Door Jeroen Horlings

Redacteur

Olympus E-M5 II Preview

Van 16 tot 40 megapixel

07-02-2015 • 13:00

59

Multipage-opmaak

Inleiding

In februari 2012 werd de eerste E-M5-systeemcamera van Olympus aangekondigd. Dat was nogal een omslagpunt, want tot dat moment was de 'Pen' nog het topmodel, los van de Olympus-spiegelreflexcamera's. Die werden niet lang daarna afgestoten en opgevolgd door de E-M1. De nieuwe serie verscheen onder de naam 'OM-D', met een doelbewuste link naar de befaamde analoge OM-camera's van het Japanse bedrijf. Vorig jaar werd ook de meer compacte OM-D E-M10 geïntroduceerd, waardoor het totaal aantal OM-D's nu op drie uitkomt. Het werd dus hoog tijd om de drie jaar oude E-M5 op te volgen en dat is deze week gebeurd.

Olympus OM-D E-M5 II

In eerste instantie lijkt er niet veel te zijn veranderd aan de E-M5 II. Hij is nog steeds uitgerust met dezelfde 16-megapixelsensor, een magnesium body die bestand is tegen uiteenlopende temperaturen en weersomstandigheden, en vijfassige stabilisatie in de body. Toch is er meer gewijzigd dan je op het eerste gezicht zou denken. De body is flink gefinetuned, met een betere grip, meer knoppen, een betere evf en een minder hoge bobbel bovenop. De nieuwe E-M5 is nu standaard uitgerust met wifi, heeft een verbeterde videomodus, betere stabilisatie en een methode om foto's met een resolutie van 40 megapixels te maken.

Tijdens een speciaal persevenement in Praag konden we alvast een middag met de nieuwe camera aan de slag en in deze preview lees je onze eerste indrukken.

Body, stabilisatie en andere verbeteringen

In vergelijking met de oorspronkelijke E-M5 is de body op alle fronten aangepakt. De basis is nog dezelfde, maar de grip is een stukje groter geworden en de ietwat lompe flitsvoet torent nu wat minder hoog boven de body uit. Het aanraakgevoelige scherm kan niet alleen naar beneden en naar boven kantelen, maar is nu ook uitklapbaar naar de linkerkant. Daar kan hij alle kanten op draaien, zodat je altijd zicht houdt op wat je aan het fotograferen of filmen bent. De aan-uitschakelaar is verhuisd van rechtsonder aan de body naar links bovenaan, waardoor je hem nu met de linkerhand activeert.

Olympus E-M5 II

De grote draaiwielen die de E-M5 zo kenmerkten, zijn er nog steeds, maar dan in iets kleinere vorm en nu boven en onder elkaar, in plaats van naast elkaar. Ook zijn er twee programmeerbare knoppen aan de bovenkant bijgekomen. En het programmawieltje is nu beveiligd tegen per ongeluk verdraaien.

E-M5II vergelijk voorkantE-M5II vergelijk achterkantE-M5II vergelijk top

De E-MII vergeleken met zijn voorganger

Stabilisatie

De E-M5 was de eerste camera ter wereld met vijfassige stabilisatie. De bewegende sensor compenseert kleine trillingen in alle richtingen: pitch, yaw, roll (z-as) en op de x- en y-as. Volgens Olympus is de stabilisatie in de nieuwe E-M5 II zelfs beter dan die in het topmodel, de E-M1. De stabilisatie zou nu sluitertijden uit de hand mogelijk maken die tot wel vijf stops langer kunnen zijn dan normaal. Uiteraard geldt dit alleen voor statische shots en niet voor een bewegend onderwerp, want die beweging wordt niet gecompenseerd. Stel dat je voor een foto van een stad bij nacht normaal gesproken een iso-waarde van 3200 zou moeten gebruiken, dan zou je dit nu naar beneden kunnen schroeven tot circa iso 100. Los van de lichtgevoeligheid geeft dit ook meer speelruimte voor het gebruik van een bepaalde sluitertijd of diafragmawaarde.

De stabilisatie is ook flink verbeterd voor videodoeleinden. Bij de eerste E-M5 kon de videomodus aanvankelijk niet altijd profiteren van de ingebouwde stabilisatie, bijvoorbeeld in combinatie met oude handmatige lenzen, al werd dat later via een firmware-update rechtgetrokken. Ook werd alleen 3-assige stabilisatie ondersteund. Bij de E-M5 II was video een belangrijk uitgangspunt en is IBIS nog meer verfijnd om bewegingen vloeiender te maken, mede dankzij 5-assige stabilisatie. Lopen en bewegen tijdens het filmen geeft een minder schokkerig resultaat. Aangezien er steeds meer gefilmd wordt met systeemcamera's vinden we dat een goede zet. In de praktijk merkten we ook daadwerkelijk dat de stabilisatie bij video z'n werk goed doet. Zelfs een ongeoefende filmer kan toch een redelijk stabiel beeld neerzetten.

Olympus E-M5 IIOlympus E-M5 II

Andere verbeteringen

De eerste E-M5 was al bestand tegen uiteenlopende weersomstandigheden, maar bij zijn opvolger is dat naar hetzelfde niveau gebracht als bij topmodel E-M1. Dat betekent dat hij nu ook bij -10 graden moet blijven functioneren. Verder is de burstsnelheid verhoogd van 9 naar 10 foto's per seconde, zonder continue autofocus en 5 bps mèt autofocus. De kortste sluitertijd is teruggebracht tot 1/16.000 seconde, dankzij het gebruik van een elektronische sluiter. Diezelfde elektronische sluiter wordt ook gebruikt om een volledig stille stand mogelijk te maken waarbij de camera helemaal geen geluid maakt.

Tegelijk met de E-M5 II werd een nieuwe lens geïntroduceerd: de 14-150mm f/4-5.6. Deze superzoom biedt omgerekend naar fullframe een beeldhoek van 28-300mm, met een equivalente lichtsterkte van f/8-11. Voor een superzoom met 10,7x optische zoom is hij opvallend compact. Tijdens onze testsessie hebben we deze lens helaas niet onder handen kunnen nemen.

Olympus 14-150mm

De nieuwe Olympus 14-150mm f/4-5.6 superzoom

Veertigmegapixelmodus

Iets wat we nog niet eerder in een consumentencamera zagen, is de mogelijkheid om foto's met een hogere resolutie te maken dan de native resolutie van de sensor, uitgezonderd zoiets als panoramafoto's natuurlijk. De methode is even simpel als briljant en werd al eerder toegepast door Hasselblad, dat de techniek multi-shot doopte. Er wordt niet één foto gemaakt, maar een reeks van acht. Bij iedere opname wordt de sensor een halve pixel verplaatst, zodat andere pixels de beeldinformatie opvangen. Iedere pixel kan op die manier rood, groen en blauw vastleggen, terwijl dit normaal beperkt is tot een enkele kleur.

Voor het maken van de foto's moet je een speciale modus, High Res Shot genaamd, activeren. Door middel van de elektronische sluiter worden acht foto's achter elkaar gemaakt. Je hoort dus niets en hoeft zelf ook niets te doen. Je kunt een vertraging instellen, bijvoorbeeld een seconde, zodat het indrukken van de sluiter geen invloed kan hebben. Een statief is overigens een vereiste; uit de hand fotograferen in deze modus is geen optie. De opname is bovendien beperkt tot maximaal 8 seconden, oftewel een seconde per opname, en maximaal iso 1600.

In het geval van de Hasselblad H5D is diens 50-megapixelsensor in staat een 200-megapixelfoto te produceren. Bij Olympus levert dit concept een ruw bestand van 64 megapixel op, maar dat wordt teruggebracht tot 40 megapixel. Oversampling dus, ten gunste van de beeldkwaliteit. Op onze vraag waarom niet de volledige 64 megapixel-resolutie werd gebruikt, antwoordde Olympus dat hun eigen onderzoek heeft aangewezen dat het verschil tussen 40 en 64 megapixels amper zichtbaar is en dat het terugrekenen iets betere kwaliteit en een kleinere bestandsomvang oplevert. Overigens schijnt het mogelijk te zijn om in raw wel de volledige resolutie te benutten, al konden we dat tijdens onze test niet verifiëren. Voor een Micro Four Thirds-camera is 40 megapixel overigens een reusachtige resolutie.

Multishot

Meer dan één foto maken volgens de multishot-methode leidt tot een hogere resolutie

Wanneer interessant?

De methode werkt alleen goed bij statische shots en niet bij een bewegend onderwerp. In het laatste geval is de foto per opname zo verschillend dat het resultaat niet is samen te voegen zonder dat er ghosting optreedt, zoals een rijdende auto die op verschillende plaatsen in de foto opduikt. In de praktijk is het dus nog maar de vraag hoeveel je eraan hebt. De enige echt nuttige toepassing die wij hebben bedacht is productfotografie en vergelijkbare stillevens, omdat je dan te maken hebt met een volledig statische omgeving. Landschappen en stadsgezichten zijn ook een theoretische optie, maar er is dan altijd kans op beweging en ghosting. Het is dus een interessante feature die Olympus toevoegt, maar de methode is in veel gevallen niet bruikbaar.

Stilleven met 40 megapixel-resolutie

Tijdens de persdag kregen we de kans om deze nieuwe feature in de praktijk uit te proberen, zij het in een speciaal daarvoor ingerichte ruimte met een stilleven. Hieronder zie je enkele resultaten, die je eventueel in de volledige resolutie kunt bekijken door een tweede keer op de foto te klikken.

E-M5 40 megapixel stilleven
E-M5 40 megapixel stillevenE-M5 40 megapixel stilleven

Praktijkfoto's

Olympus had voor de perspresentatie in Praag een oude fabriek afgehuurd en daar verschillende sessies verzorgd, waaronder modelfotografie, een stilleven en het opnemen van een filmscène. Er was geen gelegenheid om de camera op eigen gelegenheid in de stad zelf uit te proberen. Wel bood de fabriek voldoende mogelijkheden voor praktijkfoto's. Daarbij moeten we wel opmerken dat sommige foto's, zoals die van de modellen, in gecontroleerde lichtomstandigheden zijn gemaakt en er met de juiste instellingen al snel goed uitzien. De compositie, mate van scherptediepte, scherpstelling en interactie met het model werd wel geheel aan de fotograaf overgelaten. Alle foto's zijn onbewerkt en opgeslagen in het jpeg-formaat.

Modelfoto's

E-M5 modellenE-M5 modellenE-M5 modellenE-M5 modellenE-M5 modellenE-M5 modellenE-M5 modellenE-M5 modellen

Willekeurige foto's

E-M5 willekeurigE-M5 willekeurigE-M5 willekeurigE-M5 willekeurigE-M5 willekeurigE-M5 willekeurigE-M5 willekeurigE-M5 willekeurig

Lightpainting

Een feature die de oorspronkelijke E-M5 ook al had is Live Time Long Exposure. Dit is een foto met een lange sluitertijd, waarbij je het beeld tijdens de opname opgebouwd ziet worden. Het is een ideale modus voor iets als light painting, vandaar dat Olympus een aantal demo's verzorgde die we konden vastleggen.

E-M5 light paintingE-M5 light painting

Voorlopige conclusie

Olympus OM-D E-M5 II Tijdens de middag dat we de Olympus OM-D E-M5 Mark II aan de tand konden voelen, zijn we onder de indruk geraakt van de camera. De oorspronkelijke E-M5 was al vrij veelzijdig, maar Olympus heeft de Mark II nog een stukje completer gemaakt.

Met de verbeterde stabilisatie, wifi en het draaibare scherm kun je in veel situaties prima uit de voeten met de camera. Hij stelt zeer vlot scherp, kan 5 tot 10 foto's per seconde maken en bevat een stille modus met een elektronische sluiter. Voor filmers is de camera ook een stuk interessanter geworden met de 24p stand, hogere bitrate en effectieve stabilisatie die in combinatie met iedere lens werkt. De adviesprijs is met 1099 euro hetzelfde gebleven

De 40-megapixel-modus is leuk, maar in de praktijk in veel situaties niet echt bruikbaar. Maar het is wel een slimme feature die gebruik maakt van de reeds aanwezige magnetische beeldstabilisatie van de body. De evf is duidelijk verbeterd en toont meer details, maar het viel ons op dat de cijfers en letters niet meegeschaald zijn en nogal kartelig ogen.

Een enkele middag is natuurlijk te kort om een definitief oordeel te vellen over de camera. Daarvoor willen we hem graag in ons testlab aan de tand voelen en praktijkfoto's maken in de echte buitenwereld. Wordt vervolgd dus.

Reacties (59)

59
55
32
0
0
15
Wijzig sortering

Sorteer op:

Weergave:

Vind de foto's met ISO1600 behoorlijk tegenvallen, zeker met het mannelijk model in die tunnel. Er gaat behoorlijk veel detail verloren, zou bijna zeggen dat mijn bejaarde 5DII het beter doet. Misschien toch een nadeel van de relatief kleine sensor ?

Verder lijkt me die 40-megapixel modus me erg interessant aangezien ik veel vanaf statief schiet, weten jullie hoe lang dit duurt om zo'n foto te maken ?
Dat is inderdaad ook wat ik verwacht bij een kleinere sensor (en hogere megapixels). Jammer.

Zitten mensen (net als ik) te wachten op hogere ruisvrije ISO of eerder op meer megapixels?
Voor mij is hoge ruisvrije ISO in elk geval veruit de meest belangrijke specificatie.
Ligt aan je doel ;)

Ik schiet veel vanaf statief en kan meer megapixels ook goed gebruiken/waarderen. Schiet 90% op iso 100~200 denk ik maar die enkele keer dat ik 1600 pak moet het ook gewoon goed zijn. Laatst een evenementje gedaan en de hele avond 1600 gebruikt, daarna nog aardig wat foto's gepushed in Lr en nog ziet het er beter uit dan die voorbeeld foto's vind ik :?

Natuurkundig gezien logisch, maar had verwacht dat 7 jaar technische innovatie ook wel wat zouden kunnen betekenen .
Het ligt inderdaad aan het doel, maar als ik zo eens rondkijk op forums e.d. zie ik toch wel veel fotografen die heel graag hogere ruisloze ISO's zien, veel liever dan elke andere feature.

Leuke dingen die je (alleen) kunt doen met hoge ISO:
-- lekker uit de hand schieten, en niet alleen in felle zon/met flits
-- in Nederland (een land met 70% van de dagen bewolking) uit de hand fotos maken zonder flits :+
-- uit de hand schieten van snelle bewegingen (sport/natuur/wildlife)
-- uit de hand schieten van (bewegende) dieren die zich op afstand bevinden (telelenzen)
-- macro fotografie (met omgekeerde lens(en)) en film zonder flits
-- high-framerate video (=snelle shuttertijd nodig) zonder felle zon
-- nacht fotografie/telescoop fotografie
-- of een combinatie van meerdere van bovenstaande

Ik ben iemand die graag in de jungle rondloopt en van dieren fotos maakt (ook macro), dat is echt heel heel moeilijk met de huidige technologie. Zeker als je je bedenkt dat veel dieren uitsluitend vroeg 's ochtends (weinig zon) tevoorschijn komen en zich eigenlijk altijd in de schaduw en ver weg verstoppen terwijl ze veel bewegen ;)

Met een hele hoge scherpe macro zouden het aantal extreem prachtige fotos die ik zou kunnen maken flink omhoog schieten. Ik ben nu toch wel heel vaak teleurgesteld/gefrustreerd als een zoveelste aapje net te snel beweegt onder de schaduw van een boom.

Ik zou letterlijk liever een full-frame high-ISO camera van 6MP kopen dan een kleine-sensor camera van 400MP met een ISO die scherp is tot 800.

[Reactie gewijzigd door GeoBeo op 26 juli 2024 21:25]

Met de ISO waarden is niets mis bij dit toestel. Ja, er zijn toestellen die nog hoger 'ruisvrij' kunnen presteren maar wie gebruikt dat nou helemaal in de praktijk. Dan vind ik die 5 axis stabilisatie die je tot 5 stops winst kan geven een stuk aantrekkelijker. Vooral ook omdat het werkt bij elk objectief wat je erop zet.

Elke camera is een aaneenschakeling van compromissen en het is maar de vraag of deze camera voor persoon x of y de juiste compromissen sluit. Maar dat is bij elke camera het geval.
Ja, er zijn toestellen die nog hoger 'ruisvrij' kunnen presteren maar wie gebruikt dat nou helemaal in de praktijk.
Uhm... zie mijn eerdere post? Bij zo'n beetje alles dat ik met een camera doe heb ik heel sterk de behoefte aan (veel) hogere ruisvrije ISO.

Ik kan eigenlijk vrij weinig voorbeelden bedenken in de fotografie waarbij een hoge ISO niet echt nodig is, namelijk: studio/model fotografie en (stads)landschapfotografie.
Het is maar goed dat je dan pas anno 2014 met fotografie begonnen bent. Voor die tijd was er waarschijnlijk geen foto door jou te nemen. ;)

Prima dat jij een camera nodig hebt die op ISO 25600 nog een ruisvrije plaat kan schieten zonder detail te verliezen. Dan is deze camera overduidelijk niet voor jou bedoeld. Maar veruit de meeste mensen houden de ISO waarde (ver) onder de 1600. En niet zonder reden.

Zoveel mensen zoveel wensen.

[Reactie gewijzigd door Verwijderd op 26 juli 2024 21:25]

En die reden is... dynamisch bereik!

Je kleuren worden dof en "te heet gewassen" bij een hoge ISO, ongeacht welke camera je gebruikt. De firmware van de camera kan daar niets aan doen, die kan alleen de geproduceerde digital noise wegmoffelen door wat scherpte op te offeren.

Voor mij ISO>=1600 alleen bij hoge uitzondering.
Een camera met een ruimer dynamisch bereik kan ook verder gepushed worden naar hogere iso's zonder teveel verlies. Kijk maar eens naar de DR curves van verschillende sensoren. De ene camera verliest meer dan de ander. Dus jij fotografeerd gewoon niet bij weinig licht waarbij de objecten te snel bewegen voor een lagere sluitertijd?

[Reactie gewijzigd door Sn0wblind op 26 juli 2024 21:25]

Natuurlijk fotografeer ik dan wel, want dat is de hoge uitzondering. Maar ik zal altijd eerst proberen op een andere manier de sluitertijd omlaag te krijgen, bijvoorbeeld door het gebruiken van een zo groot mogelijk diafragma.

Het klopt trouwens niet helemaal wat je zegt over dynamisch bereik. Een middenformaat sensor heeft een groter dynamisch bereik, en toch zijn de middenformaat camera's berucht om hun slechte ISO-prestaties. Kijk je naar kleinbeeld, dan heb je al wat meer gelijk. Maar het is zeker niet zo dat het dynamisch bereik evenhard vooruit gaat als de maximale ISO, wat je dus eigenlijk wel zou verwachten.
Betreft de middenformaat cameras. Dit waren tot de laatste generatie allemaal CCD senspren. Deze schalen nou niet geweldig bij hogere iso. Dat is nu anders. De laatste generatie presteerd uitmuntend,aar klopt. Het DR is niet zo veel vooruit gegaan als ISO.

Zal denk ik komen omdat ISO prestaties ook verbeterd zijn door processing.

Met 1.8F loop ik wel vaak tegen limitaties aan savonds betreft sluitertijd. Dus zit dan alsnog boven de 1600ISO vaak.
Voor mij ISO>=1600 alleen bij hoge uitzondering.
Inderdaad. Voor 99% van de foto's volstaat ISO 1600 of lager.

Sterker nog: vroeger stopte je een ISO 200 rolletje in je camera, en daar moest je het mee doen. ISO 1600 gebruikte je alleen bij zwartwit fotografie.
Dat betekent niet dat hogere ISO's overbodig zijn. Vroeger liet je veel kansen liggen omdat je wist dat dat met ISO 200 toch niks zou worden. Nu kan je in veel meer situaties een mooie foto produceren. Dat ISO 1600 of lager volstaat voor 99% van de foto's (tot nu toe) zegt dan ook niks. Hoe beter de camera's presteren, hoe meer er van ISo >1600 gebruik gemaakt zal worden.
Nou ja ISO1600 vind ik niet zo ongewoon. Als ik straat fotografie doe savonds en snachts zit ik toch vaak op 3200 en hoger. APS-C is dan vaak nog wel acceptabel. voor mij daarbij want de camera moet ook relatief klein zijn.

Stabilisatie is ook alleen maar nuttig bij handheld shots van objecten die niet bewegen. Wel leuk om te hebben maar niet de oplossing.

[Reactie gewijzigd door Sn0wblind op 26 juli 2024 21:25]

Kijk eens naar de Sony camera's voor macro. Mijn vader heeft zijn hele leven macro geschoten en is uitermate tevreden over de nieuwe camera. Welke het exact is weet ik niet meer, 700 geloof ik, full frame.
De AF zorgt ervoor dat zijn aantal keepers enorm omhoog is gegaan, uit de hand.
Sony heeft de A700, maar die is oud. Deze is opgevolgd door de A77 en A77-II. Dit zijn allemaal APS-C camera's.

Sony's full frame camera's zijn spiegelreflexen A850, A900, A99, en de A7 serie MILC.

De ingebouwde stabilisatie zorgt ervoor dat je lang uit de hand kunt fotograferen, zonder dat je ISO omhoog moet.

Met Sony's moderne CMOS sensoren maak je prachtige ruisvrije foto's op ISO 1600, waarbij het dynamisch bereik niet zichtbaar is beperkt. Hoger dan ISO 1600 kan, maar dat doe ik liever niet.
De iso waardes zijn door de jaren natuurlijk steeds beter geworden.
Probleem is door de megapixel race dat dit weer een stap terug is. Hierbij wel de opmerking dat de gevoeligheid beter geworden is door moderne techniek maar dat maar een deel kan compenseren.

Zoals je al aangaf lagere iso heeft denk ik veel meer voordelen boven een hogere resolutie en meer ruis. Sterker nog die hogere resolutie zou je terug moeten zetten in resolutie om weer een beter beeld met minder ruis te krijgen.
Ik denk dat 95% in deze categorie wacht op iso 1600-3200 waarbij je (zo goed als) ruisvrij foto's kan maken.

Dit omdat dit toch de enthousiaste amateur camera's zijn gezien de prijs, en daar vaak naast natuur ook sport een grote rol speelt.

En als een sport dan binnen is dan is een hogere iso waarde met dus lagere sluitertijden erg fijn.
Ik denk dat je nog veel hoger moet denken dan ISO 3200. De SONY full-frame cameras in de alpha range (en dan met name de A7r) maakt al prima fotos op ISO 3200 en zelfs 6400, maar kan nog veel en veel hoger. Het is dan allemaal niet meer zo mooi, maar als die stap genomen kan worden (misschien al dit jaar) dan is dat echt een revolutie op het gebied van fotografie. Dan kun je ineens veel en veel meer met je camera. Denk aan high-framerate filmpjes (voor vloeiende slowmotion) in een standaard fotocamera en macro-opnames in de schaduw zonder flits.

Dat is een veel grotere revolutie dan een paar megapixels meer of minder.
De meest belangrijke specificatie bij deze camera is dan ook de kleinere sensor, kleine & lichte body en de veel kleinere lenzen.
Vind de foto's met ISO1600 behoorlijk tegenvallen, zeker met het mannelijk model in die tunnel. Er gaat behoorlijk veel detail verloren, zou bijna zeggen dat mijn bejaarde 5DII het beter doet. Misschien toch een nadeel van de relatief kleine sensor ?
Werken bij slecht licht met hoge iso's blijft een zwak punt bij een kleinere sensor. Voor een definitief oordeel is het nog wat te vroeg, maar ik deel je mening dat er inderdaad details verloren gaan en het resultaat wat 'smudgy' oogt.
(overigens zou het resultaat in raw beter kunnen zijn)
Verder lijkt me die 40-megapixel modus me erg interessant aangezien ik veel vanaf statief schiet, weten jullie hoe lang dit duurt om zo'n foto te maken ?
Bij goed licht duurt dat in principe duurt dat ongeveer een seconde. Wanneer er minder licht is loopt dit op naar maximaal acht seconden.

[Reactie gewijzigd door Yero op 26 juli 2024 21:25]

Ik denk dat je 5DII het inderdaad beter zal doen als je kijkt naar ruis op ISO1600 en hoger, maar vergeet niet dat je bij veel foto's gezien de uitstekende stabilisatie(ook bij primes) niet zo snel de hogere ISO's op hoeft te zoeken(snel bewegende onderwerpen niet meegerekend natuurlijk). Een halve seconde hand-held is gewoon mogelijk.
Ik heb zelf nu een tijdje een OM-D E-M1, en ISO 3200 is nog zeer goed bruikbaar, zeker als je in RAW schiet en in de nabewerking de ruis weggehaald(blijft meer detail behouden).

[Reactie gewijzigd door YoMarK op 26 juli 2024 21:25]

Interessante camera. Ik heb op dit moment een E-PL5 en een Canon full frame en ben al maanden aan het kijken om naar één systeem te gaan. Eerste reviews van de E-M5II zijn prima en ik ben benieuwd naar de viewfinder, waar ik eigenlijk nog weinig van heb gehoord. Op dit moment scoort Fuji met de X-T1 voor zover ik heb gezien nog steeds de hoogste ogen qua EVF.
Volgens mij zit dezelfde EVF verwerkt in de E-M1. Daar is best veel informatie over te vinden.
Die 40mpix is interessant - maar maakt dat de gehele mechaniek niet nog een pak kwetsbaarder? Da's de vraag. We weten vb. dat camera's met ingebouwde stabilisatie op de sensor daar al relatief gevoelig voor zijn (na een zware valpartij of zo) - dit is nog een extraatje er boven op.
Waarom een extraatje? De IBIS zat er al in, en dat bestaande systeem wordt nu ook voor de 40 MP-foto's gebruikt. Er zijn geen extra kwetsbare onderdelen ofzo toegevoegd.
Toffe review!

Ik moet zeggen dat ik erg gecharmeerd ben van het minst belangrijke van een camera: het robuuste, monsterlijke uiterlijk :9

Zelf zou ik graag binnenkort weer een vergelijkingsitem zien waarin meerdere camera's van deze prijsklassen naast elkaar worden gelegd :)
Ja, lekker ouderwets ;-)

Ik vind zelf deze zin uit het artikel een schot in de roos: 'Aangezien er steeds meer gefilmd wordt met systeemcamera's vinden we dat een goede zet.'

Ik heb zelf maar een simpele Olympus, maar gebruikte de videomodus ervan wel vaker. Als je de videokwaliteit van een ContourHD helmcamera met een auto-focuslens en 5MP gewend bent, dan is de video uit een beetje standaard fotocamera met een goeie lens al superieur te noemen. Het scheelt ook in het meezeulen van weer een extra videocamera.
Is de adviesprijs van 1099 inclusief de kitlens? Want de E-M5 was 899 zonder lens toen ik em kocht, en idd 1099 met kitlens.
Nee, dat is de body-only prijs. Maar dat is de officiële adviesprijs, de winkelprijs zal waarschijnlijk wat lager uitvallen.
Ja, en dan komt onze astronomische BTW er weer bij, en zit je weer op/boven de adviesprijs.
Ik lees twee keer dat "de stabilisatie nu ook in de videomodus gebruikt kan worden". Dit klopt niet: ook versie 1 van de camera kan video stabiliseren.
Je hebt gelijk. Aangepast!
Voor video kon dat inderdaad al 3-assig(E-M5, E-M10 en E-M1) ipv 5 assig op E-M5-II
Het lijkt bij het mannelijke model erop dat de compressie veel te hoog is: het lijkt nu wel een foto uit mijn aldi telefoon
Jammer
En wat betreft de hoge iso discussie: doe mij dat ook maar, daar kan namelijk geen IS tegenop.
In RAW is het mogenlijk om foto's tot 63MP te maken.
Zul je wel moeten wachten tot je favo software om daarmee te werken, dat RAW-formaat ondersteunt. Want dat zal wel niet meer een standaard Olympus-formaat zijn.

Lightroom is er meestal vrij snel mee, maar je zult sowieso op de eerstvolgende minor release moeten wachten. Met een beetje pech pas na een upgrade naar de volgende major release (en dat kost wrs geld).

[Reactie gewijzigd door _Thanatos_ op 26 juli 2024 21:25]

In de opensouce RAW convertor RawTherapee werken de 64,3 Megapixel RAW files al prima naar het schijnt. Het lijkt gewoon hetzelfde Olympus formaat te zijn, alleen dan met een hogere resolutie.
Hm, echt RAW als in "ruwe data" is het dus niet echt... En een converter gebruiken is ook maar so-so als je bijv Lightroom gewend bent, die alles het processen vanzelf goed doet. Want het is een extra handeling, en converteren naar... wat, DNG neem ik aan?
Waarom niet, omdat het bestand een hogere resolutie heeft dan de Sensor(kwestie van in plaats van 1x meerdere keren pixels wegschrijven. Nog steeds redelijk "ombewerkt" in die zin)?
Maar mijn idee van de opmerking was, als het in RawTherapee al werkt, dan moet het voor Adobe ook geen groot probleem zijn om ondersteuning in te bouwen.
In RAW is het mogenlijk om foto's tot 63MP te maken.
RAW is de pure data van de sensor, niet aangepast.

Met een 16MP sensor zijn je foto's ook 16MP, en met een 24MP sensor zijn je foto's … (trommelgeroffel) … 24MP!

Uit een 16MP sensor haal je dus geen 63MP RAW beelden!

Edit:
-1, serieus?!?!

[Reactie gewijzigd door ikweethetbeter op 26 juli 2024 21:25]

Toch maken ze een 64MP RAW file als jij die Sensor shift foto's maakt. Je krijgt een 40MP JPEG en een 64MP RAW file welke je in de toekomst in Photoshop kunt bewerken met een plugin die gaat komen.

Schiet je inderdaad normale plaatjes dan zijn de RAW files inderdaad 16MP.
Still photographers, too, have a nice surprise in store. While the sensor resolution of 16 megapixels is unchanged, the E-M5 II can now shoot in a clever resolution-enhancing mode which produces 40-megapixel (39.9MP) JPEGs or 64-megapixel (63.7MP) raw files! How does it do this? Simply put, it takes eight shots in quick succession, with the sensor position adjusted just half a pixel's distance between each shot. All eight frames are then combined into a single image with greatly increased resolution, the catch being that this trick won't work with moving subjects and a tripod is recommended. A free plug-in for Photoshop CS4 or newer will let you open the 64-megapixel raw files.
Je hebt gelijk, ze noemen het RAW!

Alleen ik vind een zwaar bewerkt bestand nou niet echt meer een RAW bestand...
Ik weet niet of je het echt bewerkt kan/moet noemen. Het begint met een groter raster(64Mpix), en de eerste sensor-readout word erop vastgelegd(pixels), de 2e sensor readout(pixels) wordt er ook opgelegd de 3e ook enz... Op een gegeven moment zijn alle lege pixels gevuld en is kleurinformatie per pixel bekend. Het is niet echt bewerkt...het wordt alleen in meerdere sensor readouts gevuld.

[Reactie gewijzigd door YoMarK op 26 juli 2024 21:25]

Wel met de nieuwe gimmick, zo wordt ook de 40MP foto gemaakt, deze is gedownsampled van de RAW versie, als je insteld dat hij jpg + RAW moet opslaan krijg je de 40MP jpg de 16MP RAW en JPG en een 63MP RAW.
Een bewerkte RAW, het moet niet gekker worden!
de RAW bestanden die je nu opslaat met je camera zijn in wezen ook bewerkt, want je hebt waarschijnlijk een sensor met een Bayer-filter en dus heb je een interpolatie (=bewerking) nodig om tot volledige kleurinformatie te komen per pixel.

edit: typo

[Reactie gewijzigd door zwen op 26 juli 2024 21:25]

Ik heb een vraag, gaat het merk Olympus gelijk op met merken zoals Canon en Nikon?
Olympus gaat qua marktaandeel niet gelijk op met die merken. Olympus is wel een alom gerespecteerd camera merk die al vele decennia actief is.
Vooral watbetreft DSLR is Olympus wat minder sterk dan Canon en Nikon. Als het op spiegelloze systeemcamera's aankomt, is Olympus samen met Panasonic een koploper, afaik.
Tegelijk met de E-M5 II werd een nieuwe lens geïntroduceerd: de 14-150mm f/4-5.6. Deze superzoom biedt omgerekend naar fullframe een beeldhoek van 28-300mm, met een equivalente lichtsterkte van f/8-11.
Dit klopt niet helemaal. De lichtsterke is gewoon f/4-5.6, ook omgerekend naar kleinbeeld formaat (full frame). De scherptediepte is wel vergelijkbaar met een scherptediepte van een objectief t.b.v. kleinbeeld formaat met kleiner diafragma.

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.