Toevallig was mijn uni ook op de Robocup wedstrijden, en als er 1 ding was wat er in overdaad aanwezig was, was het wel een internetverbinding

Ik ben bij RoboCup in Eindhoven geweest, tweemaal, en daar was de verbinding prima. De stroomvoorziening liet het wel diverse malen afweten, maar dat terzijde

Maar verder ben ik ook meerdere malen op RoboCup in Teheran, Instanbul, México, Magdeburg en Thailand geweest en op al die plekken was internet ofwel grotendeels afwezig ofwel zeer traag. Er viel niet mee te werken.
En dat geldt voor toch wel heel erg veel vakantie-bestemmingen: zowat alle hotels die ik gezien heb in noord amerika en azie hadden prima gratis internet, idem voor zo ongeveer alle starbucks, McDonalds, etc. Again, we leven niet meer in 2005, internet is zo alomtegenwoordig tegenwoordig dat als "het werkt zonder internet" je hoofdargument is voor GIT, je voor 99.9% van de gebruikers geen arugment meer hebt. En zelfs als dat het wel is kun je prima offline patches maken in SVN, heb je geen internetverbinding voor nodig, voorkom je toch een monster-commit.
Tja, ik elk jaar wel een week of twee in een huisje in de bergen in Frankrijk en daar is géén internet en ook geen 2G/3G/4G. Het zit er daar gewoon niet in. Als ik twee kilometer verderop op een heuveltje ga staan heb ik met wat moeite een 2G signaal maar dat voert wel wat ver om een commit te doen.
Het spijt me, ik blijf horen dat "GIT beter is want je kan alles offline doen!", van mensen die altijd online zijn en alleen maar committen naar GIThub. Mag natuurlijk, maar ik heb mezelf nooit betrapt op de gedachte "damn, ik heb net een week hard lopen coden op vakantie, en nu kan ik het niet committen omdat ik in centraal afrika sta!".
Dat mag. Of het waardevol voor je is mag je zelf bepalen natuurlijk. Ik gebruik het vaker dan jij lijkt te kunnen geloven, en dan ook in situaties die er echt om vragen. Daarnaast is zelfs als je alles naar Github pusht het ook handig om lokale commits, branches en tags te kunnen hebben zodat je commits kunt maken die de centrale repository niet vervuilen.
Daarnaast is een groot voordeel van git voor grotere projecten pull requests. Het repository forken op github is ideaal als je als niet core developer toch met de code aan de slag wilt. Je kunt dan je eigen commits in je eigen fork doen, en zodra alles af is en werkend kun je een pull request naar de core developers doen die het dan doodeenvoudig kunnen mergen zonder enige functionaliteit in te leveren en met volledig behoud van commit historie. Ook dat kun je niet met niet-distributed systemen als SVN. Natuurlijk kun je wel iets in die richting fabriceren door .patch bestanden te gaan rondsturen maar dat is wel weer een stap terug in gebruikersvriendelijkheid.
Aan de andere kant heb ik met GIT wel heel erg vaak gedacht "hoe de heck los ik de rebase problemen op tussen mijn offline branch en de master repo zonder mijn hele history kwijt te raken". En zo te horen meer mensen met mij.
Tja. Git heeft een leercurve. Het rebase-systeem moet je even onder de knie krijgen maar het is wel ideaal dát je de mogelijkheid hebt om geschiedenis te herschrijven als de situatie daarom vraagt. De commit-tree wordt ook veel schoner en overzichtelijker als je in plaats van merges rebases doet.
Ik beweer zeker niet dat git het summum van gebruikersvriendelijkheid is, en als je alleen push/pull doet en niet de moeite neemt om de geavanceerde functies onder de knie te krijgen dan kun je net zo goed SVN gebruiken. Doe je dat wel dan gaat er een wereld voor je open.
Hetzelfde geldt overigens voor Mercurial, daar hebben we ook een tijd mee gewerkt binnen het Robocup-team, en ook dat gaf dergelijke flexibilteit inherent aan een distributed versiebeheersysteem.