Volle schappen
Samengevat
Starlink: Battle for Atlas bevat veel elementen die los van elkaar erg leuk zijn, maar samen geen goed geheel vormen. De planeten zitten prima in elkaar, al zijn ze eigenlijk alle zeven hetzelfde. Dat geldt ook voor de tegenstanders en de quests. In de ruimte is veel te doen is, maar steeds dezelfde aanval van een groepje piraten wordt al snel wat eentonig, hoe goed de besturing van je schip en de de opties van de verschillende wapens ook zijn. Starlink vormt daarmee een prima basis voor de serie die Ubisoft hoogstwaarschijnlijk in gedachten heeft. In zijn huidige vorm is het spel leuk, maar lang niet perfect, en helaas behoorlijk duur.
Eindoordeel
Wie de afgelopen dagen een speelgoedwinkel binnenliep had zomaar een déjà vu kunnen krijgen. In de gamesectie staat ineens een schap vol plastic poppetjes, alsof de hoogtijdagen van Skylanders zijn teruggekeerd. Daar hoopt Ubisoft eigenlijk ook op, want de uitgever waagt met Starlink: Battle for Atlas een stap in een genre dat over zijn hoogtepunt leek.
Dat zal bij menigeen ook de eerste gedachte zijn geweest toen Ubisoft de game aankondigde tijdens de E3 van 2017: 'Huh, plastic poppetjes, daar waren we toch net vanaf?' De volgende gedachte was wellicht dat dergelijke games duur zijn door al het plastic dat je in huis haalt. Dat speelt ook Starlink: Battle for Atlas parten. De basisversie van de game kost 80 euro, en dat is slechts het begin. Maar laten we niet meteen al over de prijs beginnen en eerst eens kijken naar de game die je met al dat plastic kunt spelen.
Exotische planeten
Starlink staat te boek als een action-adventuregame, al zien wij er meer een ruimte-rpg in. Het is een game waarin je de piloot speelt van het eenpersoons ruimteschip waarmee je alles doet: van het uitvoeren van interplanetaire reizen tot het betreden van kleine gebouwen op exotische planeten. Je bent haast onafscheidelijk van je kleine scheepje, dat in hoge mate aan je wensen is aan te passen. Dat laatste is zonder meer leuk.
Plastic ruimteschepen
De kern van de game wordt gevormd door de mogelijkheid om allerlei zaken op te waarderen. Je hebt een piloot en een schip dat is voorzien van twee wapens. Dat lijkt mager, maar je kunt in de game van alles kiezen. Er zijn vijf verschillende schepen, negen verschillende piloten en allerlei verschillende wapens die zijn gekoppeld aan een aantal elkaar opheffende elementen. Bovendien kun je zowel elke piloot en elk schip als elk wapen opwaarderen, wat maakt dat je niet alleen heel veel hebt te kiezen, maar vooral heel veel naar smaak kunt aanpassen. Je kunt naar hartenlust sleutelen aan de ideale combinatie van eigenschappen, en die combinatie kun je gedurende de hele game blijven veranderen. Dat is het leukste onderdeel van de game, het puzzelen met de juiste mods voor je schip en je wapens.
Piloot, schip en wapens krijg je als plastic onderdelen bij de game. Het geheel is opgebouwd rond het idee dat je de verschillende onderdelen van je plastic uitrusting kunt vervangen. Het is ook precies wat je in een Starter Kit krijgt: de game, een piloot, een schip en twee wapens. Daarnaast zit er nog een beugel in die je op de controller kunt klemmen. Beugels zijn er voor de PlayStation, Xbox en Switch, de drie platformen waarvoor de game is verschenen. Het is het enige aan de hardware dat platformgebonden is, want de piloten, schepen en wapens zijn uitwisselbaar.
/i/2002256153.jpeg?f=imagenormal)
Modulaire opzet
Het leuke aan Starlink is de modulaire opzet. Op het opzetstuk zet je eerst een piloot. Daar overheen klik je het ruimteschip vast, waarna je aan beide vleugels een wapen koppelt. Je kunt naar believen wisselen. Elke piloot past in elk ruimteschip, en je kunt naar eigen inzicht wapens op de vleugels klikken. Het kan zelfs nog gekker. De ruimteschepen bestaan uit een romp en twee losse vleugels, en je kunt de vleugels van het ene schip vastklikken aan de romp van een ander schip. Omdat alle onderdelen dezelfde usb-achtige aansluiting hebben, kun je zelfs twee vleugeldelen aan elkaar koppelen, zodat je de vleugels verlengt. Meerwaarde heeft dat niet, maar het ziet er indrukwekkend uit, vooral omdat je elke wijziging direct in de game terugziet. Zodra je een plastic wapen loskoppelt, zie je het in de game verdwijnen, en zodra je een stuk plastic op de vleugel plaatst, zie je dat het ook in beeld verschijnt.
Ubisoft is overigens zo slim geweest om de game zo te maken dat hij ook zonder plastic hulpstukken speelbaar is. Je hoeft het opzetstuk en al die stukken speelgoed dus niet te gebruiken. Om zaken te wisselen heb je ze ook niet fysiek nodig, je kunt ook in de game zelf de veranderingen doorvoeren. Dat kan echter alleen met onderdelen die je in fysieke vorm bezit. Hoe leuk, mooi gedetailleerd en lekker stevig we de verschillende onderdelen ook vinden, na een dag spelen waren wij al volledig overgestapt op de digitale versie, zodat we geen gevaarte meer op onze controller hadden. Het speelt toch prettiger als je het enigszins topzware ruimteschip bovenop je controller mist. Het is daarom heel fijn dat die optie er is, zeker voor wie de Switch-versie heeft en onderweg wil spelen.
Zeven planeten
De game zelf zit goed in elkaar, met onderdelen die elkaar mooi aanvullen. Het geheel draait om een groepje avonturiers. Het zijn piloten met kleine ruimteschepen die samenkomen op de Equinox, een enorme ruimtecruiser. De opvarenden van de Equinox hebben een gezamenlijke vijand, in de vorm van een zekere Grax die de belangrijkste man aan boord van de Equinox heeft ontvoerd. Aan jou de taak om dat onrecht ongedaan te maken, Grax en zijn aanhangers uit te schakelen en je erudiete vriend te bevrijden. Dat kan echter alleen als je beetje voor beetje de invloed van Grax en zijn Legion weet terug te dringen in het Atlas-systeem, het stuk van de ruimte waar het geheel zich afspeelt.
Atlas bestaat uit zeven planeten waar je stuk voor stuk naartoe zult moeten om beetje bij beetje de invloed van de Legion terug te dringen. Zodra je op een planeet aankomt, zie je rechts in beeld een meter die aangeeft hoe de verhouding is tussen jouw invloed en die van de Legion. Je hebt de planeet pas echt helemaal van vreemde smetten ontdaan als je een Prime hebt uitgeschakeld, de enorme boss die Grax als ultieme bewaker rond laat struinen.
Gebouwen slopen
Op elke planeet ontstaat daarbij een spel waarbij je de gebouwen van de Legion moet slopen om er je eigen bouwsels neer te zetten. Je kunt kiezen of je een Observatory bouwt waarmee je de fog of war gedeeltelijk opheft, een Refinery waarmee je ruwe grondstoffen bewerkt, een Workshop waarmee je mods voor je schip bouwt, of een Armory waarmee je computergestuurde medestanders aanmaakt. Je hebt ze alle vier nodig om een planeet volledig Legion-vrij te maken. Elk gebouw dat je neerzet heeft wat quests voor je die ervoor zorgen dat de invloed van het gebouw, en daarmee van jou, toeneemt. En om de invloed van een gebouw te vergroten, zul je het moeten voeden met grondstoffen die je verzamelt. Dat kan op twee manieren. Een deel verover je door te knokken, en een ander deel door plantjes te plukken en metaal te delven. Om een planeet te veroveren, moet je dus van hot naar her vliegen, grondstoffen verzamelen en flink met de vele onderdanen van Grax knokken.
/i/2002256133.jpeg?f=imagenormal)
De ruimte in
Dat is slechts een deel van de game. Je kleine schip kan namelijk moeiteloos door de dampkring vliegen, de ruimte in. Bijvoorbeeld op weg naar de Equinox, maar de reis zal vaker naar een van de andere planeten gaan. In de ruimte is opvallend veel te doen. Zo is tussen de planeten van Atlas een verrassend groot aantal planetoïdengordels te vinden. Bovendien is er in het verleden kennelijk druk verkeer geweest, want er zweven tientallen kapotgeslagen ruimteschepen rond, waar je waardevolle materialen uit kunt halen. De ruimte is echter ook vergeven van de piraten die je om de haverklap met een kleine overmacht aan schepen aanvallen. Het resulteert in fijne dogfights, en ook daarbij is de keuze voor de juiste wapens en mods doorslaggevend. Die dogfights steken prima in elkaar, vooral omdat Ubisoft de besturing van Starlink goed op orde heeft. De besturing is heel responsief, zonder 'nerveus' te worden. Alle schepen laten zich net iets anders besturen, maar over het algemeen is de bediening comfortabel, zowel in de ruimte als op het oppervlak van de planeten.
Als je de vele gevechten met de space pirates zat bent, kun je hun basis, een flink uit de kluiten gewassen cruiser, aanvallen en uit proberen te schakelen. Het is hele uitdaging die volledig optioneel is. Atlas is verdeeld in verschillende zones, ingedeeld naar moeilijkheidsgraad, en er zijn verschillende piratencruisers te vinden. Het uiteindelijke doel van de game bevindt zich ook in de ruimte: het schip waarop Grax je grote vriend gevangen houdt, tevens de basis van waaruit hij de Primes naar de diverse planeten stuurt. Er is een link tussen die twee. Als je een Prime uitschakelt, neemt de kracht van het schip van Grax af. Vandaar dat het nuttig is om eerst zo veel mogelijk planeten te bevrijden. Het leuke aan Starlink is dat je tot niets verplicht bent. Je kunt zelf kiezen welke planeten je vrij speelt en wanneer je het vijandelijke moederschip aanvalt. Wij ondernamen na drie planeten een eerste vruchteloze poging, waarbij we niets eens helemaal kansloos waren.
No Man's Sky
Ook voor het uiterlijk heeft Ubisoft zijn best gedaan. De game draait op de Snowdrop-engine die we kennen van The Division. Ubisoft heeft er een zeer kleurrijke setting aan meegegeven die sterk doet denken aan No Man's Sky. In Starlink is alles uitgedacht en niet procedureel vormgegeven, wat het geheel ten goede komt. Toch doet de levende en dode natuur op de verschillende planeten sterk aan No Man's Sky denken, ook al door de manier waarop je beesten scant, grondstoffen wint en gebouwen neerzet om de planeet tot je eigen domein te maken. Hier heeft het geheel echter beduidend meer betekenis, door het overkoepelende verhaal en het doel. Overigens zien niet alleen de planeten er goed uit, maar ook de verschillende cutscenes. De personages in de game zijn helaas wat clichématig vormgegeven, al doen de verschillende voice actors hard hun best om ze persoonlijkheid te geven.
Conclusie
Er is veel dat goed en leuk is aan Starlink: Battle for Atlas. Het spel ziet er goed uit, de besturing is prima en er is van alles te doen. Zelfs in de ruimte tussen de planeten zul je je geen moment vervelen. Toch zijn er wel wat kanttekeningen te plaatsen. Uiteraard is er de prijs. Met 80 euro is de game aan de dure kant, zeker als je hem, zoals wij, voornamelijk zonder de plastic onderdelen speelt. Maar daarmee ben je er niet. Wij hebben ons op zich prima vermaakt met piloot Mason Rana in zijn Zenith, beide opgenomen in de Starter Pack van de Xbox-editie. Als je wilt afwisselen, ben je echter 30 euro kwijt voor een nieuw schip met een piloot, of 9 euro voor een losse piloot. Elk schip stuurt net iets anders, maar dat is niet zo heel boeiend. Een verse piloot wel, want elke piloot heeft een andere special ability. Wij waren erg blij met de Orbital Strike van Mason, maar wellicht vind je de Vanish-optie van Shaid leuker omdat je er wat meer stealth mee kunt spelen.
Toch zijn andere schepen en piloten nog redelijk optioneel. Zoals gezegd konden wij ons prima vermaken met de piloot en het schip uit de Starter Pack. De wapens zijn echter een ander verhaal. De vele wapens zijn onderverdeeld in verschillende elementen: de Freeze Ray Mk. 2 die ijs schiet, de Volcano die vuur spuugt. Tegenstanders en sommige obstakels zijn ook 'elementair gebonden'. Een Ice Giant bestook je dus met de Volcano of een ander aan vuur gelinkt wapen en Fire Barrier bestook je met de Frost Barrage of een vergelijkbaar wapen. Naast ijs en vuur zijn er Gravity en Lift die elkaars tegenpolen zijn, en dan zijn er nog wapens die heel klassiek gewoon metalen projectielen uitspugen. Omdat de wereld vol zit met tegenstanders en obstakels die aan een element zijn gekoppeld, heb je een wapen nodig dat daar de tegenpool van vormt. De game is vrijwel onspeelbaar als je die niet hebt. Dat betekent dus dat je naast de game voor 12 euro een aantal Weapon Packs met steeds twee wapens zult moeten kopen. Dat maakt het geheel toch vrij begrotelijk. Daarbij weet je niet precies hoe de verschillende varianten van wapens, piloten en schepen zich gedragen. Een demofuctie in de game voor alle aan te schaffen zaken zou prettig zijn.
Weinig variatie
Los van dit kostenaspect is Starlink een leuke game. Niet alleen in de ruimte, maar ook op de verschillende planeten is genoeg te doen, en alles loopt lekker vlotjes. Quests zijn kort en niet heel ingewikkeld, en er zit vaart in het verhaal en de dialogen. Het terugwinnen van de planeet, het winnen van grondstoffen, het verdrijven van Legion-troepen en het neerzetten van gebouwen vormt een leuk geheel, al is het wel op elke planeet grotendeels hetzelfde. Het helpt daarbij niet dat de vijanden en quests weinig variatie kennen. Ze zijn eigenlijk op elke planeet hetzelfde. Alleen de kracht van de tegenstanders neemt toe. De opbouw van de moeilijkheidsgraad is goed, maar wat je te doen krijgt is wat eentonig.
De game heeft overigens leuke details. Je kunt je wapens achterstevoren op je vleugels plaatsen waardoor ze naar achter vuren. Je hebt er niks aan, maar het is leuk dat het kan. Verder kan je schip last krijgen van de elementen, wat wil zeggen dat de motor van je schip op de koude planeet van Atlas bijna stil kan vallen als je boven het koude water vliegt. De versie voor de Switch heeft Fox McCloud als piloot in zijn Arwing als schip, en beide zijn volledig verweven in het verhaal.
Toch is Starlink een game die enigszins tekortschiet. Er zijn veel onderdelen aan de game die los van elkaar erg leuk zijn, maar samen geen goed geheel vormen. De planeten zitten bijvoorbeeld prima in elkaar, maar zijn eigenlijk allemaal hetzelfde. Dat geldt ook voor de tegenstanders en de quests. Het is prettig dat er in de ruimte veel te doen is, maar steeds dezelfde aanval van een groepje piraten na een Hyperjump wordt al snel wat eentonig, hoe goed de besturing van je schip en de de opties van de verschillende wapens ook zijn. Starlink: Battle for Atlas is daarmee een game vol goede ideeën die een prima basis vormt voor de serie die Ubisoft hoogstwaarschijnlijk in gedachten heeft. In zijn huidige vorm is de game leuk, maar lang niet perfect, en helaas behoorlijk duur. Al geldt dat vooral voor de fysieke versie, met de kunststof opzetstukken. Ubisoft heeft ook een digitale versie in de aanbieding. Voor 70 euro koop je de game inclusief vier piloten, vijf schepen en twaalf wapens. Een digitale Deluxe Edition is 100 euro en bevat vijf schepen, negen piloten en vijftien wapens.
Eindoordeel
:fill(white):strip_exif()/i/2003202966.jpeg?f=thumblarge)
/i/2002256153.jpeg?f=imagegallery)
/i/2002256133.jpeg?f=imagegallery)
/i/2002256101.png?f=imagegallery)
/i/2002256095.png?f=imagegallery)
/i/2002256093.png?f=imagegallery)
/i/2002256091.png?f=imagegallery)
/i/2002256089.png?f=imagegallery)
/i/2002256087.png?f=imagegallery)
/i/2002256085.png?f=imagegallery)
/i/2002256083.png?f=imagegallery)
/i/2002256081.png?f=imagegallery)
/i/2002256049.png?f=imagegallery)
:fill(white):strip_exif()/i/2003202962.jpeg?f=thumbmedium)
/i/2001532831.png?f=fpa)
/u/550104/crop5f0ecc7955cf4_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/122141/ic.tweakimg.net2.jpg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/53522/crop583d477015a24.gif?f=community){kind=small}
/u/78932/Jewel3GoT.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/269918/Cerberus60x60.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/337655/crop5dd667841110f_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/388787/i.jpg?f=community){kind=small}
hoe vermakelijk een game ook is, een basisversie van 80 euro en dan ook nog onderdelen bij moeten kopen??:strip_exif()/u/272568/ssbbdl03sm.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/457219/crop5a2d33fe39bb5_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/247148/WhatPulse.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/1085297/crop5b262ef103289_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
/u/37481/crop5d160fce0d872_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/297736/crop5f2db090dd3d4_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/844873/crop5aa69c2e98427_cropped.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/12112/snake_av.jpg?f=community){kind=small}
kweet niet... hoe leuk de game ook verder zou zijn, is dat nu wel een soort drempel.
:strip_exif()/u/1054665/crop5be31086906cf_cropped.gif?f=community){kind=small}