Ik krijg al tijd schubben van dit soort opmerkingen: "Tegen 2020 zullen dat eerder tussen de tienduizend en twintigduizend apparaten zijn, denkt Popovski. Een bekende raming is dat er rond 2020 vijftig miljard apparaten met internet verbonden zullen zijn."
WIE verwacht dat dan precies? Dat wordt zelden genoemd. Het lijkt wel of een of andere onzichtbare hand dit aanstuurt of bepaald. Ik vind het doodeng. Het suggereert dat we geen controle hebben op ons eigen leven en wat we nu eigenlijk willen met elkaar in de samenleving van de toekomst.
Nu hebben we ICT en alle gevolgen van dien. Terwijl tweakers bezig is nieuwe verdienmodellen uit te vissen om hun eigen bestaansrecht te garanderen door speciale lidmaatschappen aan te bieden en dus feitelijk last heeft van het feit dat alles internet gratis moet zijn voor gebruikers, terwijl taxichauffeurs eindelijk opkomen voor hun rechten en wat mij betreft met mijn goedkeuring Uber neppers te grazen nemen, terwijl journalisten steeds minder vaak onderzoeksjournalistiek kunnen bedrijven en verhalen moeten laten vallen vanwege geld, personeels- en tijdgebrek, terwijl kranten problemen hebben om voort te bestaan, terwijl winkels moeite hebben nog omzet te draaien in binnensteden, terwijl kleine winkels sluiten en het sociale leven onherroepelijk op de schop ging, terwijl er mensen ontslagen worden omdat er minder personeel nodig is want de verkopen gaan nu via internet, terwijl de Roobots Koomen alsof het een leger is dat zich aan de grens verzamelt om binnen te vallen, om nog meer banen kapot te ICT'en, is er deze Onzichtbare Kracht die achter de schermen bezig is ons in een richting te duwen, zonder dat men enige terughoudendheid betracht wat betreft de vraag of gewone mensen in de samenleving daarover nog mogen meebeslissen.
We zijn in de greep van een stroming en die stroming moet als een tsunami alles overspoelen, alsof het een noodzaak is.
En wat is die drijvende kracht? Die is deels de consument in haar fatalisme, die alles maar laat komen en bidt dat alles goed gaat. Die blindelings nieuw technologie omarmt, technologie die door tech-bedrijven gepusht wordt om winst mee te maken en dat is het andere deel. En dan is er de overheid die in haar idioterie meent dat nieuwe tech, meer tech, betere tech banen oplevert en niet snapt dat het ook weer ten koste gaat van banen.
We hebben namelijk geen telegraaf beambte meer. Of een telefoonjuffrouw die allerlei verbinding tot stand bracht zodat je kon telefoneren. Ik ben niet tegen verandering, maar het idee dat robots banen opleveren, wat met gejuich wordt bedacht, vooral door pro-tech partijen als D66 die alles inzetten op onderwijs, met name onderwijs om nog meer een hi-tech land te worden en dus meestal geliefd is onder jongeren, die doorgaans nergens een probleem in zien en heel graag in dat soort banen terecht willen komen, al studerend op een high-tech campus (wat overigens maar voor een klein deel is weggelegd), terwijl naast het gejuich de twijfel groeit bij mensen die in de zorg werken en hun banen al zien verdwijnen door 'zorgrobots'.
In onze maatschappelijke krankzinnigheid en voorliefde, volstrekt onbekritseerde paradigmatische acceptatie van alles wat maar nieuw is, menen we dat zorg voor zieken en ouderen door een robot gedaan kan worden en de politiek en het management van bedrijven, die ziekenhuizen zijn, zien vooral de kostenbesparing.
We gaan richting een samenleving die geen zier geeft om zieken en ouderen. Een corruptie die raakt aan wat het is om een mens te zijn, waar alleen als je nog relatief jong bent, je meedoet, vooral in een of andere ICT of high-tech baan en wanneer je dan met pensioen gaat, zo die er nog is voor de jongeren van nu, daar twijfelen experts nog over, dan mag je in een hoekje met robots praten want contact met een ander menselijk wezen om de eenzaamheid te stillen kost te veel tijd, dus moeite, dus geld.
Techniek kan mooie dingen doen, maar als techniek zoals robots of taxi apps zoals Uber op snoeiharde wijze de maatschappij in de rug aanvallen, dan schiet techniek als oplossing voor problemen haar doel voorbij. En het automatisme waarmee onderzoekers, technologisten en veelal jongeren de commerciële infectie van de samenleving accepteren vind ik steeds stuitender. Ik zie een robot niet als verbetering voor een probleem in de samenleving met eenzame ouderen.
Nota bene lees ik in de krant dat men nu vrijwilligers inzet om ouderen te helpen om met het OV te reizen, zoals de trein, omdat het allemaal zo ingewikkeld wordt met al die poortjes, chipkaarten, vervoersbewijzen, kaartjesautomaten etc. Op welke manier is dit soort techniek nu echt handig, nog afgezien van de opoffering in privacy? En bijna dagelijks, zoals gisteren volgens bericht, worden persoonlijke gegevens gestolen van 11 miljoen mensen, waaronder medische.
Ook politic blèren klakkeloos en kritiekloos door dat 'het gaat komen'. Zoals gisteren bij 1V in de uitzending we moeten zien hoe een domme politica die waarschijnlijk zonder app haar kont niet weet te vinden om die te krabben, meent dat we een proef op de openbare weg moeten doen met auto's zonder bestuurder en die blijkbaar vindt dat dit het pad is dat we keusloos moeten bewandelen. Alsof al vaststaat dat dit de richting is waar we heen moeten.
Zelfs critici in die uitzending vragen zich niet eens meer af óf het gaat komen, maar wanneer en hoe we wet en regels daarop moeten aanpassen, terwijl de techneut nog probeert te doen alsof hij niet blij is met zo'n proef omdat de programmering van de auto nog moet leren wat het verschil is tussen een rollende bal en een de weg overtekend kind.
http://binnenland.eenvand...mme_auto_s_snel_op_de_weg
Wie zijn de mensen die eigenlijk de toekomst bepalen? Het werkt als een gerucht, slim de samenleving ingefluisterd door belanghebbenden, bedrijven met aandeelhouders, techno-optimisten en de politiek. 'We horen dat de Roobots Koomen. Daarop moeten we inspelen...' En de ander fluistert het door: 'Heb je gehoord dat...' En dan komt een tech-website dat een politicus of een technologist, of pro-techno-stemmingmaker wat mij betreft, het al helemaal ziet zitten! Auto's zonder bestuurders! Veel veiliger! Want wij mensen zijn te dom om zelf te sturen.
En dus in de hele samenleving heerst het idee dat techniek alles beter kan dan de mens zelf. Zo maken we onszelf volkomen afhankelijk van techniek. Je moet je voorstellen als er een dag zou komen in Star Trek, op Aarde, waar iedereen voedsel kan repliceren uit een automaat en dus niemand honger heeft en alle voedsel gratis is, dat al die replicators niet meer werken.
Hoe blindelings wil je je overgeven aan een vliegtuig zonder piloot? Oeps, technische storing. Wel, ik sterf liever door een menselijke fout dan door een technische. Ik accepteer mensen en hun faalbaarheid, dat is menselijk, dat maakt mij menselijk op mijn beurt. Ik schenk dat vertrouwen. In de samenleving waarin alles geautomatiseerd is voelt niemand zich nog verantwoordelijk. Een piloot of bestuurder doet zijn uiterste best om jouw in leven te helpen. Een taxichauffeur krijgt dat via zijn beroepsgroep als waarde mee. Een Uber taxi...not so much.
Het idee van betrouwbare verbindingen, zoals dit aangeeft, is een goed idee. Maar het is slechts een reactie op een verwachting dat er mee apparaten in netwerken terecht komen. Volgens mij werkt de geschiedenis verkeerd om!
Moeten we niet eerst zorgen dat er niet zo veel apparaten op internet belanden via draadloze verbindingen? Dan is deze nieuwe vorm van draadloosheid niet nodig. M.a.w. moeten we ons niet intomen in de zucht om alles met elkaar te verbinden? Waarom moet dat een streven zijn en wat levert dat voor voordeel op, behalve voor aandeelhouders van bedrijven? Wordt het klimaat beter?
Ik meen van niet. Het is duidelijk dat de samenleving, dat de mens volstrekt geen greintje technorealisme heeft en niet snapt wat een samenleving is, hoe die ontstaat en gevormd wordt en een van de problemen is dat het onderwijs geen kritische houding stimuleert in kinderen. Wetenschapsfilosofie, technorealisme, dat zou aangeleerd moeten worden. Laten we wetenschap en techniek gebruiken om echte problemen op te lossen, niet om ze te veroorzaken zodat we daarna menen weer meer en nieuwere techniek nodig te hebben om die oude problemen op te lossen.
Klimaatproblematiek, fijnstof, dat zijn problemen ontstaan door techniek, maar je hoort er niemand over dat het onderliggende probleem is geweest dat we de auto hebben omarmt als maatschappij veranderend voervoermiddel en daarmee de wezenlijke aard van de samenleving destijds hebben neergehaald, wat onze psyche als mens in de maatschappij heeft veranderd. Nu zien we dat de hele samenleving veranderd a.g.v. ICT. Op zich heb ik niets tegen ICT, of techniek, of wetenschap, maar de implementatie er van en de vanzelfsprekendheid vind is echt stuitend.