Vlaamse AI-artieste brengt eerste album uit

Tja dat is wat je krijgt als je bij het produceren eigenlijk het origineel van de artiest/band al zodanig modificeert dat het eigenlijk allemaal al artificieel is. Of anders gezegd, de meeste artiesten kunnen niet optreden zoals het op de plaat / digitaal klinkt. Ik verwacht dat productie helemaal AI gaat worden, die kan het veel beter dan menselijk geklooi in de studio. En de muziekindustrie zelf zal ook helemaal AI gaan worden want bijv een platform zoals Spotify weet al precies wat je iedereen leuk vindt dus kan eindeloos muziek genereren die commercieel scoort.

Maar die shift naar AI maakt denk ik juist dat het kansen biedt voor artiesten; als het digitaal allemaal AI eenheidsworst wordt, dan worden live performance juist extra interessant. Muziek is meer dan door je Airpods naar een AI track luisteren. Het gaat om samen zijn, emotie, een verhaal overbrengen, een zweterige zaal, dansen, etc. Dat doen we al duizenden jaren en mensen gaan daar echt niet mee stoppen. Success daarmee met AI.

Door AI is nep op korte termijn voor alles dat digitaal is niet meer van echt te onderscheiden; film, muziek, spraak, foto's, tekst. Maar ik verwacht dat mensen dan juist op zoek gaan naar wat wel echt is, omdat digitaal niets meer te vertrouwen is. Die tegenbeweging gaat op zoek naar echt en authentiek en distantieert zich van AI. En muziekanten hebben daar ook een plek in.

Het doet me een beetje denken aan hoe karakters in Star Trek Voyager vroeger een "holonovel" schreven. Ze dicteren gewoon aan de computer wat het moet maken en sturen waar nodig bij om hun eigen visie naar de realiteit te vertalen. Gek genoeg was er niemand in rep en roer toen dit nog science fiction was.

Ik ben het met de strekking van je reactie eens, maar ik lees er wel heel veel 'digital bad' in.
Er is niks mis met elektronica in muziek stoppen. Zonder synths (die overigens analoog begonnen) kan je de afgelopen 40-50 jaar aan muziek weggooien. Zonder elektronica überhaupt kan je alle muziek van de afgelopen 100 jaar of eerder wel weg gooien. Het heeft onze muzikale mogelijkheden ongelofelijk uitgebreid, dingen die je analoog gewoon niet kunt doen.
Digitale bewerking is ook niks mis mee. Met analoge tapes werken heeft geen objectief voordeel. Het is niet alleen 'oh digitaal is goedkoper'. Dat is het ook, maar het is ook makkelijker, vergeeflijker, toegankelijker, niet gevoelig voor de omgeving, vervoerbaar, betrouwbaar, heeft geen degradatie en heeft meer opties.
Autotune is net zo'n discussie en vaak is de haat ook misplaatst daarop naar mijn mening.

Al deze elektronische/digitale ontwikkelingen die over het algemeen positief is geweest voor muzikanten vergelijken met AI gegenereerde muziek vind ik persoonlijk niet terecht.

een muzikant(e) totaal niet met de echte wereld vergeleken moet worden.

Dit is al vrij lang aan de gang denk ik.

Ik heb het hier een keer over gehad met een (kinder)psycholoog, die gespecialiseerd was in eetproblemen. Ik vroeg op de man af, of zaken als 'barbiepoppen' nou echt een probleem kunnen zijn voor het zelfbeeld van kinderen.
Ik had namelijk het gevoel dat, als je de ouder bent van een kind met een eetstoornis, dat het dan wel heel makkelijk scoren is, om daar die barbiepop de schuld van te geven. (Extreem slank, maar ook het hele "You can be anything Barbie" concept als dierenarts, astronaut, duiker, arts, president, enz, enz, enz (nooit een keer administratief medewerker bij Money Are Us Inc. ). De ouder wil dan, voor mijn gevoel, ergens een schuld kunnen neerleggen voor hun probleem, want ik krijg dan ook het gevoel dat die ouders het als 'hun probleem' zien, in plaats van het probleem van 'hun kind'.

In mijn beleving is het compleet idioot om je te spiegelen aan een plastic pop.

N.B. Ik wil niemand beledigen of voor de schenen schoppen. Bovenstaande is allicht een beetje lomp verwoord en kan gevoelig liggen voor als iemand kinderen heeft met een eetstoornis.

De psycholoog gaf aan dat die Barbie-poppen zelf inderdaad vooral een ding van de verzorgers is. En dat in combinatie met media die tegen de hoge bomen aan staan te schreeuwen. Het bestaat wel, maar dan zijn er vaak ook andere zaken aan de hand.
Wat wel een veel groter probleem is, volgende de kinderpsycholoog, was inderdaad het onrealistische beeld dat 'echte mensen' (als in van vlees en bloed) naar buiten brengen alszijnde 'hun leven'. Dus denk aan zaken als The Kardashians, maar ook sommige gefotoshopte influencers, rijke artiesten of fotomodellen, enz. die doen alsof ze een 'perfect leven' hebben en dat alles alleen maar koek en ei is. Dit creëert een bepaald perfect beeld, waar de keerzijdes nooit benoemd worden. Veel mensen hebben pijnlijke cosmetische operaties achter de rug. Veel van die mensen sporten zich de blubber en zijn 360 dagen per jaar zwaar op dieet. Veel van die mensen staan onder aan de streep onder zware emotionele druk door allerlei uitgevers/wurgcontracten, enz.

Kinderen (en volwassenen) die hier vatbaar voor zijn en niet de juiste begeleiding krijgen kunnen hier serieus door in de problemen komen.

Onder aan de streep zijn The Kardashians net zo echt als die plastic Barbie-pop.

Ergo:
Het is superbelangrijk om je kinderen duidelijk te maken dat dit soort dingen 'niet echt' zijn. Dat het allemaal voor de show is. Dat is niet erg natuurlijk. Maar ze moeten het zich wel realiseren. En daar moet je dus als ouder op berust zijn. De schuld neerleggen bij het feit dat ze er zijn, is natuurlijk een beetje zwak (Althans. Dat vind ik). Het is denk ik ook belangrijk om te vertellen dat bijvoorbeeld fotomodellen, atleten, acteurs, zangers, enz. daar snoei, en snoeihard aan werken en heel veel moeten laten gaan om te komen en blijven waar ze staan. Het is niet een dingetje dat ze een uurtje per week oefenen en klaar. (en er komt ook een stuk aanleg/geluk natuurlijk bij veel gevallen.)

Anekdotisch:
Mijn dochter keek vroeger naar YouTube-filmpjes van De Zoete Zusjes. Voor die het niet kennen. De Zoete Zusjes, zijn twee meisjes die je spelletjes ziet spelen met hun ouders of met bepaald speelgoed. Ze waren aan het hannesen met slijm maken enzovoorts. Het begon dus allemaal heel erg onschuldig, maar toen "Verkoopmarketing" (wat natuurlijk alles wat leuk en spontaan is, kapot maakt) er lucht van kreeg, kregen die kinderen allerlei speelgoed opgestuurd en gingen ze heel 'spontaan' (slecht geacteerd) ermee spelen, en roepen hoe geweldig en hilarisch het allemaal wel niet was.
Die ouders van die Zoete Zusjes speelden ook heel erg mee. Echt zo'n 'perfect gezinnetje' waarin de ouders alles opzij zetten om maar met de kinderen te kunnen spelen. En dan echt meespelen met de rollenspelletjes van met paardjes rondhuppen enzovoorts. Echt hoe kinderen dat doen dus. (En met perfect gezin bedoel ik dat dus vanuit het kinderperspectief.)

M'n dochter vroeg op een gegeven moment aan me "Waarom speel jij nooit zo met mij!?". Dit was voor mij wel een eye-opener. In haar beleving was dit echt. Ik moest haar toen uitleggen, dat die kinderen en hun ouders geld krijgen voor het laten zien van dat speelgoed en dat ze moesten doen alsof het helemaal fantastisch is, en dat ze reclamegeld krijgen voor als wij kijken naar die filmpjes.
Dit is werk voor hen. Het is hun werk om jou naar die filmpjes te laten kijken. Ik vertelde haar dus ook dat zij ook hun huishouden hadden en hun dagelijkse ruzietjes over niks enzovoorts. Goede kans dat ze een deel van dat gekregen speelgoed helemaal niet leuk vonden, maar dat ze deden alsof.

Toen ze dat eenmaal een beetje door kreeg, keek ze op een heel andere manier naar die filmpjes. Ze haalde nog wel wat inspiratie uit dingen als hoe je slijm maakt, maar de echte lol was er wel van af voor haar. Ergens was dat wel jammer, want ze vond het echt heel leuk, maar ze kon er niet meer op dezelfde manier naar kijken.

Ik heb zelf een jong zoontje, en ik probeer hem nu al duidelijk te maken dat alles wat je op televisie (of andere schermen) ziet niet echt is. Dit was eigenlijk al lang voor de opkomst van AI het geval.

Daarnaast vind ik dat we een werk vooral op het eindresultaat moeten beoordelen, en niet op de "arbeid" die er in is gestopt en of dit wel de "juiste" soort arbeid was (zang en/of het bespelen van instrumenten versus het intypen van diverse prompts en de eindselectie uit mogelijk honderden resultaten). Iemand, ergens heeft er moeite in gestoken en vond dit kennelijk goed genoeg om aan publiek te tonen.

Dat is het hele dingetje, het is by design niet origineel en een aftreksel van al het andere dat al geproduceerd is. Want een AI kan alleen 'geinspireerd' worden door wat het gevoed is, en niet zelf een nieuwe stijl of beat uitvinden dat een originele constructie is.

AI heeft niet die 'spark' die een mens heeft/kan hebben, het gaat nooit (bewust) iets revolutionair creëren. Het ultieme product dat een muziek AI kan maken is heel degelijk en compleet onorigineel.

AI is ook gemaakt door de mens.

Deze discussie heb ik eerder gezien, bij de introductie van digitale instrumenten. Hetzelfde toen o.a. Fruityloops e.d. de muziekmarkt betreden "Maar het zijn geen echte instrumenten"

Het enige wat elke ontwikkeling in de muziek heeft veroorzaakt, is dat muziek maken daarmee toegankelijker is geworden voor de mensheid en we elke keer een explosie in culturele ontwikkeling kregen op musicaal en artistiek vlak.

Is toch mooi.

Maar er zit toch een persoon achter de knoppen? Hoe is dit anders dan bijvoorbeeld een DJ die iets in elkaar knutselt met samples?

Helemaal met je eens, maar dit had je eigenlijk al met de introductie van autotune.
Op het moment dat je muziek maakt die je niet met je eigen stem kunt nazingen, kun je dus ook niet meer live op het podium staan, en dan ben ik van mening dat je niet echt een waardige artiest bent.

Grappig dat je pyro/licht meldt. Dit is inderdaad een groot probleem met live optredens. Bepaalde licht effecten zijn zo complex geworden dat deze niet meer met de hand bediend kunnen worden, maar moeten worden voorgeprogrammeerd, en in dat geval kun je ook al niet meer live zingen (zie Songfestival). Je kunt dan wel met een orkest band mee zingen, maar als je een akkoord overslaat en de pyro gaat af, dan ziet dat er ook niet uit. En je kunt dan ook niet meer met het publiek interacteren. Nooit meer zo van 'hee, we doen er nog ééntje'. De kunst van 'entertainen' verwaterd zo wel enorm.
Uiteindelijk is er niks menselijks meer over aan een 'live' optreden.

Dit zie ik mezelf niet krijgen met pitch perfect computergestuurde stemmen, want elk optreden is dan exact hetzelfde.

En wat verschilt dat van artiesten die playbacken op een podium? Die waren er ook vroeger ook genoeg, geen idee hoe dat tegenwoordig is.

Bovendien bezoeken veel mensen binnen een concertreeks eenmalig een concert, er is een minderheid die binnen een reeks meerdere concerten bezoekt. Daarnaast is er met AI ongetwijfeld iets met een prompt mogelijk om een iets andere versie van een lied te laten horen.

The Gorillas hebben toch ook niet altijd fysiek op het podium of zit ik fout?