Naadloze aansluiting
Samengevat
De nieuwe multiplayer-variant Warzone is een uitstekende toevoeging aan het Halo-universum en wordt online waarschijnlijk de meest gespeelde spelvorm. Het is bovendien een spelvorm die Halo als online game weer relevant maakt en zorgt dat de game zich kan meten met de andere online shooters die dit jaar verschijnen. Het is daarmee ook de spelvorm die de iets mindere campagne compenseert. Dat die campagne wat minder is, komt vooral doordat hij gebaseerd is op het samenspelen met drie computergestuurde teamleden, en dat is zelden leuk. De campagne lijkt daarmee vooral gericht op het spelen in coöp en komt daarin ook veel beter tot zijn recht. Als je solo speelt is de campagne minder geslaagd. Door de nieuwe multiplay-spelvormen is Halo 5: Guardians voor fans van de serie echter toch een aanrader.
Eindoordeel
Microsoft en Sony schotelen consolebezitters maar wat graag 'exclusieve' games voor, games die enkel voor hun console verkrijgbaar zijn. Hoewel de PlayStation 4 in verkoopaantallen een flinke voorsprong heeft op de Xbox One heeft Sony op dit vlak toch een steekje laten vallen. De Japanse consolebouwer heeft dit najaar geen enkele 'exclusieve game' in de aanbieding, terwijl Microsoft zelfs twee titels uitbrengt die alleen door Xbox One-bezitters kunnen worden gespeeld. Door een deal met Square Enix is Rise of the Tomb Raider een jaar lang enkel voor de Xbox One te krijgen, en daarnaast ontwikkelde de uitgever zelf Halo 5: Guardians.
Zoals je ongetwijfeld weet is de ontwikkeling van Halo al geruime tijd niet meer in handen van Bungie. De studio die de eerste games uit de serie maakte, kocht zich vrij en sloot een deal met Activision om Destiny te maken, een soort Halo in mmog-verband. Microsoft richtte daarom zelf een team op, dat vanaf de campus in Seattle aan nieuwe Halo-games werkt. Na Halo 4 uit 2012 is dit binnen de serie de tweede grote game die volledig door de nieuwe studio is gemaakt.
Video met 15 minuten gameplay uit het begin van Halo 5: Guardians
Verhaal
Toch zijn er opmerkelijke verschillen tussen Halo 4 en Halo 5: Guardians. Niet wat het verhaal betreft, dat sluit naadloos aan op dat uit zijn voorganger. Uiteraard staat Master Chief centraal in dit nieuwe avontuur en - spoiler alert - draait het opnieuw om zijn relatie met de even virtuele als raadselachtige Cortana. Cortana leek zich aan het einde van Halo 4 te hebben opgeofferd om de mensheid te redden. Het zal je echter niet verbazen dat ze in Halo 5 toch gewoon weer opduikt - al verloopt de hereniging tussen de twee uiteraard niet zonder slag of stoot.
/i/2000816503.png?f=imagenormal)
Concurrentie
Geheel in stijl met de voorgaande games is het verhaal uiteraard van epische proporties. Er staat weer heel wat op het spel. Wie wil muggenziften zou kunnen zeggen dat het wat abrupt begint. Dat is vast zo omdat er onderweg genoeg te vertellen valt. Zonder al te veel te verklappen zorgt een aantal opmerkelijke gebeurtenissen ervoor dat fans van de verhaallijn op het puntje van hun stoel zullen zitten. Wat het verhaal betreft is de campagne dan ook zeker de moeite van het spelen waard.
Dat laatste stellen we zo expliciet omdat we op een ander vlak niet geheel gecharmeerd zijn van de campagne. Het gaat daarbij zelfs om verschillende zaken, al grijpen ze ineen. In Halo 5 krijgt Master Chief concurrentie. Je speelt de game niet alleen vanuit zijn perspectief, je stapt ook regelmatig in het strakke pak van ene Jameson Locke, een zwarte ONI-agent die aan het hoofd staat van Spartan-IV Fireteam Osiris. Ook Master Chief heeft dit keer een team om zich heen, dat simpelweg Blue Team heet. Beide teams bestaan naast team captains Master Chief en Locke uit drie Spartans.
/i/2000816505.png?f=imagenormal)
Waar is Master Chief?
Op zich is het natuurlijk aardig dat je uit de schoenen van Master Chief stapt en met Locke een andere kant van het verhaal kunt zien. Helaas gaat 343 Industries daar iets te enthousiast mee om. De campagne telt vijftien missies en minstens tien daarvan speel je met Locke en zijn Fireteam Osiris. In het verhaal speelt Master Chief een hoofdrol, maar in werkelijkheid is hij voornamelijk op de achtergrond aanwezig. Dat is jammer. Halo is Master Chief en vice versa, en dus wil je met hem je heldendaden verrichten.
Gek genoeg merk je er tijdens het spelen echter niet zoveel van. Je bent in Halo 5 steeds op stap met een team van vier Spartans, waarvan jij de leider bent. Als je alleen speelt, word je vergezeld door drie door de console bestuurde teamgenoten. Of die van Fireteam Osiris of van Blue Team zijn, je ziet om je heen drie teamgenoten in hun typische Spartan-pakjes. Master Chief is kennelijk zo close met z'n teamgenoten dat ze aangeduid worden als Linda, Kelly en Frederic. Locke is wat afstandelijker, in zijn team doen ze aan achternamen: Tanaka, Vale en Buck. Wat gameplay betreft maakt het echter zeer weinig verschil; niet wat je eigen personage betreft en niet wat je teamleden betreft. Je ziet vier redelijk anonieme Spartans om je heen. Wat het verhaal betreft is het jammer dat je zo weinig met Master Chief op stap bent, en wat de gameplay betreft is het jammer dat er zo weinig onderscheid is tussen Fireteam Osiris en Blue Team.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Launch trailer van Halo 5: Guardians.
Sprinten en springen
Voor de trouwe Halo-fans zijn er meer verschillen met voorgaande edities. De Spartans hebben wat extra opties. Hun pak is dit keer uitgerust met thrusters, kleine raketmotoren die zorgen dat een Spartan een dash uit kan voeren. Dat kan zowel omhoog als horizontaal. Dat laatste is handig doordat je op die manier niet alleen snel van of naar een tegenstander kunt zappen, het is in Halo 5 vooral handig doordat je op die manier door bepaalde obstakels kunt beuken. Je vindt op die manier geheime voorraden wapens en munitie en zo hier en daar een shortcut. Je kunt bovendien vanaf hoogte met kracht op de grond beuken; een beetje zoals Mario dat kan in de diverse Super Mario-games. Het is vooral handig als het druk om je heen is. Dan is het een erg nuttige aanvulling op het beuken met de achterkant van je geweer.
Je zult echter veel vaker gebruikmaken van de optie om omhoog te klimmen. De levels in de game zijn zo gebouwd dat je daar veel aan hebt. Er zijn altijd wel richeltjes, kisten of platformen te vinden waar je op kunt klimmen. Het past uitstekend bij de teambased gameplay van de campagne. Waar een deel van het team beneden dekking zoekt en de tegenstanders zoet houdt, kan een ander deel bovenlangs een omtrekkende beweging maken. Dat zal niet onopgemerkt blijven, maar kan toch erg handig zijn. Tegenstanders moeten dan hun aandacht verdelen, wat wil zeggen dat vooral vijanden die achter een schild schuilgaan kwetsbaar worden. Helemaal als ze plaats hebben genomen in een turret. Je kunt uiteraard je teamleden wat eenvoudige opdrachten geven als 'ga daar naartoe', 'val die aan' of 'verdedig hier'. Over het algemeen redden ze zich aardig. Tenminste; als je de moeilijkheidsgraad niet te hoog zet. Op Normal redden ze zich prima. Speel je Heroic of Legendary, dan krijgen ze het lastiger.
/i/2000816501.png?f=imagenormal)
Ondanks dat je teamgenoten zich prima redden in de campagne en je ze hard nodig zult hebben tegen de overmacht die je steevast tegenover je vindt, is juist het feit dat je met een team op pad bent in plaats van alleen ons voornaamste kritiekpunt op de game. Het werkt goed, maar het is gewoon niet zo leuk om met drie door de computer gestuurde poppetjes op pad te zijn. Het is leuker om het heft geheel in eigen hand te hebben. Het is natuurlijk reuze handig dat je teamgenoten je weer tot leven kunnen wekken als je down maar nog niet out bent. Ze hebben daar een paar seconden voor en als je een beetje voorzichtig speelt is dat genoeg. Het is dus zaak om enigszins in de buurt van je teamgenoten te blijven. Ver voor de troepen uit gaan is risicovol. Maar juist dat, het feit dat het lastig is om je eigen gang te gaan, maakt dat we minder plezier beleefd hebben aan de campagne dan bij de voorgaande games.
Meer afstand
Het heeft ook andere gevolgen voor de gameplay van Halo 5. In de serie draait het altijd om schieten tot je schild kapot is, dekking zoeken tot het weer is opgeladen, en opnieuw aanvallen. Verder is het altijd zoeken naar een wapen dat nog munitie heeft, en vaak is dat een wapen van de vijand. Een ander centraal thema in de gameplay is het veelvuldig gebruik van handgranaten en van de achterkant van je geweer, waar je een opvallend stevige beuk mee uit kunt delen. Juist dat laatste komt door het spelen in teamverband minder tot zijn recht. Waar je in voorgaande games vaak werd overspoeld door tegenstanders die je met granaten en kogels van je af moest zien te houden tot je echt in het nauw raakte en een paar beuken moest uitdelen, komt het in Halo 5 zelden tot die benarde finale. De overvloedige aantallen tegenstanders zijn er nog steeds, maar ze blijven nu meer op afstand. Dat komt vooral doordat je nu als team opereert. Het maakt de campagne toch wat minder spannend. Je kunt de spanning uiteraard opzoeken, bijvoorbeeld door voor de troepen uit te rennen, maar verstandig is het niet.
/i/2000816506.png?f=imagenormal)
Omtrekkende bewegingen
Wat 343 Industries wel goed voor elkaar heeft, is het level design in de game, zowel in de campagne als in de multiplayer-maps. Zoals we al aanhaalden zijn de levels in de campagne zo gemaakt dat er voor teams omwegen zijn te vinden. Uiteraard zijn er choke points waar je je doorheen zult moeten knokken, maar er zijn gelukkig ook veel situaties waarbij een beetje verkennen de moeite loont en je met een omtrekkende beweging je tegenstanders uit elkaar kunt spelen. Vooral door gebruik te maken van hoogteverschil.
Om het niet al te makkelijk te maken, zijn je tegenstanders daar op berekend. Veel vijanden hebben een soort teleport-optie, waarmee ze in een oogwenk opeens ergens anders op kunnen duiken. De optie is redelijk beperkt; je tegenstanders komen doorgaans niet verder dan een meter of vijftig, maar dat is vaak genoeg om op de hoger gelegen delen te komen die als sluiproute dienen. Gelukkig hebben niet alle tegenstanders die optie. Met name lastiger types als Soldiers en Hunters zijn kennelijk te log voor een teleport. Overigens is de kunstmatige intelligentie van de Covenant en Prometheans die je onderweg tegenkomt niet altijd even sterk. Ze kunnen wegduiken en gebruikmaken van dekking, maar doen dat eigenlijk net iets te weinig. Je schiet daardoor te vaak op vijanden die iets te makkelijk zijn te raken.
/i/2000816502.png?f=imagenormal)
Mooie koppen
Dat alles maakt dat we over de campagne van Halo 5 niet onverdeeld tevreden zijn. Het verhaal is op zich prima en de cutscenes waarin het grootste deel daarvan verteld wordt ook. Met name daarin komen een aantal zeer karakteristieke koppen voorbij, waarin de kleinste verandering in gezichtsuitdrukking zichtbaar is. Uiteraard niet zozeer bij de Spartans, die zijn daar te stoer voor of gaan verscholen achter een helm. In de gezichten van bijrolfiguren als Dr. Halsey en Captain Lasky is dat echter mooi zichtbaar.
Dat we desondanks niet geheel te spreken zijn over de campagne komt met name door de opzet van het geheel. Je hebt steeds een team van drie andere Spartans om je heen. Dat werkt heel goed als je de campagne in coöp speelt en de moeilijkheidsgraad wat hoger zet, maar als je alleen speelt, met drie door de console bestuurde teamgenoten, is het minder spannend dan voorgaande games. Je wilt in een shooter als Halo geheel verantwoordelijk zijn voor het slagen of falen van een missie en die verantwoordelijkheid niet delen met de kunstmatige intelligentie van de game. Het is daarom jammer dat 343 Industries niet een campagne heeft bedacht die je solo kunt spelen, zonder bijgestaan te worden door teamleden. Eventueel aangevuld met een variant die je in coöp kunt spelen, met een aangepast aantal tegenstanders. Gelukkig is de campagne lang niet alles.
/i/2000816493.png?f=imagenormal)
Strakke 60fps
Onlangs hebben we door tweaker .oisyn een tool laten ontwikkelen waarmee we de prestaties van consolegames in kaart kunnen brengen door de effectieve framerate te achterhalen. Consoles als de Xbox One en PS4 sturen weliswaar 60fps uit richting de televisie, maar dat betekent niet dat de game daadwerkelijk op 60 fps draait. Het verschil wordt opgevuld met dubbele frames, en dat ervaar je tijdens het spelen als haperingen.
Framerate-analyse van Halo 5: Guardians.
Dat is bij Halo 5 gelukkig niet het geval. Ontwikkelaar 343 Industries heeft duidelijk veel oog gehad voor de prestaties van Halo 5, want zoals in bovenstaande video goed te zien is, weet de game vrijwel constant een framerate van 60 fps aan te houden. Zelfs tijdens pittige gevechten, met 20 tot 30 characters in beeld die allemaal vol in actie zijn. Keurig, want juist dan is een hoge framerate belangrijk. Er zijn overigens wel wat dipjes te zien. Met name als er een nieuwe grote ruimte wordt betreden zakt de framerate met een paar fps.
Interessant wordt het als vanuit de gameplay naar een cutscene geschakeld wordt: de framerate zakt dan terug naar 30 fps. Slim, want door de cutscene op 30fps te renderen, blijft er wat rekenkracht over om meer detail in het beeld te stoppen. Binnen die cutscenes zijn er hier en daar kleine dips te zien in de framerate, maar omdat je niet aan het spelen bent zul je daar weinig van merken.
Multiplayer
Zoals het een echte Halo betaamt heeft 343 Industries een volwaardig multiplayer-gedeelte in de game verwerkt, dat in dit geval zelfs meer biedt dan je van de serie gewend bent. De klassieke spelvormen zijn gebundeld in Arena, een sectie waarin je spelvormen treft als Slayer, Team Slayer, Capture the Flag en Swat. Prima vermaak, en er zijn genoeg maps om uit te kiezen. Daar zijn ook maps bij die zich afspelen in zeer futuristische levels, die afgeleid lijken van Tron. De opzet is zoals je gewend bent en ook kent vanuit de campagne; je stapt het strijdperk in met twee wapens; een simpel pistool en een zwaarder geweer. Beide kun je gedurende een match omruilen voor betere exemplaren, door de wapens op te pakken die gevallen strijders hebben laten liggen. Daarnaast kun je - in Halo erg belangrijk - een beperkte voorraad handgranaten bij je dragen. Verder heb je, opnieuw net als in de campagne, health en shield. Beide herstellen zich na een korte adempauze, zolang je niet bent doodgeschoten.
Tot zover niets nieuws. Die vernieuwing komt van Warzone, een nieuw onderdeel voor maximaal 24 spelers. In Warzone speelt een blauw team tegen een rood team, en beide teams bestaan uit twaalf spelers. Er zijn twee varianten van Warzone. De eerste is symmetrisch, en daarin strijden beide teams om het behalen van punten. Wie het eerst 1000 punten scoort, wint de match. Punten scoor je niet alleen door leden van het andere team te killen, maar ook door doelen te halen, in dit geval door delen van de map te bezetten. Er zijn bovendien computergestuurde tegenstanders - zowel de Promethean als de Covenant duiken op - die in de weg lopen, en het uitschakelen daarvan levert ook punten op. Er zijn dus verschillende manieren om aan punten te komen, wat maakt dat de beste schutters niet per se winnen. Een variant is Warzone Assault, waarin beide teams om beurten aanvallen of verdedigen.
/i/2000816499.png?f=imagenormal)
Requisition Points
In Warzone komt daar nog bij dat je Req Points kunt verdienen, die weer geheel los staan van de punten waarmee je de match wint. Req Points zijn persoonlijk. Het is een wat ingewikkeld systeem. Je verdient Req Points met zo'n beetje al je acties in multiplayer. Met die punten kun je Req Packs kopen. Een Pack bestaat uit een aantal kaarten die je recht geven op het gebruik van de bijbehorende voorwerpen. Veel daarvan zijn cosmetisch; een ander kleurtje voor je Battle Rifle bijvoorbeeld, of een ander kleurtje voor het scherm van je helm. Er zijn echter ook kaarten die recht geven op het gebruik van speciale wapens en het gebruik van voertuigen. Daar wordt het ingewikkeld.
Met uitzondering van je standaardwapen dien je van elk wapen of voertuig dat je in multiplayer zou willen gebruiken, dus eerst de bijbehorende kaart te verdienen. Pas als je het Req Pack gekocht hebt waar de bijbehorende kaart in zit, kun je het wapen of voertuig in multiplayer gebruiken. Al weet je vooraf niet welke kaarten in een pack zitten. Maar ook als je een kaart hebt, kun je die niet zomaar inzetten. Wapens en voertuigen hebben een level. De minder krachtige wapens hebben level 1, de iets zwaardere level 2, enzovoort. De Req Points die je gedurende een game verzamelt, maken dat je tijdens een potje in level stijgt en zorgen er daarmee voor dat je steeds meer opties krijgt. Je vindt op veel plaatsen in de maps speciale Req Stations, waar je een wapen of voertuig kunt ophalen, tegen inlevering van de in de map verdiende Req Points.
Daar komen uiteraard de onvermijdelijke microtransacties om de hoek kijken. Als je geen zin hebt om via veel spelen een ruime sortering Req Packs op te bouwen, kun je ze ook kopen. Groot voordeel is dat je dan al snel erg veel kaarten hebt om uit te kiezen tijdens een match, al moet je nog steeds - net als alle andere spelers - eerst voldoende Req Points scoren voor je ze tijdens de match kunt inzetten. Het is daarmee een systeem dat scheert langs wat als pay to win bestempeld moet worden. Je hebt wel degelijk voordeel van het kopen van veel Req Packs, al kun je die voordelen ook bij elkaar sprokkelen door veel te spelen. Gelukkig heeft Microsoft er dan ook voor gekozen om het gebruik van Req Points voornamelijk voor Warzone te bewaren. In het klassieke Arena kun je alleen de visuele upgrades gebruiken.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Microsoft toont multiplayer in Halo 5: Guardians.
Conclusie
Ondanks onze bezwaren tegen het kopen van Req Packs is Warzone wel degelijk een uitstekende toevoeging aan het Halo-universum, en wordt het online waarschijnlijk de meest gespeelde spelvorm. Dat niet alleen; Warzone zorgt ervoor dat Halo weer geheel bij de tijd is. Het is een spelvorm die Halo als online game weer relevant maakt en ervoor zorgt dat de game zich kan meten met de andere online shooters die dit jaar verschijnen. Het is daarmee ook de spelvorm die de iets mindere campagne compenseert. Dat die campagne wat minder is, komt vooral doordat hij gebaseerd is op het samenspelen met drie computergestuurde teamleden. Dat is zelden leuk. Ook hier niet, hoewel ze op zich best adequaat optreden. De campagne lijkt daarmee vooral gericht op het spelen in co-op en komt daarin ook veel beter tot zijn recht. Dat is jammer, want gezien de historie van de game zal de campagne door veel fans solo gespeeld worden, en dan is het iets minder spannend dan je van de serie gewend bent. Door de nieuwe multiplay-spelvormen is Halo 5: Guardians voor fans van de serie echter toch een aanrader.
Eindoordeel