Foto die derde plaats won in AI-fotocompetitie blijkt een echte foto te zijn

bij veel "kunstenaars" is de "kunst" enkel te vinden in de uitleg die ze verzinnen bij een tegen een muur geplakte banaan, dan is een AI-prompt verzinnen die iets moois produceert minstens even kunstig.

Dat zijn vaardigheden die je kan leren (en elke foto vakman/vrouw zou moeten beheersen). Op het ideale moment in ideale omstandigheden een mooie dierenfoto maken betekent niet noodzakelijk dat je kunstenaar bent.

Tja, zo was er ooit een ondernemer die zich in Nederland wilde vestigen. Hij had naam gemaakt in het handmatig vervaardigen van historisch accurate harnassen, maar dan naar de maten van de huidige mensen die toch een slagje groter en zwaarder zijn als de gemiddelde middeleeuwer, die gebruikt werden op filmsets en dergelijke.
Zijn aanvraag werd afgekeurd omdat hij geizen werd als een bekwaam ambachtsman maar daar was volgens de geldende normen geen behoefte aan.
Een tweede aanvraag waarbij hij werd aangemerkt als een kunstenaar in het vervaardigen van harnassen voor creatieve industrie leidde wel tot het verlenen van een visum.

Kijk bij het maken van een AI-beeld moet je enkel bedenken en verwoorden hoe het beeld er uit moet zien, en dan kun je met dezelfde textuele input op verschillende tijden of bij verschillende ai-beeldgeneratoren nog verschillende afbeeldingen krijgen.
Die fotograaf moet ook bedenken hoe het beeld er uit moet zien, maar hoeft dat niet te verwoorden. Wel moet die weten van welke hoek het licht moet komen, welke kleurtemperatuur het moet hebben, op wel tijdstip van de dag dat het zonlicht die kleurtemperatuur heeft - tenzij bewolking het verandert - of dit corrigeren met kleurfilters voor zover dat mogelijk is. @jerisson noemt ook een paar voorbeelden.

Zoals je zegt is een groot deel daarvan kunde en hard werken maar het begint met het visualiseren van het gewenste beeld. Vroeger toen ik nog tijdschriften las heb ik meerdere keren artikelen gelezen over de totstandkoming van een bepaalde foto.

In een Engels tijdschrift las ik een verhaal over een fotograaf die een foto wilde maken waarbij de zon op kwam tussen de bogen van een bepaalde brug. Nu is het dus dat die zon daar ook alleen maar op komt op twee dagen in het jaar, slechts gedurende 5 minuten staat die zon daar dan op de juiste plaats en meestal is in Engeland te bewolkt om de zon te zien. Die fotograaf was dus een aantal jaar achter elkaar twee keer per jaar om die tijd op die plaats geweest voordat de weersomstandigheden zodanig waren dat hij die foto kon maken. Ook vorige maand heb ik nog een foto gezien waar een fotograaf dus 7 jaar over had gedaan om die foto te maken.

Zo was er in een Nederlands tijdschrift een artikel over een reclamefoto voor Brand pilsener waarbij men een verhaal vertelde over de eerste export van Brand bier (de bijbehorende TV-reclame vind je hier op youtube en wat daar allemaal bij kwam kijken naast het op de juiste tijd 's ochtend daar zijn, de enscenering, het creëren van mist en dergelijke.

Maar uiteindelijk begint het met de pre-visualisering van hoe het beeld er uit moet zien dat je wilt maken. Wie voor het eerst gescherven heeft over visualisering en hoe je dat omzet in een Foto is Ansel Adams. Het systeem dat hij bedacht heeft wordt het zonesysteem genoemd (the Zone System)

Overigens kreeg Ansel Adams ooit een foto van Alfred Stieglitz die hij doneerde aan een Amerikaans kunstmuseum en vervolgens de waarde van de foto aftrok bij zijn belastingaangifte. De belastingambtenaar keurde de aftrek aanvankelijk af. Nadat hij de belastingambtenaar had gevraagd bij een bepaalde professor navraag te doen over de waarde van Alfred Stieglitz voor de Amerikaanse fotografie en de kunst in het algemeen, werd de aftrek gehonoreerd.

De Franse Fotograaf Hencry Cartier Bresson was dan weer de meester van het moment. Op één van zijn foto's zie je bv een kussend paar, de vrouw zit op de voorgrond, zij kust een man wiens arm de blik leidt richting een hond die vervolgens kijkt naar de vrouw. Zo word je blik dus steeds rondgeleid in de foto.

Dit soort foto's, ook die van Édouard Boubat Voorbeeld1, Voorbeeld2 Ed van der Elsken en Robert Doisneau (om maar een paar namen te noemen zijn niet zomaar op straat aangetroffen.

Voor het creatieve aspect in natuurfoto's zou je eens moeten zoeken op Frans Lanting, voorbeeld1, voorbeeld2, voorbeeld3, voorbeeld4

In veel gevallen is dat ook zo bij veel vormen van fotografie. Bij bijvoorbeeld een nieuws, natuur of landschaps foto had iedereen met de juiste skills en apparatuur de foto kunnen maken. Maar geldt dat voor een realistisch schilderij ook niet?
Wel kunnen foto’s soms ook een werkelijkheid laten zien die met het oplettende blote oog niet waarneembaar zijn, waar deze werkelijkheid door een filter wordt bekeken of door de maker zorgvuldig worden samengesteld. Het is in ieder geval soms een kunst om iets perfect op de foto te krijgen, maar wanneer een foto kunst wordt, hangt af van de definitie van kunst. Daar waag ik mij niet aan.

Nee maar een toetsenbord met een generated uitkomst wat diegene helemaal niet doet???? Dat kan je gewoon echt geen kunst noemen. Kunst is creëren en daar valt dit echt niet onder.