Dat politici ook een medium als Twitter gebruiken zal ik ze niet verwijten. En het linken van extra informatie kan inderdaad een opening zijn. Een mooi voorbeeld van het gebruik van Twitter vind ik altijd dat ik door een wetenschapper beschreven kreeg dat bij een wetenschappelijk congres via Twitter real time de lezing van een collega werd becommentarieerd. Hierin zie ik een toegevoegde dynamiek ontstaan.
Wel vraag ik mij af of de doorsnee Twittergebruiker er tijd voor heeft een genuanceerd achtergrondverhaal te gaan lezen als even snel wat tweets worden nagelopen. Het gebruikspatroon van Twitter leent zich denk ik wat minder voor het bekijken van een lange docu of een lange leesexercitie. Ik stel mij dus de vraag hoe waarschijnlijk het is dat informatie via iets als Twitter op deze manier ontsloten raakt. Weet het niet, onderzoek hierover zoeken.
Als je het hebt over het traditionele nieuws medium dan neem ik aan dat je op (papieren) kranten doelt. Ik ben het wel met je eens dat een papieren krant spoedig tot het verleden gaat behoren. Ook zie ik dat het hebben van een krantenabonnement het risico van het kanaliseren van informatie in zich heeft, zoals kranten midden vorige eeuw een spiegel waren van de verzuiling. Dus een opengebroken nieuwstoegang is zeker niet verkeerd. Gelukkig zie ik nog steeds hele mooie verhalen bij deze nieuwsuitgevers vandaan komen. Wat mij ook opvalt dat al onze grote (Nederlandse) kranten zich goed profileren in onderzoeksjournalistiek. Vergeet hierbij ook niet dat Twitter en Facebook zich uiteindelijk ook laven aan deze content. Wat ik dus wel hoop is dat deze traditionele media in een andere vorm voortbestaan.
Crux in dit laatste is dat we bereid blijven voor goede journalistiek te betalen, om haar onafhankelijkheid te waarborgen, en dat we de tijd kunnen nemen die informatie tot ons te nemen. Minder interessant vind ik het hierbij welk medium hiervoor wordt gebruikt. Het gaat om de content, het verhaal en de feiten informatie. Zelfs op een archaïsch medium als de TV zie ik soms pareltjes van documentaires. In mijn ogen is de waarde van deze content een tijdloze. Informatie-hubs als Twitter en Facebook lijken toegang te geven tot heel veel informatie. Maar die toegang is wel erg ongericht, en de kwaliteit en herkomst is niet gevalideerd. Het is aan de ontvanger die informatie te duiden en te selecteren. Het risico dat we met Twitter en Facebook in een selectieve informatiebubbel terecht kunnen komen is dus best aanwezig. Dit is toch precies de reden dat nepnieuws nu zo'n issue is? Aan informatieaanbod op deze wijze zie ik dus ook een risico. Zeker als het betalen van Twitter net als bij Google er voor zorgt dat bepaalde informatie voorrang gaat krijgen, helemaal los van de kwaliteit van de inhoud.
ik zie dus liever dat wij geld gaan betalen aan een of meer nieuwsuitgevers die we aan het werk zetten om ons van kwalitatieve informatie voorzien. Zo heb ik een abo bij een landelijke nieuwsuitgever en heb ik ook een abo bij een regionale uitgever. Lees ik al die content? Om eerlijk te zijn moeizaam

. Toch zijn die journalisten nodig om ons van goede informatie te voorzien en voor ons te wegen wat voor ons echt belangrijk is om te weten. Voor dit laatste is vertrouwen nodig dat je in een dergelijke nieuwsuitgever moet kunnen stellen, niet veel anders als dat je een aannemer moet vertrouwen dat die je huis goed verbouwt. Journalistiek is een vak.
Journalistiek is ook een tegenkracht tegen macht, informatie op zich niet. Twitter en Facebook bieden toegang tot informatie, meer niet. De precieze kwaliteit en herkomst van die informatie is eigenlijk niet bekend, en dat Twitter zich voor voorrang van bepaalde informatie laat betalen helpt hieraan niet.
[Reactie gewijzigd door teacup op 24 juli 2024 01:26]