Het beveiligingsbedrijf Group IB heeft een rapport over een hackersgroep gepubliceerd, die zich voornamelijk op kleine Amerikaanse banken richt, naast doelwitten in Rusland en het VK. Over een periode van 1,5 jaar vonden er ieder geval twintig aanvallen plaats, claimt het bedrijf.
Het bedrijf heeft de groep de naam MoneyTaker gegeven. In een uitgebreider rapport beschrijft Group IB dat de groep bij zijn hacks doorgaans interne bankdocumentatie stal, waarschijnlijk om toekomstige aanvallen te kunnen voorbereiden. Daarnaast waren de criminelen in staat om geldbedragen te stelen, bij de zestien succesvolle aanvallen op Amerikaanse doelwitten was de schade gemiddeld een half miljoen dollar. Bij drie aanvallen op Russische doelwitten was dat gemiddeld 1,2 miljoen dollar.
De hackergroep maakte gebruik van verschillende technieken om de banknetwerken binnen te dringen. Zo gebruikte MoneyTaker zelfgeschreven tools, maar ook opensourcesoftware als Meterpreter en Metasploit. Om netwerkverkeer tussen geïnfecteerde systemen en de command-and-control-servers te verhullen, maakten de aanvallers zelf ondertekende digitale certificaten aan met de namen van bekende bedrijven als Microsoft en Yahoo. Het beveiligingsbedrijf schrijft dat het in één geval kon vaststellen hoe de aanvallers eerste toegang verkregen tot het netwerk. Dit deden ze door de thuis-pc van een it-beheerder over te nemen.
Daarnaast gebruikte de groep technieken om te zorgen dat hun methodes niet in 'verkeerde' handen vielen. Bijvoorbeeld door 'fileless' malware te gebruiken die alleen aanwezig is in het geheugen van een geïnfecteerd systeem. Op die manier is deze na gebruik weer te verwijderen zonder veel sporen achter te laten. Ook verdeelde de server van de aanvallers alleen payloads aan doelwitten die voorkwamen op een vooraf vastgestelde lijst. De groep verving zijn aanvalsinfrastructuur na elke succesvolle aanval, aldus het beveiligingsbedrijf.
Een van de onderzoekers zegt tegen Bloomberg dat de aanvallers voornamelijk kleine banken als doelwit kozen, omdat ze door gebrek aan beveiligingsmiddelen relatief eenvoudig binnen te dringen waren. De aanvallen richtten zich vooral op systemen voor de verwerking van transacties van betaalkaarten. Zo konden de aanvallers kaarten aanmaken, waarmee zogenaamde money mules, oftewel geldezels, geld konden opnemen.