Amerikaanse autoriteiten mogen zonder bevel telefoons doorzoeken

In een rechtszaak in de Amerikaanse staat Indiana heeft een rechter geoordeeld dat politieagenten, zonder bevelschrift, mobiele toestellen op telefoonnummers mogen doorzoeken. De privacy-inbreuk zou hierbij minimaal zijn.

De politie van Indiana had een telefoon gevonden op de plek van een politie-inval bij een drugsdeal, meldt Reuters. Met de telefoonnummers die op het toestel werden gevonden kon de gebruiker gelieerd worden aan diverse bekende drugdealers. De beschuldigde ging in beroep met het argument dat de politie niet het recht had om zijn telefoon te doorzoeken.

Volgens het gerechtshof was de inbreuk op de privacy zo minimaal dat het niet in strijd was met het Fourth Amendment van de Amerikaanse grondwet. Daarin wordt bepaald dat er geen 'onredelijke' doorzoekingen en inbeslagnames mogen plaatsvinden. De rechter vergeleek de telefoon met een boek: agenten mogen een agenda doorbladeren om het adres van de eigenaar te vinden, maar niet het hele boekwerk lezen, en dat was hier ook niet gebeurd volgens de rechter.

Reacties (49)

[TERW_DAN]

Wel een kwalijke zaak. Hoe valt te controleren of een agent alleen maar naar de telefoonnummers kijkt, of niet toevallig SMSjes leest, of e-mailberichten of bepaalde zaken probeert te achterhalen. Het staat zo wel op een hellend vlak als dit gewoon wordt toegelaten, want dan gaan ze toch steeds een stapje verder, want niemand die het kan controleren.
Niet dat ik vind dat we drugsdealers een hand boven het hoofd hoeven te houden, maar privacy geldt toch voor iedereen.

[Hooglander1]

Toch vind ik hier de vergelijking met het boek wel sterk. Als ze gericht informatie zoeken mag het, maar ze mogen niet lukraak proberen iets te vinden.

Dat argument vind ik vrij sterk en een goede vergelijking met de regels zoals ze tot dan toe al werden toegepast. Een reële en goede onderbouwing wat mij betreft.

Dat hellende vlak valt dan ook als argument weg, aangezien je dat ook zou kunnen zeggen voor de huidige regels voor de "agenda", waar dit ook niet een probleem is.

[Cheetah]

@Hooglander:

Als ze gericht informatie zoeken mag het, maar ze mogen niet lukraak proberen iets te vinden.

Uit topic:

De politie van Indiana had een telefoon gevonden op de plek van een politie-inval bij een drugsdeal

Ik neem aan dat de politie hier wel een huiszoekingsbevel had.
Het is dan niet al te vreemd dat ze in het kader opsporing/onderzoek ook in een telefoon van een verdachte kijken om te zien met wie hij mogelijk drugsgerelateerde contacten heeft gehad.

Dat lijkt me toch wel van een wat andere orde dan dat de politie gewoon toevallige passanten at random zou kunnen aanhouden en dan hun telefoon controleren op \verdachte' zaken. Van de topictitel kreeg ik wel die indruk, maar het ligt dus wel net even een stukje genuanceerder.

[Reactie gewijzigd door Cheetah op 24 juli 2024 23:13]

[Verwijderd]

De analogie met boeken/agenda's is wat mij betreft geldig en de politie had een huiszoekingsbevel. Niets aan de hand dus.

[freaky]

Nou ik vind em een beetje vreemd.

De rechter vergeleek de telefoon met een boek: agenten mogen een agenda doorbladeren om het adres van de eigenaar te vinden, maar niet het hele boekwerk lezen, en dat was hier ook niet gebeurd volgens de rechter.

Als ik dat zo lees hebben ze blijkbaar een agenda gevonden waarvan ze niet weten van wie hij is. Om hem te retourneren aan de rechtmatige eigenaar zoeken ze dan het adres op.

Hier hebben ze overduidelijk niet het telefoonnummer van de eigenaar gezocht, maar bekeken wie hij kent. In mijn optiek is dat heel wat anders.

Zou mooi zijn, straks heb ik een klant die in drugs dealt, staat in mijn telefoon, conclusie ik deal ook of ben grootverbruiker. HUH?!

[bwerg]

Zou mooi zijn, straks heb ik een klant die in drugs dealt, staat in mijn telefoon, conclusie ik deal ook of ben grootverbruiker. HUH?!

Dan is dat een foute conclusie die niet te bewijzen valt, dat staat compleet los van deze discussie omtrent privacy. Ook bij niet-discutabele dingen zijn domme conclusies te trekken waar iemand onterecht schade van ondervindt.

[bonus]

Tenzij de telefoon een lock / pincode had, want dan mag het weer niet. Want een boek kun je zo open slaan maar bij de telefoon moet je dan eerst de toegangscode hebben. Als die er niet op zat is het idd een makkie, maar anders moeten ze hem toch eerst krijgen / "hacken".

[Gizzy]

Amen. Zeer kwalijk dat dit door de rechter is goedgekeurd. Alleen is dat 4e amendement van de grondwet, vrij breed the interpreteren. Ik zou me dan ook niet verbazen dat een wellicht wat minder conservatieve rechter, ik neem aan dat de hier vermelde rechter nogal conservatief was, het oordeel zo maar de andere kan op gaat.

In dit geval is er trouwens in de ogen van de rechter al sneller sprake van een gegronde reden om te oordelen dat er geen sprake is van recht op het 4e amendement. Er was namelijk sprake van een reeds verdachte/ kwalijke situatie. Een politie inval vind, over het algemeen, ook niet zo maar plaats en is er al iets van een bevel of gegronde reden om die privé ruimte binnen te dringen. Dat de dan aangetroffen materialen in die ruimte worden blootgesteld aan verder sporen onderzoek voor meer aanwijzingen lijkt me nog redelijk. Ik denk dat als de rechter tegen had geoordeeld, de politie wel genoeg indirect bewijs had kunnen vergaren voor een doorzoekingsbevel van de telefoon.

Waar ik dus heen wil, is dat deze uitspraak hoogstwaarschijnlijk niet als vrijbrief door de politie kan worden gebruikt om toevallige passanten, van hun telefoon te ontdoen en te doorzoeken. Ik neem aan dat er nog steeds een zeer gegronde reden moet zijn voor een dergelijke actie.

[Niemand_Anders]

De rechter heeft alleen aangegeven dat de gegevens op de mobiele telefoon TIJDENS een doorzoeking op dezelfde manier doorzocht mogen worden als een papieren agenda , telefoonklapper of zelfs een computer.

Ofwel zonder doorzoekingsbevel mag de telefoon niet gelezen of in beslag worden genomen. Dat valt buiten de context waarover de rechter heeft geoordeeld.

Overigens ging het in dit geval alleen om het telefoonnummer van het toestel zelf. Daarna is het toestel in beslag genomen en doorzocht met behoud van chain of custody.

[Verwijderd]

Mwah, een kwalijke zaak? Iedereen zit tegenwoordig al te zeuren dat er te weinig politie op straat zit, of dat ze zich met onnodige zaken bezighouden.

Als je een inval doet bij een drugsdeal en je vindt daar een telefoon, dan vindt ik het niet meer dan logisch dat je kan aannemen dat deze telefoon van 1 van de betrokkenen/=dus een crimineel is.

Het gevolg daarvan, dat je dus deze telefoon gaat doorzoeken op zoek naar aanknopingspunten in een dergelijke zaak lijkt me ook logisch.

Als vervolgens ook nog blijkt dat uit deze gegevens duidelijk wordt dat de verdachte wel degelijk gebonden is aan de drugsdeal ten tijde van de overval lijkt me dat er juist is gehandeld.

Het lijkt tegenwoordig wel alsof de burger wil dat de politie/autoriteiten niet wil dat ze gegevens van burgers mogen inzien, maar zo maak je het deze zelfde politie/autoriteiten ook wel erg moeilijk om hun dagelijkse werk te kunnen doen.

[Douweegbertje]

Ja dit is het algemene verhaal.
Alleen het probleem dat je af en toe gaat krijgen is dat de "normale" burger er opeens last van gaat krijgen.
Wat nou als ome agent je even aanspreek om vervolgens:
- Je preventief te fouilleren
- Je contact lijst te bekijken
- Je ID met je vingerafdruk even checked

etc..

Ergens zit ook een limiet zodat de normale medemens verder kan zonder allerlei onzin.

Jij interpreteer het in een geval van een al veroordeelde, of iemand die een misdaad heeft begaan. Van mij part doen ze dan alles wat nodig is, dat is voor mij niet zo'n probleem..

[Verwijderd]

Als 'ome agent' daar geen reden toe heeft hoef je dat ook niet te doen. Als jij gewoon over straat wandelt hebben ze het recht er niet toe om je zomaar, willekeurig te vragen je ID te laten zien of je te fouilleren.

Als er op een 'crimescene' een mobiele telefoon wordt gevonden mag je toch aannemen dat deze is van een van de betrokkenen bij deze 'crimesene'.

Daarmee is deze telefoon ook meteen een aanknopingspunt tot de mogelijke verdachten van deze criminele activiteit.

Wat voor limiet wil jij dan instellen?

Als je telefoon wordt gevonden bij een inval tijdens een drugsdeal mag jij mij vertellen wat voor legitieme redenen jij hebt dat je telefoon daar is. Die zullen er niet veel zijn.

Ik interpreteer het niet als iemand die al is veroordeeld of een misdaad heeft begaan, maar als er een aanwijzing wordt gevonden die kan leiden tot mensen die betrokken zijn bij de criminele daad vindt ik het niet meer dan logisch dat deze aanwijzing wordt nagetrokken.

[bwerg]

Als 'ome agent' daar geen reden toe heeft hoef je dat ook niet te doen. Als jij gewoon over straat wandelt hebben ze het recht er niet toe om je zomaar, willekeurig te vragen je ID te laten zien of je te fouilleren.

Zo simpel is het niet: je weet namelijk niet of ze een goede reden hebben waardoor ze het wel mogen. En als ze zo'n reden hebben, maar die reden is geheim, dan hoeven ze dat naar mijn weten ook niet te vertellen. Het komt er dus op neer dat je eigenlijk wél altijd je ID moet laten zien (hoogstens kun je vragen "is er iets waarom ik me zou moeten legitimeren?", maar als het antwoord "ja" is dan kom je misschien dus niets verder).

Dat bij een huiszoeking wel de telefoonnummers van een onbeveiligde mobiel bekeken mogen worden kan ik wel mee leven. Er was al een gerechtelijk bevel voor deze huiszoeking, daarbij mogen ook andere verborgen spullen worden bekeken. Als er een briefje met telefoonnummers was gevonden had dat geen enkele discussie opgeleverd. Zeker gezien de verwoording van het oorspronkelijke artikel (hieronder ergens gequote) valt het wel mee.

[Reactie gewijzigd door bwerg op 24 juli 2024 23:13]

[mieJas]

het recht er niet toe om je zomaar, willekeurig te vragen je ID te laten zien

Indentificatieplicht is er ondertussen al even. Politieambtenaren mogen zomaar je ID vragen. Als je dat niet kan, is dit strafbaar. Zal quasi nooit gebeuren, maar het kan dus wel.

[stresstak]

Als er geen reden toe is kan de juut het schudden. Sowieso bel ik zijn collega's om te melden dat er een controle plaatsvindt door zich als politie uitgevende lieden.

[Terracotta]

Dit valt niet te bewijzen tenzij hij probeert die sms-en als bewijs te gebruiken. Maar inderdaad, hellend vlak.

[Tukkertje-RaH]

Het vlak kan ook de andere kant op hellen...

Als agenten een telefoon niet 'zomaar' mogen bekijken omdat het om een privé voorwerp gaat, mogen ze dan op het moment dat jij een auto ongeluk krijgt ook niet in die telefoon kijken om te achterhalen wie ze moeten informeren?

Het probleem met privacy en de schending ervan is, dat het een scheidslijn is, met aan weerszijden argumenten. Er kan een goede reden zijn om de privacy van een individu te schenden. Het belang van de maatschappij bijvoorbeeld, of het redden van een leven. Maar het blijft een dunne, lastig te bepalen lijn - elke keer weer...

Overigens - in dit specifieke geval werd de telefoon gevonden op een plek bij een inval. Dus niet op een persoon die gearresteerd werd, maar 'op een plek'. Daar kunnen een boel parallellen mee getrokken worden: die van agenda, maar ook bijvoorbeeld met het briefgeheim? En als die telefoon nou in de prullenbak ligt (of is gegooid), wordt 't dan weer min of meer openbaar bezit?

[Reactie gewijzigd door Tukkertje-RaH op 24 juli 2024 23:13]

[raphidae]

Het vlak kan ook de andere kant op hellen...

Als agenten een telefoon niet 'zomaar' mogen bekijken omdat het om een privé voorwerp gaat, mogen ze dan op het moment dat jij een auto ongeluk krijgt ook niet in die telefoon kijken om te achterhalen wie ze moeten informeren?

Dat staat daar natuurlijk los van. Als een agent vermoed dat er iemand in nood is of er gevaar voor burgers bestaat (gaslucht oid) mogen ze ook zonder machtiging tot binnentreden een deur forceren. Sterker nog, dat mag een burger ook.

De intentie is erg belangrijk.

[L-VIS]

Uhm door het bewijs wat gebruikt wordt in een rechtzaak? Het OM moet natuurlijk wel aantonen hoe ze aan bepaalde informatie komen.

[Abom]

Uh...ze deden een inval?

[Bilel]

De rechter spreekt zich hier toch overduidelijk tegen, of lees ik het nou verkeerd?

De zaak:

Met de telefoonnummers die op het toestel werden gevonden kon de gebruiker gelieerd worden aan diverse bekende drugdealers.

Rechter's oordeel:

De rechter vergeleek de telefoon met een boek: agenten mogen een agenda doorbladeren om het adres van de eigenaar te vinden, maar niet het hele boekwerk lezen, en dat was hier ook niet gebeurd volgens de rechter.

Dus de 'inhoud van het boek', is in dit geval wel gelezen. En waarom iemand's privacy gaan vergelijken met een boek? Een boek is in de meeste gevallen fictief, en geschreven. Dus de auteur WIL dat je het leest, een mobiele telefoon is een andere verhaal.

[Verwijderd]

De rechter vergelijkt het met een agenda zoals je zelf in je gequoteerde tekst laat zien.

De agenten bekijken de agenda om te kijken of ze kunnen achterhalen wie de eigenaar/schrijver is van deze agenda. Hoe Tweakers.net bij een boek komt weet ik ook niet, de bron die ze zelf geven zegt het volgende:

Posner compared the cell phone to a diary. Just as police are entitled to open a pocket diary to copy an owner's address, they should be able to turn on a cell phone to learn its number, he wrote. But just as they're forbidden from examining love letters tucked between the pages of an address book, so are they forbidden from exploring letters in the files of a phone.

Er wordt dus ook nergens naar een boek verwezen. Het komt er eigenlijk op neer dat wat er werd gevonden (in dit geval een mobiele telefoon) aanwijzingen kan geven naar mensen die verdacht zijn/kunnen worden van de zaak die de agenten onderzoeken. Zogenoemde persoonlijke zaken die dus in smjes worden gelezen kunnen niet naar buiten worden gebracht of gebruikt worden voor een strafrechtelijke vervolging.

Nogmaals lijkt me weinig verkeerd aan deze handelswijze.

[Pep7777]

Zoals ik het artikel (waarna verwezen wordt) lees:

De politie heeft niet de hele telefoon afgezocht naar nummers. Maar alleen het "eigen" telefoon nummer van de telefoon opgezocht.

"Officers in Indiana found a number of cell phones at the scene of a drug bust, and searched each phone for its telephone number"

Ofwel vertaald:

"Agenten in Indiana hebben enkele mobieltjes gevonden op de plaats van delict. En ze hebben op ieder mobieltje het telefoon nummer van dat mobieltje opgezocht"

Waarschijnlijk hadden ze dus op het buro al een lijstje nummer liggen van mensen waarvan ze vermoedden dat het dealers waren. En voila dit nummer zat erbij.

Dit is volgens mij inderdaad te vergelijken met het kijken in een agenda om te bepalen we de eigenaar is. Dat is wat anders dan de agenda helemaal doorspitten.

Dus we kunnen wat mij betreft iets rustiger reageren

(Edit: kleine verbetering in de vertaling)

[Reactie gewijzigd door Pep7777 op 24 juli 2024 23:13]

[GeneralBurrito]

het gaat erom dat het digitale boek (om het maar zo te noemen) niet geheel word doorgelezen inclusief privacy gevoelige informatie zoals sms/berichten etc... Het gaat alleen om de adressen of met andere woorden de andere mobiele nummers die men in zijn mobiele telefoon vind.

btw: Een inval geeft al aan dat ze een rechtelijk bevel hebben dus op zijn minst mogen ze diverse bewijzen verzamelen tegen de verdachte. Dat dit ook mobiele nummers zijn. Dit mag volgens de rechter omdat het een goede vergelijking is met adressen en dit niks persoonlijk bevat dan alleen een contact dus waarom niet ?

Ingeval van ongerelateerde informatie zoals berichten of informatie gebruik diverse apps zal dit privacy schenden van de verdachten omdat a) zijn persoonlijke leven als bewijs word gebruikt b) meeste bewijsstukken geen connectie hebben met de zaak.

[Fid3lity]

De rechter vergeleek de telefoon met een boek: agenten mogen een agenda doorbladeren om het adres van de eigenaar te vinden, maar niet het hele boekwerk lezen, en dat was hier ook niet gebeurd volgens de rechter.

En dat is maar de vraag, hoe controleer je zoiets? Hoe voorkom je dat een nieuwsgierige agent een telefoon onnodig langer maar 'met reden' doorzoekt op 'leuke' informatie?

[Pep7777]

Zie mijn commentaar hierboven:

Er is volgens mij alleen maar gekeken naar 1 telefoon nummer. Dat van het mobieltje zelf.

[stresstak]

Zie mijn commentaar hierboven:
Er is volgens mij alleen maar gekeken naar 1 telefoon nummer. Dat van het mobieltje zelf.

Ui het artikel:

Met de telefoonnummers die op het toestel werden gevonden kon de gebruiker gelieerd worden aan diverse bekende drugdealers.

Dat is dus niet alleen effe zoeken naar het eigen nummer van het toestel.

[T-Forever]

"Zogenoemde persoonlijke zaken die dus in smjes worden gelezen kunnen niet naar buiten worden gebracht of gebruikt worden voor een strafrechtelijke vervolging."

De politie mag gerust kijken maar dan mag dit niet als bewijs aangedragen worden tijdens de rechtzaak (waar de politie niet bij komt kijken trouwens, die leveren enkel informatie aan) net als bij ons het OM de rechtzaken voert.

Waarschijnlijk is er dus wel degelijk gekeken naar de resterende inhoud anders zouden ze hun werk niet fatsoenlijk doen in mijn ogen, maar door te weten van een ander misdrijf bijvoorbeeld kan je via een omweg ook naar Rome en dan is het weer wel rechtsgeldig, mits ze kunnen aantonen hoe en wat zonder informatie te gebruiken die ze van de telefoon hebben verkregen.

[TheBlackbird]

Ik ben een privacyvoorvechter, maar als het doorzoeken van telefoons van een bende drugdealers bij een politie-inval al niet meer mag, waar gaan we dan naar toe met deze maatschappij? Dan is het in beslag nemen van een voorraad drugs die zich in de slaapkamer bevond ook een inbreuk op de privacy.

Er mogelijkheden genoeg voor criminelen om zich te verbergen, ik denk maar aan een gecodeerd adresboek. Als je een drugsnetwerk opbouwt en iedereen alle telefoonnummers gewoon in z'n gsm steekt moet je achteraf niet gaan klagen als de politie zo'n nalatigheid tegen je gaat gebruiken.

[Keypunchie]

Ik ben een privacyvoorvechter, maar als het doorzoeken van telefoons van een bende drugdealers bij een politie-inval al niet meer mag

Het gaat erom of dit mag zonder specifiek gerechtelijk bevel. Zo kan ik me voorstellen dat als je bijvoorbeeld meerdere huizen bezit, je hebt er bijvoorbeeld eentje voor je moeder gekocht, dat al die huizen individueel in het bevel gespecificeerd moeten zijn.

Met een gerechtelijk bevel moet het uiteraard sowieso kunnen.

Wat ik me nu afvraag en waar het artikel niet op ingaat: ik heb een lockcode op mijn toestel.

Mag de politie dit dan ook zonder specifiek bevel doorzoeken (bvb. code achterhalen of zelfs de telefoon hacken?).

Een ander, maar gerelateerd heikel punt is bij de douane. Mag de douane van jou je laptop doorzoeken om te controleren of er geen illegale zaken op staan (kinderporno!), net zoals ze je bagage doorzoeken op contrabande? Je smartphone, om te kijken of je niet toevallig contactgegevens van bekende terroristen erin hebt staan?

[El_ByteMaster]

Persoonlijk vind ik het ook iets uitmaken of de telefoon 'ergens op de grond' gevonden word, of op iemands persoon. In dat laatste geval is er geen reden om 'door te bladeren'.

[Kalief]

Doorbladeren. Een simpele login verhindert doorbladeren en de politie daar mag de telefoon zo te lezen er niet voor kraken.

[Beta]

"De privacy inbreuk zou minimaal zijn"?

Uhm nou wat in er mijn telefoon staat is toch wel heel erg privé. Ook voor een brave burger zoals ik.

Het staat niet in het artikel genoemd maar vallen E-mails van bijvoorbeeld mijn werk hier ook onder?

[Nickvda]

Men kan een mobiele telefoon (zeker smartphones) niet zo maar vergelijken met een agenda. Het is vele malen persoonlijker dan een agenda.

Zou me ook niet verbazen als er mensen zijn die hun hele leven bijhouden/hebben in zo'n apparaat. Wat is overigens de volgende stap, zonder bevel laptops doorzoeken?

[Verwijderd]

quote:
In de VS is men hier een stuk losser mee. De douane doorzoekt daar zonder aanleiding willekeurige laptops, en hoewel daar rechtszaken over lopen lijkt deze praktijk daar legaal. De tips van Bruce Schneier zijn in de praktijk dan ook zeker aan te raden.

bron:
http://www.security.nl/ar...ptiesleutel_eisen%3F.html

edit: Wil die trieste bennie die me omlaag mod ook even inhoud geven aan de motie van afkeuring? Dank u.

[Reactie gewijzigd door Verwijderd op 24 juli 2024 23:13]

[Zoijar]

Ik denk dat men dit niet meteen te ver door moet generaliseren. De politie vind hier een telefoon en kijkt daar in. Als je bijvoorbeeld na een autoongeluk buiten bewustzijn bent kijken ze ook in je telefoon voor een nummer om te bellen. Blijft lastig. Wel een enigszins grijs gebied in dit geval omdat het nu als bewijs tegen iemand wordt gebruikt.

Echter, dit betekent niet dat ze je nu zo maar mogen vragen om je telefoon te doorzoeken op straat en dat je die dan af moet staan en ontgrendelen. Dat is een heel ander scenario.

[CobraVE]

De politie van Indiana had een telefoon gevonden op de plek van een politie-inval bij een drugsdeal

Waarom zou dit niet toegestaan zijn dan? Dit ding is gewoon bewijs gevonden op het plaat delict. Daar geld geen privacy over aangezien het een bewijsstuk is.

[Reactie gewijzigd door CobraVE op 24 juli 2024 23:13]