgur, reddit zie ik steeds meer mensen die zogenaamde "Facts" in twijfel trekken en posters vragen om een wetenschappelijk onderbouwde bron. Ook worden ze zat van de moderators die zomaar posts verwijderen of subreddits/fora sluiten omdat het zogenaamd aanstootgevend moet zijn (om maar even in de lijn van het nieuwsbericht te blijven).

Ik weet nog wel hoe erg er op gehamerd werd toen ik op school zat om goed brononderzoek te doen, zo erg zelfs dat ik er soms gek van werd. Toch ben ik blij dat hier zo op gehamerd werd omdat ik daardoor heel kritisch naar bepaalde artikelen/meningen kijk. Wat spotify hier doet is eigenlijk al judge, jury en executioner spelen voordat er uberhaupt een rechtgang is geweest, dat heeft niks met fact checking te maken en is gewoon onnozel censuur toepassen. Daar hebben we een prima juridisch systeem voor.

Op het moment zitten we nog steeds een beetje in de verkeerde richting maar ik denk dat mensen langzamerhand zat beginnen te worden van alle "politieke correctheid" en censuur die dat met zich meebrengt en het op een gegeven moment wel weer de andere kant op slaat (althans dat hoop ik, en in mijn omgeving zie ik ook wel signalen daarvoor). Bedrijven moeten ook gewoon geld binnenhalen en als ze zien dat mensen hun diensten opzeggen of niet meer gebruiken vanwege hun censuurbeleid dan draaien ze dat vanzelf weer terug.

Ik ben ook van mening dat er te veel "angst" bij de grote bedrijven heerst om iets fout te doen en dat ze daarom veel te snel beslissingen maken om de grote menigte gerust te stellen. Dat is in mijn mening een foute ontwikkeling.

Mein Kampf mag sowieso al niet herdrukt worden. Dat is niet iets van morgen, maar al een gegeven
Je mag m niet opnieuw drukken.
Antiquariaat mag wel.

Mein Kampf mag sowieso al niet herdrukt worden.

Ja, dat wist ik wel. Een ''o, wacht..'' ontbrak nog.

Maar als voorbeeld is het goed. Vandaag is het een verboden, morgen het andere verplicht. Door een veranderde ongefundeerde moraal.
Ik ben al tijden afgehaakt, dan mag dit dan moet dat weer. Blah

Heb je het artikel gelezen? Spotify boycot geen artiesten.

Uhhh... Wat is "hatelijk gedrag"?

Ik begrijp niet wat met dit artikel wordt bedoeld - gaat het hier om de activiteiten van een artiest of om de tekst uit een liedje? En waarom zou Spotify hierover rechtertje mogen spelen?

Ze mogen rechtertje spelen omdat het hun eigen platform is.
Ik mag ook bepalen wie ik mijn huis uit gooi of niet

Sterker nog, als je hier roept dat alle mods "kanker bruinhemden" zijn (gebeurt met enige regelmaat), heb je al snel een ban te pakken. Herhaal je hem een paar keer, dan ben je permanent niet meer welkom.

Tweakers is wat dat betreft een stuk strenger dan Spotify.

[Reactie gewijzigd door Standeman op 26 mei 2018 17:51]

Ik heb geen Spotify, maar stel dat ik naar muziek van https://en.wikipedia.org/wiki/Macht_und_Ehre zou willen luisteren, hebben ze die?

Nope, maar kan zijn dat die hun muziek zelf ook niet publiceren op Spotify. Er staan overigens wel een hoop nummers op Spotify die tijdens WW2 door de Nazi's gebruikt werd. Marsliederen en dergelijke van bijvoorbeeld de Wehrmacht.

Met de marsliederen an sich is ook niet zo veel mis. Dat zijn vaak redelijk onschuldige liederen. Deutschland uber alles of het Horst Wessel lied zou echter iets minder gewenst zijn omdat de liederen echt een politiek zeer ongewenst gedachtegoed uitstralen. Als je marsliederen zou weg willen halen dan mag je ze meteen ook allemaal weggooien want allemaal hebben ze een rauw tintje aan zich hangen omdat er in elke oorlog of strijd schuldigen en onschuldigen zijn die allemaal ernstige dingen op hun naam hebben staan. Zoiets als een schone oorlog bestaat niet.

Gelukkig geen horst wessel lied

Daar is wel aan te komen in de download kanalen maar meestal zijn dat opnames uit de jaren 30 met bijbehorende kwaliteit (gekraak).

Denk dat ze geen overeenkomst hebben met de rechthebbende.

Neen

Nein ;-)

Nee, maar als ze de tekst beetje aanpassen zodat het AntiFa muziek was geweest, dan was het featured geweest.

ja psies… bedrijven moeten niet denken dat ze ook maar iets te zeggen hebben over het persoonlijke levenssfeer van mensen. Bedrijven moeten doen waar ze voor gemaakt zijn en zich met hun eigen beleid bemoeien en daar is nog genoeg te verbeteren.

Ik luisterde veel lostprophets. Toen de frontman werd aangehouden om vermeend kinderporno en nog meer duistere zaken die het licht niet mogen zien zeiden veel luisteraars toen hun muziek, maar ik vind de muziek gekoppeld aan de artiest, maar ook vrij staan van hun gedrag. Ik vind het dus een goede zaak dat Spotify de muziek waardeert op hun waarde en niet op het gedrag van de artiest.

Maar dat waren ze juist toch niet van plan? Pas na klachten wijzigen ze hun standpunt nu.

Goed dan toch? Of moeten we nu bij de negativiteit van hun vorige standpunt blijven hangen? Ze hebben een foute keuze gemaakt, die corrigeren ze nu. Complimentje verdiend voor t aanpassen.

Ze hebben een foute keuze gemaakt, die corrigeren ze nu.

Ehm, daar is dus lang niet iedereen het over eens; genoeg mensen vinden dat ze nu, juist door het aanpassen van hun beleid, een fout maken.

en zo doe je het altijd fout. Mijn mening en mijn voorgaande argument vind ik dus dat ze hun foute keuze hebben verbeterd. Mijn punten hierboven, en de reactie daar op (Maar dat waren ze juist toch niet van plan? Pas na klachten wijzigen ze hun standpunt nu.) is dat oogpunt.

Dat brengt best wel een dilemma met zich mee. Er zijn de afgelopen maanden nogal wat mensen in de entertainment-industrie standrechtelijk gestraft vanwege hun rol in de hele MeToo-discussie, ook door grote uitgevers en productiebedrijven. Ik ben benieuwd hoe dat zich gaat verhouden tot dit standpunt van Spotify: blijven ze verdachten betalen, of zwichten ze alsnog voor het publiek?

verdachten? ik mag hopen van wel, je bent pas schuldig als het bewezen is toch?

Dat zou betekenen dat Harvey Weinstein, Kevin Spacey of Bill Cosby vooralsnog vrij als een vogel zijn en gewoon door kunnen blijven werken. Ik weet niet of Spotify het durft waar te maken om de muzikale tegenhangers door te blijven betalen. Ik vind het een gewaagde uitspraak van ze.

Cosby is veroordeeld, Weinstein is aangeklaagd. Kevin Spacey is in de media beschuldigd door ene Rapp. Ja ik mag hopen dat we niet op basis van beschuldigingen in de media al mensen gaan veroordelen. Ze betalen ze trouwens nog gewoon uit, het enige dat ze niet meer zouden doen is het plaatsen van die artiesten in de playlists.

Blijkbaar is pedofilie geen slecht gedrag volgens spotify, jerry lee lewis, elvis en michael jackson staan gewoon op spotify

Vergeet Bill Whyman niet.
Alle Rolling Stones tracks van spotify af?
Die schud ik zomaar even uit mijn mouw, er zijn er waarschijnlijk tientallen aan te wijzen.

Vergeet Bill Whyman niet.
Alle Rolling Stones tracks van spotify af?

En dan alleen maar omdat we dat nu weten. Maar de rest ? Wat doet Frans Bauer in zn vrije tijd, of Waylon...

Het is wel belangrijk je te beseffen dat normen en waarden verschuiven, dus kun je mensen niet 50 jaar na dato aanspreken op huidige normen en waarden.

En ja, lichte vormen van pedofilie (dan heb ik het over net niet volwassen tieners) werden enkele decennia geleden niet gezien dat als buitengewoon grensoverschrijdend. Sterker nog, dit soort films stonden in de jaren 60-80 gewoon bij de lokale videotheek op de plank.

Pedofilie is gedefinieerd als je als volwassene seksueel aangetrokken voelen tot kinderen die nog niet geslachtsrijp zijn. De definitie van wat geslachtsrijp is kan nogal uiteen lopen.

Vergeet R. Kelly niet.

Pedofilie is je aangetrokken voelen tot mensen van ongeveer 13 jaar. Alles daarboven is efebofilie en volgens mij minder strafbaar. Evolutionair is efebofilie ook te verklaren overigens. Jongere meiden hebben een grotere kans op gezonde kinderen. Heel vroeger was het dan ook normaal om daar kinderen mee te baren puur om die reden. Het is in de huidige wereld nog steeds fout natuurlijk, maar sommige mensen zitten biologisch en psychisch wat fouter in elkaar waardoor ze zich aangetrokken voelen tot jongere mensen.

, maar sommige mensen zitten biologisch en psychisch wat fouter in elkaar waardoor ze zich aangetrokken voelen tot jongere mensen.

Het 'fouter' is hier een waarde-oordeel gevoed door wet en maatschappij. Niet per se door biologie, smaak en gevoel.

Goed of fout zijn culturele opvattingen.

So? Er is ook nu niemand van spotify verwijderd.

Maar wanneer is genoeg "genoeg" .Je moet toch ergens een keer een streep trekken en zeggen we gaan niet verder dan hier. Heden ten dage schuiven we onze grenzen alleen maar op..

De discussie gaat niet over wat wel of niet zou moeten kunnen moreel gezien. Want iedereen heeft daar andere gedachten over (gelukkig). Laten we dat zou houden. Als spotify zich niet wil associëren met R Kelly moeten ze dat zelf weten. Als kedrick Lamar zich daardoor niet meer met spotify wil associëren is dat zijn keuze. Als spotify Kedrick Lamar commercieel zo belangrijk voor Spotify is dat ze hun principes de deur uit doen, moeten zij het weten. Als je als consument niet wil associeren met spotify of Kedrick Lamer..... You get the point. Al met al lijkt me dit prima te verlopen.

Zelf ben ik geen groot voorstander van bedrijven die het moreel bepalen. Maar ja image is everything vandaag de dag, dus ik snap het wel.

Maar ja image is everything vandaag de dag, dus ik snap het wel.

Dat image kan ook tegen je werken. Ik luister niet naar Spotify want ze 'censureren'. bijvoorbeeld.
Ik stem niet op bepaalde partijen, ga niet naar bepaalde landen.
Image is inderdaad everything.

Daarom zullen de meeste commerciele partijen kiezen voor veiligheid en het moreel van de meerderheid volgen. Begrijpelijk, maar dat werkt afvlakking van het moraal in de hand. We denken dat we allemaal steeds meer verschillen, maar in werkelijkheid komen we (mede dankzij deze platfora) steeds dichter bij elkaar. De angst om beoordeeld te worden omdat je je anders dan "normaal" gedraagt of denkt is groter dan ooit. Iedereen weet hoe hard je veroordeeld kan worden. Met name op het internet.
Wat mij betreft het grootste verlies van de afgelopen 10 jaar.