'Ghost of Tsushima is een van de meest uitgespeelde openwereldgames'

Dat kan natuurlijk ook zijn omdat het opeens op een andere store te krijgen is en Epic op de eerste dag Valhalla weggaf (gratis dus).

Persoonlijk heb ik veel zin om Valhalla te spelen maar zolang het niet op Steam is laat ik het toch liggen. Tot nu toe heb ik elke assassins creed volledig uitgespeeld. Ik zou dus een speler zijn die Valhalla wel zou uitspelen en de gratis game zorgt ervoor dat er veel spelers zijn die normaal nooit assassins creed spelen.

Nonsens

Natuurlijk is dat geen nonsens. Iemand die een game graag wil hebben koopt die vaak bij of vlak na release. Deze game zal dan sneller aansluiten bij jouw typische gamewensen, juist omdat je er naar uitkeek. Koop je een game in de budgetbak, dan is dat vaak niet omdat je specifiek op zoek bent naar die game. Misschien voldoet het niet aan je verwachtingen, maar dat is prima want hij is niet zo duur. De kans dat een game niet aan iemand's verwachtingen voldoet, zal logischerwijs toenemen naarmate de prijs zakt. En games die niet aan iemand's verwachting voldoen, lijken mij een lagere kans te hebben om uitgespeeld te worden.

En natuurlijk gaat het niet altijd zo. Een goedkope game kan uiteraard ook je verwachting ontstijgen, of je kunt een langverwachte game alsnog pas bij de uitverkoop binnenhengelen. Maar dat zal gemiddeld gezien minder vaak voorkomen.

En koop je dan die dure game die eigenlijk toch niet bij je aansluit, dan kan er ook nog eens post-purchase rationalization optreden; je hebt eigenlijk teveel geld betaald voor wat het is, en het is al te laat om het terug te brengen, dus ga je het goedpraten. Misschien is de game toch niet zo slecht. Misschien wordt ie vanzelf leuker als ik langer blijf spelen. Dit zal sneller optreden als die €60 - €70 een niet onsignificant deel van je budget is.

[Reactie gewijzigd door .oisyn op 22 juli 2024 13:43]

Lekker subjectief wel. Ik koop spellen in bovenstaande overzicht omdat ze goed zijn. Maar geen enkele game heb ik ooit uitgespeeld van dit lijstje. Dat is hoe ik mijn spellen speel blijkaar. Super intens, vind het spel super leuk en toch op een gegeven moment te eentonig en dan verlies ik mijn aandacht en ga ik verder met een ander spel.

Het kunnen verschillen redenen zijn waarom je een spel niet uitgesproken heb ook al vind je het leuk. Het is te moeilijk op een bepaald moment, er zit een bug in waardoor je het niet kon uitspelen en nadat het weer werkt na een update heb je het spel niet meer opgestart. Er is ondertussen een ander spel(len) uitgekomen die je net meer interesseerde of dat je deze dan gelijk met vrienden speelt waarna je niet meer aan deze dacht.

Er zijn echt wel mensen die impuls aankopen doen. Er zijn zelfs trophies waarvan je verwacht 100% behaalt te zijn die niet 100% behaalt zijn. Dan heb ik het over doe de eerste stap of zelf start een nieuwe spel.

Laat mij weten wanneer je de verhaallijn uitgespeeld hebt, juist de laatste hoofdstukken (waarschijnlijk inderdaad iets van de laatste 20%) zijn de allerbeste.

Bij Horizon vond ik anders ook dat het erg on rails was.

Ik heb mijn speelervaring met dat spel een beetje verziekt, door het te veel als een open-world game te benaderen. Ik ben gaan grinden voor items, upgrades en levelups. Om vervolgens "goed voorbereid" aan de main quest te beginnen. Wat een super gaaf verhaal is hoor, maar op uitzondering na dat je eerste missie A en dan B doet, of andersom, was het eigenlijk heel erg linear. Dus ik vloog door de mainquest heen, en daarna voelde de wereld hartstikke leeg aan. Beetje jammer, want het is een super interessante wereld waar eigenlijk niet veel te doen is.

Ik heb daarom het spel nog eens een keer gespeeld, en besloten gewoon de mainquest te volgen, maar eigenlijk gaat dat op bijna zelfde manier, waardoor de replay value vrij laag is.

Beetje gemiste kans, vond dat wel een nadeel aan Horizon. Gaaf concept, gave combat, gaaf verhaal. Maar qua daadwerkelijke content... mweh... Ik heb de DLC dan ook niet gespeeld, was er echt wel even op uitgekeken en geen zin om er opnieuw in te duiken. Wellicht als de sequel er is, dat ik hem weer even oppak met dlc.

Beetje zelfde gevoel bij Zelda BotW. Zwaar repetitieve grind met al die shrines, leuke main quest. Maar buitenom dat, een heel erg lege wereld.

Bij zo'n openworld game, het liefste spendeer ik daar echt een flinke tijd aan, denk aan games als fallout of skyrim. Je kan gaan en staan waar je wilt, of je de mainquest wilt volgen of je eigen ding wil doen, is geheel aan je zelf. Voor diegene die gewoon het verhaal willen volgen, kan dan, en dan er vrij snel mee klaar zijn. Maar voor de fanatiekelingen zoals ik, die echt ieder hoekje van de map gaat zitten ontdekken, collecties compleet krijgen etc, pas dan voelt het echt als een Open World game aan voor mij. Wat dat betreft voelde WindWaker meer OpenWorld aan dan dat BotW dat deed.

Ik zal je nog beter vertellen, ik heb RDR1 nooit gespeeld. Voor mij zat het verhaal zo goed in elkaar (en een paar minuten lezen over RDR1) dat je een beetje de hele setting in beeld hebt. Zelfs het einde (ik ga geen spoilers hier neer zetten) sluit fantastisch aan op RDR1.