Zodra je wat verder komt, wordt het uiteraard vanzelf lastiger. Dat zie je misschien wel het best door wat games van andere spelers te downloaden. Gamestudio laat spelers hun creaties uitwisselen en dat principe is fijn. De manier waarop de game dit aanpakt, is echter hopeloos ouderwets en werkt moeizaam. Als je een game maakt en hem online aanbiedt, krijgt die game een code mee. Andere spelers kunnen op die code zoeken en zo jouw game vinden. Als alternatief kunnen ze op jouw eigen ‘creator code’ zoeken en zo al jouw aangeboden games vinden. Kortom, je moet op de een of andere manier weten wat de codes van je vrienden of van specifieke games zijn, voor je ze kunt vinden. Een leuk menu waarin je kunt browsen tussen allerlei mooie creaties zou een welkome toevoeging zijn geweest, maar helaas ontbreekt dit. Gelukkig worden op verschillende plaatsen op internet geslaagde creaties verzameld en gamecodes vermeld, zodat je toch wat dingen kunt downloaden.
Doe dat laatste vooral, want zo zie je pas echt wat er mogelijk is in Gamestudio. Hoewel de games in complexiteit nooit in de buurt zullen komen van wat met serieuzere toolkits mogelijk zou zijn, stonden we toch even versteld van het feit dat mensen erin zijn geslaagd om simpele versies na te bouwen van games als SuperHot en Sonic. Terwijl je zelf, in ieder geval in Jurians geval, al lang genoeg bezig bent met het nabouwen van een Super Mario-kloon, verschijnen er dus games waarin talloze systemen met elkaar samenwerken en die ook een indrukwekkend deel van de editor beslaan. Je hebt in Gamestudio behoorlijk veel ruimte voor je systemen, maar er is wel een limiet.
SuperHot van Programmer: Yukon Wainczak. Game ID: G 002 LRM JWV.
Toch zal dat laatste niet het aspect zijn dat getalenteerde gamemakers het meest in de weg zit. Dat is namelijk de mate van aanpasbaarheid van datgene wat geboden wordt. Jeroen merkte bijvoorbeeld dat er veel knopixen zijn, maar miste de mogelijkheid om zelf nieuwe knopixen met specifieke functies te bedenken of de functies van bestaande knopixen aan te passen. Zou zou Jeroen de bepaling van de x-positie van een speler moeten kunnen aanpassen om een goed werkende versie van Tweakbattle te maken, omdat de portalen - zoals gezegd - niet goed genoeg werken.
Een ander beperkend element zit in de visuele kant van het geheel. Gamestudio is erg gericht op de werking van het spel. De focus ligt dus op het aanleren van hoe systemen met elkaar communiceren en hoe dat zich vertaalt naar een game. Heb je dat eenmaal onder de knie of begreep je dat toch al, dan wordt de mate van aanpasbaarheid van de visuals een beperkende factor. Standaardobjecten als auto’s kunnen alleen in kleur worden aangepast en spelers kunnen alleen objecten vormgeven middels een extreem simpele pixel-editor. Dat leidt ertoe dat zelfs de beste creaties een heel simpel uiterlijk houden.