Inleiding
Samengevat
De Phantom 4 Pro maakt een flinke sprong ten opzichte van zijn voorgangers. Los van de objectontwijkende sensoren rondom, de controller met optioneel scherm en handige tweaks, wordt het verschil vooral bepaald door de grote 1"-sensor. Dat betekent meer dynamisch bereik, meer detail en een hogere lichtgevoeligheid. Maar ook de mogelijkheid om met 60fps in 4k te filmen is uniek. Dat leidt niet alleen tot vloeiendere beelden bij actie, maar stelt je als filmer ook in staat om slow motion toe te passen op de hoogste resolutie. Die kwaliteitsvoordelen zien we in de praktijk terug, maar zijn vooral interessant voor gevorderde fotografen en filmers, die standaard in raw en d-log werken. Voor amateurvliegers is het verschil met andere quadcopters niet altijd overduidelijk zichtbaar.
Eindoordeel
Als je filmt of fotografeert met een quadcopter, verdwijnen moeilijkheden als een berg waar je niet overheen kunt kijken of een uitkijkpunt dat net niet hoog genoeg is. Je hebt als het ware een statief tot 120 meter hoogte. In oktober vorig jaar publiceerden we onze eerste quadcopterreview op Tweakers, waarbij we de nieuwe DJI Mavic Pro met de Phantom 4 vergeleken. Als vervolg bespreken we nu de onlangs aangekondigde Phantom 4 Pro.
In vergelijking met zijn voorgangers is dit een flinke upgrade. De quadcopter is nu uitgerust met een grote 1"-sensor met een groter dynamisch bereik, verstelbaar diafragma, hogere lichtgevoeligheid en hogere resolutie. Hij levert nu foto's in twintigmegapixelresolutie af, in plaats van twaalf, en kan bovendien filmen in 4k met 60fps. Ook los van kwaliteit zijn er innovaties. Zo is hij nu voorzien van object avoidance-sensoren rondom, zodat je een stuk veiliger kunt vliegen.
De bovenstaande vdeo staat op YouTube, maar vanwege beeldoptimalisatie (lees: extra compressie) is de video net iets minder scherp dan het origineel en bevat het ook meer compressie. Je kunt hier het originele videobestand downloaden (3,5GB).
Waar de Phantom 4 en de Mavic Pro een standaard-1/2,3"-sensor gebruiken, vergelijkbaar met die van een high-end smartphone, is die van de Phantom 4 Pro ruim vier keer zo groot. Het lijkt er dus op dat deze quadcopter een nieuwe standaard neerzet voor foto's en video's vanuit de lucht. De vraag is alleen: hoe zichtbaar is het kwaliteitsverschil in de praktijk? Merk je dat in iedere situatie en geldt het voor zowel foto's als video's, en is dit dus een must-have voor iedereen die graag fotografeert en filmt vanuit de lucht of is het verschil soms amper merkbaar?
Onze dank gaat uit naar Droneland voor het uitlenen van een Phantom 4 Pro voor onze review.
De revolutie van de 1"-sensor
Een grotere sensor klinkt misschien niet als een revolutie, maar eigenlijk is het dat wel. Een grotere sensor betekent meer licht, meer details en een beter vermogen om tegelijk donkere en lichte delen vast te leggen. Dit zogenaamde dynamisch bereik is volgens DJI goed voor 11,6 stops en dat is veel. De sensor van de Phantom 4 Pro is ruim vier keer zo groot als de 1/2,3"-sensor van de Phantom 4 en Mavic Pro, en dat is echt een kleine revolutie, alleen al omdat je dergelijke sensoren tot nu toe alleen in professionele quadcopters van vele duizenden euro's zag. Denk bijvoorbeeld aan de Inspire 2 in combinatie met de Zenmuse X4S. Deze module kost los zo'n 700 euro, terwijl de adviesprijs van de Phantom 4 Pro met 1699 euro 'slechts' 100 euro hoger is dan die van de Phantom 4 destijds.
Met deze stap zet DJI een nieuwe maatstaf voor kwaliteit neer en vergroot het tegelijk de afstand tot de concurrentie. In het prijssegment tot en met tweeduizend euro vind je geen vergelijkbare 'vliegende camera'. Hoewel er quadcopters bestaan met nog grotere sensoren of een ophangsysteem voor losse camera's, is het voor het eerst dat een deze professionele specificaties in het consumentensegment verschijnen.
/i/2001457547.jpeg?f=imagenormal)
Het bijzondere aan de cameramodule en lens van de Phantom 4 Pro is dat ze niet of nauwelijks groter zijn dan die van zijn voorganger, terwijl een grotere sensor in de regel ook een grotere lens nodig heeft. Een vergelijkbare ontwikkeling zien we overigens ook in de premium-compactcameramarkt, waarbij compacte camera's met grotere sensoren en betere optiek worden uitgerust. De lichtsterkte van de lens is overigens met f/2.8 hetzelfde gebleven, wat eveneens een knappe prestatie is zonder de lens fysiek te vergroten. De Phantom 4 had ook een lichtsterkte van f/2.8 en de Mavic Pro f/2.2, maar die hebben veel kleinere sensoren. Wel is de beeldhoek iets kleiner geworden. De Phantom 4 had nog een field-of-view van 94 graden, wat neerkomt op 20mm in fullframe-equivalent, maar de Phantom 4 Pro legt 84 graden vast, gelijk aan een beeldhoek van 24mm. De Mavic Pro heeft een nog iets kleinere hoek van 78,8 graden, oftewel 28mm.
De aspect ratio van de sensor is veranderd van 4:3 naar 3:2, wat bij 1"-sensoren gangbaarder is, net als bij aps-c en fullframe. Voor video wordt daar weer een 16:9-uitsnede van gebruikt. In de fotomodus kun je ook kiezen voor 4:3 of 16:9. De volle resolutie van 20 megapixel komt neer op 5472 × 3648 pixels. In 4:3 en 16:9 zijn dat respectievelijk 4864×3648 en 5472×3078 pixels. Het is ook mogelijk om te filmen met 4096 pixels breed in Cinema 4k, zodat er wat meer ruimte is om achteraf te croppen.
Als je de sluitertijden en diafragmawaarden door de camera laat bepalen, kiest hij daar automatisch een lichtgevoeligheid van 100 tot en met 3200 iso bij. Die waarde kun je desgewenst ook handmatig instellen tot en met 6400 iso in de video- en 12.800 iso in de fotomodus. De mechanische sluiter heeft een limiet van 1/2000e seconde, maar elektronisch loopt dat op tot 1/8000e.
Hoewel een grotere sensor in principe ook leidt tot meer verschil in scherptediepte, is de speelruimte in dit geval beperkt. Met een reguliere camera kun je op enkele centimeters van het onderwerp gaan zitten, maar met een quadcopter niet, zeker niet als de object-avoidancesensoren zijn geactiveerd. Vanaf een meter is alles scherp en omdat er in de praktijk vaak een grote afstand zit tussen de camera en de grond, is spelen met beperkte scherptediepte niet echt aan de orde.
/i/2001454503.png?f=imagenormal)
De vraag is natuurlijk of al die mooie theoretische specificaties omtrent de grotere sensor in de praktijk tot waarneembare verschillen leiden. Daarop gaan we verderop in deze review in. Op de volgende pagina bespreken we andere verbeteringen van de Phantom 4 Pro, zoals het verstelbare diafragma, de 60fps in 4k, het ingebouwde scherm en de sensoren rondom.
Algemene verbeteringen
De grote 1"-sensor en de bijbehorende features, zoals 4k60 en 12.800 iso, zijn wat ons betreft de belangrijkste verbeteringen van de Phantom 4 Pro, maar ze vormen lang niet de enige grote verandering. De camera heeft nu ook een mechanische sluiter, wat rolling shutter vermindert. Bij foto's overigens, want voor video wordt alsnog een elektronische sluiter gebruikt. Ook is de lensopening nu variabel en geen vaste waarde meer. Je kunt de opening aanpassen in stapjes van een derde stop, oplopend tot en met f/11. Dat kan wat extra scherpte, maar ook onscherpte opleveren. Het is echter vooral handig om snel in te spelen op veranderend licht of een felle lichtbron; in het laatste geval krijg je stereffecten. Het vermindert bovendien de kans op overbelichte witte delen. Met een diafragmawaarde tot en met f/11 kun je de lensopening vier stops dichtdraaien. Dat heeft hetzelfde effect als een ND16-filter. Toch blijven dergelijke filters onmisbaar als je de sluitertijd lang wil houden tijdens een zonnige dag, maar het kunnen dichtdraaien van de kraan helpt daarbij zeker.
Object-avoidancesensoren
Bij de introductie van de Phantom 4, in maart 2016, werd de quadcopter voorzien van camera's en sensoren om objecten te herkennen en te vermijden. Net als bij de Mavic Pro zaten die aan de voor- en onderkant. Niet alleen konden ze daardoor objecten vermijden om een botsing te voorkomen, ook konden ze onderwerpen volgen en omcirkelen. De Phantom 4 Pro is aan alle kanten voorzien van dergelijke sensoren, met uitzondering van de bovenkant. Dat is geen overbodige luxe, want als je eenmaal gaat filmen met een quadcopter, kom er je al snel achter dat veel scènes het mooist zijn als je achteruit of zijwaarts vliegt.
Met de Phantom 4 Pro vlieg je dus weer een stukje veiliger, al moet je nog steeds oppassen met kleine objecten zoals boomtakken. De extra sensoren maken het ook makkelijker om in een binnensituatie te vliegen. Waarom DJI ook niet meteen sensoren aan de bovenkant heeft gemonteerd, is ons onduidelijk. Weliswaar komt het gevaar minder vaak van boven, maar het is zeker niet ondenkbaar, denk bijvoorbeeld aan een boomtak of een brug. Nieuw is ook dat de sensoren nu blijven werken tot 50 in plaats van 35 kilometer per uur.
/i/2001457537.jpeg?f=imagenormal)
Ingebouwd scherm
Er zijn twee versies van de Phantom 4 Pro-controller: een waarop je zelf nog een smartphone of tablet moet bevestigen, wat momenteel gebruikelijk is, en een met een ingebouwd, kantelbaar scherm. Wij hebben de laatstgenoemde versie getest, omdat we benieuwd waren naar de meerwaarde van het ingebouwde scherm, waarvoor je zo'n driehonderd euro extra betaald.
Het scherm biedt gemak en snelheidswinst, omdat je niet eerst met een extern scherm en kabels in de weer hoeft. Je bent daardoor eerder klaar om te gaan vliegen, hoewel je de propellers natuurlijk nog wel handmatig moet monteren, in tegenstelling tot bij de Mavic bijvoorbeeld. Het scherm meet 5,5" en heeft een hoge helderheid van 1000cd/m². Wat ons betreft had het scherm nog wel iets groter gemogen, omdat veel Phantom-gebruikers een tablet zoals een iPad Mini gewend zijn. Het scherm wordt gevoed via de controller, wat weer een extra apparaat scheelt dat je moet opladen. De DJI Go-app is ingebouwd en maakt gebruik van het Android-besturingssysteem. Het systeem start redelijk snel op en maakt vlot verbinding met de quadcopter. Het geheel is uitgerust met een ingebouwde microfoon en een luidspreker.
En verder
Verder ondersteunt de Phantom 4 Pro zowel de klassieke h264- als de nieuwe h265-codec. Laatstgenoemde past nog niet perfect in iedere workflow, maar biedt veel betere compressie en produceert kleinere bestanden.
Een andere verandering ten opzichte van de Phantom 4 is dat de Pro-versie, net als de Mavic, is uitgerust met autofocus in plaats van een vaste focus op oneindig. De focus kan automatisch geregeld worden, onder andere via af-c, maar ook handmatig. Verder gebruikt hij naast de 2,4- ook de 5,8GHz-frequentieband en dat komt het signaal ten goede. De 2,4GHz-band wordt immers vrij intensief gebruikt. Ook is de accucapaciteit iets toegenomen, van 5.350 naar 5870mAh, wat nu 30 minuten vluchttijd oplevert en dat is vrij royaal. De oude Phantom 4-accu's kunnen overigens ook gebruikt worden. Tot slot is de burstsnelheid opgeklommen van 7fps tot 14fps.
Zelfde ontwerp
De Phantom 4 Pro borduurt voort op een vertrouwd ontwerp, dat ook een beetje het kenmerk is geworden van DJI. De witte quadcopters worden in de media vaak als standaardbeeld voor 'drones' gebruikt en het ontwerp wordt door andere fabrikanten gekopieerd. Wie al ervaring heeft met Phantoms, zal zich wat bediening en werkwijze betreft snel thuisvoelen. Tegelijk liet DJI met de Mavic zien dat het ook een stuk compacter kan. Een Phantom met inklapbare armen zou een stukje makkelijker zijn om mee te nemen. Daarbij voelt de bulky controller lomp en zwaar aan als je die van de Mavic kent. Die quadcopter heeft bovendien bewezen dat een compact ontwerp niet ten koste hoeft te gaan van de vliegduur of stabiliteit.
De Phantom 4 Pro laat zich het beste vervoeren in zijn oorspronkelijke doos en die heeft de omvang van een royale handbagagekoffer. Hem meenemen met vakantie is niet onmogelijk, maar je hebt dan wel hulp van medereizigers nodig om je eigen handbagage mee te nemen. Wij hadden graag gezien dat de nieuwe Phantom wat mobieler zou worden, maar wellicht moeten we daarvoor wachten op de Phantom 5. Aan de andere kant begrijpen we wel dat DJI nog even heeft vastgehouden aan het vertrouwde ontwerp, te meer omdat de Phantom 4 Pro slechts een halfjaar na zijn voorganger werd geïntroduceerd.
Een tweede reden om iets aan het ontwerp te doen is het feit dat de rotors af en toe in beeld komen, vooral bij voorwaartse beweging. Dit is mede afhankelijk van de positie van de horizon; op 1/3e doet dit zich iets minder snel voor dan op 2/3e. Bij de Mavic en enkele andere quadcopters speelt dit probleem minder, doordat de camera op een iets andere positie zit.
Fotokwaliteit
Zoals gezegd is de Phantom 4 Pro met zijn grote 1"-sensor uitstekend geschikt om foto's mee te maken. De kwaliteit van deze foto's is beter dan bij andere quadcopters, die meestal op het niveau zitten van een goede smartphone, met een 1/2,3"-sensor.
Wet- en regelgeving
Eerst een korte disclaimer. Het vliegen met een quadcopter is aan strenge regels onderhevig. We hebben zoveel mogelijk geprobeerd ons daaraan te houden. Er was te allen tijde een spotter aanwezig, die de positie plus ander vliegverkeer in de gaten hield. Ook is er niet boven mensen, bebouwing en wegen gevlogen. Zo hebben we ruim afstand gehouden van het Muiderslot en vlogen we in Urk boven het water en het strand, en niet boven de haven. Omdat je in Nederland alleen bij daglicht mag vliegen, hebben we geen avondfoto's gemaakt.
Vergelijking met de Mavic Pro
Als we onze testfoto's vergelijken met die van de Mavic Pro, dan zien we wel wat verschillen. De kleuren van de Phantom 4 Pro zien er wat meer naturel uit, er is meer scherpte en detail, mede dankzij de hogere fotoresolutie, en het ruisniveau is zichtbaar lager. De scherpte in de hoeken is ook beter. Toch was het verschil niet zo groot als we hadden verwacht.
De Mavic Pro (FC220) en de Phantom 4 Pro (FC6310)
Diffractie
De camera van de Phantom 4 Pro heeft wat last van diffractie op f/8 en f/11, waardoor foto's minder scherp worden. Hoe kleiner de lensopening, hoe meer het licht afbuigt. Dit natuurkundige fenomeen doet zich vooral voor bij camera's met kleine sensoren en lenzen en dat geldt dus ook voor reguliere compactcamera's. Maar de sensor van de Phantom 4 Pro was toch juist groter dan normaal? Dat klopt, maar kleinere camera's, zoals die van de Phantom 4, Mavic en smartphones, hebben doorgaans een vaste lensopening en dan openbaart dit probleem zich minder snel. Ook camera's met een nog grotere sensor hebben last van diffractie, maar daarbij doet zich dat meestal minder snel voor, doordat de lenzen ook een stuk groter zijn. In de praktijk betekent dit dat je bij de Phantom 4 voor foto's beter niet hoger kunt gaan dan f/5.6, tenzij het niet anders kan. Voor video maakt dit minder uit, vanwege de veel lagere resolutie. Eigenlijk is de scherpte al op f/4 optimaal. Het verschil tussen f/2.8 en f/11 is op de onderstaande foto goed te zien.
Dynamisch bereik
Het dynamisch bereik van de grotere sensor is beter. Vooral bij onder- en overbelichting zul je daar profijt van hebben bij beeldbewerking. Om gebruik te maken van de extra kleurruimte moet je wel in raw fotograferen, maar dat kan desgewenst tegelijk met jpeg's. Desondanks lijken de verschillen in de praktijk niet levensgroot. Toch zul je in situaties met fel licht minder snel last hebben van uitgebeten delen, te meer omdat je ook nog eens de lensopening kunt dichtdraaien.
Tijdens het filmen biedt de Phantom 4 Pro trouwens de optie om foto's te maken. Handig, maar hou er rekening mee dat dit dan alleen jpeg-versies zijn. Wil je dus in raw fotograferen, dan moet je echt omschakelen naar de fotomodus.
De jpeg- en bewerkte rawfoto's vergeleken, vlnr: Mavic Pro-jpeg (f/2.2), -raw, Phantom 4 Pro-jpeg, -raw (f/11)
Voorbeeldfoto's
De foto's hieronder zijn volledig onbewerkt en komen rechtstreeks uit de camera, als jpeg. De exacte instellingen staan links in de exifdata.
Videokwaliteit
Waar je bij foto's direct een kleine kwaliteitssprong ziet door de hogere resolutie, lijkt het verschil bij video op het eerste gezicht minder groot. Bij goed licht is er eigenlijk geen verschil te zien in scherpte; ook de Mavic produceert scherpe 4k-beelden. In lastige lichtomstandigheden vallen de voordelen van de nieuwe sensor meer op. Dat heeft ook te maken met de hogere bitrate, 100 versus 60Mbit/s, waardoor je minder snel last krijgt van compressieartefacten. Vooral bij fijne details, zoals helmgras in onze praktijkvideo, valt dit op.
Compressie is verder vooral zichtbaar in egale delen, zoals bij water, en daar heeft de Phantom 4 Pro minder snel last van. Daarnaast is het dynamisch bereik wat beter, wat vooral bij tegenlicht en schemering tot betere resultaten leidt. Overigens is het daarvoor wel aan te raden om in een kleurprofiel met een laag contrast te werken, zoals d-log of d-cinelike.
/i/2001461431.jpeg?f=imagenormal)
Zo ziet een scène er in d-log uit. Door het lage contrast is de video beter te bewerken.
Verstelbaar diafragma
Het verstelbare diafragma maakt je flexibeler tijdens het filmen. Je kunt daardoor makkelijker schakelen als je bijvoorbeeld met een felle lichtbron te maken krijgt. En je hoeft niet, zoals bij een nd-filter, de quadcopter eerst aan de grond te zetten om een filter te monteren of te wisselen. Zoals gezegd is de variabele lensopening van f/2.8 tot en met f/11 goed voor vier stops. Wie serieus gaat filmen, zal alsnog relatief lange sluitertijden willen aanhouden, zoals 1/60e voor 30fps en 1/120e voor 60fps. Bij veel zonlicht heb je dan toch een setje nd-filters nodig. Voor meer scherpte hoef je de lens niet dicht te draaien; die is bij f/2.8 al goed en op f/4 optimaal.
Aliasing en 60fps
Als je goed kijkt, is er af en toe wat aliasing te zien in de beelden. Dit doet zich vooral voor bij horizontale lijnen, die wat onrustig kunnen trillen. In d-log is dit overigens minder zichtbaar. De Mavic en de Phantom 4 hebben hier geen last van, doordat een 16:9-uitsnede van de 12-megapixelsensor voor honderd procent overeenkomt met 4k. Bij de Phantom 4 Pro zijn er meer pixels dan nodig zijn, wat het detail en de scherpte ten goede komt, maar tegelijk kan leiden tot aliasing door het terugrekenen van de pixels.
De 60fps levert merkbaar vloeiendere beelden op. Hoe meer beweging in een scène, des te meer dit zichtbaar is. Bovendien kun je dankzij de hoge framerate ook slow motion toepassen in 4k. Al met al is dit een groot voordeel voor het filmen. Er zijn bovendien momenteel geen andere quadcopters in dit prijssegment die in 4k kunnen filmen met 60fps.
Lichtgevoeligheid
Doordat de sensor van de Phantom 4 Pro een stuk groter is, is hij ook lichtgevoeliger. Dat betekent dat je minder snel last krijgt van storende ruis en dat bijvoorbeeld 1600 en 3200 iso in veel gevallen goed bruikbaar zijn. Er is uiteraard wel sprake van detailverlies, maar je kunt beter uit de voeten in situaties met weinig licht. In theorie zou je daardoor ook makkelijk in het donker kunnen filmen en fotograferen.
Dat laatste kan met de Phantom 4 en Mavic ook al goed, zij het op lagere lichtgevoeligheden. Dankzij de goede stabilisatie kun je in veel gevallen fotograferen met sluitertijden van enkele seconden. Het voordeel van hoge iso's ligt bij de Pro vooral op videogebied. Tijdens het blauwe uurtje of in het donker kun je nog prima filmen en in binnensituaties, bijvoorbeeld bij een filmische scène in een kerk, is de camera veel beter bruikbaar. Buiten wordt het praktische nut beperkt door wet- en regelgeving, want het is niet toegestaan om na zonsondergang te vliegen. Officieel omdat je de quadcopter dan minder goed kunt zien, hoewel dat eigenlijk net andersom is; dankzij de fel knipperende ledlampen zie je hem in het donker beter dan overdag. In het buitenland, waar andere regels kunnen gelden, kan de hoge gevoeligheid goed van pas komen voor het filmen tijdens de schemering en in het donker.
H265
De Phantom 4 Pro ondersteunt naast h264 ook hvec h265. Dit moet een betere beeldkwaliteit opleveren dankzij slimmere compressie. De bestanden zijn bovendien een stuk kleiner en dat is in dit 4k-tijdperk wel prettig. Wij hebben overigens h264 gebruikt in verband met onze eigen workflow. De Mavic en Phantom 4 ondersteunen alleen h264.
Fotogalerij en specificaties
Merk en productserie |
DJI |
DJI |
DJI |
Type |
Phantom 4 Pro |
Phantom 4 |
Mavic Pro |
Prijs en waardering |
Prijs |
Onbekend (17 winkels) |
Onbekend (26 winkels) |
Onbekend (14 winkels) |
Eerste prijsvermelding |
Dinsdag 22 november 2016 |
Vrijdag 22 april 2016 |
Woensdag 12 oktober 2016 |
Eigenschappen |
Aantal propellors |
4 |
4 |
4 |
Maximale snelheid |
75 km/u (50 met sensoren) |
75 km/u (35 met sensoren) |
65 km/u (35 met sensoren) |
Maximale stijgsnelheid |
6m/s |
6m/s |
5m/s |
Maximale daalsnelheid |
4m/s |
4m/s |
3m/s |
Maximale afstand/bereik |
7km |
6km |
7km |
Aantal gimbal-assen |
3 |
3 |
3 |
Opname |
Ondersteunde videoresoluties |
1280x720, 1920x1080, 3840x2160 (ultra-hd), 4096x2160 (cinema 4k) |
1280x720, 1920x1080, 2704x1520 (2,7k), 3840x2160 (ultra-hd), 4096x2160 (cinema 4k) |
1280x720, 1920x1080, 2704x1520 (2,7k), 3840x2160 (ultra-hd), 4096x2160 (cinema 4k) |
Hoogste videoresolutie |
60fps |
30fps |
30fps |
Maximale videoframerate |
120fps |
120fps |
120fps |
Videocodec |
H264, H265 |
H264 |
H264 |
Sensortype |
1" cmos |
1/2,3" cmos |
1/2,3" cmos |
Cameraresolutie |
20Mp |
12,4Mp |
12,3Mp |
Langste sluitertijd |
8s |
8s |
8s |
Kortste sluitertijd |
1/8000 sec. |
1/8000 sec. |
1/8000 sec. |
Opslag |
Aantal opslagkaarten |
1x (2e in controller) |
1x |
1x |
Type geheugenkaart |
Micro-sd, micro-sdhc, micro-sdxc |
Micro-sd, micro-sdhc, micro-sdxc |
Micro-sd, micro-sdhc, micro-sdxc |
Verbindingen |
Gps |
Ja |
Ja |
Ja |
Accu |
Accutype |
Li-polymer |
Li-polymer |
Li-polymer |
Accucapaciteit |
5.870mAh |
5.350mAh |
3.830mAh |
Batterijduur |
30min |
28min |
27min |
App-compatibiliteit |
Platform app |
Android, iOS, ingebouwde app |
Android, iOS |
Android, iOS |
Overig |
Functies drone |
Auto follow, auto return, obstakel-ontwijktechnologie |
Auto follow, auto return, obstakel-ontwijktechnologie, watch me |
Opklapbaar, terrain follow, timelapsemodus |
Meegeleverde drone-accessoires |
Afstandsbediening, extra propellor(s), geheugenkaart, opbergkoffer |
Afstandbediening, extra propellor(s), geheugenkaart, opbergkoffer |
Afstandbediening, extra propellor(s), geheugenkaart |
Afmetingen, gewicht en kleur |
Breedte |
350mm |
350mm |
335mm (uitgeklapt) |
Gewicht (gram) |
1388 |
1380 |
743 |
Kleur |
Wit |
Wit |
Grijs |
Alternatieven
Er zijn niet zoveel alternatieven voor de Phantom 4 Pro, zeker niet als het gaat om een camera met een 1"-sensor en object-avoidancesensoren aan alle kanten. Vooral wat beeldkwaliteit en mogelijkheden betreft is hij op dit moment uniek en is het wachten tot de concurrentie met een antwoord komt.
De oorspronkelijke Phantom 4 is uitgerust met een kleinere 1/2,3" sensor, bevat minder sensoren en mist de laatste upgrades, maar is verder in grote lijnen gelijk. De beeldkwaliteit is marginaal beter dan die van de Mavic Pro. Een pluspunt is dat de lens een iets wijdere beeldhoek van 20mm heeft.
(0 reviews)
De Mavic Pro is wat beeld betreft vrijwel gelijk aan de Phantom 4. Zijn grootste troef ten opzichte van vrijwel alle andere quadcopters is dat hij inklapbaar is en daardoor met gemak in iedere tas past. Vooral voor de reizende fotograaf is dit daardoor een interessante quadcopter.
4.5 van 5 sterren
(0 reviews)
review
De Yuneec Typhoon H Pro is redelijk vergelijkbaar met de Phantom 4, maar onderscheidt zich met zijn zes rotors en compleet vrije camera, met 1/2,3"-sensor, die 360 graden kan draaien. Hij is ook voorzien van sensoren om objecten te vermijden.
(0 reviews)
De Inspire 2 is de enige andere quadcopter met een grote sensor. De Zenmuse X4S camera is gelijk aan die van de Phantom 4 Pro en de X5S gebruikt een nog grotere mft-sensor, die tijdens het filmen 5120x4096 pixels kan vastleggen. Het grote voordeel van de Inspire is dat de camera door iemand anders bediend kan worden, terwijl de piloot zich, met behulp van een tweede camera, kan richten op het vliegen.
(0 reviews)
Conclusie

De verbeteringen van de Phantom 4 Pro zijn groter dan bij eerdere 'Pro'-edities van de Phantom. Los van de objectontwijkende sensoren rondom, de controller met optioneel scherm en handige kleine tweaks brengt vooral de grote 1"-sensor de quadcopter op een kwaliteitsniveau dat we tot voor kort alleen in het professionele circuit zagen. Een grotere sensor betekent meer dynamisch bereik, meer detail en een grotere lichtgevoeligheid. De mogelijkheid om met 60fps in 4k te filmen is een feature die we momenteel zelden tegenkomen in deze prijsklasse; zelfs bij systeem- en spiegelreflexcamera's is dit uitzonderlijk. Dat leidt niet alleen tot vloeiendere beelden bij actie, maar stelt je als filmer ook in staat om slow motion toe te passen op de hoogste resolutie. Ook de toegenomen fotoresolutie is een welkome verbetering.
De kwaliteitsvoordelen van de grote sensor zien we in de praktijk terug, maar daar moeten we bij opmerken dat dit vooral voor de gevorderde filmer van doorslaggevende waarde zal zijn. Als amateurfilmer moet je echt pixel peepen om grote verschillen met alternatieve quadcopters te zien. Je zult echt in raw en in d-log moeten werken in combinatie met bijvoorbeeld Lightroom en Premiere om de kwaliteit optimaal te benutten. Wie dat niet van plan is, kan net zo goed voor een quadcopter met een standaard-1/2,3"-sensor kiezen. Tenzij je natuurlijk het geld over hebt voor de extra sensoren, de optionele lcd en de andere verbeteringen die het leven van dronevliegers een stukje makkelijker maken.
Al met al zet DJI met de Phantom 4 Pro een nieuwe benchmark neer voor serieuze quadcopters in de prosumermarkt. We kunnen er kort over zijn: los van portabiliteit is dit simpelweg de beste quadcopter in dit prijssegment. De concurrentie moet een flinke inhaalslag maken om het gevecht met deze Phantom 4 Pro aan te kunnen. Als dat lukt, is dat alleen maar goed nieuws voor de consument.
Eindoordeel