Het testveld
Tegenwoordig hoeft een digitale compactcamera helemaal niet zo duur meer te zijn. Al voor minder dan 150 euro koop je een exemplaar met een 3x-zoomlens en een sensor met minstens 7 megapixels. Maar hoe presteren deze instapmodellen? Wat is de ideale camera voor de beginnende fotograaf en welk model biedt net dat stukje extra voor de gevorderde fotograaf die meer handmatige instellingen wil kunnen doen?
Alle geteste camera's hebben een maximale lichtgevoeligheid van minstens ISO 800, sommigen halen zelfs ISO 1600. Hoeveel ruis levert dat op met sensors die kleiner zijn dan je pinknagel? Op al deze vragen probeert Tweakers.net antwoord te geven in deze round-up van maar liefst elf compactcamera's.
Het testveld
Canon was de eerste fabrikant die reageerde; de fabrikant stuurde ons de Powershot A560 op, een compacte 7-megapixelcamera met een 4x-zoomobjectief. BenQ volgde niet lang daarna met de zeer compacte en stijlvol vormgegeven DC E1000 met 10-megapixelsensor en 3x optische zoom. FujiFilm liet een dag later de FinePix A920 afleveren: een 9-megapixelcamera met 3x-zoomobjectief. Panasonic stelde een Lumix FX12 ter beschikking met 35-105mm-lens en een 7MP-sensor. Sony stuurde twee vrijwel identieke camera's op: de Cybershot W35 en W55. Deze laatste biedt tegen een meerprijs van nog geen twee tientjes een 0,5" groter scherm met 30.000 pixels extra. HP leverde ook twee camera's: de Photosmart MZ67 en de R742. De R742 is een erg compacte camera met 7MP-sensor en de MZ67 is een 6x-zoomcamera met een sensor die plaatjes met acht miljoen pixels schiet. Samsung stuurde een S85 met 5x optische zoom en een 8MP-sensor. Nikon leverde pas laat zijn L11 met 6MP en 3x zoom en de S200, een compacte 7MP-camera met metalen behuizing en 3x optische zoom.
In het eerste deel van deze round-up kijken we naar de Canon Powershot A560, de FujiFilm FinePix A920, de HP Photosmart MZ67 en de Samsung S85. Dit zijn de grotere camera's in deze test. In het tweede deel van deze review zullen de BenQ DC E1000, de HP Photosmart R742, de Panasonic Lumix FX12 en de beide Sony Cybershot camera's uit de W-serie aan bod komen. Dit zijn de compactere camera's die in een borstzakje of broekzak passen.
Canon Powershot A560
De Canon Powershot A560 heeft een sensor met zeven miljoen pixels en een 35-140mm-objectief: vier keer optische zoom dus. Het maximale diafragma verloopt over het zoombereik van f/2,6 tot f/5,5. De 1/2,5"-sensor heeft een gevoeligheid die instelbaar is van ISO80 tot ISO1600. In de macrostand is de minimale scherpstelafstand 5cm, daarbuiten is 45cm de limiet.
Foto's worden opgeslagen op een sd(hc)-geheugenkaartje en in een verhouding van 3:2 of 4:3. Videobeelden kunnen in een resolutie van maximaal 640x480 met 30 beeldjes per seconde worden opgeslagen. Het toestel beschikt over een 2,5"-scherm met 115.000 pixels en werkt op twee AA-batterijen. De camera weegt 205g en is met 91 x 64 x 43mm niet bepaald het kleinste toestel in onze test.
Specificaties
| Sensor |
|---|
| Formaat | 1/2,5" |
| Aantal pixels | 7,1 miljoen |
| Sensortype | CCD |
| Fotoformaat | 3072 x 2304, 2592 x 1944, 2048 x 1536, 1600 x 1200 of 640 x 480 |
| Verhouding | 4:3 of 3:2 |
| Lichtgevoeligheid | ISO80, 100, 200, 400, 800 of 1600 |
| Autofocus | 9-punts of center |
| Belichtingscompensatie | +/- 2EV |
| Lensconstructie |
|---|
| Zoombereik | 35-140mm |
| Optische zoom | 4x |
| Maximaal diafragma | f/2,6 - f/5,5 |
| Scherpstelafstand | Macro: 5cm
Normaal: 45cm |
| Sluitertijd | 1/2000s - 15s |
| Zelftimer | 2s of 10s |
| Behuizing |
|---|
| Materiaal | Kunststof |
| Afmetingen | 91 x 64 x 43mm |
| Gewicht | 205g |
| Stroomvoorziening | 2x AA-batterij |
| Scherm | 2,5" met 115.000 pixels |
| Geheugenkaart | Secure Digital (sd en sdhc) |
| Accessoires | Polsband, 16MB mmc-geheugenkaartje, 2 AA-batterijen, a/v-kabel en usb-kabel, handleiding |
Behuizing
De Powershot A560 is een van de grotere camera's in onze test en dat betekent dat hij prettig in de hand ligt. Het batterijklepje voelt wat fragiel aan, maar de rest van de behuizing maakt een degelijke indruk. Achter het batterijklepje passen twee batterijen van AA-formaat en een mmc- of sd-geheugenkaart. Aan de linkerkant van de behuizing zitten de usb-, audio/video- en adapteraansluitingen achter een rubberen afdekplaatje. Aan de achterkant zit het 2,5"-lcd, dat in de buitenlucht soms wat lastig af te lezen is, omdat het niet fel genoeg kan worden afgesteld.
De achterkant is redelijk standaard en overzichtelijk ingedeeld met het scherm links en daarboven de optische zoeker. De A560 is samen met de beide Sony's die in deel 2 van deze test aan bod komen de enige camera met een optische zoeker. Rechts van het scherm zit een vierwegknop met wat additionele knoppen voor de noodzakelijke camera-instellingen. Aan de bovenkant zit de programmakeuzeknop met negen standen, waaronder een automatische, volledig handmatige en een filmstand. Hier links naast zit de aan-/uitschakelaar en boven de grip zit de ontspannerknop. Rond de ontspannerknop zit een ring waarmee in- en uitgezoomd kan worden. Aan de voorkant zit de flitser rechtsboven de lens. Boven de lens zit de zoeker, met direct daarnaast het hulplicht voor de autofocus.
Bediening en functies
Zoals gezegd kan de A560 uitgebreid handmatig ingesteld worden. Met de belichtingscompensatie en de handmatig te kiezen isowaarden heeft de gebruiker een redelijk goede controle over het eindresultaat. Hoewel de M-stand wellicht suggereert dat het diafragma en de sluitertijd ook handmatig te kiezen zijn, is dit niet het geval.
De A560 heeft een relatief grote behuizing met een comfortabele grip waar de batterijen en het geheugenkaartje in zitten. Het autofocussysteem beschikt over een 'face detection'-functie die gezichten in beeld herkent. Zo is de persoon achter de camera er in de meeste gevallen zeker van dat de camera op de juiste plek scherpstelt. Het scherpstellen bij weinig licht gaat goed. Op korte afstand helpt het AF-hulplicht in donkere situaties. Het hele lenssysteem werkt overigens bijzonder stil, vergeleken met veel andere camera's in de test. Het focussen is zo goed als onhoorbaar en ook om zoomgeluiden te horen, moet je in een stille omgeving zijn. De A560 start in ongeveer een seconde op en de sluitervertraging is verwaarloosbaar kort.
Het draaiwiel bovenop geeft de keuze uit negen standen. De eerste is de M-stand, waarin de belichting, iso-waarde en dergelijke zelf gekozen kunnen worden. Daar direct naast zit de 'groene stand', waarin de gebruiker alle instelmogelijkheden uit handen worden genomen. Vervolgens zitten er enkele veelgebruikte voorkeuzestanden op het wiel, zoals de portretstand waarin de gezichtsherkenning ingeschakeld wordt en de camera zorgt voor een zachtere huidstint. Instellingen voor landschappen en portretfoto's bij nacht ontbreken niet. De laatste twee voorkeuzestanden zijn 'kids&pets' voor bewegende onderwerpen en 'indoor' voor situaties met weinig licht. De SCN-stand geeft nog meer voorkeuzes en de laatste instelling op het wieltje is de filmstand.
Testresultaten
Het is opvallend hoe egaal grijs de ruis van de A560 bij ISO800 is. Andere camera's hebben vrij kleurrijke ruis, maar de A560 is amper op gekleurde ruis te betrappen. De macrofoto laat zien dat de A560 met een groot diafragma toch nog scherpe foto's aflevert. De kleurkaart wordt bij gloeilamplicht goed gefotografeerd: alleen rood wordt een klein tikkeltje te oranje-roze afgebeeld en groen had iets groener gemoeten. De meeste compactcamera's in deze test hadden moeite met de geelverzadiging, maar de A560 geeft geeltinten heel goed weer.
In de groothoekstand zorgt de lens voor een beetje tonvormige vervorming. Volledig ingezoomd is deze vervorming vrijwel volledig verdwenen. Helemaal uitgezoomd is het duidelijk dat de lens aan de rand minder scherp is dan in het midden. In de uiterste telestand is de lens duidelijk minder scherp in het midden, waardoor het verschil tussen de rand en het midden veel kleiner wordt.
Overige foto's
FujiFilm FinePix A920
De FujiFilm FinePix A920 werd eind juli vorig jaar geïntroduceerd en heeft ongeveer hetzelfde formaat behuizing als de Canon A560. FujiFilm past in veel van zijn camera's zijn superccd-techniek toe en de A920 is hierop geen uitzondering. De A920 heeft een sensor met 9MP-resolutie en een diagonaal van maar liefst 1/1,6". De gevoeligheid is instelbaar van ISO100 tot ISO800.
Het 4x-zoomobjectief biedt een bereik van 39mm tot 156mm en kan focussen tot een minimale afstand van 60cm. In de macrostand is dit 10cm. Foto's worden opgeslagen op een sd- of xD-geheugenkaartje en in een verhouding van 3:2 of 4:3. Videobeelden kunnen in een resolutie van maximaal 320x240 met 30 beeldjes per seconde worden opgeslagen. Het 2,7"-scherm heeft 115.000 pixels. De camera werkt op twee AA-batterijen, weegt 206g en meet 98 x 62 x 32mm.
Specificaties
| Sensor |
|---|
| Formaat | 1/1,6" |
| Aantal pixels | 9,1 miljoen |
| Sensortype | SuperCCD |
| Fotoformaat | 3488 x 2616, 2592 x 2484, 2048 x 1536, 1600 x 1200, 640 x 480 |
| Verhouding | 4:3 of 3:2 |
| Lichtgevoeligheid | ISO100, 200, 400 of 800 |
| Autofocus | Niet instelbaar |
| Belichtingscompensatie | +/- 2EV |
| Lensconstructie |
|---|
| Zoombereik | 39-156mm |
| Optische zoom | 4x |
| Maximaal diafragma | f/2,9 - f/6,3 |
| Scherpstelafstand | Macro: 10cm
Normaal: 60cm |
| Sluitertijd | 1/1200s - 4s |
| Zelftimer | 2s of 10s |
| Behuizing |
|---|
| Materiaal | Kunststof |
| Afmetingen | 98 x 62 x 32mm |
| Gewicht | 206g |
| Stroomvoorziening | 2x AA-batterij |
| Scherm | 2,7" met 115.000 pixels |
| Geheugenkaart | Secure Digital (sd en sdhc)
xD Picture Card |
| Accessoires | Polsband, 2 AA-batterijen, a/v-kabel en usb-kabel, handleiding, cd-rom |
Behuizing
De FujiFilm FinePix A920 heeft een behuizing die in formaat goed vergelijkbaar is met die van de Canon A560. Het grootste verschil is dat de A920 geen grip heeft aan de rechterzijde, waardoor hij wat platter is. Het gevolg hiervan is dat hij minder prettig vastgehouden wordt en ondanks de plattere vorm is het niet het formaat camera dat eenvoudig in een broekzak of borstzakje kan worden meegedragen. Met zijn 39-156mm-lens biedt hij tevens erg weinig groothoekbereik. Fujifilm is overigens de enige fabrikant in deze test die het statiefschroefgat recht onder de sensor heeft geplaatst.
Aan de achterkant vinden we de standaard indeling met het 2,5"-scherm aan de linkerkant en een vierwegknopconstructie rechts. De programmakeuzeknop rechtsbovenaan biedt acht instellingen, waaronder speciale portret-, landschaps- en sportstanden. Het scherm ligt verzonken in een dikke zwarte rand, waardoor de kans op krassen op het scherm verkleind wordt. Aan de bovenkant zitten een aan-/uitknop en de ontspannerknop, waar een zoomknop omheen zit. Aan de linkerkant zitten de aansluitingen voor usb, audio/video en een adapter. Bovendien is hier een IR-sensor ingebouwd, zodat foto's ook via infrarood kunnen worden verstuurd.
Bediening en functies
Met het programmavoorkeuzewiel op SP kunnen diverse extra programma's gekozen worden, waaronder een handmatige stand. Bij deze stand kunnen de iso-waarde, de witbalans en de belichtingscompensatie zelf gekozen worden. Hoewel FujiFilm er niet uitgebreid mee adverteert zit er in het menu een beeldstabilisatie-optie, maar dit is niet meer dan een functie die de gevoeligheid van de sensor automatisch verhoogt als er teveel beweging in beeld is. Deze functie kan nogal wat ruis opleveren in donkere omstandigheden, in tegenstelling tot het resultaat bij een gestabiliseerde sensor of optische stabilisatie.
De overige 'modes' op het voorkeuzewiel zijn achtereenvolgens de babystand voor natuurlijke huidtinten en een uitgeschakelde flitser, de stabilisatiestand, waarin een hoge iso-waarde voor scherpe beelden zorgt. Dan volgt de anti-rode-ogenstand en de digitale-zoomvoorkeuze die het beeld direct 3x inzoomt. De laatste voorkeuze-instelling is de portretstand waarin de camera voor natuurlijke huidtinten zorgt. De laatste opties op het wiel zijn de filmstand en de automatische stand.
De opstarttijd van de A920 bedraagt ongeveer een seconde en het zoomen van de lens gebeurt redelijk stil. Focussen maakt iets meer lawaai, maar blijft binnen de perken en zal niet snel als hinderlijk worden ervaren.
Testresultaten
De A920 scoort goed in de ruistest op ISO800. Hij geeft net als Canons A560 weinig kleurrijke ruis. Uit de macrofoto blijkt dat de A920 met een goede lens is uitgerust: met maximaal diafragma is de foto erg scherp geworden; beter nog dan die van de Canon A560. De Fujifilm A920 is de duidelijke winnaar bij de test met de kleurkaart: de afwijkingen zijn bij gloeilamplicht zo minimaal dat we er goed mee kunnen leven. Ook de blijkbaar moeilijke kleur geel wordt vrij accuraat gefotografeerd.
In de groothoekstand zorgt de lens voor een heel klein beetje tonvormige vervorming, iets minder dan de Canon A560 vertoonde. Volledig ingezoomd is deze vervorming vrijwel verdwenen. Helemaal uitgezoomd is het duidelijk dat de lens aan de rand minder scherp is dan in het midden. In de uiterste telestand blijft de A920 goed scherp in het midden, maar de rand is flink onscherp.
Overige foto's
HP Photosmart MZ67
De HP Photosmart MZ67 heeft het grootste zoombereik van alle camera's in onze test. De 6x-zoomlens levert een bereik van 35-210mm. Het maximale diafragma verloopt over dit bereik van f/2,8 tot f/4,8. De 1/1,8"-sensor heeft een resolutie van 8,0MP en een gevoeligheid die varieert van ISO100 tot ISO800.
De MZ67-behuizing meet 99 x 44 x 64mm en weegt 227g inclusief batterijen. Door de grote zoomlens is het een fors model en ongeschikt om in de broekzak te worden meegenomen. Een bijzondere functie die HP aan de MZ67 heeft toegevoegd is de mogelijkheid achteraf rode ogen weg te werken. De camera heeft geen mogelijkheid foto's in 3:2-verhouding te schieten en video's worden met 320x240-resolutie en 24 beeldjes per seconde vastgelegd op een sd(hc)-geheugenkaart.
Specificaties
| Sensor |
|---|
| Formaat | 1/1,8" |
| Aantal pixels | 8,0 miljoen |
| Sensortype | CCD |
| Fotoformaat | 3264 x 2448, 2560 x 1920, 1600 x 1200 of 640 x 480 |
| Verhouding | 4:3 |
| Lichtgevoeligheid | ISO100, 200, 400 of 800 |
| Autofocus | Niet instelbaar |
| Belichtingscompensatie | Niet instelbaar |
| Lensconstructie |
|---|
| Zoombereik | 35-210mm |
| Optische zoom | 6x |
| Maximaal diafragma | f/2,4 - f/4,4 |
| Scherpstelafstand | Super macro: 2cm
Macro: 20cm
Normaal: 30cm |
| Sluitertijd | 1/1000s - 2s |
| Zelftimer | 10s |
| Behuizing |
|---|
| Materiaal | Kunststof |
| Afmetingen | 99 x 44 x 64mm |
| Gewicht | 227g |
| Stroomvoorziening | 2x AA-batterij |
| Scherm | 2,5" met 153.600 pixels |
| Geheugenkaart | Secure Digital (sd en sdhc) |
| Accessoires | Polsband, 16MB mmc-geheugenkaartje, 2 AA-batterijen, a/v-kabel en usb-kabel, handleiding |
Behuizing
De HP Photosmart MZ67 heeft een zilverzwarte behuizing met een zilverkleurige, glimmende lenskoker. Een grip is niet ingebouwd. Net als bij de FujiFilm FinePixA920 ligt het scherm van de MZ67 diep verzonken in de behuizing, zodat krassen op het scherm worden voorkomen. Boven het scherm zitten drie knoppen: een om foto's te verwijderen, een voor de flitsinstellingen en tot slot een schuifknop waarmee geschakeld kan worden tussen opname van video's en foto's en de weergave van opgeslagen beelden. Rechts naast het scherm zit ook bij de HP een vierwegknop, met direct daarboven de L-vormige zoomknop. Bovenop zitten enkel de ontspannerknop en de aan-/uitschakelaar.
Bediening en functies
De Photosmart MZ67 ontbeert een voorkeuzewiel, maar door op de menu/ok-knop te drukken kan alsnog gekozen worden uit tien standen. In de eerste stand wordt alles automatische ingesteld. De twee volgende opties zijn close-up en super close-up, die een focusafstand van respectievelijk 20cm en 2cm mogelijk maken. De steady photo-stand zorgt voor korte sluitertijden om bewegingsonscherpte te onderdrukken en de theaterstand zorgt voor de optimale instellingen in wisselende lichtomstandigheden. De landschapstand focust op oneindig, zodat objecten op de voorgrond niet de focus naar zich toetrekken en voorkeuzestand actie zorgt voor korte sluitertijden om de foto's scherp te houden. Tot slot is er de optie zonsondergang die de warme gloed van een zonsondergang behoudt.
De lens zoomt zeer stil en ook bij het focussen komt er weinig geluid van de constructie af. De sluitervertraging is met een seconde vrij lang te noemen. .
Testresultaten
De MZ67 levert op ISO800 nogal wat ruis af. Alle kleurkanalen doen mee en nabewerking is eigenlijk vereist. De macrofoto is redelijk scherp, maar kan niet meekomen met de hoeveelheid detail die de Canon A560 en de Fuji A920 nog weergaven. De kleurkaart toont aan dat vooral de roodtinten bij gloeilamplicht niet correct worden weergegeven: de MZ67 geeft een groenzweem, waar vooral de complementaire kleur rood last van heeft.
De lens van de MZ67 geeft in de groothoekstand aardig wat tonvervormig. Volledig ingezoomd is deze vervorming flink verminderd, maar nog altijd duidelijk aanwezig. De rand begint bij de groothoekstand onscherp te worden, maar het midden is scherp genoeg. Helemaal ingezoomd wordt het verschil in scherpte tussen de rand en het midden alleen maar vergroot, hoewel gezegd moet worden dat alleen de uiterste hoekjes van het beeld echt onscherp worden.
Overige foto's
Nikon Coolpix L11
Nikon stelde ons de Coolpix L11 ter beschikking, een camera die inmiddels bijna een jaar geleden geïntroduceerd werd. De ontwikkelingen van 2007 zijn hierdoor duidelijk zichtbaar: de sensor biedt met zes megapixel de laagste resolutie. Goed geïnformeerde tweakers weten echter dat het aantal megapixels wellicht de minst belangrijke eigenschap van een compactcamera is en dat een goede lens een hoop goed kan maken.
De L11 heeft een 37,5-112,5mm, 3x-zoomobjectief met een maximale lichtsterkte die van f/2,8 tot f/5,2 verloopt. De 1/2,5"-sensor levert foto's met 6MP-resolutie en kan van ISO64 tot ISO800 gebruikt worden. De standaard scherpstelafstand is 40cm, maar in de macrostand kunnen objecten op 15cm afstand gefotografeerd worden. Net als de meeste camera's in onze test bewaart de L11 zijn foto's op een sd(hc)-geheugenkaart. Filmpjes worden op 640x480-grootte vastgelegd met 30 beeldjes per seconde.
Het 2,4" lcd-scherm heeft 115.000 beeldpunten. Ook de L11 gebruikt een tweetal AA-batterijen voor de stroomvoorziening. Met zijn afmetingen van 90 x 61 x 27mm is het de compactste camera in dit deel van de test en met een gewicht van slechts 175g tevens de lichtste.
Specificaties
| Sensor |
|---|
| Formaat | 1/2,5" |
| Aantal pixels | 6,0 miljoen |
| Sensortype | CCD |
| Fotoformaat | 2816 x 2112, 2048 x 1536, 1024 x 768 of 640 x 480 |
| Verhouding | 4:3 |
| Lichtgevoeligheid | ISO64 tot ISO800 |
| Videoformaat | 640x480, 30fps |
| Autofocus | Center, gezichtsherkenning |
| Belichtingscompensatie | +/- 2EV |
| Lensconstructie |
|---|
| Zoombereik | 37,5-112,5mm |
| Optische zoom | 3x |
| Maximaal diafragma | f/2,8 - f/5,2 |
| Scherpstelafstand | Macro: 15cm
Normaal: 40cm |
| Sluitertijd | 1/2000s - 4s |
| Zelftimer | 2s of 10s |
| Behuizing |
|---|
| Materiaal | Kunststof |
| Afmetingen | 190 x 61 x 27mm |
| Gewicht | 175g |
| Stroomvoorziening | 2x AA-batterij |
| Scherm | 2,4" met 115.000 pixels |
| Geheugenkaart | Secure Digital (sd en sdhc) |
| Accessoires | Polsband, 2 AA-batterijen, a/v-kabel, usb-kabel en handleiding op cd |
Behuizing
De Coolpix L11 is een van de compactere camera's in dit deel van onze test. De camera voelt ondanks zijn lage gewicht degelijk aan. De lens maakt relatief veel geluid bij het zoomen en scherpstellen. De behuizing is volledig mat-zilverkleurig met een glimmende rand rond de lens en aan de bovenkant tussen de ontspannerknop en de luidspreker. Aan de rechterzijkant zit het klepje waarachter het sd(hc)-geheugenkaartje past. Daar direct boven zit een uitstulping waar een polsbandje aan bevestigd kan worden. Aan de linkerzijkant zit achter een rubberen klepje enkel een usb-aansluiting die ook dienst doet als a/v-connector.
Aan de achterkant is de indeling redelijk standaard en herkenbaar. Links zit het 2,4"-scherm met daar rechts naast bovenaan de zoomknoppen. Daaronder zit de vierwegknop waar de macrostand, belichtingscompensatie, flitsinstellingen en de zelfontspanner mee kunnen worden bediend. Boven en onder deze knop zitten de menu-, weergave- en verwijderenknop. Helemaal onderaan zit een schuifknop waarmee gekozen kan worden tussen de "groene stand", waarin de camera alles zelf instelt, en een scene- en filmstand.
Bovenop zitten enkel de aan-/uitknop en een ontspannerknop. Aan de voorkant zit de lens helemaal rechts met direct daarboven een lampje dat knippert als de zelfontspanner wordt gebruikt. Naast dit lampje zit de flitser en daaronder zit de microfoon voor de filmopname. Aan de onderkant zit naast het schroefgat voor een statief ook een aansluiting voor een dockingstation.
Functies en bediening
De L11 is binnen een seconde opgestart en klaar om een foto te maken. De opstarttijd wordt echter dramatisch verlengd wanneer opgestart wordt in een stand waarin de flitser moet worden opgeladen. De camera negeert iedere knop tot de flitser klaar voor gebruik is. De sluitervertraging is erg kort, zodat je bij weinig foto's te laat zult zijn. De lens is vrij luidruchtig tijdens het zoomen, maar focussen is al een stuk stiller.
Met de camera in de scenevoorkeuzestand kan met de menuknop gekozen worden uit zestien programma's. In 'Face-priority AF' stelt de camera scherp op gezichten, in 'Portrait' verzacht hij de huidtinten en in 'Landscape' stelt de camera automatisch scherp op oneindig, zodat takjes op de voorgrond niet langer voor onscherpe vergezichten zorgen. In de sportstand maakt de camera meerdere foto's snel achter elkaar als de ontspannerknop ingedrukt blijft en in 'Night portrait' flitst de camera zodat de voorgrond goed verlicht is, terwijl de achtergrond middels een relatief lange sluitertijd ook nog enigszins verlicht wordt.
Voor foto's binnenshuis is er de 'Party/Indoor'-stand en de 'Beach/snow'-stand zorgt ervoor dat er in situaties met veel licht geen onderbelichting optreedt. De 'Sunset'-stand behoudt de rode tinten van een zonsondergang en 'Dusk/dawn' is bedoeld voor het fotograferen van landschappen bij schemerlicht: de flitser wordt uitgeschakeld en de sluitertijd verlengd. De 'Night landscape'-stand is voor omgevingen met nog minder licht, waarbij sluitertijden worden gebruikt waarbij een statief vereist wordt.
De 'Close up'-instelling is voor macrofoto's en de 'Museum'-stand voor foto's in situaties waar flitsen niet toegestaan is. Met de 'Fireworks show'-stand fotografeer je vuurwerk met lange sluitertijden op een statief en met 'Copy' worden stukken tekst op papier of een whiteboard scherp vastgelegd in zwart-wit. De laatste twee instellingen zijn 'Back light', voor situaties waarin de zon of een felle lamp zich achter het onderwerp bevindt en 'Panorama assist', waarmee het maken van panoramafoto's eenvoudiger wordt doordat het linker kwart van het scherm een doorzichtig exemplaar van de vorige foto bevat.
Testresultaten
De L11 vertoont erg weinig ruis op ISO800, maar de ruis die zichtbaar is, is vooral afkomstig uit het groene en het blauwe kanaal. De ruis lijkt ook grover van formaat te zijn, vergeleken met de resultaten van bijvoorbeeld de Canon A560. De kleurkaart laat zien dat roodtinten wat oranje overkomen op de foto en oranjetinten worden te geel. Ook groen blijkt problematisch: alle groentinten zijn te licht geworden.
Op de uiterste groothoekstand vertoont de lens tonvervorming, iets dat niet volledig verdwijnt als je inzoomt. Helemaal uitgezoomd is de lens redelijk scherp aan de randen en uiteraard ook in het midden. In het telebereik worden de randen iets onscherper, maar het midden blijft goed.
Overige foto's
Samsung S85
De Samsung S85 is een 8MP-compactcamera met een 5x-zoomlens. Het zoombereik loopt van 38mm groothoek tot 190mm tele en blijft daarbij redelijk lichtsterk: het maximale diafragma verloopt over het bereik van f/2,8 tot f/4,6. De lichtgevoeligheid van de 1/2,5"-sensor is instelbaar tussen ISO50 en ISO1600. De minimale focusafstand is normaalgesproken een relatief verre 80cm, maar in de macrostand is dit nog maar 1cm.
De S85 bewaart de gemaakte foto's op een sd(hc)-geheugenkaart. Hij filmt in maximaal 640x480 bij 30 beeldjes per seconde en slaat video's op in mpeg4-formaat. Het 2,5"-scherm heeft een hoge resolutie van 230.000 pixels. Met een lengte, breedte en dikte van respectievelijk 100mm, 63mm en 23mm en een gewicht van 204g is de S85 bijna het gemiddelde van het testveld.
Specificaties
| Sensor |
|---|
| Formaat | 1/2,5" |
| Aantal pixels | 8,0 miljoen |
| Sensortype | CCD |
| Fotoformaat | 3264 x 2448, 2592 x 1944, 2048 x 1536 of 1024 x 768 |
| Verhouding | 4:3 of 3:2 |
| Lichtgevoeligheid | ISO50, 100, 200, 400, 800 of 1600 |
| Videoformaat | 640x480, 30fps |
| Autofocus | Center, multi-AF, gezichtsherkenning |
| Belichtingscompensatie | +/- 2EV |
| Lensconstructie |
|---|
| Zoombereik | 38-190mm |
| Optische zoom | 5x |
| Maximaal diafragma | f/2,8 - f/4,6 |
| Scherpstelafstand | Macro: 1cm
Normaal: 80cm |
| Sluitertijd | 1/2000s - 15s |
| Zelftimer | 2s of 10s |
| Behuizing |
|---|
| Materiaal | Kunststof |
| Afmetingen | 100 x 63 x 23mm |
| Gewicht | 204g |
| Stroomvoorziening | 2x AA-batterij |
| Scherm | 2,5" met 230.000 pixels |
| Geheugenkaart | Secure Digital (sd en sdhc) |
| Accessoires | Polsband, 16MB mmc-geheugenkaartje, 2 AA-batterijen, a/v-kabel, usb-kabel en handleiding |
Behuizing
De S85 is niet de grootste en niet de kleinste camera in onze test. Ook zijn gewicht is heel gemiddeld. Aan de achterkant zit het 2,5"-scherm met 230.000 pixels, met daar rechts naast de bedieningsknoppen. Rechts onderaan de achterkant zit de vierwegknop, waar zoals bij bijna alle camera's de flitsinstellingen, zelfontspanner en macro-opties mee ingesteld kunnen worden. Daar links onder zit de weergaveknop die tevens dienst doet als printknop. Daarboven zitten de functie-/verwijderknop en de effectknop. Met de functieknop stel je de resolutie en de jpeg-kwaliteit in en de E-knop is er voor allerlei effecten, zoals kleurverzadiging, kaders om de foto's en kleurinstellingen als sepia, zwart-wit en negatief. Bovenaan rechts zit de zoomknop die naar boven en beneden moet worden bewogen om in- of uit te zoomen.
Bovenop de camera zit de ontspannerknop boven de kleine uitstulping die de naam grip niet mag dragen. Daar links naast zit het voorkeuzewiel en daar weer naast zitten de aan-/uitknop en een luidspreker voor opgenomen filmpjes en andere geluiden.
De lens zit een beetje rechts van het midden aan de voorkant. Daar rechtsboven zit de flitser en rechtsonder de microfoon. Onder de flitser zit een autofocushulplicht dat tevens aangeeft hoever de zelfontspanner is met aftellen.
Bediening en functies
Met de draaiknop bovenop kan de camera in de verschillende fotostanden worden gezet. Er staan acht keuzemogelijkheden op het wiel, waaronder een handmatige stand en een volledig automatische. Daarnaast ontbreekt een filmstand natuurlijk niet en een programmastand waarin de gebruiker de automatisch gekozen instellingen nog kan corrigeren. De optie 'ASR' staat voor automatic shake reduction, een stand waarin de iso-waarde wordt verhoogd om de foto bij weinig licht alsnog scherp te krijgen. De overige drie opties zijn scene, portret en nacht. In het sceneprogramma heeft de gebruiker de keuze uit twaalf voorkeuzeprogramma's, waaronder landschap, macro en kinderen. Portret schakelt de gezichtsherkenning in, zodat altijd op het gezichten van het onderwerp wordt scherpgesteld.
De lensconstructie van de S85 maakt weinig geluid bij het focussen. Alleen tijdens het zoomen is er enig geluid hoorbaar, maar dit blijft tot een minimum beperkt. Het geheel is niet zo stil als Canons A560 of de HP MZ67, maar niemand zal last van je hebben als je met de S85 foto's maakt in een stille ruimte.
Opstarten gaat snel, binnen een seconde is de lens uitgeschoven en is de camera klaar om een foto te maken. De flitser wordt voor de camera uit wil nog bijgeladen. Hierdoor hoef je tijdens korte, snel op elkaar volgende fotosessies, waarbij de camera tussendoor uit gaat, bij het opstarten nooit te wachten op de flitser. Van sluitervertraging is ook amper sprake.
Testresultaten
Uit de ruistest op ISO800 blijkt dat de S85 relatief weinig ruis vertoont bij een sluitertijd van 1/4s. De macrofoto laat zien dat de lens niet heel scherp is bij een volledig open diafragma. De S85 maakt een hoop goed in de kleurkaarttest, waarin de kleurafwijkingen minimaal zijn. De geeltinten hadden iets meer verzadiging kunnen gebruiken.
De S85 vertoont weinig tonvervorming in de groothoekstand, maar wel meer dan de Fujifilm A920. De vervorming verdwijnt volledig als we inzoomen. Het verschil in scherpte tussen de rand en het midden is niet groot in de groothoekstand. Ook ingezoomd blijven de verschillen tussen de rand en het centrum van de foto klein.
Overige foto's
Conclusie
Opvallende zaken
Als we een algemene conclusie uit de test kunnen trekken, is het dat compactcamera's door de jaren heen steeds sneller en uitgebreider zijn geworden. De Samsung S85 is het meest uitgebreid instelbaar, maar ook de Fujifilm A920, Canon A560 en Nikon L11 bieden uitgebreide instelmogelijkheden. Alleen de HP MZ67 is wat karig uitgerust, met enkel wat voorkeuzeinstellingen, waarmee je de camerainstellingen de goede richting op kunt sturen. Een handmatig instelbare witbalans is iets wat we het meest misten. Aan de andere kant is het indrukwekkend dat een 6x-zoomcamera voor ongeveer 150 euro geleverd kan worden.
Alle camera's hadden last van tonvervorming in de groothoekstand en bij de meesten verdween dit vrijwel volledig bij het inzoomen. De tele-onscherpte van de Fujifilm A920 aan de randen is opvallend en teleurstellend, vooral omdat de camera op alle andere fronten erg goed presteert. Ook de Samsung S85 schiet tekort op lensgebied: de macrofoto is onvoldoende scherp geworden. De HP MZ67 was alleen in de uiterste puntjes erg onscherp als we volledig inzoomden, wat in de praktijk geen probleem hoeft te zijn aangezien die delen van telefoto's doorgaans in bokeh gehuld zullen zijn.
ISO800 is bij de meeste camera's bruikbaar, als de situatie erom vraagt. Alleen de HP MZ67 sprong eruit met een vrij grote hoeveelheid ruis. De Nikon L11 lijkt de winnaar in onze ruistest, hoewel de Canon A560, de Fujifilm A920 en de Samsung S85 niet veel slechter scoren. We moeten ons goed bedenken dat de Nikon L11 slechts een 6MP-camera is, terwijl de Fujifilm A920 anderhalf keer zoveel pixels heeft, zodat de ruis veel fijner is dan de 100% crop doet vermoeden. We vinden het overigens onbegrijpelijk dat de A920 met een 39mm-'groothoeklens' geleverd wordt. Het scheelt maar 4mm met de 35mm-lenzen, maar in dit gebied is dat veel. Ook Nikon en Samsung leveren met 38mm weinig groothoekbereik op hun camera's.
En de winnaar is...
Alle camera's hebben hun voor- en nadelen. De een levert scherpe foto's, maar geeft veel ruis als toegift. Bij de ander zijn de foto's redelijk ruisvrij, maar kloppen de kleuren niet helemaal. Als we een winnaar aan moeten wijzen is het de camera die de minste nadelen heeft: de Canon Powershot A560. De lens is een van de scherpste in de line-up en geeft weinig vervorming. De kleurweergave was goed en de camera voelt lekker snel aan. De lens focust en zoomt uiterst stil en snel, terwijl de grip ervoor zorgt dat hij fijn vasthoudt. We zijn een groot voorstander van meer groothoek op compactcamera's, maar 35mm lijkt in het instapmoment de norm en de A560 voldoet hieraan.
Goede tweede is wat ons betreft de Nikon Coolpix L11, die met zijn prijs van net geen 100 euro de goedkoopste in onze test is. De camera presteert heel gemiddeld en biedt een goede prijs/kwaliteitverhouding.
:fill(white)/i/1199294863.jpg?f=imagegallery "Canon A560 Cactus (255px)")
:fill(white)/i/1199295113.jpg?f=imagegallery "Canon A560 Bospad (255px)")
:fill(white)/i/1199287636.jpg?f=imagegallery "Fujifilm A920 Bospad thumbnail")
:fill(white)/i/1199287763.jpg?f=imagegallery "Fujifilm A920 Kabouterboom thumbnail")
:fill(white)/i/1199298449.jpg?f=imagegallery "HP MZ67 Huizje in weilanden 510px")
:fill(white)/i/1199299216.jpg?f=imagegallery "HP MZ67 Stokstaartje 255px")
:fill(white)/i/1199292841.jpg?f=imagegallery "Nikon L11 Plantje 510px")
:fill(white):strip_exif()/i/1225715394.jpg?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/1225725812.jpg?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/1225785964.jpg?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/1225793567.jpg?f=thumbmedium)
/u/272509/60x60-Project.png?f=community)
/u/18807/download.png?f=community)
:strip_exif()/u/7013/spunky_main.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/47710/pasop_100x100.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/2277/companioncube.jpg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/203678/1098684_t.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/233710/Apophysis-091012-3.jpg?f=community){kind=small}
/u/8874/TweakersF.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/126804/crop60008216c7eb0_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/216153/crop6006fe7e77041_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/106005/animated%2520garfield.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/11499/morphie.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/155215/krijg-ik-een-cola.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/147005/misc17b.jpg?f=community){kind=small}
.
