Ik denk dat je daar de kern raakt. Juist doordat je met een grotere groep deelt worden sociale media al snel window-dressing, iedereen probeert zich zo goed mogelijk voor te doen en leuke dingen te laten zien. Dit wordt erg versterkt door de likes, wat een meetlat wordt om die waardering af te meten. Onbewust willen we allemaal waardering van mensen, daarom kun je gemakkelijk verslaafd raken aan het zoeken naar likes.
Door deze verslaving worden sociale media voor veel mensen een sociale dwang. Zeker in de pubertijd als de meeste jongeren er toch vrij wanjopig bij willen horen wordt constante bevestiging een must. Elkaar bestoken met berichtjes is een schreeuw om aandacht en bevestiging. En waar leidt dat toe? Dat mensen onzekerder worden.
De tijd die mensen er aan besteden is zo groot dat die ten koste gaat van de veel waardevollere sociale contacten. Mensen ontmoeten en omarmen is toch heel iets anders dan bellen en mensen spreken is toch weer persoonlijker dan berichten sturen. Je ziet dit ook aan het buurtleven, jongeren doen daar nauwelijks nog aan mee. De voortuintjes worden geplaveid met stenen en een bloembak erop want voor een tuin heeft men geen tijd meer. Maar wel zijn jongeren gemiddelde vier uur per dag kwijt aan hun mobiel. Ik zie taferelen waarbij mensen elkaar buiten op het platsoen ontmoeten waarbij ieder naar zijn telefoon loopt te staren. Af en toe worden er een paar woorden uitgewisseld, dan gaat de blik weer naar de telefoon. Zombie-gedrag.
Sowieso strijden wij als consument een up-hill-battle tegen steeds geaffineerdere manieren om ons te verleiden. Die baseren zich op uitgekiende psychologische technieken waar wij niet bewust van en voorbereid op zijn. Daarom is ook overgewicht een groter probleem aan het worden. Je kan de mensen daar zelf wel de schuld van geven, maar wij zijn nu eenmaal door evolutie en omgeving voorgeprogrammeerd om voorspelbaar te reageren als er op de juist knoppen wordt gedrukt. Het maakt de samenleving cynischer, waar mensen dan weer uit proberen te vluchten in fantasiewerelden.
Zo een fantasie is ook dat je sociale problemen met nog een app en nog meer technologie kan oplossen. Een toekomst waarin je bejaarden en eenzame mensen een robot geeft om tegen te praten? Ik geloof niet dat wij dit maatschappelijk gaan oplossen met ons huidige systeem dat erg gericht is op snelle winst. Ik denk wel bewuste individuen zich er aan kunnen onttrekken samen met gelijkdenkenden tot gezondere meer bevredigende leefsituatie kunnen komen.
Ik denk dat je er goed aan doet jonge kinderen zoveel mogelijk ervan weg te houden? Juist in de jonge jaren worden patronen gevormd waar je levenslang aan vast zit. Dat zie je ook met eten, ouderen hebben geen moeite om hun eetlust te bedwingen, en laten zich gewoon door honger leiden. Maar als je babies suiker in de voeding geeft, creeer je een levenslange hang naar zoetigheid. Niet voort niets doopt McDonalds zijn frietjes in suikerwater.
We laten kinderen geen normale sociale ontwikkeling meer doormaken. We zitten de hersenen van hele jonge kinderen al zwaar te overprikkelen. Gevolg is dat dat ze later voortdurend die prikkels moeten zoeken om niet verveeld te raken. Die prikkels krijgen ze met name door visuele input. Daarom zijn ze vastgeklonken aan hun mobiel.
Om een idee te geven hoe grondig de situatie is veranderd. Mijn oma vertelde dat ze vroeger niet alleen babies maar ook kinderen van twaalf nog een middagslaapje gaven. Rust was belangrijk in de ontwikkeling. Zo is het in de natuur, de bomen die het snelst groeien, vallen ook het snelst om. De drang naar steeds hogere productie vergt niet alleen het uitertste van de technologie maar ook van de mens. Om een idee te geven, in het Romeinse Rijk werken de mensen vier uur per dag en ze hadden 180 feestdagen om alle goden te vereren.
Onze samenleving is doorgeslagen in zijn winstbejag. Het was terecht toen er nog productietekorten waren, maar sinds de consumptie niet meer toereikend is om de productie bij te houden zijn we allerlei oneigenlijke dingen gaan doen. Zo hebben we de levensduur van producten opzettelijk verkort om er meer van te kunnen verkopen. En we zijn de mens gaan aanzetten tot overconsumtie. Hoe bereik je overconsumptie? Door mensen verslaafd te maken. Zo simpel is het. Niet voor niets is de hoogste waardering voor een product. Dit is zo geweldig/leuk/heerlijk/vet/ziek, het is gewoon verslavend! Inderdaad het is ziek.
[Reactie gewijzigd door Elefant op 22 juli 2024 21:56]