Het testveld
Nadat we in het eerste deel van deze review de vijf grootste compactcamera's hebben beoordeeld, is het tijd voor de compactste zes. Het geteste zestal bestaat uit de BenQ DC E1000, de HP Photosmart R742, de Nikon Coolpix S200, de Panasonic Lumix FX12, de Sony Cybershot DSC W35 en de Sony Cybershot DSC W55.

De BenQ E1000 levert met 10 miljoen pixels de meeste megapixels van onze hele test. De stijlvol vormgegeven camera heeft een groot 3"-scherm en een 3x-zoomlens. HP's R742 en Nikons S200 zijn 7MP-camera's met een 3x-zoomlens. Ook de Panasonic FX12 heeft een 7MP-sensor en 3x optische zoom, maar voegt daar optische beeldstabilisatie aan toe. Sony stuurde ons twee compactcamera's uit hun W-serie: de W35 en W55, maar de onderlinge verschillen zijn dermate klein dat alleen de W55 beoordeeld wordt. De W55 heeft ook een 7MP-sensor en een lens met 3x optische zoom.
Door hun compacte behuizing gebruiken alle camera's in dit tweede deel van de compactcamerareview accu's in plaats van AA-batterijen. Op papier zijn de onderlinge verschillen in dit testveld een stuk kleiner dan in het eerste deel het geval was. De BenQ DC E1000 springt er met drie miljoen extra pixels een beetje uit, alsmede de Panasonic FX12 die over optische beeldstabilisatie beschikt. Zijn dit ook werkelijk de betere camera's of gooit de kwaliteit van de lens en de sensor roet in het eten?
BenQ DC E1000
De BenQ DC E1000 is een zwarte compactcamera met metalen behuizing. De camera heeft een 10MP-sensor die een lichtgevoeligheid van ISO50 tot ISO1600 ondersteunt. De 3x-zoomlens heeft een bereik van 35mm tot 105mm, waarbij het maximale diafragma verloopt van f/2,8 tot f/5,1. De minimale focusafstand is normaal 50cm en in de macrostand 5cm.

De DC E1000 bewaart zijn foto's op een sd(hc)-geheugenkaart. Naast de standaard beeldverhoudingen van 4:3 en 3:2 ondersteunt de camera ook een 16:9-modus. Hij neemt videobeelden op met een maximale resolutie van 848 x 480 pixels en 30 beeldjes per seconde. Het grootste deel van de achterkant van de camera wordt ingenomen door een 3,0"-scherm met 230.000 pixels. Met 135g zonder batterij is het geen zware reisgenoot en zijn formaat van 96 x 58 x 22mm is compact genoeg om hem in een broekzak mee te nemen. Voor wie de camera buiten de broekzak wil houden heeft BenQ een mooi rood/zwart lederen draagtasje meegeleverd. Toch is dit de grootste camera in dit deel van de test.
Specificaties
Sensor |
---|
Formaat | 1/1,8" |
Aantal pixels | 10,0 miljoen |
Sensortype | CCD |
Fotoformaat | 3648 x 2736, 3264 x 2448, 2560 x 1920, 1600 x 1200 of 640 x 480 |
Verhouding | 4:3, 3:2 of 16:9 |
Lichtgevoeligheid | ISO50, 100, 200, 400, 800, 1200 of 1600 |
Autofocus | multi-point of gezichtsherkenning |
Belichtingscompensatie | +/- 2EV |
Lensconstructie |
---|
Zoombereik | 35-105mm |
Optische zoom | 3x |
Maximaal diafragma | f/2,8 - f/5,1 |
Scherpstelafstand | Macro: 10cm Normaal: 50cm |
Sluitertijd | 1/2000s - 8s |
Zelftimer | 2s of 10s |
Behuizing |
---|
Materiaal | Metaal |
Afmetingen | 96 x 58 x 22mm |
Gewicht | 156g incl. accu |
Stroomvoorziening | Li-ion accu (3,7V - 820mAh) |
Scherm | 3,0" met 230.000 pixels |
Geheugenkaart | Secure Digital (sd en sdhc) |
Accessoires | Polsband, Li-ion accu, acculader, a/v-kabel, usb-kabel, handleiding, lederen draagtasje |
Behuizing
Zoals gezegd is de E1000 een van de grootste camera's in dit deel van de test. Dit komt door het 3,0"-scherm dat aan de achterkant beschermd wordt door een doorzichtige kunststof plaat, die de gehele achterkant bedekt. Rechts naast het scherm zit de vierwegknop met daaronder de 'mode-knop' en de knop om foto's te verwijderen, die in de opnamestand tevens dienst doet als schakelknop tussen sluitertijdkeuze, diafragmakeuze en de volledig handmatige stand.

Boven de vierwegknop zit de menu-knop, waarmee de camerainstellingen kunnen worden gedaan. Daarboven zit de weergaveknop, die je laat schakelen tussen opname en weergave van foto's. Helemaal bovenaan is de zoomknop gesitueerd. Tussen de vierwegknop en de zoomknop zitten zes kunststof puntjes die voor meer duimgrip zorgen. De knoppen op de achterkant zijn overigens erg klein, maar zitten ver genoeg uit elkaar om niet irritant klein te zijn.
Aan de bovenkant zit helemaal rechts de 'high iso'-knop, waarmee bewegingsonscherpte wordt voorkomen. Direct links van deze knop zit de ontspannerknop en nog iets meer naar links de aan-/uitschakelaar.
Aan de voorkant zit een kleine uitstulping die dienst moet doen als grip. Aan de voorkant is deze voorzien van een geborstelde metalen strip. Hier direct naast zit de flitser en de lens zit uiterst rechts. Rond de lens heeft BenQ een rode ring aangebracht en rechtsboven de lens zit het autofocushulplicht.

Aan de onderkant zit de mini-usb-aansluiting en het batterijklepje, waar tevens het sd-geheugenkaartje achter hoort. Helemaal aan de zijkant zit het gat voor de statiefbevestiging.
Bediening en functies
De mode-knop van de BenQ DC E1000 geeft de gebruiker de keuze uit maar liefst 24 verschillende voorkeursinstellingen. Zo is er de P-stand, waarin bijna alles handmatig in te stellen is. In de filmstand kunnen films op een resolutie van 848x480 worden opgenomen en de 'shake-free'-instelling verhoogt de iso-waarde om bewogen beelden door handtrillingen te voorkomen. De keuzes landschap, sport, nachtopname, sneeuw, vuurwerk en gebouw spreken uiteraard voorzich. Minder vanzelfsprekend zijn opties als 'langzaam stromend water' of 'kaarslicht'. Tot slot zitten er wat effecten bij als 'schets', 'olieverfschilderij' en 'fotocollage'. Deze laatste is overigens ook goed te gebruiken voor panoramafoto's, aangezien het rechterdeel van de vorige foto links in beeld wordt weergegeven, zodat de volgende foto eenvoudig kan worden uitgelijnd.
Met de menu-knop kan de camera in de P-stand het meest uitgebreid worden ingesteld. Onder andere de resolutie, kwaliteit, metingmethode, witbalans, iso-waarde, belichting, drive-modus, scherpte, kleureffect en gezichtsherkenning kunnen worden ingesteld.
De camera start in ongeveer 3 seconden op, wat niet bijzonder snel is. Er is ook sprake van een klein beetje sluitervertraging, maar meer dan een paar tiende seconde zal het niet zijn. Focussen gaat redelijk stil, alleen zoomen maakt wat geluid en gaat niet erg snel.
Testresultaten
De DC E1000 vertoont 'banding' op de ISO800-stand. ISO1200 en ISO1600 zijn dan ook echt laatste redmiddelen bij deze camera. Vanaf een web-formaat als 640x480 begint het 'banding'-effect onzichtbaar te worden. Omdat het effect zo sterk aanwezig is, hebben we ook op ISO400 en ISO200 foto's gemaakt, wederom met de standaard sluitertijd van 1/4s. Pas bij ISO200 blijkt het 'banding'-probleem verdwenen te zijn.
Om eerlijk te zijn hadden we het niet verwacht van BenQ, maar de DC E1000 scoort het best in onze macrotest. We zijn ervan overtuigd dat dit niet alleen komt door de drie extra megapixels, maar dat BenQ gewoon een goede lens heeft gebruikt. De kleurkaart wordt vrij nauwkeurig op de foto gezet: zelfs het lastige geel is voldoende verzadigd.



De E1000 vertoont lichte tonvormige vervorming op 35mm, die vrijwel volledig verdwijnt op 105mm. De randen zijn op de groothoekstand alleen in de uiterste hoeken echt onscherp, maar in het midden fotografeert de E1000 scherp. De randen zijn op 105mm minder scherp, maar het midden bevat nog altijd voldoende detail.
Overige foto's
HP Photosmart R742
De HP Photosmart R742 is een zilverkleurige, ultracompacte camera. De 7MP-sensor maakt foto's bij ISO100 tot ISO800. De 3x-zoomlens heeft een bereik van 36mm groothoek tot 108mm tele. Het maximale diafragma is f/2,8 aan groothoekzijde en f/5,7 als de R742 volledig is ingezoomd. Normaalgesproken stelt de camera scherp vanaf 50cm afstand tot het onderwerp, maar in de macrostand is een afstand van 5cm al genoeg.

De HP R742 schrijft foto's weg op een sd(hc)-geheugenkaart. De camera filmt in 320x240-resolutie en 24 beeldjes per seconde. Het lcd-scherm met een diagonaal van 2,5" heeft 153.600 pixels. De camera weegt 136g en meet 94 x 24 x 56mm. Ook deze camera past dus met gemak in je broekzak.
Specificaties
Sensor |
---|
Formaat | 1/2,5" |
Aantal pixels | 7,2 miljoen |
Sensortype | CCD |
Fotoformaat | 3096 x 2328, 3264 x 2448, 2560 x 1920, 2048 x 1536 of 640 x 480 |
Verhouding | 4:3 |
Lichtgevoeligheid | ISO100, 200, 400 of 800 |
Autofocus | Niet instelbaar |
Belichtingscompensatie | Niet instelbaar |
Lensconstructie |
---|
Zoombereik | 36-108mm |
Optische zoom | 3x |
Maximaal diafragma | f/2,8 - f/5,7 |
Scherpstelafstand | Macro: 5cm Normaal: 50cm |
Sluitertijd | 1/2000s - 2s |
Zelftimer | 10s |
Behuizing |
---|
Materiaal | Metaal |
Afmetingen | 94 x 24 x 56mm |
Gewicht | 144g incl. accu |
Stroomvoorziening | Li-ion accu (3,7V - 700mAh) |
Scherm | 2,5" met 153.600 pixels |
Geheugenkaart | Secure Digital (sd en sdhc) |
Accessoires | Polsband, Li-ion accu, acculader, a/v-kabel, usb-kabel, handleiding |
Behuizing
De R742 heeft een 2,5"-scherm dat iets verzonken is in de behuizing. Rondom het scherm is de camera iets dikker. De knop voor de flitsinstellingen en die om foto's te verwijderen zitten op deze rand, de zoomknop en de vierwegknop bevinden zich op het dunnere gedeelte. Rechts naast de zoomknoppen zit een randje, waardoor je duim als het ware in een geul zit en de camera net wat fijner vasthoudt.

Onder de vierwegknop zit de knop om een niveau terug te navigeren in de menu's en helemaal bovenaan zitten de zoomknoppen. Boven het scherm zit een schuifknop die, net als bij de HP MZ67 in het eerste deel van de review, schakelt tussen de foto-opnamestand, de video-opnamestand en de weergavestand. Aan de rechterzijkant vinden we de usb-aansluiting en het oogje waar een polsbandje aan bevestigd kan worden. Aan de onderkant zit het batterijklepje, waarachter tevens het sd-geheugenkaartje hoort.
Bovenop zitten de ontspannerknop en de aan-/uitschakelaar. Aan de voorkant zit de flitser uiterst rechtsboven en de lens rechts. Direct naast de flitser zit het lichtje dat aangeeft dat de zelfontspanner in werking is, maar deze doet geen dienst als af-hulplicht.
Bediening en functies
De Photosmart R742 ontbeert net als zijn MZ67-collega een voorkeuzewiel, maar door op de menu/ok-knop te drukken kan alsnog gekozen worden uit negen standen. In de eerste stand wordt alles automatische ingesteld. De volgende optie is close-up die een focusafstand van 5cm mogelijk maakt. De steady photo-stand zorgt voor korte sluitertijden om bewegingsonscherpte te onderdrukken en de theaterstand zorgt voor de optimale instellingen in wisselende lichtomstandigheden. De landschapstand focust op oneindig, zodat objecten op de voorgrond niet de focus naar zich toetrekken en voorkeuzestand actie zorgt voor korte sluitertijden om de foto's scherp te houden. Tot slot is er de optie zonsondergang die de warme gloed van een zonsondergang behoudt. Controle over de witbalans en de iso-waarde biedt de camera helaas niet. In onze ogen is het een groot gemis dat de R742 de sluitertijd niet weergeeft op het scherm, zodat je op voorhand geen idee hebt of je foto enigszins scherp gaat worden.

De lens maakt wat geluid bij het zoomen, maar bij het focussen komt er weinig geluid vanaf. De sluitervertraging is met ongeveer een seconde net zo lang lang als die van de HP MZ67.
Testresultaten
Hoe het komt weten we niet, maar de R742 laat een volledig oranje foto zien als we de grijskaart fotograferen. Keer op keer gaat de camera de fout in, dus er moet intern iets heel erg mis gaan als het beeld volledig grijs is. Een volledig wit vlak krijgt ook een rode gloed, maar een mix van wit, zwart en 18% grijs wordt redelijk accuraat gefotografeerd. De camera biedt geen mogelijkheid de witbalans handmatig in te stellen, dus zit er niks anders op dan net zolang uit te zoomen tot er genoeg andere kleuren in beeld komen rond de grijskaart, zodat grijs weer enigszins grijs is.
Op ISO800 vertoont de R742 behoorlijk veel gekleurde ruis. De ruis is zo heftig dat we deze hoge lichtgevoeligheid eigenlijk geen optie vinden. De macrofoto geeft weinig detail en ook hier is, ondanks de ISO100-stand, behoorlijk wat ruis zichtbaar. Ook de R742 heeft moeite met de verzadiging van geeltinten en ook rood lijkt wat meer oranje, maar de afwijkingen zijn klein en de score is dus redelijk in deze test.



De lens van de R742 vervormt de beelden op 36mm, maar op 108mm is de vervorming minimaal. Volledig uitgezoomd is het midden van de foto scherp en de randen zijn slechts in de uiterste puntjes vrij onscherp. Op 108mm is het een totaal ander verhaal: in het midden is de foto scherp, maar aan de randen wordt de foto bijzonder onscherp.
Overige foto's

Nikon CoolPix S200
De Nikon CooolPix S200 is een zilverkleurige, ultracompacte camera met een geborsteld front. De 7MP-camera maakt foto's bij ISO50 tot ISO1000. De 38-114mm 3x-zoomlens heeft een maximale lichtsterkte van f/3,1 tot f/5,9 over het bereik. De minimale scherpstelafstand is normaal 60cm en 10cm in de macrostand.

Foto's worden opgeslagen op een sd(hc)-geheugenkaart en videobeelden worden in 640x480-resolutie met 30fps opgeslagen. Het lcd-scherm heeft een diagonaal van 2,5" en biedt 115.000 pixels. De camera weegt 124g en meet 92 x 57 x 19mm. Dit is dus een van de compactste camera's in deze test.
Specificaties
Sensor |
---|
Formaat | 1/2,5" |
Aantal pixels | 7,1 miljoen |
Sensortype | CCD |
Fotoformaat | 3096 x 2328, 2592 x 1944, 2048 x 1536, 1024 x 768 of 640 x 480 |
Verhouding | 4:3 |
Lichtgevoeligheid | ISO50, 100, 200, 400, 800 of 1000 |
Autofocus | Centrum en gezichtsherkenning |
Belichtingscompensatie | +/- 2EV |
Lensconstructie |
---|
Zoombereik | 38-114mm |
Optische zoom | 3x |
Maximaal diafragma | f/3,1 - f/5,9 |
Scherpstelafstand | Macro: 10cm Normaal: 60cm |
Sluitertijd | 1/1000s - 1s |
Zelftimer | 3s of 10s |
Behuizing |
---|
Materiaal | Metaal |
Afmetingen | 92 x 57 x 19mm |
Gewicht | 124g excl. accu |
Stroomvoorziening | Li-ion accu (3,7V - 740mAh) |
Scherm | 2,5" met 115.000 pixels |
Geheugenkaart | Secure Digital (sd en sdhc) |
Accessoires | Polsband, Li-ion accu, acculader, a/v-kabel, usb-kabel, handleiding |
Behuizing
De Nikon S200 heeft een 2,5"-scherm dat ongeveer een millimeter verzonken is in de behuizing. Net als de HP R742 heeft de S200 een rand rond het scherm waar de camera iets dikker is. Rechts naast het scherm zit de vierwegknop met daar omheen vier knoppen: menu, verwijderen, mode en weergave. Helemaal bovenaan rechts zit de zoomknop. Hier links naast zit een led die aangeeft of de flitser opgeladen is.

Aan de rechterzijkant zit een stevig uitziende uitstulping waar de polsbandwe aan bevestigd moet worden. De usb-connector annex a/v-aansluiting zit aan de onderkant, verscholen achter een klepje. Hiernaast zit het batterijklepje waar tevens de geheugenkaart achter hoort.
Bovenop zitten alleen de ontspannerknop en de aan-/uitschakelaar. Aan de voorkant zit de flitser iets links van het midden en de lens rechts. Rechts naast de flitser zit het lichtje dat aangeeft dat de zelfontspanner in werking is, maar deze doet geen dienst als af-hulplicht.
Bediening en functies
Net als de voorgaande camera's, de BenQ DC E1000 en de HP R742, beschikt ook de Nikon S200 niet over een voorkeuzewiel. Daarentegen zit er wel een mode-knop op, waarmee de gebruiker kan kiezen uit zeven standen: opname, portret, hoge gevoeligheid, scene, spraakopname, film en setup. Zodra scene wordt geselecteerd, kan via 'menu' gekozen worden uit vijftien programma's, te weten portret, landschap, sport, nachtportret, party/binnen, strand/sneeuw, zonsondergang, schemering, nachtlandschap, close-up, museum, vuurwerk, kopie, tegenlicht en panorama assist.

Met de camera in de standaard opnamestand kunnen de beeldkwaliteit, witbalans, continu-opname, gevoeligheid, kleureffecten en elektronische stabilisatie ingesteld worden. Een aardige optie die hier ook tussen staat is BSS, waarbij de camera de scherpste foto uit een serie opnamen uitzoekt. Jammer genoeg geeft de S200, net als de HP R742 geen informatie over de gekozen sluitertijd, zodat pas achteraf bepaald kan worden of een foto scherp geworden is of niet.
De opstarttijd van de S200 is ontzettend kort: volgens Nikon is de camera binnen 0,6s gebruiksklaar en dat lijkt te kloppen. De lens is erg stil bij het zoomenen, en focussen doet hij nog stiller. De sluitervertraging is onmeetbaar kort (volgens Nikon 1/200e seconde).
Testresultaten
De ruis van de S200 is fijn verdeeld en redelijk monochroom. De macrofoto laat zien dat de S200 een goede lens meegekregen heeft, maar de BenQ DC E1000 scoorde beter. De kleurkaart wordt erg netjes op de foto gezet met slechts wat fletse gele kleuren.



De S200 vertoont tonvormige foto's in de groothoekstand en ook volledig ingezoomd zorgt de lens voor vervorming. Uitgezoomd is de lens scherp in het midden en aan de rand acceptabel. Op 114mm is het midden nog altijd scherp, maar de rand wordt er niet beter op.
Overige foto's

Panasonic Lumix FX12
De Panasonic Lumix FX12 is een zwarte camera met een metalen behuizing. De 7,1MP-sensor heeft een lichtgevoeligheid die instelbaar is van ISO100 tot ISO3200. De 3x-zoomlens met een bereik van 35-105mm is voorzien van een stabilisator. Het maximale diafragma is volledig uitgezoomd f/2,8 en f/5,0 in de uiterste telestand. Er kan worden scherpsteld vanaf 30cm; in de macrostand is de minimum afstand 5cm.

Foto's worden in 4:3-, 3:2- of 16:9-verhouding bewaard op een sd(hc)-geheugenkaart. Ook video kan in 16:9-verhouding worden opgenomen met 848x480-resolutie en 30 beelden per seconde. Een groot deel van de achterkant wordt ingenomen door het 2,5"-scherm met 115.000 pixels. Het gewicht inclusief batterijen is 155g en de afmetingen zijn met 94 x 51 x 24mm ook zeer bescheiden.
Specificaties
Sensor |
---|
Formaat | 1/2,5" |
Aantal pixels | 7,1 miljoen |
Sensortype | CCD |
Fotoformaat | 3072 x 2304, 2560 x 1920, 2048 x 1536, 1600 x 1200, 1280 x 960 of 640 x 480 |
Verhouding | 4:3, 3:2 of 16:9 |
Lichtgevoeligheid | ISO100, 200, 400, 800, 1250 of 3200 |
Autofocus | centrum of multi-point |
Belichtingscompensatie | +/- 2EV |
Lensconstructie |
---|
Zoombereik | 35-105mm |
Optische zoom | 3x |
Maximaal diafragma | f/2,8 - f/5,0 |
Scherpstelafstand | Macro: 5cm Normaal: 30cm |
Sluitertijd | 1/2000s - 60s |
Zelftimer | 2s of 10s |
Behuizing |
---|
Materiaal | Metaal |
Afmetingen | 94 x 51 x 24 mm |
Gewicht | 155g incl. accu |
Stroomvoorziening | Li-ion accu (3,7V - 1150mAh) |
Scherm | 2,5" met 115.000 pixels |
Geheugenkaart | Secure Digital (sd en sdhc) |
Accessoires | Polsband, Li-ion accu, acculader, a/v-kabel, usb-kabel, handleiding |
Behuizing
Het 2,5"-lcd-scherm neemt bijna de volledige hoogte van de behuizing in. Er rechts naast zit bovenaan het voorkeuzewiel, waar acht opties op zitten. Daaronder vinden we de vierwegknop en nog iets lager de knoppen voor de scherminstellingen en het verwijderen van foto's.

Aan de bovenkant zit uiterst rechts de stabilisatieknop, waarmee gekozen kan worden uit twee vormen van stabilisatie. De eerste optie is continue stabilisatie, dus ook tijdens het maken van de compositie. Mogelijkheid twee is dat de stabilisatie pas inschakelt als de ontspannerknop half wordt ingedrukt. Het systeem kan uiteraard ook uitgezet worden als er een statief wordt gebruikt. Links naast de stabilisatieknop zit de ontspannerknop, waar een ring omheen zit die als zoomknop dienst doet. Naar onze smaak had de weerstand van deze ring wel wat lager gemogen of het knopje voorop iets groter zodat hij makkelijker te bedienen was. Nog iets meer naar links zit de aan-/uitschakelaar.
Aan de voorkant vinden we de lens aan de rechterkant met daar rechtsboven het autofocushulplicht. Linksboven de lens zit de flitser. Aan de rechterzijkant zit een klepje waar de adapter- en de usb-aansluiting achterzitten. Daarboven zit het oogje voor de polsband. De ruimte achter de batterijklep aan de onderkant huisvest tevens de sd-geheugenkaart.
Bediening en functies
Het voorkeuzewiel heeft zoals gezegd acht opties. Naast de mogelijkheid tot direct uitprinten van foto's en het maken van video-opnamen, zijn er zes fotografie-instellingen. In de macrostand wordt de minimale focusafstand verkleind tot 5cm en in de 'normal picture'-stand kunnen zaken als de witbalans, iso-waarde, beeldverhouding, resolutie, kwaliteit en autofocussoort handmatig ingesteld worden. 'Intelligent iso' verhoogt de gevoeligheid van de sensor net zolang tot de beweging in beeld niet meer voor bewegingsonscherpte zorgt. In 'simple-mode' worden de gebruiker alle instellingen uit handen genomen en scene geeft maar lieft 21 verschillende programma's, waaronder portret, zelfportret, landschap, sport, eten, baby, zonsondergang, vuurwerk, strand, sneeuw, onderwater en luchtfoto.

De camera is binnen een seconde na inschakelen gebruiksklaar. Van sluitervertraging is ook amper sprake. Inzoomen maakt gek genoeg iets meer geluid dan uitzoomen, maar veel is het niet. Het scherpstellen gebeurt zo stil dat niemand daar last van zal hebben.
Testresultaten
De FX12 geeft ruis in relatief grote blokken, waardoor het minder opvalt in praktijksituaties. De macrofoto wordt acceptabel scherp genomen, maar de Nikon Coolpix S200 en de BenQ DC E1000 gaven net wat meer details weer. De FX12 scoort erg goed in de kleurkaarttest: zelfs geel, waarmee veel camera's de fout in gaan, wordt correct weergegeven.



De lens van de FX12 vertoont op 35mm enige tonvervorming, maar op 105mm is de vervorming vrijwel volledig verdwenen. In het midden is de FX12 zowel op de groothoek- als de telestand goed scherp. Aan de randen blijft de FX12 redelijk scherp op 35mm en ingezoomd tot 105mm worden ze enigszins onscherp, maar de score is ruim bovengemiddeld in deze test.
Overige foto's

Sony DSC W35 en W55
Sony stuurde ons twee vrijwel identieke camera's op: de DSC W35 en de DSC W55. Het enige verschil tussen deze twee camera's is dat de DSW W55 een 0,5" groter scherm heeft met 30.000 pixels meer. Het prijsverschil is ook minimaal, dus we hebben enkel de DSC W55 bekeken.

De camera heeft een zilverkleurige metalen behuizing en een 7,1MP-sensor. De lichtgevoeligheid van de sensor kan ingesteld worden tussen ISO100 en 1000 en de 38-114mm 3x-zoomlens heeft een maximaal diafragma van f/2,8 tot f/5,2. Er kan worden scherpsteld vanaf 30cm; in de macrostand is de minimum afstand 2cm.
Foto's worden in 4:3-, 3:2- of 16:9-verhouding bewaard op een memorystick pro (duo)-geheugenkaart. Videobeelden kunnen in vga-resolutie worden opgeslagen met 30fps. De DSC W35 heeft een 2,0"-scherm met 85.000 pixels en de DSC W55 heeft een 2,5"-scherm met 115.000 beeldpunten. Gek genoeg weegt de W55 met zijn grotere scherm 147g inclusief de accu, tegen 149g voor de W35. Hoewel de behuizing niet identiek is, zijn de afmetingen dat wel: 90 x 59 x 23mm.
Specificaties
Sensor |
---|
Formaat | 1/2,5" |
Aantal pixels | 7,1 miljoen |
Sensortype | CCD |
Fotoformaat | 3072 x 2304, 2592 x 1944, 2048 x 1536, 1632 x 1224 of 640 x 480 |
Verhouding | 4:3, 3:2 of 16:9 |
Lichtgevoeligheid | ISO100, 200, 400, 800 of 1000 |
Autofocus | centrum, multi-point of handmatig |
Belichtingscompensatie | +/- 2EV |
Lensconstructie |
---|
Zoombereik | 38-114mm |
Optische zoom | 3x |
Maximaal diafragma | f/2,8 - f/5,2 |
Scherpstelafstand | Macro: 2cm Normaal: 30cm |
Sluitertijd | 1/2000s - 1s |
Zelftimer | 2s of 10s |
Behuizing |
---|
Materiaal | Metaal |
Afmetingen | 90 x 59 x 23mm |
Gewicht | W35: 149g incl. accu W55: 147g incl. accu |
Stroomvoorziening | Li-ion accu (3,6V - 944mAh) |
Scherm | W35: 2,0" met 85.000 pixels W55: 2,5" met 115.000 pixels |
Geheugenkaart | Memorystick Pro (Duo) |
Accessoires | Polsband, Li-ion accu, acculader, a/v-kabel, usb-kabel, handleiding |
Behuizing
Boven het 2,5"-lcd-scherm zit een optische zoeker, wat in deze klasse camera's redelijk uniek is. Op deze manier kan extra energiezuinig gefotografeerd worden door het scherm uit te schakelen. Naast de zoeker zit een weergaveknop en nog iets meer naar rechts zit het wiel met tien keuzemogelijkheden. Onder het wieltje bevinden zich de knoppen voor de scherminstellingen en het menu. Helemaal onderaan zitten de vierwegknop en de verwijderen-/resolutie-knop.

Bovenaan zit de aan-/uitknop links naast de ontspannerknop. Deze laatste wordt omgeven door een zoomring en nog iets meer naar rechts zit het oogje voor een polsband. Aan de voorkant vinden we de flitser uiterst rechtsboven, met direct daaronder het autofocushulplicht. Linksboven de lens zit de lens van de optische zoeker. Achter het batterijklepje aan de onderkant hoort ook de ms pro-geheugenkaart thuis en tussen de statiefbevestiging en deze klep is een usb-aansluiting geplaatst.
Bediening en functies
In de 'groene stand' wordt alles automatisch ingesteld en heeft de gebruiker geen mogelijkheid de camera te corrigeren. In de P-stand is dit laatste wel mogelijk: de kleureffecten, het autofocuspunt, de lichtmeting, de iso-waarde, de witbalans en dergelijke kunnen naar eigen inzicht ingesteld worden.

Op het wiel bevindt zich verder een filmstand waarmee onbeperkt video opgenomen kan worden. Met de sneeuw- en de strandvoorkeuze worden de kleuren in moeilijke situaties gecorrigeerd. 'Landschap' focust op oneindig, zodat onderwerpen dichtbij de focus niet naar zich toe kunnen trekken. 'Schemer' en 'schemerportret' maken foto's met lange sluitertijd zonder en met flits. 'Soft snap' probeert de achtergrond onscherp te maken en met de hoge iso-stand wordt bewegingsonscherpte tegengegaan.
De camera start binnen een seconde op. De sluitervertraging is ook erg kort. Zoomen en focussen maakt zo weinig geluid dat we ons oor tegen de camera moeten houden om het te horen.
Testresultaten
De Sony Cybershot DSC W55 levert een flinke hoeveelheid ruis af op ISO800. Hoewel deze hoge lichtgevoeligheid soms nodig kan zijn om bewegingsonscherpte tegen te gaan, kunnen we ons niet voorstellen dat er iemand is die deze ruis een acceptabel alternatief zal vinden. De macrofoto is goed scherp, al is de BenQ DC E1000 nog wel iets scherper. De W55 is de onbetwiste winnaar van de kleurkaarttest: zelfs het blijkbaar lastige geel wordt voldoende verzadigd op de foto gezet.



De W55 vervormt rechte lijnen zowel op de groothoekstand als volledig ingezoomd. Uitgezoomd zijn de randen behoorlijk onscherp, maar het midden is scherp. Op 114mm worden de randen zelfs nog onscherper, maar wederom is het midden goed scherp.
Overige foto's

Conclusie
Nu alle camera's getest zijn, is het tijd om de voor- en nadelen op een rijtje te zetten en een winnaar te kiezen. Net als in het eerste deel wordt de keuze een afvalrace, waarin we camera's wegstrepen omdat ze te slecht presteren op een of meerdere onderdelen.
Om vooraan het alfabet te beginnen: de BenQ DC E1000 heeft ons verbaasd. De camera heeft een degelijke, stijlvol vormgegeven behuizing en de lens focust stil. De kleurkaart werd netjes op de foto gezet en de lens bleek bij de macrofoto bijzonder scherp te zijn. Ook de vervorming van de lens en de scherpte aan de rand is redelijk, maar de ruis op ISO800 is onacceptabel. Zelfs op ISO400 levert de sensor nog veel ruis af en de sluitervertraging zorgt ervoor dat we deze camera niet kunnen laten winnen. Toch moet gezegd worden dat BenQ hard op weg is om de status van B-merk te ontgroeien.
De HP Photosmart R742 heeft ons het meest teleurgesteld. Naast de problemen met de 'oranje grijskaart' is de camera vrij traag. Bovendien is er naast wat voorkeursinstellingen weinig sturing aan de camera te geven. Een handmatige witbalans hebben we echt gemist en het viel nog niet mee om scherpe foto's te maken, omdat de sluitertijden geregeld te laag bleven en hierover geen informatie zichtbaar is op het scherm. Betere controle over de ISO-waarde of het diafragma en de sluitertijd zou dus erg welkom zijn. De R742 valt af vanwege de slechte ISO800-prestaties en de weinig overtuigende macrofoto. Ook blijkt de lens niet scherp aan de rand als er ingezoomd wordt.

De Sony Cybershot DSC W55 bleek uitstekende kleuren af te leveren en de lens leverde een scherpe foto in de macrotest. Helaas is de ruis op ISO800 erg dominant aanwezig en is de lens aan de randen niet scherp. De camera is wel erg snel en stil.
En de winnaar is...
Nu blijven er twee camera's over: de Panasonic Lumix FX12 en de Nikon Coolpix S200. De camera's hebben vrijwel dezelfde prijs en hebben elk hun voor- en nadelen. De Panasonic valt op met zijn 3x-zoomlens met optische stabilisatie, waardoor trillingen van de fotograaf minder snel tot uiting komen op foto's met een relatief lange sluitertijd. De Nikon is met 19mm dikte de platste camera in onze test en is dus het makkelijkst mee te nemen. Persoonlijk zouden we voor de Panasonic FX12 gaan, omdat hij net wat mooiere kleuren levert dan de Nikon S200. Bovendien heeft de FX12 een 35mm groothoeklens, terwijl de S200 pas bij 38mm begint.