Volwaardige campagne
Samengevat
Farpoint is een prima game waarin je shoot outs krijgt voorgeschoteld die langzaam maar zeker steeds hectischer worden. De opbouw is goed en geeft je de kans om langzaam te wennen aan het spelen van een first person shooter in virtual reality. Als je de weinige wapens onder de knie hebt, krijg je de volle laag en wordt het spannend genoeg. Het verhaal is onderhoudend en het uiterlijk is voor een vr-game prima. Minpunt is wel dat de campagne wat lineair is. Hij duurt bovendien niet heel erg lang en heeft een wat tegenvallend einde. Helaas heeft de game ook wat bugs. Toch is Farpoint leuk om te spelen en is het een behoorlijk geslaagde poging om een vr-game met een volwaardige campagne te maken. Vooral de Aim Controller maakt de game daarbij leuk, al is het combipakket van game en controller aan de dure kant.
Eindoordeel
Gespeeld op: PlayStation 4 met PlayStation VR (enige platform)
Virtual reality is best hip, maar de doorontwikkeling ervan stokt. Hardwarematige ontwikkelingen zijn er volop en er verschijnt ook genoeg software, maar die software blijft een beetje steken in de demofase. Echt volwassen games zijn er nauwelijks. Sony wil daar verandering in brengen met Farpoint, een game die alleen voor de PlayStation VR verschijnt. Farpoint moet daarbij de verkoop van de Aim Controller aanjagen, het speciale geweer dat Sony voor de PlayStation VR uitbrengt.
Een bundel met de game en de Aim Controller is voor 90 euro te koop. De game is ook los verkrijgbaar en kan dan met de controller van de PlayStation 4 worden gespeeld. Dat is echter veel minder leuk, de Aim Controller is absoluut aan te raden. De controller zal ook los op de markt verschijnen, maar zover is het nog niet. Farpoint is voorlopig een van de weinige games die voor de controller is ontwikkeld.
Tweehandig
De Aim Controller is een strak vormgegeven wit ding van hard plastic. In de verte lijkt het geval een beetje op een geweer, maar Sony heeft de vormgeving bewust abstract gehouden. Logisch, want het gaat er niet om hoe het wapen dat de controller verbeeldt er in het echte leven uitziet, het gaat om de vorm in de virtuele wereld. Daar kan de Aim Controller elke gewenste vorm aannemen, van kruisboog tot raketwerper, zolang het maar om een tweehandig wapen gaat. Bij de vormgeving van de Aim Controller is het dus belangrijk dat je het apparaat op een logische plaats met beide handen vast kunt houden, en niet zozeer hoe het apparaat oogt. Dat vasthouden werkt prima. Standaard plaats je je rechterhand achterop de controller, waarbij je wijsvinger de trekker bedient. Het is eigenlijk het enige onderdeel van de controller dat doet denken aan een vuurwapen. Je linkerhand schuift een stuk naar voren, waar je duim een joystick bedient. In de game gebruik je die joystick om te lopen. De controller is gelukkig zo gemaakt dat je je handen gemakkelijk kunt wisselen. Als je linkshandig bent, is het net zo eenvoudig om je linkerhand achterop te plaatsen en met je rechterhand te lopen. Ook in de game wordt daar rekening mee gehouden. Als je aangeeft linkshandig te zijn, wordt de gun aan de linkerkant van je lichaam weergegeven. Dat werkt prima.
/i/2001514165.png?f=imagenormal)
Aim Controller
Aan de voorkant van de Aim Controller vind je een wit bolletje dat je zult herkennen van de PlayStation Move, de controller die een tweede leven heeft gekregen sinds de PSVR is uitgebracht. Het zachte bolletje kan in elke gewenste kleur oplichten, net als het bolletje van de Move. Het licht dient als baken voor de PlayStation Camera die bij de PSVR set-up wordt gebruikt. De Aim heeft niet hetzelfde aantal knoppen als de Move. De Move is eigenlijk een halve PS4-controller. Alleen met een duo Moves kun je de DualShock 4 vervangen, hoewel je dan nog steeds een deugdelijke d-pad en twee schouderknoppen mist. De Aim Controller is wat dat betreft beter uitgerust.
De Aim Controller heeft twee joysticks, net als de DualSchock 4. Hij heeft bovendien een d-pad bij de voorste joystick en vier face buttons rond de achterste joystick. De trekker die je bij de achterste joystick vindt, fungeert als R2. In de buurt is ook een R1 te vinden, al is die wat lastig te bereiken. Bij de voorste joystick zijn een L1 en L2 te vinden, op een uitstekende positie. Voor wie zich voorstelt een vuurwapen in handen te hebben, zitten drie van de vier triggerknoppen dus op precies de goede plek. In de praktijk is dat genoeg, zo blijkt in Farpoint. De Aim Controller heeft verder de PlayStation-knop en een Share en Options-knop. Daarnaast is er een ingebouwde force-feedbackmotor en een micro-usb-aansluiting, zodat je de ingebouwde batterij op kunt laden.
/i/2001514173.png?f=imagenormal)
Sexy
Heel sexy is de Aim Controller niet, maar we kunnen ons prima vinden in de sobere vormgeving. De controller ligt prima in de hand en is goed van gewicht. Hij is niet te zwaar, zodat je er desnoods uren mee kunt spelen, mocht je dat willen. De gewichtsverdeling is ook goed, dus hij is nergens topzwaar. Het is verder vooral prettig dat alle knoppen van de DualShock 4 zijn overgenomen. De Aim verbetert echter niets aan de matige tracking van de PSVR. Het systeem loopt op dat punt ook met de Aim nog steeds achter bij de HTC Vive en Oculus Rift.
Die beperking komt sterk naar voren als je Farpoint speelt. Het is een shooter waarbij je voor de camera van de PSVR wilt staan. Het is een game waarin je wilt kunnen bukken, 'weg wilt leunen' en opzij wilt stappen. De game ondersteunt dat allemaal, en de PSVR weet je bewegingen behoorlijk nauwkeurig te volgen. Het waarnemingsgebied van de PSVR is echter zo klein dat je snel buiten het bereik van de camera komt. Vooral in de hoogte schiet de camera tekort. Als je een beetje door je knieën gaat, begrijpt de game prima wat je doet, en je virtuele alter ego zal je beweging netjes volgen. Vervolgens doemt echter al snel het blauwe rooster op waarmee de PSVR aangeeft dat je buiten bereik van de camera komt. Links en rechts geldt hetzelfde, al heb je daar gelukkig wat meer bewegingsvrijheid. Het is Farpoint of de Aim Controller nauwelijks aan te rekenen: het zijn de beperkingen van de PSVR. Ze komen bij deze game echter duidelijker dan ooit naar voren.
Bugs
We ondervonden tijdens het spelen van Farpoint nog meer technische problemen, die deels aan de game en deels aan de vr-headset zijn te wijten. De game crashte een enkele keer en we liepen soms vast in hoeken van de spelwereld waar we vervolgens niet uit konden komen. Bovendien bleek een van de cutscenes niet te werken; een cutscene waarin een verplaatsing zit naar een ander deel van de spelwereld. Het gevolg was dus dat we die verplaatsing misten en rond bleven lopen in een doodlopend stuk van de game, dat nog behoorlijk uitgebreid bleek te zijn. Het duurde dus even voor we doorhadden wat er aan de hand was.
/i/2001514171.png?f=imagenormal)
We liepen ook nog tegen een technisch probleem van een heel andere orde aan: we kregen het geheel niet goed gekalibreerd. In de game zat ons hoofd ergens tussen onze schouders, en hoe we de PSVR binnen en buiten de game ook probeerden te kalibreren, ons hoofd wilde niet op onze nek terechtkomen. Op zich was dat geen groot probleem. Sterker nog, we bukten hierdoor steeds een klein beetje, wat tijdens schietpartijen best handig was. Het had echter ook een keerzijde. De game plaatst je af en toe in spectaculaire posities, met mooie uitzichten in de verte en vooral in de diepte. Dat laatste werkt tenslotte erg goed in vr. Bij ons keken we in dat soort scènes door ons lichaam heen, wat toch afbreuk doet aan de illusie. Verder kwam ons wapen herhaaldelijk scheef te staan, ook als we zelf strak richting de PlayStation Camera keken. Dat euvel is eenvoudig op te lossen. Door even van wapen te wisselen, wijst de loop weer recht naar voren. Dat is echter lastig tijdens intense vuurgevechten, en daar krijg je in Farpoint vaak genoeg mee te maken.
Kort
Farpoint is dus niet zonder gebreken. Toch hebben we ons erg vermaakt met de game. Hij maakt zijn naam waar als volwaardige shooter, ook al is de speelduur aan de korte kant. De campagne van de game heb je in een uur of 6 wel uitgespeeld. In die tijd heb je echter een volwaardig avontuur beleefd, met een verhaallijn en een opbouw zoals je die mag verwachten. Farpoint neemt je mee in de toekomst en de ruimte. Je start als piloot van een kleine ruimteshuttle, maar zodra je zelf de besturing van je naamloze personage over mag nemen, ben je gecrasht op een onbekende planeet en moet je het met beperkte middelen zien te redden. Uiteraard met als doel om te ontsnappen, terug naar de bewoonde wereld.
Verloren zielen
In de cutscenes van de game krijg je echter een ander verhaal voorgeschoteld. Hierin volg je twee lotgenoten die tegelijk met jou op dezelfde planeet zijn gecrasht. Je probeert in hun voetsporen te treden en hoopt samen te ontsnappen. Het idee is verfrissend en aardig uitgewerkt. De scenes met de twee zitten prima in elkaar en zijn voorzien van goede teksten en acteerwerk. Althans: als je Engels als systeemtaal hebt ingesteld op je PS4. Anders krijg je in Farpoint Nederlandse stemmen voorgeschoteld, en die zijn dramatisch slecht. De wat onderkoelde maar prima dialogen van de oorspronkelijke versie zijn dan opeens veel te netjes vertaalde en vooral veel te netjes uitgesproken platitudes die alleen verkeerde snaren weten te raken. Farpoint is goedgekeurd voor 16 jaar en ouder, dus zo netjes hoeft het allemaal niet.
Heel uitgebreid is het verhaal niet, maar er zitten genoeg onverwachte wendingen in om je zo hier en daar te verrassen. De game komt wat langzaam op gang. Dat kan geen kwaad, want het geeft je de tijd om te wennen aan de besturing van de Aim Controller. Op zich is die vrij intuïtief: richten doe je met de hele controller en schieten doe je door de trekker over te halen. Ook lopen met de voorste joystick kost niet al te veel moeite. Je gebruikt die joystick om recht naar voren of naar achteren te lopen, en om naar links en rechts te strafen. Het wordt spannender als je wilt keren. Uiteraard kan dat, maar de makers hebben er verschillende opties voor ingebouwd.
Lopen
Bij de makkelijkste manier om te keren, kijk je in de richting die je wilt lopen om er vervolgens met je joystick naartoe te sturen. Dat werkt nog steeds behoorlijk intuïtief, maar er kleeft één nadeel aan. Zeker in een shooter waarin er van alles om je heen gebeurt wil je niet altijd in de richting lopen waarin je kijkt. Er zijn genoeg situaties waarbij je even naar rechts of links wilt kijken om te zien wat er gebeurt, zonder daar direct naartoe te willen lopen, bijvoorbeeld omdat je gevaar ziet. Om die reden kun je gebruikmaken van de achterste joystick. Daarmee stuur je zoals in non-vr-games: lopen met links en draaien met rechts. Je houdt daarbij dus de vrijheid om rond te kijken, en het werkt vertrouwd. Het is echter wel een methode waar spelers eerder misselijk van worden, omdat je beweging wordt losgekoppeld van je blik. Het is dus goed dat de makers je er een keuze in geven. Er zijn zelfs nog wat tussenvormen, waarbij je stapsgewijs draait.
/i/2001514169.png?f=imagenormal)
Grote insecten
De trage start van de game geeft je uitgebreid de tijd om te experimenteren met de besturing. Die tijd heb je nodig, want Farpoint is een behoorlijk 'heftige' game. De spanning wordt echter wel keurig opgebouwd. Je vecht eerst tegen een soort insecten die in steeds grotere vormen op je af worden gestuurd. De insecten zijn klein en snel, of juist groot en traag. Later in de game krijg je heel andere typen tegenstanders voorgeschoteld. Vliegende soorten, of soorten die je vanaf een flinke afstand kunnen beschieten. Als tegenmaatregel beschik je over een handvol wapens die je gaandeweg vrij speelt. Andere ontwikkelingen maak je niet door. Er zijn geen stats die je op kunt waarderen, en je uitrusting heeft geen onderdelen die je op kunt waarderen. Zelfs je wapens kun je niet verbouwen. Je moet het louter en alleen van de verschillen tussen die wapens hebben.
/i/2001514167.png?f=imagenormal)
Je kunt maar twee wapens bij je dragen. Je kunt er op twee manieren tussen wisselen: met een ouderwetse druk op een knop, of door de Aim Controller over je schouder te bewegen, alsof je de gun die je tevoorschijn wilt halen van je rug haalt. Die tweede manier is leuker. Elk wapen heeft een oneindige hoeveelheid munitie, dus daar hoef je je geen zorgen over te maken. Ze hebben wel allemaal een zekere beperking. Zowel de shotgun als de sniper rifle heeft een magazijn waar drie patronen in kunnen. Als je die drie hebt afgeschoten, moet je dus herladen. Bij de mitrailleur kan de loop oververhit raken, waarna het wapen een seconde af moet koelen. Je kunt dus niet vrijuit schieten en zult een beetje na moeten denken bij wat je doet. In het heetst van de strijd is dat belangrijk, zo spannend is Farpoint dus wel.
Exotisch
Er zijn ook nog twee andere wapens, en die zijn een stuk exotischer. Het zijn lekkere wapens, maar ze komen er wat bekaaid vanaf doordat ze pas laat in de game beschikbaar zijn, als je het grootste deel al achter de rug hebt. Dat is meteen ons voornaamste bezwaar tegen de campagne van de game. Dat hij langzaam op gang komt, is geen probleem, want het is goed dat je even kunt wennen aan vr. Het geheel is echter ook wat abrupt afgelopen. Het einde dient zich al geruime tijd aan, maar voelt toch wat afgeraffeld, vooral omdat je in het spektakel van de finale zelf niet zo heel veel hebt in te brengen. De aanloop naar de finale is spannend genoeg, met hectische schietpartijen, maar de finale zelf is wat minder spannend. Zonde, want onderweg daar naartoe is er dus wel genoeg te beleven in de game, en word je ruimschoots uitgedaagd.
Gelukkig zijn alle onderdelen tot die finale prima uitgewerkt. Zoals gezegd krijg je rustig de tijd om aan de wapens en tegenstanders te wennen, en die tijd heb je nodig. Waar je in het begin nog rustig wat schoten kunt lossen om de kleinere insecten van je af te houden, wordt het al snel uitdagender en vergen gevechten enige planning. Eerst de gevaarlijke aliens opruimen die op afstand blijven, dan de kleintjes die voor je voeten lopen. Het is daarbij van levensbelang om zuinig te zijn op de explosieven die je tot je beschikking hebt. Je shotgun en je mitrailleur hebben een granaatwerper waarvoor munitie maar heel beperkt aanwezig is. Terwijl je over een oneindige voorraad kogels beschikt, is dat bij de explosieven dus niet zo. Vaak is het na een projectiel of drie al uit met de pret, en het is dus zaak om ze op het juiste moment in te zetten. Zeker tegen de grotere aliens heb je ze hard nodig. De schaarste zorgt voor de juiste hoeveelheid spanning bij confrontaties. Optimaal gebruik van de spaarzaam aanwezige explosieven maakt soms het verschil.
Vreemde wapens
Later in de game slaat de balans om. Dan krijg je een sniper rifle en de al genoemde exotischere wapens, en de shoot outs krijgen een wat ander karakter. Waar je in het begin vooral van voren wordt aangevallen, komt de bedreiging later in de game ook van opzij en van boven, waardoor het belangrijker wordt om snel te kunnen mikken. Het is nog belangrijker dan in het eerste stuk van de game dat je de juiste tegenstander op het juiste moment uitschakelt. Als je daar niet de juiste volgorde bij kiest, ga je ten onder. Daarbij is het belangrijk om je tegenstanders te kennen. De meeste hebben een patroon van 'rust en aanval' en van die rustmomenten moet je gebruik zien te maken. Dat lijkt eenvoudig, maar dat verandert als je meer dan tien tegenstanders tegelijk tegenover je hebt. Een ander aspect is dat de grotere tegenstanders een zwakke plek hebben waar je rekening mee moet houden. Zo houdt de game je lekker bezig en sta je tegen het einde driftig alle kanten op te zwaaien met je Aim Controller.
In visueel opzicht ziet Farpoint er goed uit. Het is een game waarin je niet alleen veel mooie vergezichten krijgt voorgeschoteld, maar ook in een behoorlijk grote spelwereld rondloopt. Het is geen open spelwereld, de wereld bestaat uit een handvol segmenten die echter nog steeds behoorlijk aan de maat zijn. Er zijn grote rotspartijen waar je op, onder of tussendoor loopt, begroeid met vreemde buitenaardse flora. De makers buiten die omgeving op een slimme manier uit. Uiteraard schuifel je over een smalle rotsbrug en loop je onderin een smal ravijn, zodat je goed in de diepte en de hoogte kunt waarnemen. Uiteraard is Farpoint grafisch niet hoogstaand, dat kan de PSVR helemaal niet aan. Maar vergeleken met concurrerende vr-games ziet Farpoint er prima uit.
/i/2001514163.png?f=imagenormal)
Lineair
De game is helaas wel wat lineair. Je loopt steeds door langgerekte arena's die grotendeels uit rotspartijen zijn opgebouwd. In die arena's heb je genoeg bewegingsvrijheid. Ze zijn meters breed en je kunt links en rechts genoeg manoeuvreren, maar ruimte om te verkennen is er niet. Dat maakt de game wat voorspelbaar. Als er voor je neus weer zo'n grote vallei opdoemt, weet je al wat er te wachten staat. Hoe groter de vallei, hoe groter de tegenstander. Als je aan het begin van de vallei ook nog wat explosieven vindt, weet je helemaal hoe laat het is. Zeker het eerste driekwart deel van de game heeft daar onder te lijden. Daarna krijgt het geheel gelukkig wat meer variatie.
Mocht je de campagne hebben uitgespeeld, dan resten enkel wat missies die je in coöp kunt spelen. Vast leuk, maar bij gebrek aan een tweede PSVR hebben we ze niet uit kunnen proberen. Dat zal voor meer mensen gelden. Farpoint moet het dus vooral van de campagne hebben. Die is onderhoudend genoeg, maar het herspelen niet echt waard. Er zijn weinig andere keuzes die je kunt maken of routes die je kunt nemen, dus de ervaring zal de tweede keer niet anders zijn dan de eerste. Dat maakt dat we wat moeite hebben met de prijs. De combi van game en controller ligt voor 90 euro in de winkel. Voor twee Move Controllers vraagt Sony 80 euro. Op het eerste gezicht lijkt de combinatie van Aim en game niet echt duur. De Aim zal vast in meer games gebruikt gaan worden, maar voorlopig is het aanbod mager en is het geweer enkel een extra, naast de Moves die je voor je andere vr-games nodig hebt. Zo bezien is 90 euro voor een korte game en een controller die voorlopig geen meerwaarde heeft alsnog een fors bedrag.
Conclusie
Farpoint is een prima game waarin je shoot outs krijgt voorgeschoteld die langzaam maar zeker steeds hectischer worden. De opbouw is goed en geeft je de kans om te wennen aan het spelen van een first person shooter in virtual reality. Als je de weinige wapens eenmaal onder de knie hebt, krijg je de volle laag en wordt het spannend genoeg. Vijanden komen vanaf dat moment van alle kanten. Je zult niet alleen snel moeten handelen, maar ook goed gebruik moeten maken van de weinige opties die je hebt en van de zwakke punten van je tegenstanders. Het verhaal is onderhoudend genoeg en het uiterlijk is voor een vr-game prima. Een minpunt is wel dat de campagne wat lineair is. Bovendien duurt hij niet heel erg lang en heeft hij een wat tegenvallend einde. Wat daarna rest is alleen nog wat coöp, al zul je daarvoor eerst iemand moeten vinden die ook een PSVR heeft. Helaas heeft de game ook wat technische problemen, waardoor we een aantal keer vastliepen. Toch is Farpoint leuk om te spelen en is het een behoorlijk geslaagde poging om een vr-game met een volwaardige campagne te maken. Vooral de Aim Controller maakt de game leuk, al is het combipakket van game en controller wat aan de dure kant.
Eindoordeel
:fill(white):strip_exif()/i/2001446545.jpeg?f=thumblarge)
/i/2001514173.png?f=imagegallery)
/i/2001514171.png?f=imagegallery)
/i/2001514169.png?f=imagegallery)
/i/2001514167.png?f=imagegallery)
/i/2001514165.png?f=imagegallery)
/i/2001514163.png?f=imagegallery)
:fill(white):strip_exif()/i/2001446475.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/2001446545.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_exif()/i/2004342436.jpeg?f=fpa)
:strip_exif()/i/2001513657.jpeg?f=fpa)
:strip_exif()/i/1402472709.jpeg?f=fpa)
/i/1346405865.png?f=fpa)
:strip_icc():strip_exif()/u/105917/crop58dbffb0c90bb_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
/u/313859/crop5fe207cfa819e_cropped.png?f=community){kind=small}
/u/581632/crop619e32955ccf8_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/114881/LinuxvsFreebsd2613.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/66961/crop5c20da5d3451c_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/28090/doek-iggythumb.jpg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/44074/avatar001.gif?f=community){kind=avatar}
/u/113709/galactic_empire_60pix.png?f=community){kind=small}
). Dus ja, totale speelduur zegt ook niet alles.
) minder leuk om meermaals te spelen omdat je al weet wat er gebeurd, er zijn veel meer factoren, gameplay, replayvalue, persoonlijke voorkeur, enz.
/u/205997/crop59f99586a75c5.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/528540/crop659695f6c5eae_cropped.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/678890/crop59368024e5669_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/247148/WhatPulse.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/122141/ic.tweakimg.net2.jpg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/41864/X-treme_animation.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/35680/crop59a884759c1cb_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/234191/crop56914d8580230_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
