Verklaring voor de gelijkenis tussen samenstelling aarde en de maan

De protoplaneet waarmee de vroege aarde in botsing kwam en volgens de meest aanvaarde theorie de maan vormde, had waarschijnlijk een aarde-achtige samenstelling, blijkt uit simulaties die woensdag in Nature staan.

Het onderzoek beschrijft hoe de overeenkomsten tussen de mantel van de aarde en de maan ontstaan kunnen zijn. Als de maan inderdaad gevormd is door een botsing tussen de proto-aarde en een planeetachtige ter grootte van het huidige Mars, dan zou logisch zijn dat het grootste deel van het materiaal van de maan bestaat uit materiaal van het inslaande object. Vreemd genoeg lijken de monsters van de maan verdacht veel op de samenstelling van de aardkorst. Andere lichamen in ons zonnestelsel hebben een heel andere samenstelling.

Uit de gedraaide simulaties van gebieden waar planeten worden gevormd, blijkt dat verschillende planeten die tijdens dezelfde simulatie zijn gevormd, verschillende samenstellingen hebben. Opvallend was dat grote objecten significant vaker inslaan op planeten met een vergelijkbare samenstelling, waardoor de gelijkende samenstelling tussen de maan en aarde mogelijk een natuurlijk gevolg is van die late, grote impact.

credit Hagai Perets maanvorming botsing planeetachtige lichamen planeet aardeEen botsing tussen twee planetaire lichamen van vergelijkbare samenstelling, leidend tot de vorming van de maan - Credit: Hagai Perets

Door Krijn Soeteman

Freelanceredacteur

08-04-2015 • 19:01

21

Reacties (21)

21
21
19
1
0
0
Wijzig sortering
Dus als 2 botsende planeten vaak dezelfde samenstelling hebben, komt dat omdat ze in dezelfde schijf met dezelfde afstand tot de zon gevormd zijn? Dus de samenstelling van een planeet is afhankelijk van zijn afstand tot de zon?
Kijk hier eens:
http://chemwiki.ucdavis.e...ral_Abundance_of_Elements
En dan vooral het stukje over de Condensation Sequence. Zwaardere elementen zijn over het algemeen de basis van planeten (door de onderlinge aantrekkingskracht), maar er is zeker verschil op basis van de afstand van de zon.
We zijn dus het product van een toevallige crash in de ruimte, gelukkig was die niet te hard waardoor beide planetoïden ontploft zouden zijn.
We zijn dus het product van een toevallige crash in de ruimte, gelukkig was die niet te hard waardoor beide planetoïden ontploft zouden zijn.
Was toentertijd geen mogelijkheid voor..
Beide de Aarde en de andere planetoïde was nog grotendeels in vloeibare staat,
dus kan de spanning nooit groot genoeg geweest zijn voor een "explosie".

Dat en de planetoïde was ca. 60% van onze aarde in formaat.
Tja bij het big bang gedeelte gaan we volgens mij al ver het toeval in :P Achja wel een mooi toeval geweest.
En we hadden al eerder geluk, Jupiter stond vroeger veel dichter bij de zon maar door samenspel met Saturnus zijn die in een hogere baan terecht gekomen en kon de aarde en de protoplaneet ontstaan.
Het gruis waar het uit ontstaan is is ook "bezorgd" door Jupiter en Saturnus.
Nou zo toevallig is dat dan ook weer niet
Vanuit gaande dat het universum heel groot is, alleen in ons Melkwegstelsels zijn er soortgelijke planeten gevonden die wij met onze huidige apparatuur kunnen detecteren
(wat zouden ze buiten ons stelsel vinden)
Wat als de techniek nu al zo ver zou zijn....dat....
hoeveel zouden we dan ontdekken, spreken we dan nog over "toeval"
(Heel :D ) Oud nieuws; die planeet heeft zelfs een naam: Theia.
Wat in dit verhaal niet verklaard wordt is waarom de maan geen (weinig) ijzerkern heeft en waar Maan's aandeel in lichte stoffen is gebleven.
http://en.wikipedia.org/wiki/Giant_impact_hypothesis
Uit de gedraaide simulaties van gebieden waar planeten vormen, blijkt dat verschillende planeten die vormen tijdens dezelfde simulatie, verschillende samenstellingen hebben. Opvallend was dat grote objecten significant vaker inslaan op planeten met een vergelijkbare samenstelling, waardoor de gelijkende samenstelling tussen de maan en aarde mogelijk een natuurlijk gevolg is van die late, grote impact.
Dat wisten we ook al; het is niet voor niets dat onze gasreuzen aan de buitenkant staan en de kleine rotsplaneten allemaal binnen.
Verder heeft men nog geen simulaties waaruit na een botsing de Maan tevoorschijn komt kunnen maken.

Wat ik uit dit bericht dus destileer is dat 'men' een simulator heeft gemaakt waar als resultaat uit komt dat gelijksoortige planeten op gelijksoortige afstand van de zon gevormd wordt. Al de rest is speculatie. Als je er dan van uit gaat dat simulaties op zich al speculatie zijn hou je weinig over,
helemaal als je je bedenkt dat ze zo'n model naar de werkelijkheid toe schrijven;
Laten we proberen een model van het zonnestelsel te maken, en als we het goed doen krijgen we het zonnestelsel te zien.. _/-\o_

Waarom staat dit nature?

[Reactie gewijzigd door Durandal op 26 juli 2024 20:02]

Dit is géén oud nieuws. De hypothese die hier onderzocht wordt bestaat al geruime tijd, dat klopt, maar er zijn nog genoeg vragen te beantwoorden (artikel van een van de auteurs van het Nature onderzoek waarin hij de nuances uitlegt). Dit onderzoek richt zich op één van die vragen, namelijk hoe het kan dat de maan en de aarde zo weinig onderlinge verschillen vertonen terwijl alle overige planeten en manen binnen ons zonnestelsel significant anders van samenstelling zijn. Uit hun simulaties komt dit ook naar voren, maar ook dat desondanks dit gegeven botsingen tussen grote objecten en planetoïden met eenzelfde samenstelling significant vaak voor lijken te komen. Dit onderzoek heeft dus een eerdere aanname wetenschappelijk onderbouwd met behulp van een simulatie gebaseerd op huidige inzichten.

"Dat wisten we ook al; het is niet voor niets dat onze gasreuzen aan de buitenkant staan en de kleine rotsplaneten allemaal binnen."

De planeten die om andere sterren worden ontdekt trekken deze stelling ernstig in twijfel, het lijkt er juist op dat de samenstelling van ons zonnestelsel eerder een buitenbeentje dan een schoolvoorbeeld is.
Mss dat onze reuzen in een gravdans zijn verzeild geraakt , uranus met zijn 98 graden hellinghoek , en die kleine planeten mss meer als manen moeten worden gezien
Alleen venus en de aarde als oversized , en een astroidegordel die tijdens die gravdans meegesleurd is en daar uiteindelijk tot rust is gekomen
Maar goed laten we wachten tot we nieuwe data (waarnemingen) over de zonnestelsels krijgen
via de james webb , en de nieuwe telescopen op aarde zelf
Toch is het niet zo gek dat als je niets weet over het verleden, je je model maakt vanuit het bekende heden (en recente verleden). De aannames die je doet in dat proces, kan je dan weer afzonderlijk challengen en bijschaven, waardoor het model uiteindelijk realistischer wordt.
Al een oudere theorie etc.

Ik zou zeggen bekijk de volgende video eens...
Het is best goede food for thought.

https://www.youtube.com/watch?v=BzRd4qzyS1c
En NIET deze:
www.youtube.com/watch?v=dQw4w9WgXcQ
8)7 }>

Edit: ik meen het, niet deze.

[Reactie gewijzigd door SirJMO op 26 juli 2024 20:02]

Zou de aarde er net als mars uit hebben gezien zonder deze impact?
Was het niet al lang bekend dat toen Theia botste met de Aarde dat er enorm veel materiaal van de Aarde zelf al de ruimte in werd geslingerd dat later de maan zou gaan vormen? Ik heb toch al enkele documentaties gezien en boeken gelezen waarin dit zo wordt uitgelegd, en als kern van een vereniging die zich hier mee bezig houd, ook vaak zo uitgelegd aan de mensen.
En toch vind ik "Moon May Have Formed in Natural Nuclear Explosion" een veel leukere (en ook logischere) theorie.
Als maan en aarde hetzelfde samenstelling hebben, betekent het dat we in de toekomst maan weer tot leven kunnen maken?
Anoniem: 660862 8 april 2015 23:13
Haha volgens mij heeft iemand gisteren Discovery science gekeken, daar kwam dit gisteren uitgebreid aan bod.

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.