Inleiding: 你好
Zomer, je weet wel, de periode van het jaar waarin je als kind zes of zeven weken vakantie had, waarin je even niet hoeft na te denken over wanten, sjaals en winterjassen, en waarin je hele dagen op het strand kunt liggen om 's avonds, als het nog behaaglijk warm is, de zon in de zee te zien zakken.
Het is de periode waarin we bij Tweakers al voor het derde jaar op rij van lezers een aantal telefoons uit China hebben geleend om die uitgebreid aan de tand te voelen. Telefoons uit China zijn al enige jaren populair op het forum, omdat ze vaak veel waar voor je geld bieden en bovendien apart zijn; je zult niet snel iemand tegenkomen met dezelfde telefoon.
/i/2000652097.jpeg?f=imagenormal)
Zo zijn er talloze modellen en talloze fabrikanten van smartphones waar veel mensen nog nooit van hebben gehoord. Westerse fabrikanten kijken mee, en onder meer HTC, Sony, Samsung en vooral Honor/Huawei hebben de trends omarmd die fabrikanten van 'Chinaphones' als eerste hebben gesignaleerd. Zo hebben veel toestellen van grote merken nu ook grote schermen, al zijn de resoluties vaak niet hoog of de processors niet al te krachtig. Ze hebben vaak camera's met minstens dertien megapixels, al zijn de foto's lang niet altijd zo scherp als de cameraspecs doen vermoeden.
Ook deze keer danken we weer de tweakers die bereid waren hun telefoon een paar weken uit te lenen voor dit verhaal: RobertowNL en Kiswum. Veel dank!
Hoe kom je aan een Chinaphone?
Je kunt het zo moeilijk maken als je zelf wil. Er zijn wederverkopers van Chinese smartphones in Europa, die in ruil voor een hogere toestelprijs zelf leveren vanuit Europa, waardoor je geen gedoe hebt met douanekosten en bovendien op safe speelt met de garantie. Als je toch een toestel uit China wil importeren, zijn er zaken om rekening mee te houden. Probeer ten eerste waar mogelijk na te gaan of de verkoper van de telefoon die je koopt betrouwbaar is; pluis ervaringen online na en vraag op fora naar ervaringen van anderen.
Als je vanuit China importeert, heb je te maken met een douaneheffing. Die verschilt per toestel. Daardoor weet je van tevoren niet precies hoeveel je betaalt. Vaak gaat het om enkele tientjes, maar op de redactie van Tweakers hebben we meegemaakt dat een bezorger met een factuur van meer dan 60 euro voor de deur stond. Meer info over de kosten van importeren en bij welke shops je het beste kunt zijn, vind je in een topic op GoT.
Het is goed om te weten dat er lang niet zo veel verschillende telefoons zijn als er namen circuleren. Sommige telefoons worden onder verschillende namen door verschillende fabrikanten aangeboden. Soms wijkt alleen de naam of het logo af, soms zijn er nog wat zaken aangepast. Aan de andere kant verschijnen van dezelfde telefoons ook uiteenlopende versies. Soms verschilt het werkgeheugen of de opslagcapaciteit, dan weer de accucapaciteit of de camera. Vaak is het een combinatie van die factoren. De Chinezen bieden keuzes die bekendere fabrikanten niet bieden en veel mensen vinden dat fijn.
Tot slot bieden Chinese fabrikanten soms ook klonen aan van in het Westen bekende toestellen. Daarvan zul je je moeten afvragen of je een dergelijk toestel wil bestellen. Het importeren van zulke producten is strafbaar of balanceert op de grens van het strafbare en de toestellen zijn niet zo goed als het origineel.
/i/2000653657.jpeg?f=imagenormal)
De toestellen in het kort
Hoewel je in China toestellen in alle soorten en maten kunt krijgen, hebben we ons gericht op de modellen die op GoT het populairst lijken te zijn. Het is uiteraard lastig te meten, maar na overleg in het topic voor onbekende smartphones kwamen we uit op de hier besproken toestellen.
De prijsrange is van ongeveer 120 euro voor de goedkoopste tot 240 euro voor de duurste. Dat is een aardige reflectie van de prijsklasse waarin de Chinese smartphones populair zijn. Het gaat voor veel mensen om een hobby, waarbij ze meer dan één toestel per jaar kopen of om een bang for the buck-toestel te vinden.
We hadden nog enkele toestellen op ons lijstje staan die we graag hadden gereviewd: de Bluboo X550 en de Mlais M9. Helaas hadden beide toestellen te kampen met problemen bij de levering, waardoor ze niet op tijd voor dit verhaal op de redactie konden zijn. De Mlais M9 is een 5"-toestel van 80 euro, terwijl de Bluboo X550 opvalt door zijn grote 5300mAh-accu.
Toestel |
LeTV Le1 |
Jiayu S3 |
VKWorld VK6735 |
Afmetingen (mm) |
148x74x9,5 |
152x76x8,9 |
143x72x7,2 |
Scherm (", pixels) |
5,5", FHD |
5,5" FHD |
5", HD |
Processor |
MTK Helio X10 |
MT6752 |
MT6735M |
Kernen |
8x A53 @ 2GHz |
8x A53 @ 1,7GHz |
4x A53 @ 1GHz |
Gpu |
PowerVR G6200 |
Mali T760MP2 |
Mali T720MP1 |
Ram, opslag |
3GB, 16GB |
3GB, 16GB |
2GB, 16GB |
Camera |
13Mp IMX214 |
13Mp IMX214 |
8Mp IMX219 |
Accu (mAh) |
3000 |
3000 |
3000 |
Dekking 2g/3g |
Volledig |
Volledig |
Volledig |
Dekking 4g |
Deels (1800-, 2600MHz)
|
Bijna volledig (800-, 1800-, 2600MHz) |
Bijna volledig (800-, 1800-, 2600MHz) |
Prijs ongeveer |
240 |
170 |
120 |
LeTV Le1 (1)
Schuilt achter die onbekende naam op de behuizing een anonieme fabriek, waar een handvol mensen je telefoon hebben bedacht of ontworpen, of gaat het om een grote naam in China met duizenden medewerkers? In het geval van LeTV is het duidelijk het laatste. LeTV is een groot, op tv's en video's gericht bedrijf uit China en draaide in 2014 een omzet van omgerekend meer dan een miljard euro. Nu heeft het bedrijf zijn pijlen gericht op een markt waar al zoveel Chinese bedrijven naar kijken: smartphones.
Het koos een slimme marketingnaam in aanloop naar de presentatie van zijn lijn smartphones: Le Superphone. Het bleek te gaan om drie toestellen, waarvan deze LeTV Le1, die ook door het leven gaat als LeTV X600, de goedkoopste is. Onderscheidende factoren zijn onder meer een usb-c-poort op basis van usb 2.0, minimale bezels en een metalen ontwerp dat aan HTC doet denken.
Uiterlijk
Sommige mensen geven om details. De manier waarop LeTV zijn Le1 heeft ingepakt en vooral het ingenieuze 'katrolletje' waar de usb-c-kabel omheen zit, straalt uit dat LeTV wil gaan voor het 'premium'-imago dat zoveel Android-fabrikanten nastreven, van Samsung tot HTC.
De bouw van de telefoon zelf bevestigt dat. LeTV's eerste telefoon is een fraai exemplaar geworden. Het heeft een solide metalen rand, terwijl de achterkant van een mooi, ietwat stroef aanvoelend kunststof is gemaakt. Het geheel zit goed in elkaar en beweegt of kraakt niet. De achterkant is enigszins gebold en het toestel is maximaal 9,5mm dik. Daardoor ligt het prima in de hand en voelt het ondanks het schermformaat niet te groot aan.
Hoewel LeTV in zijn marketingmateriaal doet alsof de bezels minimaal zijn, is dat niet het geval. De bezels aan beide zijkanten zijn bijna 3mm groot. Dat is zeker klein, maar nog altijd goed zichtbaar en doordat het metaal aan de zijkant vlak is, komt het scherm niet tegen de rand van de glasplaat aan. Desondanks neemt het scherm een goede 76 procent van de voorkant in en dat is behoorlijk.
De volumeknoppen zitten aan de onderkant en de vergrendelknop aan de rechterkant. Bovenop zit de 3,5mm-jack voor headsets en onderop is de usb-c-poort te vinden. Probeer er geen micro-usb-kabel in te steken. Wij deden dat per ongeluk en het werkt echt niet. Dat is iets om rekening mee te houden, want veel mensen gebruiken meer dan één lader. Het is dus aan te raden om convertertjes te kopen voor huidige micro-usb-kabels of simpelweg usb-c-kabels bij te bestellen.
Hardware
De Le1 heeft een Helio X10, een MediaTek-soc met acht Cortex A53-kernen en een PowerVR G6200-gpu. Dat is een interessante combinatie, omdat MediaTek daarbij de zuinige processorkernen combineert met een gpu die op papier een stuk krachtiger is dan de Mali-gpu's die de processorbouwer doorgaans toepast. Er is dan ook relatief veel interesse voor de soc van in het Westen bekende merken en onder meer HTC en Sony passen hem toe in semi-high-end toestellen, waarbij HTC de One M9+ voor 799 euro in Nederland in de verkoop heeft gehad. Het is dus opvallend om deze soc tegen te komen in een toestel met een fors lagere prijs.
De Le1 heeft een werkgeheugen van het lpddr3-type ter grootte van 3GB. Dat is ruim voldoende voor dagelijkse taken. De opslag van het testexemplaar bleek een degelijke 32GB.
De X600 heeft geen volledige 4g-ondersteuning in Nederland en we hadden moeite om overal bereik te krijgen. Vooral buiten de steden viel het 4g-signaal vaak weg. Dat is verklaarbaar door de ondersteunde banden. Hoewel het toestel de 1800- en 2600MHz-banden ondersteunt, ontbreekt het aan de 800- en 900MHz-banden.
Accuduur
De LeTV-smartphone heeft een 3000mAh-accu, wat niet veel of weinig is voor een grote telefoon. Het lijkt erop dat een leverancier de 3000mAh-accu's in de aanbieding heeft gedaan, want deze capaciteit zien we al enige tijd veel meer.
Met 6,5 uur doet het toestel het prima in de browsetest. Het is een score die ongeveer overeenkomt met die van toestellen als de nieuwe Moto G. Er zijn weliswaar toestellen die het beter doen, maar veel telefoons doen het minder.
Met de videotest komt de LeTV lager uit dan bij de browsetest en dat is een vrij bijzonder resultaat. Vermoedelijk houdt de video de processor meer bezig dan bij andere telefoons, waardoor de telefoon sneller leeg gaat. In stand-by is het verbruik op het oog wel laag en dat zal de accuduur voor veel mensen rekken.
LeTV Le1 (2)
De LeTV Le1 werkt soepeltjes en is redelijk snel, maar op softwaregebied zijn er twee dingen waarmee je rekening moet houden. Ten eerste staan er standaard geen Google-services op. Wil je toegang tot de Play Store en andere Google-apps, dan heb je een Google Installer nodig, dezelfde als die werkt op Xiaomi-telefoons. Dat klinkt eenvoudig, maar niet alle varianten van de Google Installer werken. Soms klaagt de telefoon over een apk-bestand dat hij niet kan installeren en dan heb je pech.
Ten tweede is de software behoorlijk Chinees, ook als hij op Engels staat. De software lijkt in licentie genomen van Huawei, want het is sprekend Huaweis skin Emotion UI met enkele aanpassingen en vooral met veel sporen van de Chinese afkomst van deze telefoon. Op de plek waar Nexus-telefoons en veel andere Android-toestellen het hoofdmenu hebben staan, staat bij de X600 de knop Live, die leidt naar een compleet Chineestalige tv-dienst. Deze knop haal je niet zomaar weg.
Niet alleen staan er Chinese apps en af en toe Chinese verwijzingen in de software, ook in iets wat simpel te vertalen is, zoals het toetsenbord, is nog een hoop Chinees ingebakken. Wie geen Chinees spreekt, zal dus al snel een ander toetsenbord installeren en dat zouden we iedereen aanraden.
Kortom: het is duidelijk dat de software van de Le1 niet op de Europese markt is gericht, maar alles werkt wel en loopt al met al prima.
Camera
De camera-interface is, nou ja, zoals die van Huawei, alleen dan met opties in hoofdletters. Het ziet er hetzelfde uit en het doet hetzelfde. Het heeft opties voor panorama onder de naam Pano en natuurlijk slow-motion-video onder de noemer Slomo. Die laatste neemt op in 720p met maximaal 120fps. Het bestandsformaat is daarbij 3gp en niet mp4, zoals andere video's.
De camera heeft een bekende sensor: een Sony IMX214, die onder meer in de Nexus 6, Moto G 2015, HTC Desire Eye en veel andere toestellen zit. De lens heeft een f/2.0-diafragma. LeTV heeft als bonus bovendien optische beeldstabilisatie toegevoegd, iets wat in deze prijsklasse maar weinig voorkomt.
De plaatjes zien er prima uit en de camera presteert zoals we gewend zijn van een camera met deze sensor. Mede dankzij de slechts 1,1-micrometer grote pixels legt hij bij veel licht details goed vast, al zien plaatjes er soms wel 'gemaakt' uit. Bij minder licht duwt de camera de iso omhoog om veel vast te leggen, waardoor er veel ruis in de foto's zit.
Scherm
Een van de onderdelen waaraan duidelijk is dat de LeTV een vrij goedkoop toestel is, is het scherm. Het is simpelweg niet zo goed afgewerkt als het ontwerp van het toestel zelf. Zo is er aan de rand backlight-bleeding te zien, die vooral opvalt bij witte schermen. Dat is jammer; het scherm is redelijk af te lezen in direct zonlicht, maar bij witte schermen zal het moeite kosten om zaken te zien.
De helderheid is een grote tegenvaller, want de LeTV-smartphone komt maar tot 306cd/m² en dat behoort tot de laagste waarden die we op een recente lcd hebben gezien. Veel toestellen doen dat simpelweg een stuk beter.
Het contrast van de x600 is dan weer wel in orde, waardoor het scherm in elk geval niet onzichtbaar is buiten. Het is in deze tabel het hoogste contrast. De kleurweergave is onvoldoende. Grijs en wit zijn duidelijk en zichtbaar te blauw. Bij andere verzadigde kleuren is de weergave redelijk in orde.
/i/2000653583.jpeg?f=imagenormal)
Jiayu S3 (1)
Van alle 'onbekende' Chinese merken is Jiayu misschien wel het bekendst. Op GoT zijn veel mensen die wel eens een Jiayu hebben gehad of nog steeds hebben en de modellen zijn geliefd bij een groter publiek dan veel andere onbekende Chinese smartphones. Het heeft misschien niet of nog niet de bekendheid van Xiaomi en OnePlus, maar binnen de community van Chinaphone-liefhebbers is het een van de bekendste namen.
De S3 is een van de meest aansprekende modellen. Hij combineert een 5,5"-full-hd-scherm met een relatief lage prijs en dat maakt hem voor veel mensen tot een aantrekkelijke keuze. Jiayu gaat bovendien al even mee en heeft een groep tevreden klanten.
Het eerste wat opvalt als je het toestel oppakt, is het gewicht. Waar je van een kunststof telefoon een laag gewicht verwacht, gaf onze weegschaal bij dit toestel 170 gram aan. Het gewicht is bovendien net niet ideaal verdeeld. Het meeste zit aan de bovenkant, waardoor het risico bestaat dat het toestel makkelijk voorover uit je handen glipt als je het laag vastpakt.
De S3 heeft een zijkant en achterkant die uit dezelfde cover bestaan. Het is een keurig ontwerp zonder veel opsmuk, met de knoppen allemaal aan de rechterzijkant, de usb-poort aan de onderkant en de 3,5mm-jack aan de bovenkant. In de behuizing zit wel wat speling; met wat kracht kun je het toestel dus buigen. De glasplaat aan de voorkant is van Gorilla Glass 3, iets wat je in deze prijsklasse niet standaard verwacht.
Dankzij de bolling aan de achterkant ligt het toestel fijn in de hand en voelt het kleiner aan dan het is. Het is namelijk wel degelijk een grote telefoon, maar dankzij de vorm rust hij goed in de handpalm. Het is een weinig ambitieus of luxueus, maar fijn ontwerp.
Hardware
Zoals zoveel Chinaphones heeft ook de S3 ruimte voor twee simkaarten en hij combineert dat met 4g-toegang. Hij ondersteunt 4g Cat 4, met downloadsnelheden tot 150Mbit/s. Dat levert in de praktijk lagere snelheden op dan bij toestellen met Cat 6 of Cat 9, maar de snelheden zijn dik in orde. De Jiayu-smartphone heeft bovendien ondersteuning voor lte-band 20, de voor KPN, Vodafone en Tele2 belangrijke 800MHz-band. De 900MHz-band van T-Mobile ondersteunt hij dan weer niet, maar wel de 1800- en 2600MHz-frequenties.
In de behuizing vind je drie slots. Naast de twee simkaarten is er ook ruimte voor een micro-sd-kaartje, om zo de opslag van 16GB uit te breiden. In veel Chinese smartphones heb je de keuze tussen een tweede simkaart of een sd-kaart, omdat het tweede slot voor beide zaken bedoeld is.
Jiayu heeft gekozen voor een MediaTek MT6752, een octacore met een maximale kloksnelheid van 1,7GHz, en een Mali T760-gpu van ARM. Dat is geen spectaculair krachtige combinatie, maar het is voor veel toepassingen meer dan voldoende. Mede doordat de soc hulp krijgt van een geheugen ter grootte van 3GB, is de snelheid meer dan voldoende, zeker voor zo'n goedkopere telefoon.
Accuduur
Net als de andere toestellen heeft de S3 een 3000mAh-accu. Het uithoudingsvermogen bij licht gebruik is indrukwekkend. Wie alleen bereikbaar wil zijn en verder weinig doet, behalve een beetje browsen en wat apps gebruiken, zal zien dat het accuverbruik binnen de perken blijft.
De S3 komt tot zeven uur browsen en dat is een prima resultaat. Het betekent dat het toestel het verbruik bij intensief browsen binnen de perken houdt. De S3 scoort beter dan de andere Chinese smartphones in deze round-up, terwijl hij nog wel budgetmodellen als de Galaxy S5 mini en Moto E 2015 voor zich moet dulden.
De Jiayu-telefoon doet het in deze test echter niet beter dan met browsen, wat erop duidt dat hij ten opzichte van veel andere telefoons de accu ernstig belast bij het kijken naar video, bijvoorbeeld omdat de processor bezig blijft. Waar het precies aan ligt, hebben we net als bij de LeTV-smartphone niet goed kunnen achterhalen.
Jiayu S3 (2)
Jiayu houdt van zijn logo; dat is een van de eerste dingen die opvallen aan de skin die Jiayu over Android legt. Op het lockscreen, dat verder het uiterlijk heeft van stock Android, staat in de ring het logo van Jiayu. Het icoon van het hoofdmenu, op het homescreen rechtsonder in beeld, bevat ook het Jiayu-logo.
Het is de enige rare keuze in iconen. Rechtsboven in de notificatiebalk staat het icoon van een aan-uitknop, dat leidt naar het menu met de toggles. Daarnaast staat het instellingenmenu vol met woorden die slecht afgebroken zijn of ronduit onduidelijk, zoals 'BesAudEnh'. Daarnaast combineert de software Nederlandse termen als Startpagina en Weergave met Engelse termen als Gesture Sensing. Kortom, aan de software is niet al te veel aandacht besteed. Aan de andere kant, hij ondersteunt Nederlands en dat is bij lang niet alle Chinaphones het geval.
De software is verder redelijk stock Android, dus gebruikers zullen snel de weg kunnen vinden. Daarnaast heeft Jiayu een permissiemanager ingebouwd en is het verkrijgen van root-toegang een kwestie van een schuifje omzetten.
Camera
De S3 heeft net als de LeTV een Sony IMX214-sensor aan boord, een 13-megapixelcamera met 1,1 micron grote pixels. De lens heeft een diafragma van f/2.0. Daarmee heeft het toestel voor deze prijsklasse prima camerahardware. Waar de LeTV echter ois heeft, ontbreekt dat bij de Jiayu.
De camera schiet plaatjes rap en focust bovendien snel. De camera-applicatie zelf is spartaans en ziet er bovendien een tikkeltje ouderwets uit, met de grote zwarte knoppen voor het nemen van een foto of het starten van een video.
De plaatjes zien eruit zoals je verwacht. Bij veel licht is het voldoende, hoewel het een stukje minder lijkt dan de foto's van de LeTV. Bij minder licht zet de S3 graag zijn dubbele led-flitser in, die net als die van veel andere merken een warmere en een koelere tint heeft, maar veel helpt dat niet. De foto's bevatten relatief veel ruis en zijn daardoor veelal weinig bruikbaar.
Scherm
Het scherm is een 5,5"-lcd met een resolutie van 1920x1080 pixels en voldoet op veel fronten. Zo is het in alle lichtomstandigheden meer dan redelijk afleesbaar, iets wat we vaak anders zien bij goedkopere toestellen. De donkere delen van de interface zijn redelijk te zien, de lichte zijn zelfs prima leesbaar op een zonnige dag.
Wel is duidelijk dat het scherm allesbehalve perfect is. Net zoals de andere modellen in deze round-up had het exemplaar dat wij hadden last van backlight-bleeding, deze keer in de linkeronderhoek. Het valt zeker op en dat is jammer.
De helderheid scoort een meer dan dikke voldoende met 442cd/m². Dat is extreem hoog voor deze prijsklasse en het is er natuurlijk de oorzaak van dat de S3 nog bruikbaar is als de zon schijnt en je buiten bent.
Het contrast is redelijk, maar niet meer dan dat. Het scherm ziet er precies zo uit: voldoende, maar zeker niet spetterend. De kleurweergave is simpelweg onvoldoende. Wit is veel, veel te blauw en ook bij cyaan schiet het scherm gek genoeg uit de bocht. Het is niet iets wat het gebruik van het scherm in de weg staat, maar wie graag foto's en video's bekijkt op zijn toestel en dus vereist dat de kleuren in de buurt van de echte kleuren komen, kan de S3 beter overslaan.
/i/2000653584.jpeg?f=imagenormal)
VKWorld VK6735 (1)
Soms zijn Chinese smartphones dus producten van grote Chinese bedrijven met enorme budgetten en soms komen ze bij kleine bedrijfjes vandaan. VKWorld valt in die laatste categorie. Volgens de eigen About Us-pagina, inclusief vervormde foto's door verkeerde verhoudingen en raar geformuleerde Engelse zinnen, heeft het bedrijf 50 tot 100 werknemers en bestaat het sinds 2012.
Ondanks het beperkte aantal werknemers levert het heel wat verschillende modellen smartphones. Dat is meestal slecht nieuws voor de ondersteuning. Die kan nog wel eens snel ophouden of gebruikers kunnen helemaal fluiten naar updates met patches, fixes en nieuwe features. Of dat bij dit toestel zo is, is afwachten.
Uiterlijk
De VK6735 is duidelijk niet bedoeld als luxe telefoon. Het is een ontwerp zonder franje, gemaakt van kunststof. Ons testmodel is zwart met rode accenten. Smaken verschillen, maar de rode knoppen, achtergrond van de luidsprekergrille, knoppen en ring rond de camera maken het toestel wat ons betreft niet mooier.
De usb-poort zit aan de bovenkant van het toestel, iets wat niet al te vaak voorkomt en wat nuttig is om te weten voor wie veel accessoires gebruikt, bijvoorbeeld in de auto. De 3,5mm-aansluiting zit daar ook. De knoppen zitten op een prima plek aan de rechterzijkant.
De behuizing kan wel tegen een stootje, zo lijkt het, maar erg rigide is ze niet. Wie kracht zet, kan het toestel makkelijk doorbuigen, wat bij lang niet alle telefoons lukt.
Hardware
De gebruikte soc in de VK6735 is uiterst bescheiden. Het gaat om een MT6735M van MediaTek, een soc voor low-end telefoons met vier Cortex A53-cores op 1GHz en een singlecore-Mali T720-gpu.
Eerlijk is eerlijk, het is te merken. Soms pauzeert de telefoon gewoon even en registreert hij een klik niet of opent hij een app niet. Even later gaat het toestel weer verder en is er niets aan de hand. De software is niet specifiek snel, maar werkt wel soepeltjes in combinatie met Android Lollipop.
VKWorld is niet scheutig met details over de gebruikte componenten, iets waar Chinese producenten juist vaak over opscheppen. Het toestel heeft een werkgeheugen ter grootte van 2GB en 16GB flash-opslag, maar daar houdt het bij op.
De VK6735 heeft bij KPN, Vodafone en Tele2 volledige 4g-ondersteuning, een behoorlijke verrassing voor een goedkope Chinese smartphone. Bij T-Mobile zul je ondersteuning voor de steeds belangrijkere 900MHz moeten missen.
Accu
Net als de andere toestellen in deze round-up heeft de VK6735 een 3000mAh-accu. Dat is niet klein, maar zeker ook niet overdreven groot. Desondanks is de VKWorld in deze round-up het toestel met veruit de minste accuduur. In stand-by hield hij het op het oog iets minder lang vol dan de andere twee.
Bij browsen blijft de VK6735 nog geen vijf uur werken en dat is niet best. Met intensief gebruik houdt de accu het dus niet al te lang vol en dat betekent dat intensieve gebruikers wellicht vaak niet het einde van de dag halen met een volle accu.
Met vijf uur is het resultaat van de videotest eveneens vrij matig. De LeTV scoort maar iets hoger, maar beide bungelen met enige marge onderaan in deze tabel. Het duidt er vooral op dat het de telefoon niet lukt om het verbruik bij zoiets relatiefs eenvoudigs als naar video kijken binnen de perken te houden. Bij dit toestel zou dat kunnen komen doordat de 1080p-video uit de test met deze soc iets zwaarder is om aan te sturen dan met andere socs.
VKWorld VK6735 (2)
De firmware van toestellen met MediaTek-socs vertonen overeenkomsten, waardoor het erop lijkt dat MediaTek een soort basis levert waarop fabrikanten hun firmware kunnen bouwen. De VK6735 is een toestel met bijna stock Android, met dezelfde interface-elementen. Wel staan er veel toegevoegde features in de firmware.
Zo is er al een permissiemanager, die Google zelf pas inbouwt in Android M, en zijn er 'gestures' die gebruikers kunnen tekenen op het uitgeschakelde scherm, zoals een 'e' om snel de browser te starten en een veeg naar beneden om de camera te starten.
De software zelf ligt dicht bij stock Android, maar heeft enkele toegevoegde features. De belangrijkste is de toevoeging van gebaren op een uitgeschakeld scherm, iets wat we in de afgelopen jaren op steeds meer toestellen zijn tegengekomen. Zo kun je een 'C' krabbelen voor het direct openen van de camera. Het is handig, als het werkt, wat het in veel gevallen gelukkig doet.
Verder blijkt her en der dat VKWorld zijn features niet in het Nederlands heeft vertaald, maar de standaard-rom die het heeft meegeleverd heeft wel ondersteuning voor Nederlands.
Camera
VKWorld heeft een Sony IMX219-sensor in het toestel gezet, een 8-megapixelcamera van 1/4". Desondanks levert hij plaatjes af met een resolutie van 13 megapixels, vermoedelijk door middel van interpolatie. De lens heeft een diafragma van f/2.8.
De interface van de camera-applicatie kan je bekend voorkomen, want het is de MediaTek Camera Application, zoals de processormaker die aan fabrikanten aanlevert. Hij werkt prima, al ziet hij er wat eenvoudig uit.
De foto's zijn simpelweg niet om over naar huis te schrijven. Bij goed licht zien foto's er al uitgesmeerd uit, bij minder licht is het vrij waardeloos. Het lijkt onwaarschijnlijk dat veel gebruikers dit toestel gaan inzetten als cameratelefoon.
Scherm
De VK6735 heeft een 5"-lcd met een resolutie van 1280x720 pixels en dat is verdraaid niet slecht voor die prijs. Het scherm is in direct zonlicht een beetje af te lezen, maar daar blijft het bij. Op een zonnige dag zul je er niet al te veel aan hebben.
De helderheid is met 339cd/m² aan de lage kant. Het is minder fel dan veel concurrenten en het verschil is duidelijk te zien. Het scherm kan eenvoudigweg minder fel dan dat van sommige andere toestellen in deze prijsklasse, zoals de Moto E.
Het contrast is ook laag, met 627:1. De kleurweergave is op sommige punten niet best. Wit en grijs zijn beide veel te blauw, maar voor het overige valt het mee. Alleen cyaan is duidelijk een andere kleur en wie erop let, zal dat ook opvallen.
/i/2000653613.jpeg?f=imagenormal)
Conclusie
Het is niet alleen interessant om te zien hoe de Chinese smartphones in deze round-up tegenover elkaar staan, het is al even leuk om te merken hoe deze Chinaphones zich jaar op jaar blijven ontwikkelen. Zo treffen we nu, weliswaar helaas nog niet complete, 4g-ondersteuning aan in alle geteste modellen en in een volgend jaar vinden we ongetwijfeld 4g op alle in de Benelux gebruikte frequenties.
Wat eveneens blijkt is dat Chinese smartphones als voorbeeld zijn gaan dienen voor toestellen die in de Benelux gewoon in de winkels liggen en dat de verschillen dus kleiner worden. De Honor 4x is bijvoorbeeld, net als de LeTV Le1 en Jiayu S3, een 5,5"-toestel met 4g, al heeft de 4x 'slechts' een scherm met 1280x720 pixels. Ook de Moto G ondersteunt nu 4g en is net als de 4x in Nederlandse winkels verkrijgbaar voor onder de 200 euro.
Chinese smartphones bieden nog altijd meer waar voor hun geld, afhankelijk van waar je naar zoekt. Bovendien is het leuk om te spelen met toestellen die exotisch zijn, al tref je dan hier en daar nog veel Chinese tekens aan, zoals in de LeTV Le1. De Chinaphones blijven een aantrekkelijke optie voor een beperkte groep mensen, maar net zoals in vorige jaren zijn het geen toestellen die je zomaar iedereen aanraadt. Daarvoor zijn ze nog iets te weinig toegankelijk, met ontbrekende Google-apps en dat soort zaken, maar misschien is dat voor veel liefhebbers van Chinaphones nu juist de charme.