Door Jeroen Horlings

Redacteur

Panasonic Lumix FZ300 Review

Lichtsterke superzoom met 4k-video

09-10-2015 • 06:00

59

Singlepage-opmaak

Body en bediening

Hoewel de body van de FZ300 duidelijk is afgeleid van de FZ200, is het ontwerp op bepaalde vlakken wat gewijzigd. Van de voorkant bezien zien beide modellen er bijna hetzelfde uit. Kijk je van bovenaf, dan is duidelijk te zien dat de FZ300 zowel in de lengte als in de breedte wat gegroeid is. Bovendien is hij 100g zwaarder. Dat heeft geleid tot de herplaatsing van bepaalde knoppen, zoals de videoknop die nu rechts van de ontspanknop zit in plaats van links. Het ontwerp is wat strakker, ten koste van de ronde vormen, vergelijkbaar met de transitie van de G6 naar de G7. De grip is wat dieper, waardoor de camera net iets beter in de hand ligt.

Nieuw aan de achterzijde is een schakelknop voor de autofocus, waarbij de middelste knop gebruikt kan worden om de lichtmeting of de autofocus vast te zetten. Verder kun je daarmee snel schakelen tussen enkelbeeldautofocus, continue autofocus en handmatige scherpstelling.

Panasonic FZ300 nat

Slecht weer

Ook nieuw is de claim van Panasonic dat de FZ300 bestand is tegen uiteenlopende weersomstandigheden, oftewel weathersealed. Dat betekent dat je niet meteen hoeft te gaan schuilen als het gaat regenen, maar nog even door kunt fotograferen als dat belangrijk is. Dat is een groot voordeel ten opzichte van andere camera's, waaronder de duurdere FZ1000. Voor een compactcamera is dat vrij uniek, zeker in dit prijssegment. Uiteraard is de camera niet waterdicht en moet je alsnog oppassen, maar rubberen afdichtingen helpen zeker. Dat is onder andere te zien aan het accucompartiment, waarvan het klepje voorzien is van een waterafstotende schuimlaag. Ook het klepje met aansluitingen is goed afgeschermd en hetzelfde geldt voor de microfooningang aan de zijkant van de body. Zoals je aan de bovenstaande foto kunt zien hebben we de camera ook in de regen getest en vooralsnog zonder problemen.

Panasonic FZ300 knoppen op de lens

Knoppenspel

Bij de bediening van de camera kun je als je wil twee handen gebruiken. Het meeste kun je af met je rechterhand - zoals zoomen, scherpstellen en het aanpassen van instellingen - maar aan de linkerkant van de lens zitten ook bedieningselementen. Daar zit een grote schuifknop voor het in- en uitzoomen, met daarvoor een tweede draaiwieltje, dat onder andere gebruikt kan worden voor handmatige autofocus. Dat tweede wieltje draait heel precies, waardoor handmatig scherpstellen zeer eenvoudig is. In de mf-stand wordt focus peaking dan automatisch actief. Focus peaking geeft op basis van contrasten aan waar het scherpstelpunt ligt. Verder zie je een vergroting in beeld, waardoor je nog nauwkeuriger kunt zien wat in focus is. Dat vergrotingsvlak is bovendien eenvoudig te verplaatsen en verder te vergroten.

De functie van het scherpstelwieltje is op vernuftige wijze aan te passen door een van de functieknoppen in te drukken. Druk je bijvoorbeeld op de Fn2 knop, dan pas je met het kleine wieltje de witbalans aan en met het grote draaiwiel de isowaarde. En druk je eenmaal op de Fn3-knop, dan kun je snel een bepaalde optie selecteren - zoals belichtingscompensatie, isowaarde, witbalans, kleurprofiel en lichtmeting - en deze met het rechterwieltje aanpassen. Handig, want zo kun je snel instellingen wijzigen zonder je oog van de zoeker te halen.

Zoeker

De kwaliteit van de zoeker is flink opgeschroefd in vergelijking met zijn voorganger. De evf van de FZ200 was beduidend kleiner en had een veel lagere resolutie. De FZ300 heeft een oled-evf met 2,36 miljoen dots, wat neerkomt op 1280x768 pixels en een vergroting van 0,70x. De zoeker van de FZ200 telde 1,3 miljoen pixels met een 0,46x-vergroting. Nog belangrijker is dat de oude evf last had van het rainbow-effect, doordat er een kleine vertraging merkbaar is bij het vertonen van rood, blauw en groen. De nieuwe zoeker doet niet onder voor de zoekers van de betere systeemcamera's. Zeker gezien de prijs van de FZ300 is dat netjes. De zoeker is in de hoeken wel wat minder scherp, maar werkt verder prettig. Ook nieuw is een oogsensor op de zoeker, die detecteert of je er doorheen kijkt en afhankelijk daarvan wisselt tussen de evf en het scherm.

Accu

De 1200mAh-accu gaat circa 380 foto's mee, wat redelijk gemiddeld is in dit camerasegment. Net als bij de FZ200 zit het sd-kaartslot bij de accu. Als de camera op een statief staat, is het dus niet makkelijk om de accu of het sd-kaartje te wisselen.

Menu

Evenals bij andere Panasonic-camera's is het menu vrij logisch opgebouwd uit een vijftal onderdelen: fotografie (opname), video (bewegend beeld), voorkeuze, set-up en afspelen. Panasonic heeft de verschillende opties daar tamelijk overzichtelijk in ondergebracht, maar omdat ieder onderdeel bestaat uit een veelvoud aan pagina's waar je doorheen moet scrollen, ben je soms toch flink aan het zoeken. Nederlandse vertalingen hebben in een aantal gevallen geleid tot een mysterieuze benaming, zoals 'int. dynamiek', 'l. resolutie' en 'iHandh. nachtop', maar gelukkig is er boven in het menu een regeltje gewijd aan wat de desbetreffende functies precies doen.