De zwakke schakel lijkt hier niet eens zozeer de infrastructuur, hoewel dat strakker kan, maar eerder de authenticatie van medewerkers.
^Dit, zoveel dit!^
~15 jaar geleden bij een dochter van een grote bank gewerkt en het hoofdkantoor in Amsterdam kwam je toen al niet gemakkelijk binnen als je geen uitgenodigde gast was en je uitnodiger je persoonlijk kwam ophalen. Echter is het niet zo heel moeilijk om een pasje te rollen van een medewerker die naar huis gaat.
Bij de dochters, welke significant kleiner waren, was de fysieke security minder, nog steeds pasjes om het pand binnen te komen, maar je kon een stuk gemakkelijker met andere medewerkers mee naar binnenlopen.
Maar dat maakt allemaal niet zoveel uit als je schoonmaakploegen niet bepaald worden doorgelicht of worden gecontroleerd bij dagelijks werk en toegang hadden tot bijna het hele pand.
En Mac adressen en security certificaten klinkt allemaal leuk, maar zodra je fysieke toegang heb tot het kantoorpand dan is ook dat vrij makkelijk op te lossen. Je zet een key logger tussen het USB/PS2 keyboard en een monitoring compute devices tussen de PC en de netwerkpoort in de muur, welke tijdens gebruik monitort en zodra de PC uit gaat als gespoofde PC functioneert. Dat is natuurlijk op te lossen door secured workstations met secured wallpatches te gebruiken en dan niet van die prutdingen met generieke cheapass slotjes die je met twee paperclips open krijgt. Echter kreeg de security officer van toen daar al een rolberoerte van toen ik dergelijke beveiligingsmaatregelen begon op te noemen en helemaal toen hij zich realiseerde hoeveel dat ging kosten...
Ik denk dat je bij de gemiddelde bank niet direct zoveel heb aan directe toegang tot bank servers, je zt vaak of met custom software of met iets als een AS400 en good luck met de hacker die daar genoeg kaas van heeft gegeten... Nee, dergelijke bank applicaties worden gebruikt door mensen met geen computerkennis, die nog steeds dingen moeten goedkeuren, leningen/hypotheken/investeringen, etc. Vaak gaat dat over meerdere mensen heen, maar als je de PCs van dergelijke mensen weet te herkennen, dan kan je leningen aanmaken en goedkeuren. Als je ook nog eens de persoon of afdeling weet te achterhalen wie die rechten uitdeelt en daar het userid/password van kan achterhalen, dan ben je al helemaal binnen.
2FA helpt daar zeer zeker bij om dergelijk tegen te gaan, 10-17 jaar geleden liep ik met een hele bos van die security tokens rond om verschillende lagen door te komen om userids aan te kunnen maken op bank systemen. Het hoofdkantoor had het wat dat betreft behoorlijk voor elkaar, de dochtermaatschappijen echter een stuk minder, geen 2FA voor veel eigen applicaties en al helemaal niet bij custom applicaties...
Ik kan me zo voorstellen dat kleinere banken hier veel meer last van hebben dan grotere banken.
Daar komt ook nog eens bij dat de IT op het hoofdkantoor zo een georganiseerde bende was dat er niets gedocumenteerd was en als je dan twee maanden bezig was geweest om procedures uit te stippelen, documenteren, af te spreken en succesvol te testen dan was er een maand later weer van alles gewijzigd zonder dit door te geven of dat een leidinggevende wist hoe het nu liep. Je procedures konden dan weer de prullenbak in en kon je overnieuw beginnen. Voordeel hiervan is dat een externe zonder werkende systeem credentials, 2FA en bekend als medewerker hier nooit wegwijs in zou kunnen geraken.
Voordeel van die 'vervelende' losse security tokens (RSA) is dat het niet op een smartphone staat die relatief eenvoudig te hacken is.
@
Florisl Toch altijd weer leuk dat mensen bij andere organisaties zich herkennen in de wanorde... Maar zorgwekkender dat er meer banken in Amsterdam zijn die dergelijke issues hebben.
[Reactie gewijzigd door Cergorach op 25 juli 2024 02:14]