Inleiding
Samengevat
De Huawei Mate S is de eerste smartphone van de Chinese fabrikant met een groot amoledscherm en een dergelijk scherm maakt door zijn hoge contrast altijd indruk. Ook de camera scoort een dikke voldoende en het toestel ziet er door zijn metalen ontwerp mooi uit. Desondanks zijn er een hoop nadelen. De gpu loopt ver achter op de concurrentie en dualband-wifi ontbreekt. De software is met Android 5.1.1 recent, maar van de Emui-skin moet je houden. Veruit het grootste struikelblok is de prijs. Op het moment van reviewen kost de goedkoopste Mate S 649 euro en dat is simpelweg veel, veel te duur, maar als hij snel zakt in prijs, kan het een aantrekkelijker toestel worden.
Eindoordeel
Het is een vast patroon op de telecommarkt; een nieuwkomer komt op door hardware aan te bieden die vergelijkbaar is met die van de concurrentie, maar met een lagere prijs. Als het marktaandeel stijgt, stijgt de prijs mee, omdat de telefoons ineens 'premium' zouden zijn. Voor Huawei geldt dat ook. Het veroverde een significant marktaandeel met goedkope smartphones, met zijn P-serie midrange-toestellen en met de iets duurdere, maar destijds nog altijd lager dan de concurrentie geprijsde Mate-smartphones.
Inmiddels is Huawei, net als bijvoorbeeld concurrent Xiaomi, een stap verder en durft het dus te komen met een smartphone met een stevige prijs. Huawei wil zijn Mate S verkopen voor 649 euro, waarmee hij een paar tientjes onder de introductieprijs van bijvoorbeeld de Samsung Galaxy S6 en iPhone 6 zit, dus dicht tegen de top van de markt aan.
Tweakers bekeek de Mate S van alle kanten om te zien of te zien of hij zijn prijs waard is en of hij een beetje op kan tegen de concurrentie.
/i/2000760943.jpeg?f=imagenormal)
Ontwerp
Ten opzichte van andere telefoons van Huawei valt op dat de Mate S waterafstotend is volgens de fabrikant. Dat wordt bereikt zonder de poorten met klepjes af te sluiten. Volgens Huawei gaat het om een niet nader gespecificeerde nanocoating die componenten beschermt. Het touchscreen werkt onder water matig, maar de telefoon is met een beetje water erop nog wel bedienbaar.
Het gekke is dat Huawei de feature wel heeft genoemd in het marketingmateriaal bij de presentatie, maar dat er op de site van het toestel niets over is te vinden. Evenmin vermeldt de Chinese fabrikant een ip-rating, iets wat vaak gebeurt bij waterdichte telefoons. Het is dus niet aan te raden om al te veel te leunen op de waterafstotendheid van dit toestel; de Mate S meenemen bij het duiken lijkt bijvoorbeeld geen verstandig plan. Sony adverteerde overigens ook met de waterdichtheid van zijn telefoons, maar raadt nu aan om zijn smartphones niet onder water te gebruiken.
De Mate S heeft een behuizing die vrijwel volledig van metaal is gemaakt, met slechts enkele uitsparingen voor kleine lijntjes die dienen als antennes. Hij voelt bovendien stevig aan, is niet makkelijk te buigen, kraakt nergens en zit stevig in elkaar. We hebben niet geprobeerd erop te gaan zitten, omdat er in het verleden wel eens een telefoon met een metalen ontwerp is geweest die dan een kleine buiging maakte.
De volledig metalen behuizing doet sterk denken aan de HTC One-serie en dat is prima, behalve als je er niet van houdt dat fabrikanten leentjebuur bij elkaar spelen. Het ziet er mooi uit en metaal heeft als voordeel ten opzichte van bijvoorbeeld glas, zoals Samsung op zijn S6-serie toepast, dat het niet makkelijk breekt als het valt.
/i/2000761284.jpeg?f=imagenormal)
Behalve naar het metalen ontwerp heeft Huawei bij HTC gekeken naar een ander ontwerptrucje, namelijk de zwarte rand om het scherm. Daardoor lijkt het een telefoon met ontzettend dunne bezels, vooral omdat door het gebruik van oled recht van voren nauwelijks te zien is waar het scherm stopt en waar de rand begint.
De bezels aan de zijkant zijn in totaal rond 6,8mm groot, ongeveer even groot als bijvoorbeeld bij de OnePlus 2 en de Honor 6+. De bezels zijn groter dan bij de Mate 7, die zowel aan de zijkanten als aan de boven- en onderkant minder ruimte overliet vanaf het scherm tot aan de rand van de behuizing. In totaal is bijna 74 procent van de voorkant scherm en dat is iets bovengemiddeld.
/i/2000761285.jpeg?f=imagenormal)
De voorkant is gemaakt van wat 2,5d-glas is gaan heten, en wat in een ver verleden de voorkanten sierde van onder meer de Nokia Lumia 800 en de Samsung Galaxy S3, maar sinds enige tijd ook bekend is van de iPhone 6-serie. Het heet 2,5d omdat het afgerond is aan de zijkanten, wat er mooi uitziet en prettig is om aan te raken. Het glas is Gorilla Glass 4 en moet dus extra stevig zijn.
Aan de linkerbovenkant zit een uitermate subtiel notificatieledje. Het is niet het grijze vlak links van de luidspreker, maar zit daar net naast en is uitgeschakeld volstrekt onzichtbaar. Wat ons betreft had het ledje iets groter en feller gemogen, want nu is het, behalve in heel donkere omstandigheden, nauwelijks zichtbaar. Toch is het fijn dat het er is, want er zijn veel mensen die waarde hechten aan een notificatieledje.
Aan de rechterzijkant zitten de knoppen voor aan-uit en het volume. Ze geven goede feedback en zijn prima te onderscheiden. Ze zitten bovendien op de juiste plek, hoewel veel mensen de vingerafdrukscanner aan de achterkant zullen gebruiken om het toestel wakker te maken.
De camera steekt iets uit, waardoor het toestel altijd op de camera ligt als je het op tafel neerlegt. Huawei heeft daar saffier overheen geplaatst om krasjes te voorkomen. De camera is de reviewperiode in elk geval krasvrij doorgekomen.
Hardware en vingerafdrukscanner
Huawei ontwerpt al enige tijd zijn eigen socs voor smartphones en de Mate S heeft dus niet toevallig een HiSilicon-soc aan boord. Het gaat om een Kirin 935, de nieuwste en krachtigste hardware van eigen makelij. Er gaan al maanden geruchten over nieuwere socs, maar die chips lijken vooralsnog niet rijp voor gebruik in toestellen.
De 935 is een octacore met acht Cortex A53e-kernen. Vier daarvan lopen op 2,2GHz, de overige vier op 1,5GHz. Door de Cortex A57-kernen te vermijden en zelf de Cortex A53 over te klokken met zijn eigen Cortex A53e-ontwerp, wil Huawei het stroomverbruik binnen de perken houden. Dat Cortex A53e lijkt overigens weinig meer dan een overgeklokte, reguliere A53; er lijken verder geen wijzigingen te zijn. De processor is gemaakt op 28nm. De tijd dat 28nm cutting edge was, ligt inmiddels een jaar of drie achter ons. De top van de markt zit inmiddels op veel kleinere procedé's. Samsung maakt zijn nieuwte soc op 14nm en hoewel Apple er niets over zegt, lijkt het erop dat het bij de A9 gaat om een 14nm- of 16nm-processor.
De telefoon zet de vier hoger geklokte cores alleen in als het nodig is. De minimale kloksnelheid daarvan is 1GHz, waarmee ze dus nooit echt zuinig zijn. De gewone taken vallen toe aan de zuinigere, reguliere A53-cores, die ieder maximaal op 1,5GHz lopen, maar die hun werk veelal doen op meer bescheiden kloksnelheden.
- Native
- Java
- Java singlecore
- Native singlecore
De Mate S heeft meer dan voldoende rekenkracht, zo blijkt uit de benchmarks die dat proberen te meten. De acht processorkernen bij elkaar, gecombineerd met de hogere kloksnelheid van de vier Cortex A53e-kernen, zorgen ervoor dat de Mate S aardig kan meekomen, maar zodra je naar de absolute top van de markt kijkt, moet de Mate S toch iets toegeven. Als je een indicatie wil van hoe krachtig de Kirin 935 is, kun je hem misschien het best vergelijken met een Snapdragon 801 of 805, Qualcomms krachtigste processors van vorig jaar.
De gpu is een Mali T628MP4 van ARM. Dat was bij de goedkopere P8 al niet de krachtigste keuze voor een grafische chip en voor een duurdere telefoon geldt dat uiteraard nog meer.
Je kunt prima gamen op de Mate S, maar tegenover de concurrentie steken de prestaties bleekjes af. Daarmee is deze telefoon vermoedelijk niet heel toekomstvast. Met alsmaar krachtiger wordende gpu's loopt de Mate S bij zijn release al achter op vrijwel elke concurrent en zelfs de Mate 7 van vorig jaar doet het een stukje beter.
De combinatie van cpu's en gpu heeft tot gevolg dat het al met al geen bijzonder krachtig toestel is, zoals je in deze prijsklasse wel zou verwachten. De Mate S heeft 3GB aan lpddr3-1600-werkgeheugen aan boord. Het geheugen heeft een bandbreedte van 12,8GB/s. Dat is niet verkeerd, maar er zijn al de nodige concurrenten die lpddr4-geheugen toepassen en in het meest luxe toestel dat een fabrikant uitbrengt, mag je de nieuwste en snelste componenten verwachten.
Het meest indrukwekkend aan de hardware is hoeveel lte-banden Huawei in het toestel heeft weten te stoppen. De dekking van 4g is in de Benelux optimaal, omdat de telefoon alle gebruikte frequenties ondersteunt. Dat lijkt logisch, maar dat is niet zo, want de door Huawei gemaakte Honor 6 Plus heeft dat bijvoorbeeld niet. De Mate S ondersteunt bovendien 4g+.
De Mate S ondersteunt dualsim, maar zoals bij wel meer toestellen laat Huawei klanten kiezen, want het tweede simslot kan ook dienstdoen als micro-sd-slot. Als je dus een micro-sd-kaart in het toestel stopt, is het niet meer mogelijk om er een tweede simkaart in te stoppen. Er is ruimte voor een nanosim en een microsim in de telefoon. Hoewel sommige toestellen usb-c-poorten hebben, implementeert Huawei ook op dit toestel een micro-usb-poort. Deze kan dienstdoen als usb-host voor bijvoorbeeld het aansluiten van bluetooth-toetsenborden of, via converters, van een usb-stick.
De wifi-chip, de Broadcom BCM4334, ondersteunt wifi-n, maar geen wifi-ac. Hoewel de wifi-chip wifi op 5GHz ondersteunt, heeft de Mate S dat niet aan boord, vermoedelijk omdat de antenne ontbreekt. Dat is vreemd en niet acceptabel voor een smartphone in deze prijsklasse. Huawei heeft bluetooth 4.0 ingebouwd. Dat is de eerste generatie bluetooth low energy, van enkele jaren geleden, maar het voldoet vooralsnog prima, omdat er weinig toepassingen zijn die om de beter beveiligde, nieuwere bluetooth-standaarden vragen.
De opslag is 32GB, waarvan je er als gebruiker nog 24,5GB overhebt om zelf te vullen. Net als Samsung kiest Huawei ervoor het goedkoopste model uit te rusten met 32GB. We zijn blij met die keuze in plaats van de magere 16GB waarvoor sommige andere fabrikanten kiezen, zelfs bij zulke dure telefoons.
- Sequential read
- Sequential write
- Random read
- Random write
Het geheugen is niet het snelste dat we ooit hebben gezien, maar scoort over het algemeen toch een dikke voldoende. Vooral vergeleken met de Mate 7 van vorig jaar is het verschil groot, maar ook ten opzichte van de P8 die enkele maanden geleden uitkwam, is te zien dat Huawei hierin sneller geheugen heeft geplaatst. Sneller geheugen heeft een gunstig effect op de gebruikservaring, omdat het ophalen van gegevens uit en wegschrijven naar het geheugen vlotter verlopen.
Vingerafdrukscanner
De Mate S heeft net als de Mate 7 een vingerafdrukscanner aan de achterkant. Het gaat daarbij vermoedelijk om de FPC1025 of een soortgelijk type van Fingerprint Cards uit Zweden. De vingerafdrukscanners van het Zweedse bedrijf zitten in Huaweis smartphones sinds de Mate 7 en dit lijkt geen uitzondering.
/i/2000761287.jpeg?f=imagenormal)
De vingerafdrukscanner werkt verbazend goed. Hij scant onder alle hoeken en zelfs met een beetje vochtige vinger, maar met een natte vinger heeft hij moeite. Op het oog doet hij het even goed als of zelfs beter dan de scanner in de toestellen van Samsung en Apple. De plaatsing is een punt van discussie. Omdat hij aan de achterkant zit, moet je het toestel altijd oppakken om het met de vinger te ontgrendelen. Even snel op tafel je telefoon bedienen is er dan dus niet bij. Daar staat tegenover dat je niet, zoals bij Apple en Samsung, eerst een knop moet indrukken. Nadat je je vinger op de sensor hebt gelegd, ben je binnen een seconde binnen. Dat is indrukwekkend snel.
Huawei zou Huawei niet zijn als het er niet wat gekkigheid aan had toegevoegd. De handigste extra functie is die van de sluiterknop. Bij het maken van een selfie kun je op de vingerafdrukscanner drukken om een foto te maken en dat is een verdraaid handige positie bij het maken van een zelfportret.
Daarnaast zijn er nog wat andere functies, zoals het scrollen door foto's met horizontaal vegen en het verticaal vegen om notificaties te bekijken. Daarbij dient het scanoppervlak als een soort trackpad aan de achterkant. Het werkt prima, maar hoe vaak je het echt gaat gebruiken, is de vraag. In het dagelijks gebruik bleef het ontgrendelen de meest gebruikte functie, maar daarnaast bleek de functie als alternatieve sluiterknop meer dan eens bruikbaar.
Scherm en camera
De Mate S is de eerste Huawei-smartphone met een amoledscherm. Het gaat om en 5,5"-paneel met een resolutie van 1920x1080 pixels. Hoewel Huawei er zelf niets over zegt, troffen we in de software verwijzingen naar een S6E3FA-driver voor de display. Dat typenummer duidt op een paneel van Samsung. De naam amoled verried dat uiteraard al, want LG noemt zijn schermen simpelweg oled, terwijl Samsung het merkrecht op amoled heeft.
Het scherm is weliswaar een amoleddisplay, maar Samsung heeft duidelijk niet de nieuwste generatie van zijn schermen geleverd. Ten opzichte van de Galaxy S6-generatie valt vooral het gebrek aan helderheid op. Op zonnige dagen bleek het wel mogelijk om het scherm van de Mate S goed af te lezen, maar het gaat niet zo makkelijk als bij sommige andere toestellen in deze prijsklasse, waaronder Samsungs S6-serie.
De helderheid daargelaten is het op het oog een prima scherm, met voldoende scherpte, uiteraard een hoog contrast en prima kijkhoeken. Ook bij deze telefoon heeft Huawei weer de optie ingebouwd om de kleurtemperatuur aan te passen. Dat heeft een vreemd effect; als je de kleurtemperatuur juister instelt, stopt de telefoon meer groen in het beeld, waardoor het alsnog niet klopt. Bovendien lijkt Huawei zijn scherm te hebben afgesteld volgens Adobe RGB in plaats van rec709. We hebben de metingen dus uitgevoerd met beide instellingen als startpunt. De kleurweergave is alleszins redelijk, maar het scherm is iets te blauw afgesteld, zoals wel vaker bij smartphones.
De helderheid is met 404cd/m² zeker niet slecht, maar veel telefoons doen dat beter. Vooral Samsungs eigen amoleds hebben een veel hogere piekhelderheid voor op zonnige dagen. Ook lcd's die Huawei zelf heeft toegepast kunnen iets feller.
Het contrast is, omdat het een amoled is, uitmuntend. Zoals vaak met dit soort schermen geeft dat een mooi beeld en het is dan ook het mooiste beeld dat we tot nu toe op een Huawei-telefoon hebben aangetroffen.
Camera
Huawei gebruikt voor de camera aan de achterkant de IMX278-sensor van Sony. Het bedrijf paste deze sensor eerder toe in de P8 en hij werd in geruchten al in verband gebracht met de door LG gemaakte komende Nexus 5. Het is niet vergezocht om te denken dat hij daarnaast wel eens in de door Huawei gemaakte grotere Nexus zou kunnen zitten.
De IMX278 is een bijzondere sensor, want elke pixel is opgebouwd uit vier subpixels in plaats van drie. In aanvulling op rood, groen en blauw zijn er nog witte subpixels op de sensor te vinden. Die moeten ervoor zorgen dat de camera meer licht opvangt en bij mindere lichtomstandigheden dus betere foto's maakt.
/i/2000611628.jpeg?f=imagenormal)
Er is een dubbele ledflitser aanwezig met twee verschillende kleurtinten, een idee van Apple dat eerder door onder meer HTC werd toegepast. De camera aan de achterkant maakt plaatjes met maximaal 13 megapixel, hoewel hij standaard op een iets lagere resolutie staat om 16:9-plaatjes te schieten. Huawei heeft er een lens voorgezet met een maximaal diafragma van f/2.0, terwijl de camera beschermd wordt door saffierglas.
Aan de voorkant zitten een Sony-sensor, een IMX179 met een grootte van 1/3,2", en een lens met een diafragma van f/2.4. Dat is dezelfde sensor als in de P8. Ook in de Mate S functioneert hij prima en kan hij goede zelfportretten maken. Huaweis Beauty-modus, die zelfportretten 'mooier' moet maken, ontbreekt niet.
Om de camera aan de achterkant goed te vergelijken hielden we hem naast die van een smartphone die geldt als de een van de beste allround camera's in een smartphone tot nu toe: de Galaxy S6.
Wat in een directe vergelijking opvalt, is dat de S6 de belichting beter op orde heeft. In situaties waarbij de belichting problematisch is en waarbij dus donkere en lichtere stukken in beeld zijn, heeft de Mate S moeite om alles goed in beeld te krijgen.
Bij low light is het verschil tussen beide toestellen nihil. Beide toestellen leggen voor een low-lightsituatie veel detail vast en dat is knap. Er zitten nuanceverschillen tussen beide foto's, maar in belichting en dynamisch bereik lijken de plaatjes veel op elkaar.
De Mate S is een prima camera om op zak te hebben, die in veel situaties op zijn minst een redelijk plaatje kan afleveren. Fijne toevoeging is de mogelijkheid om snel een foto te maken als je het toestel uit je zak haalt door twee keer op 'volume omlaag' te drukken. Wel gaat het dan vaak mis met de focus, waardoor je dan snel opnieuw een plaatje moet maken.
Software en accuduur
De Mate S draait Android 5.1.1 en heeft Huaweis eigen skin Emui 3.1 meegekregen. Het is een bekend verhaal inmiddels, maar het gaat om een ingrijpende skin, die vrijwel elk onderdeel van Android aanpast. Wie houdt van stock Android kan dus het best ver van deze telefoon blijven.
Aan de skin zelf en de werking ervan lijkt weinig gewijzigd ten opzichte van eerdere Huawei-telefoons en gebruikers hebben dus nog steeds geavanceerde mogelijkheden om bijvoorbeeld zaken als accugebruik in de gaten te houden. De telefoon maakt nu bijvoorbeeld onderscheid tussen het gebruik door hardware en gebruik door software. Dat is een opvallende stap, maar hoeveel je eraan hebt, is natuurlijk een tweede.
Wel heeft Huawei een overdaad aan functies toegevoegd. Zo is er een manier om, net als op Samsung-toestellen, twee applicaties tegelijk te openen, al zijn er niet bar veel apps die dat ondersteunen. Ook kun je het toestel schudden om het homescreen opnieuw te ordenen, is er een manier om de interface te verkleinen, een functie om hem met één hand te bedienen en zo nog veel meer.
De meest opvallende feature
in het huidige model is
Knuckle Touch 2.0
De meest opvallende feature die wel in het huidige model zit, is Knuckle Touch 2.0. Knuckle Touch lijkt een innovatie van Huawei zelf, maar is in feite een feature van het bedrijf Qeexo, dat het Fingersense heeft gedoopt. Fingersense is een manier om via sensors, zoals de microfoon en de accelerometer, binnen 10ms te bepalen op welke manier het touchscreen aangeraakt wordt. Daarbij maakt het onderscheid tussen vingertop, nagel, knokkel en stylus.
Dat vereist geen hardware, iets wat Qeexo toelicht in het patent voor de technologie. Het opvangen van de trillingen door de accelerometer en eventueel de geluiden door de microfoon is voldoende. Knuckle Touch is dus een vernuftige softwarefunctie, maar dan wel een met beperkingen. Zo werkt het alleen goed als het toestel in de hand ligt en de bewegingssensor dus het verschil tussen een vinger en een knokkel kan detecteren. Als de telefoon op tafel ligt, lukt het bijvoorbeeld zelden. Dat Huawei het Knuckle Touch 2.0 noemt, komt door de toegevoegde features. Zo is het nu mogelijk om vanuit elke app de camera te openen door een C op het scherm te tekenen. Dat is snel en handig. Ook kun je andere letters tekenen voor andere functies.
Waar je Knuckle Touch nog als gimmick zou kunnen beschouwen, geldt dat niet voor signal+ en wifi+. Signal+ is een manier om het bereik te verbeteren als het signaal zwak is, terwijl wifi+ de telefoon laat wisselen van internetverbinding als de connectie zwak is. Zo kunnen gebruikers wisselen tussen wifi en 4g, net welke van de twee de snelste is.
Een irritant puntje in de software is de werking van de terugknop. Wie vanuit bijvoorbeeld WhatsApp of Facebook op een link klikt, opent de browser en bekijkt de pagina. Een klik op de terugknop leidt normaal gesproken terug naar de applicatie, maar omdat Huaweis eigen browser geen nieuwe tabs opent, gaat hij simpelweg een pagina terug. Waarom het op die manier werkt, mag Joost weten, maar het voelt in elk geval onlogisch aan.
Het is fijn dat de software in de gaten houdt welke apps op de achtergrond veel stroom verbruiken, maar het kan verwarrend werken. Zo maakt het toestel niet duidelijk of bijvoorbeeld notificaties van Facebook nog wel binnenkomen als de software de app bevriest.
Accuduur
De Mate S is echt een ander beestje dan de voorgaande Mates en nergens komt dat zo goed tot uiting als in de accuduur. De accu is fors kleiner dan die van de Mate 7. De accu heeft nog maar 2700mAh, tegenover 4100mAh van de grotere Mate van vorig jaar. Dat is bijna een derde minder en het verlies aan accuduur blijkt in onze tests nog erger te zijn. In de browsetest blijft de Mate S hangen op net geen 5,5 uur, maar liefst vijf uur minder dan de Mate 7. Dat is bijna een halvering. Ook als score ten opzichte van concurrenten is het simpelweg ondermaats.
In de videotest is het een stuk beter. Dan komt hij tot 9 uur en 40 minuten. Dat heeft hij te danken aan zijn amoledscherm, dat pixels kan uitschakelen als ze zwart moeten laten zien. Het scheelt veel stroom en dus gaat hij langer mee dan vergelijkbare toestellen met lcd's. Desondanks kan de Mate 7 nog altijd meer dan drie uur langer video's tonen dan de Mate S.
De Mate S heeft geen grote accu en het laden duurt dan ook niet vreselijk lang. Na iets meer dan twee uur is hij opgeladen. Hij kan laden met maximaal 5V bij 2A. Dat is iets minder dan telefoons met Quick Charge 2.0 van Qualcomm, maar het resultaat is zeker niet slecht en het is in elk geval een stuk sneller dan vorige Huawei-telefoons.
In het dagelijks gebruik haalt de accu in veel gevallen het einde van de dag, maar het is zeker goed mogelijk om hem binnen een dag leeg te trekken als je hem intensief gebruikt. Wie op zijn toestel leunt om te navigeren en veel gebruikmaakt van slurpende apps als Facebook, Google Now en games, kan het overkomen dat het toestel ver voor het einde van de dag aan de lader moet.
Specs en fotogalerij
Product |
Huawei Mate S |
Versie besturingssysteem |
Google Android 5.1 |
Schermdiagonaal |
5,5" |
Invoermethode |
Touchscreen |
Schermtype |
Amoled |
CPU/SoC |
Hisilicon Kirin 935 |
Aantal cores |
8-core |
Processorsnelheid |
2,2GHz |
Geheugengrootte |
3GB |
Opslagcapaciteit |
32GB |
Cameraresolutie |
13Mp |
Cameraresolutie (voor) |
8Mp |
Ondersteunde videoresoluties |
1920x1080 |
Mobiele netwerken |
2G - edge, 2G - gprs, 3G - hsdpa, 3G - hspa, 3G - hspa+, 3G - hsupa, 3G - umts, 4G - lte |
Frequentiebereik (mobiel) |
850MHz, 900MHz, 1800MHz , 1900MHz , 2100MHz |
Verbinding (wlan) |
802.11b, 802.11g, 802.11n |
5GHz-ondersteuning |
Nee |
Bluetooth-versie |
Bluetooth 4.0 |
Gsm-connector |
Micro-USB |
GPS |
Ja |
Gsm-functies |
Bewegingssensor, Kompas, Tril |
Accucapaciteit (mAh) |
2.700mAh |
Alternatieven
Een van de redenen waarom de Mate S zo duur lijkt, is het bestaan van de Honor 7. Dit toestel wijkt alleen op details af van de Mate S. Het scherm is iets kleiner en is een lcd. De Honor 7 heeft bovendien een 20-megapixelcamera in plaats van de rgbw-camera met 13 megapixels in de Mate S. Het grootste verschil is de prijs: 300 tot 350 euro.
4.5 van 5 sterren
(2 reviews)
De P8 van Huawei zelf is ook een alternatief. Hij heeft een kleiner scherm, dat bovendien een lcd is, en kent bovendien geen vingerafdrukscanner. Hardwarematig zijn de toestellen eigenlijk vrijwel identiek. De accu's zijn gek genoeg vrijwel even groot.
4 van 5 sterren
(5 reviews)
Het Mate-toestel van vorig jaar is wellicht voor sommigen ook nog een aantrekkelijk alternatief. Het heeft een groter scherm, een grotere behuizing en een veel grotere accu. Wel is uiteraard de hardware al een jaar oud en is de vingerafdrukscanner net iets minder snel, maar hij is dan ook veel goedkoper.
4.5 van 5 sterren
(6 reviews)
Als je op zoek bent naar de beste Android-telefoon, kun je vooralsnog terecht bij de Galaxy S6-serie van Samsung. De goedkoopste versie kost inmiddels rond de 500 euro en is dus een stuk goedkoper dan de Mate S. Daarvoor biedt hij meer, waaronder een betere camera, een snellere processor, betere grafische prestaties en een snellere gebruikservaring.
4 van 5 sterren
(31 reviews)
Voor de prijs van de Mate S kun je ook een iPhone 6 van vorig jaar kopen. Het gaat uiteraard om totaal verschillende beestjes; de Mate S heeft Android en de iPhone heeft natuurlijk iOS. Bovendien is de iPhone uitgerust met een veel kleiner scherm en zo zijn er nog talloze verschillen.
4 van 5 sterren
(58 reviews)
Conclusie
Huawei wil meespelen met de grote jongens. Door de adviesprijs van 649 euro voor de goedkoopste versie moet de Mate S in de winkel concurreren met toestellen als de goedkopere Galaxy S6 en de eveneens goedkopere iPhone 6. Ook HTC, Sony en LG hebben allemaal iets goedkopere toptoestellen in de winkels liggen.
Daarnaast heeft de Mate S veel concurrentie uit Huaweis eigen stal en dan vooral de Honor 7, die in Nederland verkrijgbaar is geweest voor 300 euro en nu regulier 350 euro kost. De toestellen delen veel componenten, maar de Honor 7 is iets kleiner en heeft een lcd in plaats van een amoledscherm. De prijs is dan ook de olifant in de kamer. De Mate S is simpelweg veel, veel te duur voor wat hij biedt. Dat zaken als dualband-wifi en een krachtigere gpu ontbreken, helpt niet. Als de prijs echter snel zakt, kan het een ander verhaal worden.
Er is een hoop goeds aan de Mate S. Het ontwerp oogt prima, hij ligt goed in de hand en het scherm had helderder gekund, maar oogt mooi. De vingerafdrukscanner scoort eveneens een dikke voldoende en is handig. Huawei heeft bovendien de nieuwste versie van Android meegeleverd en als er snel na de release van Android 6.0 een update komt, scoort het daar opnieuw puntjes mee. Bovendien kan de camera in low light in veel situaties wedijveren met de top van de markt, al laat hij op diverse punten net wat te veel steken vallen om een echte topper te zijn.
Het geheel levert een prima smartphone op, die op weinig punten echt uitblinkt, maar wel een groot publiek zou kunnen bekoren. De Mate S is een uitstekende midrange-telefoon met helaas een premium-prijs.
Eindoordeel