Ik kan me hier alleen maar volledig bij aansluiten.
De hoeveelheid content sinds de release is vrijwel niet groter geworden, behalve de toevoeging van Craglorn, dat is 1 area waar je er in de basis game 6 per faction van hebt. Peanuts dus. Dat moet dan het 'end-game' voorstellen van ESO zoals het nu is. Maar voordat je daar uberhaupt bent, als je niet gebruik hebt gemaakt van alle exploits die er vanaf release zijn geweest om snel XP te farmen (want alle mogelijkheden tot snellere XP, bijvoorbeeld door gewoon mobs te slopen, zijn keer op keer generfd totdat er weinig van overbleef), verzand je onherroepelijk in de eindeloze questlines die je eigenlijk bijna verplicht allemaal moet doorlopen.
ESO begint heel leuk met vrijheid van keuze en 'loop gewoon een richting op, en je vindt wel wat tofs'. Dat is inderdaad zo. Maar als men vervolgens de eis stelt om eigenlijk toch wel alle content te moeten doen om VR14 te worden, dan is die vrijheid een wassen neus. Cyrodiil (RvRvR PvP) kan die verplichting ook niet wegnemen, want XP gain in Cyrodiil is bijna nihil.
Verder zijn de quests zelf best aardig, de content is kwalitatief redelijk tot goed maar weet je nooit echt te pakken. De hele storyline is ook 'broken by design' en past totaal niet bij een MMO. Waarom word je lid van een faction als het verhaal gaat over Molag Bal en jij de uitverkorene bent die dat probleem moet gaan oplossen? En waarom is iedere halve zool die ook inlogt dan ook 'uitverkoren'? Het geeft alles bij elkaar het beeld van een game die met zichzelf in de knoop zit, of eigenlijk de TES-formule die met zichzelf in de knoop zit. Men heeft de single player ervaring geprobeerd te benaderen in een MMO, die vervolgens op zowel single- als multiplayer ervaring zwaar tekort schiet.
Let wel, zolang je niet het doel hebt op VR14 te komen maar gewoon tot level 50 en dan wat rond te klooien, dan is ESO best geinig. Maar ik voorspel ook dat het gevoel van eenheidsworst en nep-vrijheid ook jou op een goed moment gaat bekruipen, en dat de game dan in één klap niet meer boeiend is.
Last but not least: de roadmap en content updates voor ESO zijn sinds de release van de Craglorn update keer op keer uitgesteld. En niet omdat het allemaal zo moeilijk is om te maken: het is overduidelijk dat er een zeer beperkt team achter de game zit met een gebrek aan inzicht in wat er op de servers aan de hand is. Zo hebben we een duping-exploit gehad, we hebben meer dan een jaar Hirelings gehad die de hele economie om zeep hielpen (gratis epic crafting spul voor iedereen, en je kon 8 hirelings per profession onderhouden zonder enige beperkingen), en bepaalde class skills zijn enorm lang broken geweest en worden na lange tijd 'gefixed' om weer een nieuwe sloot bugs en balance issues te introduceren. Nu is na lange tijd de Justice update gedeeltelijk (!) uitgerold en eigenlijk stelt het ook niet zo gek veel voor. De toevoeging van Champion Points is een schaamteloze rebalance die een gigantische grind introduceert en je het gevoel moet geven van progressie die er eigenlijk helemaal niet is.
ESO ziet er dus van de buitenkant heel leuk uit, veelbelovend zelfs, maar zodra je de mechanics en de game onder de knie hebt komt de rottigheid naar boven; rottigheid die de game eigenlijk tot in de kern aantast.
[Reactie gewijzigd door Vayra op 23 juli 2024 17:34]