Kijkende naar deze review van
Globetrotters (andere koeler, dezelfde bevestiging) kan ik mij voorstellen dat met de bevestiging een te grote kracht kan worden aangebracht. Bij de bevestiging wordt een brug over de koelervoet geplaatst. De koeler wordt met brug en al omlaag getrokken met behulp van twee schroeven,
een schroef aan ieder uiteinde.
Ten eerste moeten beide schroeven gelijkelijk ingeschroefd worden. Dit lijk ik op een van de foto's van genoemde bron ook te zien gebeuren, al is deze foto zelf ook vervormd. Een scheefstand van de brug zorgt ervoor dat de processor aan een zijde onevenredig wordt belast. Als zich aan een zijde een haak zou bevinden, en aan de andere zijde alleen een schroef, dan wordt aan de zijde van de haak in ieder geval een goede positie opgelegd. Ook bij dit alternatief kan dan nog de schroef te hard worden aangedraaid met hetzelfde effect van een processor die aan een zijde te zwaar wordt belast. Toch is de kans kleiner omdat de bevestiging meer gecontroleerd kan verlopen omdat maar op een schroef gelet moet worden in plaats van op twee.
De steeksleutel, bijgeleverd omwille van bereikbaarheid, vergroot het risico op het introduceren van teveel kracht op de beide schroeven nog verder. De kracht die met de steeksleutel op de schroeven wordt overgebracht is veel groter dan dat de schroeven worden vastgeschroefd met een schroevendraaier. Een schoevendraaier heeft een kleiner kracht-arm voor haar draaimoment (~diameter schroevendraaierheft) terwijl de spieren in de pols de kracht door verdraaien moeten leveren. De krachtarm van de steeksleutel is snel 3 tot 4 keer groter. Bovendien helpt de hele arm mee met het leveren van de kracht. Hierdoor is gemakkelijk teveel kracht op de schroeven geïntroduceerd. De huidige aandrukconstructie is wel goed te bevestigen, het ligt alleen niet in de constructie en de montagewijze ingebed dat dit ook zal gebeuren.
Is een te grote kracht geïntroduceerd op de schroeven, dan is in de aandrukconstructie een te grote voorspanning ontstaan. Een belasting stoot daar boven op kan dan net iets doen bezwijken. Koelerfabrikanten zouden meer moeten doen om de voorspankracht in de aandrukconstructie te beperken. Een backplate is geen vrijbrief om ongeoefende gebruikers naar eigen inzicht kracht op die constructie te laten zetten.
Hoe is die aandraaikracht te limiteren? Een spiraalveer onder de schroefkop of hefboom uiteinde werkt, al maakt dit een assemblage horror, Rondspringende veertjes stuiteren rond op de elektrische circuits....
Een meer charmante aanpak is de brug op te delen in twee gedeelten. Een stijf gedeelte met een flauwe boogvorm (als van een echte brug) aan de bovenzijde en als tweede gedeelte een bladveer over de hele hefboomlengte. De bladveer is alleen in het midden aan het stijve gedeelte van de brug bevestigd. De bladveer heeft de gaten voor de schroeven aan beide uiteinden (van mijn part maar weer twee schroeven). Wordt de brug vastgeschroefd dan worden de bladveer uiteinden omlaag getrokken, terwijl ze afwikkelen over het de boog van het stijve gedeelte. Volgt de bladveer de gehele boog tot aan het uiteinde, dan weet de gebruiker dat er voldoende voorspanning is opgebouwd en dat kan worden gestopt met inschroeven. De processor wordt nu voldoende aangedrukt. Voor een gebruiker is een dergelijke situatie gemakkelijker te herkennen. Wordt echter niet gestopt met schroeven, dan ontstaat weer dezelfde oncontroleerbare situatie als met de huidige brug.
Geen losse onderdelen, fool proof en niet zo duur te maken. Zo zijn nog wel tien varianten op het thema te bedenken. Het hele punt is om de constructie zo zelf verklarend te maken dat het logisch wordt om het goed te doen.
[Reactie gewijzigd door teacup op 27 juli 2024 12:37]