DJI Mavic Pro vs. Phantom 4 Review

Kleine revolutie in quadcopterland

Beeldkwaliteit

Wat beeldkwaliteit betreft kun je de camera van zowel de Phantom 4 als de Mavic Pro vergelijken met die van een goede high-end smartphone. De sensor is 1/2,3" groot en heeft in de fotomodus een lichtgevoeligheid van 100 tot en met 1600 iso, terwijl dat in de videomodus kan worden opgevoerd tot 3200 iso. Bij fotocamera's is dat meestal andersom. Er is ook een timelapsefunctie, die je vanuit de lucht kunt gebruiken, zij het gedurende beperkte tijd.

Foto's kun je in jpeg en raw schieten, eventueel tegelijk. Voor raw wordt het Adobe dng-formaat gebruikt en net als bij smartphones en camera's stelt je dat in staat om de beelden beter te bewerken. Je kunt daardoor details in donkere delen laten oplichten en overbelichte hooglichten reduceren, wat zeker bij foto's met veel lucht handig is. Zeker met dronefotografie is de kans groot dat je de zon of een felle lucht in beeld krijgt. En omdat je hoog in de lucht snel last hebt van waas op kilometers afstand, kun je als je in raw fotografeert, handig gebruikmaken van de nevelreductiefunctie van bijvoorbeeld Lightroom. Los van de afwijkende beeldhoek hebben we verder weinig verschillen opgemerkt tussen de Phantom 4 en de Mavic Pro, maar ze gebruiken dan ook dezelfde sensor. De beelden van de Mavic Pro zijn in de hoeken iets minder scherp dan in het centrum. Verwacht geen spiegelreflexkwaliteit; als je betere kwaliteit wil, zul je moeten uitkijken naar duurdere quadcopters met een grotere camerasensor, zoals de Phantom 4 Pro en de Inspire-serie.

Video

In de praktijk worden quadcopters in deze klasse vooral gebruikt om te filmen. Zowel de Phantom 4 als de Mavic Pro zijn uitgerust met een uitstekende gimbal, waardoor je tijdens het stilhangen en het vliegen vloeiende beelden krijgt. Net als bij high-end actiecamera's kun je filmen in een veelvoud aan resoluties en met framerates oplopend tot 120fps. Dat laatste is handig voor actie, waarbij je de ruimte hebt om de beelden vertraagd af te spelen. Daarvoor kun je gebruikmaken van de 1080p-modus, waarbij je kunt kiezen uit 24, 25, 30, 48, 50, 60 en 120fps. Zowel de Mavic Pro als de Phantom 4 kunnen filmen in 4k in twee verschillende smaken: 4096x2160 24/25p en 3840x2160 24/25/30p. Enkele onbewerkte beelden zie je in de video op de eerste pagina.

Beide quadcopters kunnen 4k filmen in D-Log, waarbij je veel meer bewerkingsruimte hebt. Vooral ervaren filmers zullen deze modus gebruiken, omdat je daarmee de kleuren in de bewerkingsruimte optimaal op het eindresultaat kunt afstemmen en je ook minder last hebt van softwarematige optimalisaties, zoals verscherping, een kunstmatig verhoogd contrast en agressieve ruisreductie. Het resultaat ziet er dan in eerste instantie vlak en kleurloos uit, en moet eerst bewerkt worden via beeldbewerkingssoftware als Premiere. Het verschil in beeldkwaliteit tussen de Phantom 4 en de Mavic Pro is minimaal. De beelden van de Mavic Pro ogen in de reguliere videomodus iets verzadigder en in de hoeken een fractie minder scherp.

Beeldhoek

Toch zijn de resultaten van zowel de foto- als de videomodus van de Mavic Pro en de Phantom 4 niet helemaal gelijk en dat wordt voornamelijk veroorzaakt door de gebruikte lens. De lens van de Mavic Pro is met zijn aan 28mm equivalente beeldhoek wat minder wijd dan de 20mm-lens van de Phantom 4. In de praktijk vonden we dat niet beperkend, omdat je vrij makkelijk wat hoger kunt vliegen om meer in beeld te krijgen. Als je echter een groot object wil vastleggen, krijg je met de Mavic Pro minder in beeld. Een voordeel van de wat krappere beeldhoek van de Mavic Pro is dat je wat minder vertekening hebt. We zien dan ook nauwelijks tonvormige vervorming in de videobeelden. Ook zie je de propellers minder snel in beeld, bijvoorbeeld in de sportstand. De lens van de Mavic Pro is met f/2.2 bovendien iets lichtsterker.

Stabiel

Iets wat ook van invloed is op de foto- en filmkwaliteit, is de stabiliteit. Doordat de Mavic Pro een stuk kleiner en lichter is, zou je misschien zeggen dat hij minder stabiel vliegt. Dat is in onze ervaring niet het geval. Hoe klein hij ook is, hij vliegt heel stabiel en de gimbal zorgt ook voor zeer vloeiende beelden. Soms lijkt het wel alsof er vanaf een statief is gefilmd in plaats van zwevend in de lucht. De quadcopter liet zich ook niet van de wijs brengen; als hij door een windvlaag eventjes uit koers raakte, vloog hij direct terug naar de vorige positie. Voor fotografie is dat ideaal, omdat je daardoor makkelijker foto's zonder bewegingsonscherpte kunt maken, wat je bovendien de ruimte geeft om met handmatige sluitertijden en isowaarden te experimenteren. Datzelfde geldt voor filmen. Zowel tijdens het stilhangen, of hoveren, als tijdens het vliegen blijft de camera heel stabiel, wat daardoor resulteert in een vloeiende beweging. Zie ook de video op de eerste pagina.

• Volgende pagina 6. Beperkingen door wet- en regelgeving