Samengevat
Starlink: Battle for Atlas bevat veel elementen die los van elkaar erg leuk zijn, maar samen geen goed geheel vormen. De planeten zitten prima in elkaar, al zijn ze eigenlijk alle zeven hetzelfde. Dat geldt ook voor de tegenstanders en de quests. In de ruimte is veel te doen is, maar steeds dezelfde aanval van een groepje piraten wordt al snel wat eentonig, hoe goed de besturing van je schip en de de opties van de verschillende wapens ook zijn. Starlink vormt daarmee een prima basis voor de serie die Ubisoft hoogstwaarschijnlijk in gedachten heeft. In zijn huidige vorm is het spel leuk, maar lang niet perfect, en helaas behoorlijk duur.
Eindoordeel
Wie de afgelopen dagen een speelgoedwinkel binnenliep had zomaar een déjà vu kunnen krijgen. In de gamesectie staat ineens een schap vol plastic poppetjes, alsof de hoogtijdagen van Skylanders zijn teruggekeerd. Daar hoopt Ubisoft eigenlijk ook op, want de uitgever waagt met Starlink: Battle for Atlas een stap in een genre dat over zijn hoogtepunt leek.
Dat zal bij menigeen ook de eerste gedachte zijn geweest toen Ubisoft de game aankondigde tijdens de E3 van 2017: 'Huh, plastic poppetjes, daar waren we toch net vanaf?' De volgende gedachte was wellicht dat dergelijke games duur zijn door al het plastic dat je in huis haalt. Dat speelt ook Starlink: Battle for Atlas parten. De basisversie van de game kost 80 euro, en dat is slechts het begin. Maar laten we niet meteen al over de prijs beginnen en eerst eens kijken naar de game die je met al dat plastic kunt spelen.
Exotische planeten
Starlink staat te boek als een action-adventuregame, al zien wij er meer een ruimte-rpg in. Het is een game waarin je de piloot speelt van het eenpersoons ruimteschip waarmee je alles doet: van het uitvoeren van interplanetaire reizen tot het betreden van kleine gebouwen op exotische planeten. Je bent haast onafscheidelijk van je kleine scheepje, dat in hoge mate aan je wensen is aan te passen. Dat laatste is zonder meer leuk.